αδαμαντια52071
Πολύ δραστήριο μέλος
Η νυσταλέα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 1,935 μηνύματα.
16-06-12
15:41
Στίχοι: Λεωνίδας Μπαλάφας
Μουσική: Λεωνίδας Μπαλάφας
Πρώτη εκτέλεση: Λεωνίδας Μπαλάφας
Να 'χεις κουράγιο, πείσμα και τρέλα αυτή η ζωή θέλει κόπο
μα ταπεινά, με τα μάτια ανοιχτά πάντα θα βρίσκεις τον τρόπο
θα σε ταΐζουν με υποσχέσεις, πισώπλατα θα σε καρφώνουν
όλοι αυτοί που διαλέγουν να ζουν με συμφέρον θα σε σκοτώνουν.
Να 'χεις κουράγιο, πείσμα και τρέλα αυτή η ζωή θέλει κόπο
μα ταπεινά, με τα μάτια ανοιχτά πάντα θα βρίσκεις τον τρόπο
Θα σ' αναγκάζουν, θα σε κινούν, θα σε καταναλώνουν
όλοι αυτοί που λατρεύουνε την εξουσία θα σε σκοτώνουν.
Αθάνατος θα 'σαι αν κρατάς χαρακτήρα,
γεμάτο αξιοπρέπεια και ήθος,
έτσι μονάχα θα ξεχωρίζεις
σαν μύγα στο γάλα, μέσα στο πλήθος. (x2)
ή
Στίχοι: Λεωνίδας Μπαλάφας
Μουσική: Λεωνίδας Μπαλάφας
Πρώτη εκτέλεση: Λεωνίδας Μπαλάφας
Μόνος γυρνάς και κοιμάσαι παντού
ψάχνεις στο κρύο ένα σημείο ζεστό
ένα σπίτι μικρό από κομμένα κουτιά με μια κουβέρτα σκεπή να σε κρατάει ζωντανό
Πώς αυτοί που βλέπουν έχουν μάτια τυφλά
Ψάχνεις να φας, όταν νυχτώνει
με ένα καρότσι να βρεις, ότι απομένει
σε 2 μήνες πεθαίνει από απεργία και το μόνο που μένει σκέτη αδιαφορία
Πώς αυτοί που ακούνε έχουν τα αυτιά τους κλειστά
Πώς αυτοί που βλέπουν έχουν μάτια τυφλά, μια στάση κάνουν και φεύγουν
Πώς αυτοί που ακούνε έχουν τα αυτιά τους κλειστά, μια στάση κάνουν και φεύγουν
Μια στάση κάνουν και φεύγουν... ] 3x
Μουσική: Λεωνίδας Μπαλάφας
Πρώτη εκτέλεση: Λεωνίδας Μπαλάφας
Να 'χεις κουράγιο, πείσμα και τρέλα αυτή η ζωή θέλει κόπο
μα ταπεινά, με τα μάτια ανοιχτά πάντα θα βρίσκεις τον τρόπο
θα σε ταΐζουν με υποσχέσεις, πισώπλατα θα σε καρφώνουν
όλοι αυτοί που διαλέγουν να ζουν με συμφέρον θα σε σκοτώνουν.
Να 'χεις κουράγιο, πείσμα και τρέλα αυτή η ζωή θέλει κόπο
μα ταπεινά, με τα μάτια ανοιχτά πάντα θα βρίσκεις τον τρόπο
Θα σ' αναγκάζουν, θα σε κινούν, θα σε καταναλώνουν
όλοι αυτοί που λατρεύουνε την εξουσία θα σε σκοτώνουν.
Αθάνατος θα 'σαι αν κρατάς χαρακτήρα,
γεμάτο αξιοπρέπεια και ήθος,
έτσι μονάχα θα ξεχωρίζεις
σαν μύγα στο γάλα, μέσα στο πλήθος. (x2)
ή
Στίχοι: Λεωνίδας Μπαλάφας
Μουσική: Λεωνίδας Μπαλάφας
Πρώτη εκτέλεση: Λεωνίδας Μπαλάφας
Μόνος γυρνάς και κοιμάσαι παντού
ψάχνεις στο κρύο ένα σημείο ζεστό
ένα σπίτι μικρό από κομμένα κουτιά με μια κουβέρτα σκεπή να σε κρατάει ζωντανό
Πώς αυτοί που βλέπουν έχουν μάτια τυφλά
Ψάχνεις να φας, όταν νυχτώνει
με ένα καρότσι να βρεις, ότι απομένει
σε 2 μήνες πεθαίνει από απεργία και το μόνο που μένει σκέτη αδιαφορία
Πώς αυτοί που ακούνε έχουν τα αυτιά τους κλειστά
Πώς αυτοί που βλέπουν έχουν μάτια τυφλά, μια στάση κάνουν και φεύγουν
Πώς αυτοί που ακούνε έχουν τα αυτιά τους κλειστά, μια στάση κάνουν και φεύγουν
Μια στάση κάνουν και φεύγουν... ] 3x
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
αδαμαντια52071
Πολύ δραστήριο μέλος
Η νυσταλέα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 1,935 μηνύματα.
06-09-11
22:34
Comfortably Numb -Pink Floyd
Hello?
Is there anybody in there?
Just nod if you can hear me.
Is there anyone at home?
Come on, now,
I hear you're feeling down.
Well I can ease your pain
And get you on your feet again.
Relax.
I need some information first.
Just the basic facts
Can you show me where it hurts?
There is no pain you are receding
A distant ship, smoke on the horizon.
You are only coming through in waves.
Your lips move but I can't hear what you're saying.
When I was a child I had a fever
My hands felt just like two balloons.
Now I've got that feeling once again
I can't explain you would not understand
This is not how I am.
I have become comfortably numb.
(solo)
I have become comfortably numb.
O. K.
Just a little pin prick.
There'll be no more AHHHHHHHHHHHHH!
But you may feel a little sick.
Can you stand up?
I do believe its working. Good.
That'll keep you going through the show
Come on it's time to go.
There is no pain you are receding
A distant ship, smoke on the horizon.
You are only coming through in waves.
Your lips move but I can't hear what you're saying.
When I was a child
I caught a fleeting glimpse
Out of the corner of my eye
I turned to look but it was gone
I cannot put my finger on it now
The child is grown,
The dream is gone.
I have become comfortably numb.
Hello?
Is there anybody in there?
Just nod if you can hear me.
Is there anyone at home?
Come on, now,
I hear you're feeling down.
Well I can ease your pain
And get you on your feet again.
Relax.
I need some information first.
Just the basic facts
Can you show me where it hurts?
There is no pain you are receding
A distant ship, smoke on the horizon.
You are only coming through in waves.
Your lips move but I can't hear what you're saying.
When I was a child I had a fever
My hands felt just like two balloons.
Now I've got that feeling once again
I can't explain you would not understand
This is not how I am.
I have become comfortably numb.
(solo)
I have become comfortably numb.
O. K.
Just a little pin prick.
There'll be no more AHHHHHHHHHHHHH!
But you may feel a little sick.
Can you stand up?
I do believe its working. Good.
That'll keep you going through the show
Come on it's time to go.
There is no pain you are receding
A distant ship, smoke on the horizon.
You are only coming through in waves.
Your lips move but I can't hear what you're saying.
When I was a child
I caught a fleeting glimpse
Out of the corner of my eye
I turned to look but it was gone
I cannot put my finger on it now
The child is grown,
The dream is gone.
I have become comfortably numb.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
αδαμαντια52071
Πολύ δραστήριο μέλος
Η νυσταλέα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 1,935 μηνύματα.
26-08-11
11:29
Και όταν τα χρόνια θα περάσουνε
Γρήγορα όπως περνάει μια στιγμή
Και όταν πια οι μορφές μας πια γεράσουνε
Δεν θέλω να ψάχνω τότε το πώς και το γιατί
Και όταν τα πράγματα αλλάξουνε
Όπως δεν περίμενες ποτέ
Και όσα μπροστά μου θα περάσουν
Κάποτε και αυτά θα ανήκουν στο χτες
Και αν είναι να χαθώ
Ας χαθώ πάλι μες στο όνειρο
Σε ότι αξίζει να μένει ζωντανό
Σε ότι αντέξει στο καιρό
Σε ότι αγάπησα σε ότι ξέχασα
Σε ότι νοστάλγησα μα το έχασα
Σε ότι θυμήθηκα μα δεν γέλασα
Σε όσα σε εμένα χρέωσα
Πόσα την ζωή μας την σημάδεψαν
Όπως την γη οι εποχές
Και σαν τα πλοία μες στη θάλασσα
Πολλές οι τρικυμίες και λίγες οι στεριές
Και όσο θα γράφω στοίχους τα χαράματα
Τόσο θα απαλύνουν τις πληγές
Και όσο παλεύουν οι λέξεις με τα πράγματα
Τόσο θα ψάχνω νόημα στου ονείρου τις σχισμές
Και αν είναι να χαθώ
Ας χαθώ πάλι μες στο όνειρο
Σε ότι αξίζει να μένει ζωντανό
Σε ότι αντέξει στο καιρό
Σε ότι αγάπησα σε ότι ξέχασα
Σε ότι νοστάλγησα μα το έχασα
Σε ότι θυμήθηκα μα δεν γέλασα
Σε όσα εμένα χρέωσα
Λέω μπορεί ότι η ζωή θα ήταν ένας ωραίος τίτλος
Στο έργο που όλοι παίζουμε ολοι ανεξαρτήτως
Εκεί που η αλήθεια και ο μύθος έχουν την τάση να μπερδεύονται
Εκεί που οι ψυχές των ανθρώπων με τον καιρό σμιλεύονται
Γνωρίζονται συγκρούονται σπρώχνονται για μια θέση
Πόσο αυτή η μάχη ακόμα θα διαρκέσει
Ίσως για πάντα ίσως μέχρι τη επόμενη στάση
Εκεί που άλλοι θα κατέβουν και θα μπούνε σε άλλη φάση
Και άλλοι θα συνεχίσουν την διαδρομή
Μήπως και βρούν κάποιο γνωστό κανενα νέο να τους πει
Να τους θυμίσει τα παλιά ή απλώς να πούνε ένα γεια
Μα μοιάζει απόμακρο και χάνονται στο πουθενά
Ας χαθω στο ονειρο-FF.C
Γρήγορα όπως περνάει μια στιγμή
Και όταν πια οι μορφές μας πια γεράσουνε
Δεν θέλω να ψάχνω τότε το πώς και το γιατί
Και όταν τα πράγματα αλλάξουνε
Όπως δεν περίμενες ποτέ
Και όσα μπροστά μου θα περάσουν
Κάποτε και αυτά θα ανήκουν στο χτες
Και αν είναι να χαθώ
Ας χαθώ πάλι μες στο όνειρο
Σε ότι αξίζει να μένει ζωντανό
Σε ότι αντέξει στο καιρό
Σε ότι αγάπησα σε ότι ξέχασα
Σε ότι νοστάλγησα μα το έχασα
Σε ότι θυμήθηκα μα δεν γέλασα
Σε όσα σε εμένα χρέωσα
Πόσα την ζωή μας την σημάδεψαν
Όπως την γη οι εποχές
Και σαν τα πλοία μες στη θάλασσα
Πολλές οι τρικυμίες και λίγες οι στεριές
Και όσο θα γράφω στοίχους τα χαράματα
Τόσο θα απαλύνουν τις πληγές
Και όσο παλεύουν οι λέξεις με τα πράγματα
Τόσο θα ψάχνω νόημα στου ονείρου τις σχισμές
Και αν είναι να χαθώ
Ας χαθώ πάλι μες στο όνειρο
Σε ότι αξίζει να μένει ζωντανό
Σε ότι αντέξει στο καιρό
Σε ότι αγάπησα σε ότι ξέχασα
Σε ότι νοστάλγησα μα το έχασα
Σε ότι θυμήθηκα μα δεν γέλασα
Σε όσα εμένα χρέωσα
Λέω μπορεί ότι η ζωή θα ήταν ένας ωραίος τίτλος
Στο έργο που όλοι παίζουμε ολοι ανεξαρτήτως
Εκεί που η αλήθεια και ο μύθος έχουν την τάση να μπερδεύονται
Εκεί που οι ψυχές των ανθρώπων με τον καιρό σμιλεύονται
Γνωρίζονται συγκρούονται σπρώχνονται για μια θέση
Πόσο αυτή η μάχη ακόμα θα διαρκέσει
Ίσως για πάντα ίσως μέχρι τη επόμενη στάση
Εκεί που άλλοι θα κατέβουν και θα μπούνε σε άλλη φάση
Και άλλοι θα συνεχίσουν την διαδρομή
Μήπως και βρούν κάποιο γνωστό κανενα νέο να τους πει
Να τους θυμίσει τα παλιά ή απλώς να πούνε ένα γεια
Μα μοιάζει απόμακρο και χάνονται στο πουθενά
Ας χαθω στο ονειρο-FF.C
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.