Γιώργος
Τιμώμενο Μέλος
Ο Γιώργος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Μας γράφει απο Ελβετία (Ευρώπη). Έχει γράψει 30,791 μηνύματα.
18-01-08
14:41
The story of my life probably begins right here...
Σάββατο 3 Ιουνίου 2006, ώρα ~12:00
Τελευταίο μάθημα Πανελληνίων, Αρχές Οργάνωσης και Διοίκησης Επιχειρήσεων και Υπηρεσιών. Βγαίνω από το εξεταστικό κέντρο με ένα μεγάλο βάρος να 'χει φύγει από πάνω μου. Οι πανελλήνιες, που είχαν μετατρέψει τη ζωή μου τους τελευταίους 12 μήνες σε μουντή και τακτικώς επαναλαμβανόμενη, ανήκαν πλέον στην ιστορία.
Κι ένα αίσθημα απίστευτης ελευθερίας να με κατακλύζει, με το μεγάλο άγχος να 'χε φύγει από πάνω μου at last. Το "μεγάλο πάρτυ", όπως το αποκαλούσα, είχε μόλις τελειώσει. Ένα μεγάλο, μεγάλο κεφάλαιο της ζωής μου άνοιγε μπροστά. Ούτε που μπορούσα να φανταστώ τι ανατροπές θα μου 'φερνε το τέλος του 2006, καθώς και όλο, μα όλο, μα όλο το 2007, από την πρώτη μέχρι την τελευταία του μέρα.
Still, αν και ελεύθερος at last από εκείνο το λούκι, my worst nightmare at that time was coming true... Η ξένοιαστη ζωή μου στο σχολείο, με όσους "γνωστούς" είχα was coming to an end, και σύντομα, με το πέρας των ενδοσχολικών θα έφευγα από 'κει πέρα.
With noone, and nothing to be left behind...
Σάββατο 3 Ιουνίου 2006, ώρα ~12:00
Τελευταίο μάθημα Πανελληνίων, Αρχές Οργάνωσης και Διοίκησης Επιχειρήσεων και Υπηρεσιών. Βγαίνω από το εξεταστικό κέντρο με ένα μεγάλο βάρος να 'χει φύγει από πάνω μου. Οι πανελλήνιες, που είχαν μετατρέψει τη ζωή μου τους τελευταίους 12 μήνες σε μουντή και τακτικώς επαναλαμβανόμενη, ανήκαν πλέον στην ιστορία.
Κι ένα αίσθημα απίστευτης ελευθερίας να με κατακλύζει, με το μεγάλο άγχος να 'χε φύγει από πάνω μου at last. Το "μεγάλο πάρτυ", όπως το αποκαλούσα, είχε μόλις τελειώσει. Ένα μεγάλο, μεγάλο κεφάλαιο της ζωής μου άνοιγε μπροστά. Ούτε που μπορούσα να φανταστώ τι ανατροπές θα μου 'φερνε το τέλος του 2006, καθώς και όλο, μα όλο, μα όλο το 2007, από την πρώτη μέχρι την τελευταία του μέρα.
Still, αν και ελεύθερος at last από εκείνο το λούκι, my worst nightmare at that time was coming true... Η ξένοιαστη ζωή μου στο σχολείο, με όσους "γνωστούς" είχα was coming to an end, και σύντομα, με το πέρας των ενδοσχολικών θα έφευγα από 'κει πέρα.
With noone, and nothing to be left behind...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.