fockos
Επιφανές μέλος
Ο fockos αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Νευρολόγος και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 15,089 μηνύματα.
15-05-12
18:00
Η ΖΩΉ ΜΕΤΑ ΕΥΡΩ
(ΠΟΙΗΜΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΣΑΚΟ)
Τα χέρια μου θα βάψω με φτερά παγωνιού
και φίλος να γίνω με την αλεπού.
Εκανα το δικό μου νομισμα ΕΓΩ
Και το εκτίμησα όσο ήθελα ΕΓΩ
και το ονόμασα δραχμή
Τι νιώθω λοιπόν;
Τι νιώθω; Ελεύθερος; Ελεύθερος;
Καταριέμαι την στιγμή που ψηφισα Αλέξη.
Μου έδωσε και έφαγα Λοττο
Τον πήρα σαν Τρελό
και τον εφαγα ως Χαζό
Μα δε μου κοβόταν Συρίζα
Τι νιώθω λοιπόν; Τι νιώθω;
Τα χέρια μου θα βάψω με φτερά παγωνιού
και φιλος θα γίνω με την αλεπουυυυυυυυυυυυ.
Σημείωση Συντάκτου:Τα μηνύματα #42-43 προήλθαν επειτα απο μεταφορά απο το θέμα "Βουλευτικές εκλογές 2012"
(ΠΟΙΗΜΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΣΑΚΟ)
Τα χέρια μου θα βάψω με φτερά παγωνιού
και φίλος να γίνω με την αλεπού.
Εκανα το δικό μου νομισμα ΕΓΩ
Και το εκτίμησα όσο ήθελα ΕΓΩ
και το ονόμασα δραχμή
Τι νιώθω λοιπόν;
Τι νιώθω; Ελεύθερος; Ελεύθερος;
Καταριέμαι την στιγμή που ψηφισα Αλέξη.
Μου έδωσε και έφαγα Λοττο
Τον πήρα σαν Τρελό
και τον εφαγα ως Χαζό
Μα δε μου κοβόταν Συρίζα
Τι νιώθω λοιπόν; Τι νιώθω;
Τα χέρια μου θα βάψω με φτερά παγωνιού
και φιλος θα γίνω με την αλεπουυυυυυυυυυυυ.
Σημείωση Συντάκτου:Τα μηνύματα #42-43 προήλθαν επειτα απο μεταφορά απο το θέμα "Βουλευτικές εκλογές 2012"
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
fockos
Επιφανές μέλος
Ο fockos αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Νευρολόγος και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 15,089 μηνύματα.
20-09-10
00:29
Σε αυτό το thread δημοσιεύουμε τα δικά μας ποιήματα
μέρα με βροχή
Ανοίγω την πόρτα,
η μέρα αρχίζει
να πάρω γάλα,
η βροχή αρχίζει.
Γίνομαι μούσκεμα
μα δε με νοιάζει,
δεν έχω ομπρέλα
αλλά δεν πειράζει.
Κοιτώ τον ουρανό
τον ήλιο να δω,
μα ήλιο δε βλέπω
κάτι γκρίζο αγναντεύω.
Σε πέντε λεπτά
η μέρα περνά
λούτσα γίνομαι
από τα πολλά νερά
Πάω στο σπίτι
μπάνιο να κάνω,
και όταν τελειώσω
για ύπνο θα πάω.
μέρα με βροχή
Ανοίγω την πόρτα,
η μέρα αρχίζει
να πάρω γάλα,
η βροχή αρχίζει.
Γίνομαι μούσκεμα
μα δε με νοιάζει,
δεν έχω ομπρέλα
αλλά δεν πειράζει.
Κοιτώ τον ουρανό
τον ήλιο να δω,
μα ήλιο δε βλέπω
κάτι γκρίζο αγναντεύω.
Σε πέντε λεπτά
η μέρα περνά
λούτσα γίνομαι
από τα πολλά νερά
Πάω στο σπίτι
μπάνιο να κάνω,
και όταν τελειώσω
για ύπνο θα πάω.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.