banis
Νεοφερμένος
Ο manos αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 31 ετών. Έχει γράψει 109 μηνύματα.
27-07-10
01:16
[SIZE=+1]ενα ποιημα που καναμε στη β λυκειου,και το λατρεψα...
Γ.Σεφερη επι ασπαλαθων
Ήταν ωραίο το Σούνιο τη μέρα εκείνη του Ευαγγελισμού."[/SIZE] [SIZE=+1] πάλι με την άνοιξη.[/SIZE]
[SIZE=+1] Λιγοστά πράσινα φύλλα γύρω στις σκουριασμένες πέτρες[/SIZE]
[SIZE=+1] το κόκκινο χώμα και οι ασπάλαθοι[/SIZE]
[SIZE=+1] δείχνοντας έτοιμα τα μεγάλα τους βελόνια[/SIZE]
[SIZE=+1] και τους κίτρινους ανθούς.[/SIZE]
[SIZE=+1] Απόμερα οι αρχαίες κολόνες,χορδές μιας άρπας που αντηχούν[/SIZE]
[SIZE=+1] ακόμη...[/SIZE]
[SIZE=+1] Γαλήνη[/SIZE]
[SIZE=+1] -Τι μπορεί να μου θύμισε τον Αρδιαίο εκείνον;[/SIZE]
[SIZE=+1] Μια λέξη στον Πλάτωνα θαρρώ,χαμένη στου μυαλού[/SIZE]
[SIZE=+1] τ'αυλάκια. [/SIZE]
[SIZE=+1] τ΄όνομα του κίτρινου θάμνου[/SIZE]
[SIZE=+1] δεν άλλαξε από κείνους τους καιρούς.[/SIZE]
[SIZE=+1] Το βράδυ βρήκα την περικοπή:[/SIZE]
[SIZE=+1]"τον έδεσαν χειροπόδαρα" μας λέει[/SIZE]
[SIZE=+1]"τον έριξαν χάμω και τον έγδαραν[/SIZE]
[SIZE=+1] τον έσυραν παράμερα τον καταξέσκισαν[/SIZE]
[SIZE=+1] απάνω στους αγκαθερούς ασπάλαθους[/SIZE]
[SIZE=+1] και πήγαν και τον πέταξαν στον Τάρταρο κουρέλι".[/SIZE]
[SIZE=+1] Έτσι στον κάτω κόσμο πλέρωνε τα κρίματά του[/SIZE]
[SIZE=+1] Ο Παμφύλιος ο Αρδιαίος ο πανάθλιος Τύραννος[/SIZE]
[SIZE=+1] 31 του Μάρτη 1971 [/SIZE]
Γ.Σεφερη επι ασπαλαθων
Ήταν ωραίο το Σούνιο τη μέρα εκείνη του Ευαγγελισμού."[/SIZE] [SIZE=+1] πάλι με την άνοιξη.[/SIZE]
[SIZE=+1] Λιγοστά πράσινα φύλλα γύρω στις σκουριασμένες πέτρες[/SIZE]
[SIZE=+1] το κόκκινο χώμα και οι ασπάλαθοι[/SIZE]
[SIZE=+1] δείχνοντας έτοιμα τα μεγάλα τους βελόνια[/SIZE]
[SIZE=+1] και τους κίτρινους ανθούς.[/SIZE]
[SIZE=+1] Απόμερα οι αρχαίες κολόνες,χορδές μιας άρπας που αντηχούν[/SIZE]
[SIZE=+1] ακόμη...[/SIZE]
[SIZE=+1] Γαλήνη[/SIZE]
[SIZE=+1] -Τι μπορεί να μου θύμισε τον Αρδιαίο εκείνον;[/SIZE]
[SIZE=+1] Μια λέξη στον Πλάτωνα θαρρώ,χαμένη στου μυαλού[/SIZE]
[SIZE=+1] τ'αυλάκια. [/SIZE]
[SIZE=+1] τ΄όνομα του κίτρινου θάμνου[/SIZE]
[SIZE=+1] δεν άλλαξε από κείνους τους καιρούς.[/SIZE]
[SIZE=+1] Το βράδυ βρήκα την περικοπή:[/SIZE]
[SIZE=+1]"τον έδεσαν χειροπόδαρα" μας λέει[/SIZE]
[SIZE=+1]"τον έριξαν χάμω και τον έγδαραν[/SIZE]
[SIZE=+1] τον έσυραν παράμερα τον καταξέσκισαν[/SIZE]
[SIZE=+1] απάνω στους αγκαθερούς ασπάλαθους[/SIZE]
[SIZE=+1] και πήγαν και τον πέταξαν στον Τάρταρο κουρέλι".[/SIZE]
[SIZE=+1] Έτσι στον κάτω κόσμο πλέρωνε τα κρίματά του[/SIZE]
[SIZE=+1] Ο Παμφύλιος ο Αρδιαίος ο πανάθλιος Τύραννος[/SIZE]
[SIZE=+1] 31 του Μάρτη 1971 [/SIZE]
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
banis
Νεοφερμένος
Ο manos αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 31 ετών. Έχει γράψει 109 μηνύματα.
17-07-10
23:16
ΜΕ ΥΠΟΜΟΝΗ ΚΙ ΕΠΙΜΟΝΗ
Hταν ωραια τα παιδικα μας χρονια!
Αμερημνοι παιζαμε στα στενα σοκακια του χωριου μας
αυτα τα χρονια περασαν φυγαμε για την πολη γεματοι ονειρα και ελπιδες για ενα καλυτερο αυριο.
.τωρα απο το παραθυρακι που ερχεται ισα με το δρομο βλεπω μονο ροδες.δεν ειχα την πολυτελεια για κατι καλυτερο.
Οταν δεν αντεχω αλλο υπομονη θα ΄ρθουν καλυτεροι καιροι.ψιθυριζα
το σπιτι δεν με χωραει πια.το κορμι μου βολευτηκε μεσα ς΄αυτους τους τεσσεροις τοιχους.
Η καρδια μου ομως δεν αντεχει λησμονει τους παλιους ξεγνοιαστους καιρους.
Σ΄αυτο το σπιτι δεν καταφερα ποτε να κλεισω την ψυχη μου.εκεινη προτιμησε να πεταει στο χωριο ελευθερη.
Το μονο που καταφερα ηταν να στιβαξω σε΄κεινο το σπιτι το παρελθον και τις αναμνησεις ,τα ονειρα τις ελπιδες που ειχα για μενα και για ενα καλυτερο αυριο.
Βολευτηκαν και αυτα στηνν παγερη γωνια της σοφιτας και εμαθαν καλα να επιτελουν το εργο τους.
Τoπρωτο ζευγος να κρατει ζωντανο το παρελθον και τ΄αλλο να υπενθυμιζει τους στοχους μου.και οχι μονο.
Οταν ενιωθα αδυναμος να ανταπεξελθω.......
Τοτε ξεσκονιζα τη σοφιτα και αντλουσα δυναμη να συνεχισω.
Υπομονη θα ΄ρθουνε καλυτεροι καιροι φωναξα
κι υστερα γεμισα τις βαλιτσες(οχι με ενδυμασιες και υποδηματα,aλλα...)
Με τους συντροφους μου που δεν επαψαν στιγμη να μ΄ακολουθουν και να περιμενουν τοσο καιρο στη σοφιτα και τραβηξα για το χωριο.
Με επιμονη ηρθαν καλυτερες μερες!
Hταν ωραια τα παιδικα μας χρονια!
Αμερημνοι παιζαμε στα στενα σοκακια του χωριου μας
αυτα τα χρονια περασαν φυγαμε για την πολη γεματοι ονειρα και ελπιδες για ενα καλυτερο αυριο.
.τωρα απο το παραθυρακι που ερχεται ισα με το δρομο βλεπω μονο ροδες.δεν ειχα την πολυτελεια για κατι καλυτερο.
Οταν δεν αντεχω αλλο υπομονη θα ΄ρθουν καλυτεροι καιροι.ψιθυριζα
το σπιτι δεν με χωραει πια.το κορμι μου βολευτηκε μεσα ς΄αυτους τους τεσσεροις τοιχους.
Η καρδια μου ομως δεν αντεχει λησμονει τους παλιους ξεγνοιαστους καιρους.
Σ΄αυτο το σπιτι δεν καταφερα ποτε να κλεισω την ψυχη μου.εκεινη προτιμησε να πεταει στο χωριο ελευθερη.
Το μονο που καταφερα ηταν να στιβαξω σε΄κεινο το σπιτι το παρελθον και τις αναμνησεις ,τα ονειρα τις ελπιδες που ειχα για μενα και για ενα καλυτερο αυριο.
Βολευτηκαν και αυτα στηνν παγερη γωνια της σοφιτας και εμαθαν καλα να επιτελουν το εργο τους.
Τoπρωτο ζευγος να κρατει ζωντανο το παρελθον και τ΄αλλο να υπενθυμιζει τους στοχους μου.και οχι μονο.
Οταν ενιωθα αδυναμος να ανταπεξελθω.......
Τοτε ξεσκονιζα τη σοφιτα και αντλουσα δυναμη να συνεχισω.
Υπομονη θα ΄ρθουνε καλυτεροι καιροι φωναξα
κι υστερα γεμισα τις βαλιτσες(οχι με ενδυμασιες και υποδηματα,aλλα...)
Με τους συντροφους μου που δεν επαψαν στιγμη να μ΄ακολουθουν και να περιμενουν τοσο καιρο στη σοφιτα και τραβηξα για το χωριο.
Με επιμονη ηρθαν καλυτερες μερες!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.