Corpse Bride
Διακεκριμένο μέλος
Η Corpse Bride αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 6,595 μηνύματα.
26-03-07
23:30
δε χωρουσα να περασω ουτε απο δεξια ουτε απο αριστερα. σχεδον τον περασα πηδωντας, αλλα τον αγγιξαν λιγο οι σακουλες που κουβαλαγα. με ειπε ζωον. γυρισα και του εκανα μπεεεε εεε εεεε!!!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Corpse Bride
Διακεκριμένο μέλος
Η Corpse Bride αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 6,595 μηνύματα.
15-12-06
01:54
Αν μενεις κοντα στην παλια πολη, κι εγω!
Αντε πετε κι αλλααα! (Ιστοριες εννοω ε! )
Eνα ακομη που θυμηθηκα, αλλα δεν ηταν αγενες αλλα καπως πονηρο ηταν οταν επαιρνα τηλεφωνο στο σερβις του eshop και με συνεδεαν μονιμως με Καϊρο λεγοντας οτι "θελουμε να σας συνδεσουμε με τον προισταμενο αλλα τωρα μιλαει με εξωτερικο", "θελουμε να σας συνδεσουμε με τον κυριο ταδε αλλα δεν ειναι εδω τωρα, θα σας παρει εκεινος" και τετοια.. Οποτε επειδη τα τηλεφωνα τους ειναι στανταρ και αλλαζουν οι τελευταιοι αριθμοι αναλογα με το γραφειο, πηρα ενα τυχαιο τελευταιο νουμερο, μιλησα με ενα ασχετο γραφειο του eshop και εχοντας συγκρατησει το ονομα του προισταμενου, ειπα στον τυπο του γραφειου οτι ο κυριος ταδε μου ειπε να του τηλεφωνησω και με συνεδεσε (που να ξερε..).
Ε, αντι να τ'ακουνε τα παιδια του service μονιμως, ας τα ακουγε μια φορα κι αυτος :X
Αντε πετε κι αλλααα! (Ιστοριες εννοω ε! )
Eνα ακομη που θυμηθηκα, αλλα δεν ηταν αγενες αλλα καπως πονηρο ηταν οταν επαιρνα τηλεφωνο στο σερβις του eshop και με συνεδεαν μονιμως με Καϊρο λεγοντας οτι "θελουμε να σας συνδεσουμε με τον προισταμενο αλλα τωρα μιλαει με εξωτερικο", "θελουμε να σας συνδεσουμε με τον κυριο ταδε αλλα δεν ειναι εδω τωρα, θα σας παρει εκεινος" και τετοια.. Οποτε επειδη τα τηλεφωνα τους ειναι στανταρ και αλλαζουν οι τελευταιοι αριθμοι αναλογα με το γραφειο, πηρα ενα τυχαιο τελευταιο νουμερο, μιλησα με ενα ασχετο γραφειο του eshop και εχοντας συγκρατησει το ονομα του προισταμενου, ειπα στον τυπο του γραφειου οτι ο κυριος ταδε μου ειπε να του τηλεφωνησω και με συνεδεσε (που να ξερε..).
Ε, αντι να τ'ακουνε τα παιδια του service μονιμως, ας τα ακουγε μια φορα κι αυτος :X
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Corpse Bride
Διακεκριμένο μέλος
Η Corpse Bride αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 6,595 μηνύματα.
15-12-06
00:29
Παρε το σπαθι σου και παμε γενναια μου
(Πες κι αλλα ντε, τρελαινομαι για τετοια :p)
(Πες κι αλλα ντε, τρελαινομαι για τετοια :p)
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Corpse Bride
Διακεκριμένο μέλος
Η Corpse Bride αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 6,595 μηνύματα.
15-12-06
00:16
Αυτο με το πλοιο και την πραματεια στημμενη πανω στα παγκακια το χω δει κι εγω, και εννοειται πως καθισα διπλα τους με τσαμπουκα.
Επισης, αυτο που ειπε η κουε για τα μαγαζια που ειναι αγενεις η oι υπηρεσιες τους ειναι για κλαμματα. Στο σουπερ μαρκετ της γειτονιας μοου μ'εχουν χαλαρα στη μαυρη λιστα. Σκηνικο 1ο, η τυπισσα στα αλλαντικα/κασερια, δεν φοραει γαντια και τη "συλλαμβανω" (νομιζε οτι δεν τη βλεπει κανεις) να χωνει τα χερια της στη φετα, και μολις φτανω και με καταλαβαινει φοραει το χαμογελο κι ειναι ετοιμη να μου κοψει.
"Συγγνωμη, δεν θα πρεπε να φορατε γαντια?"
"Ε, ναι, καθαρα ειναι τα χερια μου, μια στιγμη τα εβγαλα"
"Οχι, δεν τα βγαλατε μια στιγμη, πριν λιγο ειχατε βουτηξει στη φετα"
"Να τωρα το φοραω"
"Δεν θα πρεπε να τα βγαζετε καν, δε θελω τιποτα, ευχαριστω".
Το αλλο κλασικο σκηνικο, ειναι στο ταμειο που εκτοξευουν τα πραγματα. Δεν τα χτυπανε απλως και τα αφηνουν με λιγη παραπανω δυναμη, τα ΕΚΤΟΞΕΥΟΥΝ!
"Στοχος ειναι το κεφαλι μου?"
"Οριστε?"
"Τα πετατε πολυ δυνατα τα πραγματα"
"Α, συγγνωμη, τοσες ωρες εδω, δικιο εχεις, αλλα κι εμεις, αχ βρε κοπελα μου εσυ δεν ξερεις τι δυσκολη δουλεια ειναι.." (μπλα μπλα την επιασε το γλυκο της).
Το τελευταιο και χειροτερο μαλλον, ηταν σε μια αγενη υπαλληλο που εκδιδει μηνιαιες καρτες στον σταθμο της Ομονοιας.. Ειχα παει μια μερα να παρω εισιτηριο στο διπλα ταμειο και την ακουσα να ειρωνευεται αλλοδαπους για την προφορα τους, να τους κοροιδευει κτλ, με λιγα λογια ο,τι ακουω και μου γυρνανε τα λαμπακια. Εσκασα μυτη αρχες του μηνα λοιπον, με ο,τι 10λεπτο ειχα μες στο σπιτι να παρω την καρτουλα μου, η αθωα.
"Φοιτητρια εισαι?"
"Ναι, γιατι?"
"Μονο φοιτητες μπορουσαν να φερουν τοσα ψιλα, σε περιπτερο δεν μπορουσες να πας?"
"Οχι"
... μετραει, μετραει ...
"Ειναι δεκα λεπτα λιγοτερα"
"Λυπαμαι, τα μετρησα σπιτι, ξαναμετρηστε τα".
Ολα αυτα με φυσικο και γλυκερο υφος, ΑΠΟΛΑΥΣΗ...
Μπορω να θυμηθω απειρα, αλλα αρκετα μπιτς εγινα
Επισης, αυτο που ειπε η κουε για τα μαγαζια που ειναι αγενεις η oι υπηρεσιες τους ειναι για κλαμματα. Στο σουπερ μαρκετ της γειτονιας μοου μ'εχουν χαλαρα στη μαυρη λιστα. Σκηνικο 1ο, η τυπισσα στα αλλαντικα/κασερια, δεν φοραει γαντια και τη "συλλαμβανω" (νομιζε οτι δεν τη βλεπει κανεις) να χωνει τα χερια της στη φετα, και μολις φτανω και με καταλαβαινει φοραει το χαμογελο κι ειναι ετοιμη να μου κοψει.
"Συγγνωμη, δεν θα πρεπε να φορατε γαντια?"
"Ε, ναι, καθαρα ειναι τα χερια μου, μια στιγμη τα εβγαλα"
"Οχι, δεν τα βγαλατε μια στιγμη, πριν λιγο ειχατε βουτηξει στη φετα"
"Να τωρα το φοραω"
"Δεν θα πρεπε να τα βγαζετε καν, δε θελω τιποτα, ευχαριστω".
Το αλλο κλασικο σκηνικο, ειναι στο ταμειο που εκτοξευουν τα πραγματα. Δεν τα χτυπανε απλως και τα αφηνουν με λιγη παραπανω δυναμη, τα ΕΚΤΟΞΕΥΟΥΝ!
"Στοχος ειναι το κεφαλι μου?"
"Οριστε?"
"Τα πετατε πολυ δυνατα τα πραγματα"
"Α, συγγνωμη, τοσες ωρες εδω, δικιο εχεις, αλλα κι εμεις, αχ βρε κοπελα μου εσυ δεν ξερεις τι δυσκολη δουλεια ειναι.." (μπλα μπλα την επιασε το γλυκο της).
Το τελευταιο και χειροτερο μαλλον, ηταν σε μια αγενη υπαλληλο που εκδιδει μηνιαιες καρτες στον σταθμο της Ομονοιας.. Ειχα παει μια μερα να παρω εισιτηριο στο διπλα ταμειο και την ακουσα να ειρωνευεται αλλοδαπους για την προφορα τους, να τους κοροιδευει κτλ, με λιγα λογια ο,τι ακουω και μου γυρνανε τα λαμπακια. Εσκασα μυτη αρχες του μηνα λοιπον, με ο,τι 10λεπτο ειχα μες στο σπιτι να παρω την καρτουλα μου, η αθωα.
"Φοιτητρια εισαι?"
"Ναι, γιατι?"
"Μονο φοιτητες μπορουσαν να φερουν τοσα ψιλα, σε περιπτερο δεν μπορουσες να πας?"
"Οχι"
... μετραει, μετραει ...
"Ειναι δεκα λεπτα λιγοτερα"
"Λυπαμαι, τα μετρησα σπιτι, ξαναμετρηστε τα".
Ολα αυτα με φυσικο και γλυκερο υφος, ΑΠΟΛΑΥΣΗ...
Μπορω να θυμηθω απειρα, αλλα αρκετα μπιτς εγινα
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.