Wishful
Δραστήριο μέλος
Ο Wishful αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 617 μηνύματα.
27-02-07
10:02
Νόμιζα πως ονειρευόμουν...
Ψίθυροι μα ήταν μακρυνοι...
...................................
Κάποιος γιορτάζει...που να ξέρω ? Που να θυμάμαι ? Τι να πώ ?
Κάποιος γιορτάζει ...κι ησυχάζει....Δε με νοιάζει...
Κάποιος γιορτάζει....Μα το βρήκα ! Είμ'εγώ !!!
Ψίθυροι μα ήταν μακρυνοι...
...................................
Κάποιος γιορτάζει...που να ξέρω ? Που να θυμάμαι ? Τι να πώ ?
Κάποιος γιορτάζει ...κι ησυχάζει....Δε με νοιάζει...
Κάποιος γιορτάζει....Μα το βρήκα ! Είμ'εγώ !!!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Wishful
Δραστήριο μέλος
Ο Wishful αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 617 μηνύματα.
02-10-06
03:19
Δεν έκανα ταξίδια μκρυνά
ταξίδεψε η καρδιά κι αυτό μου φτάνει
σε όνειρα σ'αισθήματα υγρά
το μυστικό τον κόσμο
ν'ανασάνει.....
ταξίδεψε η καρδιά κι αυτό μου φτάνει
σε όνειρα σ'αισθήματα υγρά
το μυστικό τον κόσμο
ν'ανασάνει.....
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Wishful
Δραστήριο μέλος
Ο Wishful αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 617 μηνύματα.
19-09-06
14:18
Αν πεινάς, νοιάζεσαι να φάς εστω κιαν θα το κλέψεις
κι η τροφή της ψυχής,δωρεάν ειναι μα δε το βλέπεις
κι εμείς, κυρίες και κύριοι εμείς,τιτλούχοι κακής εποχής,
δε σκάμε πολύ για την ώρα...
κι εμάς,κυρίες και κύριοι εμάς,οι μύθοι καθε χαλιμας,
ζωή μας γεμίζουν ακόμα...
κι η τροφή της ψυχής,δωρεάν ειναι μα δε το βλέπεις
κι εμείς, κυρίες και κύριοι εμείς,τιτλούχοι κακής εποχής,
δε σκάμε πολύ για την ώρα...
κι εμάς,κυρίες και κύριοι εμάς,οι μύθοι καθε χαλιμας,
ζωή μας γεμίζουν ακόμα...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Wishful
Δραστήριο μέλος
Ο Wishful αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 617 μηνύματα.
17-09-06
00:01
Κάθεται τα βράδια μέχρι πολύ αργά
πίνοντας μονάχος κατι βαριά τσιγάρα
δεν καταλαβαίνει την καινούρια μουσική
θυμάται το βαν μόρισον και μελάγχολεί
Απο νωρίς αγαπησε τους στίχους του Σεφέρη
μα τώρα πιά δεν ξέρει
βαρέθηκε να ταξιδεύει στα όμορφα τραγούδια
βαρέθηκε να ταξιδεύει στις μέρες που θα'ρθούν
στις μέρες
....................................
-λάθος ραντεβού σε λάθος καφενεία
και μια ζωή δυό πόντους έξω απ'τη ζωή-
ακόμα κι αν αυτοί που θέλαμε δε γίναμε
ακόμα κι αν αυτοί που είμασταν δε μείναμε,
είμαστε ακόμα εδω,είμαστε ακόμα εδω
ψάχνοντας στα τυφλά καινούριους τρόπους.
-Αχ είναι δύσκολο πολύ για μιάν αγάπη να χαθείς,να σβήσεις
μα δυό φορές πιο δύσκολο είναι γι'αυτή να ζήσεις
Να ζήσεις.
πίνοντας μονάχος κατι βαριά τσιγάρα
δεν καταλαβαίνει την καινούρια μουσική
θυμάται το βαν μόρισον και μελάγχολεί
Απο νωρίς αγαπησε τους στίχους του Σεφέρη
μα τώρα πιά δεν ξέρει
βαρέθηκε να ταξιδεύει στα όμορφα τραγούδια
βαρέθηκε να ταξιδεύει στις μέρες που θα'ρθούν
στις μέρες
....................................
-λάθος ραντεβού σε λάθος καφενεία
και μια ζωή δυό πόντους έξω απ'τη ζωή-
ακόμα κι αν αυτοί που θέλαμε δε γίναμε
ακόμα κι αν αυτοί που είμασταν δε μείναμε,
είμαστε ακόμα εδω,είμαστε ακόμα εδω
ψάχνοντας στα τυφλά καινούριους τρόπους.
-Αχ είναι δύσκολο πολύ για μιάν αγάπη να χαθείς,να σβήσεις
μα δυό φορές πιο δύσκολο είναι γι'αυτή να ζήσεις
Να ζήσεις.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Wishful
Δραστήριο μέλος
Ο Wishful αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 617 μηνύματα.
09-08-06
09:47
............................
Πες της το μ'ενα γιουκαλίλι...
λόγια ...για λόγια κι άλλα λόγια
αγάπη που ειν'η εκκλησιά σου;
βαρέθηκα πια στα μετόχια...
Αχ ! Να'ταν η ζωή μας ισια...πως θα την παίρναμε κατόπι...
................................
Πες της το μ'ενα γιουκαλίλι...
λόγια ...για λόγια κι άλλα λόγια
αγάπη που ειν'η εκκλησιά σου;
βαρέθηκα πια στα μετόχια...
Αχ ! Να'ταν η ζωή μας ισια...πως θα την παίρναμε κατόπι...
................................
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Wishful
Δραστήριο μέλος
Ο Wishful αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 617 μηνύματα.
25-07-06
01:47
Αρρωστη καρδια δε βρισκει γιατρειά
στη λησμονιά
χάνεται στ'αγιάζι περα στο βοριά
στα ξένα,μακρυά...
κι όλο περιμενει πάλι τη στιγμη να ξαναρθεί
το καραβι στο λιμάνι να φανει...
θαλασσινό πουλί στα όνειρά μας..
στη λησμονιά
χάνεται στ'αγιάζι περα στο βοριά
στα ξένα,μακρυά...
κι όλο περιμενει πάλι τη στιγμη να ξαναρθεί
το καραβι στο λιμάνι να φανει...
θαλασσινό πουλί στα όνειρά μας..
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Wishful
Δραστήριο μέλος
Ο Wishful αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 617 μηνύματα.
15-06-06
21:45
Δεν έχω τι να τραγουδήσω,τι να πώ
ε'ιν η φωνή μου ένα σήμα από καπνό
κι έτσι για πάντα λέω το στόμα μου να κλείσω
για τίποτα άλλο να μήν ξαναμιλήσω
Μα πάλι πως θα ζήσω
μες σε σχολεία μέσα σε πανεπιστήμια
μέσα σε ωδεία σε στρατούς και γυμναστήρια
πέρασα χρόνια άλλος μπήκα κι άλλος βγήκα
κι έχω τη μόρφωση για όπλο και για προίκα
και ένσημα για το ΙΚΑ
Φεύγει η ζωή τελειώνει σαν σεντόνι φανερώνει
ότι αγαπούσα και το άφησα οτι μισούσα και το κράτησα
Φεύγει η ζωή τελειώνει σαν σεντόνι ξεδιπλώνει
τον εαυτό μου που τον ξέχασα τον μέσα μου κόσμο που έχασα
με τέτοια που'χω ψυχολογία πώς θα βγώ στη συναυλία
.................................................
Αδιέξοδο Ιωαννίδης
ε'ιν η φωνή μου ένα σήμα από καπνό
κι έτσι για πάντα λέω το στόμα μου να κλείσω
για τίποτα άλλο να μήν ξαναμιλήσω
Μα πάλι πως θα ζήσω
μες σε σχολεία μέσα σε πανεπιστήμια
μέσα σε ωδεία σε στρατούς και γυμναστήρια
πέρασα χρόνια άλλος μπήκα κι άλλος βγήκα
κι έχω τη μόρφωση για όπλο και για προίκα
και ένσημα για το ΙΚΑ
Φεύγει η ζωή τελειώνει σαν σεντόνι φανερώνει
ότι αγαπούσα και το άφησα οτι μισούσα και το κράτησα
Φεύγει η ζωή τελειώνει σαν σεντόνι ξεδιπλώνει
τον εαυτό μου που τον ξέχασα τον μέσα μου κόσμο που έχασα
με τέτοια που'χω ψυχολογία πώς θα βγώ στη συναυλία
.................................................
Αδιέξοδο Ιωαννίδης
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.