Isiliel
Επιφανές μέλος
Η Φεγγάρω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 52 ετών και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 13,854 μηνύματα.
27-07-09
17:25
Η επαγγελματικη αποκατασταση, σορρυ για τους ρομαντικους της δεκαετιας των 20, αλλα ειναι η σημαντικοτερη. Και με την Ιατρικη θα εχεις σιγουρη, ακομα και την πιο "κουλη" ειδικοτητα να επιλεξεις!
Με έχουν χαρακτηρίσει πολλές φορές ρομαντική και είναι τιμή μου.
Σ' ευχαριστώ λοιπόν για τη φιλοφρόνηση.
Αν το πρόβλημα είναι η οικονομική αποκατάσταση, εγώ θα πρότεινα στη φίλη μας να γίνει υδραυλικός. Ξέρεις πόσα ζητάνε οι άτιμοι για να σου αλλάξουν μια βρύση;
Πέρα από την πλάκα, αγαπητή G1@nNa, φοβάμαι ότι ό,τι και να διαλέξεις, αφού και τα δύο σε ενδιαφέρουν τόσο πολύ, στα δύσκολα, πάντα θα κοιτάζεις πίσω και θα σκέφτεσαι γιατί δεν ακολούθησες το άλλο. Είναι στη φύση του ανθρώπου αυτό, ειδικά όταν έχει επιλογές και μάλιστα τόσο ελκυστικές.
Γι' αυτό σε τέτοιες περιπτώσεις, κάποιοι πιστεύουμε ότι πρέπει να αποφασίζεις με την καρδιά ή όπως λέει και ο Castaneda: "να ακολουθείς ένα δρόμο με καρδιά".
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
Η Φεγγάρω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 52 ετών και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 13,854 μηνύματα.
26-07-09
23:15
Εκεί που θα καταλήξω είναι ότι όπως άσχημο είναι κάποιος να γίνει γιατρός για τα φράγκα, το ίδιο άσχημο είναι και να γίνει οτιδήποτε άλλο.
Αναφέρθηκα ειδικά στους εκπαιδευτικούς γιατί θεωρώ και αυτό το επάγγελμα λειτούργημα, όπως και αυτό του γιατρού. Είναι κι αυτό δηλαδή επάγγελμα που κατά τη γνώμη μου, ιδανικά, θα έπρεπε να το ακολουθεί κανείς μόνον όταν το έχει αληθινό μεράκι.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
Η Φεγγάρω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 52 ετών και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 13,854 μηνύματα.
26-07-09
22:41
Δεν είμαι σίγουρη ότι κατάλαβα το τελευταίο σου σχόλιο
Ανάμεσα σε κάποιους που σκοπεύουν να γίνουν γιατροί, θα προτιμούσα εκείνον που νιώθει μέσα του μια ακατανίκητη ανάγκη να βοηθήσει το κοινωνικό σύνολο και το συνάνθρωπο, από κάποιον που θα σκεφτόταν ότι η ιατρική έχει καλά φράγκα και σίγουρη δουλειά.
Ανάμεσα σε κάποιους που σκοπεύουν να γίνουν γιατροί, θα προτιμούσα εκείνον που νιώθει μέσα του μια ακατανίκητη ανάγκη να βοηθήσει το κοινωνικό σύνολο και το συνάνθρωπο, από κάποιον που θα σκεφτόταν ότι η ιατρική έχει καλά φράγκα και σίγουρη δουλειά.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
Η Φεγγάρω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 52 ετών και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 13,854 μηνύματα.
26-07-09
22:20
Δε διαφωνώ Πάνο, υπάρχουν όμως και επαγγέλματα που έρχεσαι σε άμεση και καθοριστική επαφή με ανθρώπους και η ενέργειές σου έχουν ύψιστη σημασία για τη ζωή τους.
Ένας αδιάφορος καθηγητής δε θα σε μάθει να αγαπάς τη γνώση ενώ ένας κακός γιατρός μπορεί να σου στοιχίσει τη ζωή σου κ.ο.κ.
Σε ένα επάγγελμα όπως η ιατρική, δε νομίζω ότι φτάνει να αγαπάς την επιστήμη σου. Θα πρέπει να αγαπάς κι αυτούς στους οποίους θα εφαρμόσεις την επιστήμη σου. Η επιστήμη για την επιστήμη, μπορεί να έχει καταστροφικά αποτελέσματα...
Ένας αδιάφορος καθηγητής δε θα σε μάθει να αγαπάς τη γνώση ενώ ένας κακός γιατρός μπορεί να σου στοιχίσει τη ζωή σου κ.ο.κ.
Σε ένα επάγγελμα όπως η ιατρική, δε νομίζω ότι φτάνει να αγαπάς την επιστήμη σου. Θα πρέπει να αγαπάς κι αυτούς στους οποίους θα εφαρμόσεις την επιστήμη σου. Η επιστήμη για την επιστήμη, μπορεί να έχει καταστροφικά αποτελέσματα...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.