konstantinaki24
Νεοφερμένος
Η Κωνσταντινα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 40 ετών, επαγγέλεται Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 23 μηνύματα.
13-02-09
16:28
4- 6 ωρες?δλδ νοιωθεις πόνο.....κοίτα το μισό μου σόι ειναι γιατροί..Καποια στιγμή λοιπόν ειχα τέτοιου είδους πόνους και μου είπε ο θείος μου πως δεν είναι τιποτα αλλο απο νευροπονοι.......επειδη φοβασαι-αγχωνεσαι και στρεσαρεται το σωμα πιανονται τα νευρα.....αυτο εχει ως αποτελεσμα να ποναμε....αν εχεις κανει ειδκα και εξετασεις δεν εχεις τιποτα να φοβασαι καλε μου.....θα δεις με το καιρο,ολα φευγουν.......θα φθγει ο φοβος και ως εκ τουτου και ο πονος......Τωρα αν ειναι εντονος ο πονος καλα θα κανεις να επισκευθεις εναν καρδιολογο....μια διαγνωση θα δωσει τη λυση...αν σου πει πως εισαι οκ τοτε δεν υπαρχει λογος να φοβασαι και θα υποχωρησει απο μονο του...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
konstantinaki24
Νεοφερμένος
Η Κωνσταντινα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 40 ετών, επαγγέλεται Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 23 μηνύματα.
12-02-09
17:17
djackoboy αυτος ο κυριος που επαθε ανακοπη(πολυ κριμα)ειχε προβλημα καρδιας..Και γενικοτερα οσοι παθαινουν ανακοπες εχουν προβλημα με τη καρδια τους το οποιο συμηθως δεν εχουν εχουν κοιταξει ισως και ποτε.Ομως οταν ενας ανθρωπος κανει τριπλεξ και υπερηχο μια φορα το χρονο(σαν ετησιο check up),τοτε οι πιθανοτητες να αποβιωσει απο κατι τετοιο ειναι μηδαμινες...Αυτο που εχεις εσυ μου φαινεται πως ειναι μια μικρο υστεριουλα(δεν ειμαι βεβαια και γιατρος),αλλα ειναι κατι παροδικο...απλα φοβηθηκες προφανως απο αυτο που συναιβει στο φιλο σου και το οικιοποιηθηκες.
Εγω απο την αλλη,τον τελευταιο χρονο παλευω με την κριση πανικου..Αρχικα δεν εδωσα σημασια μεχρι που με ξαναεπιασε μια ωραια ημερα και ενω βρισκομουν για καφε με τον φιλο μου και γυρισα σπιτι αρων αρων....Οταν ειπα λοιπον στην μανα μου τα συμπτωματα και πως ειχα τασεις λιποθυμιας και τετοια μου λεει αααα εχεις κρισεις πανικου.Απο εκει λοιπον αρχισε το μαρτυριο μου..Αρχισα να ψαχνω στο net και να αγχωνομαι.....Αυτα που σκεφτομουν συνεχεια ειναι...τι θα κανω,γιατι σε εμενα και τετοια...Απομακρυνθηκα απο τη σχολη μου,δεν πηγαινα για καφε με διαφορες προφασεις και γενικοτερα αρχισα να νοιωθω πως θα πιασω πατο.Για να καταλαβετε ουτε μεχρι το περιπτερο δεν ηθελα να πηγαινω..Απο την αλλη τον δυσμοιρο το φιλο μου τον ειχα τρελανει.Με επαιρνε και με εφερνε σπιτι με το αμαξι και μιλαμε για 2 τετραγωνα αποσταση...αυτο βεβεια στη δικη μου περιπτωση ξενικησε απο εντονη στεναχωρεια..Πεθανε ο πατερας του φιλου μου που τον ειχα σαν πατερα και κατερευσα..Ο θανατος ειναι κατι που ποτε δεν αντεχα.Μετα στο καπακι ηρθαν και κατι αποτελεσματα απο τη σχολη που ειχα κοπει σε πολλα μαθηματα και και καταλαβαινεται...Μια ημερα λοιπον ξυπνησα και ειπα ως εδω..Αρχικα ειπα να παω μια βολτα το τετραγωνο και περπατουσα και ελεγα απο μεσα μου.....Προχωρα γιατι δεν υστερεις εναντι τον αλλων,και ψιλοδυναμωνα.Πηγα και σε γιατρο και μου εκανε την διαγνωση..Ο γιατρος μου συνεστησε να πινω μισο seroxat την ημερα και δει το μεσημερι,στην αρχη τον πρωτο μηνα το επαιρνα,ενοιωθα ομως ταχυκαρδιες και γενικοτερα μια ενταση και το εκοψα...Εκ τοτε προσπαθω μονη μου....Και τα καταφερνω αρκετα καλα σιγα σιγα....Το παν παιδια ειναι να καταλαβεισ το εξης....Σας θετω το εξης ερωτημα.....Οσοι εχετε παθει κρισεις πανικου,εχετε λιποθυμησει ή κανει ποτε εμετο?Αυτα ειναι τα βασικοτερα αγχη που μας πιανουν...και αν λιποθυμησω τωρα τι θα κανω ή αν κανω εμετο θα γινω ρομπα...Πειτε μου ομως,σας εχει συμβει ποτε αυτο?Εμενα ΟΧΙ....ΠΟΤΕ...Αυτη ειναι η αρχη της λυσης του...δλδ γιατι να φοβαμαι κατι που στην ουσια ποτε δεν μου εχει συμβει?δεν ειναι λιγο χαζο?Επεισης πολυ σημαντικο ειναι η αναπνοη..Κατι που κανω οταν ειμαι εξω σε κοσμο ειναι να προσπαθω να χαλαρωσω..εκει δλδ που με πιανει αυτη η ενταση να παω ποιο γρηγορα ή πως αντε να παω σπιτι μην πεσω κατω,λεω στον εαυτο μου,χαλαρα μην βιαζεσαι.......Εγω παιδια προσφατα καταλαβα πως τελικα οντως ολα ειναι στο μυαλο μας...Εμεις κυριαρχουμε και ειμαστε κυριοι του εαυτου μας..Επεσης ο εγκεφαλος δεν λειτουργει αυτεξουσια,εχει αμυνες ο οργανισμος..Κατσε και λεγε απο μεσα σου θα πηδησω απο το μπαλκονι,θα πηδησω,θα πηδησω...Το κανεις?ΟΧΙ..γιατι?γιατι εχουμε αμυνες που ουτε εμεις οι ιδιοι δεν ξερουμε...Τελος θα ηθελα να πω το εξης.Εαν ειστε εξω και σας πιασει η κριση πανικου,μην παλεψετε να φυγετε...Καθηστε παιδια....Θα δειτε πως δεν θα συμβει τιποτα....Ειναι κατι που κραταει απο 5 εως 10 λεπτα και τελειωνει.......10 λεπτα ειναι κριμα να χαλανε ολη μας τη ζωη.....Η ζωη ειναι πολυ ομορφη φιλοι μου..και σας το λεει καποια που επιασε πατο και ξερει πως ειναι......
Εγω απο την αλλη,τον τελευταιο χρονο παλευω με την κριση πανικου..Αρχικα δεν εδωσα σημασια μεχρι που με ξαναεπιασε μια ωραια ημερα και ενω βρισκομουν για καφε με τον φιλο μου και γυρισα σπιτι αρων αρων....Οταν ειπα λοιπον στην μανα μου τα συμπτωματα και πως ειχα τασεις λιποθυμιας και τετοια μου λεει αααα εχεις κρισεις πανικου.Απο εκει λοιπον αρχισε το μαρτυριο μου..Αρχισα να ψαχνω στο net και να αγχωνομαι.....Αυτα που σκεφτομουν συνεχεια ειναι...τι θα κανω,γιατι σε εμενα και τετοια...Απομακρυνθηκα απο τη σχολη μου,δεν πηγαινα για καφε με διαφορες προφασεις και γενικοτερα αρχισα να νοιωθω πως θα πιασω πατο.Για να καταλαβετε ουτε μεχρι το περιπτερο δεν ηθελα να πηγαινω..Απο την αλλη τον δυσμοιρο το φιλο μου τον ειχα τρελανει.Με επαιρνε και με εφερνε σπιτι με το αμαξι και μιλαμε για 2 τετραγωνα αποσταση...αυτο βεβεια στη δικη μου περιπτωση ξενικησε απο εντονη στεναχωρεια..Πεθανε ο πατερας του φιλου μου που τον ειχα σαν πατερα και κατερευσα..Ο θανατος ειναι κατι που ποτε δεν αντεχα.Μετα στο καπακι ηρθαν και κατι αποτελεσματα απο τη σχολη που ειχα κοπει σε πολλα μαθηματα και και καταλαβαινεται...Μια ημερα λοιπον ξυπνησα και ειπα ως εδω..Αρχικα ειπα να παω μια βολτα το τετραγωνο και περπατουσα και ελεγα απο μεσα μου.....Προχωρα γιατι δεν υστερεις εναντι τον αλλων,και ψιλοδυναμωνα.Πηγα και σε γιατρο και μου εκανε την διαγνωση..Ο γιατρος μου συνεστησε να πινω μισο seroxat την ημερα και δει το μεσημερι,στην αρχη τον πρωτο μηνα το επαιρνα,ενοιωθα ομως ταχυκαρδιες και γενικοτερα μια ενταση και το εκοψα...Εκ τοτε προσπαθω μονη μου....Και τα καταφερνω αρκετα καλα σιγα σιγα....Το παν παιδια ειναι να καταλαβεισ το εξης....Σας θετω το εξης ερωτημα.....Οσοι εχετε παθει κρισεις πανικου,εχετε λιποθυμησει ή κανει ποτε εμετο?Αυτα ειναι τα βασικοτερα αγχη που μας πιανουν...και αν λιποθυμησω τωρα τι θα κανω ή αν κανω εμετο θα γινω ρομπα...Πειτε μου ομως,σας εχει συμβει ποτε αυτο?Εμενα ΟΧΙ....ΠΟΤΕ...Αυτη ειναι η αρχη της λυσης του...δλδ γιατι να φοβαμαι κατι που στην ουσια ποτε δεν μου εχει συμβει?δεν ειναι λιγο χαζο?Επεισης πολυ σημαντικο ειναι η αναπνοη..Κατι που κανω οταν ειμαι εξω σε κοσμο ειναι να προσπαθω να χαλαρωσω..εκει δλδ που με πιανει αυτη η ενταση να παω ποιο γρηγορα ή πως αντε να παω σπιτι μην πεσω κατω,λεω στον εαυτο μου,χαλαρα μην βιαζεσαι.......Εγω παιδια προσφατα καταλαβα πως τελικα οντως ολα ειναι στο μυαλο μας...Εμεις κυριαρχουμε και ειμαστε κυριοι του εαυτου μας..Επεσης ο εγκεφαλος δεν λειτουργει αυτεξουσια,εχει αμυνες ο οργανισμος..Κατσε και λεγε απο μεσα σου θα πηδησω απο το μπαλκονι,θα πηδησω,θα πηδησω...Το κανεις?ΟΧΙ..γιατι?γιατι εχουμε αμυνες που ουτε εμεις οι ιδιοι δεν ξερουμε...Τελος θα ηθελα να πω το εξης.Εαν ειστε εξω και σας πιασει η κριση πανικου,μην παλεψετε να φυγετε...Καθηστε παιδια....Θα δειτε πως δεν θα συμβει τιποτα....Ειναι κατι που κραταει απο 5 εως 10 λεπτα και τελειωνει.......10 λεπτα ειναι κριμα να χαλανε ολη μας τη ζωη.....Η ζωη ειναι πολυ ομορφη φιλοι μου..και σας το λεει καποια που επιασε πατο και ξερει πως ειναι......
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.