lugar
Πολύ δραστήριο μέλος
Η lugar αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 58 ετών. Έχει γράψει 846 μηνύματα.
18-04-10
22:54
Πραγματικά μέσα σε λίγες λέξεις είπες ό,τι δεν είπαν ΟΛΟΙ στις 10 σελίδες του thread. Πως ο Φεμινισμός σκότωσε τον Ιπποτισμό, πως η γυναίκα βρέθηκε στη "βαριά" θέση να παλεύει για δύο και πως οι "άντρες" βολεύτηκαν στον καναπέ τους.
Όσοι θεώρησαν τα λόγια σου παράξενα η παρεξηγήσιμα κάλο θα ήταν να τα ξαναδιαβάσουν με ανοιχτό μυαλό.
Συμπληρώνοντας όσα είπες, η διάκριση του Άνδρα από τα αρσενικά στους αστικούς ρυθμούς είναι όντως δύσκολη υπόθεση.
Και αυτό γιατί ο ορισμός της λέξης δόθηκε όταν υπήρχαν θέματα επιβίωσης. Σε καταστάσεις επιβίωσης λοιπόν ο διαχωρισμός γίνεται σχεδόν αυτόματα, ο Άνδρας με τα αρχέγονα ένστικτα προστατευτικότητας θα αντιμετωπίσει οποιοδήποτε πρόβλημα χρειαστεί με την πρακτικότητα και αποτελεσματικότητα που το δεξιό εγκεφαλικό ημισφαίριο του παρέχει(το οποίο και χρησιμοποιεί σε μεγαλύτερο βαθμό από την γυναίκα). Αυτό τον κάνει να νιώθει σίγουρος για τον εαυτό του και από αυτήν την αυτοπεποίθηση αποπνέεται η αίσθηση ασφάλειας στους γύρο.
Η ικανότητα να αντιμετωπίζει τις δύσκολες καταστάσεις μαζί με την ικανότητα να αντέχει σε μεγάλες σωματικές και ψυχικές πιέσεις είναι ο λόγος που δεν θα αποποιηθεί τις ευθύνες του. Και η προσωπική μου άποψη είναι ότι η αντιμετώπιση τέτοιων καταστάσεων διαμορφώνουν έναν σωστό Άνδρα όπως επίσης η έλλειψη τέτοιων καταστάσεων στα αστικά πλαίσια είναι και ο κύριος λόγος που οι Άντρες πλέον ολοένα και μειώνονται.
Να γυρίσουμε στους μεσαιωνικούς χρόνους? Να κάνουμε έναν πόλεμο? Να μεγαλώσουμε λύκους, να πάμε στα χωριά και να περιμένουμε πότε θα κατέβουνε για να στείλουμε τους άντρες? Να σας το παίζουμε δύσκολες και παιδούλες για να προσποιηθείτε τους κυνηγούς? Να παροπλίσουμε τις μπουλντόζες για να κάνετε τις βαριές δουλειές?
Αμάν πια.... κουράστηκα να το ακούω... βρείτε έναν τρόπο να είστε άντρες στο σήμερα όπως προσπαθούμε κι εμείς να είμαστε γυναίκες στο σήμερα.
Στο μη αστικό περιβάλλον τα τελευταία 50 χρόνια που μπορώ εγώ να έχω άποψη οι γυναίκες ξεπατώνονταν και στα χωράφια, και στο σπίτι χωρίς ευκολίες, και στα παιδιά. Οι άντρες πάλι μόνο στα χωράφια, στο καφενείο και... όταν κατέβαινε ο λύκος. Και κάποιοι κυνηγούσαν. Αυτά!
Οι άντρες και οι γυναίκες σήμερα έχουν όλες τις δυνατότητες να πραγματώσουν καλές σχέσεις μεταξύ τους χωρίς οι ρόλοι να τους κάνουν την ζωή πατίνι. Χρειαζόμαστε σαν άνθρωποι τους ρόλους για να κρυβόμαστε πίσω τους? Ας το σκεφτούμε.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
lugar
Πολύ δραστήριο μέλος
Η lugar αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 58 ετών. Έχει γράψει 846 μηνύματα.
09-02-09
12:24
Έχεις δει μικρά κοριτσάκια να μαλώνουν? Ποιά τεστοστερόνη?Παρεπιπτοντως τα παιδια μαθαινουν απο μικρα οτι πρεπει να ελεγχουν και να καταπιεζουν τα χαρακτηριστικα του αντρικου φυλου (ενεκα τεστοστερονης).
Αναληψη ρισκων, ανταγωνισμος, επιθετικοτητα, κτητικοτητα κτλ κτλ ειναι πραγματα ΜΗ αποδεκτα απο την κοινωνια.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
lugar
Πολύ δραστήριο μέλος
Η lugar αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 58 ετών. Έχει γράψει 846 μηνύματα.
09-02-09
11:42
Ρε Φώτη εγώ με αυτά που λες καταλαβαίνω γιατί οι γυναίκες αποποιήθηκαν το ρόλο τους. Ποιός θέλει να είναι μια ζωή κομπάρσος?....στην ματαιοδοξια απο μεριαs του ασθενουs φυλου να κατακτησουν αμιγωs κεκτημενα δικαιωματα του ανδρικου φυλου κοινωνικα και εργασιακα δημιουργονταs οπωs ηταν φυσικο συγχυση στουs καθοριμενουs ρολουs ανδρων και γυναικων οπωs υπηρχαν εδω και χιλιαδεs χρονια ..... αφου το γυναικειο φυλο ξαφνικα απο κομπαρσοs μετατραπηκε σε κυνηγο και το ανδρικο φυλο απο κυνηγοs σε κομπαρσοs.
Να με έλεγες τουλάχιστον ιέρεια/ κυρά του σπιτιού, μητέρα με Μ κεφαλαίο, να νοιώσω ότι έχω κάτι να χάσω αλλάζοντας ρόλο..... αλλά κομπάρσο? Ποιός τυφλός δεν θέλει το φως του?
Οι ίδιοι/αντίστοιχοι άνθρωποι που αμφισβητούν τον Άντρα για χ,ψ ψυχολογικούς/κοινωνικούς λόγους είναι αυτοί που αμφισβητούν την Γυναίκα όταν αποφασίζει να μην κάνει παιδιά, όταν δεν ντύνεται/φέρεται όπως θα θέλανε. Πολλές φορές και για άντρες και για γυναίκες αυτό μπορεί να γίνει για τους πιό αντιφατικούς λόγους:Μου κάνει εντύπωση, επειδή αυτό που εγώ θεωρώ ως τη μεγαλύτερη δύναμη του θηλυκού προτύπου, το ότι δεν αμφισβητείται δηλαδή ακόμη και από ηθικώς επιλήψιμα παραστρατήματα, εδώ παρουσιάζεται ως διάκριση εναντίον των γυναικών. Κι όμως, με βάση τις παρατηρήσεις ψυχολόγων και σεξολόγων, αυτή ακριβώς είναι η κυριότερη αιτία πρόκλησης άγχους στους άνδρες, που καταλήγει σε μεγάλα ποσοστά σε στυτικές δυσλειτουργίες και πρόωρη εκσπερμάτιση, ή και επιθετική συμπεριφορά. Το θηλυκό είναι αυταπόδεικτο. Ακόμη και η λέξη "Πουτάνα", με την οποία συχνά χαρακτηρίζονται με σεξιστικό τρόπο οι γυναίκες, μπορεί να στερεί από μια γυναίκα την ηθική της υπόσταση, όχι όμως και τη θηλυκότητά της. Η λέξη "Άνανδρος" ή "Πούστης", αφαιρεί τόσο την ηθική υπόσταση, όσο και την αναγνώριση του φύλου από έναν άντρα....
Το αντρικό πρότυπο πάλι, είναι προϊόν εκμάθησης και ορισμού. Δεν στέκεται καλά στα πόδια του, όπως φαίνεται και από τη μέχρι τώρα συζήτηση και πολλοί λένε πως δεν υπάρχει. Κι όμως, η κοινωνία συνεχίζει ν' απαιτεί από τα αρσενικά της "να είναι άντρες". Αν το πρότυπο όντως δεν στέκει και δεν αντιστοιχεί σε κάτι το φυσικό, τότε η επιβολή του θα πρέπει πρωτίστως να θεωρείται ως καταπίεση του ανδρικού φύλου κι όχι του γυναικείου....
Πολλοί γράψατε πως ο όρος "Άντρας" δεν υφίσταται κι αν υφίσταται θα πρέπει να καταργηθεί. Κι όμως, μέσα σ' αυτό το ίδιο φόρουμ, έχει ακουστεί πως οι μαμάκηδες βουτυρομπεμπέδες δεν είναι άντρες, ακόμη κι αν είναι αποκλειστικά ετεροφυλόφιλοι. Πόσες φορές το έχω ακούσει αυτό στην πράξη να λέγεται για χιλιάδες χαρακτηριστικά των αντρών; Εθελοτυφλούμε ή έτσι εύκολα αντιπαρερχόμαστε μια δύσκολη ερώτηση, πείθοντας τον εαυτό μας ότι απλά δεν ισχύει;....
Θα ρωτήσω λοιπόν το εξής: Τι ωφελεί να έχει ένας άντρας χρωμοσώματα ΧΥ και ν' αυτοπροσδιορίζεται ως άνδρας, σε περίπτωση που η πλειοψηφία της κοινωνίας τον χαρακτηρίζει, λόγω κάποιων ηθικών ή σεξουαλικών επιλογών του ως "μη Άντρα"; Θα αισθάνεται άνετα ένας τέτοιος άνδρας μέσα σ' αυτήν την κοινωνία, θα βρίσκει εύκολα γυναίκα που να τον διαλέξει, θα τα έχει καλά με τον εαυτό του;
Η άρνηση της ερώτησης, δεν αποτελεί απάντηση φίλοι μου...
"Πως ντύνεται έτσι σαν πουτάνα, είναι γυναίκα αυτή?" - εννοόντας πως θα ανοίξει σπίτι
"Πως ντύνεται έτσι, καμμία θυληκότητα?" - εννοόντας πως θα τραβήξει το μάτι του αντρός
Σε αντιστοιχία και για τους άντρες ο άντρας ο βαρύς, ο άντρας τρυφερός προστάτης, ο άντρας ο ανεξάρτητος, ή ο άντρας ο αρρενωπός.
Όλοι οι άνθρωποι μπορούν να βρούν το ταίρι τους, ο μαμάκιας μια μαμά, ο βαρύς μια ελαφριά, ο ανεξάρτητος μια εξαρτημένη ή μια ανεξάρτητη ανάλογα με τις προτεραιότητες τους. Τα πρότυπα ή ισχύουν και για τα δύο φύλλα και σε αντιπαράθεση ή για κανένα. Κι επειδή προσπαθώ να μην είναι μπούσουλας για μένα το γυναικείο πρότυπο - ούτε τα κλασσικά (κυρία στο δρόμο/ νοικοκυρά στο σπίτι/ πουτάνα στο κρεββάτι ή σύζυγος/ μάνα) ούτε το καινούργιο (όπου απλώς προστίθεται και το καρριέρα και ίσως μειώνεται λίγο το νοικοκυρά)- δεν θέλω να είναι μπούσουλας για μένα ούτε κανένα αντρικό πρότυπο.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
lugar
Πολύ δραστήριο μέλος
Η lugar αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 58 ετών. Έχει γράψει 846 μηνύματα.
06-02-09
11:38
Έχω κι εγώ την εντύπωση πως οι λέξεις άντρας και γυναίκα το μόνο περιεχόμενο που μπορούν να έχουν με σιγουριά είναι το βιολογικό το οποίο όμως στατιστικά και μόνο χαρακτηρίζει πολλές φορές και άλλες ιδιότητες - πχ. χωρική αντίληψη, δύναμη, αντοχή σε διαφορετικές ασθένειες, αντίληψη του λόγου, προτεραιότητες κλπ.
Όλα τα άλλα χαρακτηριστικά προέρχονται από τους πρότερους κοινωνικούς ρόλους, απαραίτητους για την επιβίωση του είδους ανάλογα με την εποχή.
Ως "προστάτης" ο άντρας έπρεπε να έχει τα χαρακτηριστικά τύπου "τιμά το λόγο του", "δυναμικός", "δυνατός" γιατί ήταν η ασπίδα μεταξύ οικογένειας και έξω κόσμου και στην κακή περίπτωση του επιτρέπονταν ελλατώματα όπως η βία ή η αναισθησία ως συνεπακόλουθα.
Ως "μητέρα" υπεύθυνη για το μεγάλωμα/ υγεία της οικογένειας έπρεπε να είναι υπομονετική, ανθεκτική, με ικανότητα παρατήρησης/διάκρισης (αρρώστιες, τροφή) και στην κακή περίπτωση της επιτρέπονταν ελλατώματα όπως η εξαπάτηση, η "υπόγεια" προσέγγιση των πραγμάτων για να μπορέσει να κρατήσει τον προστάτη.
Σήμερα ποιά από αυτά είναι απαραίτητα; Γιατί να μην πορευόμαστε ως άνθρωποι ο καθένας με τα δικά του χαρακτηριστικά, να βρίσκουμε το ταίρι που μας βοηθά να βελτιωνόμαστε και να πρέπει να ορίσουμε το άντρας/ γυναίκα και να πρέπει να ορίσουμε ακόμα χειρότερα ελαττώματα ή προτερήματα που ορίζουν το φύλλο.
Όλα τα άλλα χαρακτηριστικά προέρχονται από τους πρότερους κοινωνικούς ρόλους, απαραίτητους για την επιβίωση του είδους ανάλογα με την εποχή.
Ως "προστάτης" ο άντρας έπρεπε να έχει τα χαρακτηριστικά τύπου "τιμά το λόγο του", "δυναμικός", "δυνατός" γιατί ήταν η ασπίδα μεταξύ οικογένειας και έξω κόσμου και στην κακή περίπτωση του επιτρέπονταν ελλατώματα όπως η βία ή η αναισθησία ως συνεπακόλουθα.
Ως "μητέρα" υπεύθυνη για το μεγάλωμα/ υγεία της οικογένειας έπρεπε να είναι υπομονετική, ανθεκτική, με ικανότητα παρατήρησης/διάκρισης (αρρώστιες, τροφή) και στην κακή περίπτωση της επιτρέπονταν ελλατώματα όπως η εξαπάτηση, η "υπόγεια" προσέγγιση των πραγμάτων για να μπορέσει να κρατήσει τον προστάτη.
Σήμερα ποιά από αυτά είναι απαραίτητα; Γιατί να μην πορευόμαστε ως άνθρωποι ο καθένας με τα δικά του χαρακτηριστικά, να βρίσκουμε το ταίρι που μας βοηθά να βελτιωνόμαστε και να πρέπει να ορίσουμε το άντρας/ γυναίκα και να πρέπει να ορίσουμε ακόμα χειρότερα ελαττώματα ή προτερήματα που ορίζουν το φύλλο.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.