Φωτηs
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο Φωτηs αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 55 ετών, επαγγέλεται Έμπορος και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 192 μηνύματα.
05-02-09
21:00
Και εγω kalypso ειμαι παιδι χωρισμενων γονιων και ειδα τι περασε και η δικη μου μανα για να μαs μεγαλωσει και εκεινη ποτε δεν ζητησε τιποτα και ακομα δεν εχω καταλαβη το γιατι. Προτιμησε ολο αυτο να το περαση μονη τηs και να μαs μεγαλωσει με αξοπρεπεια.Ξέρω τι σου λέω και ότι ακριβώς αυτό θα έκανα κι εγώ. Βλέπεις η μητέρα μου ήταν μία από αυτές τις γυναίκες που περιγράφεις... Με δύο παιδιά και χωρισμένη, την υποβάθμισαν στη δουλειά της για να την αναγκάσουν να παραιτηθεί (γνωστοί του μπαμπά, που τότε είχε σπαστεί και φανταζόταν πως αν τα έβρισκε σκούρα η μαμά μου, θα γύριζε πίσω), παραιτήθηκε και ξεκίνησε από το μηδέν. Διατροφή όμως, όπως και οποιαδήποτε άλλη κάλυψη από νομικής πλευράς, ουδέποτε ζήτησε. Και ο μπαμπάς μου θα μπορούσε να δείξει λίγη καλή θέληση και να τα λύσουν χωρίς να βάλουν ενδιάμεσο το δικηγόρο, όμως εκείνος επέλεξε να πάρουν τα πράγματα τη νομική οδό και ακόμη και για το πότε θα μας βλέπει- ήθελε να το κανονίσουν με νομικές διαδικασίες.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Φωτηs
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο Φωτηs αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 55 ετών, επαγγέλεται Έμπορος και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 192 μηνύματα.
05-02-09
20:13
Μην το λεs kalypso εισαι μικρη ακομα για αυτο το λεs, εχουν δει εμενα τα ματια μου χωρισμενεs μητερεs ανω τον 40 με δυο και τρια παιδια που δεν ειχαν αλλουs πορουs και χωριs καμμια ασφαλιστικη καλυψη να μην ξερουν τι να κανουν και πωs να μεγαλωσουν τα παιδια τουs. Αλλο το πωs νιωθειs εκεινη την δεδομενη στιγμη και αλλο το μετα ομωs που εχει να κανει με την σκληρη πραγματικοτητα τηs επιβιωσηs τηs δικη σου και των παιδιων σου ειδικα σε αυτεs τηs δυσκολεs εποχεs που ξερειs καλα πωs οι γυναικεs μιαs καποιαs ηλικιαs με παιδια η χωριs αντιμετωπιζουν σκληροτερα το φασμα τηs ανεργιαs απο τουs αλλουs.Μα όσοι φοβούνται ότι ίσως με τον γάμο, κάτι θα αλλάξει ή κάτι θα πάει στραβά, δεν εννοούν ότι φοβούνται μην μπλέξουν με νομικές διαδικασίες, αν είναι δυνατόν.
Έχεις την εντύπωση ότι αν παντρευτώ κάποιον και ανακαλύψω ότι με απατάει θα νιώσω καλύτερα με την όποια νομική δικαίωση; Αυτό είναι το τελευταίο που θα με ενδιαφέρει... Την οργή και τη στενοχώρια μου για το γεγονός, δεν πρόκειται να την εξελείψει το ότι θα έχω το νόμο με το μέρος μου- να το βράσω.
Δεν πρόκειται να επικαλεστώ κανέναν νόμο που τον υποχρεώνει να είναι μαζί μου ή να κάνει το ο,τιδήποτε- αν θέλει, το κάνει και έχει καλώς, αν δεν θέλει...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Φωτηs
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο Φωτηs αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 55 ετών, επαγγέλεται Έμπορος και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 192 μηνύματα.
05-02-09
19:40
Γαμοs καπωs αλλιωs σημαινει,κοψε απο εδω και περα στα σοβαρα τα οποια τσιλιμπουρδιματα σου ειχεs δεν ειχεs και δωσε στα σοβαρα βαση σε αυτην την σχεση γιατι μετα θα εχειs να κανειs με εμενα και με τον δικηγορο μου.Ακουγεται ωs απειλη αλλα δεν ειναι απλα κατοχυρωνη την αξιοπρεπεια σου εναντι του αλλου σε περιπτωση που ο αλλοs την πληγωση.Δεν υπαρχει τιποτα το κακο σε ολα αυτα, γιατι λοιπον θεωρουμε τον γαμο σωνει και καλα μαντατο κακων ειδησεων για το μελλον: Αν εισαι σωστοs μεσα στην σχεση δεν εχειs να φοβασε τιποτα, αντιθετα εαν δεν εισαι θα πρεπει να εισαι και ετοιμοs να αντιμετωπισηs και τηs οπoιεs συνεπειεs γιατι και ο αλλοs δεν σου φταιει σε τιποτα να χαραμιζει τα νιατα του η τα νιατα τηs μαζι σου χωριs την οποια εστω νομικη δικαιωση.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Φωτηs
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο Φωτηs αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 55 ετών, επαγγέλεται Έμπορος και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 192 μηνύματα.
17-01-09
18:16
Θα συμφωνησω μαζι σου οτι οταν ο γαμοs γινεται αυτοσκοποs να παντρευτω απλα για να λεω οτι παντρευτηκα ειναι μεγαλο λαθοs, απο την αλλη η αποφαση ενοs ζευγαριου να περαση την υπολοιπη ζωη του απο κοινου μαζι ανεξαρτητα το που θα καταληξη τελικα αυτη η σχεση στο μελλον και μιλαω για το τωρα δεν μπορει παρα να αποκτηση και εναν πιο επισημο χαραχτηρα εξαιτιαs αυτου του γεγονοτοs,που δεν ειναι και λιγο πραγμα,ωστε να παρευρεθουν στην χαρα αυτη του ζευγαριου οι συγγενειs και οι φιλοι. Που ειναι το κακο δηλαδη.Το τελετουργικο μεροs του γαμου εχει να κανει καθαρα με τα θρησκευτικα πιστευω του καθενοs.Οσο για τα πεθερικα που ολοι σαs βγαζετε χολη θα ερθει και η σειρα σαs καποτε, θα αποκτησετε παιδια θα τα μεγαλωσετε με κοπουs και βασανα θα ερθει και η ωρα να τα παντρεψετε και τοτε θα καταλαβετε γιατι οι ξενεs αληθειεs εγιναν και δικεs σαs αληθειεs.Εκ του ασφαλουs μην βγαζετε ευκολα συμπερασματα.Η μεγάλη διαφορά, η οποία μάλιστα διαφαίνεται σαφώς μέσα από το παραπάνω απόσπασμα, είναι πως ενώ ο γάμος είναι η μόνη κοινωνικά αποδεκτή μορφή σχέσης, τουλάχιστον με βάση τα ήθη προηγούμενων και ομολογουμένως σκοτεινών αιώνων, ο Έρωτας αντιμετωπίζεται από το κοινωνικό κατεστημένο με δυσπιστία, σχεδόν με εχθρότητα, καθώς η χαοτική κι απελευθερωτική του φύση αποτελεί "απειλή" για μια κοινωνία που προσπαθεί να επιβάλλει την δική της τάξη επί παντός επιστητού, ώστε να κυβερνά και να ελέγχει τις ψυχές των ανθρώπων. Το να υπερασπίζεται κανείς το θεσμό του γάμου, με την παραδοσιακή και κατά τη γνώμη μου παρωχημένη του μορφή, θέτοντας ως επιχείρημα το "τι θα πει ο κόσμος", είναι μια πολύ κακή βάση εκκίνησης, η οποία φέρει μέσα της το σπέρμα της διάλυσης από τη στιγμή της σύλληψής της. Με λίγα λόγια, ο γάμος που αιτιολογεί τον εαυτό του με τέτοιο τρόπο είναι εκ φύσεως θνησιγενής.
Ακριβώς εδώ βρίσκεται η μέγιστη παρεξήγηση και πιθανόν το μεγάλο πρόβλημα του γάμου. Οι περισσότερες γυναίκες (ευτυχώς όχι όλες) έχουν προγραμματιστεί να ονειρεύονται την τελετή του γάμου και όχι τον ίδιο το γάμο ως μορφή συμβίωσης. Αυτό σημαίνει πως το "θέλω να παντρευτώ" επικεντρώνεται στη μέρα του γάμου, αφήνοντας επιμελώς απ' έξω τις πραγματικές δυσκολίες αλλά και τις δεδομένες υποχωρήσεις και συμβιβασμούς που αυτός συνεπάγεται στην πορεία. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι ενώ οι περισσότερες οικογένειες έχουν γαλουχήσει και στη συνέχεια έχουν πιέσει τα τέκνα τους να αποζητήσουν το γάμο, ως το θεμέλιο της κοινωνίας κλπ, τα περισσότερα διαζύγια -και είναι πλέον πάρα πολλά για να τ' αγνοήσει κανείς- έχουν ως αιτία, σύμφωνα με επίσημες στατιστικές, την παρέμβαση των οικογενειών μέσα στο ζευγάρι.
Κάτι τέτοιο μας βάζει στον πειρασμό να παρατηρήσουμε ότι ο γάμος αποτελεί μια μορφή διαιώνισης όχι του είδους, αλλά του αρρωστημένου Εγώ των συμπεθέρων.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Φωτηs
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο Φωτηs αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 55 ετών, επαγγέλεται Έμπορος και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 192 μηνύματα.
17-01-09
00:33
Δεν προσφερει κατι επιπλεον στη σχεση ο γαμοs, ειναι ομωs μια δημοσια αποδοχη τηs κοινηs συμβιωσηs τουs κατω απο την ιδια στεγη ενοποιων θεου και ανθρωπον κατι σημαντικο για αυτουs που πιστευουν.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.