08-01-09
20:55
εξαρτατε τη βαρυτητα του PMS αλλα ΟΛΟΙ οι γιατροι ειναι κομπογιανητες οχι μονο οι ψυχιατροι.
πας σε ορθοπαιδικο και σου γραφει μεζουλιντ λες και ειναι καραμελα, τι σημαινει αυτο οτι η ΕΠΙΣΤΙΜΗ δεν ειναι σωστη?
βρες καλο ψυχιατρο ειναι ΤΟΣΟ απλο, αλλα πρεπει να βρεις ψυχιατρο γιατι η προγνωση οταν υπαρχει φροντιδα ειναι καλη οταν δεν υπαρχει ειναι ενα δραμα σκετο και το self help δεν μπορει να σε παει μεχρι το τελος.
ο ψυχολογος τι ακριβως διαφορα εχει απο το ψυχιατρο περαν του οτι δεν μπορει να γραψει φαρμακα?
Κομπογιαννίτες υπάρχουν σε όλες τις ειδικότητες της ιατρικής,ποτέ δεν ισχυρίστηκα το αντίθετο.Η επιστήμη μπορεί να είναι σωστή, κάποιοι άλλοι όμως που θεωρούν τους εαυτούς τους επιστήμονες δεν είναι σωστοί.Το self help δεν μπορεί να σε πάει μέχρι το τέλος το λανθασμένο φάρμακο όμως μπορεί να σε φτάσει στο άλλο τέλος (if you get my drift).
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
08-01-09
19:55
Δεν ειναι απαραιτητο οτι ο ψυχιατρος θα σου γραψει φαρμακα!
Συνηθως οι κρισεις πανικου αντιδρουν καλα σε συμπεριφορικη θεραπεια, τα φαρμακα ειναι μονο για την αντιμετωπιση ΟΞΕΙΩΝ φασεων.
Ρε παιδια γιατι εχετε τοσο κακη εικονα για τους ψυχιατρους?
Αν ενας ανθρωπος εχει αναπτυξει κοινωνικες φοβιες και αποφευκτικες τασεις λογο της ΔΠ θα βοηθηθει πολυ αν μπορει ελενξει τις κρισεις του με καποιο κατασταλτικο ωστε να ΔΕΧΘΕΙ θεραπεια ΓΙΑ να μην χρειαζεται να παιρνει φαρμακα.
Αλλες περιπτωσεις δεν θελουν φαρμακα καν εξ αρχης, γιαυτο ομως πρεπει να παει σε ενα ΨΥΧΙΑΤΡΟ να το κοιταξει. Δεν αστειευομαι εχω δει τραγικες καταστασεις με ΔΠ να καταληγουν σε βαρυτατες καταθλιψεις και αυτοκτονιες, με αυτα τα πραγματα ΔΕΝ παιζουμε!
Οι ίδιοι οι ψυχίατροι βγάζουν μια αρνητική εικόνα προς τα έξω αν δεν το έχεις καταλάβει.Γράφουν φάρμακα μετα απο μια δυο επισκέψεις χωρίς να εξετάζουν σε βάθος τον άνθρωπο τον οποίο αντιμετωπίζει μια δυσάρεστη κατάσταση.Για αυτό πρώτα πάμε σε ένα ψυχολόγο, του μιλάμε του λέμε πως νιώθουμε και τι είναι αυτό που μας κάνει να νιώθουμε άσχημα και μετα αν δούμε ότι δεν υπάρχει βελτίωση επιλέγουμε τον ψυχίατρο, του οποίου η επιλογή πρέπει να είναι προσεκτική και όχι να πάμε σε κανα κομπογιαννίτη που με το παραμικρό θα μας γράψει φάρμακα.Προσωπικά αν πήγαινα σε ψυχολόγο και δοκίμαζα και άλλες μεθόδους πριν (εννοείται ασφαλέις) και δεν γινόμουν καλά τότε ναι θα πήγαινα σε ψυχίατρο του οποίου το όνομα θα μου πρότεινε ενας άνθρωπος της εμπιστοσύνης μου.
Ναι epote δεν πρέπει να παίζουμε με αυτές τις καταστάσεις διότι μπορεί να είναι επικίνδυνο, αλλα δεν πρέπει να παίζουμε όμως και με τα φάρμακα ξέρεις σαν να είναι βότανα.Όπως έχω ξαναπεί ασθενείς ενώ έπαιρναν προζακ κατέληξαν σε ασχημες καταστάσεις, και το χειρότερο είναι ότι γυναίκες που πασχουν απο προεμμηνορυσιακό σύνδρόμο παίρνουν προζάκ, πράγμα που θεωρώ άκρως υπερβολικό.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
08-01-09
01:00
Nαι αστο ρεικι και πιαστο ραδίκι πιο αποτελεσματικο μου φαίνεταιΔεν παιζουμε με αυτα τα πραγματα, αστο το ρεικι στην ησυχια του. Να πας σε εναν ψυχιατρο, αν θελεις στειλε μου πμ να σου στειλω το τηλεφωνο ενος γνωστου μου
Ηi epote long time no see.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
27-12-08
16:55
Swamps, κάθε εποχή έχει τα προβλήματά της.
Οι ημών πρόγονοί είχαν πολέμους, γενοκτονίες από γερμανικά στρατεύματα, εμφυλίους.
Είχαν έλειψη τροφής, δεν την αντιμετώπιζαν όλοι με λαχανικά, ελιές και τυρί ε παξιμάδι.
Είχαν καταπίεση συναισθημάτων, λόγω της κοινωνικής αντιμετώπισης απέναντι στην ομοφυλοφιλία, λόγω των υποχρεωτικών γάμων, των προξενιών, του φαλοκρατισμού, των βεντετών.
Η ιατρική ήταν πολύ πίσω.
Κάθε εποχή έχει από κάτι, δεν ήταν ειδυλλικά ποτέ.
Και η κρίση πανικού δύσκολα αποδίδεται στα "στίγματα του σήμερα".
Δεν είπα ποτέ ότι οι πρόγονοι μας δεν είχαν προβλήματα το αντίθετο ισχύει μάλιστα,απλώς τα προβλήματα διαφοροποιούνται απο τα δικά μας.Βεβαίως και υπήρχε καταπίεση συναισθημάτων.Καταρχήν υπήρχαν πολλές προκαταλήψεις, και πολλά ταμπού.
Όταν είπα ότι θα ήταν καλό να υιοθετήσουμε κάποιες συνήθειες των προγόνων μας δεν εννοούσα να γυρίσουμε πίσω στον μεσαίωνα, στον οποίο ακόμα και ή αποτύπωση ενος γυμνού σώματος σε ένα καλλιτεχνικό πίνακα θεωρούνταν αμαρτία.Απλά να εκπαιδεύσουμε τον εαυτό μας να είναι ολιγαρκής, να μάθει τι του είναι απαράιτητο και τι περιττό έως άχρηστο.
Να θέσουμε σωστές προτεραιότητες στην ζωή μας και να κυνηγάμε την ουσία και όχι οτιδήποτε ανούσιο και ανώφελο.
Όσον αφορά την ιατρική ήταν λίγο πίσω, αλλά και κρούσματα ασθενειών όπως ο καρκίνος ήταν δραματικά λιγότερα απο ότι στην εποχή μας διότι η διατροφή του κόσμου ήταν πολύ πιο λιτή απο ότι είναι σήμερα.Η απληστία των βιομηχανιών τροφίμων, έχει αυξηθεί σε τέτοιο βαθμό που έφτασαν στο σημείο να μας πλασάρουν τρόφιμα γεμάτα συντηριτικά, φυτοφάρμακα και ορμόνες με αποτέλεσμα ο κόσμος να αρρωσταίνει όλο και περισσότερο.
Κρίσεις άγχους πανικού, στρες και έννοιες διάφορες που ακούγονται σήμερα πιστεύω ότι είναι φαινόμενα της εποχής μας και του τρόπου ζωής μας. Τα θέλουμε όλα και σύντομα,δεν δεχόμαστε την αποτυχία, δεν αποδεχόμαστε τον εαυτό μας όπως είναι, μένουμε σε σκάρτες σχέσεις που ξέρουμε ότι δεν οδηγούν πουθενά,σπουδάζουμε και κοπιάζουμε μεχρι να περάσουμε σε πανεπιστήμια, οι γονείς μας πιστεύουν ότι αν ασχολούμαστε με 100 πράγματα ταυτόχρονα, όπως ξένες γλώσσες, μουσικά όργανα, χορούς, φροντιστήρια διάφορα ότι θα μας κάνουν καλό! ΕΛΕΟΣ.Ακόμα και ένας υγιέστατος άνθρωπος, θα αρρωστήσει απο άγχος με αυτά, μας έχει φάει η φιλοδοξία, και η ανησυχία αν θα μπούμε στο μάτι του άλλου με τα καινούρια υλικά αποκτήματα μας.Ισως αυτή η οικονομική κρίση ήρθε για να μας αφυπνίσει μπάς και καταλάβουμε και δώσουμε σημασία στα σημαντικά πράγματα της ζωής, και έτσι να είμαστε και πιο υγιείς σωματικά και ψυχικά!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
27-12-08
15:04
Στοιχεια παρακαλω...
[Εδώ αφαιρέθηκε προσβλητικό κείμενο] Παλια η οικογενεια υπηρχε (ναι γιατι η γυναικα ζουσε μια μιζερη ζωη ανικανη να παρατησει τον αντρα της, ενδεχομενος με βαρυτατη καταθλιψη αλλα κανενας δεν το μετρουσε αυτο τοτε). Παλια οι νεοι μιλουσαν καλυτερα. Παλια τα αυτοκινητα ηταν καλυτερα. Ελεος.
Οι ψυχοπαθολογιες ΔΕΝ βρισκονται σε εξαρση, απλα ΤΩΡΑ μπορουμε και τις βλεπουμε.
Εννοεις τον ανθρωπο που πιστευει οτι τα ψυχικα προβληματα οφειλονται στις ψυχες εξωγηινων που τους εδιωξε ο κακος αυτοκρατορας ζανθου απο το γαλαξια του? Αυτον που πιστευει στο παραμυθακι του Hubard, ενος μεθοριακα παιδεαστη αννοητου που ουτε καν καλες ταινιες δεν κανουν τα ελλεινα βιβλια του?
Ξερεις ΚΑΝ τι ειναι το προζακ [εδώ αφαιρέθηκε προσβλητικό κείμενο]?
Ναι φυσικα ανθρωποι που επαιρναν προζακ κατεληξαν στην αυτοκτονια, επειδη ειχαν ΚΑΤΑθΛΙΨΗ (μεταξυ αλλων).
Και εν πασι περιπτοση δεν λεω οτι πρεπει να παιρνουμε φαρμακα σαν καραμελες πιστεψε με ξερω εκ των εσω το πως λειτουργουν οι φαρμακευτικες, αλλα δεν μπορεις να δινεις συμβουλες τετοιου ειδους σε ενα φορουμ γιατι μπορει καποιος που εχει πραγματικο προβλημα μπορει να θεωρησει οτι μπορει να το αντιμετοπισει με φενγκ σουι και λοιπες βλακειες καταληγονας να κανει χειροτερο κακο στον εαυτο του.
Point is this: αν καποιος παθαινει κρισεις πανικου καλο ειναι να τον κοιταξει καποιος γιατρος γιατι μπορει να χρειαζεται φαρμακα.
Και παρεπιπτοντος το ζαναξ ΔΕΝ ειναι αντικαταθλιπτικο (δεν ειναι SSRI σε καθε περιπτοση) ειναι αγχολυτικο/κατασταλτικο ανταγωνιστης των GABA, θελει προσοχη στη χρηση του αλλα ειναι εξαιρετικο φαρμακο.
Δεν μιλας σοβαρα ε? Μεγαλυτερη ΑΠΑΤΗ απο την ομοιοπαθητικη δεν εχει υπαρξει ποτε...
Τα καταπληκτικα φαρμακα που ειναι νερο σκετο. ΣΚΕΤΟ, και στο πουλανε 10 ευρω το μπουκαλακι!!!
Πρώτα απο όλα θέλω να πώ ότι ζούμε σε μια εποχή, στην οποία ο άνθρωπος έχει περισσσότερο άγχος απο ότι παλαιότερα. Η γυναίκα εργάζεται για να έχει η οικογένεια της περισσότερα χρήματα και δεν έχει πολύ χρόνο αυτήν.
Μήπως όμως η ανάγκη, μας αυτή να βγάλουμε χρήματα πηγάζει απο το γεγονός ότι έχουμε γίνει άπληστοι και υπερκαταναλωτικοί?
Υπήρξε εποχή, που ο άνθρωπος θεωρούσε το σταθερό τηλέφωνο, ένα κατόρθωμα της τεχνολογίας, και φτάσαμε σε σημείο που δεν μπορούμε να ζήσουμε χωρίς κινητό τηλέφωνο.
Μήπως η μανία μας να αποκτήσουμε καινούριο σπίτι,αυτοκίνητο, κινητό, υπολογιστή για να μπούμε στο μάτι του γείτονα, του φίλου μας η οτιδήποτε άλλο μας έχει προκαλέσει υπερβολικό άγχος, και δεν ζούμε την κάθε στιγμή όπως πρέπει?Μήπως οι παππούδες μας ζούσαν περισσότερα χρόνια επειδή δεν είχαν στρες,η διατροφή τους ήταν λιτή,χωρίς πολύ κρέας, και κορεσμένα λιπαρά?
Υπήρχαν οι ψυχικές ασθένειες σε παλαιότερες εποχές και κάποιο άγχος αλλά όχι σε τέτοιο βαθμό, διότι ο άνθρωπος δεν εξαρτιόταν στα υλικά αγαθά τόσο πολύ, και δεν υπέφερε αν δεν τα αποκτούσε.Υπήρξαν εποχές πολέμου που ο κόσμος ανησυχούσε αν θα έχει το καθημερινό του φαγητό, και όχι να έχει στρες που δεν απέκτησε καινούριο κινητό η επειδή δεν πλήρωσε την δόση του δανείου του αυτοκινήτου του.Μήπως πρέπει να αποκτήσουμε κάποιες συνήθειες και τρόπο σκέψης παλαιότερων γενεών για να είμαστε πιο υγιείς?
Όσον αφορά τον Tom Cruise δεν έχω ακούσει αυτές τις σαχλαμάρες ποτέ, αντίθετα ο συγκεκριμένος άνθρωπος έχει ανοίξει κάποιο βοηθητικό κέντρο και βοηθά ανθρώπους με ψυχικές ασθένειες, χωρίς ψυχοφάρμακα.
Υπάρχουν άνθρωποι που δεν μπορούν να ελέγξουν το άγχος τους σε καθημερινή βάση και χρειάζονται οπωσδήποτε φάρμακα, για να μην χειροτερέψουν, αλλά υπάρχουν και κάποιοι που μπορούν να το πολεμήσουν μόνοι τους διότι τους συμβαίνει μια η δυο φορές τον μήνα!!!Σε αυτούς απευθύνομαι.
Προσωπικά όταν μπαίνω σε κάποιο ασανσέρ, και όταν βρεθώ σε κάποιες καταστάσεις αισθάνομαι δυσφορία, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι θα δοκιμάσω φάρμακα.Αυτή θα ήταν η τελευταία μου λύση εφόσον θα είχα δοκιμάσει όλες τις άλλες και ασφαλέστατες μεθόδους εννοείται.
Το πρόβλημα κάποιων ανθρώπων είναι ότι έχουν κάπου καρφωμένο στο μυαλό τους ότι έχουν πρόβλημα, ενώ πρόβλημα δεν υπάρχει.Παθαίνουν μια δυο κρίσεις πανικού τον μήνα, και τους καρφώνεται στο μυαλό ότι έχουν σοβαρότατο πρόβλημα ενώ πρόβλημα δεν υπάρχει, απλώς παθαίνουν κάποιες κρίσεις που παθαίνουν εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο.Όταν πάθω μια κρίση πανικού κάποια στίγμη στην ζωή μου και λεω στον εαυτό μου ότι έχω πρόβλημα και τον πείσω ότι έχω πρόβλημα
τότε και να ΜΗΝ έχω θα το αποκτήσω.Το θέμα είναι να μην δούμε το θέμα αρνητικά και να πούμε στον εαυτό μας ότι συμβαίνει σε πολύ κόσμο δεν είμαι τρελός, η ο μοναδικός που του συμβαίνει!Όταν τα βλέπω όλα μαύρα και πω στον εαυτό μου έχω πρόβλημα τότε θα καταλήξω να μην βγαίνω απο το σπίτι δηλαδή ΈΛΕΟΣ.Είμαστε υγιείς, δεν έχουμε κανένα προβλήμα, δεν είναι οι άλλοι καλύτεροι απο εμάς, και δέχομαι όποια δυσλειτουργία του σώματος την αγαπώ όπως αγαπώ το σώμα μου και τον εαυτό μου και την αντιμετωπίζω, με ψυχραιμία όταν έρθει. Ο Πανικός προκαλεί χείρότερο ΠΑΝΙΚΟ.Αυτά που λέω βέβαια δεν αντικαθιστούν την ιατρική συμβουλή τον ξαναλέω, και δεν αναφέρομαι μόνο στις κρίσεις πανικού αλλα γενικά και στο άγχος.
epote σε παρακαλώ μην βάζεις λόγια στον στόμα μου τα οποία δεν είπα ΠΟΤΕ! Δεν μίλησα ποτέ για φάρμακο Ζanax ούτε εξέφρασα γνώμη για αυτό, όποτε να διαβάζεις προσεκτικά τα μηνύματα μου και μετά να εκφέρεις γνώμη.Το μόνο φάρμακο στο οποίο αναφέρθηκα είναι το ~ΠΡΟΖΑΚ. Όσον αφορά την ομοιοπαθητική δεν είναι καθόλου απάτη ούτε και σκέτο νερό όπως λες. Τέλοσπαντων δεν έχω όρεξη για διαπληκτισμούς, εκφράζω μόνο την γνώμη μου άλλωστε στην Ελλάδα ισχύει το δημοκρατικό πολίτευμα απο ότι ξέρω και οποιοσδήποτε άνθρωπος μπορεί να εκφράζει την γνώμη του ελεύθερα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
26-12-08
18:40
Κάποιες φορές το άγχος μας είναι αναξέλεγκτο, αλλά ίσως είναι καλύτερα να δοκιμάζουμε άλλες μεθόδους, πριν πάρουμε φάρμακα.Αν αποκτήσεις ένα κατοικίδιο, σκυλάκι ας πούμε, όταν το παίρνεις αγκαλιά θα νιώθεις μεγάλη ανακούφιση.Κάτι καλό είναι και οτιδήποτε με νερό, π.χ ενα ενυδρείο,μόνο τον ήχο του νερού να ακούς φτάνει, στο εμπόριο επίσης υπάρχουν διάφορα αντικείμενα του κινέζικου FENG SUI,μικρές λίμνες κ.λ.π
Κάποιες φορές, παθαίνουμε κρίσεις πανικού και δεν μπορούμε να τις κοντρολαρουμε επειδή αντιστεκόμαστε σε αυτές σαν να είναι κάτι τραγικό, πιστεύω όμως ότι πρέπει να το δεχόμαστε διαφορετικά όταν έρχεται, διότι η αντίσταση είναι που το κάνει χειρότερο.Όταν μας συμβαίνει κάτι τέτοιο, δεν προσπαθούμε να το παλέψουμε, διότι γίνεται εντονότερο, απλώς λέμε στην φοβία μας εκείνη την στιγμή σαν να είναι ένας αντίπαλος <<ΕΛΑ ΔΕΝ ΣΕ ΦΟΒΑΜΑΙ>>θα σε αντιμετωπίσω διότι είμαι δυνατός και σιγά σιγά υποχωρεί.Όταν όμως αρχίζουμε να το φοβόμαστε και προσπαθούμε να το διώξουμε βίαια τότε χειροτερεύει και δεν υποχωρεί.Ίσως οι φοβίες οφείλονται σε κάποια δυσλειτουργεία του εγκεφάλου, η σε ουσίες που δεν εκκρίνονται σωστά μέσα στον εγκέφαλο.
Ενα καλό παράδειγμα είναι όταν κάνουμε δίαιτα.Προσωπικά όταν κάνω δίαιτα, και απαγορεύω στον εαυτό μου κάποιες τροφές, όπως τα γλυκά,τότε το γλυκό είναι στο μυαλό μου όλη μέρα, διότι το παλεύω πολύ για να το αποφύγω, και πολλές φορές αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να πέφτω με τα μούτρα σε αυτό.Ότι παλεύουμε με νύχια και δόντια να το αποφύγουμε, αυτό επιμένει και μας βασανίζει, αν όμως πούμε οκ και τι έγινε και το δεχτούμε τότε αυτό υποχωρεί, και απελευθερωνόμαστε μια και καλή απο αυτό.
Κάποιες φορές, παθαίνουμε κρίσεις πανικού και δεν μπορούμε να τις κοντρολαρουμε επειδή αντιστεκόμαστε σε αυτές σαν να είναι κάτι τραγικό, πιστεύω όμως ότι πρέπει να το δεχόμαστε διαφορετικά όταν έρχεται, διότι η αντίσταση είναι που το κάνει χειρότερο.Όταν μας συμβαίνει κάτι τέτοιο, δεν προσπαθούμε να το παλέψουμε, διότι γίνεται εντονότερο, απλώς λέμε στην φοβία μας εκείνη την στιγμή σαν να είναι ένας αντίπαλος <<ΕΛΑ ΔΕΝ ΣΕ ΦΟΒΑΜΑΙ>>θα σε αντιμετωπίσω διότι είμαι δυνατός και σιγά σιγά υποχωρεί.Όταν όμως αρχίζουμε να το φοβόμαστε και προσπαθούμε να το διώξουμε βίαια τότε χειροτερεύει και δεν υποχωρεί.Ίσως οι φοβίες οφείλονται σε κάποια δυσλειτουργεία του εγκεφάλου, η σε ουσίες που δεν εκκρίνονται σωστά μέσα στον εγκέφαλο.
Ενα καλό παράδειγμα είναι όταν κάνουμε δίαιτα.Προσωπικά όταν κάνω δίαιτα, και απαγορεύω στον εαυτό μου κάποιες τροφές, όπως τα γλυκά,τότε το γλυκό είναι στο μυαλό μου όλη μέρα, διότι το παλεύω πολύ για να το αποφύγω, και πολλές φορές αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να πέφτω με τα μούτρα σε αυτό.Ότι παλεύουμε με νύχια και δόντια να το αποφύγουμε, αυτό επιμένει και μας βασανίζει, αν όμως πούμε οκ και τι έγινε και το δεχτούμε τότε αυτό υποχωρεί, και απελευθερωνόμαστε μια και καλή απο αυτό.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.