Ariana2018
Πολύ δραστήριο μέλος
Η Ariana2018 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 37 ετών. Έχει γράψει 1,491 μηνύματα.
07-06-22
16:29
Σε καταλαβαίνω Μαργαρίτα μου Μου έχει τύχει Και μένα κάποιες φορές στο παρελθόν έχασα τη γη κάτω από τα πόδια μου σε καμία περίπτωση δεν ένιωσε ότι μπορεί να φταίω εγώ Αλλά παρόλα αυτά δεν είπα ποτέ και τίποτα γιατί μπορεί να νόμιζαν ακριβώς το ίδιο πράγμα όπως και σε σένα. ... ρεμάλια Ας μου το κάνανε σήμερα να σου λεγα εγώ Τι φασαρία θα έκανα αλλά τώρα έχει αλλάξει και το ύφος μου και ποιος να τολμήσει
Ariana2018
Πολύ δραστήριο μέλος
Η Ariana2018 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 37 ετών. Έχει γράψει 1,491 μηνύματα.
07-06-22
15:58
καταγγελία έπρεπε να του κάνεις ρε συ Μαργαρίτα
Έτσι βρίσκουν πατήματα αυτά τα καθίκια
Αθώες κοπέλες που πάνε να δουλέψουν που δεν πάει το μυαλό τους Γιατί νομίζεις οι πονηρές θα περάσουν αυτό το πράγμα;
Αυτοί δεν πρέπει να μένουν ατιμώρητοι κάποια άλλη κοπελίτσα θα βρούνε μετά να τα κάνει τα ίδια και χειρότερα
Έτσι βρίσκουν πατήματα αυτά τα καθίκια
Αθώες κοπέλες που πάνε να δουλέψουν που δεν πάει το μυαλό τους Γιατί νομίζεις οι πονηρές θα περάσουν αυτό το πράγμα;
Αυτοί δεν πρέπει να μένουν ατιμώρητοι κάποια άλλη κοπελίτσα θα βρούνε μετά να τα κάνει τα ίδια και χειρότερα
Ariana2018
Πολύ δραστήριο μέλος
Η Ariana2018 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 37 ετών. Έχει γράψει 1,491 μηνύματα.
07-06-22
13:43
Μακάρι να ήταν ευκολο 8ωρα εγώ, 12 ώρα εκείνη, 4 παιδια εγώ, 2 εκείνη μάλιστα έχει και μωρό.Επειδή έχω κατηγορηθεί ότι ήμουν αδιάφορη σε ένα πολύ σοβαρό οικογενειακό θέμα που κλήθηκα να αντιμέτωπησω να ξέρεις ότι δεν είναι πάντα έτσι, δηλαδή μπορεί να φαίνεσαι αδιάφορος αλλά να είσαι το ακριβώς αντίθετο. Να δίνεις λύσεις και επιλογές να σκέφτεσαι να αναλύεις να είσαι δίπλα στον αλλον χωρίς να παίρνεις μέρος πρακτικά σε όλο αυτό. Επειδή δεν διαθέτεις τα σκιλς στη παρούσα φάση να βοηθήσεις πρακτικά και θέλεις να προστατεύσεις εσένα και την δικη σου οικογένεια δεν σημαίνει ότι είσαι αδιάφορος.
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:
Να μιλάτε τότε πιο συχνά. Έχουμε διαμαντια δίπλα μας και δεν το αναγνωρίζουμε κάποιες φορές.Φτανει να έρθουμε σε επαφή και να μοιραστούμε.
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:
Κάλιο αργά παρά ποτέ!
Τελικά πως σταμάτησε αυτό ή δεν σταμάτησε?
Πάντως οπότε μιλάμε είναι βάλσαμο, πραγματικα!
Θαρθει τα Χριστουγεννα!
Αδιάφορη έχει υπάρξει κατά καιρους σε κάποια πράγματακια αλλά εντάξει δε ξυνω πληγες τώρα
Σίγουρα έχουμε καλή σχέση με τα πανω μας κ τα κάτω μας
Κατάλαβα όμως τι λες
Ariana2018
Πολύ δραστήριο μέλος
Η Ariana2018 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 37 ετών. Έχει γράψει 1,491 μηνύματα.
07-06-22
13:14
Χθες μιλουσα με την αδερφη μου στο τηλεφωνο για πολλη ώρα... Δεν ξέρω αλλά η συζήτηση μαζί της με μαλάκωσε πολυ, από τη μια τη θεωρώ αδιαφορη από την άλλη όταν έρχονται τα δυσκολα έχει μια ωριμότητα τρομερή. Με βοηθήσε να καταλάβω κάποια πραγματα και γιατί μπορεί να συμβαίνει όλο αυτό και η αλήθεια είναι ότι με καλμαρε. Μου χει κοστίσει το γεγονός ότι έφυγε και πολυ ξαφνικά και έχασα την επαφή μαζι της και μου μείνε η μαμά βασικά εγω έμεινα σε κείνη και μαντέψτε ποιος την πληρωνει!!
Θα αγοράσω το βιβλίο που προτεινατε βρήκα και κάποια άρθρα αρκετά χρήσιμα θα έλεγα. Κανόνισα χθες και την άδεια μου! Όταν είμαι διακοπές κανένα άγχος κανενα στρες! Πιστευω γλιτώνουμε για την ώρα τους γιατρους- είπαμε δεν είμαι αρνητική αλλά επειδή εχω κανει δρόμο μόνη μου μπορεί να καταφέρω και το υπόλοιπο μόνη μου!
Σας ευχαριστω ολους για τις απαντήσεις σας!!! Με βοηθήσατε πολυ!!
Βέβαια με κανα δυο βοτκες όλα περνανε
Θα αγοράσω το βιβλίο που προτεινατε βρήκα και κάποια άρθρα αρκετά χρήσιμα θα έλεγα. Κανόνισα χθες και την άδεια μου! Όταν είμαι διακοπές κανένα άγχος κανενα στρες! Πιστευω γλιτώνουμε για την ώρα τους γιατρους- είπαμε δεν είμαι αρνητική αλλά επειδή εχω κανει δρόμο μόνη μου μπορεί να καταφέρω και το υπόλοιπο μόνη μου!
Σας ευχαριστω ολους για τις απαντήσεις σας!!! Με βοηθήσατε πολυ!!
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:
Δεν αισθάνομαι ότι μου καταστρέφει τη ζωή εκείνη την ώρα απλα με πιάνει κάτι σαν άγχος. Σαν στρες ένα σφίξιμο στη καρδια μου! Κρατάει για λίγα λεπτά, δοκιμάζω να το εκλογικευω πλέον. Θέλω να πω δεν νιώθω πως μου στέκεται εμπόδιο στη ζωή μου απλώς είναι πολυ ενοχλητικό και αυτό που με ενοχλεί είναι ότι το παθαινω. Δηλαδή πιθανον να μην το έχω αποδεχτεί ακόμα καλά καλά. Πάντως μετα τις συζητήσεις εδώ σίγουρα αποδέχομαι ότι είναι ένα αγκαθακι, μην πω αγκάθι κ του δώσω μεγάλη αξία (μαργαρίτα... Εσυ μου το πες έχεις δίκιο) το οποιο με λίγη καλή θέληση πιστευω θα μετριαστεί αν δε φυγει εντελώς.Εδώ θα διαφωνήσω. Υπάρχουν αξιόλογοι επιστήμονες στα Κέντρα Ψυχικής Υγείας. Έχω πάει σε 3 διαφορετικά ΚΨΥ τα τελευταία 5 χρόνια και μόνο καλή ήταν η εμπειρία μου. Το μόνο αρνητικό ας πούμε, είναι ότι δεν έχεις την ίδια άνεση στο να κλείσεις ραντεβού λόγω της αυξημένης ζήτησης. Τουλάχιστον όμως είναι δωρεάν, γιατί κακά τα ψέματα..σε ιδιώτη πρέπει να υπάρχει χρήμα από πίσω και μάλιστα αρκετό.
Ως προς το θέμα, δύσκολο..Τραβιέμαι αρκετά χρόνια στην αντιμετώπιση του άγχους & κρίσεων πανικού, κατάθλιψης κτλ με διάφορα αγχολυτικά/αντικαταθληπτικά οπότε νομίζω είμαι σε θέση να εκφέρω γνώμη. Αν το άγχος είναι σε τέτοιο βαθμό που στέκεται εμπόδιο στο οτιδήποτε πας να κάνεις, χρήζει άμεσης αντιμετώπισης ή τουλάχιστον να κοντρολλαριστεί σε βιώσιμα επίπεδα...Πηγαίντε σε ένα ΚΨΥ, μιλήστε ανοιχτά στο θεραπευτή και ακολουθείστε τις συμβουλές του. Ούτε κοστίζει, ούτε κακό είναι.
Για όποιον ενδιαφέρεται, προτείνω το εξής βιβλίο: The Anxiety and Phobia Workbook- Edmund J. Bourne. Είναι λίγο παλιό, αλλά θεωρώ ότι βοηθάει στο να καταλάβει κανείς το τι περνάει.
Βέβαια με κανα δυο βοτκες όλα περνανε
Ariana2018
Πολύ δραστήριο μέλος
Η Ariana2018 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 37 ετών. Έχει γράψει 1,491 μηνύματα.
07-06-22
10:37
Καλημερα στα αγγλικά είναι το βιβλίο;Εδώ θα διαφωνήσω. Υπάρχουν αξιόλογοι επιστήμονες στα Κέντρα Ψυχικής Υγείας. Έχω πάει σε 3 διαφορετικά ΚΨΥ τα τελευταία 5 χρόνια και μόνο καλή ήταν η εμπειρία μου. Το μόνο αρνητικό ας πούμε, είναι ότι δεν έχεις την ίδια άνεση στο να κλείσεις ραντεβού λόγω της αυξημένης ζήτησης. Τουλάχιστον όμως είναι δωρεάν, γιατί κακά τα ψέματα..σε ιδιώτη πρέπει να υπάρχει χρήμα από πίσω και μάλιστα αρκετό.
Ως προς το θέμα, δύσκολο..Τραβιέμαι αρκετά χρόνια στην αντιμετώπιση του άγχους & κρίσεων πανικού, κατάθλιψης κτλ με διάφορα αγχολυτικά/αντικαταθληπτικά οπότε νομίζω είμαι σε θέση να εκφέρω γνώμη. Αν το άγχος είναι σε τέτοιο βαθμό που στέκεται εμπόδιο στο οτιδήποτε πας να κάνεις, χρήζει άμεσης αντιμετώπισης ή τουλάχιστον να κοντρολλαριστεί σε βιώσιμα επίπεδα...Πηγαίντε σε ένα ΚΨΥ, μιλήστε ανοιχτά στο θεραπευτή και ακολουθείστε τις συμβουλές του. Ούτε κοστίζει, ούτε κακό είναι.
Για όποιον ενδιαφέρεται, προτείνω το εξής βιβλίο: The Anxiety and Phobia Workbook- Edmund J. Bourne. Είναι λίγο παλιό, αλλά θεωρώ ότι βοηθάει στο να καταλάβει κανείς το τι περνάει.
Ariana2018
Πολύ δραστήριο μέλος
Η Ariana2018 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 37 ετών. Έχει γράψει 1,491 μηνύματα.
07-06-22
00:16
Ναι εχει γράψει πιο πίσω και θα τα δοκιμάσω κι εγώ αυτά που κάνει η jojiΤο αντιμέτοπιζεις με συγκεκριμένο τρόπο?
Γιατί μου μοιάζουν πολλα κοινα
Ariana2018
Πολύ δραστήριο μέλος
Η Ariana2018 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 37 ετών. Έχει γράψει 1,491 μηνύματα.
06-06-22
23:53
Ναι αλλά είδες τελικά ακόμα κι εμείς την παταμε την μπανανοφλουδαΝαι το βλεπω για καλό αυτο. Είναι κάποιοι ενθρωποι που το έχουν εκ φύσεως να μπαίνουν σε αυτή την κατάσταση και να διερευνούν
Διότι μπορείς και διερευνεις και λυεις και αναλυεις και όταν σου ρχεται η μπουφλα αντε βρες άκρη.
Όσες έχετε βιβλία να μου προτεινετε για την διαχείριση του άγχους η καποιο καλο άρθρο, θα σας ήμουν ευγνώμων!!!
Ariana2018
Πολύ δραστήριο μέλος
Η Ariana2018 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 37 ετών. Έχει γράψει 1,491 μηνύματα.
06-06-22
23:49
Α αυτό μάλλον τότε θα εννοουσα !Η πειθαρχία το έχει αυτό δεν είσαι τόσο ευάλωτος σε σχέση με κάποιον που δεν το εχει
Ariana2018
Πολύ δραστήριο μέλος
Η Ariana2018 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 37 ετών. Έχει γράψει 1,491 μηνύματα.
06-06-22
23:37
Τι εννοείς ; για καλό το λες;Κοπέλα μου εσύ μάλλον το έχεις από την φύση σου..εννοω δεν το κάνει ο οποιοσδηποτε αυτό να κάθεται να παρατηρει
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:
Αααασχετο αλλά μικρή ήθελα να γίνω ψυχολόγος χαχαχαχαχαχα αλλά άλλαξα γνώμη δε μου άρεσε μετά η ιδέα φοβόμουν
Ariana2018
Πολύ δραστήριο μέλος
Η Ariana2018 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 37 ετών. Έχει γράψει 1,491 μηνύματα.
06-06-22
23:34
Βασικά βγήκε στην επιφάνεια όταν απομυθοποιησα τη μαμά μου. Και έκατσα λίγο παρατηρητρια και μόνη χωρίς επιρροές!
Δεν ξέρω αν σπαω
Εννοείς αν θα βάλω τα κλάμματα η θα ξεσπασω σε φωνές η νευρα ;
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:
Αυτό πραγνατι δεν επιτρέπεται αλλά δεν πιστευω είναι όλοι έτσι. Είναι που θα τυχεις..Συμφωνώ με τη ζοζι , πάνω σε αυτό θα αναφέρω ένα παράδειγμα λίγο προσωπικό αλλά τέλος πάντων.
Ήμουν δημοτικό περίπου 11-12 χρόνων και είχα πάει σε δημόσιο εκεί ήταν άλλοι δύο "ειδικοί" . Το θέμα αφορούσε ένα τοξικό άτομο και καθώς μιλούσαμε για αυτό , οι δύο αυτοί ΥΠΟΤΙΘΈΜΕΝΟΙ ψυχολογοι άρχισαν να ΜΕ ΚΑΤΣΑΔΙΑΖΟΥΝ γιατί ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΟΥΣΑ ΚΑΙ ΥΠΟΣΤΉΡΙΖΑ έμμεσα αυτό το άτομο καθώς το περιέγραφα , που είναι λογικό γιατί το αγαπώ . Είναι δυνατόν ? Ποιος ψυχολόγος το κάνει αυτό ? Ντροπή τους τώρα που το θυμάμαι εντελώς αντιεπαγγελματικο ειδικά σε ένα μικρό παιδί. Πράγματι είχα γίνει χειρότερα γιατί μου φώναξαν και άρχισα να κλαίω εκεί μέσα ποπο το θυμήθηκα κ νευρίασα !!!!!!!
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:
Τι να σου πωΜόνη σου απαντάς.. Γιατί όμως να είσαι ατσάλινη? Αυτό δεν ακούγεται και τόσο φυσιολογικό-ανθρωπινο..
Δεν σπας σαν άτομο? Εντάξει δεν ξέρω κιόλας μπορεί η ζωή να σε έχει κάνει έτσι όπως το θετεις
Δεν ξέρω αν σπαω
Εννοείς αν θα βάλω τα κλάμματα η θα ξεσπασω σε φωνές η νευρα ;
Ariana2018
Πολύ δραστήριο μέλος
Η Ariana2018 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 37 ετών. Έχει γράψει 1,491 μηνύματα.
06-06-22
23:29
Χαζη που σου συνέβη και τελικά ήταν κάτι απλό; αυτό εννοείς ; απλως δεν ξέρω ανέκαθεν ήμουν ένας πολυ ατσαλωμενος άνθρωπος δε φανταζόμουν ότι θα ένιωθα έτσι ανά στιγμές αν κ τελικά δεν προεκυψεΔεν έχεις ιδέα πόσες φορές έχω πει στον εαυτό μου «Τι χαζή που είμαι» όταν περνάει όλο αυτό. Θα το συνηθίσεις.
Από μικρή το ειχα αν κάτσω κ σκεφτώ. Απλώς μεγάλη πλεον ανακάλυψα ότι είναι ένα προβλημα που δε μ αρέσει. Να σταματήσει για πάντα γίνεται;;;
Ariana2018
Πολύ δραστήριο μέλος
Η Ariana2018 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 37 ετών. Έχει γράψει 1,491 μηνύματα.
06-06-22
23:15
ΠερίπουΕπιστρέφω σε λιγάκι να στο αναλύσω.
Όσο το εξασκείς τόσο δουλεύεται μέσα στον εγκέφαλο σου. Μπορεί να πάρει και χρόνια να λυθεί κάτι ή να αλλάξει ο τρόπος που θα το σκέφτεσαι. Πάντως γίνεται.
Όλοι ξέρουμε ότι υπάρχει μια λογική πιθανόν εξήγηση για κάτι. Αυτό όμως δεν φτάνει! Καταλαβαινεις τι εννοώ?
Θα καταλάβω όμως, οκ αναμένουμε!!
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:
Εμένα συνήθως μου κρατάει από 10-20 λεπτά ίσως και παραπανω απλώς νομίζω κάνω το λάθος και προσπαθω να λυσω "κάτι" Εκείνη την ώρα που δε λυνεται. Αυτό το σφίξιμο στη καρδια, και ίσως να πηγαινω περα δώθε στο σπίτι να κόβω βόλτες.Εμένα κράταγαν και 10-15 λεπτά. Πλέον μπορώ και το κουμαντάρω καλύτερα. Τελευταία φορά (3 μήνες πριν) και γενικότερα τις τελευταίες φορές με χτυπάει «αλλιώς». Ασπρίζουν όλα, οπότε είμαι με μισόκλειστα μάτια, βουλώνουν τα αυτιά και νιώθω ότι έχω βγει από το σώμα μου. Παλαιότερα ήταν πιο ήπιο το πως εκδηλωνόταν αλλά κράταγε παραπάνω.
Συνήθως θα έλεγα από όσο ξέρω, η διάρκεια πρέπει να είναι από 5 μέχρι και 25 λεπτά. Διαφέρει όμως σημαντικά. Ακόμα και στον ίδιο τον άνθρωπο. Άλλες φορές 5, άλλες 10, άλλες 3 κτλ.
Όποτε άκυρο να προσπαθείς να το λυσεις.
Αποδοχή 1. Επαφή με το συναίσθημα οπότε και μετά δεν ξέρω. θα ξαναδιαβάσω όσα μου γράψατε. Αλλά ας κάνω αυτά πρωτα
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:
Πάντως κακά τα ψέματα είναι πολύ ψυχοφθόρο αυτό Δηλαδή αν το καλοσκεφτείς τι ακριβώς να αποδεχτείς; ότι σε πιάνει η .. Βλακεία ; Ίσως εκεί είναι το πρόβλημά μου ότι αρνούμαι να το αποδεχτώ ότι μου συμβαίνει κάτι άσχημο, ξέρω γω τι να πω
Κάτι σαν "αποκλείεται να τυχαίνει αυτό σε μένα. '"
Ariana2018
Πολύ δραστήριο μέλος
Η Ariana2018 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 37 ετών. Έχει γράψει 1,491 μηνύματα.
06-06-22
23:07
Οχι για πεςΕμένα κρατάει πολύ λίγο. Δεν το έχω χρονομετρηαει προφανώς αλλα έτσι χοντρικά κανένα 5 λεπτό. Έχει σημασία να καλλιεργήσεις την ευχέρεια να το αποδέχεσαι και να πηγαίνεις την προσοχή σου αλλού.
Υπάρχει η μέθοδος STOP τώρα μου ήρθε στο μυαλό. Την γνωρίζεις?
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:
Γιατί έτσι ;;;Δημόσιο, καλή επιλογή αν θέλεις να νιώσεις χειρότερα!
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:
Ναι αλλά άμα το αποδέχεσαι και στρεφεις αλλου την προσοχη , το λυνεις-εκλογικευεις έτσι ;Εμένα κρατάει πολύ λίγο. Δεν το έχω χρονομετρηαει προφανώς αλλα έτσι χοντρικά κανένα 5 λεπτό. Έχει σημασία να καλλιεργήσεις την ευχέρεια να το αποδέχεσαι και να πηγαίνεις την προσοχή σου αλλού.
Υπάρχει η μέθοδος STOP τώρα μου ήρθε στο μυαλό. Την γνωρίζεις?
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:
Κορίτσια γενικά δεν έχω ιδέα απο ολα αυτα και πολυ ενδιαφέροντα όσα μου έχετε γράψει και σας ευχαριστω εκ βαθέων
Θα κάτσω με την ησυχία μου κάποια στιγμή να τα ξαναδιαβάσω
Σίγουρα θα χω απορίες!
Ariana2018
Πολύ δραστήριο μέλος
Η Ariana2018 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 37 ετών. Έχει γράψει 1,491 μηνύματα.
06-06-22
23:03
Να κάνω λιγάκι τώρα μία ερώτηση αυτή η κρίση άγχους εσείς που το έχετε βιώσει και το περνάτε πόση ώρα σας κρατάει και πόσο είναι το συνηθισμένο ;Δηλαδή υπάρχει ένας μέσος όρος μία χρονική διάρκεια ένα Max;;
Ariana2018
Πολύ δραστήριο μέλος
Η Ariana2018 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 37 ετών. Έχει γράψει 1,491 μηνύματα.
06-06-22
22:59
Θέλω να πω είναι στιγμές που με πιάνει αυτό ίσως όταν είμαι κουρασμένη η δεν ξέρω κάποιες στιγμές δεν είναι συνέχεια, είναι ψυχοφθορο βέβαια αλλά άμα βρω τον τρόπο ίσως τα καταφέρω μόνη τόσα και τόσα έχω καταφέρει εννοω κατάφερα να καταλάβω τι φταίει να εκλογικέυω και όπως είπα όντως βοηθά η λογική αν ημουν άτομο που παρασυρεται πιθανον να μου ήταν πιο δυσκολο. Είμαι πειθαρχημενη γενικά ίσως αυτό με βοηθησει
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:
Δημόσιο ουτε κι εγώ θα ήθελα από την άλλη ίσως είναι πιο αντικειμενικά εκεί. Δεν ξέρω είναι που θα πέσεις νομίζωOk (οτ)αν με το καλό αποφασίσεις να πας , κατευθείαν σε ιδιώτη.
Η εμπειρία μου από δημόσιο ήταν ο,τι χειρότερο.
Ariana2018
Πολύ δραστήριο μέλος
Η Ariana2018 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 37 ετών. Έχει γράψει 1,491 μηνύματα.
06-06-22
22:56
Οχι καμμια σχέση, απλώς δεν έχω χρόνο κυρίως αυτό θα έλεγαΟι περισσότεροι που μιλάμε εδώ μέσα έχουμε δει αποτέλεσμα μέσω της ψυχοθεραπειας η ψυχανάλυσης δεν ξέρω τι ακολουθεί ο κάθε ένας. Αν θεωρείς ότι μπορεί να είναι πεταμένα λεφτά είναι σαν να το έχεις προκαταβαλει οπότε και να πάς δεν θα δουλέψει εκτός αν επιμείνεις και χαλαρώσεις πάνω σε αυτό το κομμάτι. Όμως γιατί είσαι τόσο αρνητική έχεις εμπειρια από κανένα γνωστό σου που δεν είδε αποτέλεσμα η δεν έπεσε σε αξιόπιστο θεραπευτή?
Τα χρήματα έρχονται Δευτέρα
Πάντως γενικότερα μου αρέσει να λυνω μόνη μου τα προβλήματα μου χωρίς να ζητάω βοήθεια αλλά αυτό δε σημαίνει ότι κάποια στιγμή δε θα χρειαστεί γι αυτό δεν το αρνήθηκα άλλωστε αν χρειαστεί και σοβάρεψει αυτό που νιώθω σε σημείο να μην μπορώ να το διαχειριστω εντελώς φυσικά κ θα πάω
Όμως όπως έχω γράψει μέχρι στιγμής όλα όσα εχω κατανοήσει είναι από δική μου ας πουμε ανάλυση δε μου χρειάστηκε καποιος ειδικός κ ίσως με τη βοήθεια μέσω συζήτησης η και βιβλία μαθω περισσότερα!
Αν δεν τα καταφέρω ευχαρίστως να παω κι εγώ!
Ariana2018
Πολύ δραστήριο μέλος
Η Ariana2018 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 37 ετών. Έχει γράψει 1,491 μηνύματα.
06-06-22
20:59
Αν και από την άλλη τη λυπάμαι καθως είναι και σε μια δυσκολη ηλικία..
Ariana2018
Πολύ δραστήριο μέλος
Η Ariana2018 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 37 ετών. Έχει γράψει 1,491 μηνύματα.
06-06-22
18:48
Οχι δεν είναι αυτό απλώς δεν έχω χρόνο και νομίζω πως θα πετάξω τα λεφτά μου. Μπορεί μελλοντικά. Θέλω να το προσπαθησω μόνη μου και η κουβέντα εδώ με έχει βοηθήσει αρκετά!!!!Αν επιτρέπεται, γιατί να μην απευθυνθείς σε ψυχολόγο? Ξέρω ότι είναι λίγο ψυχοφθόρο να τα λες σε έναν ξένο, πολύ άβολο (το ξέρω από πρώτο χέρι) αλλά γιατί να μη ζητήσεις την βοήθεια του ειδικού?
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:
Το πάθαινα και εγώ αυτό που λες και το παθαίνω ακόμα μερικές φορές... Σκέφτομαι τα χειρότερα (μόνη μου, χωρίς να έχει γίνει κάτι) , αλλά το χειρότερο με εμένα είναι ότι δεν ξέρω από πού πηγάζει, απλά συμβαίνει, ξαφνικά, δεν το ελέγχω... Το πιο πρόσφατο που έχω πάθει είναι να φοβάμαι τρελά μη ξανά κολλήσω κορονοϊό και να φτιάχνω διάφορα σενάριο με βάση αυτόν τον φόβο, να μη βγαίνω από το σπίτι για αυτόν τον λόγο, να μη πάω στις σχολές μου για αυτόν τον λόγο. Εγώ θα σου πρότεινα να ζητήσεις την βοήθεια ειδικού, αυτό δεν σε κάνει αδύναμη! Ίσα ίσα οι δυνατοί είναι εκείνοι που ζητάνε βοήθεια
Η βλακεία είναι ότι υπάρχουν και δημόσια κέντρα αλλά εκεί δίνεις στοιχεία πραγμα που επίσης δε θέλω οπότε αναγκαστικά πας σε ιδιώτη
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:
Το κάνω μηχανικά γιατί νομίζω ότι είμαστε ακόμα στη φάση την παλιά που τα λέγαμε όλα και είχαμε μια πιο ισορροπημένη σχέση. Το κανω κι επειδή πρεπει να πάρω τηλέφωνο. Και της λέω πράγματα που ενω ξερω οτι μπορει να απαντήσει με τρόπο που δε θέλω, εγώ εκεί. Σα μαζοχιστικο μοιάζει.Μηπως αυτό είναι το εμπόδιο? Το ότι δεν την έχεις συγχωρέσει..
Υπάρχει ένα βιβλίο που ειλικρινά δεν έχω λόγια.. Αλλάξε όλη μου τη ζωή, λέγεται "Το δώρο της Συγχώρεσης" του Oliver clerc και είναι μετάφρασμενο από τον Πάτερ Μελέλιο (αν γκουγκλαρεις έχει και πολύ ωραίες ομιλίες στο YouTube).
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:
Εχεις ανάγκη να την πάρεις τηλέφωνο ή γίνεται μηχανικά? Εννοώ τις φορές που πιστεύεις ότι είναι πιθανό να μην σου αρέσει η απάντηση της
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:
Δυστυχώς κάποιες συμπεριφορές είναι γραμμένες στο DNA μας και υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να τις περνάμε στα παιδιά μας χωρίς να το καταλαβαίνουμε και άθελά μας. Έχω πιάσει τον εαυτό μου να το κάνω ενώ το κατακρίνω και προσπαθώ να αλλάξω διαφορά όμως απογοητευομαι κάποιες φορές.. Γιατί πάει από μόνο του σύστημα...
Προφανως και δεν την έχω συγχωρεσει , έχουν συμβεί πολλα στην οικογένεια μας και δυστυχώς δεν έχω καταφέρει να τη συγχωρεσω.
Ariana2018
Πολύ δραστήριο μέλος
Η Ariana2018 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 37 ετών. Έχει γράψει 1,491 μηνύματα.
06-06-22
15:04
Δεν το βλέπω να πηγαίνω άμεσα αλλά έτσι να χω μια ιδέα
Ευχαριστώ
Ευχαριστώ
Ariana2018
Πολύ δραστήριο μέλος
Η Ariana2018 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 37 ετών. Έχει γράψει 1,491 μηνύματα.
06-06-22
14:41
Πόσο καιρό κρατάει η ψυχοθεραπεία; μπορεί και. Χρόνια; η μπορεί να πας 5-10 φορές και τέλος;
Ariana2018
Πολύ δραστήριο μέλος
Η Ariana2018 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 37 ετών. Έχει γράψει 1,491 μηνύματα.
06-06-22
13:07
Έπιασες Διάνα εκεί που πατάει τον κάλο πάνω στην ανατροφή μου για τα παιδιά. Και Επίσης ένα άλλο που πάντα μου την έδινε είναι ότι Τα έχει βάλει με το σώμα μου θέλει πάντα να είμαι αδύνατη από μικρή δηλαδή να μην τρώω κλπ. Εν τω μεταξύ όσο ζούσα μαζί της Είχα πάρα πολύ ωραίο σώμα και Πρόσεχα πάρα πολύ τον εαυτό μου όταν παντρεύτηκα για κάποιο λόγο πήρα κιλά και χάλασα Κοίτα να δεις που θα βγει λάδι απλώς αντεδρασα νομίζω. Τώρα επανέρχομαι προσέχω τη διατροφή μου περισσότερο και τέλος πάντων προσπαθώ.Ορια τοτε ..
Μενω ΑΛΛΑ με προυποθεσεις γιατι αντιλαμβανομαι οτι και να φυγεις θα σε φανε οι τυψεις ..
Ξερεις ολες οι μαμαδες καπου βγαζουν τετοια θεματακια βεβαια η δικη σου αντιλαμβανομαι οτι το κανει σε τοξικο βαθμο ..
Πολλες φορες και εμενα μου εκανε παρατηρησεις για πολλα και με νευριαζε, με αγχωνε και πολλα ,αλλα εμενα με βοηθουσε και απιστευτα με τα παιδια ..
Καπου ομως με πειραζε ειδικα σε οτι ειχε να κανει με αυτα ...ελεγα εγω βαζω ορια ακομα και που θα πανε για κατούρημα ..
Και τσακωθηκαμε και καναμε μερες να μιλησουμε αλλα ποτέ δεν ειχαμε κακια να σου πω, ηταν στα υγιεί πλαισια Την περιοδο που δνε ημουν καλα απο ολα τα αλλα αυτο με ενοχλουσε ακομα πιο πολυ ..Το μεγενθυνα στο μυαλο μου και εκει πλεον αρχισα να οριοθετώ..
Μην σε πω ξεσπουσα και πανω της πολλες φορες ,αδικαιολογητα γιατι ηξερα οτι ηταν η μονη που δεν θα μου το κρατουσε ..
Ειπα για τα ταδε ζητηματα θα μιλαω για τα αλλα ας κανει οτι θελει δεν θα ξαναασχοληθω ,τα προσπερνουσα ..
Καπως ετσι ηρθε η ισορροπία και πλεον ξερω οτι η σχεση μαμας και κορης περναει πολυ σοβαρες κρίσης ,πολλές αναταραξεις αλλα οταν υπαρχει βαση ,αγαπη ,ολα εξομαλυνονται ..
Αλλωστε στην μαμα μου μιλουσα πολυ πιο ελευθερα απ οτι θα μιλουσα στην πεθερα μου ισως για τα παιδια
Έχει περάσει πάρα πολλά Η μητέρα μου Μαργαρίτα στη ζωή της δεν το λέω για να τη δικαιολογήσω αλλά πραγματικά είναι μία γυναίκα που αν σου πει την ιστορία της θα κλαις μέχρι αύριο. Χωρίς καμία δόση υπερβολής δεν είχε καμία στήριξη και όταν δεν έχεις στήριξη από το οικογενειακό σου περιβάλλον μπορεί πολύ εύκολα να δυστοιχισεις. Αν την εγκαταλείψω και εγώ τότε ποιος ο λόγος να ζει την εγκατέλειψαν οι γονείς της να την εγκαταλείψει και το παιδί της;
Να, τώρα δάκρυσα.
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:
Μπα εκεί θα κάτσω και θα μάθω να το διαχειρίζομαι. ❤ πως μπαινουν όρια ;
Είναι όντως περίεργες οι σχέσεις μεταξύ μητέρας κόρης...
Ariana2018
Πολύ δραστήριο μέλος
Η Ariana2018 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 37 ετών. Έχει γράψει 1,491 μηνύματα.
06-06-22
12:54
Αν φύγω, πιστεύω ότι δεν θα αντέξει. Διότι αν φύγω εγώ φεύγουμε όλοι οικογενειακώς και δεν έχει κανέναν άλλον. Τα δικά μου τα παιδιά είναι δική της η ευτυχία . Επίσης και εκείνα Της έχουνε τρομερή αδυναμία πιστεύω θα πληγώνονταν πάρα πολύ αν σταματούσαν να βλέπουν τη γιαγιά τους . Ή αδερφή μου όπως σας είπα ζει μακρια και όταν έρχεται είναι απλώς επισκέπτρια. Δεν ξέρω αν Φεύγοντας θα ελευθερωθώ γιατί κατά βάθος τη Λυπάμαι κιόλας Λυπάμαι για τα όσα έχει περάσει για την κακή της τύχη να το πω έτσι για την άσχημη μοίρα της και την δικαιολογώ.Ετσι ακριβως αλλα αυτο θελει εκπαιδευση ,αυτο ειναι το πιο σημαντικο !
Παλια και εγω ημουν κολλημενη μονο στις οθονες και στα μειλ,εδινα μονο στιγματα και οδηγιες ...ακομα και να ερχοταν καποιος να με απασχολουσε με αποσυντονιζε ..τηλεφωνο να χτυπουσε παει τα εχανα ..
Τωρα πλεον παραλληλα με την δουλεια κανω ενα σωρο αλλα πραγματα ...γραφω και εδω, βεβαια καμια φορα οταν τα ξαναδιαβαζω λεω παναγια μου τι συνταξη ειναι αυτη αλλα οκ ...
Οταν πρωτοξεκινησε η κοπελα που εχω και με βοηθαει μου λεγε μονο που σε βλεπω με αγχώνεις ..
Τωρα τα κανει και αυτη
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:
τι αντεχεις εσυ Αριανα ειναι το θεμα ..
εγω θα σου πω φυγε μακρυα οκ ?
εσυ ομως σαν ανθρωπος θα εισαι καλα ?δεν θα νιωθειςτυψεις που δεν προσπαθησες να το λυσετε (αν λυνετε φυσικα )
το λεω και το ξαναλεω .
το θεμα ειναι πως νιωθουμε εμεις οι ιδιοι ...δικη σου μανα ειναι εσυ την ζεις και εσυ μονο θα αποφασισεις ..
αν ηταν ξενος για εμενα θα σου ελεγα τι ασχολεισαι ?την εχεις αναγκη ?
ειναι ομως ενα δικο σου κομματι ..
Οποτε για εμενα το ιδο ειναι οταν καποιος επιλεγει να φυγει τελείως γιατι ΜΟΝΟ ετσι ειναι καλα και δεν τον τρωει αυτο καθημερινα με εκεινων που μενει σε ολο αυτο και προσπαθει να την αντιμετωπισει ωστε να μην τον τρωνε οι τυψεις και οι ενοχες .
Οσα αντεχουμε πλεον ..κανονας σε αυτα δεν υπαρχει ..Το ζητουμενο μας ειναι η ψυχικη μας ηρεμια και τιποτε αλλο και φυσικα θα κλεισεις τα αυτια στον οποιοδηποτε θα σε κρινει ειτε μεινεις ειτε φυγεις !
Μεγάλωσε με μια μάνα επιεικώς αδιάφορη. Δε τη στήριξε σε τίποτα. Αντιθέτως εμάς μας έχει στηρίξει πάρα πολύ και οικονομικά και στο κομμάτι Των σπουδών και παρόλο που ήταν μόνη της έκανε που λέμε το σκατό της παξιμάδι για να μπορέσει να μας σπουδάσει και να μας μεγαλώσει.επειτα εμείς αυτονομηθηκαμε. Ποτε, ακόμα κι αν το έχει ανάγκη, δε μας έχει ζητήσει τίποτα.
Δίνει μόνο, δε ζητάει.
Αν δεν φύγω θα πρέπει να μάθω να διαχειρίζομαι όλη αυτή την κατάσταση το άγχος που μου δημιουργεί τύψεις κι ενοχές το άγχος που εξαιτίας της μου δημιουργείται και σε άλλους τομείς της ζωής μου. Ποιος μου εγγυάται εμένα πως αν απομακρυνθώ από τη μάνα μου δεν θα σταματήσουν τα προβλήματά μου ή δεν θα δημιουργηθούν άλλα. Κάτι μου λέει μέσα μου πως πρέπει να μείνω αλλά από κει και πέρα δεν ξέρω. ..........,....
Πρέπει να βρω τρόπους να μη νιώθω έτσι. Μου φαίνεται δε γλιτώνω τον ψυχιατρο-ψυχολογο. Ίσως χάνω κ χρόνο που δεν τον επισκέπτομαι
Από την άλλη μήπως χάσω χρόνο εκεί.
Τι να πω. Δεν ξέρω
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:
Αν ήταν κάποια ξένη την ήξερα τη λύση και είναι και η πιο εύκολη.....Ετσι ακριβως αλλα αυτο θελει εκπαιδευση ,αυτο ειναι το πιο σημαντικο !
Παλια και εγω ημουν κολλημενη μονο στις οθονες και στα μειλ,εδινα μονο στιγματα και οδηγιες ...ακομα και να ερχοταν καποιος να με απασχολουσε με αποσυντονιζε ..τηλεφωνο να χτυπουσε παει τα εχανα ..
Τωρα πλεον παραλληλα με την δουλεια κανω ενα σωρο αλλα πραγματα ...γραφω και εδω, βεβαια καμια φορα οταν τα ξαναδιαβαζω λεω παναγια μου τι συνταξη ειναι αυτη αλλα οκ ...
Οταν πρωτοξεκινησε η κοπελα που εχω και με βοηθαει μου λεγε μονο που σε βλεπω με αγχώνεις ..
Τωρα τα κανει και αυτη
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:
τι αντεχεις εσυ Αριανα ειναι το θεμα ..
εγω θα σου πω φυγε μακρυα οκ ?
εσυ ομως σαν ανθρωπος θα εισαι καλα ?δεν θα νιωθειςτυψεις που δεν προσπαθησες να το λυσετε (αν λυνετε φυσικα )
το λεω και το ξαναλεω .
το θεμα ειναι πως νιωθουμε εμεις οι ιδιοι ...δικη σου μανα ειναι εσυ την ζεις και εσυ μονο θα αποφασισεις ..
αν ηταν ξενος για εμενα θα σου ελεγα τι ασχολεισαι ?την εχεις αναγκη ?
ειναι ομως ενα δικο σου κομματι ..
Οποτε για εμενα το ιδο ειναι οταν καποιος επιλεγει να φυγει τελείως γιατι ΜΟΝΟ ετσι ειναι καλα και δεν τον τρωει αυτο καθημερινα με εκεινων που μενει σε ολο αυτο και προσπαθει να την αντιμετωπισει ωστε να μην τον τρωνε οι τυψεις και οι ενοχες .
Οσα αντεχουμε πλεον ..κανονας σε αυτα δεν υπαρχει ..Το ζητουμενο μας ειναι η ψυχικη μας ηρεμια και τιποτε αλλο και φυσικα θα κλεισεις τα αυτια στον οποιοδηποτε θα σε κρινει ειτε μεινεις ειτε φυγεις !
Ariana2018
Πολύ δραστήριο μέλος
Η Ariana2018 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 37 ετών. Έχει γράψει 1,491 μηνύματα.
06-06-22
12:40
Είναι μία γυναίκα χειριστική. Εγώ γενικά είμαι ένα άτομο που νιώθει Ανέκαθεν τύψεις και ενοχές ενοχές που μου έχει δημιουργήσει εκείνη Στην παρούσα φάση όμως που πλέον δεν είμαι παιδί οι ενοχές που νιώθω δεν είναι αυτές που έχει εκείνη δημιουργήσει αλλά οι ενοχές που έχω εγώ η ίδια για το ότι θέλω να την ξεφορτωθώ. Έχω μέχρι σκεφτεί πολλές φορές ότι αν πεθάνει θα είμαι καλύτερα . Απίστευτο έτσι; Δεν ξέρω αν τελικά θα είναι έτσι απλά μου έχει περάσει από το μυαλό. Μία εποχή υπήρξα πολύ θυμωμένη μαζί της τώρα είμαι σε μία φάση προσπαθώ να εκλογικευω τα πράγματα. Σχετικά με τη δική μου οικογένεια το χω σκεφτεί και αυτό πολλές φορές μήπως κάνω τα ίδια λάθη και εγώ προσπαθώ να μην τα κάνω συμπεριφορές που ως παιδί δεν μου άρεσαν προσπαθώ να μην τις μεταφέρω και εγώ στα δικά μου τα παιδιά.
Έχω μία ερώτηση και θα ήθελα αν μπορείτε να μου απαντήσετε την προσωπική σας άποψη και γενικά οι ψυχολόγοι Ποια η άποψή τους πάνω σε αυτό; όταν υπάρχει ένα τέτοιο πρόβλημα το σωστό είναι να ξεβολευτούν ; να το ξεφορτωθείς και να το διώξεις από πάνω σου για να νιώσεις ελεύθερος η να εστίασεις σε αυτό και να προσπαθήσεις έχοντας το μέσα στη ζωή σου να το λύσεις; δηλαδή η λύση είναι να ξεφορτωθώ τη μάνα μου και να σταματήσω να τη βλέπω να απομακρυνθώ να μην της πηγαίνω τα παιδιά να μην την έχω ανάγκη εν πάση περιπτώσει. Και να κρατάω μία τυπική σχέση μαζί της ή η άλλη λύση η σωστή λύση είναι τις στιγμές ξέρω ότι κάτι θα μου πει να μπορώ να το φιλτράρω εκείνη την ώρα έτσι ώστε να μην με επηρεάσει και να μη με πειράξει;
Αν απομακρυνθώ μπορεί και εκεί να έχω πάλι τύψεις ότι την άφησα στο έλεος. Αισθάνομαι ότι έχει πέσει πάνω μου και με έχει πλακώσει. Επειδή η αδερφή μου λείπει εκτός και είναι και γενικά Σαν χαρακτήρας αδύναμη πιο αδύναμη θα έλεγα από εμένα ίσως και πιο αδιάφορη έχει πέσει πάνω μου η μητέρα μου καθώς θεωρεί ότι εγώ είμαι αυτή που θα μπορούσα ενδεχομένως να τη βοηθήσω δεν το καταλαβαίνει αυτό Ότι μου κάνει κακό. Και δεν πιστεύω ότι το θέλει να μου κάνει κακό. Έχει υπάρξει καλή Μητέρα σε άλλες συνθήκες της ζωής μας. Θέλω να πω δεν την μισώ δεν της κρατάω κακία δεν θέλω να πάθει κακό άσχετα τι σκέφτομαι καμιά φορά. Θέλω να τη συγχωρέσω και να σταματήσει να με επηρεάζει. Πιάνω τον εαυτό μου ότι τα θέλει ο κ**** μου δηλαδή Ενώ ξέρω πως αν την πάρω τηλέφωνο και της πω κάτι θα μου απαντήσει Με τρόπο που δεν θέλω και που θα με επηρεάσει εγώ το κάνω. Μαζοχισμός ; Ίσως να θέλω να δω τα όριά μου και εγώ εκείνη τη στιγμή με τα οποία τελικά δεν τα καταφέρνω. Τώρα τουλάχιστον.
Να σημειώσω εδώ ότι έχω μία πάρα πολύ καλή σχέση με το σύζυγό μου και τα χω συζητήσει Όλα αυτά μαζί του η άποψή του Είναι να μη δίνω πατήματα και όχι ότι η λύση δεν είναι να απομακρυνθώ. Βέβαια δεν ξέρω γιατί και αυτός δεν έχει βιώσει το ίδιο πράγμα απλώς είναι η δική του προσωπική άποψη.
Όπως βλέπετε έχω πολλά άλυτα ψυχολογικά θέματα αλλά θεωρώ ότι εφόσον τα έχω εντοπίσει έχω κάνει μία καλή αρχή και δεν έχω διαβάσει και δεν έχω πάει και σε ειδικό.
Οπότε είμαι και ενοχική και με αγχώδεις διαταραχές η ρίζα του προβλήματος μου είναι η μάνα μου άρα Από πού ξεκινάει κανείς από τη ρίζα ή από το πώς μπορώ να τα διαχειρίζομαι όλα τα καθημερινά τα οποία μου δημιουργούν στρες ακόμα και η ίδια η μητέρα μου. Μίλησα πριν από λίγο μαζί της και αισθάνθηκα ακριβώς το ίδιο πράγμα ένα άγχος. Εκείνη τη στιγμή και από κείνη την ώρα γράφω σε σας προσπαθώ να σκεφτώ με πιάνει μία θλίψη αλλά ακόμα δεν έχω βρει τον τρόπο να το απομακρύνω. Μου είπε κάτι και μετά Άραξε το οποίο δεν ισχύει και αφού της απάντησα αναλόγως κλείσαμε το τηλέφωνο έχοντας εγώ αυτό το αρνητικό συναίσθημα. Αυτό της ενοχής. Ενώ δεν θα πρεπε. Εκείνη όμως δεν μπορεί να το καταλάβει αυτό είναι που με θυμώνει ακόμα περισσότερο διότι Αν είχα να κάνω με έναν άνθρωπο που καταλαβαίνει Τα λάθη του θα μου ήταν και πιο εύκολο να το διαχειριστούμε. Πράγμα απίθανο η μάνα μου η δική μου να παραδεχτεί τα δικά της τα λάθη διότι εκείνη δεν κάνει ποτέ λάθη
.
Έχω μία ερώτηση και θα ήθελα αν μπορείτε να μου απαντήσετε την προσωπική σας άποψη και γενικά οι ψυχολόγοι Ποια η άποψή τους πάνω σε αυτό; όταν υπάρχει ένα τέτοιο πρόβλημα το σωστό είναι να ξεβολευτούν ; να το ξεφορτωθείς και να το διώξεις από πάνω σου για να νιώσεις ελεύθερος η να εστίασεις σε αυτό και να προσπαθήσεις έχοντας το μέσα στη ζωή σου να το λύσεις; δηλαδή η λύση είναι να ξεφορτωθώ τη μάνα μου και να σταματήσω να τη βλέπω να απομακρυνθώ να μην της πηγαίνω τα παιδιά να μην την έχω ανάγκη εν πάση περιπτώσει. Και να κρατάω μία τυπική σχέση μαζί της ή η άλλη λύση η σωστή λύση είναι τις στιγμές ξέρω ότι κάτι θα μου πει να μπορώ να το φιλτράρω εκείνη την ώρα έτσι ώστε να μην με επηρεάσει και να μη με πειράξει;
Αν απομακρυνθώ μπορεί και εκεί να έχω πάλι τύψεις ότι την άφησα στο έλεος. Αισθάνομαι ότι έχει πέσει πάνω μου και με έχει πλακώσει. Επειδή η αδερφή μου λείπει εκτός και είναι και γενικά Σαν χαρακτήρας αδύναμη πιο αδύναμη θα έλεγα από εμένα ίσως και πιο αδιάφορη έχει πέσει πάνω μου η μητέρα μου καθώς θεωρεί ότι εγώ είμαι αυτή που θα μπορούσα ενδεχομένως να τη βοηθήσω δεν το καταλαβαίνει αυτό Ότι μου κάνει κακό. Και δεν πιστεύω ότι το θέλει να μου κάνει κακό. Έχει υπάρξει καλή Μητέρα σε άλλες συνθήκες της ζωής μας. Θέλω να πω δεν την μισώ δεν της κρατάω κακία δεν θέλω να πάθει κακό άσχετα τι σκέφτομαι καμιά φορά. Θέλω να τη συγχωρέσω και να σταματήσει να με επηρεάζει. Πιάνω τον εαυτό μου ότι τα θέλει ο κ**** μου δηλαδή Ενώ ξέρω πως αν την πάρω τηλέφωνο και της πω κάτι θα μου απαντήσει Με τρόπο που δεν θέλω και που θα με επηρεάσει εγώ το κάνω. Μαζοχισμός ; Ίσως να θέλω να δω τα όριά μου και εγώ εκείνη τη στιγμή με τα οποία τελικά δεν τα καταφέρνω. Τώρα τουλάχιστον.
Να σημειώσω εδώ ότι έχω μία πάρα πολύ καλή σχέση με το σύζυγό μου και τα χω συζητήσει Όλα αυτά μαζί του η άποψή του Είναι να μη δίνω πατήματα και όχι ότι η λύση δεν είναι να απομακρυνθώ. Βέβαια δεν ξέρω γιατί και αυτός δεν έχει βιώσει το ίδιο πράγμα απλώς είναι η δική του προσωπική άποψη.
Όπως βλέπετε έχω πολλά άλυτα ψυχολογικά θέματα αλλά θεωρώ ότι εφόσον τα έχω εντοπίσει έχω κάνει μία καλή αρχή και δεν έχω διαβάσει και δεν έχω πάει και σε ειδικό.
Οπότε είμαι και ενοχική και με αγχώδεις διαταραχές η ρίζα του προβλήματος μου είναι η μάνα μου άρα Από πού ξεκινάει κανείς από τη ρίζα ή από το πώς μπορώ να τα διαχειρίζομαι όλα τα καθημερινά τα οποία μου δημιουργούν στρες ακόμα και η ίδια η μητέρα μου. Μίλησα πριν από λίγο μαζί της και αισθάνθηκα ακριβώς το ίδιο πράγμα ένα άγχος. Εκείνη τη στιγμή και από κείνη την ώρα γράφω σε σας προσπαθώ να σκεφτώ με πιάνει μία θλίψη αλλά ακόμα δεν έχω βρει τον τρόπο να το απομακρύνω. Μου είπε κάτι και μετά Άραξε το οποίο δεν ισχύει και αφού της απάντησα αναλόγως κλείσαμε το τηλέφωνο έχοντας εγώ αυτό το αρνητικό συναίσθημα. Αυτό της ενοχής. Ενώ δεν θα πρεπε. Εκείνη όμως δεν μπορεί να το καταλάβει αυτό είναι που με θυμώνει ακόμα περισσότερο διότι Αν είχα να κάνω με έναν άνθρωπο που καταλαβαίνει Τα λάθη του θα μου ήταν και πιο εύκολο να το διαχειριστούμε. Πράγμα απίθανο η μάνα μου η δική μου να παραδεχτεί τα δικά της τα λάθη διότι εκείνη δεν κάνει ποτέ λάθη
.
Ariana2018
Πολύ δραστήριο μέλος
Η Ariana2018 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 37 ετών. Έχει γράψει 1,491 μηνύματα.
06-06-22
11:56
Ναι με ξεμπλοκάρει αλλά ειναι κι εκείνη που μπορεί πιο ευκολα απο οποιονδήποτε και το οτιδήποτε να με μπλοκάρει. Η επιρροη της πάνω μου είναι τεράστιαΑυτή η πρακτική λειτουργεί και προληπτικά δηλαδή πριν βιωσεις κάτι έχεις ήδη ενισχυθεί αφού έχεις παρακολουθήσει το πρόγραμμα για να μπορέσεις να το αντιμετωπίσεις.
Αυτό γίνεται πάντα με καθοδήγηση, με ηχογραφημένη καθοδήγηση πιο συγκεκριμένα. Όχι μόνος σου..
Όταν ξεκίνησα έκανα πρακτική κάθε μέρα χωρίς να βιωνω κάτι δύσκολο. Μετά από περίπου 3 βδομάδες που ήρθε η πρώτη δυσκολία και μπήκα με περιέργεια για το πως μπορώ να χρησιμοποιήσω τα εργαλεία που έχω είδα αλλαγή. Δηλαδή νε μεν υπήρχε το άγχος αλλά δοκιμάζοντας να εστιασω στην αναπνοή μου, στις αισθήσεις του σώματος μου μέσω του body scan και σε ένα συγκεκριμένο σημείο (είτε ηχος είται κάτι μέσα στο σώμα μου) αυτό μειώθηκε κατά πάρα πολύ μέσα σε κάποια λεπτά.
Οπότε καπως έτσι το συνέχισα αφού είδα ότι λειτουργεί θεραπευτικά.
Δεν μπορώ να σου πω ότι θα κάνεις αυτό και θα έχεις συγκεκριμένο αποτέλεσμα. Ας πούμε εγώ ρωτούσα αρκετά συχνά σχετικά με αυτό γιατί είχα αγωνία για το αποτέλεσμα και η απάντηση ήταν πάντα, μπες με περιέργεια και μην σκέφτεσαι κάτι άλλο. Ο κάθε ένας το βιώνει διαφορετικά.
Για το μετά που ρωτάς είτε ονομαζεις αυτό που σε αγχώνει και παρατηρείς πως αντιδράς εσύ σε σχέση με αυτό, είτε όπως είπα εστιάζεις στις αισθήσεις σου στην αφή η στην επαφή της πατουσας στο έδαφος η στο ξαπλωτό bodyscan την αίσθηση κάθε σημείου του σώματος πάνω στο στρώματακι σου. Υπάρχει mindfulness eating, mindfulness walking και πολλά άλλα που βοηθούν στην επικέντρωση αυτού πιυ κάνεις εκείνη τη στιγμή.
Πχ τώρα οδηγώ δεν σκέφτομαι κάτι άλλο και αν ο νους ξεκινήσει τα γνωστά δηλαδή να πλάθει σενάρια προσπαθώ να τον επαναφέρω στην οδήγηση. Με αυτό τον τρόπο προσπαθείς να ζεις την κάθε σου στιγμή παρούσα και όχι απούσα.
Εμένα σε αυτό ήταν ένα κίνητρο και τα παιδιά μου. Ήθελα να παίζω μαζί τους χωρίς να με αποσπά κάτι άλλο. Να είμαι ολόκληρη δική τους έστω για λίγα λεπτά. Και τα κατάφερα!
Όσο για το φαγητό επειδή είναι απολαύση για τους περισσότερους εφοσον δεν έχουν κάποια διατροφική διαταραχή θα πρέπει και εκεί να δεις τι τρως συνήθως όταν το κάνεις για να πάρεις ευχαρίστηση και πως νιώθεις μετά.
Εμπειρίκα και μόνο τα λέω ολ αυτά και δεν συμβουλεύω σε καμία περίπτωση να ακολουθήσεις αυτόν τον τρόπο.
Ότι ταιριαζει στον κάθε ένα και ότι τον ελκύει!
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:
Σου προτείνει την δράση και σε ξεμπλωκαρει δηλαδη?
Αυτό όμως είναι ένα άλλο θέμα προς συζήτηση. Η μητέρα μου έχει κι εκείνη ακριβώς το ίδιο προβλημα με εμένα, μόνο που εκείνη έμαθε να ζει με αυτό και να το βρίσκει φυσιολογικό - επικαλείται πως έτσι είναι ο χαρακτήρας της. Σαφώς και δεν είναι έτσι, όμως δυστυχώς δεν μπορώ να τη βοηθήσω όταν και η ίδια δε θέλει αλλά κι όταν έχω κι εγώ παρομοιο θέμα και παλευω να λυσω. Συνήθως έχω σκεφτεί να απομακρυνθω κι όντως έχει βοηθήσει αλλά δυστυχώς και παλι αυτό μου είναι δυσκολο καθώς περαν εμένα κ της αδερφής μου δεν έχει κάποιον άλλο στον κόσμο.
Η μητέρα μου είναι η πηγή του κακου μου. Η ρίζα του προβληματος μου, το άγχος της ζωής μου. Είναι πάντα εκεί να με στήσει στον τοίχο, να με επικρίνει, κατακρίνει, υποδείξει λάθη κι αστοχίες μου. Πάντα όμως! Το αστείο είναι πως η ίδια απέτυχε στη δική της ζωή. Εγώ καλά τα έχω παει μέχρι στιγμης.
Καταλαβαίνω ότι σας πηγαινω άλλου τώρα. Απλώς θεωρώ σημαντικό να σας αναφερω τη ρίζα μήπως κι εκει υπάρχει κάτι που θα μπορουσα να κάνω.
Ariana2018
Πολύ δραστήριο μέλος
Η Ariana2018 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 37 ετών. Έχει γράψει 1,491 μηνύματα.
06-06-22
10:52
Α μάλισταΌταν δέχεσαι ένα ερέθισμα συνήθως λειτουργείς με έναν από τους τρεις τροπους. Είτε φεύγεις είτε παλεύεις είτε κάθεσαι. Έχει σημασία να ανακαλύψεις ποιοι είναι οι τίγρεις για εσένα σε πρώτη φάση και πως αντιδράς. Τίγρης μπορεί να είναι ένας άνθρωπος συγκεκριμένος που κάθε φορά που έρχεσαι σε επικοινωνία μαζί του σε ταράζει και αντιδράς με έναν από τους τρεις τρόπους η μία συγκεκριμένη δουλειά που πρέπει να φέρεις εις πέρας η οτιδήποτε άλλο μπορεί από το πουθενα να σου προκαλέσει ταραχη, ιδρώτα, σύγκρυο κλπ. Δεν περνάς από όλες τις διαδικασίες όπως ανέφερες σταδιακά πάρα από μια συνήθως γι αυτό θέλει καταγραφή.
Το συγκεκριμένο πρόγραμμα δεν έχει σχέση με Ψυχολόγο η Ψυχίατρο
Κατάλαβα.
Νομίζω δεν κάνω κάτι περιμενω να φυγει. εκτός αν εννοείς τα ψυχοσωματικά δηλαδή ιδρωνω και με πιανει κάτι στη καρδια σα σφίξιμο. Επίσης τρώω.
Και πες πως το καταλαβαινω. Μετά ;
Ariana2018
Πολύ δραστήριο μέλος
Η Ariana2018 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 37 ετών. Έχει γράψει 1,491 μηνύματα.
06-06-22
10:36
Κι άμα βρεις πως αμυνεσαι; πχ εκείνη την ώρα απλά δεν κάνεις τίποτα , τι σημαίνει ; δηλαδή μετά ;Στο πρόγραμμα μείωσης άγχους (MBSR) που ανέφερα παραπάνω η εισηγήτρια αναφέρει τα "3 F" fight-freeze-fly και σε βάζει σε μια κατάσταση να σκεφτείς τι από αυτά ακολουθείς όταν δέχεσαι (η νομίζεις ότι δέχεσαι) ένα ερέθισμα σε μορφή απειλής, εκείνη το παρομοιάζει με τριγρη που έρχεται ξαφνηκα κατά πάνω σου έτοιμη να σε κατασπαραξει. Οπότε καταγραφείς κάθε φορά που νιώθεις ότι απειλείσαι από ένα εξωτερικό ερέθισμα και σημειώνεις πως αντιδράς κάθε φορά.
Τρέχεις να ξεφυγεις από την τιγρη? Στέκεσαι απλά κοιτώντας την ή πολεμάς και αμυνεσαι?
Αυτό σε βοηθαει να αποτυπώσεις τα μοτυβα και ύστερα να προσπαθήσεις να τα θεραπεύτεις μόνος σου σε ένα βαθμό (ανάλογα με το ποσό ασχολείσαι) με την πρακτική του mindfulness. Αυτή την τεχνική την χρησιμοποιουν στα νοσοκομεία στο εξωτερικό για να αντιμετωπίσουν οι ασθενείς τον πόνο είτε σωματικό είτε ψυχικό. Λειτουργεί και προληπτικά γενικά αυτό το πλαίσιο και το ακολουθούν και οι ψυχολόγοι.
Αποδεδειγμένα βοηθάει πάρα πολύ στα πάντα και είναι μια μέθοδος επιστημονικά τεκμηριωμένη!
Προσωπικά με έχει βοηθήσει να ανακάλυψω διάφορους "τίγρεις" που υπήρχαν και υπάρχουν στη ζωή μου και να μπορώ πλέον να τους αντιμετωπισω. Είναι κάτι που το δημιουργείς μόνος σου γι αυτό είναι σημαντικό να μπορέσεις να βρεις τις τεχνικές που θα ταιριάξουν σε εσένα και θα λειτουργήσουν θεραπευτικά.
Το fight fly freeze εδώ που είναι ; δηλαδή το freeze είναι όταν σκέφτομαι πως το αντιμετωπίζω, το fight η αντιμετώπιση και το fly είμαι οκ τώρα ;
Απλώς όλα αυτά είναι αρκετά εξειδικευμένα κι εγώ όπως είπα δε θέλω να επισκεφτώ ειδικό τουλάχιστον στη παρουσα φάση.
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:
Δηλαδή την ώρα που με πιανει αυτό να λέω "για λιγο θα κρατήσει, μη δίνεις σημασία", κάπως έτσι εννοείς ;Βάζω τους ψυχιάτρους στην κορυφή. Για πολλούς λόγους τους οποίους δεν ξέρω αν υπάρχει λόγος να αναλύσω. Στην δίκη μου περίπτωση πάντως, μόνο ο ψυχίατρος βοήθησε, οι ψυχολόγοι όχι. Για άλλον μπορεί να συνέβαινε το αντίστροφο ή να μην χρειαζόταν να μεταβεί σε ψυχίατρο.
Με παρέπεμψε ένας άγγελος στον συγκεκριμένο, να είναι καλά όπου βρίσκεται. Οι συνεδρίες γενικά διαφέρουν, από την σοβαρότητα, από το τι θα κρίνει ο ίδιος αναγκαίο. Εγώ πήγαινα 2 φορές αν θυμάμαι καλά την εβδομάδα. Όταν ελαττωθήκαν οι κρίσεις μου σε 2-3 τον μήνα (ενώ πάθαινα καθημερινά), σιγά σιγά ελαττώναμε και τις συνεδρίες. Πλέον δεν πηγαίνω, μπορώ να το χειριστώ μόνη μου αρκετά καλά. Δεν το βλέπω ως εχθρό, όπως τότε, ξέρω ότι έχω ευαισθησία στο κεφάλαιο άγχος και το πόσο εύκολα μπορεί να επηρεαστώ από κάτι που δεν θα επηρεάσει κάποιον άλλο οπότε πράττω ανάλογα. Φέρνω τα πράγματα στα μέτρα μου. Και έχω αρχίσει να υπερβαίνω τα όρια μου.
Επιμένω σε προκλήσεις αντί να αποχωρώ, και κάνω βήματα μπροστά και όχι πίσω πλέον. Να τεστάρεις τον εαυτό σου που και που.
Αυτό είναι πάρα πολύ καλό, οπότε δεν θα έχεις τόσο μεγάλη δυσκολία στο κομμάτι αυτό, αν τείνεις προς την λογική παραπάνω από τον συναισθηματισμό να το πω απλά.
Ανθρώπινο είναι, δεν είναι λάθος. Και μην κοιτάς να πιέζεις τον εαυτό σου να το εξαλείψεις. Όσο το διώχνεις με το ζόρι, τόσο θα επιμένει. Πολλές σκέψεις μου πήγαν περίπατο όταν σταμάτησα να τους δίνω αξία. Και σε αυτό βοήθησε ότι επικεντρώθηκα σε άλλα πράγματα. Π.χ. σηκώνομαι κάθε πρωί και διαβάζω επί ώρες, το μυαλό μου είναι εκεί και μόνο εκεί. Κάνω μερικά διαλείμματα και μετά συνεχίζω. Γενικά είμαι και λίγο άνθρωπος που λειτουργεί καλύτερα έχοντας ένα συγκεκριμένο task στο νου.
Στόχοι στόχοι στόχοι. Δεν είχα παλιά, τώρα έχω. Σωτήριο πράγμα, αλήθεια. Έχει ο εγκέφαλος κάτι να ασχοληθεί και δεν δολιχοδρομεί.
Το θέμα είναι να μην νιώθεις ότι πρέπει μονίμως να προσπαθείς. Αν εμμένεις στο άγχος, θα εμμένει πίσω. Θα έρχεται και θα φεύγει θα έρχεται και θα φεύγει, συμπεριφέρσου του σαν guest, όσο γίνεται τουλάχιστον. Μερικές φορές θα σε επηρεάζει παραπάνω, άλλες λιγότερο. Ανάλογα την περίπτωση κιόλας. Επίσης, είναι και βοηθός, σε ορισμένες περιστάσεις.
Δεν έχω κάτσεινα σκεφτώ ποσο συχνά συμβαίνει, θα το τσεκάρω όμως. Σίγουρα όχι κάθε μέρα και σίγουρα κάθε βδομάδα αλλά δεν ξέρω ποσες φορες. Συνήθως το αποχαιρετώ όταν ειμαι διακοπές και αισθανομαι ανάλαφρη χωρίς υποχρεώσεις και ευθυνες.
Επίσης νομίζω, αλλά θα το τσεκάρω κι αυτό, οτι με πιάνει όταν ειμαι κουρασμένη εκεί δηλαδή που οι άμυνες κάπου έχουν πεσει
Σπάνια να με πιάσει πρωι δηλαδή που χω όλη τη μερα μπροστά μου. Ψέμματα, με πιανει κ πρωί όταν σκέφτομαι ποσα έχω να κανω πχ. Που τελικά δεν ειναι τίποτα φοβερό, όταν τα βάζω σε τάξη αμέσως χαλαρώνω δια μαγείας. Η μαμά μου όσες φορές της λέω πως νιώθω μου λέει σιγά αυτά είναι μια ώρα δουλειά, ξεκινά. Και οντως.
Θα ήθελα παντως να ειναι πιο χαλαρη η ζωή μου παντως. Επίσης με ρωτήσες με τι με πιανει. Με τη δουλειά κυρίως ειμαι σε θέση ευθυνης και παθαίνω φοβίες. Αλλά κ σε προσωπικο επίπεδο καμμια φορά.
Θα ήθελα παντως να απολαμβάνω καλυτερα τη ζωη. Ειμαι ικανή να μαι σε διακοπές σε μια παραλια σε κάτι χαραλαρωτικο κι εγώ να αγχωθώ με κάτι που σκεφτηκα κ να μου χαλάσει την μέρα.
Έχω προσεξει ότι περιοδους που καταναλωνα αλκοολ αισθανόμουν πολυ ευτυχισμένη εβγαζα όλη το πνιξιμο από πανω μου. Να πως γίνεται αλκοολικός ένας άνθρωπος. Κι από κει που χει ένα προβλημα καταλήγει με τις εξαρτήσεις να χει δέκα.
Ariana2018
Πολύ δραστήριο μέλος
Η Ariana2018 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 37 ετών. Έχει γράψει 1,491 μηνύματα.
06-06-22
02:44
Κι εγώ από τη μαμά μου το κληρονομησα, την καλή μου μαμά, μόνο που εκείνη δεν το ξερει οτι το έχει εγώ το ανακάλυψα αλλά πλεον στην ηλικία που είναι δεν της ξυνω τις πληγές προσπαθώ να γιατρεψω τις δικές μου που άθελά της μου έκανε ❤Αυτό είναι πολύ καλό. Σημαίνει ότι είσαι συνειδητοποιημένη, «αυτή τη στιγμή έχω αγχωθεί, δεν πάει κάτι στραβά». Επίσης καλό είναι να αναγνωρίζεις τα συμπτώματα με τα οποία εμφανίζεται, όπως αναφέρεις εδώ:
Και το ότι παίζεις με τα χέρια σου είναι coping mechanism, εκείνη την στιγμή η ανδρεναλίνη φτάνει στα ύψη, ιδρώνεις, ανασαίνεις γρήγορα πολλές φορές, τα χέρια τρέμουν, ή όπως είπες θα παίζεις μαζί τους διότι σε πιάνει υπερκινητικότητα, να βγάλεις κάπως όλη αυτή την ξαφνική ενέργεια. Εγώ π.χ. έκοβα βόλτες σε όλο το σπίτι, επί 30 λεπτά κάθε φορά, και όταν «πέρναγε» αυτό το κύμα, έπεφτα τέζα για ύπνο.
Ναι, αντιδρά ο εγκέφαλος σε αυτό το ερέθισμα και το βλέπει ως κίνδυνο, νιώθεις ότι συμβαίνει εκείνη την στιγμή γιατί δεν μπορεί να το διαχωρίσει από την πραγματικότητα. Οπότε αν σκεφτείς ένα κακό σενάριο είναι πολύ πιθανόν να σε πιάσει τρέμουλο κ.ο.κ.
Η αγχώδης διαταραχή, αν και δεν ξέρω αν είναι όντως αυτό στην περίπτωσή σου, καθώς δεν έχει διαγνωστεί, κάνει τους ανθρώπους πιο επιρρεπείς σε αντιδράσεις πανικού, άγχους, σε περιστάσεις που κανονικά δεν θα τους επηρέαζαν ή δεν επηρεάζουν τον μέσο άνθρωπο. Και αυτό μπορεί με την σειρά του να δράσει αρνητικά στην καθημερινότητα κάποιου.
Μπορεί να κάθομαι σε πλήρη ηρεμία και ξαφνικά ντουπ ντουπ η καρδιά, η ανδρεναλίνη χτυπάει ταβάνι, χωρίς συγκεκριμένο λόγο, χωρίς να το έχει προξενήσει κάτι ή αυτό το κάτι να είναι μηδαμινής σημασίας.
Απ’ότι καταλαβαίνω όμως πάντα θα υπάρχει κάτι που προξενεί το δικό σου. Και συνήθως είναι οι ίδιες σου οι σκέψεις.
Πρέπει να προσπαθήσεις να δουλέψεις, στο μυαλό, αν αυτά τα σενάρια περιτριγυρίζουν ένα συγκεκριμένο θέμα π.χ. δουλειά, οικογένεια, φίλοι, υγεία, και από εκεί και πέρα αν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα (π.χ. το παιδί είναι άρρωστο, δεν κατεβαίνει ο πυρετός και ωχ Παναγία μου τι θα κάνω) ή τέρμα μη λογικά πράγματα (π.χ. μπορεί τώρα που θα οδηγήσω να τρακάρω και μου έχει γίνει εμμονή οπότε αποφεύγω το να οδηγώ για 5-10 μέρες, μέχρι να ξεχαστώ) <= Αυτό είναι επίσης χαρακτηριστικό της ιδεοψυχαναγκαστικής διαταραχής, μιας και αναφέρθηκες σε αυτή στο πρώτο σου μήνυμα, αλλά αφού δεν ξέρω τόσα σε αυτό το κομμάτι, δεν θα το αναλύσω περαιτέρω.
Για εμένα όλα «καλυτέρευσαν» όταν άρχισα να εκλογικεύω κάθε μου σκέψη. Κάθε «σενάριο» αν θες. Έλεγα στον εαυτό μου, αποτελεί απειλή αυτή τη στιγμή; Ή στο κοντινό μέλλον; Μήπως αγχώνομαι άδικα; Όπως και να ‘χει, το άγχος πως μπορεί να με βοηθήσει όσο δεν πρόκειται για άμεσο κίνδυνο, όπως να με κυνηγούσε ένας σκύλος, όπου εκεί η ανδρεναλίνη βοηθάει και με το παραπάνω. Fight or flight response, το πρώτο πράγμα που μου είπε ο ψυχίατρος στην πρώτη μας συνέδρια, ήταν αυτό. Το πως το σώμα αντιδρά σε ένα ερέθισμα το οποίο δεν θα μας βλάψει όντως, αλλά παρ’όλα αυτά, μας προστατεύει. Άλλες φορές γίνεται φαύλος κύκλος.
Μπορείς και να το «κουμαντάρεις» κάνοντας πράγματα όταν νιώθεις ότι χειροτερεύει, για να μην έχεις χρόνο να κανείς σκέψεις πάνω σε αυτό. Εγώ βάζω μουσική στο τέρμα, άλλες φορές πιάνω ένα μαξιλάρι και αρχίζω να το πιέζω με τα δάχτυλα για να φύγει όλο αυτό το «βάρος» που νιώθω εκείνη τη στιγμή.
Όμως ναι, η κυρία συμβουλή μου είναι να εκλογικεύεις οτιδήποτε σκέφτεσαι. Έχω γλιτώσει κρίσεις για κρίσεις από όταν άρχισα να το εφαρμόζω. Θα πάρει κάποιο καιρό να βρεις τα κουμπιά, αλλά όταν το κάνεις αυτό, θεωρώ θα είσαι εντάξει.
Δεν είμαι σίγουρη αν μπορείς ποτέ να το ξεπεράσεις στο 100%, εμένα είναι γενετικό, το έχει και η μάνα μου η οποία έπαιρνε και φαρμακευτική αγωγή γιατί δεν μπορούσε να κάνει τα βασικά πράγματα της καθημερινότητας. Κάθε άνθρωπο τον χτυπάει με άλλη ισχύ, αν και η πλειοψηφία μοιράζεται κοινά στοιχεία.
Σκέψου και το ενδεχόμενο της γιόγκα. Είναι απίστευτο stress relief. Και να αφήνεις τον εαυτό σου να νιώσει πράγματα, ακόμη και δυσάρεστα, μην τα πατάς κάτω. Αλλά μην τους δίνεις και πολύ αξία. Έχουμε την τάση πολλές φορές να μεγαλοποιούμε τα πράγματα, που ναι μεν λογικό, αλλά όταν βλάπτει πιο πολύ από όσο βοηθάει, δεν έχει και λόγο ύπαρξης η διόγκωση.
Ανέφερες ψυχιατρο. Οχι ψυχολόγο ;
Επίσης τα καταγράφεις ; τα κατεγραφες; εμένα ίσως με βοηθούσε αλλά η ροή της καθημερινότητας ξέρω πως δε θα με βοηθήσει. Θα το κάνω δηλαδή μερικές φορές κ μετα τέλος. Αντιλαμβάνομαι πως θέλει δουλειά κι όσες συμβουλευεις εχω κατά καιρους ακολουθήσει -με θετικό αποτέλεσμα- και χωρίς να παω σε ειδικό η να τα διαβάσω κάπου. Πιστευω αμυνθηκε ο οργανισμός μου από μόνος του πολλες φορες. Είμαι και άτομο λογικό οπότε βοηθάει.
Απλώς το λάθος μου είναι ότι δεν το κρατάω και με παρασέρνει παλι
Απ'οτι καταλαβαίνω είναι κάτι που δεν περναει αλλά φτάνεις ποτε σε στιγμή να σταματήσεις να προσπαθείς και να ρχεται η λυση μηχανικά ; σου έχει πει ο γιατρός;
Ariana2018
Πολύ δραστήριο μέλος
Η Ariana2018 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 37 ετών. Έχει γράψει 1,491 μηνύματα.
06-06-22
01:37
Τι να σου (πρωτο) πω τώρα.Όχι δεν σπουδάζω ψυχολογία, σκοπεύω να μιλήσω εμπειρικά για να μην πάρω κάποιον στον λαιμό μου καθώς ο καθένας το βιώνει διαφορετικά.
GAD: Generalised Anxiety Disorder (Γενικευμένη αγχώδης διαταραχή)
Θα μπορούσα να βοηθήσω, δεν ξέρω κατά πόσο αλλά ξέρω μερικές τεχνικές που με βοηθάνε. Πως το βιώνεις;
Καταλαβαινω εδώ και χρόνια ότι έχω κάποιο θεματακι. Ξέρω από που πηγάζει δηλαδή έχω βρει τη ρίζα. Αυτή δεν μπορω να την αλλάξω οποτε παω στο τώρα. Την ώρα που το παθαινω κατανοώ πως είναι ένα λάθος που δε θα πρεπε να συμβαίνει. Κατανοώ επίσης πως το ιδανικό θα ήταν η επίσκεψη σε ειδικό αλλά δεν έχω διάθεση και χρόνο και λεφτά, δεν ξέρω δε μου βγαίνει στην παρουσα φάση, θέλω να το προσπαθησω λιγο μόνη κι αν δε βγει, να πάω.
Με πιανει άγχος (ανέκαθεν το παθαινα δεν είναι τωρινό είναι χρονιο δηλαδή) με πράγματα που δεν υπάρχει λόγος να με αγχώνουν. Μπορεί δηλαδή να πλάσω ένα σενάριο στο μυαλό μου ότι κάτι μπορεί να συμβεί ότι κάτι μπορεί να γίνει ίσως επειδή στο παρελθόν Μπορεί κάτι να έιχε γίνει και με πιάνει ας πούμε ένα φόβος ότι μπορεί να ξαναγίνει . Τέλος πάντων πλαθω μια ιστορία στο κεφάλι μου που δημιουργεί άγχος και τελικά τίποτα από αυτά δεν συμβαίνει. Σίγουρα έχει βάση αυτό που σκέφτομαι. Καποιο γιαουρτι φυσάω απο χυλό που με έχει κάψει. Καταλαβαίνω λοιπόν ότι αυτό είναι πρόβλημα. Πώς καταλαβαίνω ότι είναι άγχος; σα να σκιρτάει η καρδιά μου εκείνη την ώρα και αρκετές φορές ιδρώνω. Μπορεί να παίζω με τα χέρια μου. Θεωρώ ότι δεν επηρεάζει άμεσα το περιβάλλον μου έμμεσα όμως μπορεί. Για αυτό ψάχνω ένα βιβλίο γιατί η αλήθεια είναι ότι στο ίντερνετ δεν έχω βρει πέραν από τεχνικές βαθιές ανάσες και όλα αυτά που τίποτα δεν κάνουν σε μένα τουλάχιστον προσπαθώ να δω τι μπορεί να βοηθήσει καλύτερα. Μήπως να το ξεγελάω ή πρέπει να το πιάνω από τη ρίζα του; αυτό ψάχνω!
Ariana2018
Πολύ δραστήριο μέλος
Η Ariana2018 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 37 ετών. Έχει γράψει 1,491 μηνύματα.
06-06-22
01:28
Gad τι είναι ;Ναι. Έχω GAD, γι’αυτό ήθελα να μιλήσω πάνω στο θέμα αυτό. Έχω ψαχτεί πάνω-κάτω αρκετά.
Σπουδάζεις ψυχολογια;
Ωραία, μπορείς να βοηθήσεις λοιπόν ;
Ariana2018
Πολύ δραστήριο μέλος
Η Ariana2018 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 37 ετών. Έχει γράψει 1,491 μηνύματα.
06-06-22
01:21
Για μένα μιλάω, ναι! Εχεις ασχοληθεί αν επιτρεπεται επί του θέματος, γνωρίζεις πιο ουσιαστικά ας πουμε ; νομίζω πως είσαι μικρουλα, γι'αυτό σε ρωτάωΜιλάς για εσένα; Ή ρωτάς γενικά ή εκ μέρους κάποιου άλλου ανθρώπου; Για να ξέρω πως να απαντήσω χωρίς να βγω εκτός.
Ariana2018
Πολύ δραστήριο μέλος
Η Ariana2018 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 37 ετών. Έχει γράψει 1,491 μηνύματα.
06-06-22
00:30
Γνωρίζει κάποιος από εσάς τη διαφορά ιδεοψυχαναγκαστικης και γενικευμένης αγχωδης διαταραχής;
Επίσης για κάποιον που το έχει βιώσει η το βιώνει η γνωρίζει επ αυτου, κάποιο βιβλίο υπάρχει με βοήθεια να κανει δηλαδή δουλειά μόνο του το άτομο ΧΩΡΙΣ να απευθυνθεί σε ψυχολόγο ; με πρακτικες δηλαδή.
Επίσης, από τις γνώσεις σας τι είναι προτιμοτερο σε αυτές τις διαταραχές; πρακτικες να εμβαθυνεις εκείνη την ώρα ώστε να το λυσεις η να βρίσκεις τρόπους να το ξεγελάς, πχ σκεπτοντας κατι αλλο η κάνοντας γυμναστικη κοκ;
Επίσης για κάποιον που το έχει βιώσει η το βιώνει η γνωρίζει επ αυτου, κάποιο βιβλίο υπάρχει με βοήθεια να κανει δηλαδή δουλειά μόνο του το άτομο ΧΩΡΙΣ να απευθυνθεί σε ψυχολόγο ; με πρακτικες δηλαδή.
Επίσης, από τις γνώσεις σας τι είναι προτιμοτερο σε αυτές τις διαταραχές; πρακτικες να εμβαθυνεις εκείνη την ώρα ώστε να το λυσεις η να βρίσκεις τρόπους να το ξεγελάς, πχ σκεπτοντας κατι αλλο η κάνοντας γυμναστικη κοκ;
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.