Scott
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο Scott αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 28 ετών. Έχει γράψει 373 μηνύματα.
24-07-20
23:24
Όχι,έχω γεννηθεί και μεγαλώσει εδώ όμως (είμαι πούρο αλβανός,όπως λέει και κάποιος που γνωρίζω ). Υπάρχουν πολλοί σαν εμένα που νιώθουν το ίδιο συναίσθημα της απομόνωσης από όλες τις πλευρές.Αυτό αν θυμάμαι καλά το βίωσαν και Έλληνες της παλαιάς Ελλάδας είτε Σικελίας είτε Μ.Ασίας και την Τραπεζούντας. Ειδικά οι δεύτεροι με τον ξεριζωμό τους, αντιμετώπισαν μεγάλη κοινωνική απομόνωση στην Ελλάδα μέχρι να ενσωματωθούν κανονικά. Εσύ αν επιτρέπεται είσαι Έλληνας της Β.Ηπείρου;
Υπάρχει μία μεγάλη διαφορά με άτομα που μετανάστευσαν οι γονείς τους και έχουν κοινωνικοποιηθεί και τους αναγνωρίζουν ως πολίτες της χώρας και νιώθουν και οι ίδιοι πολίτες. Κάτι που εδώ είναι πολύ πιο δύσκολο λόγο του κοινωνικού αποκλεισμού και της κουλτούρας.
Scott
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο Scott αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 28 ετών. Έχει γράψει 373 μηνύματα.
24-07-20
22:34
Είναι αρκετά ψυχοφθόρο,πιστεύω θα το έχεις βιώσει και εσύ όταν έρχεσαι Ελλάδα,το ότι γίνεσαι και εσύ ξένος. Αυτό συμβαίνει και σε εμένα και σε όσους έχουν ενταχθεί σε άλλες κοινωνίες (που κάποιες φορές δεν σε αναγνωρίζουν ως πολίτη,άσχετα με το πόσο καιρό είσαι εκεί) και όταν επιστρέφουν πίσω (είτε μόνιμα,είτε για διακοπές) αντιμετωπίζονται με το ύφος που είπες πιο πριν (αρνητικότητα με βάση στερεοτύπων άλλων λαών π.χ. "οι Γερμανοί είναι ψυχροί").Nαι αυτό συνηθίζεται ως νοοτροπία. Σε αντίθεση με τους ξένους που από μικροί μαθαίνουν το "όπου Γη πατρίς". Δεν είναι τυχαίο ότι έχουν γίνει ανθρωπολογικές μελέτες και έδειξαν ότι η καταγωγή σχεδόν όλης της Ευρώπης είναι από το Παλλάντιο της Αρκαδίας. Υπάρχουν αναφορές ότι κάτοικοι από αυτό το χωριό ίδρυσαν τη Ρώμη, τις παραδουνάβιες κτίσεις της Αυστρίας, την Αστουρία της Ισπανίας, το Παλλατινάτο της Γερμανίας, Black Forest (Μέλας Δρυμός) της Γερμανίας, φτάνοντας μέχρι τη νότια Σουηδία με τις ανασκαφές σε τάφους και κτερίσματα Μυκηναϊκής περιόδου (αρχιτεκτονικής κλπ).
Οι Έλληνες της Ελληνικής χερσονήσου δυστυχώς λόγω αρνητικών βιωμάτων από την προσφυγιά και τη μετανάστευση από το 1920 έως σήμερα, δεν είναι το ίδιο ανεκτικοί με άλλους λαούς ή με τις ξένες κοινωνίες. Θέλουν όλοι οι άλλοι να είναι σαν αυτούς και να πηγαίνουν με τους ρυθμούς του μέσου γυπαετού, δηλαδή δουλειά το πρωί και Βέρτη το βράδυ, χρέη στην εφορία, δάνεια από το ΕΣΠΑ για νέα καφετέρια κλπ. Δηλαδή η κριτική είναι περισσότερο λόγω συγκεκριμένων βιωμάτων και όχι απτών επιχειρημάτων.
Είναι αστείο,όταν στην Ελλάδα δεν με αναγνωρίζουν και δεν με αποδέχονται ως Έλληνα,αλλά όταν πάω στην Αλβανία με αναγνωρίζουν ως ξένο Έλληνα αλλά με περιθωριοποιούν.
Scott
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο Scott αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 28 ετών. Έχει γράψει 373 μηνύματα.
24-07-20
22:14
Όσο και αν φαίνεται παράξενο,αυτό μου θυμίζει κάθε φορά που πάω Αλβανία υπάρχουν τέτοιοι τύποι που μου λένε "μια χαρά θα τα κατάφερνε εδώ ο πατέρας σου",ενώ πιστεύουν ότι το εξωτερικό είναι πεδίο με λουλούδια και δεν έχουν προσπαθήσει για τίποτα.Σε πληροφορώ έχω γνωρίσει νέους ανθρώπους από Βαλκάνια και διόλου αρνητικοί δεν είναι στο να ζήσουν και να εργαστούν σε μια ξένη δυτική κοινωνία.
Δεν είναι θέμα κουλτούρας όσο τύπου ανατροφής. Μεγάλη μερίδα νέων φοβούνται την αλλαγή ως έλλειψη γονικής φροντίδας με διπλή μορφή: είτε το κανάκεμα υπό την γονική σκέπη μέχρι τα 50 τους χρόνια (μέσω επιδομάτων, δουλειών του ποδαριού κλπ) είτε το κανάκεμα των γονιών τους όταν θα είναι υπέργηροι και απλά θα τους τραβάνε τη σύνταξη ή άλλα επιδόματα για να μπορούν να ζουν και να λένε απλά: "Σαν την Ελλάδα δεν έχει, προδότες όσοι πουλάνε την Ελλάδα και πάνε στο εξωτερικό, κλπ".
Θα ήθελα να μου απαντήσετε αν θεωρείτε προδότη τον κύριο Νανόπουλο που έχει προσφέρει τόσα στην Φυσική Νανοτεχνολογία σε διεθνή βάση, μεγαλούργησε στο εξωτερικό αλλά είναι γνήσιος Έλληνας και ζει πολλές φορές το χρόνο πλέον στην Ελλάδα. Προσωπικά τον θεωρώ περισσότερο Έλληνα από άλλους Έλληνες που νομίζουν ότι είναι Έλληνες επειδή μένουν στην Ελλάδα και ζουν όπως όπως, το επίδομα να είναι καλά..
Όπως λες,οι περισσότεροι δεν θέλουν να ξεβολευτουν,αλλά υπάρχουν και άλλοι που δεν είναι βολεμένοι και δεν θέλουν να ζήσουν αυτό που έζησαν οι γονείς μου (εκμετάλλευση,ξενιτιά και μόλις επιστρέφεις είσαι δίπλα ξένος).
Scott
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο Scott αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 28 ετών. Έχει γράψει 373 μηνύματα.
24-07-20
22:07
Αχχχ χορεύεις; Τί είδους χορό αν επιτρέπεται (μαντεύω μπαλέτο κάτι χιπχοπ).@J.Cameron
Απλα με τα 18 συνέχεια γνωρίζεις άτομα.
Ειδικα αμα πας σε αλλη πόλη.
Και εγω εκανα κι τον χορο ταυτόχρονα με τη φιλολογία αρα ηταν λες κι εκανα δυο σχολές.
Τωρα με τα social media απλα ξέρεις και τι κάνουν αυτα τα ατομα.
Είμαστε και πολύτεκνη οικογένεια έτσι ξερω κι απο εκει ατομα.Απο τα αδέρφια Μου.
Αλλα σε καμια περίπτωση δεν είναι φίλοι μου ολοι αυτοί
Και ειδικα τωρα που γυρισα Προσωρινά στο πατρικο μου , μονο κοινωνική δε με λες.
Το καταλαβαίνει κανεις αυτο πιστεύω εδω απο το ποσο χρονο ειμαι εδω.
Θεσσαλονίκη ημουν αλλο ατομο τελείως.
Ελπίζω πραγματικά να μετακομίσω συντομα Αθηνα )
Έχεις γενικά προσδοκίες για να ασχοληθείς με αυτό επαγγελματικά;
Το ξέρω άσχετο,αλλά μ'αρέσουν πολύ οι καλές τέχνες .
Scott
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο Scott αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 28 ετών. Έχει γράψει 373 μηνύματα.
24-07-20
22:02
Σε θέμα ευκαιριών είναι,αλλά χρειάζεται και άδεια εργασίας/βίζα το οποίο το κάνει αρκετά δύσκολο.Ρε παιδια να κανω και εγω μια ερωτηση:Η μεταναστευση στο εξωτερικο και ιδιως στην Αμερικη ειναι τοσο ιδεατη οσο την παρουσιαζουν?Εγω το ακριβως αντιθετο θεωρω.
Οι περισσότεροι που γνωρίζω,πάνε Αμερική με λοταρία (γίνεται κάτι σαν λοταρία που σου δίνουν τσάμπα βίζα για 10 χρόνια αν είσαι σε συγκεκριμένη χώρα,για λόγους ποικιλότητας/diversity) και βρίσκουν δουλειά κυρίως ως εργάτες. Σε ότι έχει να κάνει με πτυχιούχους και άτομα με πτυχία,πρέπει να είναι αρκετά δύσκολο γιατί πρέπει να αποδείξεις ότι δεν παίρνεις την δουλειά αμερικανού πολίτη και κάτι τέτοια μπαρμπουτσαλα. Με λίγα λόγια είσαι second class citizen,οπότε και γι'αυτό πολλοί επιλέγουν Ευρώπη για μετανάστευση.
Κατά τα άλλα,υπάρχουν και οι φοιτητές που σπούδασαν σε αμερικάνικα πανεπιστήμια και βρήκαν δουλεια λόγο γνωριμιών και κατοχής αμερικανικού πτυχίου.
Scott
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο Scott αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 28 ετών. Έχει γράψει 373 μηνύματα.
24-07-20
21:17
Και χωρίς να ξέρεις πως να κάνεις την χαρτούρα και να βγάλει serial number και λοιπές βλακείες,να έχεις και παρέα.Ναι γιατι αμα δε φύγεις μικρος τα πραγματα γίνονται δυσκολα.
Η πλειοψηφία φεύγει για μαστερ και μενει.
Αμα δε φύγεις ουτε για μαστερ και δεν εχεις μετα ατομο να φεύγετε μαζι/ πας σε γνωστούς η οικογένεια εεεε το ολο εγχείρημα φαντάζει βουνό .
Απο αυτα τα ατομα λογικα θα ακούς σχολια " σαν την Ελλάδα δεν εχει κτλ" .
Κι όντως αμα δε πας κι καμια χωρα με ατομα απο πολλες χωρες και πας απλα σε ενα χωριό της γερμανιας κι εχεις μισθό 5000 ποσο να αντέξεις.
Η φυγη ιδανικά πρεπει να γίνεται οσο καποιος ειναι μικρός.
Κι εσυ μικρός έφυγες.
Μετα περιπλέκεται το πράγμα με μεγάλους γονείς, σοβαρες σχέσεις κτλ.
Κακά τα ψέματα,χωρίς γνωστούς έξω δύσκολα επιβιώνεις. Βέβαια,υπάρχουν και άλλοι που τα καταφέρνουν μια χαρά,είτε δεν έχουν υποστήριξη ή τους υποστηρίζουν οι εταιρίες που μπορεί να έχουν κλείσει δουλειά από νωρίς και τους βοηθάνε τους πρώτους μήνες.
Scott
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο Scott αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 28 ετών. Έχει γράψει 373 μηνύματα.
24-07-20
20:45
Ίσως έχει να κάνει με την βαλκανική κουλτούρα γενικά,τους δεσμούς που έχουν οι περισσότεροι στα Βαλκάνια (το λέω αυτό γιατί το ίδιο γίνεται και από εκεί που προέρχομαι).Βασικά είμαι συνηθισμένος σε μια τέτοια επιχειρηματολογία με επιθετική διάθεση. Συνήθως ο γραπτός λόγος βγάζει πολύ όξινο προφίλ πολλές φορές. Η κατάσταση που περιγράφεις είναι παρόμοια με τη δική μου γιατί και εγώ δεν είμαι αρκετά μικρός με βάση το κοινωνικό πλαίσιο αποδοχής για τα Ελληνικά δεδομένα. To ερώτημα που προσπαθώ να αναδείξω είναι γιατί δεν θέλουμε να βλέπουμε τη θετική πλευρά των πραγμάτων και συνήθως αντιπαραβάλλουμε τους σχετικούς συναισθηματισμούς περί πατρίδας, σαν την Ελλάδα δεν έχει, ο γιος της τάδε βρήκε δουλειά στην Αθήνα και εσύ δεν μπορείς να βρεις κλπ. Το point της κοινωνικής κριτικής είναι το "εσύ γιατί δεν μπορείς να βρεις δουλειά, γκόμενα, σύζυγο" και όλα αυτά στην Ελλάδα όπως κάνουν τόσοι και τόσοι στα κοινωνικά δίκτυα.
Είναι αρκετά δύσκολο να διατυπώσεις κάτι στον γραπτό λόγο,πόσο μάλλον μία γνώμη,βέβαια εγώ απλά το πήρα πολύ προσωπικά και,πάλι,ζητώ συγγνώμη.
Το μεγαλύτερο θέμα με την αρνητικότητα,πιστεύω, είναι η ζήλια/μόχθος του "εσύ έχεις κάτι που δεν έχω" και σε συνδυασμό με την οικονομική κατάσταση και την έλλειψη ευκαιρίας. Και,δυστυχώς,υπάρχουν πολλοί που δεν θέλουν να σε δούν χαρούμενο και ικανοποιημένο με την ζωή,είτε γιατί δεν τους αρέσει η αλλαγή (στους ανθρώπους και το περιβάλλον) είτε απλά από κακία.
Όπως είπα και πάνω,σημαντικό είναι να μην επηρεάζεται κάνεις από τους άλλους και να ακολουθεί τα όνειρα του.
Scott
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο Scott αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 28 ετών. Έχει γράψει 373 μηνύματα.
24-07-20
01:46
Πρέπει να είχαμε μιλήσει μαζί για αυτό σε ένα άλλο thread,αλλά θα προσπαθήσω να δώσω την γνώμη μου,να πώ και την προσωπική μου εμπειρία και να δώσω μία άλλη πλευρά του γιατί έκατσα και κάνω "οποιαδήποτε" δουλειά.
Το γιατί μπορεί κάποιος να βλέπει την "φυγή στο εξωτερικό" ως αρνητική,όπως νομίζω πιστεύουν πολύ,υπάρχει μία πολύ απλή απάντηση: είναι η εύκολη λύση. Είναι εύκολη,βέβαια,μόνο για αυτούς που έχουν κάποιο πτυχίο και όχι για τον κοινό άνθρωπο.
Φυσικά,δεν πιστεύω πως το να θες να φύγεις έξω για οικονομικούς λόγους είναι κακό. Αυτό,βέβαια, δεν σημαίνει ότι όσοι επιλέγουν να μείνουν (άσχετα με το τί δουλειά κάνουν ή με το τι παίζει στην ζωή τους) είναι μίζεροι ή "χαζοί" που δεν άρπαξαν την ευκαιρία. Το να θες να επιλέξεις την καριέρα σου δεν είναι ,επίσης,κακό.
Προσωπικά,δεν μένω ούτε με τους γονείς μου,ούτε παίρνω κάποιο επίδομα (μπορώ αλλά δεν το βρίσκω δίκαιο,διότι είμαι ικανός εργασίας και έτσι θα στερούσε το δικαίωμα σε κάποιον που δεν είναι),και Ίσως η ζωή να μην είναι εύκολη στην Ελλάδα,αλλά υπάρχουν πολύ χειρότερα που έχω βιώσει σαν γιός μετανάστη (Όχι μόνο στην Ελλάδα) και σαν άνθρωπος γενικά (και θα συνεχίσω να βιώνω και για άλλα πολλά θέματα). Δεν θεωρώ τον εαυτό μου ήρωα που έκατσα στην Ελλάδα,όμως νιώθω ότι έχω ένα σπίτι και ότι υπάρχει ένα μέρος που να νιώθω έτσι.
Για εμένα το "ότι κάτσει" δεν είναι μιζέρια ή ομαδικό κλάμα,είναι ο τρόπος που μεγάλωσα και δεν μ'αρέσει να τον σνομπάρο. Μου έχουν μάθει από μικρή ηλικία οι γονείς μου να μην απαξιώ το κάθε επάγγελμα που θα μου βγάλει λεφτά και θα με βοηθήσει όπως βοήθησε αυτούς.
Το γιατί μπορεί κάποιος να βλέπει την "φυγή στο εξωτερικό" ως αρνητική,όπως νομίζω πιστεύουν πολύ,υπάρχει μία πολύ απλή απάντηση: είναι η εύκολη λύση. Είναι εύκολη,βέβαια,μόνο για αυτούς που έχουν κάποιο πτυχίο και όχι για τον κοινό άνθρωπο.
Φυσικά,δεν πιστεύω πως το να θες να φύγεις έξω για οικονομικούς λόγους είναι κακό. Αυτό,βέβαια, δεν σημαίνει ότι όσοι επιλέγουν να μείνουν (άσχετα με το τί δουλειά κάνουν ή με το τι παίζει στην ζωή τους) είναι μίζεροι ή "χαζοί" που δεν άρπαξαν την ευκαιρία. Το να θες να επιλέξεις την καριέρα σου δεν είναι ,επίσης,κακό.
Προσωπικά,δεν μένω ούτε με τους γονείς μου,ούτε παίρνω κάποιο επίδομα (μπορώ αλλά δεν το βρίσκω δίκαιο,διότι είμαι ικανός εργασίας και έτσι θα στερούσε το δικαίωμα σε κάποιον που δεν είναι),και Ίσως η ζωή να μην είναι εύκολη στην Ελλάδα,αλλά υπάρχουν πολύ χειρότερα που έχω βιώσει σαν γιός μετανάστη (Όχι μόνο στην Ελλάδα) και σαν άνθρωπος γενικά (και θα συνεχίσω να βιώνω και για άλλα πολλά θέματα). Δεν θεωρώ τον εαυτό μου ήρωα που έκατσα στην Ελλάδα,όμως νιώθω ότι έχω ένα σπίτι και ότι υπάρχει ένα μέρος που να νιώθω έτσι.
Για εμένα το "ότι κάτσει" δεν είναι μιζέρια ή ομαδικό κλάμα,είναι ο τρόπος που μεγάλωσα και δεν μ'αρέσει να τον σνομπάρο. Μου έχουν μάθει από μικρή ηλικία οι γονείς μου να μην απαξιώ το κάθε επάγγελμα που θα μου βγάλει λεφτά και θα με βοηθήσει όπως βοήθησε αυτούς.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.