nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαθηματικός και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 20,002 μηνύματα.
25-07-20
22:47
Κάθε Έλληνας ο οποίος είναι ικανός χρήστης τουλάχιστον μίας ξένης γλώσσας μπορεί κάλλιστα να μεταναστεύσει και μακροπρόθεσμα να επιστρέψει.
Aκριβώς. Ξέρεις ποιο είναι το άσχημο της υπόθεσης; Η χώρα μας με βάση κάποια άρθρα που κυκλοφορούν, έστω και μισές πληροφορίες, δίνουν μια εικόνα για το 2040 και μετά. Μέχρι και το σιδηροδρομικό δίκτυο από τη Ροδοδάφνη Αιγίου προς Πάτρα έχει σταματήσει. Έχουν σκάψει, έχουν παρατήσει μπάζα και λόφους από χώματα αλλά τα έργα δεν γίνονται. Τα ισχυρά πολιτικά συμφέροντα των δημοτικών σκουλικιών της Πάτρας δεν αφήνουν να γίνει τίποτα. Υπάρχουν υπουργικά σχέδια υπογειοποίησης του δικτύου από το μέσο της πόλης Πάτρας για 5 χιλιόμετρα μέχρι το λιμάνι. Μάλιστα το 20...40 και μετά, θα υπάρχουν 3-4 γραμμές εμπορικής αμαξοστοιχίας που θα συνδέει Πάτρα-Θριάσιο ημερησίως και κάπου 20 γραμμές επιβατικές ημερησίως. Η νέα επιβατική ηλεκτρική αμαξοστοιχία θα κάνει περίπου 1.5 ώρα για Πάτρα-Αθήνα... τότε που η Πάτρα θα έχει διαφορετικό προφίλ σύγχρονης πόλης.
Εγώ τότε θα διαβαίνω μια ηλικία (αν ζω μέχρι τότε) που δεν θα είμαι και τόσο ενεργός επαγγελματικά. Θα υπάρχουν άλλες προτεραιότητες, άλλες δυνάμεις αντοχής κλπ. Η Ελλάδα για μια χαζο-επιλογή πολιτικών και κακής εσωτερικής νοοτροπίας έχασε ένα παραγωγικό διάστημα για το πιο ζωντανό κομμάτι των νέων από το 2008-2040 τουλάχιστον! Τότε θα βγαίνει ο Τσίπρας, ο Μητσοτάκης, όλοι ηλικιωμένοι και θα μας λένε ότι μετάνιωσαν, ότι έτρεφαν αυταπάτες κλπ. Έτσι έχουμε μάθει.
nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαθηματικός και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 20,002 μηνύματα.
24-07-20
22:40
Είναι αρκετά ψυχοφθόρο,πιστεύω θα το έχεις βιώσει και εσύ όταν έρχεσαι Ελλάδα,το ότι γίνεσαι και εσύ ξένος. Αυτό συμβαίνει και σε εμένα και σε όσους έχουν ενταχθεί σε άλλες κοινωνίες (που κάποιες φορές δεν σε αναγνωρίζουν ως πολίτη,άσχετα με το πόσο καιρό είσαι εκεί) και όταν επιστρέφουν πίσω (είτε μόνιμα,είτε για διακοπές) αντιμετωπίζονται με το ύφος που είπες πιο πριν (αρνητικότητα με βάση στερεοτύπων άλλων λαών π.χ. "οι Γερμανοί είναι ψυχροί").
Είναι αστείο,όταν στην Ελλάδα δεν με αναγνωρίζουν και δεν με αποδέχονται ως Έλληνα,αλλά όταν πάω στην Αλβανία με αναγνωρίζουν ως ξένο Έλληνα αλλά με περιθωριοποιούν.
Αυτό αν θυμάμαι καλά το βίωσαν και Έλληνες της παλαιάς Ελλάδας είτε Σικελίας είτε Μ.Ασίας και την Τραπεζούντας. Ειδικά οι δεύτεροι με τον ξεριζωμό τους, αντιμετώπισαν μεγάλη κοινωνική απομόνωση στην Ελλάδα μέχρι να ενσωματωθούν κανονικά. Εσύ αν επιτρέπεται είσαι Έλληνας της Β.Ηπείρου;
nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαθηματικός και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 20,002 μηνύματα.
24-07-20
22:25
Όσο και αν φαίνεται παράξενο,αυτό μου θυμίζει κάθε φορά που πάω Αλβανία υπάρχουν τέτοιοι τύποι που μου λένε "μια χαρά θα τα κατάφερνε εδώ ο πατέρας σου",ενώ πιστεύουν ότι το εξωτερικό είναι πεδίο με λουλούδια και δεν έχουν προσπαθήσει για τίποτα.
Όπως λες,οι περισσότεροι δεν θέλουν να ξεβολευτουν,αλλά υπάρχουν και άλλοι που δεν είναι βολεμένοι και δεν θέλουν να ζήσουν αυτό που έζησαν οι γονείς μου (εκμετάλλευση,ξενιτιά και μόλις επιστρέφεις είσαι δίπλα ξένος).
Nαι αυτό συνηθίζεται ως νοοτροπία. Σε αντίθεση με τους ξένους που από μικροί μαθαίνουν το "όπου Γη πατρίς". Δεν είναι τυχαίο ότι έχουν γίνει ανθρωπολογικές μελέτες και έδειξαν ότι η καταγωγή σχεδόν όλης της Ευρώπης είναι από το χωριό Παλλάντιο της Αρκαδίας. Υπάρχουν αναφορές ότι κάτοικοι από αυτό το χωριό, έφυγαν Έλληνες μετανάστες και ίδρυσαν σειρά από πόλεις στην Ευρώπη όπως τη Ρώμη, τις παραδουνάβιες κτίσεις της Αυστρίας (άνω Αυστρία), την Αστουρία και Καστίλλη της Ισπανίας, το Παλλατινάτο της Γερμανίας, Black Forest (Μέλας Δρυμός) της Γερμανίας, την Καληδονία (Σκωτία) φτάνοντας μέχρι τη νότια Σουηδία με τις ανασκαφές σε τάφους και κτερίσματα Μυκηναϊκής περιόδου (αρχιτεκτονικής κλπ).
Οι Έλληνες της Ελληνικής χερσονήσου δυστυχώς λόγω αρνητικών βιωμάτων από την προσφυγιά και τη μετανάστευση από το 1920 έως σήμερα, δεν είναι το ίδιο ανεκτικοί με άλλους λαούς ή με τις ξένες κοινωνίες. Θέλουν όλοι οι άλλοι να είναι σαν αυτούς και να πηγαίνουν με τους ρυθμούς του μέσου γυπαετού, δηλαδή δουλειά το πρωί και Βέρτη το βράδυ, χρέη στην εφορία, δάνεια από το ΕΣΠΑ για νέα καφετέρια κλπ. Δηλαδή η κριτική είναι περισσότερο λόγω συγκεκριμένων βιωμάτων και όχι απτών επιχειρημάτων.
Είμαστε κάπου 11 χρόνια στο μνημόνιο από το 2008. Ακούσατε ποτέ κάποιον πολιτικό χώρο να προτείνει μέτρα για την ανεργία των νέων; Τελικά υπάρχουν νέοι στην Ελλάδα; Πού είναι επαγγελματικά; Αόρατοι;
nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαθηματικός και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 20,002 μηνύματα.
24-07-20
22:10
@nPb λες στο αμερικα να κανουν flex?Ρωταω γιατι χωρις flex δεν πας πουθενα
Βάλτο μπρος και έλα να πιούμε μισό ποτό. Μισό ποτό να ούμε...(σαν την Ελλάδα του αθάνατου Μουρίκη δεν έχει)
Άκουσε το όλο.. Αυτό δεν γίνεται μετάφραση σε άλλη γλώσσα για να το νιώσεις.
nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαθηματικός και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 20,002 μηνύματα.
24-07-20
22:06
Ίσως έχει να κάνει με την βαλκανική κουλτούρα γενικά,τους δεσμούς που έχουν οι περισσότεροι στα Βαλκάνια (το λέω αυτό γιατί το ίδιο γίνεται και από εκεί που προέρχομαι).
Είναι αρκετά δύσκολο να διατυπώσεις κάτι στον γραπτό λόγο,πόσο μάλλον μία γνώμη,βέβαια εγώ απλά το πήρα πολύ προσωπικά και,πάλι,ζητώ συγγνώμη.
Το μεγαλύτερο θέμα με την αρνητικότητα,πιστεύω, είναι η ζήλια/μόχθος του "εσύ έχεις κάτι που δεν έχω" και σε συνδυασμό με την οικονομική κατάσταση και την έλλειψη ευκαιρίας. Και,δυστυχώς,υπάρχουν πολλοί που δεν θέλουν να σε δούν χαρούμενο και ικανοποιημένο με την ζωή,είτε γιατί δεν τους αρέσει η αλλαγή (στους ανθρώπους και το περιβάλλον) είτε απλά από κακία.
Όπως είπα και πάνω,σημαντικό είναι να μην επηρεάζεται κάνεις από τους άλλους και να ακολουθεί τα όνειρα του.
Σε πληροφορώ έχω γνωρίσει νέους ανθρώπους από Βαλκάνια και διόλου αρνητικοί δεν είναι στο να ζήσουν και να εργαστούν σε μια ξένη δυτική κοινωνία.
Δεν είναι θέμα κουλτούρας όσο τύπου ανατροφής. Μεγάλη μερίδα νέων φοβούνται την αλλαγή ως έλλειψη γονικής φροντίδας με διπλή μορφή: είτε το κανάκεμα υπό την γονική σκέπη μέχρι τα 50 τους χρόνια (μέσω επιδομάτων, δουλειών του ποδαριού κλπ) είτε το κανάκεμα των γονιών τους όταν θα είναι υπέργηροι και απλά θα τους τραβάνε τη σύνταξη ή άλλα επιδόματα για να μπορούν να ζουν και να λένε απλά: "Σαν την Ελλάδα δεν έχει, προδότες όσοι πουλάνε την Ελλάδα και πάνε στο εξωτερικό, κλπ".
Θα ήθελα να μου απαντήσετε αν θεωρείτε προδότη τον κύριο Νανόπουλο που έχει προσφέρει τόσα στην Φυσική Νανοτεχνολογία σε διεθνή βάση, μεγαλούργησε στο εξωτερικό αλλά είναι γνήσιος Έλληνας και ζει πολλές φορές το χρόνο πλέον στην Ελλάδα. Προσωπικά τον θεωρώ περισσότερο Έλληνα από άλλους Έλληνες που νομίζουν ότι είναι Έλληνες επειδή μένουν στην Ελλάδα και ζουν όπως όπως, το επίδομα να είναι καλά..
nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαθηματικός και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 20,002 μηνύματα.
24-07-20
20:12
Τα σχόλια τύπου "δουλειά έχεις","πόσα λεφτά βγάζεις" δεν σταματάνε για κανέναν,είτε είναι καλοπροαίρετα είτε όχι. Το πιο σημαντικό πιστεύω είναι να αγνοείς τέτοιου είδους σχόλια και απλά να λες "δεν είναι πρόβλημα σου",τουλάχιστον έτσι κάνω εγώ.
Και για την απόφαση μου να σπουδάσω (αν και έχω μεγάλη ηλικία σχετικά με την πλειοψηφία των νέων που επιθυμούν να σπουδάσουν),μπορώ να πω,πως δεν με στήριξε κανείς ούτε οι γονείς μου,ούτε φίλοι και γνωστοί ,ίσως γιατί πιστεύουν ότι είμαι πολύ μεγάλος ή ότι "κάποιος σαν εμένα δεν είναι ικανός να τα καταφέρει" και εγώ απλα απαντώ ότι "δεν έχω να αποδείξω τίποτα σε κανέναν". Ίσως να παρομοιάζω 2 πολύ διαφορετικές καταστάσεις,όμως η λύση για αυτές είναι απλή: να μην σε νοιάζει το τι λένε οι άλλοι.
Αν και εγώ δεν θα μπορούσα να ζήσω στο εξωτερικό για πολλούς λόγους,θα ήθελα να σου ζητήσω συγγνώμη αν στο προηγούμενο thread ήμουν πολύ επιθετικός. Ίσως να με πείραξε απλά το σχόλιο του "όποιος επιλέγει να μείνει είναι γτπ",αλλά ήθελα να διατυπώσω ότι δεν υπάρχουν μόνο βολεμένοι στην Ελλάδα,αλλά και άνθρωποι που προσπαθούν και παλεύουν για το καλύτερο ενάντια σε ότι ανάποδο συμβαίνει σήμερα (οικονομικό και μη).
Βασικά είμαι συνηθισμένος σε μια τέτοια επιχειρηματολογία με επιθετική διάθεση. Συνήθως ο γραπτός λόγος βγάζει πολύ όξινο προφίλ πολλές φορές. Η κατάσταση που περιγράφεις είναι παρόμοια με τη δική μου γιατί και εγώ δεν είμαι αρκετά μικρός με βάση το κοινωνικό πλαίσιο αποδοχής για τα Ελληνικά δεδομένα. To ερώτημα που προσπαθώ να αναδείξω είναι γιατί δεν θέλουμε να βλέπουμε τη θετική πλευρά των πραγμάτων και συνήθως αντιπαραβάλλουμε τους σχετικούς συναισθηματισμούς περί πατρίδας, σαν την Ελλάδα δεν έχει, ο γιος της τάδε βρήκε δουλειά στην Αθήνα και εσύ δεν μπορείς να βρεις κλπ. Το point της κοινωνικής κριτικής είναι το "εσύ γιατί δεν μπορείς να βρεις δουλειά, γκόμενα, σύζυγο" και όλα αυτά στην Ελλάδα όπως κάνουν τόσοι και τόσοι στα κοινωνικά δίκτυα.
nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαθηματικός και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 20,002 μηνύματα.
24-07-20
13:33
Θα ξεκινήσω λέγοντας ότι δεν διάβασα (πολύ) αναλυτικά τα προηγούμενα μηνύματα, γιατί μου φάνηκαν μεγάλα!
τα συγχαρίκια τα έχω πει ήδη!
Πέρα όμως από την πλάκα, οι γνώμες είναι σαν τις κ...ες, όλοι έχουν από μία.
Πάντα αυτό συμβαίνει γιατί ο καθένας αξιολογεί κάτι με βάση ένα δικό του βίωμα ή ότι έχει ακούσει χωρίς να σημαίνει ότι πάντα έχει αντικειμενική βάση.
Η μάχη Ελλάδα-Εξωτερικό είναι του ίδιου μεγέθους με τη συζήτηση ΑΕΙ-ΤΕΙ, με τη συζήτηση Ιδιωτικά πανεπιστήμια-Δημόσια πανεπιστήμια και μπορώ να συνεχίσω αιωνίως. Δεν είναι όλοι οι άνθρωποι ίδιοι, δεν θέλουν όλοι τα ίδια, δεν έχουν όλοι τις ίδιες ευκαιρίες. Ο καθένας κάνει την πορεία του.
Πλέον με το άνοιγμα των συνόρων και τα κοινωνικά δίκτυα, άνετες πτήσεις, μέσα τηλεπικοινωνίας κλπ, θα έπρεπε αρκετοί Έλληνες να μην είναι τόσο "δεικτικοί" στην ιδέα της εργασίας στο εξωτερικό. Από όσο έχω καταλάβει, οι Έλληνες είναι θετικοί σε κάποιο erasmus με προοπτική "τουρισμού" παρά σοβαρές σπουδές τις περισσότερες φορές, ενώ την ίδια στιγμή, δεν δείχνουν την ίδια άνεση σε ένα πολυπολιτισμικό περιβάλλον εργασίας. Εκεί νομίζω είναι το προβληματικό σημείο.
nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαθηματικός και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 20,002 μηνύματα.
24-07-20
01:18
Μόνο εμένα, μάλλον, η οικογένεια μου προτιμούσε/προτιμάει να μείνω εκτός Ελλάδας και είναι υπέρ αυτής της αποφάσης. Συνήθως, ακούω σχόλια του τύπου να γυρίσεις στην Ελλάδα να κάνεις τι; Μια χαρά είσαι εκεί που βρίσκεσαι... Αν ήταν κάτι, που με ενδιαφέρει εννοείται θα το ακολουθούσα και αν καταλαβαίνω σωστά σού αρέσει ιδιαιτέρως αυτός ο τομέας απασχόλησης!
Eννοείται ότι χαίρομαι την περίσταση και πραγματικά νιώθω ότι μπαίνω σε μια τάξη με άλλους ρυθμούς, άλλες σκέψεις και άλλο μέλλον. Νομίζω ότι είναι από τις λίγες φορές στη ζωή μου που καλούμαι να διαχειριστώ αποφάσεις ζωής: ή προχωράς ή κάνεις αυτό που οι άλλοι προτείνουν αλλά δεν ακολουθούν εκείνοι. Είναι πραγματικά απίστευτο πως οι άνθρωποι αρέσκονται να πιπιλίζουν μυαλά με απόψεις που οι ίδιοι δεν τις επιδιώκουν να τις ακολουθήσουν. Εδώ τι λέει η ψυχολογία;
Στον προβληματισμό για το πώς θα διαχειριζόμουν την κατάσταση για να μην με ενοχλεί. Δεν μπορώ να ελέγξω το τι θα πουν, τι θα ρωτήσουν ή πώς τοποθετούν στην αξιακή τους πυραμίδα τα διάφορα πράγματα της ζωής. Αυτό που μπορώ να ελέγξω είναι να μην μιλάω πολύ με τα συγκεκριμένα άτομα ή αν μιλάω να μην αναφέρομαι σε αυτά τα ζητήματα. Κοινώς, όταν κάτι μάς χαλάει την ψυχική μας ηρεμία, απομακρυνόμαστε!
Στο ερώτημα «Γιατί θα πρέπει να έμενα Ελλάδα για να ψάξω κάτι αόριστο και ασαφές;» ρητορικό θα το έλεγα, καθώς δεν βρίσκω κανένα λόγο ουσιαστικό, πέρα από επιλογές με έντονο συναισθηματικό στοιχείο (μένω για την οικογένεια, παρέα) για να αποφασίσει να μείνει κάποιος στην Ελλάδα, αν στο εξωτερικό έχει περισσότερες προοπτικές.
Το πρόβλημα είναι νομίζω ότι ο κάθε άνθρωπος έχει μια έμφυτη περιέργεια να μαθαίνει τι κάνει ο άλλος και πόσο μάλιστα, όταν σε γνωρίζουν με δεσμούς συγγένειας, εκεί είσαι "υποχρεωμένος" να ενημερώνεις. Τότε αρχίζουν οι έμμεσες ερωτήσεις, τα συγκριτικά παραδείγματα με άλλους αόριστους που πέτυχαν στην Ελλάδα αλλά δεν ξέρουμε ποιοι είναι, μετά βρίζουμε και λίγο το σύστημα που έχουν παγώσει οι διορισμοί, ή αν έχει γίνει και κανένα σκάνδαλο και ο καιρός να περνάει σε γύψο. Πλέον με τις αεροπορικές μεταφορές, οι αποστάσεις έχουν "μηδενιστεί" έτσι ώστε ανα πάσα ώρα να βρίσκεται κανείς κοντά στα αγαπημένα του πρόσωπα.
Από μικρός έχω μάθει να μην θυσιάζω τη δουλειά για τον συναισθηματισμό (φίλους, παρέες) όχι με την έννοια της αντικοινωνικότητας αλλά ότι η δουλειά είναι πιο πάνω από φίλους. Αν είναι δυνατόν να μείνουμε άνεργοι προς χάρη κάποιας φιλίας ή έρωτα. Αυτό είναι ένα δείγμα παθητικής υποταγής ως προσωπικότητα σε άλλο άτομο.
Γενικά, πάντως, ζούμε σε έναν κόσμο όπου το χρήμα έχει την τιμητική του θέση, διαδραματίζει κυρίαρχο ρόλο στη ζωή μας και η ευτυχία, η επιτυχία, η αναγνώριση υπολογίζονται με όρους $, δυστυχώς! Εσύ φρόντισε να χαρείς με τον τρόπο που αντιπροσωπεύει καλύτερα την προσωπικότητά σου και να μείνεις στην Γερμανία
Ναι, το χρήμα έχει την τιμητική του θέση απλά η ζωή που θέλω να ζω, αν πιθανόν κάνω οικογένεια στο μέλλον, είναι απλή. Δεν κυνηγάω τόσο τη θέση στο εξωτερικό για την καριέρα όσο για την Ιθάκη που θα διανύσω: εικόνες, γνωριμίες με ανθρώπους κάποιας μόρφωσης, εμπειρίες, αναθεώρηση απόψεων, εξέλιξη ως άνθρωπος και φυσικά ένα περιβάλλον δημιουργίας μακρυά από τα "αχ και βαχ" του ΟΑΕΔ και της αναμονής για ένα καλύτερο μέλλον με προγράμματα του δήμου.
Θα πω την αμαρτία μου, γιατί θα σκάσω. Είμαι από μια οικογένεια που πορευόμαστε με το σταυρό στο χέρι, δηλαδή, ποτέ δεν είχαμε κάποια "γνωριμία" ούτε ζητήσαμε τόση δα χάρη από κανέναν εθνοπατέρα, ή πάσης φύσεως Κρούεζα. Έτσι αν και νομοταγείς με την έννοια της συνέπειας, μας έχουν όλοι φτυσμένους. Δεν μου πρότεινε κανείς τίποτα. Οπότε και πηγαίνω από τον δύσκολο δρόμο της ανηφόρας με όλα τα βαρίδια της κακής νοοτροπίας τριγύρω. Πιστεύω να υπάρχουν συνοδοιπόροι σε αυτή τη χώρα και φόρουμ.
Σε έναν δήμο όπως της Πάτρας που το 99% των κατοίκων πρόσκεινται στην αριστερά του βολευτισμού με αεροπαπατζήδικες δουλειές (καφετέριες, αθλητικές ενώσεις, παπαδικά σωματεία, παρασιτικά επαγγέλματα στην εκπαίδευση κλπ) και όλα στα κρυφά με την γνωστή ατάκα: "διανύουμε δύσκολες εποχές και οι νέοι είναι άνεργοι" (και οι ίδιοι βολεμένοι), φαντάζω εξωγήινος. Δεν έχω άκρες, δεν έχω γνωριμίες δεν έχω την πουστιά του Έλληνα να θέλω να το παίξω ιστορία με ψέματα. Έχω δουλέψει σκληρά στην επιστήμη μου, έχω καλό επιστημονικό προφίλ και νιώθω σιδηροδέσμιος να μην μπορώ να κάνω κάτι στην πόλη μου. Νιώθω ότι ζω σε μια κοινωνία που κινείται με άλλη λογική, αντίθετη της επιστημοσύνης και της παραγωγικής οικονομίας. Μιλάω για ολοκληρώματα και κατανοούν μόνο την πρόσθεση.
nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαθηματικός και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 20,002 μηνύματα.
23-07-20
00:17
Eπανέρχομαι στο θέμα. Πλέον έχω διοριστεί ως έμμισθος επιστημονικός συνεργάτης (40 ώρες / βδομάδα) σε ομοσπονδιακό Γερμανικό Πανεπιστήμιο με σαφή προοπτική διδακτορικής διατριβής εντός χρονικού πλαισίου (παράλληλη εργασία) με σκοπό να επεκτείνω την παραμονή μου και να εξελιχθώ ακαδημαϊκά. Οι ευχές και οι λεπτομέρειες μέσω προσωπικού μηνύματος. Για μια τέτοια κομβική επιλογή στη ζωή μου, θα μπορούσα να κάνω ένα πάρτι και να καλέσω όλο το φόρουμ, ειδικά όσους έχω μια υποτυπώδη επικοινωνία. Ένα μεγάλο ευχαριστώ θα το δώσω στη Λένω και στη Ρεβέκκα.
Σε αυτή την απόφαση είμαι συνειδητοποιημένος πλέον και ώριμος ηλικιακά να στηρίξω μια τέτοια επιλογή ζωής χωρίς την ανωριμότητα από το σύνδρομο του πτυχιούχου. Η θέση προσφέρει πολύ καλές προοπτικές για προσωπική και επαγγελματική πρόοδο και πάλι το ευρύτερο σόι, περίγυρος και λοιποί γύπες, άρχισαν σχόλια, αλλά με έμμεσες σπόντες (κοντά στα συγχαρητήρια).
Με κουράζει ειλικρινά να εξηγώ τι κάνω στη ζωή μου, ή να απαντώ σε απορίες γιατί και πως ή να έχω έτοιμη απάντηση όταν μου λένε ότι κάτι είναι δύσκολο ειδικά άσχετοι άνθρωποι. Δεν καταλαβαίνω γιατί η δουλειά σε μια εταιρία θα ήταν καλύτερη ή τελοσπάντων ποιες είναι "εύκολες" λύσεις στη ζωή για να μαζεύουμε λεφτά με κουτάλες. Από την σύντομη εμπειρία μου στον ιδιωτικό τομέα του εξωτερικού, δεν θεωρώ ότι ζούμε σε μια εποχή που υπάρχει εργασιακή ηθική και εξασφάλιση όπως την εννοούν στην αριστερή Ελλάδα της μόνιμης ύφεσης. Στην Ελλάδα λόγω των πουθενατζήδων παπατζήδων που κοροϊδεύουν τον εαυτό τους για μια 5ετία με δουλειές του ποδαριού, έχουμε μάθει να στήνουμε στον τοίχο ή στο περιθώριο όποιον κοιτάζει να κάνει κάτι διαφορετικό, ή να εργάζεται για μια τέτοια επιλογή σκληρά και αθόρυβα για πολλά χρόνια χωρίς να το παίζει πόζερας κόπρος στα κοινωνικά δίκτυα και υπερδίκτυα με κωλοφιλίες.
Ως άνθρωπος είμαι αρκετά λιτοδίαιτος καταναλωτικά εκ πεποιθήσεως και περισσότερο ικανοποιούμαι με απλά πράγματα και όχι με ένα ακριβό αμάξι ή ένα ακριβό άδειο σπίτι από ανθρώπους αλλά γεμάτο με έπιπλα. Το λέω αυτό γιατί οι περισσότεροι γνωστοί ή μη, την πρώτη κουβέντα που λένε μετά το μπράβο κλπ, είναι πόσα λεφτά θα παίρνω. Λες και η δουλειά είναι μόνο λεφτά και αραλίκι. Πλέον σκέφτομαι να απαντώ: όσα χωράει η τρύπα σου πίσω.
Εσείς πώς θα αντιδρούσατε σε μια τέτοια περίπτωση; Πώς θα διαχειριζόσασταν μια τέτοια όμορφη περίοδο αναμονής ώστε να μην την "λερώνουν" άνθρωποι με μίζερα σχόλια; Γιατί θα πρέπει να έμενα Ελλάδα για να ψάξω κάτι αόριστο και ασαφές; Ενώ ουσιαστικά όσοι το λένε αυτό, κοιτάζουν μόνο την πάρτη τους στην τελική.
Σε αυτή την απόφαση είμαι συνειδητοποιημένος πλέον και ώριμος ηλικιακά να στηρίξω μια τέτοια επιλογή ζωής χωρίς την ανωριμότητα από το σύνδρομο του πτυχιούχου. Η θέση προσφέρει πολύ καλές προοπτικές για προσωπική και επαγγελματική πρόοδο και πάλι το ευρύτερο σόι, περίγυρος και λοιποί γύπες, άρχισαν σχόλια, αλλά με έμμεσες σπόντες (κοντά στα συγχαρητήρια).
Με κουράζει ειλικρινά να εξηγώ τι κάνω στη ζωή μου, ή να απαντώ σε απορίες γιατί και πως ή να έχω έτοιμη απάντηση όταν μου λένε ότι κάτι είναι δύσκολο ειδικά άσχετοι άνθρωποι. Δεν καταλαβαίνω γιατί η δουλειά σε μια εταιρία θα ήταν καλύτερη ή τελοσπάντων ποιες είναι "εύκολες" λύσεις στη ζωή για να μαζεύουμε λεφτά με κουτάλες. Από την σύντομη εμπειρία μου στον ιδιωτικό τομέα του εξωτερικού, δεν θεωρώ ότι ζούμε σε μια εποχή που υπάρχει εργασιακή ηθική και εξασφάλιση όπως την εννοούν στην αριστερή Ελλάδα της μόνιμης ύφεσης. Στην Ελλάδα λόγω των πουθενατζήδων παπατζήδων που κοροϊδεύουν τον εαυτό τους για μια 5ετία με δουλειές του ποδαριού, έχουμε μάθει να στήνουμε στον τοίχο ή στο περιθώριο όποιον κοιτάζει να κάνει κάτι διαφορετικό, ή να εργάζεται για μια τέτοια επιλογή σκληρά και αθόρυβα για πολλά χρόνια χωρίς να το παίζει πόζερας κόπρος στα κοινωνικά δίκτυα και υπερδίκτυα με κωλοφιλίες.
Ως άνθρωπος είμαι αρκετά λιτοδίαιτος καταναλωτικά εκ πεποιθήσεως και περισσότερο ικανοποιούμαι με απλά πράγματα και όχι με ένα ακριβό αμάξι ή ένα ακριβό άδειο σπίτι από ανθρώπους αλλά γεμάτο με έπιπλα. Το λέω αυτό γιατί οι περισσότεροι γνωστοί ή μη, την πρώτη κουβέντα που λένε μετά το μπράβο κλπ, είναι πόσα λεφτά θα παίρνω. Λες και η δουλειά είναι μόνο λεφτά και αραλίκι. Πλέον σκέφτομαι να απαντώ: όσα χωράει η τρύπα σου πίσω.
Εσείς πώς θα αντιδρούσατε σε μια τέτοια περίπτωση; Πώς θα διαχειριζόσασταν μια τέτοια όμορφη περίοδο αναμονής ώστε να μην την "λερώνουν" άνθρωποι με μίζερα σχόλια; Γιατί θα πρέπει να έμενα Ελλάδα για να ψάξω κάτι αόριστο και ασαφές; Ενώ ουσιαστικά όσοι το λένε αυτό, κοιτάζουν μόνο την πάρτη τους στην τελική.
nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαθηματικός και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 20,002 μηνύματα.
04-05-20
16:11
Δεν τραβανε όλοι οι νέοι λούκι. Στα σοβαρά πανεπιστήμια σοβαρών κρατών η είσοδος σου στο πανεπιστήμιο είναι το εισητήριο της επιτυχίας σου. Ηδη πριν καν αποφοιτήσεις υπάρχουν δουλείες που σε τσιμπάνε για καλοκαιρινή πρακτική και μόλις αποφοιτήσεις σου προσφέρουν κανονική θέση. Οπως είπα και πριν, όλοι οι Ισπανοί φίλοι μου βρήκαν άμεσα δουλειά. Για τους Γερμανούς δεν το συζητάω καν, οι τύποι είχαν κλείσει συμβόλαια ήδη από το πρώτο τρίμηνο του μεταπτυχιακού. Το ίδιο και οι Ιταλοί αλλά και οι Ινδοί.
Ενώ εγώ, σε όσες αιτήσεις έκανα στην Ελλάδα οι θεοί ούτε καν μου απάντησαν. Δεν μπήκαν καν στον κόπο να μου ρίξουν άκυρο, απλά δεν μου απάντησαν ποτέ. Τι καθόμαστε και συζητάμε τώρα για την Ελλάδα.
Πιο εύκολα θα δεις γαιδούρι να τρέχει παρά την Ελλάδα να πηγαίνει μπροστά.
Έστειλα και εγώ σε αγγελίες εργασίας στην Αθήνα και δεν μπήκαν στον κόπο ούτε ένα ευχαριστώ να μου πουν. Η αδιάφορία τους προς απάντησή μου. Καλά να πάθω. Τραβάνε λούκι και στο εξωτερικό επειδή και εκεί υπάρχει κορεσμός σε κάποιες επιστήμες (κυρίως σε θεωρητικές κλπ) αλλά όχι στα μεγέθη της Ελλάδας. Σκεφτείτε ότι η περιοχή που μένω έχει ανεργία 14% και η λοιπή Σουηδία 6%, αλλά η Ελλάδα πάνω από 40%. Τα ποσοστά αυτά για μια Σουηδία αποτελούν κυβερνητικό πονοκέφαλο. Στην Ελλάδα, επικρατεί ύπνος και εντατική δουλειά με σηκωμένα μανίκια από την Κεραμέως. Όλοι δουλεύουν με σηκωμένα μανίκια...είπε ο Κούλης. Σεμνότητα και ταπεινότητα έλεγε και ο Καραμανλής, μανίκια-τράβηγμα αυτιών και ο Τσίπρας, και γενικά το δούλεμα πάει σύννεφο.
Όσο καλή διάθεση να έχει ο καλύτερος μαθητής που περνάει στη Φιλολογία Αθήνας, πού διάολε να βρει δουλειά με τέτοια ποσοστά ανεργίας; Χρειάζεται κάποια λογική η τελική απόφαση τι θα σπουδάσει κάποιος στην Ελλάδα ή αν αξίζει γενικά να σπουδάσει; Δεν έχω δει ακόμη αυτήν την απορία από Έλληνες γονείς. Παρά μόνο ανοίγουν νέα Τμήματα και τρέχουν νέες γενιές μαθητών να σπουδάσουν, δίνοντας θετική απάντηση στην μικροπολιτική της πολιτείας.
nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαθηματικός και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 20,002 μηνύματα.
04-05-20
15:55
Ότι υπάρχει διαφορά νοοτροπίας υπάρχει αλλα η σύγκριση που κάνεις ως προς την θέληση για εργασία ειναι αδικη .
Στη Σουηδία ο Σουηδός δεν καθαρίζει σκαλες.
Δεν θα βρεις εταιρια καθαρισμού με Σουηδούς όντως να ζουν βγάζουν λεφτά απο αυτο.
Όντως λογω νοοτροπίας οι νεοι γίνονται ανεξαρτητα πολυ πιο γρήγορα αλλα ας μην αγνοούμε οτι υπάρχουν και οι κατάλληλες συνθηκες σε αυτο .
Εξ ου και βλέπεις παντου νεες μητέρες.
Είναι παρα πολυ συνηθισμένο άνθρωποι στα 25,26 να παντρεύονται κι να κανουν παιδιά.
Σε κανένα Πανεπιστήμιο του κόσμου δεν εγγυώνται δουλειές μετά το πτυχίο. Όλοι οι νέοι παντού τραβάνε λούκι μέχρι να βρουν κάποια δουλειά, έστω και πρακτική. Το γεγονός ότι ενθαρρύνονται οι πρακτικές από μικρή ηλικία ναι, σε αυτό θα συμφωνήσω λόγω της διαφορετικής εργατικής νομοθεσίας που έχουν.
Επειδή είσαι μικρότερη από μένα και δεν πρόλαβες την λοβοτομή στα Πανεπιστήμια της περιόδου 2002-2010, θα σου πω μόνο τούτο: η Ελλάδα τότε ζούσε σε ένα ροζ διαγαλαξιακό σύννεφο με κυβερνητική "γραμμή" ΝΔ και ΠΑΣΟΚ στα Πανεπιστήμια να πλασάρεται η νοοτροπία των συχνών απεργιών, των σπουδών με πολλά χρόνια επειδή οι φοιτητές έπρεπε να κάνουν καταλήψεις με την πρώτη ευκαιρία, και οι δε καθηγητές Πανεπιστημίου στην απόχρωση ΣΥΡΙΖΑ-ΚΚΕμλ να περνάνε το μήνυμα έναντια στο κεφάλαιο. Μάλιστα έτυχε να καταργούν και μαθήματα επειδή το περιεχόμενό τους ήταν αρκετά δεξιό άσχετα αν αυτή η κίνηση μας πήγαινε 200 χρόνια πίσω. Δεν υπήρχε καμία επαφή με την τότε Ευρώπη. Στην Ευρώπη το 2009 ξεκινούσε η εποχή των Data Sciences και το Πανεπιστήμιο Πατρών σαν επίσημος ακαδημαϊκός φορέας ζούσε στο 1950 με εγκάθετους Σταλινοφασίστες καθηγητές (με αμφιλεγόμενη παρουσία και τρόπο διορισμού). Oι περισσότεροι από δαύτους τώρα είναι συνταξιούχοι ή Κινάλ (το βούλωσαν το αριστεριλίκι γιατί δεν τραβάει άλλο σύμφωνα με τις εντολές που παίρνουν). Τα μαζικά κοψίματα στα μαθήματα ήταν μικροπολιτική να διατηρούν τους φοιτητές στα Πανεπιστήμια για να φαίνεται ότι η Ελλάδα είχε χαμηλή ανεργία. Το τι κωλόμπαρο και πουτανομάγαζο επιβίωσε δεν λέγεται λόγω φοιτητικής ζωής επ' αορίστου.
Ιδιαίτερα δε, οι πιο σκληροπυρηνικοί ήταν όσοι είχαν σπουδάσει στις ΗΠΑ, οι οποίοι το έπαιζαν πιο αριστεροί και από την άκρα αριστερά αλλά με μαύρο τζιπ mercedes στη σχολή (αχχχ η κακιά δυτική Γερμανία). Έτσι κατά τη διάρκεια της φοιτητικής ζωής δεν υπήρχε αίσθηση πραγματικότητας, υπήρχε άφθονο δούλεμα στους φοιτητές και φυσικά ποτέ δεν έγινε συζήτηση τι δουλειά θα κάνουμε μόλις το πάρτι τελειώσει από κανένα μέλος ΔΕΠ και καμία παράταξη που κόπτονταν για το καλό του μέσου φοιτητή-άνεργου-και συνταξιούχου.
Τώρα που πετυχαίνω κανέναν καθηγητή στο δρόμο, αν με θυμάται, μου το γυρίζει το τροπάριο ότι έτρεφαν αυταπάτη με την "αριστερά" και ότι ναι μεν αλλιώτικα και ότι απλά λυπάται που είμαστε άνεργοι με πτυχίο. Ότι ήθελα να βοηθήσουν τα νιάτα, ότι δεν φαντάζονταν ότι η Ελλάδα θα ήταν σε μνημόνια και λοιπές δικαιολογίες των οπισθίων. Τι να το κάνω τώρα όμως...Αν είναι να περιμένω άλλα 50 χρόνια για να πετύχω στο δρόμο κανέναν καθηγητή Λιόλιο της Κατακουζήνας ετοιμοθάνατο να μου λέει ότι είχε και αυταπάτες με τον Κούλη, καλύτερα να αλλάξω από τώρα υπηκοότητα.
nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαθηματικός και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 20,002 μηνύματα.
04-05-20
12:58
Ετσι οπως τα λες ειναι. Δυστυχως η χωρα προτιμα να καταστρεψει τη ζωη των νεων ανθρωπων για να συνεχισει να πληρωνει τους παχουλους μισθους των συνταξιουχων (που δεν ειναι παραγωγικοι) και των ΔΥ> 50 ετων. Το θεμα ειναι οτι με αυτον τροπο δεν υπαρχει φως στο τουνελ. Μια ολοκληρη γενια θα χαθει και το ερωτημα ειναι ποιοι θα μεινουν εν τελει σε αυτη τη χωρα μετα απο 20 χρονια περιπου.
Νομίζω ότι η γενιά του πολυτεκνείου έχει εξασφαλίσει και τα δισέγγονά της για να μην δουλέψουν ποτέ. Λίγο το κόμμα, λίγο τα εφάπαξ, λίγο τα κλεμμένα του δημοσίου-μαζί τα χέσαμε, λίγο οι παπούδες, λίγο οι γκόμενες, λίγο το κοινωνικό μέρισμα, λίγο το ένα, λίγο το άλλο θα περάσουν τα 20 χρόνια. Εδώ πέρασαν 180 χρόνια και είμαστε ακόμη cool. Συνεπώς αυτοί οι άνθρωποι κατά 20 χρόνια μεγαλύτεροι θα λένε τα ίδια πράγματα. Θα συμφωνούν ότι οι νέοι του 2040 δεν θα βρίσκουν εύκολα δουλειά. Τι άλλο θα περίμενες να δεις; Πόση αυταπάτη ποια;
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:
H φράση-εθνική κατάρα: "Με τον ένα ή άλλο τρόπο, κανείς μπορεί να ζήσει στην Ελλάδα το μύθο του" δύσκολα φεύγει από τον Έλληνα. Είναι κάτι σαν κληροδότημα από τη μια γενιά στην επόμενη. Είδες ποια λέξη έγραψα; Μύθο..συνεπώς ζούμε με προσωπικούς μύθους και ονειρώξεις αρνούμενοι την πραγματικότητα γιατί θα πρέπει να γίνει εμφύλιος διαφορετικά.
nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαθηματικός και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 20,002 μηνύματα.
04-05-20
12:21
Να τος και ο δημιουργιας ξανά. Μόνο σε μπανανίες ή πλούσιες χώρες υπάρχουν διδάκτρα στα πανεπιστήμια. Με αυτά που λέτε ούτε οι νεοφιλελερες δε σας ψηφίζουν. Πως θα μετατρέψεις μια μη παραγωγική ώρα σε νεοφιλελεύθερη; Ξέρεις ότι αυτό σημαίνει Κολομβίας στην καλύτερη; Έχετε βαλθεί να αφανίσετε την πατρίδα μας από τον χάρτη εσείς. Οι αριστεροί θα δώσουν την λύση στην μπανανία
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:
Στην Σουηδία όμως ο κατώτατος φτάνει στον Σουηδία για να την βγάλει το μήνα. Στην μπανανία αν δεν έχεις μια καλή θέση δεν πρόκειται να κανεις οικογένεια ποτέ ούτε δικό σου σπίτι. Γενικά αν ο κατώτατος με βάση τα σημερινά δεδομένα δεν πει 900 ευρώ δεν αλλάζει τίποτα στην χώρα Μ. Απλα ανακύκλωση μιζέριας
Noμίζω υπάρχει μια παραπληροφόρηση - δικαιολογία που μας συμφέρει με τους κατώτατους μισθούς της Σουηδίας, Ολλανδίας κλπ. Σαφώς και έχουν εγγυημένη παροχή από το κράτος αλλά η ποιότητα ζωής για τη συγκεκριμένη κοινωνική ομάδα, είναι λίγο καλύτερη από το να μην πας στον κάδο για φαγητό. Πολλοί εργαζόμενοι που λαμβάνουν είτε κατώτατο μισθό είτε κάποιο επίδομα ανεργίας συνήθως έχουν κάρτα σίτισης και στις διάφορες ΜΚΟ, Ευαγγελική εκκλησία κλπ που αναλαμβάνουν να καθαρίσουν την δημόσια μόστρα από "απόκληρους" του δρόμου. Αν ζει κάποιος Σουηδός σε ένα καταγώγι του δήμου που δεν διαφέρει σε τίποτα από μια απλή πολυκατοικία, εκεί στην Ελλάδα το λέμε καλύτερα δεδομένα;
Στην Ελλάδα, αν τα βάλεις κάτω πόσα λεφτά θες το μήνα μόνο για στριφογυριστό καπνό και ρούχα για καφέδες, το 900ρι ευρώ φεύγει για πλάκα. Εμένα με προβληματίζει η κρίση στην Ελλάδα πού είναι;
nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαθηματικός και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 20,002 μηνύματα.
04-05-20
12:05
Παντως μην εισαι τοσο σκληρός. Δεν ειναι ολοι άνθρωποι είναι ίδιοι.
Το οτι κάποιος δεν μπόρεσε για τον -οποιοδήποτε-λογο να ανταπεξέλθει στο εξωτερικό και πόσο μάλλον σε μια συγκεκριμένη χώρα του εξωτερικου δεν σημαίνει απαραίτητα τίποτα για το ποιον του. Η ζωη δεν ειναι διαγωνισμός. Και δεν πιστεύω οτι η απάντηση σε ολο αυτο ειναι να διώξεις το 18χρονο απο το σπίτι. Το 18χρονο δεν φταίει σε τίποτα. Ουτε οι γονεις που στηρίζουν ειναι το πρόβλημα. Αυτο παντα γινόταν και παντα θα γίνεται.Ειναι διαφορά νοοτροπίας σε σχέση με τις άλλες χώρες. Ακομα και παλιότερα οταν Δεν υπήρχε τοσο ανάγκη οι παππούδες κρατούσαν τα λεφτά να τα αφήσουν στα παιδιά , εγγόνια τους όταν σε άλλες χώρες άνθρωποι 65+ αποφάσιζαν να γυρίσουν ολες τις χώρες της Ευρώπης. Το θέμα είναι οτι στην Ελλάδα του 2020 το έχουμε αποδεχτεί ως την μονη λυση και το θεωρούμε δεδομένο οτι έτσι θα ζουμε αλλα κυρίως αρνούμαστε να δουμε καταματα τι συμβαίνει .
Εμενα αυτο με προβληματίζει. Ζουμε σε μια κατάσταση συλλογικής αυταπάτης. Έχουμεν αποδεχτεί μια κατάσταση εις βάθος προβληματική .
Ναι ξερω μελο , αλλα εμένα αυτο με θλίβει πιο πολυ.
Eμένα αυτό που με ενοχλεί είναι ότι την αλήθεια την αποκαλούμε μελό ιστορία. Μήπως γιατί αν τη δεχτούμε την πραγματικότητα θα σημαίνει ότι πρέπει να αλλάξουν οι νοοτροπίες από τη μια μέρα στην άλλη; Δεν μίλησα ποτέ ότι η ζωή στο εξωτερικό είναι μια ουτοπία ή ότι εκεί μοιράζουν τα λεφτά. Όμως μια προσπάθεια κάνει καλό ειδικά σε μια εποχή που υπάρχει το διαδίκτυο, οι αποστάσεις έχουν μικρύνει και η μετακίνηση γίνεται εύκολα. Συμφωνώ ότι σε άλλες χώρες έχουν άλλη νοοτροπία, κάτι που λαοί αυτών των χωρών λένε και για μας. Ότι έχουμε άλλη νοοτροπία. Ακατανόητη νοοτροπία ίσως. Τελευταία βλέπω πολλούς Αυστριακούς νέους να θέλουν να πάνε να ζήσουν στην Ισπανία επειδή πιστεύουν ότι εκεί οι άνθρωποι είναι πιο ευτυχισμένοι και ζεστοί από την Αυστρία. Βέβαια αμέσως το διαχωρίζουν στο θέμα της δουλειάς. Βλέπεις πώς σκέφτονται; Άλλο η δουλειά και άλλο η προσωπική ζωή.
Στην Ελλάδα νομίζω είμαστε πολύ συναισθηματικοί σε όλα μας με αποτέλεσμα να μην μπορούμε να βλέπουμε τα πράγματα από απόσταση. Σήμερα, μια καθημερινή μέρα στη Σουηδία, η ζωή έχει ξεκινήσει από τις 6 το πρωί, που ο κόσμος πήγε για δουλειά. Ό,τι κάνουν, το κάνουν μέχρι τις 12. Στην Ελλάδα τι ώρα ξεκινάει ο εργασιακός βίος; Στην Πάτρα κατά τις 10-11 το πρωί δεν βρίσκεις ελεύθερο τραπέζι σε καφετέριες και οι ηλικίες είναι από 20 έως 55 ετών. Τι δουλειές κάνουν όλοι αυτοί που πάνε για καφέ εν ώρα δουλειάς; Ο 18χρονος Σουηδός μπορεί να καθαρίζει σκάλες πολυκατοικίας τις 9 το πρωί επειδή είναι η δουλειά του. Την κάνει με απίστευτο επαγγελματισμό. Ωωωω τάπα για τον Έλληνα συνομήλικο...που ψάχνει για διδακτορικό στην Βιομαλακία για να μην μείνει άνεργος και να μην γίνει καθηγητής.
nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαθηματικός και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 20,002 μηνύματα.
04-05-20
00:17
Ξεφεύγω λίγο, αλλά θα επανέλθω. Μεταξύ των πολλών κακών. Κάποιες παρατηρήσεις:
- Καλώς ή κακώς, το μοντέλο 650 και υποστήριξη από οικογένεια δουλεύει στην Ελλάδα, οπότε, θεωρητικά τουλάχιστον, κάποι@ επιζεί.
- Το δημόσιο τα βασικά προβλήματα που έχει είναι η μονιμότητα, η μη αξιολόγηση και ότι ο βασικός δεν είναι ίδιος με τον ιδιωτικό τομέα.
- Η βιομηχανία της ελληνικής τριτοβάθμιας παράγει ανειδίκευτους ανέργους χωρίς αντίκρισμα στις ανάγκες της ελληνικής αγοράς.
- Οι junior θέσεις είναι πολύ λίγες, γιατί οι μεγάλες εταιρείες είναι λίγες.
- Οι μικρομεσαίες ψάχνουν έναν manager να κάνει ό,τι θα έκαναν 10 άτομα.
Γελάω με ένα πράγμα. Ότι η βιομηχανία της Ελλάδος παράγει φουλ γραμμή παραγωγής πτυχιούχους ακόμη και με online εξεταστικές, παπατζίδικες διδακτικές σημειώσεις κλπ και πόσο μάλλον ανειδίκευτους...αλλά για περίμενε. Για ποια αγορά της Ελλάδας εννοείς; Τι κεφάλαιο παράγει η Ελληνική αγορά; Σε ποιους τομείς;
Η Γερμανία ή η Σουηδία έχουν εξειδικευμένους αποφοίτους ανώτερης δευτεροβάθμιας ή τριτοβάθμιας εκπαίδευσης αλλά έχουν και μια Volvo, Scania, Audi, Saab,...κλπ. Εμείς έχουμε μια ελλειματική ΕΛΒΟ που θα την πληρώσει ο Ελληνικός λαός ξανά και ξανά για πολλές δεκαετίες μετά την κρατική κακοδιαχείρισή της. Για την ιστορία η ΕΛΒΟ κατασκευάζει τα λεωφορεία Neoplan και με ειδική άδεια τις καναδέζες τύπου Mercendes Hellas.
Eκεί στην ΑΣΟΕΕ θα πρέπει οι καθηγητές να νιώθουν τέτοια υπερηφάνεια που παράγουν υπερ-πτυχιούχους οικονομολόγους με τα πρωτοκλασσάτα μεταπτυχιακά (με κάτι τεράστιους τίτλους) για να στελεχώσουν την βιομηχανική οικονομία της Ελλάδας. Είναι να γελάει κανείς. Έχω πραγματική απορία τι διδάσκουν; Σε ποιο οικονομικό μοντέλο; Πώς διορίσαμε "καθαρίστριες" με πράξη νομοθετικού περιεχομένου ως υπαλλήλους στο Υπουργείο Οικονομικών και Πολιτισμού;
Τώρα, για το αν πρέπει να φεύγουμε έξω και το τι πιστεύουν οι άλλοι. Νομίζω εξαρτάται σε ποια κοινότητα είσαι. Κυρίως, συμφωνώ με @nPb, έχουμε αυτούς/ές που λένε κάτι για να ζω και όσο ανεβαίνω θα φοροδιαφεύγω ή θα μπω στο δημόσιο και θα είμαι οκ. Πιστεύω (ή θέλω να πιστεύω) ότι τα παραπάνω η νέα γενιά, δεν επιθυμούμε να τα διατηρήσουμε. Ίσως, γιατί είδαμε ότι οι παθογένειες αυτές είναι που μας φέρανε εδώ και μεγαλώσαμε/διαμορφώσαμε άποψη στην κρίση.
Δεν ξέρω κατά πόσο διαφορετικοί είναι τα παιδιά της γενιάς που μας έφερε στην κρίση, γιατί τα παιδιά αυτά μεγάλωσαν με "θέλω" που καλύπτονται μόνο με την κουλτούρα του ένδοξου ΠΑΣΟΚ. Το να ζεις παθογένειες μήπως και γίνεις καλύτερος άνθρωπος το θεωρώ λίγο άστοχο τρόπο μάθησης. Από το 2008 δεν ξέρω κατά πόσο έχει καλυτερέψει η κοινωνία της Ελλάδας. Τι πιστεύεις;
Τέλος, πρέπει να φεύγουμε από την Ελλάδα; Να ξεκινήσω με μια παραδοχή, ότι δεν εκτιμούμε τα "δωρεάν" που μας έδωσε η Ελλάδα. Δεύτερον, δεν μιλάω για κάποι@ που ψάχνει να βρει δουλειά 2 χρόνια και δεν βρίσκει κάτι, προφανώς αυτός/ή έχει ξεκάθαρο λόγο μετανάστευσης. Μετά από αυτό, αν κάποιος πιστεύει ότι δεν θα είναι ευτυχισμένος, τότε μπορεί να φύγει. Δεν είναι άσπρο/μα΄θρο. Η ευτυχία για κάποιον μπορεί να είναι 1200 το μήνα (στον τομέα των σπουδών του ή μη), την οικογένειά του και ένα διαμέρισμα, με εκδρομή στο χωριό το σκ. Για άλλον μπορεί να είναι διδακτορικό και έρευνα σε κάποιο πανεπιστήμιο/ερευνητικό κέντρο στην Ελλάδα και εκδρομή στο χωριό το σκ (βασικό άσετ η εκδρομή =P).
Με βάση τις παραδοχές που κάνεις, τι εκτίμηση δίνεις ότι η κατάσταση αυτή μπορεί να αποτελέσει σωστή επιλογή για να φτιάξει κάποιος νέος τη ζωή του και να ζει αξιοπρεπώς; Τα 1200 ευρώ δεν νομίζω ότι πλέον είναι τόσο εύκολα και όσους ξέρω, οι περισσότεροι είναι επίσημα άνεργοι απλά κινούνται σπασμωδικά με κάτι σεμινάρια που κάνει ο Δήμος ή ο ΟΑΕΔ σε νέες τεχνολογίες (αμάν αυτές οι δεξιότητες ατελείωτες είναι) και απλά σπρώχνουν τον καιρό ελπίζοντας ότι θα γίνει κάποιος ΑΣΕΠ. Μάλιστα δεν λένε ότι κοπριτεύουν, απλά παρουσιάζουν φορτωμένο πρόγραμμα με διδακτορικά, επιμορφώσεις κλπ για κάλυψη και πιθανές μοριοδοτήσεις που κανείς πλέον δεν ζητάει. Είναι αυτό ζωή;
nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαθηματικός και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 20,002 μηνύματα.
03-05-20
21:14
Μια συντριπτική πλειοψηφία νεων ανθρωπων -και οχι μονο - εχει γονείς απο πισω .
Κανένας δεν μιλάει γι αυτό .
Γενικα στην Ελλαδα , αν πας να πεις κατι για την κατάσταση που επικρατεί θα χαρακτηρίστεις μίζερος.
Δεν λεω προφανώς να πιάσεις ενα παιδί 17 χρόνων και αντι συγχαρητήρια που περασε σε μια -οποιαδήποτε -σχολή να του πεις θα βγεις άνεργος.
Αυτο το θεωρω απάνθρωπο και χωρις καμια χρησιμότητα.
Αλλα οταν μιλάω με συμφοιτητές μου, παιδιά στην ηλικία μου βλέπω συνήθως αυτό, δηλαδή μια άρνηση της πραγματικότητας.
Στις ηλικίες 25 -30 βλέπεις ανθρώπους σε δουλειές που όλοι ξέρουμε οτι δεν ειναι πάνω απο 600€ να ταξιδεύουν, να ψωνίζουν κτλ.
Αυτη την εικόνα δίνουν οχι μονο στα σοσιαλ αλλα κι στους γύρω τους.
Σε κάνουν να αμφιβάλλεις τι κανεις λάθος αφού κανενας δεν λεει "μου πληρώνουν το νοίκι οι γονεις μου" και ακόμα κι κατι μικρότερο να ειναι το ξεχνάνε λες και ειναι αμελητέο πόσο.
Πχ τα έξοδα του σουπερμάρκετ.
Αυτος ειναι ο λόγος που στα λενε ολα αυτά.
Δυστυχώς για πολλά χρόνια με επηρέαζε αυτή η κατάσταση αλλά βγαίνοντας στο εξωτερικό και ερχόμενος σε επαφή με Έλληνες που γνώρισα στην Αυστρία και έτυχε να σπουδάζουν κατάλαβα εν καιρώ ότι με φλόμωσαν στο ψέμα. Ασάφειες, ευκολόγια, πολλές έξοδοι, ταξίδια, πέρα δώθε ανούσια και κάποια μέρα σκάει η "βόμβα" ότι φεύγουν και καλά με δικαιολογίες χειροτέρου είδους. Δυστυχώς οι πολλές σέλφι και τα dolce vita με πιστωτικές από τα κλεμμένα του Ελληνικού Δημοσίου (γονείς από πίσω) δεν συγκίνησαν τους Αυστριακούς καθηγητές να τους βάλουν το ταπεινό 4 να περάσουν το μάθημα! Μιλάμε τόση κατάντια σε χώρα που η λογική "ταπεινό 4" δεν υπάρχει στο γερμανικό έθνος σαν κουλτούρα. Ο Γερμανός ή θα σου βάλει 4 ή όχι, αλλά επειδή τόσο απόδωσες και όπως λένε das ist Ihr Problem (είναι πρόβλημά σας - πληθυντικό ευγένειας κιόλας για μεγαλύτερη απόσταση και σνομπ). Βέβαια γύρευε πίσω στην Ελλάδα τι άλλα ψέματα έλεγαν.
Όλοι αυτοί που το παίζουν αεράτοι και φευγάτοι με μαλλί αεροδρόμιο του ΝΑΤΟ και παντελόνι γυρισμένο μέχρι το σβέρκο, πάσχουν από διπολική διαταραχή αφού στο τέλος δεν ξέρουν ούτε οι ίδιοι τι ακριβώς κάνουν. Για να μην κατηγορώ μόνο Έλληνες, όσοι ξένοι αποτελούν αυτό το είδος απλά άντεξαν το πολύ ένα ακαδημαϊκό εξάμηνο επειδή απλά ξεφτιλίστηκαν στην εκεί ακαδημαϊκή κοινότητα. Μετά τους έφταιγε το "κακό αυστριακό δημόσιο πανεπιστήμιο" (η καραμέλα αυτή δεν έχει εθνικότητα), γιατί απλά δεν τους έδινε σημασία! Όταν έχουν χτίσει όλη τη ζωή σε μια φούσκα επιβολής, επιδειξιομανίας με έτοιμα φράγκα από πίσω, και ξαφνικά κάποιοι τους αγνοούν γιατί έχουν άλλους κανόνες (βλ. Πανεπιστήμιο, κοινότητα) τους τρελαίνει.
Μεσα τους έχουν πιστεψει οτι όντως πανε ολα καλα στην Ελλαδα, δεν το λενε ούτε στον ίδιο τους τον εαυτό.
Γιατι ολοι μας ειναι εύκολο να λεμε οτι δεν εχουν σημασία τα χρήματα οταν οτιδήποτε έξτρα, αλλα αναγκαίο για να ζεις κι οχι απλα να επιβιώνεις ,το παρέχουν οι γονεις.
Απο και περα δεν υπάρχει τίποτα κακο στο να βοηθάς το παιδι σου .Αλήθεια.
Εγω μιλαω απλα γιατι έχει διαμορφωθεί αυτή η φούσκα .
Οι πιο πολλοί έχουν γονείς απο πισω και δεν μιλανε άνοιχτα γι αυτό σε κανεναν( και δικαίωμα τους εδω που τα λεμε).
Εν τω μεταξυ αν δεν βγεις εξω για μαστερ μετά γίνεται όντως παρα πολυ δύσκολο να φύγεις μετά για παρα πολλούς λογους.
Αρα κι για οσους οντως έχουν θέμα με την Ελλαδα η εναλλακτική μετα απο ενα σημείο μοιάζει τρομακτική .
Απλα νιωθω οτι αν δεν υπήρχαν πλάτες απο πισω, θα ήμασταν μια τελείως διαφορετική νεολαία.
Οχι μονο στο πως θα ζούσαμε αλλα και στο πως θα διεκδικουσαμε ορισμενα πράγματα .
Μέχρι τότε θα συνεχίσουμε να λεμε κοινότοπες φράσεις οπως " Σαν την Ελλαδα δεν εχει " " Κάνεις δεν χάνεται " " Τα λεφτά δεν ειναι το παν " κτλ.
Οι νεότερες γενιές νομίζω έχουν μεγαλώσει με μια νοοτροπία ότι τα προβλήματα ξεκινούν από την αγορά νεότερου μοντέλου smart phone. Τα ψώνια ή οι μηνιαίοι πάγιοι λογαριασμοί, τα τσιγάρα, τα νέα γυαλιά ηλίου ανά 3μηνο είναι στα δεδομένα. Σημασία έχει ότι από πίσω υπάρχει λίπος και κάπως όλα αυτά πληρώνονται ακόμη μετά από 200 μνημόνια και περικοπές θέσεων εργασίας. Συσσίτια λέγαμε και τώρα επί ΝΔ, όλα αυτά ανήκουν στο κακό ΣΥΡΙΖΑ. Αν οι Έλληνες γονείς μετά τα 18 πετούσαν έξω από το σπίτι τους κανακάρηδες και τους έλεγαν ή θα φέρεις λεφτά στο σπίτι ή δρόμο, νομίζω δεν θα υπήρχε η νοοτροπία "Σαν την Ελλάδα δεν έχει" κλπ. Όλοι μιλάνε εκ του ασφαλούς επειδή έχουν εξασφαλισμένο ένα κρεβάτι, δωρεάν διαμονή στο πατρικό, κράξιμο στην μάνα γιατί τους είπε να στρώσουν το κρεβάτι κλπ. Αλλά όπως μου είπε ο εργοδότης πιο πάνω: "Δεν είμαστε Ελβετία". Δηλαδή, το παραδεχόμαστε ότι αλλού είναι σοβαροί και δουλεύουν και ότι απλά εδώ εμείς είμαστε κάτι άλλο. Καλύτερα ή χειρότερα δεν ξέρω. Απλά εσύ δεν είσαι ικανός-η για να το παίζεις επιτυχημένος-η με τον ένα ή άλλο τρόπο. Ακόμη δεν έχω καταλάβει τι σημαίνει αυτό.
nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαθηματικός και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 20,002 μηνύματα.
03-05-20
18:20
Για μένα η μεγαλύτερη δυσκολία προσαρμογής στο εξωτερικό είναι η γλώσσα, το επίπεδο κατανόησης-ακρίβειας-αποφασιστικότητας στον επαγγελματικό χώρο και η ευελιξία σαν άνθρωπος! Διδάσκονται αυτές οι δεξιότητες στην Ελλάδα; Δεν απαντώ. Ο καθένας ας δώσει την απάντηση που θέλει.
@DumeNuke δυστυχώς όσο και να κοιτάμε το στόχο, ο καθένας ό,τι έχει θέσει στη ζωή του, επηρεάζεται όσο να'ναι από τις κακές παρέες. Δεν θα ακούσεις ποτέ να πει κάποιος, μπράβο στον περίγυρο που με στήριξε. Αν υπήρχε αυτό ίσως ζούσαμε σε μια Ελλάδα ιδανική ως προς την παρούσα κατάσταση. Αυτό που με ενοχλεί είναι ότι αντί να με ρωτήσουν, να μάθουν νέες άγνωστες εμπειρίες και να πράξουν τα ανάλογα αν τους ταιριάζει ως εναλλακτική λύση, κάθονται και το κρίνουν σκωπτικά με έμφαση στη μιζέρια. Έχεις σκεφτεί να μένεις με γονείς άνεργος ή υπο-απασχολούμενος μέχρι τα 50 ενώ αλλού μπορεί να σου δίνουν μισθό ακατέβατο και 4000 ευρώ με παροχές; Αυτό που λέω δεν είναι υποθετικό σενάριο ή εμπειρίες φίλων. Δεν λέω ότι στο εξωτερικό μοιράζουν λεφτά αλλά εκείνος που αξίζει, έχει μια στοιχειώδη ανταμοιβή και στήριξη με κίνητρα που φαίνονται σε ετήσια βάση. Στην Ελλάδα νομίζω αρκετοί νέοι έχουν μια λογική λοβοτομής. Πάσχουν από το σύνδρομο της Στοκχόλμης. Νεύρο μηδέν. Λογική μυωπική όσο ζουν οι γονείς. Μόλις πεθάνουν τι γίνεται;
Υ.Γ. Οι ψυχροί και αθώοι Σουηδοί διδάσκουν μια λογική κοινωνικού κράτους σε μικρά παιδιά ώστε να ξέρουν πως να ζήσουν ακόμη και όταν οι γονείς δεν θα είναι στη ζωή. Πώς λέγεται αυτό; Ατομική υπευθυνότητα πράξεων και συλλογική ευθύνη στην συνεργασία.
@DumeNuke δυστυχώς όσο και να κοιτάμε το στόχο, ο καθένας ό,τι έχει θέσει στη ζωή του, επηρεάζεται όσο να'ναι από τις κακές παρέες. Δεν θα ακούσεις ποτέ να πει κάποιος, μπράβο στον περίγυρο που με στήριξε. Αν υπήρχε αυτό ίσως ζούσαμε σε μια Ελλάδα ιδανική ως προς την παρούσα κατάσταση. Αυτό που με ενοχλεί είναι ότι αντί να με ρωτήσουν, να μάθουν νέες άγνωστες εμπειρίες και να πράξουν τα ανάλογα αν τους ταιριάζει ως εναλλακτική λύση, κάθονται και το κρίνουν σκωπτικά με έμφαση στη μιζέρια. Έχεις σκεφτεί να μένεις με γονείς άνεργος ή υπο-απασχολούμενος μέχρι τα 50 ενώ αλλού μπορεί να σου δίνουν μισθό ακατέβατο και 4000 ευρώ με παροχές; Αυτό που λέω δεν είναι υποθετικό σενάριο ή εμπειρίες φίλων. Δεν λέω ότι στο εξωτερικό μοιράζουν λεφτά αλλά εκείνος που αξίζει, έχει μια στοιχειώδη ανταμοιβή και στήριξη με κίνητρα που φαίνονται σε ετήσια βάση. Στην Ελλάδα νομίζω αρκετοί νέοι έχουν μια λογική λοβοτομής. Πάσχουν από το σύνδρομο της Στοκχόλμης. Νεύρο μηδέν. Λογική μυωπική όσο ζουν οι γονείς. Μόλις πεθάνουν τι γίνεται;
Υ.Γ. Οι ψυχροί και αθώοι Σουηδοί διδάσκουν μια λογική κοινωνικού κράτους σε μικρά παιδιά ώστε να ξέρουν πως να ζήσουν ακόμη και όταν οι γονείς δεν θα είναι στη ζωή. Πώς λέγεται αυτό; Ατομική υπευθυνότητα πράξεων και συλλογική ευθύνη στην συνεργασία.
nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαθηματικός και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 20,002 μηνύματα.
03-05-20
15:43
Αρχικά, να επισημάνω απλά ότι οι συλλογισμοί σου πολλές φορές δεν έχουν άμεση σύνδεση.Δεν ξέρω αν έχεις κάποιες μαθησιακές ιδιαιτερότητες αλλά δεν ακολουθούν λογική αλληλουχία αυτά που αναφέρεις,σε βαθμό που χρειάζεται να μαντέψει κανείς τι θεωρεί ότι θέλεις να πεις, γεγονός που δυσχεραίνει την επικοινωνία σε μεγάλο βαθμό.
Aπλά γράφω όπως σκέφτομαι, με ροή γεγονότων, επειδή δεν υπάρχει η αμεσότητα του ζωντανού διαλόγου. Αν είχα μαθησιακές δυσκολίες δεν θα είχα σπουδάσει Μαθηματικά σε πολύ υψηλό επίπεδο. Πάμε παρακάτω.
Όσο για την ερώτηση σου, κακό δεν είναι να βγαίνουν τα νέα παιδιά έξω.( Και οι μεγάλοι μην σου πω). Αλλά πολλές φορές βλέπουμε την φυγή στο εξωτερικό σαν δική μας σωσίβια λέμφο και καθώς κοιτάμε -αν θέλεις- την Ελλάδα να βουλιάζει εμείς όχι απλά δεν δίνουμε χείρα βοηθείας αλλά την σπρώχνουμε να πάει γρηγορότερα και βαθύτερα στον πάτο.Γινόμαστε Ανθέλληνες.
Τις προάλλες είχα μια συζήτηση με έναν εργοδότη σε φροντιστήριο και εκεί που συζητούσαμε για το πιθανόν μου μέλλον αν έμενα να δουλέψω ως καθηγητής, μου λέει τελείως ψυχρά: "Στην Ελλάδα έτσι δουλεύουμε. Παύση...Δεν είμαστε Ελβετία. Δεν μας αρέσει η εργασιακή συνέπεια και γι' αυτό κάποιοι ζούμε πολύ καλά με τον έναν ή άλλο τρόπο."
Τι σημαίνει ότι δεν είμαστε Ελβετία; Στη ζωή μου δεν έχω μάθει ακόμη ποιος είναι αυτός ο ένας ή άλλος τρόπος ή με ποιον τρόπο ευσυνειδησίας διάφοροι τέτοιοι τύποι κατορθώνουν και επιβιώνουν. Τι προσόντα έχουν; Μετά, όσο και να θες να πεις "για την Ελλάδα ρε γαμώτο" νιώθεις ότι απλά οι άλλοι φιλεύσπλαχνοι Έλληνες που έχουν κάπως βολευτεί διασκεδάζουν με την ανεπάρκειά σου και την πιθανή σου ανεργία. Μάλιστα η συμπεριφορά τους (χωρίς να θέλω να πω ότι είναι κακία) δείχνει ότι σε "σπρώχνουν" να φύγεις εσύ για να μείνουν αυτοί σε μια τόσο όμορφη χώρα; Έχω άδικο;
Το τελευταίο δε, το θεωρώ λιγάκι ρατσιστικό σαν συμπεριφορά έλλειψης εθνικής συνείδησης. Για να μην βρίζουμε τους Εβραίους ή άλλους λαούς που είναι ενωμένοι ακόμη και στην διασπορά.
Όπως και αν είναι η Ελλάδα, σου έχει προσφέρει δύο τρία πράγματα, το μεγαλύτερο θεωρώ εγώ,την ελευθερία της σκέψης, και οφείλεις κανονικά σαν ευσυνείδητος πολίτης να παλέψεις να της το ανταποδώσεις.Γιατι σε σένα βασίζεται.
Αν όλοι οι νέοι πάλευαν στην Ελλάδα, όπως παλεύουν για λίγα ψύχουλα στο εξωτερικό, θα έβλεπες μεγάλη πρόοδο σε πολλούς τομείς.
Ο λόγος που πολλοί γονείς λοιπόν βλέπουν το εξωτερικό με αρνητισμό είναι πολύ απλός: όλες οι ελληνικές οικογένειες μέσω της φορολογίας και όχι μόνο επενδύουν στα παιδιά και ξαφνικά αυτά καταλήγουν να υπηρετούν τα συμφέροντα άλλων χωρών.Αν δεν "παλέψουν" οι Έλληνες για την Ελλάδα ποιός θα παλέψει; Καποια μάλιστα παιδιά ρίχνουν μαύρη πέτρα πίσω τους.
Δεν θέλει πολύ σκέψη, ούτε πολλές αναλύσεις.
Οι αξίες μου και οι πρώτες γνώσεις μου γι' αυτό που είμαι πλέον οφείλονται στην Ελλάδα, την οποία και αγαπώ. Την ευχαριστώ. Αγαπώ πολλά πράγματα στην Ελλάδα αλλά ταυτόχρονα μισώ πολλά πράγματα, σαν δράση-αντίδραση. Δεν μπορώ στην κοινωνική και κρατική (θεσμική) αδιαφορία να απαντώ με αγάπη.
Οι γονείς δόξα τω θεώ, από την πρώτη στιγμή με στηρίζουν για το εξωτερικό. Δεν το βλέπουν ως υπηρεσία για συμφέροντα άλλων χωρών καθώς καμία δουλειά δεν είναι κρατικός θεσμός ή σύντροφος για να "δεθώ" σε κάποια χώρα. Αν δουλέψει κάποιος ως Γιατρός σε δημόσιο νοσοκομείο της Γερμανίας, η ευσυνειδησία και ο επαγγελματισμός θα είναι όφελος για τον ασθενή. Αν το πάμε πολιτικά με προεκτάσεις, ναι έχει όφελος η Γερμανία.
Αλλά τι ορίζουμε ως συμφέροντα της Γερμανίας αφού μιλάμε για ένα συγκεκριμένο νοσοκομείο σε κάποια πόλη; Προσδιορίστε μου ακριβώς ποια είναι τα συμφέροντα της Ελλάδας εν προκειμένω και πώς αυτά προστατεύονται; Αν γίνω αναπληρωτής καθηγητής σε δημόσιο σχολείο της Ελλάδας και δουλέψω με το συγκεκριμένο καθεστώς μισθοδοσίας, ποια συμφέροντα ακριβώς υπηρετώ και τι όφελος έχει η χώρα μου αφού δεν με αξιοποιεί καθόλου ως επιστήμονα και άρα οι μαθητές μου δεν μαθαίνουν κάτι περισσότερο από αυτό που θα έπρεπε (λόγω πολλών παραμέτρων);
Νομίζω μου απαντάς με λιγάκι αυστηρό ύφος χωρίς να με ξέρεις.
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:
Προσωπικά , θέλω να είμαι αισιόδοξος. Πιστεύω πως θα έρθει η μέρα που η Ελλάδα θα ξεφύγει από αυτόν τον εμετό που λέγεται πελατειακές σχέσεις , και θα γνωρίσει τι σημαίνει ανάπτυξη. Θα επιστρέψουν αρκετοί νέοι από το εξωτερικό και θα φέρουν μαζί τους τις γνώσεις και την επαγγελματική παιδεία των δυτικών χωρών. Όμως , μέχρι τότε θα χρειαστεί να περάσουν χρόνια , και ενδεχομένως και μία δεύτερη οικονομική κρίση. Μέχρι τότε λοιπόν , κανένας μα κανένας δεν έχει το δικαίωμα να στερεί τα όνειρα κανενός φιλόδοξου νέου , εις το όνομα της Πατρίδας.
Αν μπορούσες να ακούσεις φωνές μαθητών της δεκαετίας του 1905, τα ίδια θα άκουγες απλά δεν είχαν διαδίκτυο να μοιράζονται τι σκέφτονται κλπ σε πανελλαδική ή παγκόσμια εμβέλεια. Το θέμα είναι ότι ο χρόνος είναι αμείλικτος με όλους μας. Στην Ελλάδα ο χρόνος πάει με άλλη δυναμική.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.