Δεσμώτης
Περιβόητο μέλος
Ο Δεσμώτης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 46 ετών. Έχει γράψει 4,605 μηνύματα.
02-09-19
23:06
@Him έλα <------- Την βρήκαμε κλεισμένη στο στέκι να της λένε "άντε στο διάολο" και να απαντά "δεν ταξιδεύω".
Eίναι γλυκιά, χαδιάρα και ψάχνει μια αγκαλιά, κάποιον να την αγαπήσει για πάντα.
Ας της βρούμε ένα νέο σπίτι.
Δηλ. στην υπογραφή του προφίλ σου, εννοείς ότι θα ήθελες
να ήσουν στο κρεββάτι σου και δίπλα στη θάλασσα, ταυτόχρονα;
Το να πας στη θάλασσα, εκτός κι αν ζεις σε beach house, δεν απαιτεί
κι αυτό ένα ταξίδι;
Άρα το πνεύμα σου αποζητά το ταξίδι που σε φέρνει κοντά στη θάλασσα
αλλά τα λόγια σου λένε ότι η θάλασσα δε διαφέρει και τόσο από μια στροφή
από ποίημα του Ελύτη;
σιριουσλι?
"Αύγουστε μήνα και Θεέ
σε σένα ορκιζόμαστε
πάλι του χρόνου να μας βρεις
στο βράχο να φιλιόμαστε".
Το να αντλείς πληροφορία για ένα φιλί
δίπλα στο θαλασσοδαρμένο βράχο πόσες φορές υστερεί
μπροστά στην αλμύρα των χειλιών, το καρδιοχτύπι,
το κλείδωμα στα δάχτυλα και τον αμυδρό φόβο για το επόμενο κύμα,
να διαγράφουν οι ρώγες από το μπικίνι γιατί το νερό είναι λίγο κρύο,
και να μπερδεύονται οι βλεφαρίδες σας;
Η θεωρητική γνώση που προσφέρουν τα βιβλία είναι καταλύτης όταν
ας πούμε έχεις ένα ταξιδιωτικό οδηγό που σε κατευθύνει.
(που κι αυτά καταργούνται με το 4square, πχια!)
Νομίζω, ότι η διανοητική οπή στο σκεπτικό σου οφείλεται στο ότι βλέπεις το ταξίδεμα
σαν κουμπαρά γνώσης όταν στην πραγματικότητα δεν πρόκειται για jeopardy
αλλά πιο πολύ με άνοιγμα ψυχής προς το "άγνωστο", και τις αντιδράσεις σου
ως προς αυτό που στο τέλος σου δίνουν ένα μπούσουλα για το ποιος είσαι τελικά;
(θυμίσου ορισμό νοημοσύνης κατά Πιαζέ)
Ανοίγει ο εγκέφαλος, βέβαια μπορείς να το κάνεις αυτό και με LSD.
Αλλά δε χρειάζονται υπερβολές.
Ας βάλουμε στη ζωή μας το περπάτημα.
Με τη λογική σου ρε χιμελίνιο, όταν θα βρισκόσουν στη θάλασσα,
δε θα ανέβαινες ποτέ πάνω σε θαλάσσιο ποδήλατο γιατί κι αυτό κάπου σε πάει.
Αν ήσουν μενίρ στη Γαλατία, δε θα ανέβαινες πάνω σε καταπέλτη,
αν ήσουν φαντάρος θα ζητούσες αμετάθετο από το κέντρο νεοσυλλέκτων κλπ. λολ.
ΤΑΞΙΔΙ = ΕΝΕΡΓΟΠΟΙΗΤΗΣ ΝΕΥΡΩΝΩΝ, ΔΟΚΙΜΑΣΙΑ ΟΡΙΩΝ, ΑΡΣΗ ΦΟΒΩΝ ΚΑΙ ΚΟΜΠΛΕΞ.
...που σημαίνει πως όποιος αγνοεί τα θετικά του να ταξιδεύεις,
είναι ένας βολεψάκιας που ορίζει τα όρια του κόσμου μόνο γύρω από το κοτέτσι του.
Κι οι κότες είναι τα μόνα πτηνά που δεν πετάνε, αλλά θα ταξίδευαν ακόμη και στο κέντρο της γης
αν έβρισκαν τρύπα να αποδράσουν.
Τέσπα,
...πάω να παίξω σκάκι με την ΟΔ.
Eίναι γλυκιά, χαδιάρα και ψάχνει μια αγκαλιά, κάποιον να την αγαπήσει για πάντα.
Ας της βρούμε ένα νέο σπίτι.
Αν εξαιρέσουμε την διασκέδαση (που προσωπικά μπορώ να βρω όπου κι αν είμαι με τους ανθρώπους που έχω επιλέξει, αλλά οκ ας το δεχτώ), τι παραπάνω γνώση πιστεύεις ότι σου προσφέρουν τα ταξίδια σε σχέση με τη γνώση από βιβλία ή το ίντερνετ;
Δηλ. στην υπογραφή του προφίλ σου, εννοείς ότι θα ήθελες
να ήσουν στο κρεββάτι σου και δίπλα στη θάλασσα, ταυτόχρονα;
Το να πας στη θάλασσα, εκτός κι αν ζεις σε beach house, δεν απαιτεί
κι αυτό ένα ταξίδι;
Άρα το πνεύμα σου αποζητά το ταξίδι που σε φέρνει κοντά στη θάλασσα
αλλά τα λόγια σου λένε ότι η θάλασσα δε διαφέρει και τόσο από μια στροφή
από ποίημα του Ελύτη;
σιριουσλι?
"Αύγουστε μήνα και Θεέ
σε σένα ορκιζόμαστε
πάλι του χρόνου να μας βρεις
στο βράχο να φιλιόμαστε".
Το να αντλείς πληροφορία για ένα φιλί
δίπλα στο θαλασσοδαρμένο βράχο πόσες φορές υστερεί
μπροστά στην αλμύρα των χειλιών, το καρδιοχτύπι,
το κλείδωμα στα δάχτυλα και τον αμυδρό φόβο για το επόμενο κύμα,
να διαγράφουν οι ρώγες από το μπικίνι γιατί το νερό είναι λίγο κρύο,
και να μπερδεύονται οι βλεφαρίδες σας;
Η θεωρητική γνώση που προσφέρουν τα βιβλία είναι καταλύτης όταν
ας πούμε έχεις ένα ταξιδιωτικό οδηγό που σε κατευθύνει.
(που κι αυτά καταργούνται με το 4square, πχια!)
Νομίζω, ότι η διανοητική οπή στο σκεπτικό σου οφείλεται στο ότι βλέπεις το ταξίδεμα
σαν κουμπαρά γνώσης όταν στην πραγματικότητα δεν πρόκειται για jeopardy
αλλά πιο πολύ με άνοιγμα ψυχής προς το "άγνωστο", και τις αντιδράσεις σου
ως προς αυτό που στο τέλος σου δίνουν ένα μπούσουλα για το ποιος είσαι τελικά;
(θυμίσου ορισμό νοημοσύνης κατά Πιαζέ)
Ανοίγει ο εγκέφαλος, βέβαια μπορείς να το κάνεις αυτό και με LSD.
Αλλά δε χρειάζονται υπερβολές.
Ας βάλουμε στη ζωή μας το περπάτημα.
Με τη λογική σου ρε χιμελίνιο, όταν θα βρισκόσουν στη θάλασσα,
δε θα ανέβαινες ποτέ πάνω σε θαλάσσιο ποδήλατο γιατί κι αυτό κάπου σε πάει.
Αν ήσουν μενίρ στη Γαλατία, δε θα ανέβαινες πάνω σε καταπέλτη,
αν ήσουν φαντάρος θα ζητούσες αμετάθετο από το κέντρο νεοσυλλέκτων κλπ. λολ.
ΤΑΞΙΔΙ = ΕΝΕΡΓΟΠΟΙΗΤΗΣ ΝΕΥΡΩΝΩΝ, ΔΟΚΙΜΑΣΙΑ ΟΡΙΩΝ, ΑΡΣΗ ΦΟΒΩΝ ΚΑΙ ΚΟΜΠΛΕΞ.
...που σημαίνει πως όποιος αγνοεί τα θετικά του να ταξιδεύεις,
είναι ένας βολεψάκιας που ορίζει τα όρια του κόσμου μόνο γύρω από το κοτέτσι του.
Κι οι κότες είναι τα μόνα πτηνά που δεν πετάνε, αλλά θα ταξίδευαν ακόμη και στο κέντρο της γης
αν έβρισκαν τρύπα να αποδράσουν.
Τέσπα,
...πάω να παίξω σκάκι με την ΟΔ.
Δεσμώτης
Περιβόητο μέλος
Ο Δεσμώτης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 46 ετών. Έχει γράψει 4,605 μηνύματα.
02-09-19
19:53
Yπάρχει και η άλλη οπτική, που αναφέρεται στη σούρα.
Ταξίδια vs Τα ξύδια.
Θες να ταξιδέψεις αλλά να μη το κουνήσεις ρούπι από την καρέκλα σου;
Τώρα υπάρχει η λύση.
Βότκα κι ουίσκι, για άμπσολουτ γουόλκινγκ.
Με μισή μπουκάλα και θα μπορείς το Πάσχα στα Κανάρια Νησιά να σουβλίζεις Τενερίφια.
Επίσης, με 3 ποτηράκια θα βρίσκεσαι σε ουρανοξύστη στη Θεσσαλονίκη, στο λεγόμενο Τουμπάϊ.
Θα μπορείς να τρως και μακαρόνια με καβούρι στη Σικελία, κραμπονάρα.
Ταξίδια vs Τα ξύδια.
Θες να ταξιδέψεις αλλά να μη το κουνήσεις ρούπι από την καρέκλα σου;
Τώρα υπάρχει η λύση.
Βότκα κι ουίσκι, για άμπσολουτ γουόλκινγκ.
Με μισή μπουκάλα και θα μπορείς το Πάσχα στα Κανάρια Νησιά να σουβλίζεις Τενερίφια.
Επίσης, με 3 ποτηράκια θα βρίσκεσαι σε ουρανοξύστη στη Θεσσαλονίκη, στο λεγόμενο Τουμπάϊ.
Θα μπορείς να τρως και μακαρόνια με καβούρι στη Σικελία, κραμπονάρα.
Δεσμώτης
Περιβόητο μέλος
Ο Δεσμώτης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 46 ετών. Έχει γράψει 4,605 μηνύματα.
31-08-19
22:30
Έγκατα. Λειψοί.
Ανεδαφική μνήμη.
Κραδασμός ύλης.
Ματαιοδοξία: η μόδα της προσαρμογής στην απροσάρμοστη ταυτότητα του υλικού κόσμου.
Φήμες λένε πως, όπου σταθείς θα μάθεις να ζεις μέσα στη χρονοκάψουλα του παρόντος τόπου.
Αν ο μικρός πρίγκηπας είχε μείνει στον μικρό και θλιβερό του πλανήτη,
δε θα είχε γνωρίσει ποτέ την αλεπουδίτσα.
Επίσης δε θα είχε δει ποτέ του στάχυα που θα του θύμιζαν τη χαίτη της.
Και δε θα είχε υπάρξει το ποιητικό ριντλάκι: what is essential, is invisible to the eye..
Επίσης, το "ήταν ένα μικρό καράβι" είναι ένα παραδοσιακό γαλλικό ναυτικό τραγούδι
που πλέον θεωρείται παιδικό, παρά το μακάβριο θέμα του.
Η ελληνική εκδοχή του τραγουδιού διηγείται την ιστορία ενός μικρού καραβιού
που παραμένοντας επί αρκετό καιρό στη Μεσόγειο θάλασσα δεν έχει πλέον άλλα τρόφιμα.
Τότε οι ναύτες τραβώντας κλήρο αποφασίζουν ότι ο μικρότερος ανάμεσά τους θα φαγωθεί.
Στην γαλλική του έκδοση, το τραγούδι συνεχίζει την εξιστόρηση
και εκεί οι υπόλοιποι ναύτες συζητούν για το πώς θα μαγειρέψουν τον νεαρό άντρα
και τι σος θα χρησιμοποιήσουν.
Τότε εκείνος προσεύχεται στον ουρανό και σώζεται από ένα θαύμα.
Το τραγούδι αναφέρεται στο διάσημο ναυάγιο της γαλλικής φρεγάτας Μέδουσα (1810).
(source: wiki)
Οπότε να ταξιδεύετε γιατιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιι........:
....
Και σε πεντέξι εβδομάδες
και σε πεντέξι εβδομάδες
σωθήκαν ο - ο - όλες οι τροφές
σωθήκαν ο - ο - όλες οι τροφές
οεοέ οε οε
Και τότε ρίξανε τον κλήρο
και τότε ρίξανε τον κλήρο
να δούνε ποιος ποιος ποιος θα φαγωθεί
να δούνε ποιος ποιος ποιος θα φαγωθεί
οεοέ οε οε
Κι ο κλήρος πέφτει στον πιο νέο
κι ο κλήρος πέφτει στον πιο νέο
που ήταν α - α - αταξίδευτος
που ήταν α - α - αταξίδευτος
οεοέ οε οε
Ανεδαφική μνήμη.
Κραδασμός ύλης.
Ματαιοδοξία: η μόδα της προσαρμογής στην απροσάρμοστη ταυτότητα του υλικού κόσμου.
Φήμες λένε πως, όπου σταθείς θα μάθεις να ζεις μέσα στη χρονοκάψουλα του παρόντος τόπου.
Αν ο μικρός πρίγκηπας είχε μείνει στον μικρό και θλιβερό του πλανήτη,
δε θα είχε γνωρίσει ποτέ την αλεπουδίτσα.
Επίσης δε θα είχε δει ποτέ του στάχυα που θα του θύμιζαν τη χαίτη της.
Και δε θα είχε υπάρξει το ποιητικό ριντλάκι: what is essential, is invisible to the eye..
Επίσης, το "ήταν ένα μικρό καράβι" είναι ένα παραδοσιακό γαλλικό ναυτικό τραγούδι
που πλέον θεωρείται παιδικό, παρά το μακάβριο θέμα του.
Η ελληνική εκδοχή του τραγουδιού διηγείται την ιστορία ενός μικρού καραβιού
που παραμένοντας επί αρκετό καιρό στη Μεσόγειο θάλασσα δεν έχει πλέον άλλα τρόφιμα.
Τότε οι ναύτες τραβώντας κλήρο αποφασίζουν ότι ο μικρότερος ανάμεσά τους θα φαγωθεί.
Στην γαλλική του έκδοση, το τραγούδι συνεχίζει την εξιστόρηση
και εκεί οι υπόλοιποι ναύτες συζητούν για το πώς θα μαγειρέψουν τον νεαρό άντρα
και τι σος θα χρησιμοποιήσουν.
Τότε εκείνος προσεύχεται στον ουρανό και σώζεται από ένα θαύμα.
Το τραγούδι αναφέρεται στο διάσημο ναυάγιο της γαλλικής φρεγάτας Μέδουσα (1810).
(source: wiki)
Οπότε να ταξιδεύετε γιατιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιι........:
....
Και σε πεντέξι εβδομάδες
και σε πεντέξι εβδομάδες
σωθήκαν ο - ο - όλες οι τροφές
σωθήκαν ο - ο - όλες οι τροφές
οεοέ οε οε
Και τότε ρίξανε τον κλήρο
και τότε ρίξανε τον κλήρο
να δούνε ποιος ποιος ποιος θα φαγωθεί
να δούνε ποιος ποιος ποιος θα φαγωθεί
οεοέ οε οε
Κι ο κλήρος πέφτει στον πιο νέο
κι ο κλήρος πέφτει στον πιο νέο
που ήταν α - α - αταξίδευτος
που ήταν α - α - αταξίδευτος
οεοέ οε οε