phneloph !!!
Εκκολαπτόμενο μέλος
Η πηνελοπη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 174 μηνύματα.
16-09-14
12:37
ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ
Καλημέρα κι από σήμερα δεν ξεχνάμε
ξυπνάμε - κοιτάμε - καθρέφτη - χαμογελάμε
έλα ηρέμησε κι όλα καλά θα πάνε
κάποιος μου λεγε όταν έβλεπε τα νεύρα μου να σπάνε
κι εγώ θυμάμαι ρε και τώρα να μαι
γιατί είμαστε άνθρωποι κι οι άνθρωποι δεν ξεχνάνε
γιατί πρέπει να μάθουμε στα ματια να κοιτάμε
και κάθε μέρα να θυμόμαστε να αγαπάμε
στον ίδιο δρόμο συνεχεια περπατάμε
όμως ποτε δεν χαιρετιόμαστε μονο λοξά κοιτάμε
πιο είναι το πρόβλημα γιατί δεν συζητάμε ?
γιατί να πω ένα γεια στους γείτονες μου φοβάμαι ?
πες μου τι φτάει γιατί γίναμε ξένοι κι ακραίοι ?
αδιαφοροι παρταλ-ε-οι ? μας πήραν τα μυαλά τα χρέη
ξεκολλα το μισος δεν γεμίζει κατσαρόλα
ενώ με λίγο αγάπη απ όλους ίσως τα αλλάξουμε κι όλα
--δεν ξεχνάμε-- είμαστε άνθρωποι κι αγαπάμε
αφήνουμε το μισος πίσω και μπροστά θα πάμε
-- μονο όσο δεν ξεχνάμε
--δεν ξεχνάμε-- είμαστε άνθρωποι κι αγαπάμε
αφήνουμε το μισος πίσω και μπροστά θα πάμε
1,2,3,4 βήματα προχωράμε
1,2,3,4 βήματα πίσω
αποφασησα από σήμερα το μισος να αφήσω
να διεκδικήσω ότι μου αξίζει να ζησω
σαν ίσος προς ισο με άλλους να συμβαδίζω
και τι να έχω να χωρίσω πόου δεν μπορώ λύσω?
με το να συζητήσω ίσος μονο και να κερδίσω..
τώρα άσε όλες τις διαφορες στην άκρη
ήρθε ο καιρός να δούμε μάλλον που ταιριάζουμε μορτάκι
πιάσε ένα ποτηράκι και κάτσε για να τα πούμε
το ότι αργήσαμε είναι το πρώτο κοινό που θα βρούμε
.. έτσι είναι μην κομπλάρεις ρε λεβέντη μου
ότι λες εσύ τα λέω κι εγώ στον καθρέφτη μου
είδες? περιμέναμε πρώτα να πληγωθούμε
για να καταλάβουμε πως πρέπει να ενωθούμε
τουλάχιστον αυτή τη φορα ας μην επαναπαυθούμε
... γιατί όλοι μαζί μπορούμε.
και μη ρωτάς το πως θα βρούμε την αγάπη
το θέμα είναι ο καθένας μας να κάνει κι από κάτι
κάτι τόσο δα μηδαμινό καλύτερο απ το τίποτα
ας ρίξουμε τον τοίχο της αδιαφορίας σήμερα
κι ότι μπορώ ότι μπορείς ότι μπορούμε
τουλάχιστον όλοι μαζί κάπως θα κρατηθούμε
αν έχουμε όλοι λίγα τότε ας τα μοιραστούμε
να ξέρεις ότι αν το δουν αυτό θα φοβηθούνε
πιάσε το χέρι μου σφιχτά και τραβα τον επόμενο
έτσι μονο θα γλιτώσουμε από οποιον θέλουν πόλεμο
όσο γρυλίζουν τα θηρία θα πετάμε χαρτοπόλεμο
κι όσο θα ρχοντε κι άλλοι θα νικάμε με χαμόγελο
ας γίνουμε άνθρωποι αυτό είναι είναι το οπλο μας
κάτι πρέπει να γίνει να τους δείξουμε τον τρόπο μας
να βάλουμε ένα λιθαράκι είναι ο ρόλος μας
.. να μην ξεχνάμε να αγαπάμε είναι ο στόχος μας.
https://www.youtube.com/watch?v=pM_9E65clAE
Καλημέρα κι από σήμερα δεν ξεχνάμε
ξυπνάμε - κοιτάμε - καθρέφτη - χαμογελάμε
έλα ηρέμησε κι όλα καλά θα πάνε
κάποιος μου λεγε όταν έβλεπε τα νεύρα μου να σπάνε
κι εγώ θυμάμαι ρε και τώρα να μαι
γιατί είμαστε άνθρωποι κι οι άνθρωποι δεν ξεχνάνε
γιατί πρέπει να μάθουμε στα ματια να κοιτάμε
και κάθε μέρα να θυμόμαστε να αγαπάμε
στον ίδιο δρόμο συνεχεια περπατάμε
όμως ποτε δεν χαιρετιόμαστε μονο λοξά κοιτάμε
πιο είναι το πρόβλημα γιατί δεν συζητάμε ?
γιατί να πω ένα γεια στους γείτονες μου φοβάμαι ?
πες μου τι φτάει γιατί γίναμε ξένοι κι ακραίοι ?
αδιαφοροι παρταλ-ε-οι ? μας πήραν τα μυαλά τα χρέη
ξεκολλα το μισος δεν γεμίζει κατσαρόλα
ενώ με λίγο αγάπη απ όλους ίσως τα αλλάξουμε κι όλα
--δεν ξεχνάμε-- είμαστε άνθρωποι κι αγαπάμε
αφήνουμε το μισος πίσω και μπροστά θα πάμε
-- μονο όσο δεν ξεχνάμε
--δεν ξεχνάμε-- είμαστε άνθρωποι κι αγαπάμε
αφήνουμε το μισος πίσω και μπροστά θα πάμε
1,2,3,4 βήματα προχωράμε
1,2,3,4 βήματα πίσω
αποφασησα από σήμερα το μισος να αφήσω
να διεκδικήσω ότι μου αξίζει να ζησω
σαν ίσος προς ισο με άλλους να συμβαδίζω
και τι να έχω να χωρίσω πόου δεν μπορώ λύσω?
με το να συζητήσω ίσος μονο και να κερδίσω..
τώρα άσε όλες τις διαφορες στην άκρη
ήρθε ο καιρός να δούμε μάλλον που ταιριάζουμε μορτάκι
πιάσε ένα ποτηράκι και κάτσε για να τα πούμε
το ότι αργήσαμε είναι το πρώτο κοινό που θα βρούμε
.. έτσι είναι μην κομπλάρεις ρε λεβέντη μου
ότι λες εσύ τα λέω κι εγώ στον καθρέφτη μου
είδες? περιμέναμε πρώτα να πληγωθούμε
για να καταλάβουμε πως πρέπει να ενωθούμε
τουλάχιστον αυτή τη φορα ας μην επαναπαυθούμε
... γιατί όλοι μαζί μπορούμε.
και μη ρωτάς το πως θα βρούμε την αγάπη
το θέμα είναι ο καθένας μας να κάνει κι από κάτι
κάτι τόσο δα μηδαμινό καλύτερο απ το τίποτα
ας ρίξουμε τον τοίχο της αδιαφορίας σήμερα
κι ότι μπορώ ότι μπορείς ότι μπορούμε
τουλάχιστον όλοι μαζί κάπως θα κρατηθούμε
αν έχουμε όλοι λίγα τότε ας τα μοιραστούμε
να ξέρεις ότι αν το δουν αυτό θα φοβηθούνε
πιάσε το χέρι μου σφιχτά και τραβα τον επόμενο
έτσι μονο θα γλιτώσουμε από οποιον θέλουν πόλεμο
όσο γρυλίζουν τα θηρία θα πετάμε χαρτοπόλεμο
κι όσο θα ρχοντε κι άλλοι θα νικάμε με χαμόγελο
ας γίνουμε άνθρωποι αυτό είναι είναι το οπλο μας
κάτι πρέπει να γίνει να τους δείξουμε τον τρόπο μας
να βάλουμε ένα λιθαράκι είναι ο ρόλος μας
.. να μην ξεχνάμε να αγαπάμε είναι ο στόχος μας.
https://www.youtube.com/watch?v=pM_9E65clAE
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
phneloph !!!
Εκκολαπτόμενο μέλος
Η πηνελοπη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 174 μηνύματα.
26-08-14
13:54
FullFace - Η Καλοσύνη Πέθανε
...
...
η καλοσυνη εχει χαθει για τα καλα
και σε εναν κοσμο σκατα πως να την παρουμε μυρωδια
ειμαι φωτια σε καθε ξυλινη ψυχη η σωμα
οσο μπορω και οσο με παιρνει αντιστεκομαι ακομα
αποροφαω τις ακτινες του ηλιου της αθωοτητας
και ασ παθω καρκινο της κυνικης κοινωνικοτητας
φοβαμαι κι ομως δεν το σκεφτομαι να αλλαξω
και η μετασταση ασ φτασει στο νου μου και ασ πεθανω
ραπαρω χωρις κατι να περιμενω να παρω
ειμαι το μαυρο κουτι μες το αεροπλανο
λιγη καλοσυνη στον τοπο που πεισανε το κοσμο ανοιξη
να κλεισουν τον αϊ βασιλη φυλακη για διαρρηξη
και σε εναν κοσμο σκατα πως να την παρουμε μυρωδια
ειμαι φωτια σε καθε ξυλινη ψυχη η σωμα
οσο μπορω και οσο με παιρνει αντιστεκομαι ακομα
αποροφαω τις ακτινες του ηλιου της αθωοτητας
και ασ παθω καρκινο της κυνικης κοινωνικοτητας
φοβαμαι κι ομως δεν το σκεφτομαι να αλλαξω
και η μετασταση ασ φτασει στο νου μου και ασ πεθανω
ραπαρω χωρις κατι να περιμενω να παρω
ειμαι το μαυρο κουτι μες το αεροπλανο
λιγη καλοσυνη στον τοπο που πεισανε το κοσμο ανοιξη
να κλεισουν τον αϊ βασιλη φυλακη για διαρρηξη
Ποια καλοσυνη ποια καλοσυνη
ρωτα να σου πουν αυτους που διωξαν απ'την Σμυρνη
Ποια καλοσυνη ποια καλοσυνη
ρωτα οσους μενουνε μεσα στην Παλαιστινη
Ποια καλοσυνη ποια καλοσυνη
ρωτα οσους ειχαν σπιτι στην Ερζεγοβινη
Ποια καλοσυνη τι καλοσυνη
μαλλον την πηρε καποιος μαζι του προς την σεληνη
ρωτα να σου πουν αυτους που διωξαν απ'την Σμυρνη
Ποια καλοσυνη ποια καλοσυνη
ρωτα οσους μενουνε μεσα στην Παλαιστινη
Ποια καλοσυνη ποια καλοσυνη
ρωτα οσους ειχαν σπιτι στην Ερζεγοβινη
Ποια καλοσυνη τι καλοσυνη
μαλλον την πηρε καποιος μαζι του προς την σεληνη
Η καλοσυνη ηρθε αλλα δεν εμεινε αιωνια
πεθανε μαζι με τον batman στην ομονοια
εκει που καθε μερα γκρεμιζουνε ονειρα
και αφηνεις τα παιδια σου να παιρνουν θανατο απλοχερα
κοιτα πεθαινει η καλοσυνη καθε μερα
παρεα με την ψυχη ενος πατερα
που για να βγαλει γουστα παρατα την οικογενεια του
και στο νυχτοκαματο πρεπει να πεσει ακομα μια μητερα
η καλοσυνη πεθανε σου λεω την πρωτη μερα
που καποιος μαλακας ανακαλυψε την σφαιρα
την ιδια μερα που οι ανθρωποι βαλαν βερα με το χρημα
και ας βλεπαν πως τους κοβαν τον αερα
η καλοσυνη πεθανε στο οπλο ενος μπατσου
που εκπυρσοκροτησε πιο κατω απ'την Κολιατσου
και στα λογια ενος δικηγορου τσατσου
που ακομα κρατα ανεγκιχτα τα δικαιωματα του
η καλοσυνη πεθανε στου Αλεξανδρου το ξιφος
στου Τσεγκινς Χαν την τρελα και στου Αδολφου την παρανοια
σε ολων των πολεμοχαρων που σκοτωναν με ηθος
αυτοι πρωτοι κηδεψανε την καλοσυνη εγκαρδια
απ'οτι βλεπω και βλεπεις
η καλοσυνη συνεχως πεθαινει γιατι καποιος το επιτρεπει
και αν θελεις να την ξαναδεις στον Χριστο τραγουδα
γιατι μαζι του την πηρε συγχωροντας τον Ιουδα
...
https://www.youtube.com/watch?v=Wb7yO1n-5QQ
πεθανε μαζι με τον batman στην ομονοια
εκει που καθε μερα γκρεμιζουνε ονειρα
και αφηνεις τα παιδια σου να παιρνουν θανατο απλοχερα
κοιτα πεθαινει η καλοσυνη καθε μερα
παρεα με την ψυχη ενος πατερα
που για να βγαλει γουστα παρατα την οικογενεια του
και στο νυχτοκαματο πρεπει να πεσει ακομα μια μητερα
η καλοσυνη πεθανε σου λεω την πρωτη μερα
που καποιος μαλακας ανακαλυψε την σφαιρα
την ιδια μερα που οι ανθρωποι βαλαν βερα με το χρημα
και ας βλεπαν πως τους κοβαν τον αερα
η καλοσυνη πεθανε στο οπλο ενος μπατσου
που εκπυρσοκροτησε πιο κατω απ'την Κολιατσου
και στα λογια ενος δικηγορου τσατσου
που ακομα κρατα ανεγκιχτα τα δικαιωματα του
η καλοσυνη πεθανε στου Αλεξανδρου το ξιφος
στου Τσεγκινς Χαν την τρελα και στου Αδολφου την παρανοια
σε ολων των πολεμοχαρων που σκοτωναν με ηθος
αυτοι πρωτοι κηδεψανε την καλοσυνη εγκαρδια
απ'οτι βλεπω και βλεπεις
η καλοσυνη συνεχως πεθαινει γιατι καποιος το επιτρεπει
και αν θελεις να την ξαναδεις στον Χριστο τραγουδα
γιατι μαζι του την πηρε συγχωροντας τον Ιουδα
...
https://www.youtube.com/watch?v=Wb7yO1n-5QQ
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
phneloph !!!
Εκκολαπτόμενο μέλος
Η πηνελοπη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 174 μηνύματα.
08-04-14
18:25
Life's For The Living - passenger
....Don't you cry for the lost
Smile for the living
Get what you need and give what you'r given
You know life's for the living so live it
Or you're better of dead
Don't you cry for the lost
Smile for the living
Get what you need and give what you'r given
Life's for the living so live it
Or you're better of dead
....Don't you cry for the lost
Smile for the living
Get what you need and give what you'r given
You know life's for the living so live it
Or you're better of dead
Don't you cry for the lost
Smile for the living
Get what you need and give what you'r given
Life's for the living so live it
Or you're better of dead
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
phneloph !!!
Εκκολαπτόμενο μέλος
Η πηνελοπη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 174 μηνύματα.
12-10-13
16:11
Hello darkness, my old friend,
I've come to talk with you again,
Because a vision softly creeping,
Left its seeds while I was sleeping,
And the vision that was planted in my brain
Still remains
Within the sound of silence.
In restless dreams I walked alone
Narrow streets of cobblestone,
Neath the halo of a street lamp,
I turned my collar to the cold and damp
When my eyes were stabbed by the flash of
a neon light
That split the night
And touched the sound of silence.
And in the naked light I saw
Ten thousand people, maybe more.
People talking without speaking,
People hearing without listening,
People writing songs that voices never share
And no one deared
Disturb the sound of silence.
"Fools" said I,"You do not know
Silence like a cancer grows.
Hear my words that I might teach you,
Take my arms that I might reach you."
But my words like silent raindrops fell,
And echoed
In the wells of silence
And the people bowed and prayed
To the neon god they made.
And the sign flashed out its warning,
In the words that it was forming.
And the signs said, The words of the prophets
are written on the subway walls
And tenement halls.
And whisper'd in the sounds of silence
I've come to talk with you again,
Because a vision softly creeping,
Left its seeds while I was sleeping,
And the vision that was planted in my brain
Still remains
Within the sound of silence.
In restless dreams I walked alone
Narrow streets of cobblestone,
Neath the halo of a street lamp,
I turned my collar to the cold and damp
When my eyes were stabbed by the flash of
a neon light
That split the night
And touched the sound of silence.
And in the naked light I saw
Ten thousand people, maybe more.
People talking without speaking,
People hearing without listening,
People writing songs that voices never share
And no one deared
Disturb the sound of silence.
"Fools" said I,"You do not know
Silence like a cancer grows.
Hear my words that I might teach you,
Take my arms that I might reach you."
But my words like silent raindrops fell,
And echoed
In the wells of silence
And the people bowed and prayed
To the neon god they made.
And the sign flashed out its warning,
In the words that it was forming.
And the signs said, The words of the prophets
are written on the subway walls
And tenement halls.
And whisper'd in the sounds of silence
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.