suspiria
Διάσημο μέλος
(προσωπικά) Δε βλέπω μια ανυπέρβλητη ευτυχία να προσφέρεται καθημερινά ως συσσίτιο... βλέπω μια εν μέρει πεθαμένη πραγματικότητα που αποδεικνύει το πόσο ηλίθιοι είμαστε ως είδος, που μπορεί βεβαίως να μην είναι η δική σου πραγματικότητα.
Γιατί ευτυχία όπως την ορίζεις εσύ σε κάθε δευτερόλεπτο ζωής είναι κάτι που δε συνάδει με ό,τι έχω κατά νουν ως ευτυχία. Διότι δεν ορίζω ως ευτυχία σε κάθε δευτερόλεπτο ζωής να έχω υλική επάρκεια και να έχω ουσιαστική ανεπάρκεια στους άλλους τομείς.-
Μα ούτε κι εγώ ταυτίζω την ευτυχία με τον υλιστικό ευδαιμονισμό ή την υλική επάρκεια έστω! Γι' αυτό ακριβώς λέω οτι με "στεναχωρεί" το γεγονός οτι κυκλοφορώ καθημερινά στο δρόμο και δέχομαι όλα αυτά τα διαφημιστικά μηνύματα που διατυμπανίζουν το πόσο ευτυχισμένους ενδέχεται να μας κάνουν τα υλικά αγαθά και ο άπληστος καταναλωτισμός.
Υπάρχουν κάποια πράγματα που εγώ προσωπικά πιστεύω οτι θα μου φέρουν την "ευτυχία" ή έστω την ικανοποίηση της ψυχής μου και τα βλέπω να αγνοούνται γενικώς από τις διαφημίσεις και την κοινωνία που αυτές περιβάλλουν, ενώ ταυτόχρονα αυτά που έχουν σπουδαιότητα είναι αυτά που "αντιπαθώ".
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
suspiria
Διάσημο μέλος
Εχώ την εντύπωση οτι ήταν σε American History X ή σε ένα άλλο που δεν θυμάμαι τίτλο, θυμάται κανείς;
Ειλικρινά αυτό δεν το είχα σκεφτεί ! Δεν ξέρω για τους υπόλοιπους αλλά αυτό μου φαίνεται κάπως αρρωστημένο ! Να θέλεις δηλαδή να είσαι δυστυχισμένος/η; Περισσότερο σε έκφρασεις ζήλια θα το έριχνα παρά σε αντίδραση!
Μα ακριβώς αυτό, η κατάθλιψη ή η μελαγχολία δεν θεωρείται ψυχολογική ανωμαλία;
Από την μεριά μου, δεν νομίζω οτι υπάρχει αμφιβολία οτι το κάνουν για να αποτελούν το σύνολο μιας ομάδας, έστω και υποσεινήδητα!
Δεν πρέπει κάποια στιγμή να αλλάξει αυτό;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
suspiria
Διάσημο μέλος
Δεν θα έπρεπε να μας παραξενεύει αυτό. Σε μία εποχή που η αισιοδοξία θεωρείται δείγμα ανωριμότητας, ο έφηβος που επιθυμεί να τον θεωρούν "μεγάλο" και να τον εκτιμούν, θα δείξει απαισιόδοξος, ώστε να θεωρηθεί ώριμος. Ο έφηβος φταίει; Ή η μιζέρια των μεγαλύτερων που έχει κάνει έτσι τους έφηβους;
Δεν νομίζω γενικότερα οτι οι emo αποσκοπούν να βγάλουν κάτι τέτοιο μέσω της απαισιοδοξίας (μιλώντας πάντα γι αυτούς που έχουν μία κάποια ιδέα περί τίνος πρόκειται το στυλ που υποστηρίζουν) Περισσότερο προσπαθούν να αντιδράσουν την υπερβολική ευτυχία που τους προσφέρεται "άπληστα" κάθε δευτερόλεπτο ζωής.
Καλώς ή κακώς, η "διαφήμιση" έχει γίνει μέρος της πραγματικότητας μας. Αν κάποιος μετρούσε τα διαφημιστικά μηνύματα που δέχεται σε μία μόλις μέρα, από την τηλεόραση, μέχρι τους τοίχους, μέχρι το ραδιόφωνο, μέχρι..μέχρι..μέχρι θα έφτανε σίγουρα σε έναν αριθμό άνω των 100.
Ας αναλογιστούμε όμως οτι η διαφήμιση, από τη διαφήμιση του χυμού μέχρι τη διαφήμιση του καταναλωτικού δανείου, περιγράφει έναν τέλειο κόσμο ευτυχίας και ευμάρειας χωρίς προβλήματα και χωρίς έννοιες. Δεν ξέρω κατά πως αντιδρά σε αυτά τα μηνύματα ένας άνθρωπος ηλικίας 25-35 ετών όπου έχει βγει στην αγορά εργασίας και βιώνει το "άγχος" ή την "ευθύνη" των προβλημάτων, οικονομικών, κοινωνικών κτλπ αλλά εγώ ως 17χρονη, που δεν πληρώνω ούτε ΔΕΗ ούτε θεμέλια σπιτιού, νιώθω μερικές φορές οτι με πιέζουν οι διαφημίσεις. Νιώθω σαν να προσπαθούν να μου επιβάλλουν κάποιο "παράδεισο", σα να με εξαναγκάζουν να χαμογελάω συνέχεια και αυτό μέσω αγοράς προϊόντων που κάνουν την ζωή μου καλύτερη επειδή μπορώ να μιλάω πολλές ώρες στο τηλέφωνο ή επειδή μπορώ να έχω το πιο εξελιγμένο κινητό κτλπ.
Και ας πούμε οτι κάποιοι από τους emo αποφάσισαν να φορέσουν μαύρα ρούχα ή να κάνουν piercings επειδή ήθελαν να αντιδράσουν σε αυτό, όμως αναμφισβήτητα οι περισσότεροι από αυτούς το έκλαβανε αυτό ως "αντίδραση" και το ακολούθησαν ως μόδα.
Το θέμα είναι γιατί η πλειοψηφία να ακολουθεί και να υποστηρίζει κάτι που δεν πιστεύει; Που δεν έχει τεκμήρια και επιχειρήματα να πείσει τον εαυτό της οτι αυτό είναι σωστό;
Περίοδο κατά την οποία η ιδέα της αυτοκτονίας ως λύση περνάει πολύ εύκολα από το μυαλό του ατόμου που έχει -ας τα πούμε κι έτσι - "προβλήματα" (με τον εαυτό του, τον κόσμο και δε ξέρω 'γω τι άλλο, χωρίς προφανή αιτία λόγω της εφηβείας).
Πιστεύεις πραγματικά οτι κάποιος που είναι πραγματικά δυστυχισμένος, ώστε να σκεφτεί σοβαρά να αυτοκτονήσει ύστερα θα ζωγραφίσει κάποιο δάκρυ στο μάτι του ή θα σηκώσει τα μαλλιά του στα 20 μποφόρ;
Ένας άνθρωπος που ουσιαστικά είναι δυστυχισμένος αντιμετωπίζει συνήθως την κατάσταση του ως "αρρώστια" και επ' ουδενί δεν περηφανεύεται γι' αυτήν!
Νομίζω δεν υπάρχουν αμφιβολλίες για την "δυστυχία" των emo.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
suspiria
Διάσημο μέλος
Και, for the record, αυτός ο έφηβος καλείται στα 18 του να επιλέξει τι θα σπουδάσει στην Γ' βάθμια εκπαίδευση...
και να ψηφίσει επίσης
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
suspiria
Διάσημο μέλος
"Το στυλ των emo είναι έλλειψη προσωπικότητας"
Προσωπικά πιστεύω οτι ο καθένας μας κατά τη διάρκεια της ζωής του προσπαθεί να "βρει το δρόμο του". Προσπαθεί να σταθεροποιηθεί κάπου, να καταλήξει. Σίγουρα όλοι στα "πρώτα τους βήματα" (βλ. εφηβεία) "περνάνε φάσεις" και "αλλάζουν" μέχρι να πάρουν την τελική τους "μορφή".
Προσωπικά έχω επιλέξει να σκέφτομαι και να κρίνω τον κόσμο. Να ψάχνω τις "διάφορες" ιδεολογίες που υποστηρίζονται γύρω μου και να μπορώ να διατυπώνω άποψη για την κάθε μία. Κατά τη διάρκεια της εφηβείας μου, αν έχει τελειώσει ή αν ακόμα βρίσκομαι σε αυτήν, έχω αλλάξει ιδεολογία πολλές φορές και έχω αναθεωρήσεις τις απόψεις μου άλλες τόσες.
Πάντα ο περίγυρος μου με κατηγορούσε οτι είμαι περήφανη -και πιστεύω οτι κάτι ανάλογο σκέφτεστε τώρα κι εσείς- και άκουγα συνέχεια το "είσαι έξω από την ηλικία σου" (με την κακή έννοια) ή οτι το παίζω "δήθεν" και τα σχετικά. Έχω ακούσει μέχρι και οτι έχω κόμπλεξ επειδή δεν ακολουθώ τις συνήθειες "της ηλικίας μου" και προσπαθώ να υποστηρίξω κάτι διαφορετικό.
Προσωπικά πάλι θα μου άρεσε αν όλα τα παιδιά της ηλικίας μου είχαν άποψη. Θα μου άρεσε αν δεν γκρίνιαζαν στο σχολείο για τα μαθήματα γενικής παιδείας, θα μου άρεσε αν δεν επέτρεπαν τις ψεύτικες καταλήψεις, θα μου άρεσε αν έκαναν διάλογο και χωρίς την παρουσία καθηγητή, θα μου άρεσε αν έγραφαν "εκθέσεις ιδεών" και χωρίς να τους ζητείται από το αντίστοιχο σχολικό μάθημα.
Ωστόσο όλα αυτά χαρακτηρίζονται "έξω από την ηλικία τους" ενώ χαρακτηρίζεται "σύμφωνο με την ηλικία τους" να δημιουργούν προσωπικότητα μέσα σε ψεύτικα στυλ και υλικά αγαθά.
Είναι επιτρεπτό όταν τα παιδιά 16-18 χρονών αναπτύσσονται και εξελίσσονται μέσα σε μάρκες, εμπορικά κέντρα, καφετέριες, clubs..
Είναι φυσιολογικό να μιμούνται εικόνες που δεν πιστεύουν (χαρούμενος emo) και ιδεολογίες που ούτε καν γνωρίζουν.
Βέβαια είναι φυσιολογικό ,γιατί ο άνθρωπος που σκέφτεται στα 17 του είναι περήφανος και 'εκτός της ηλικίας του' ενώ ο άνθρωπος που ζει και εξαρτάται από τον καταναλωτισμό και τον υλιστικό ευδαιμονισμό "παιδάκι είναι", "εφηβεία είναι", "φυσιολογικό είναι" και ακολουθεί η ψευδαίσθηση "θα του περάσει"
Και ίσως το emo του περάσει, γιατί το emo είναι ένα προσωρινό στυλ, μία μόδα, όμως ο τρόπος σκέψης που υποστηρίζει το στυλ και τη μόδα δεν είναι κάτι που "ξεπερνιέται" εύκολα και κυρίως δεν είναι κάτι που ξεπερνιέται με την αδιάφορη συμπεριφορά των "ώριμων".
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
suspiria
Διάσημο μέλος
Γιατί ασχολείστε όμως τόσο πολύ με τα ονόματα;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
suspiria
Διάσημο μέλος
Νομίζω παλαιότερα ήταν "στόχος" και οι gothic, οι punk και οι skinhead αλλά αυτοί έχουν αρχίσει να λιγοστεύουν κατά πολύ.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
suspiria
Διάσημο μέλος
το stretching το καταχώρησαν στη λίστα τους οι emo?
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
suspiria
Διάσημο μέλος
Αχ άτιμα ποζέρια!!!
Προσωπικά πιστεύω οτι οι emo αντικατοπτρίζουν κάπως τον αλήτη του 60 με τα μακριά μαλλιά και τα tattoo.
Δηλαδή σε κάθε κοινωνία υπήρχε ένα στυλ "αλήτικο" με την έννοια οτι ξέφευγε από τα κατεστημένα και όλοι το κοίταζαν κάπως έτσι -> Φυσικά και το emo είναι το "αλήτικο" της σημερινής κοινωνίας, το αντιδραστικό, το επαναστατικό! Είναι αυτό που δεν υπακοούει στους κανόνες της, που δεν αρκείται στα όρια της και δεν λειτουργεί στους ρυθμούς της!
Επίσης, υποθέτω οτι αν κάποιος θέλει να αναλύσει μία κοινωνία μπορεί να παρατηρήσει τα βασικά χαρακτηριστικά της αναλύοντας τις μορφές αντίδρασεις που αυτή δημιουργεί τη δεδομένη χρονική στιγμή. Συνεπάγεται οτι αναλύοντας κάποιος την συμπεριφορά των emo αλλά κυρίως τις ιδέες που εκφράζουν, είτε άμεσα με όσα ευθέως δηλώνουν, είτε έμμεσα μέσω του ρουχισμού που επιλέγουν, αναλύει και την κοινωνία.
Εμένα με προβληματίζει οτι η αντίδραση είναι η λύπη, η στεναχώρια, η αυτοκτονία.. Με προβληματίζει οτι συνομήλικα παιδιά με εμένα αντιδρούν δηλώνοντας την πρόθεση τους να αυτοκτονήσουν. Επίσης με προβληματίζει οτι αυτά τα παιδιά υποστηρίζουν οτι ικανοποιούν τις ψυχικές τους ανάγκες παρακολουθώντας ξένες κηδείες.
Ποιά κοινωνία δημιουργεί αυτές τις μορφές αντίδρασης;
Οι "αλήτες" πάντως με τα μακριά μαλλιά και τα σκουλαρίκια αντιδρούσαν με χαρά και όνειρα. Ταξίδευαν και ζούσαν. Επαναστατούσαν σε μία κοινωνία που τους εξανάγκαζε σε αυστηρές ηθικές και καταπιέσεις χωρίς νόημα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.