30-07-12
17:23
Μάλλον υπερβολικά το λαμβάνεις.
δεν θα επεκταθώ διότι άκρη δεν θα βρούμε για πολλούς λόγους.
Καλή συνέχεια!
Επίσης, καλή συνέχεια
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
30-07-12
17:08
Βρε ναι, δεν είπα ότι επειδή τα κάνανε οι γονείς σου, θα τα κάνεις κι εσύ. Μιλάω για το συναισθηματικό θέμα. Δηλαδή εκείνη την ώρα πώς νιώθει το παιδί, και τι του προσφέρει αυτό.
Ρε συ, δε ξέρω, εγώ το θεωρώ απόλυτα φυσιολογικό να μην ξέρω γιατί μάλωσαν οι γονείς μου, όσο φυσιολογικό θεωρώ να μη ξέρω γιατί μάλωσες εσύ με τον φίλο σου πχ.
Δηδαλή είναι ζευγάρι, οκ, γιατί να ξέρεις τι έχει γίνει; Μπορεί να μάλωσαν επειδή κάνουν ζήλιες, ή επειδή δεν έχει κάποιος από τους 2 διάθεση για σεξ (λέω λίγο άκυρα παραδείγματα για να δεις ότι δε σου πέφτει λόγος, ούτε θα γίνει τίποτα αν μάθεις γιατί) εγώ γιατί να το ξέρω; Αυτά είναι δικά τους θέματα.
Ντάξει, από μια ηλικία και μετά ρωτούσα τι έγινε και πώς και γιατί, αλλά αυτό επειδή έβλεπα ότι τραβούσε πολύ και ένιωθα ότι είναι κάτι σοβαρό.
Εντάξει έτσι όπως το θέτεις, συμφωνώ. Μάλλον και η μία και η άλλη, έπιασε το άκρο. Σημασία έχει το παιδί να μεγαλώνει με αγάπη, κι αν μια μέρα ακούσει ένα καυγά, δεν χάλασε κι ο κόσμος. Κι αν δεν ακούει γενικά καυγάδες, πάλι σε καλό θα του βγει.
To 99% είναι γενίκευση μέχρι αβεβαιότητα. Διότι μεγάλο και κρίσιμο ρόλο παίζει η ψυχοσύνθεση του κάθε παιδιού, αλλιώς θα είμασταν όλοι ωραία και καλά.
Νάνσυ στο προηγούμενό σου ποστ αναφέρομαι κυρίως. Μου φαίνεται υπερβολικό αυτό που γράφεις. Ξέρεις στις περισσότερες οικογένειες έχει συμβεί αυτό που περιγράφει η Christinelle και μια χαρά ήρεμα βγήκαν τα παιδιά. Αυτή η περιγραφή που διαβάζω, ανήκει σε κάποιον ψυχωτικό. Δεν έγινε και τίποτα αν σε κάποια ηλικία οι γονείς μας τσακώνονται μπροστά μας, γιατί πολύ απλά δεν θα ναι αυτή η μόνη αναφορά μας. Δηλαδή μόνο τσακωμούς θα χαμε στο σπίτι? Εγώ μαζί με τους τσακωμούς, θυμάμαι και γλυκές και ρομαντικές στιγμές, και οικογενειακή γαλήνη σε άλλες φάσεις. Ας μην τα ισωπεδώνουμε όλα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
30-07-12
16:48
λολ
Είναι σα να λες ότι καλά έκαναν και ότι σε βοήθησαν κιόλας.
Νομίζω καταλαβαίνεις ότι δεν είναι όλα τέλεια κάποια στιγμή από μόνος σου, χωρίς να χρειάζεσαι τέτοιες *άσχημες* παιδικές αναμνήσεις.
Εγώ θα' χα παιδικά τραύματα ρε.
είμαι ρε, μη βλέπεις τι έλεγα στα 11, δεν είχα ιδέα ότι όλα τα κάνανε για το καλό μου και το τόσο το έκανα ΤΟΣΟ.
Εμένα το φροντιστήριό μου απ' όλο αυτό, ήταν η "ιδιωτικότητα". Δλδ έμαθα να μη μπλέκω 3ους στα προσωπικά μου και να μη δίνω δικαιώματα και να αντιμετωπίζω όσο το δυνατόν πιο "ψύχραιμα" κάποια πράγματα. Δλδ νομίζω αυτό μου' χει περάσει. Νομίζω. Δεν έχω κάτσει να το σκεφτώ, αλλά είμαι περήφανη για τους γονείς μου και για το πώς με μεγάλωσαν, δε μου έλειψε ποτέ κάτι [δε μιλάω για υλικά αγαθά], ούτε ήμουν το μικρό που δεν ήξερε τι θα πει "καυγάς", απλά δεν το έβλεπα στους γονείς μου.
Το να μάθεις να απαντάς με σεβασμό σε τυχόν διαφωνίες που έχεις, προφανώς δε θα στο δείξει ο "καυγάς". Εξάλλου άλλο διαφωνώ, άλλο μαλώνω , νομίζω καταλαβαίνεις τη διαφορά.
Ίσως ναι, το δει και ως παράδειγμα προς αποφυγήν, αλλά αυτό δε παύει να είναι άσχημο, ούτε θα τον κάνει να νιώσει καλύτερα αυτό που βλέπει.
Εγώ πιστεύω πως αν ένα παιδί μεγαλώνει σε ένα πλαίσιο αγάπης, τότε μαθαίνει πολλά και από τα καλά ερεθίσματα, και από τα κακά. Κι εμένα οι δικοί μου τσακωνόντουσαν μερικές φορές δημόσια, και όμως εγώ, όντως τηρώ τα πράγματα ιδιωτικά. Δεν σημαίνει δηλαδη πως ότι βλέπουμε, το μιμούμαστε. Θεωρώ πως οι καυγάδες μπροστά στα παιδιά μερικές φορές κάτι προσφέρουν, και το να μην τσακώνεται κανείς μπροστά στα παιδιά πάλι κάτι προσφέρει. Και να σου πω και κάτι, χαίρομαι που οι γονείς μου είχε τύχει να τσακωθούν μπροστά μου. Δεν θα μπορούσα να μπαίνω σε ένα σπίτι και να τους βλέπω μαγκωμένους χωρίς να ξέρω ακριβώς τι έχει συμβεί. Δεν ξέρω, θα ένιωθα ξένη στο ίδιο μου το σπίτι.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
30-07-12
16:24
Εγώ πάλι δε το θεωρώ αστείο.
Ναι μεν είναι φυσιολογικό να μαλώνεις, αλλά όχι μπροστά στο παιδί σου.
Είμαι 19 ετών και δε θυμάμαι ούτε μια φορά τους γονείς μου να φωνάζουν και να μαλώνουν μπροστά μου. Γενικά δεν έπαιρνα ποτέ χαμπάρι ότι μάλωσαν, μόνο αν έβλεπα τη μάνα μου στεναχωρημένη και τον μπαμπά μου με νεύρα υπέθετα ότι κάτι έγινε. Αλλά πάνω σε σκηνή, ποτέ, και ευτυχώς δλδ.
Πραγματικά πιστεύω πως θα ήταν καλύτερα αν έβλεπες και έναν καυγά.
Για μένα, είναι και αυτό φροντιστήριο.
Να ξέρει κανείς πως να καυγαδίζει, δηλαδή ότι πρέπει να απαντάμε με σεβασμό ακόμα κι αν διαφωνούμε.
Ακόμα όμως και το αντίθετο να γίνεται στο σπιτι κάποιου, πιστεύω πως το παιδί θα το φιλτράρει ως παράδειγμα προς αποφυγήν.
Θέλω να πω πως για μένα δεν είναι καλό να μεγαλώνει ένα παιδί πιστεύοντας πως οι μεγάλοι δεν τσακώνονται.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
30-07-12
16:04
Πω πωωωωω σκέφτομαι πως θα νιωθε η μανούλα σου.
Καλά κι εγώ κομμάτια θα γινόμουν..
Καλά κι εγώ κομμάτια θα γινόμουν..
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
30-07-12
15:27
Μεγάλο ερώτημα... :/
Υπομονή έχω αρκετή ακόμη, σε 2-3 χρόνια δεν ξέρω... μπορεί και να απαντούσα ναι
Και όχι δεν θέλουμε κάποιοι να αλλάξουμε γονείς επειδή δεν μας πήραν καινούργιο κινητό ή δεν μας άφησαν να πάμε σε μια συναυλία, το λέω γιατί το έχω ακούσει και αυτό.... υπάρχουν πολλά σοβαρά πράγματα από πίσω.....
Προφανώς υπάρχουν σοβαρότερα πράγματα από πίσω...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.