Morelo
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο Morelo αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Φοιτητής/τρια. Έχει γράψει 1,475 μηνύματα.
29-11-10
15:30
- Γιατρέ μου, νομίζω πως έχω εθισμό στο Internet...
- Καλά, βγείτε από το chat και θα τα πούμε καλύτερα.
Οι γονείς γράφουν mail στον γιο:
- Αγαπητέ Γιαννάκη, πως είσαι; εγώ και η μητέρα σου είμαστε καλά. Σε πεθυμήσαμε. Σε παρακαλούμε βγες από τον υπολογιστή και έλα στην κουζίνα να φάμε.
Η μαμά διαβάζει παραμύθι στο παιδί για να κοιμηθεί:
- Ο Ρωμαίος και η Ιουλιέτα συναντήθηκαν σε ένα chat room, αλλά ο έρωτάς τους σταμάτησε τραγικά, όταν χάλασε ο σκληρός δίσκος της Ιουλιέτας.
Είναι λοιπόν ένας τύπος και ψάχνει το νόημα της ζωής.
Πάει στον γέρο πατέρα του, πατέρα, είσαι μεγάλος, έχεις φάει τη ζωή με το κουτάλι, πέρασες πολλά. Μήπως ξες το νόημα της ζωής;
-Παιδί μου, έχω ζήσει πολλά, αλλά αυτό δε μπορώ να στο απαντήσω. Είναι διαφορετικό για μας τους απλούς ανθρώπους, ο καθένας το βλέπει αλλιώς. Ρώτα κάποιον σοφότερο από εμένα αν θες σώνει και καλά απάντηση.
Πάει στον παππού του, 109 χρονών ξερωγώ, παππού, είσαι σα σταφίδα, έχεις ζήσει 12 πολέμους και γλύτωσες από καρκίνο επειδή πέθανε πρώτος από γηρατειά, ποιο είναι το νόημα της ζωής;
-Εγγονάαααακι μου, δεν ξέρω, είμαι μεγάαααλος μα ποτέεεε (τρεμάμενη φωνή είναι αυτό ε) δεν ήμουνα σοφόοος... Ρώτα κανέναν άνθρωπο του θεούυυ....
Πάει στον παπά του χωριού, παπά είσαι άνθρωπος του θεού, έχεις μελετήσει τα άγια κείμενα, έχεις προσευχηθεί περισσότερες φορές απ' όσες έχεις κατουρήσει. Ποιο το νόημα της ζωής;
-Τέκνον μου, δεν ξέρω, τέτοια πράγματα δε τα μαθαίνει κανείς, τα βιώνει. Ρώτα κανένα μοναχό.
Πάει στο μοναχό, μοναχέ έχεις δει λιγότερους ανθρώπους απ' όσες γυναίκες έχει πηδήξει ο Γαβαλάς, έχεις διαλογιστεί όσο δεν πάει, έχεις φτάσει σε επίπεδο ζεν. Ποιο το νόημα της ζωής;
-Αδελφέ μου, δεν ξέρω, ο θεός δε μου έχει αποκαλύψει ακόμα αυτό το μυστικό. Ρώτα τον ηγούμενο.
Στον ηγούμενο, ηγούμενε είσαι ο ηγούμενος, δέρνεις αλλά δε γαμάς, είσαι ντούπερ-άγιος, σίγουρα θα ξέρεις το νόημα της ζωής τόσο μαγκοσοφός που είσαι. Ποιο είναι;
-Παιδί μου, δε το ξέρω, αλλά έχω ακουστά για έναν μάγο 170 χρονών που ζει στα βάθη του Αμαζονίου και το ξέρει. Ίσως εκεί να βρεις την απάντηση.
Πουλάει σπίτια και αμάξια ο τύπος, πάει Βραζιλία, αγοράζει 2 γαλέτες, νερό και μια χατζάρα και χώνεται στη ζούγκλα. Κουνούπια, κούγκαρ, πιράνχας, ασθένειες, σκατά, ο τύπος έχει μείνει με ένα χέρι και η γάγγραινα προχωράει στα πόδια του, αλλά δε το βάζει κάτω, "θα πεθάνω αλλά θα μάθω". Σε μια φάση, σκάει σε ένα ξέφωτο και βλέπει έναν γέρο με μια γενειάδα 2 μέτρα να έχει αράξει κάτω από ένα δέντρο, με μια πιπάρα να και να κοιτάζει γαλήνιος μια λιμνούλα στο βάθος.
-ΓΕΡΟΝΤΑΑΑΑΑ, ΓΕΡΟΝΤΑ!!! Πέρασα τα μύρια όσα για να σε βρω, με δαγκώσανε κούγκαρ, ένα πιράνχα μου φαγε το δεξί παπάρι, μου κόψανε το χέρι οι ιθαγενείς για να βγάλουνε παραπάνω μερίδα για έναν καλεσμένο, αλλά σε βρήκα!!! Πες μου γέροντα, ποιο είναι το νόημα της ζωής;
Ο γέροντας τον κοιτάει με ένα μακάριο και σοφό βλέμμα και του δείχνει με την πίπα του προς τη λίμνη
-Βλέπεις εκείνη την ιτιά που γέρνει στη λίμνη;
-Τη βλέπω γέροντα!!!
-Αυτή η ιτιά δίπλα στη λίμνη είναι το νόημα της ζωής.
Ο τύπος ζαλίζεται, τρελαίνεται, "τόσος κόπος γι' αυτό" θέλει να σκοτώσει τον γέροντα αλλά αιμορραγεί πολύ και είναι αδύναμος. Εν τέλει απλώς φωνάζει όλος νεύρα "ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ Η ΙΤΙΑ ΔΙΠΛΑ ΣΤΗ ΛΙΜΝΗ. ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΝΑΙ Η ΛΙΜΝΗ ΔΗΛΑΔΗ;"
Ο γέροντας τον κοιτάει και απαντάει σκεπτικός
- Καλά, βγείτε από το chat και θα τα πούμε καλύτερα.
Οι γονείς γράφουν mail στον γιο:
- Αγαπητέ Γιαννάκη, πως είσαι; εγώ και η μητέρα σου είμαστε καλά. Σε πεθυμήσαμε. Σε παρακαλούμε βγες από τον υπολογιστή και έλα στην κουζίνα να φάμε.
Η μαμά διαβάζει παραμύθι στο παιδί για να κοιμηθεί:
- Ο Ρωμαίος και η Ιουλιέτα συναντήθηκαν σε ένα chat room, αλλά ο έρωτάς τους σταμάτησε τραγικά, όταν χάλασε ο σκληρός δίσκος της Ιουλιέτας.
Ο Εβραίος ορθόδοξος μπαμπάς καθόταν σε μια ξαπλώστρα στην παραλία και χάζευε το μικρό του γιό που έπαιζε ανέμελα στο κύμα με το κουβαδάκι του. Ξαφνικά σηκώνεται ένα τεράστιο κύμα που παρασύρει το παιδί στα βάθη της θάλασσας και το εξαφανίζει μπροστά στα έκπληκτα μάτια του πατέρα του. Απελπισμένος ο πατέρας σηκώνει τα μάτια και τα χέρια του στον ουρανό, γονατίζει...
στην άμμο και αρχίζει να ουρλιάζει σα δαιμονισμένος: ΚΥΡΙΕΕΕΕΕΕΕΕΕ....ΚΥΡΙΕΕΕΕΕ.....
Θεέ μου γύρνα πίσω το παιδί μου, Θεέ μου στείλε μου πίσω το μονακριβο γιό μου, Είναι το φώς της ζωής μου... Είναι η ζωή μου όλη....
Θεέ του Ισραήλ κάνε το θαύμα σου, στείλε πίσω τον Αλόν, Θεέ μου άκου τη φωνή του δούλου σου και λυπήσου με....
ΣΤΕΙΛΕ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΠΙΣΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Ξαφνικά....ένα δευτερο μεγάλο κύμα επιστρέφει το παιδί του...και τότε ό άντρας κοιτώντας τον ουρανό με ευλάβεια και ταπεινοφροσύνη ψελλίζει...
.......και το κουβαδάκι;
στην άμμο και αρχίζει να ουρλιάζει σα δαιμονισμένος: ΚΥΡΙΕΕΕΕΕΕΕΕΕ....ΚΥΡΙΕΕΕΕΕ.....
Θεέ μου γύρνα πίσω το παιδί μου, Θεέ μου στείλε μου πίσω το μονακριβο γιό μου, Είναι το φώς της ζωής μου... Είναι η ζωή μου όλη....
Θεέ του Ισραήλ κάνε το θαύμα σου, στείλε πίσω τον Αλόν, Θεέ μου άκου τη φωνή του δούλου σου και λυπήσου με....
ΣΤΕΙΛΕ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΠΙΣΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Ξαφνικά....ένα δευτερο μεγάλο κύμα επιστρέφει το παιδί του...και τότε ό άντρας κοιτώντας τον ουρανό με ευλάβεια και ταπεινοφροσύνη ψελλίζει...
.......και το κουβαδάκι;
Γιατί οι άνδρες δεν δίνουν συμβουλές στις στήλες των περιοδικών ?
Αγαπητέ Γιώργο,
Ελπίζω να μπορείς να με βοηθήσεις! Τις προάλλες, έφυγα για τη δουλειά μου αφήνοντας τον σύζυγό μου στο σπίτι να βλέπει τηλεόραση όπως συνήθως. Δεν είχα απομακρυνθεί πάνω από 500 μέτρα όταν το αυτοκίνητο άρχισε να κάνει διακοπές και έσβησε. Το πάρκαρα στην άκρη και πήγα με τα πόδια πίσω στο σπίτι για να ζητήσω βοήθεια από τον σύζυγό μου.
Όταν μπήκα στο σπίτι δεν πίστευα στα μάτια μου! Τον βρήκα στην κρεβατοκάμαρά μας με την κόρη των γειτόνων μας. Εγώ είμαι 52, ο σύζυγός μου 54 και η κόρη των γειτόνων μας 22. Είμαστε χρόνια παντρεμένοι. Όταν άρχισα να τον ρωτάω, μου αποκάλυψε ότι έχει σχέση μαζί της τους τελευταίους 6 μήνες. Του είπα να διακόψει αλλιώς θα έφευγα. Είναι άνεργος τους τελευταίους 6 μήνες και νιώθει άχρηστος και θλιμμένος. Τον αγαπώ πάρα πολύ, αλλά από τη μέρα που του έθεσα το τελεσίγραφο γίνεται όλο και πιο απόμακρος. Δε θέλει να πάει σε σύμβουλο γάμου και φοβάμαι ότι δεν αντέχω άλλο αυτή τη κατάσταση.
Μπορείς να με βοηθήσεις?
Μαρία
Αγαπητή Μαρία
Όταν ένα αυτοκίνητο κάνει διακοπές και σβήνει μετά από τόσο μικρή απόσταση, αυτό μπορεί να οφείλεται σε διάφορους λόγους. Ξεκίνα ελέγχοντας αν υπάρχουν σκουπίδια στο σωληνάκι του καυσίμου. Αν είναι καθαρό, έλεγξε την πολλαπλή εισαγωγής και επίσης τα καλώδια της γείωσης. Αν τίποτε από αυτά δε σου λύνει το πρόβλημα, τότε μπορεί να είναι ελαττωματική η αντλία βενζίνης, δημιουργώντας χαμηλή παροχή πίεσης στα μπεκ ψεκασμού.
Ελπίζω να σε βοήθησα
Γιώργος
Αγαπητέ Γιώργο,
Ελπίζω να μπορείς να με βοηθήσεις! Τις προάλλες, έφυγα για τη δουλειά μου αφήνοντας τον σύζυγό μου στο σπίτι να βλέπει τηλεόραση όπως συνήθως. Δεν είχα απομακρυνθεί πάνω από 500 μέτρα όταν το αυτοκίνητο άρχισε να κάνει διακοπές και έσβησε. Το πάρκαρα στην άκρη και πήγα με τα πόδια πίσω στο σπίτι για να ζητήσω βοήθεια από τον σύζυγό μου.
Όταν μπήκα στο σπίτι δεν πίστευα στα μάτια μου! Τον βρήκα στην κρεβατοκάμαρά μας με την κόρη των γειτόνων μας. Εγώ είμαι 52, ο σύζυγός μου 54 και η κόρη των γειτόνων μας 22. Είμαστε χρόνια παντρεμένοι. Όταν άρχισα να τον ρωτάω, μου αποκάλυψε ότι έχει σχέση μαζί της τους τελευταίους 6 μήνες. Του είπα να διακόψει αλλιώς θα έφευγα. Είναι άνεργος τους τελευταίους 6 μήνες και νιώθει άχρηστος και θλιμμένος. Τον αγαπώ πάρα πολύ, αλλά από τη μέρα που του έθεσα το τελεσίγραφο γίνεται όλο και πιο απόμακρος. Δε θέλει να πάει σε σύμβουλο γάμου και φοβάμαι ότι δεν αντέχω άλλο αυτή τη κατάσταση.
Μπορείς να με βοηθήσεις?
Μαρία
Αγαπητή Μαρία
Όταν ένα αυτοκίνητο κάνει διακοπές και σβήνει μετά από τόσο μικρή απόσταση, αυτό μπορεί να οφείλεται σε διάφορους λόγους. Ξεκίνα ελέγχοντας αν υπάρχουν σκουπίδια στο σωληνάκι του καυσίμου. Αν είναι καθαρό, έλεγξε την πολλαπλή εισαγωγής και επίσης τα καλώδια της γείωσης. Αν τίποτε από αυτά δε σου λύνει το πρόβλημα, τότε μπορεί να είναι ελαττωματική η αντλία βενζίνης, δημιουργώντας χαμηλή παροχή πίεσης στα μπεκ ψεκασμού.
Ελπίζω να σε βοήθησα
Γιώργος
Είναι λοιπόν ένας τύπος και ψάχνει το νόημα της ζωής.
Πάει στον γέρο πατέρα του, πατέρα, είσαι μεγάλος, έχεις φάει τη ζωή με το κουτάλι, πέρασες πολλά. Μήπως ξες το νόημα της ζωής;
-Παιδί μου, έχω ζήσει πολλά, αλλά αυτό δε μπορώ να στο απαντήσω. Είναι διαφορετικό για μας τους απλούς ανθρώπους, ο καθένας το βλέπει αλλιώς. Ρώτα κάποιον σοφότερο από εμένα αν θες σώνει και καλά απάντηση.
Πάει στον παππού του, 109 χρονών ξερωγώ, παππού, είσαι σα σταφίδα, έχεις ζήσει 12 πολέμους και γλύτωσες από καρκίνο επειδή πέθανε πρώτος από γηρατειά, ποιο είναι το νόημα της ζωής;
-Εγγονάαααακι μου, δεν ξέρω, είμαι μεγάαααλος μα ποτέεεε (τρεμάμενη φωνή είναι αυτό ε) δεν ήμουνα σοφόοος... Ρώτα κανέναν άνθρωπο του θεούυυ....
Πάει στον παπά του χωριού, παπά είσαι άνθρωπος του θεού, έχεις μελετήσει τα άγια κείμενα, έχεις προσευχηθεί περισσότερες φορές απ' όσες έχεις κατουρήσει. Ποιο το νόημα της ζωής;
-Τέκνον μου, δεν ξέρω, τέτοια πράγματα δε τα μαθαίνει κανείς, τα βιώνει. Ρώτα κανένα μοναχό.
Πάει στο μοναχό, μοναχέ έχεις δει λιγότερους ανθρώπους απ' όσες γυναίκες έχει πηδήξει ο Γαβαλάς, έχεις διαλογιστεί όσο δεν πάει, έχεις φτάσει σε επίπεδο ζεν. Ποιο το νόημα της ζωής;
-Αδελφέ μου, δεν ξέρω, ο θεός δε μου έχει αποκαλύψει ακόμα αυτό το μυστικό. Ρώτα τον ηγούμενο.
Στον ηγούμενο, ηγούμενε είσαι ο ηγούμενος, δέρνεις αλλά δε γαμάς, είσαι ντούπερ-άγιος, σίγουρα θα ξέρεις το νόημα της ζωής τόσο μαγκοσοφός που είσαι. Ποιο είναι;
-Παιδί μου, δε το ξέρω, αλλά έχω ακουστά για έναν μάγο 170 χρονών που ζει στα βάθη του Αμαζονίου και το ξέρει. Ίσως εκεί να βρεις την απάντηση.
Πουλάει σπίτια και αμάξια ο τύπος, πάει Βραζιλία, αγοράζει 2 γαλέτες, νερό και μια χατζάρα και χώνεται στη ζούγκλα. Κουνούπια, κούγκαρ, πιράνχας, ασθένειες, σκατά, ο τύπος έχει μείνει με ένα χέρι και η γάγγραινα προχωράει στα πόδια του, αλλά δε το βάζει κάτω, "θα πεθάνω αλλά θα μάθω". Σε μια φάση, σκάει σε ένα ξέφωτο και βλέπει έναν γέρο με μια γενειάδα 2 μέτρα να έχει αράξει κάτω από ένα δέντρο, με μια πιπάρα να και να κοιτάζει γαλήνιος μια λιμνούλα στο βάθος.
-ΓΕΡΟΝΤΑΑΑΑΑ, ΓΕΡΟΝΤΑ!!! Πέρασα τα μύρια όσα για να σε βρω, με δαγκώσανε κούγκαρ, ένα πιράνχα μου φαγε το δεξί παπάρι, μου κόψανε το χέρι οι ιθαγενείς για να βγάλουνε παραπάνω μερίδα για έναν καλεσμένο, αλλά σε βρήκα!!! Πες μου γέροντα, ποιο είναι το νόημα της ζωής;
Ο γέροντας τον κοιτάει με ένα μακάριο και σοφό βλέμμα και του δείχνει με την πίπα του προς τη λίμνη
-Βλέπεις εκείνη την ιτιά που γέρνει στη λίμνη;
-Τη βλέπω γέροντα!!!
-Αυτή η ιτιά δίπλα στη λίμνη είναι το νόημα της ζωής.
Ο τύπος ζαλίζεται, τρελαίνεται, "τόσος κόπος γι' αυτό" θέλει να σκοτώσει τον γέροντα αλλά αιμορραγεί πολύ και είναι αδύναμος. Εν τέλει απλώς φωνάζει όλος νεύρα "ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ Η ΙΤΙΑ ΔΙΠΛΑ ΣΤΗ ΛΙΜΝΗ. ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΝΑΙ Η ΛΙΜΝΗ ΔΗΛΑΔΗ;"
Ο γέροντας τον κοιτάει και απαντάει σκεπτικός
"Λες;"
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Morelo
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο Morelo αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Φοιτητής/τρια. Έχει γράψει 1,475 μηνύματα.
07-11-10
23:51
Γνωρίζονται τυχαία σε ένα πάρτυ και ο Γιάννης ζητά από την Ελένη να πάνε σινεμά.
Αυτή δέχεται και τα περνάνε καλά.
Μερικές μέρες αργότερα βγαίνουν για φαγητό και πάλι περνούν καλά.
Αρχίζουν λοιπόν να βλέπονται τακτικά και μετά από λίγο γίνονται ένα ωραίο ζευγάρι.
Και ένα βράδυ, ενώ ο Γιάννης την πηγαίνει η σπίτι της,
μια σκέψη περνά από το μυαλό της
και χωρίς να το πολυσκεφτεί την εκφράζει φωναχτά:
- Έχεις καταλάβει ότι σήμερα κλείνουμε 6 μήνες;
Και κατόπιν, πέφτει σιγή στο αυτοκίνητο!
Τόσο πυκνή σιγή που μπορείς να την κόψεις με το μαχαίρι!
Η Ελένη σκέφτεται:
'Θεέ μου! Μήπως τον πείραξε που το είπα αυτό;
Μήπως νιώθει περιορισμένος από τη σχέση μας;
Μήπως νομίζει ότι προσπαθώ να τον πιέσω σε κάποιο είδος υποχρέωσης που δεν θέλει;
Ή δεν είναι σίγουρος;'
Ο Γιάννης σκέφτεται: 'Πω-πω! Έξι μήνες!'
Και η Ελένη σκέφτεται:
'Αλλά εδώ που τα λέμε, ούτε κι εγώ είμαι σίγουρη ότι θέλω ένα τέτοιο είδος σχέσης.
Μερικές φορές θα ήθελα περισσότερο χώρο.
Να μπορώ να σκεφτώ αν με ικανοποιεί η σχέση μας καθώς πηγαίνουμε σταθερά προς....
Αλήθεια, που πηγαίνουμε;
Θα συνεχίζουμε να βλεπόμαστε με αυτόν τον τρόπο;
Μήπως εμφανίζεται η προοπτική του γάμου μπροστά;
Με παιδιά;
Μια ολόκληρη ζωή μαζί;
Είμαι έτοιμη γι αυτό το επίπεδο δέσμευσης;
Τι ξέρω πραγματικά γι' αυτόν τον άνθρωπο;'
Ο Γιάννης σκέφτεται:
'Αυτό σημαίνει ότι ήτανννν.... χμμμ... Φεβρουάριος όταν αρχίσαμε να βγαίνουμε...
Τότε που μόλις είχα πάρει το αυτοκίνητο από σέρβις...
Που σημαίνει...
Για στάσου να δω τα χιλιόμετρα...
Φτου! Γαμώτο! Ξέχασα την αλλαγή λαδιών!'
Η Ελένη σκέφτεται:
'Γιατί δε μιλάει; Είναι ταραγμένος!
Φαίνεται στο πρόσωπό του.
Για ποιόν λόγο όμως ταράχτηκε;
Μήπως τα βλέπω όλα λάθος;
Μήπως θέλει περισσότερο δέσιμο η σχέση μας;
Μήπως κατάλαβε πριν από εμένα ότι εγώ έχω επιφυλάξεις;
Να δεις που αυτό είναι!
Γι αυτό δεν λέει τίποτε.
Φοβάται ότι θα τον απορρίψω.'
Εν τω μεταξύ, ο Γιάννης σκέφτεται:
'Αλλά αυτήν την φορά θα το κοιτάξουν το σασμάν!
Όχι σαν την άλλη φορά...
Δήθεν το κρύο και μαλακίες!
Τι κρύο; Με 25 βαθμούς;
Πλήρωσα μια περιουσία και μου βγαίνει το χέρι να βάλω μια ταχύτητα!'
Η Ελένη σκέφτεται:
'Έχει θυμώσει!
Και δεν τον κατηγορώ...
Στη θέση του κι εγώ θα ήμουν θυμωμένη...
Νιώθω τόσο ένοχη, αλλά δε φταίω που νιώθω έτσι....
Απλά δεν είμαι σίγουρη...'
Ο Γιάννης συνεχίζει:
'Καλά, έτσι και μου πουν τίποτε ότι δεν καλύπτεται από την εγγύηση θα γίνει χαμός!
Αυτό θα πουν τα καθίκια, το ξέρω!'
Και η Ελένη:
'Ίσως είμαι τελειομανής...
Να περιμένω τον ιππότη με το άσπρο άλογο,
τη στιγμή που είμαι δίπλα σε αυτόν τον άνθρωπο που με φροντίζει
και νοιάζεται για μένα
και που χαίρομαι κάθε στιγμή που είμαι μαζί του;
Και τώρα υποφέρει επειδή είμαι εγωίστρια!
Επειδή κάνω σαν κοριτσάκι που έχει διαβάσει ένα σωρό ρομάντζα..'
Ο Γιάννης:
'Εγγύηση!
Θα τους πω να πάρουν την εγγύηση και να την χώσουν εκεί που ξέρουν!'
- Αγάπη μου, λέει η Ελένη
- Τι είναι; Απαντά ο Γιάννης
- Σε παρακαλώ... Μην βασανίζεις τον εαυτό σου, λέει με μάτια γεμάτα δάκρυα. Ίσως δεν θα έπρεπε... Νιώθω τόσο...' (και την παίρνουν τα κλάματα...)
- Μα τι έπαθες;
- Είμαι τόσο χαζή! Το ξέρω ότι δεν υπάρχει ούτε ιππότης, ούτε άλογο!
- Δεν υπάρχει άλογο;
- Νομίζεις ότι είμαι χαζή έτσι;
- Όχι βέβαια!
- Να μωρέ! Απλά... ξέρεις... χρειάζομαι λίγο περισσότερο χρόνο...
(Κατόπιν, ακολουθεί μια σιγή 15 δευτερολέπτων που ο Γιάννης προσπαθεί να βρει κάτι 'ασφαλές' να πει)
Και τελικά λέει:'...ΟΚ!'
Η γυναίκα, πολύ συγκινημένη του πιάνει το χέρι και λέει:
'Αγάπη μου... Πραγματικά νιώθεις έτσι;'
- Πώς έτσι;
- Έτσι, σχετικά με τον χρόνο.
- Μα ναι, φυσικά!
Η Ελένη γυρνά και τον κοιτά βαθιά στα μάτια,
προκαλώντας την ανησυχία του Γιάννη για το τι μπορεί τώρα να ξεστομίσει,
ιδιαίτερα αν έχει σχέση με άλογο.
Στο τέλος λέει:
- Σε ευχαριστώ αγάπη μου!
- Κι εγώ σε ευχαριστώ αγάπη μου, λέει ο Γιάννης με ιδιαίτερη σιγουριά.
Στο τέλος την αφήνει στο σπίτι της και εκείνη ξαπλώνει στο κρεβάτι,
αισθανόμενη σαν μια μαρτυρική φιγούρα, εντελώς μπερδεμένη, κλαίει μέχρι το πρωί.
Ο Γιάννης γυρνά σπίτι του και παίρνοντας μια πίτσα,
βλέπει στην τηλεόραση μια ταινία που έτυχε να δείχνει.
Μια μικρή φωνούλα όμως μέσα του
λέει ότι κάτι σημαντικό παίχτηκε στο αυτοκίνητο
αλλά είναι σίγουρος ότι δεν μπορεί να καταλάβει τι,
οπότε και σταματά την προσπάθεια.
Την άλλη μέρα, η Ελένη βγαίνει με τις φίλες της και κουβεντιάζουν υπόθεση περίπου για έξι ώρες.
Με αφάνταστη ακρίβεια,
θα αναλύσουν όλα όσα ειπώθηκαν,
μέχρι την παραμικρή λεπτομέρεια,
από όλες τις πιθανές οπτικές γωνίες.
Θα συνεχίσουν να το συζητούν ξανά και ξανά,
χωρίς ποτέ να φτάσουν σε οριστικά συμπεράσματα
αλλά ταυτόχρονα και χωρίς να το βαριούνται.
Από την άλλη μεριά, ο Γιάννης,
καθώς την άλλη μέρα παίζει μπιλιάρδο με τον κολλητό του,
μια στιγμή, πριν να κάνει το σπάσιμο,
θα σταματήσει και θα του πει:
- Να σε ρωτήσω κάτι ρε μαλάκα ; Είχε ποτέ η Ελένη άλογο;
Αυτή δέχεται και τα περνάνε καλά.
Μερικές μέρες αργότερα βγαίνουν για φαγητό και πάλι περνούν καλά.
Αρχίζουν λοιπόν να βλέπονται τακτικά και μετά από λίγο γίνονται ένα ωραίο ζευγάρι.
Και ένα βράδυ, ενώ ο Γιάννης την πηγαίνει η σπίτι της,
μια σκέψη περνά από το μυαλό της
και χωρίς να το πολυσκεφτεί την εκφράζει φωναχτά:
- Έχεις καταλάβει ότι σήμερα κλείνουμε 6 μήνες;
Και κατόπιν, πέφτει σιγή στο αυτοκίνητο!
Τόσο πυκνή σιγή που μπορείς να την κόψεις με το μαχαίρι!
Η Ελένη σκέφτεται:
'Θεέ μου! Μήπως τον πείραξε που το είπα αυτό;
Μήπως νιώθει περιορισμένος από τη σχέση μας;
Μήπως νομίζει ότι προσπαθώ να τον πιέσω σε κάποιο είδος υποχρέωσης που δεν θέλει;
Ή δεν είναι σίγουρος;'
Ο Γιάννης σκέφτεται: 'Πω-πω! Έξι μήνες!'
Και η Ελένη σκέφτεται:
'Αλλά εδώ που τα λέμε, ούτε κι εγώ είμαι σίγουρη ότι θέλω ένα τέτοιο είδος σχέσης.
Μερικές φορές θα ήθελα περισσότερο χώρο.
Να μπορώ να σκεφτώ αν με ικανοποιεί η σχέση μας καθώς πηγαίνουμε σταθερά προς....
Αλήθεια, που πηγαίνουμε;
Θα συνεχίζουμε να βλεπόμαστε με αυτόν τον τρόπο;
Μήπως εμφανίζεται η προοπτική του γάμου μπροστά;
Με παιδιά;
Μια ολόκληρη ζωή μαζί;
Είμαι έτοιμη γι αυτό το επίπεδο δέσμευσης;
Τι ξέρω πραγματικά γι' αυτόν τον άνθρωπο;'
Ο Γιάννης σκέφτεται:
'Αυτό σημαίνει ότι ήτανννν.... χμμμ... Φεβρουάριος όταν αρχίσαμε να βγαίνουμε...
Τότε που μόλις είχα πάρει το αυτοκίνητο από σέρβις...
Που σημαίνει...
Για στάσου να δω τα χιλιόμετρα...
Φτου! Γαμώτο! Ξέχασα την αλλαγή λαδιών!'
Η Ελένη σκέφτεται:
'Γιατί δε μιλάει; Είναι ταραγμένος!
Φαίνεται στο πρόσωπό του.
Για ποιόν λόγο όμως ταράχτηκε;
Μήπως τα βλέπω όλα λάθος;
Μήπως θέλει περισσότερο δέσιμο η σχέση μας;
Μήπως κατάλαβε πριν από εμένα ότι εγώ έχω επιφυλάξεις;
Να δεις που αυτό είναι!
Γι αυτό δεν λέει τίποτε.
Φοβάται ότι θα τον απορρίψω.'
Εν τω μεταξύ, ο Γιάννης σκέφτεται:
'Αλλά αυτήν την φορά θα το κοιτάξουν το σασμάν!
Όχι σαν την άλλη φορά...
Δήθεν το κρύο και μαλακίες!
Τι κρύο; Με 25 βαθμούς;
Πλήρωσα μια περιουσία και μου βγαίνει το χέρι να βάλω μια ταχύτητα!'
Η Ελένη σκέφτεται:
'Έχει θυμώσει!
Και δεν τον κατηγορώ...
Στη θέση του κι εγώ θα ήμουν θυμωμένη...
Νιώθω τόσο ένοχη, αλλά δε φταίω που νιώθω έτσι....
Απλά δεν είμαι σίγουρη...'
Ο Γιάννης συνεχίζει:
'Καλά, έτσι και μου πουν τίποτε ότι δεν καλύπτεται από την εγγύηση θα γίνει χαμός!
Αυτό θα πουν τα καθίκια, το ξέρω!'
Και η Ελένη:
'Ίσως είμαι τελειομανής...
Να περιμένω τον ιππότη με το άσπρο άλογο,
τη στιγμή που είμαι δίπλα σε αυτόν τον άνθρωπο που με φροντίζει
και νοιάζεται για μένα
και που χαίρομαι κάθε στιγμή που είμαι μαζί του;
Και τώρα υποφέρει επειδή είμαι εγωίστρια!
Επειδή κάνω σαν κοριτσάκι που έχει διαβάσει ένα σωρό ρομάντζα..'
Ο Γιάννης:
'Εγγύηση!
Θα τους πω να πάρουν την εγγύηση και να την χώσουν εκεί που ξέρουν!'
- Αγάπη μου, λέει η Ελένη
- Τι είναι; Απαντά ο Γιάννης
- Σε παρακαλώ... Μην βασανίζεις τον εαυτό σου, λέει με μάτια γεμάτα δάκρυα. Ίσως δεν θα έπρεπε... Νιώθω τόσο...' (και την παίρνουν τα κλάματα...)
- Μα τι έπαθες;
- Είμαι τόσο χαζή! Το ξέρω ότι δεν υπάρχει ούτε ιππότης, ούτε άλογο!
- Δεν υπάρχει άλογο;
- Νομίζεις ότι είμαι χαζή έτσι;
- Όχι βέβαια!
- Να μωρέ! Απλά... ξέρεις... χρειάζομαι λίγο περισσότερο χρόνο...
(Κατόπιν, ακολουθεί μια σιγή 15 δευτερολέπτων που ο Γιάννης προσπαθεί να βρει κάτι 'ασφαλές' να πει)
Και τελικά λέει:'...ΟΚ!'
Η γυναίκα, πολύ συγκινημένη του πιάνει το χέρι και λέει:
'Αγάπη μου... Πραγματικά νιώθεις έτσι;'
- Πώς έτσι;
- Έτσι, σχετικά με τον χρόνο.
- Μα ναι, φυσικά!
Η Ελένη γυρνά και τον κοιτά βαθιά στα μάτια,
προκαλώντας την ανησυχία του Γιάννη για το τι μπορεί τώρα να ξεστομίσει,
ιδιαίτερα αν έχει σχέση με άλογο.
Στο τέλος λέει:
- Σε ευχαριστώ αγάπη μου!
- Κι εγώ σε ευχαριστώ αγάπη μου, λέει ο Γιάννης με ιδιαίτερη σιγουριά.
Στο τέλος την αφήνει στο σπίτι της και εκείνη ξαπλώνει στο κρεβάτι,
αισθανόμενη σαν μια μαρτυρική φιγούρα, εντελώς μπερδεμένη, κλαίει μέχρι το πρωί.
Ο Γιάννης γυρνά σπίτι του και παίρνοντας μια πίτσα,
βλέπει στην τηλεόραση μια ταινία που έτυχε να δείχνει.
Μια μικρή φωνούλα όμως μέσα του
λέει ότι κάτι σημαντικό παίχτηκε στο αυτοκίνητο
αλλά είναι σίγουρος ότι δεν μπορεί να καταλάβει τι,
οπότε και σταματά την προσπάθεια.
Την άλλη μέρα, η Ελένη βγαίνει με τις φίλες της και κουβεντιάζουν υπόθεση περίπου για έξι ώρες.
Με αφάνταστη ακρίβεια,
θα αναλύσουν όλα όσα ειπώθηκαν,
μέχρι την παραμικρή λεπτομέρεια,
από όλες τις πιθανές οπτικές γωνίες.
Θα συνεχίσουν να το συζητούν ξανά και ξανά,
χωρίς ποτέ να φτάσουν σε οριστικά συμπεράσματα
αλλά ταυτόχρονα και χωρίς να το βαριούνται.
Από την άλλη μεριά, ο Γιάννης,
καθώς την άλλη μέρα παίζει μπιλιάρδο με τον κολλητό του,
μια στιγμή, πριν να κάνει το σπάσιμο,
θα σταματήσει και θα του πει:
- Να σε ρωτήσω κάτι ρε μαλάκα ; Είχε ποτέ η Ελένη άλογο;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Morelo
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο Morelo αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Φοιτητής/τρια. Έχει γράψει 1,475 μηνύματα.
21-10-10
12:58
Ο καπετάνιος του κρουαζιερόπλοιου στους επιβάτες και στο πλήρωμα:
> - Αγαπητοί μου, έχω ένα καλό και ένα κακό νέο.
Ποιο θέλετε να ακούσετε πρώτα?
> - Το καλό.
> - Πάμε για 14 βραβεία Όσκαρ.
πανε 4 φιλοι αθηναιοι σε ενα σουβλατζιδικο στη θεσσαλονικη και λεει ο ενας:
-μια κοκα κολα και 4 καλαμακια
και του λεει ο ιδιοκτητης:
- γιατι ολοι μαζι θα την πιειτε?
Πάει ένας σαλλονικιός σε σουπερ μάρκετ στην Αθήνα.
-Καλησπέρα, βάλε μου μισό κιλό κασέρι γκούντα.
Ο υπάλληλος κοιτάει απορημένος...
-Καλά, άστο βάλε μισό κιλό τυρί.
Ο υπάλληλος συνεχίζει να κοιτά απορημένος...
νταξει καμμενα λιγο
> - Αγαπητοί μου, έχω ένα καλό και ένα κακό νέο.
Ποιο θέλετε να ακούσετε πρώτα?
> - Το καλό.
> - Πάμε για 14 βραβεία Όσκαρ.
πανε 4 φιλοι αθηναιοι σε ενα σουβλατζιδικο στη θεσσαλονικη και λεει ο ενας:
-μια κοκα κολα και 4 καλαμακια
και του λεει ο ιδιοκτητης:
- γιατι ολοι μαζι θα την πιειτε?
Πάει ένας σαλλονικιός σε σουπερ μάρκετ στην Αθήνα.
-Καλησπέρα, βάλε μου μισό κιλό κασέρι γκούντα.
Ο υπάλληλος κοιτάει απορημένος...
-Καλά, άστο βάλε μισό κιλό τυρί.
Ο υπάλληλος συνεχίζει να κοιτά απορημένος...
νταξει καμμενα λιγο
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Morelo
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο Morelo αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Φοιτητής/τρια. Έχει γράψει 1,475 μηνύματα.
08-10-10
21:16
Στρίβει κάπως άτσαλα ο παπάΦώτης με το Υugo του και πέφτει πάνω σε μια Ferrari που ερχόταν από την άλλη μεριά και γίνεται μια τρομακτική σύγκρουση από την οποία καταστρέφoνται ολοσχερώς και τα δύο αυτοκίνητα.
Οι οδηγοί τους όμως δεν έχουν ούτε μια γρατζουνιά. Βγαίνει από τις λαμαρίνες ο οδηγός της Ferrari και κατεβάζει όλα τα καντήλια στον παπάΦώτη.
Ατάραχος ο παπάΦώτης απεγκλωβίζεται κι αυτός από το Yugo του και πράος του λέει:
-Τέκνον μου ηρέμησε. Είναι αμαρτία να βρίζεις αυτή την στιγμή που έχει επιτελεστεί ένα πραγματικό θαύμα! Τα αυτοκίνητά μας καταστράφηκαν τελείως όμως εμείς δεν πάθαμε απολύτως τίποτα! Αυτό δεν είναι θαύμα;
Ο τύπος συνειδητοποιεί πράγματι πως είναι σώος και αβλαβής και ότι επιπλέον μιλάει με έναν παπά και δαγκώνεται:
-Εεε... παπά μου,ναι... ίσως έχεις κάποιο δίκιο, συγγνώμη...
-Κι όχι μόνο αυτό τέκνον μου, συνεχίζει ακάθεκτος ο παπάς, αλλά μας δίνεται ευκαιρία να δοξάσουμε τον Κύριο πίνοντας από αυτό το κρασί που προόριζα για την Θεία Κοινωνία...
Και του δείχνει ένα μπουκάλι μαυροδάφνη που ήταν άθικτο από τη σύγκρουση στη θέση του συνοδηγού.Το ανοίγει ο παπάς και του το προσφέρει. Ο τύπος με ύφος αποκάλυψης το παίρνει και κατεβάζει το μισό μπουκάλι για να στανιάρει
-Πάτερ μου δεν ξέρω τι να πω... είναι πράγματι ένα θαύμα. Πιες κι εσύ για να δοξάσεις τον Κύριο...
-Α,όχι τέκνον μου, εγώ θα περιμένω την αστυνομία για το αλκοτέστ...
Πάει
ένας Ιταλός, ένας Τούρκος, ένας Έλληνας, ο Τοτός, ένας Πόντιος, 2
μεθυσμένοι, η Μικρή Αννούλα, ο Γιωρίκας και ο Κωστίκας σε ενα bar.Τους
κοιτάει ο barman καλά καλά και τους λέει:
Οι οδηγοί τους όμως δεν έχουν ούτε μια γρατζουνιά. Βγαίνει από τις λαμαρίνες ο οδηγός της Ferrari και κατεβάζει όλα τα καντήλια στον παπάΦώτη.
Ατάραχος ο παπάΦώτης απεγκλωβίζεται κι αυτός από το Yugo του και πράος του λέει:
-Τέκνον μου ηρέμησε. Είναι αμαρτία να βρίζεις αυτή την στιγμή που έχει επιτελεστεί ένα πραγματικό θαύμα! Τα αυτοκίνητά μας καταστράφηκαν τελείως όμως εμείς δεν πάθαμε απολύτως τίποτα! Αυτό δεν είναι θαύμα;
Ο τύπος συνειδητοποιεί πράγματι πως είναι σώος και αβλαβής και ότι επιπλέον μιλάει με έναν παπά και δαγκώνεται:
-Εεε... παπά μου,ναι... ίσως έχεις κάποιο δίκιο, συγγνώμη...
-Κι όχι μόνο αυτό τέκνον μου, συνεχίζει ακάθεκτος ο παπάς, αλλά μας δίνεται ευκαιρία να δοξάσουμε τον Κύριο πίνοντας από αυτό το κρασί που προόριζα για την Θεία Κοινωνία...
Και του δείχνει ένα μπουκάλι μαυροδάφνη που ήταν άθικτο από τη σύγκρουση στη θέση του συνοδηγού.Το ανοίγει ο παπάς και του το προσφέρει. Ο τύπος με ύφος αποκάλυψης το παίρνει και κατεβάζει το μισό μπουκάλι για να στανιάρει
-Πάτερ μου δεν ξέρω τι να πω... είναι πράγματι ένα θαύμα. Πιες κι εσύ για να δοξάσεις τον Κύριο...
-Α,όχι τέκνον μου, εγώ θα περιμένω την αστυνομία για το αλκοτέστ...
Πάει
ένας Ιταλός, ένας Τούρκος, ένας Έλληνας, ο Τοτός, ένας Πόντιος, 2
μεθυσμένοι, η Μικρή Αννούλα, ο Γιωρίκας και ο Κωστίκας σε ενα bar.Τους
κοιτάει ο barman καλά καλά και τους λέει:
Καλά, πλάκα μου κάνετε;
Ήταν λοιπόν η Κοκκινοσκουφίτσα και ήθελε να πάει στη γιαγιά της. Πήρε λοιπόν το ποδηλατάκι της και "τσούκου τσούκου" πήγαινε. Στο δρόμο τη βλέπει ο λύκος, την κυνηγάει, την πιάνει, παίρνει το ποδηλατάκι και το σπάει. Ευτυχώς περνούσε από εκεί η αρκούδα και πάει η Κοκκινοσκουφίτσα και της λέει τι έκανε ο λύκος στο ποδηλατάκι της. Πιάνει η αρκούδα το λύκο και τον βάζει να φτιάξει το ποδήλατο. Ηλεκτροκόλληση ο λύκος και κολλάει το ποδήλατο. Το παίρνει η Κοκκινοσκουφίτσα, αλλά επειδή είχε περάσει η ώρα, θα πήγαινε στη γιαγιά της αύριο. Την άλλη μέρα το πρωί η Κοκκινοσκουφίτσα παίρνει πάλι το ποδηλατάκι της και "τσούκου τσούκου" πήγαινε. Στο δρόμο την βλέπει ο λύκος, την κυνηγάει, την πιάνει, παίρνει το ποδηλατάκι και το σπάει. Ευτυχώς περνούσε πάλι από εκεί η αρκούδα και ξαναπάει η Κοκκινοσκουφίτσα και της λέει τι έκανε ο λύκος στο ποδηλατάκι της. Πάλι πιάνει η αρκούδα το λύκο και τον βάζει να ξαναφτιάξει το ποδήλατο.
Ηλεκτροκόλληση ο λύκος και κολλάει το ποδήλατο. Το παίρνει η Κοκκινοσκουφίτσα, αλλά επειδή πάλι είχε περάσει η ώρα, θα πήγαινε στη γιαγιά την επομένη. Την άλλη μέρα το πρωί η Κοκκινοσκουφίτσα παίρνει πάλι το ποδηλατάκι της και "τσούκου τσούκου" πήγαινε. Στο δρόμο τη βλέπει ο λύκος, την κυνηγάει, τη πιάνει, παίρνει το ποδηλατάκι και το σπάει. Ευτυχώς περνούσε πάλι από εκεί η αρκούδα και ξαναπάει η Κοκκινοσκουφίτσα και της λέει τι έκανε ο λύκος στο ποδηλατάκι της. Ξανά πιάνει η αρκούδα το λύκο και τον βάζει να ξαναφτιάξει το ποδήλατο. Ηλεκτροκόλληση ο λύκος και κολλάει το ποδήλατο. Το παίρνει η Κοκκινοσκουφίτσα, αλλά επειδή πάλι είχε περάσει η ώρα, θα πήγαινε στη γιαγιά της την άλλη μέρα. Το βράδυ ο λύκος όμως σκέφτηκε: "Δεν είναι δουλειά αυτή, πρέπει να πάω στο σπίτι της γιαγιάς της Κοκκινοσκουφίτσας και να τη πιάσω εκεί για να μη με πιάσει πάλι η αρκούδα". Ξεκινάει λοιπόν ο λύκος και πάει πρωί-πρωί στο σπίτι της γιαγιάς της Κοκκινοσκουφίτσας, τρώει την γιαγιά, μασκαρεύεται με τα ρούχα της και περιμένει την Κοκκινοσκουφίτσα να έρθει:
Χτυπάει το κουδούνι, μπαίνει η Κοκκινοσκουφίτσα:
- Ω, τι μεγάλη μύτη που έχεις γιαγιά!
- Για να σε μυρίζω καλύτερα, παιδάκι μου.
- Ω, τι μεγάλα αυτιά που έχεις γιαγιά!
- Για να σε ακούω καλύτερα, παιδάκι μου.
- Ω, τι μεγάλο στόμα που έχεις γιαγιά!
- Για να σου μιλάω καλύτερα, παιδάκι μου.
- Ω, τι κόκκινα μάτια που έχεις γιαγιά!
- Από την ηλεκτροκόλληση είναι!
Ηλεκτροκόλληση ο λύκος και κολλάει το ποδήλατο. Το παίρνει η Κοκκινοσκουφίτσα, αλλά επειδή πάλι είχε περάσει η ώρα, θα πήγαινε στη γιαγιά την επομένη. Την άλλη μέρα το πρωί η Κοκκινοσκουφίτσα παίρνει πάλι το ποδηλατάκι της και "τσούκου τσούκου" πήγαινε. Στο δρόμο τη βλέπει ο λύκος, την κυνηγάει, τη πιάνει, παίρνει το ποδηλατάκι και το σπάει. Ευτυχώς περνούσε πάλι από εκεί η αρκούδα και ξαναπάει η Κοκκινοσκουφίτσα και της λέει τι έκανε ο λύκος στο ποδηλατάκι της. Ξανά πιάνει η αρκούδα το λύκο και τον βάζει να ξαναφτιάξει το ποδήλατο. Ηλεκτροκόλληση ο λύκος και κολλάει το ποδήλατο. Το παίρνει η Κοκκινοσκουφίτσα, αλλά επειδή πάλι είχε περάσει η ώρα, θα πήγαινε στη γιαγιά της την άλλη μέρα. Το βράδυ ο λύκος όμως σκέφτηκε: "Δεν είναι δουλειά αυτή, πρέπει να πάω στο σπίτι της γιαγιάς της Κοκκινοσκουφίτσας και να τη πιάσω εκεί για να μη με πιάσει πάλι η αρκούδα". Ξεκινάει λοιπόν ο λύκος και πάει πρωί-πρωί στο σπίτι της γιαγιάς της Κοκκινοσκουφίτσας, τρώει την γιαγιά, μασκαρεύεται με τα ρούχα της και περιμένει την Κοκκινοσκουφίτσα να έρθει:
Χτυπάει το κουδούνι, μπαίνει η Κοκκινοσκουφίτσα:
- Ω, τι μεγάλη μύτη που έχεις γιαγιά!
- Για να σε μυρίζω καλύτερα, παιδάκι μου.
- Ω, τι μεγάλα αυτιά που έχεις γιαγιά!
- Για να σε ακούω καλύτερα, παιδάκι μου.
- Ω, τι μεγάλο στόμα που έχεις γιαγιά!
- Για να σου μιλάω καλύτερα, παιδάκι μου.
- Ω, τι κόκκινα μάτια που έχεις γιαγιά!
- Από την ηλεκτροκόλληση είναι!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Morelo
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο Morelo αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Φοιτητής/τρια. Έχει γράψει 1,475 μηνύματα.
22-09-10
14:19
Μπαίνει ο κύριος Παππαδόπουλος στο ιατρείο,
-Καλησπέρα ιατρέ, χαιρετά.
- Καλώς τον κύριο Παππαδόπουλο,αποκρίνεται ο ιατρός.
- Ήλθα για τις εξετάσεις μου, έχουν βγει τα αποτελέσματα;
- Ναι, αλλά πριν ξεκινήσω να σας πω πως έχω ένα καλό νέο και ένα κακό, με ποιο θέλετε να ξεκινήσω;
- Ας κινήσουμε με το κακό ιατρέ ώστε να μου μείνει η γλύκα στο τέλος.
-Πολύ ωραία, λέει ο ιατρός, σοβαρεύει και ξεκινάει. Λοιπόν κύριε Παππαδόπουλε, οι εξετάσεις δείχνουν πως πάσχετε απο μια σπανιότατη και συνάμα καλπάζουσα μορφή καρκίνου και δυστυχώς δε μπορώ να σας δώσω περισσότερο απο 2 με 3 εβδομάδες ζωής..
Σαστίζει όπως είναι φυσικό ο Παππαδόπουλος και γεμάτος έκπληξη αναρωτιέται: -Μα καλά, το καλό νέο ποιο είναι;;
-Γνώρισα ένα γκομενάκι...
-Καλησπέρα ιατρέ, χαιρετά.
- Καλώς τον κύριο Παππαδόπουλο,αποκρίνεται ο ιατρός.
- Ήλθα για τις εξετάσεις μου, έχουν βγει τα αποτελέσματα;
- Ναι, αλλά πριν ξεκινήσω να σας πω πως έχω ένα καλό νέο και ένα κακό, με ποιο θέλετε να ξεκινήσω;
- Ας κινήσουμε με το κακό ιατρέ ώστε να μου μείνει η γλύκα στο τέλος.
-Πολύ ωραία, λέει ο ιατρός, σοβαρεύει και ξεκινάει. Λοιπόν κύριε Παππαδόπουλε, οι εξετάσεις δείχνουν πως πάσχετε απο μια σπανιότατη και συνάμα καλπάζουσα μορφή καρκίνου και δυστυχώς δε μπορώ να σας δώσω περισσότερο απο 2 με 3 εβδομάδες ζωής..
Σαστίζει όπως είναι φυσικό ο Παππαδόπουλος και γεμάτος έκπληξη αναρωτιέται: -Μα καλά, το καλό νέο ποιο είναι;;
-Γνώρισα ένα γκομενάκι...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.