lugar
Πολύ δραστήριο μέλος
Η lugar αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 58 ετών. Έχει γράψει 846 μηνύματα.
27-09-10
14:10
Το πιθανότερο γιατί δεν το είπα καλά!Εγω τωρα γιατι δεν καταλαβα τι θελεις να πεις...?
Εννοώ ότι έναν φίλο μπορείς να μην τον παίρνεις κάθε λίγο τηλέφωνο, να μην βρίσκεσαι μαζί του συχνά αλλά ΞΕΡΕΙΣ ότι είναι εκεί για σένα και ότι είσαι κι εσύ εδώ για κείνον και αυτό είναι αρκετό. Δεν του βγάζεις ζήλειες για κάθε άλλο φίλο που έχει ούτε για τις υποχρεώσεις του.
Αυτό θα μπορούσε να συμβαίνει και με τον έρωτα αν νοιώθαμε την ίδια σιγουριά. Και δεν ξέρουμε ποιο κομμάτι είναι ανασφάλεια και ποιό εγγενές του αισθήματος όταν ζητάμε την αποκλειστικότητα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
lugar
Πολύ δραστήριο μέλος
Η lugar αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 58 ετών. Έχει γράψει 846 μηνύματα.
27-09-10
12:54
Η αλήθεια είναι ότι ένας πολυγαμικός άνθρωπος μπορεί επίσης να δίνεται όπως δίνεσαι και σε περισσότερους του ενός φίλου αλλά συνήθως είναι πιο δύσκολο γιατί ο έρωτας και η ερωτική αγάπη δεν μας αρκεί να ξέρουμε ότι είναι εκεί για μας... θέλουμε και να τον γευόμαστε όσο πιο συχνά μπορούμε... οπότε σκάει πιο συχνά μύτη η ζήλεια.Εμένα με χαλάει πάρα πολύ αυτό το "μου το έλεγαν από την αρχή". Όσο ειλικρινές κι αν είναι, μου θυμίζει το "είμαστε ό,τι δηλώσουμε". Τελικά όμως δε φταίνε αυτές που το λένε αλλά αυτοί που το δέχονται.
Ποια είναι τελικά η αιτία που έχει κάποιος ανάγκη την πολυγαμία;;; Για μένα οι πολυγαμικοί άνθρωποι δεν έχουν τη δυνατότητα ή τη θέληση να δεθούν και να δοθούν σε έναν άνθρωπο, είναι πιο εγωκεντρικοί και προτιμούν να περνούν καλά χωρίς να δίνουν. Δεν απευθύνομαι ούτε υπονοώ κανέναν από εδώ που (ίσως) δήλωσε πολυγαμικός, μιλάω γενικά.
Η ερώτηση είναι αν εγώ/εσύ δεν νοιώθω/εις πραγματικά κενό από τον πολυγαμικό σύντροφο μου/σου, αν μου/σου δίνει όσα νομίζω/εις ότι χρειάζομαι/εσαι συναισθηματικά και ερωτικά γιατί να με/σε πειράζει το να δίνει κι άλλα σε άλλους. Είναι ανασφάλεια (δεν είμαι αρκετή/ός), είναι φόβος (τελικά θα τον/την κερδίσει κάποιος άλλος?) ή είναι η αποκλειστικότητα ένα απαραίτητο συστατικό για να βιώσεις το πλήρες βάθος μιας σχέσης?
Ποιός μίλησε για κακό και για καλό?Και είναι κακό πράγμα η προσκόλληση; Είναι κακό να «ανήκεις» στον άλλον ψυχικά και σωματικά και να μη μοιράζεστε τα κορμιά σας με άλλους; Είναι κακό να αποδεικνύεις την αγάπη σου με την αποκλειστικότητα;
Για την ειλικρίνεια κι εγώ υποκλίνομαι αλλά νομίζω ότι οι συγκεκριμένες δε νομίζω ότι σκοπός τους ήταν να είναι ειλικρινείς αλλά να μην έχουν παρατράγουδα αργότερα και αυτό το θεωρώ εγωκεντρικό, δείχνει ότι τελικά σε δέχεται με δικούς της όρους («κοίτα να δεις μάγκα μου εγώ θα πηδιέμαι και μʼ άλλους, αν σʼ αρέσει καλώς, αν όχι σκασίλα μου». Εγώ αυτήν την ιδέα δεν τη σέβομαι, αντιθέτως μου φέρνει ανατριχίλα και με κάνει να θέλω να φύγω τρέχοντας.
Όμως η φράση "πηδιέμαι και μ'άλλους" δηλώνει ότι την πολυγαμία μπορείς να την δεις μόνο σαν πήδημα/ κάτι χωρίς βάθος οπότε εσύτην ορίζεις "κακιά".
Έτσι κι αλλοιώς δεν μας ανήκει τίποτα........'Αν σου ανήκει ένα μπουκέτο λουλούδια, είναι κακό να θες να σου ανήκει και άλλο ένα ακόμα ; Εγώ έχω γνωρίσει τέτοιους ανθρώπους που θέλουν πάνω από έναν άλλον άνθρωπο "περιουσία" τους. Δεν βρίσκω κάτι κακό σ'αυτό.
Η επιλογή των λέξεων δεν είναι ποτέ τυχαία και καθορίζει την άποψη σου. Όμως δεν μιλούσαμε γι'αυτό.Δλδ ξαναρωταω, αν στο λενε εσενα, πχ "εχω και τον ταδε και βγαζω τα ματια μου". εσυ εισαι οκ. Και υποτιθεται οτι μιλαμε για σοβαρες σχεσεις τωρα ;
Το γεγονός ότι "δανειζόμαστε" την λέξη πολυγαμία από καθεστώτα που την εννοούν κυριολεκτικώς ίσως θα έπρεπε να μας παραπέμπει στην ύπαρξη παράλληλων ουσιαστικών σχέσεων. Τα απλά συνειδητά ξενοπηδήματα για ποικιλία φτηναίνουν τις έννοιες που συζητάμε και υποβιβάζουν κατά ένα τρόπο το θέμα στο "θέλετε να ξενοπηδάει ο φίλος/ φίλη σας?" που δεν νομίζω ότι κάποιος θα απαντήσει ναι..........
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.