1) Δεν ειπα οτι δεν υπαρχει κανενα ζευγαρι, ειπα οτι εγω δεν εχω δει κανενα. Και για να μην εχω δει εγω κανενα, ειτε ειναι σπανιο φαινομενο, ειτε εγω ειμαι πολυ γκαντεμης. Εσυ το συναντας συχνα το φαινομενο αυτο;
Δεν ξέρω τι κάνει ο κόσμος στις σχέσεις του, ξέρω όμως οτι όλοι (μα όλοι!) αποζητούν ειλικρίνεια. Μήπως να αρχίσουμε να ζητάμε ψέματα μπας και πάρουμε ειλικρίνεια κάποια στιγμή;
2) Σορρυ, αλλα το "το εχω ζησει" δεν μου λεει κατι. Μπορει να σε πληγωνει αυτο, αλλα μεσα σε μια σχεση ειναι απιστευτα συχνο (και ευκολο) να σου κρυβει ο αλλος καποιες πτυχες του και να μην τις μαθεις ποτε. Το "το εχω δει" (σε τριτους εννοειται) το δεχομαι, γιατι ειναι πολυ πιο παραλογο πχ ενας φιλος σου να κρυβει και απο σενα τι κανει και τι λεει απο το να τα κρυβει απο την κοπελα του.
Πχ Πολλοι γνωστοι μου μπορει να συμφωνουν με το ζευγαρι τους για καποιο θεμα οταν συζητουν μεταξυ τους, αλλα οταν τα συζηταμε μεταξυ μας να εχουν αλλη αποψη. Το κανουν γιατι ξερουν οτι σε αντιθετη περιπτωση μπορει να οδηγηθουν σε ατερμονες συζητησεις χωρις νοημα.
Ναι γιατί υπάρχουν όντως άνθρωποι που ενώ αποζητούν την αλήθεια, δεν την αντέχουν. Ή γιατί μπορεί κι οι φίλοι σου να σου λένε άλλα αντί άλλων για να δειχτούν. Κι αυτό παίζει.
Μα αυτο λεω! Αν δεν ξες εκ των προτερων αν το εχει κανει ή οχι, δεν εχει νοημα η ερωτηση, γιατι δεν ξες αν θα σου πει την αληθεια!
Η αλήθεια κάποια στιγμή θα βγει στο φως. Εσύ πατας και βαδίζεις με το δεδομένο οτι τον εμπιστεύεσαι - γιατί έχει χτίσει αυτό το δεδομένο έτσι; Αν κάποια στιγμή αποκαλυφθεί κάποιο ψέμα, προσαρμόζεσαι.
Γιατι ο αλλος ειναι ανθρωπος. Και ως ανθρωπος εχει ανασφαλειες, προσωπικες αποψεις και κολληματα. Μπορει εσενα η ζωη σου να σου εχει δειξει οτι το να μιλαει καποιος με τον πρωην του σημαινει κατι (ερωτικο), ενω για μενα οχι. Αν εσυ εισαι καθετη σε αυτο και το εχουμε συζητησει, απο καποιο σημειο και μετα δεν προκειται να αλλαξεις αποψη οσο και να σε καθησυχαζω.
Και επισης, τα πραγματα εχουν διαφορετικη σημαντικοτητα για τον καθενα μας γιατι ο ενας μπορει απλα να φανταζεται τι συμβαινει (αυτος που δεν συμμετεχει), και να βαζει πραγματα στο μυαλο του που μπορει να μην ισχυουν, ενω ο αλλος τα ζει και ξερει ακριβως τι αισθανεται.
Δεν έχει σημασία αν θα με πείσεις εντέλει. Προσπάθησε. Γιατί η ανασφάλεια η δική μου είναι πρόβλημα και των δυο μας εφόσον συνυπάρχουμε στη σχέση. Κουραστικό σου ακούγεται να προσπαθείς να με πείσεις; Ξέρω οτι πολλοί θα το καταδικάσετε. Αλλά σκέψου οτι αν έχω εγώ ανασφάλειες που πας να μου καθησυχάσεις, έχεις κι εσύ άλλες που εγώ προσπαθώ να σου καθησυχάσω. Στην ίδια ομάδα είμαστε και προσπαθούμε για το καλό της σχέσης. Η απόκρυψη στοιχείων απλά κρύβει το πρόβλημα κάτω από το χαλάκι.
Τι εννοεις δεν κερδιζει κανεις κατι; Οταν στελνεις σε εναν φιλο σου ποιος κερδιζει; Το οτι θα χαρει που εχεις στειλει και την θυμηθηκες στα γενεθλια της δεν ειναι κερδος; Κατα δευτερον, αν δεν σου στελνω ουτε για χρονια πολλα, τι πιθανοτητες υπαρχουν να μαθω οτι σου συνεβη κατι, ή να χρειαστεις εμενα για υποστηριξη; Θα στραφεις σε καποιον με τον οποιο εχεις επαφη.
Με το φίλο σου δεν ήσασταν κάποτε εραστές... Δεν είναι ίσα κι όμοια αυτά που συγκρίνεις.
Αν θέλει ο άλλος τη βοήθειά σου, θα στη ζητήσει. Δε θα περιμένει να του γράψεις χρόνια πολλά για να στο πει.
Τελος, για το "ενημερωσε με", δεν διαφωνω απολυτα. Αν δεν σημαινει κατι για μενα, ή σημαινει υπερβολικα πολλα για σενα μπορει να μην στο πω. Αλλα γενικα ναι, αν κολλαει καπου θα το αναφερω. Αλλα οχι, σαν να δινω αναφορα: "Σημερα εστειλα στην πρωην μου. Της ειπα αυτο και αυτο. Μου απαντησε αυτο. "
Όχι καλέ, ποιος μίλησε για αναφορά;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Με συγχωρείς, αλλά συνήθως πίσω από το "απόλυτο δίνεσθαι", υποκρύπτεται το "απόλυτο εξουσιάζειν", πράγμα που προσωπικά δεν μπορώ ν' ανεχτώ μέσα σε μια σχέση. Έχω μια κάποια αλλεργία στα "απόλυτα" κάθε είδους, μιας κι έχω ανακαλύψει ότι στη ζωή τίποτε δεν είναι απόλυτο, επομένως μια τέτοια επιδίωξη οδηγεί σε ουτοπικές, ή σωστότερα δυστοπικές καταστάσεις.
Σεβαστό. Εξακολουθώ να λέω όμως οτι υπάρχουν και κάποιοι που θέλουν αυτό το απόλυτο και το αποζητούν. Και που το "απόλυτο εξουσιάζειν" για αυτούς είναι απλά ενδιαφέρον κι αγάπη. Δε συμφωνείς;
Μπορει να υπαρχουν και αυτα τα ζευγαρια, και ισως ακομα να υπαρχουν αυτα τα ζευγαρια που κανουν αυτες τις συζητησεις και εννοουν και οι δυο αυτα που λενε. Εγω δεν εχω δει παντως κανενα τετοιο ζευγαρι.
Εγώ έχω δει και το έχω ζήσει.
Επισης, αμα του εχεις εμπιστοσυνη, τοτε τι σε ενδιαφερει τοσο πολυ αν εστειλε μνμ ή οχι. Ασε που η ιδια η ερωτηση ειναι (γενικα, στην συγκεκριμενη περιπτωση εχει νοημα) χαζη: Αν δεν θελει να σου πει οτι εχει στειλει μνμ, δεν θα στο πει. Αν στο πει σημαινει οτι δεν τρεχει τιποτα. Αδιαφορο ερωτημα λοιπον (εκτος και αν ξερεις οντως οτι εχει στειλει!)
Γιατί θέλω να δω οτι θα μου πει την αλήθεια. Γιατί θέλω να ξέρω οτι βαδίζω τη σχέση μου πάνω σε δρόμο εμπιστοσύνης κι όχι ψεμάτων ή απόκρυψης πληροφοριών. Εξάλλου κι η εμπιστοσύνη κερδίζεται, δεν υπάρχει εκ των προτέρων.
Δεν θα πω οτι ολοι ψευδονται στις σχεσεις τους, αλλα θα πω οτι η συντριπτικη πλειοψηφια το κανει αυτο. Και οχι μονο στις ερωτικες αλλα σε ολες τις σχεσεις. Πολυ συχνα "καλλωπιζουμε" την αληθεια, με σκοπο να μην πληγωσουμε τον αλλο. Ή πολυ συχνα σκεφτομαστε μακροπροθεσμα, και αν κατι δεν σημαινει κατι για μας αλλα ο αλλος θα το σκεφτεται για καιρο και θα βαζει αλλα πραγματα στο μυαλο του δεν τα αναφερουμε. Ειναι το "ενστικτο της επιβιωσης". Αν θελει καποιος ας δει (χιουμοριστικα φυσικα) την ταινια The Invention of Lying (2009) για να σκεφτει πως θα ηταν η κοινωνια μας αν δεν υπηρχαν τα ψεμματα, και πιστευαμε οτι μας ελεγαν οι αλλοι χωρις δευτερη σκεψη. Υπαρχει λογος που υπαρχουν τα ψεμματα.
Μια ερώτηση: αντί να μην αναφέρουμε πράγματα που για μας δε σημαίνουν τίποτα αλλά ο άλλος θα τα σκέφεται για καιρό, γιατί να μην τα αναφέρουμε βεβαιώνοντας τον άλλον οτι όντως δε σημαίνουν τίποτα;
Νομιζω πιο καιριο ειναι το ερωτημα "Γιατι να ΜΗΝ στειλω στην πρωην μου χρονια πολλα;". Δλδ μολις γνωρισα εσενα, εχουν "πεθανει" ολες οι πρωην μου με τις οποιες ειχα ζησει τοσα πολλα και μου προσεφεραν/ τους προσεφερα τοσο πολυ απο το χρονο και τη σκεψη μου; Αυτο δλδ θα ηθελες να γινει και με σενα αν καποια στιγμη δουμε οτι ερωτικα δεν μπορουμε να συνυπαρξουμε;
Ακριβώς επειδή είναι παρελθόν, δε βλέπω το λόγο να στείλεις χρόνια πολλά. Δεν κερδίζει κάτι κανείς δηλαδή. Πρόσεξε όμως: αν αυτή η πρώην σε χρειαστεί σαν άνθρωπο για κάποιο σοβαρό λόγο, ναι, να τρέξεις να πας κι εγώ μαζί σου. Αλλά το χρόνια πολλά πιο πολύ για νοσταλγία το βλέπω (όπως είπε κάποιος πιο πριν) παρά για κάτι αθώο. Μπορεί να είναι κι αθώο. Αλλά τουλάχιστον ενημέρωσέ με.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Με δυο λόγια, για να μη θεωρητικολογούμε, η γυναίκα που θα μου έκανε σκηνή επειδή έστειλα χρόνια πολλά σε κάποια πρώην μου, απλά θα είχε χάσει το παιχνίδι και θα έπρεπε να βρει αλλού να αναζητήσει το απόλυτο.
Σεβαστό. Θες να μου πεις ποιος ο λόγος να στείλεις χρόνια πολλά σε μια πρώην σου και μάλιστα κρυφά από την νυν σου;
Τα υπόλοιπα θα τα σχολιάσω αύριο.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
@Himela: Ο έρωτας είναι για να περνάς όμορφα τη ζωή σου, όχι για να βασανίζεις και να βασανίζεσαι μέσα από σχέσεις-φυλακές. Έτσι όπως μας τα λες, εσύ πρέπει κυριολεκτικά να υποφέρεις σε κάθε σου σχέση. Αν ήξερα πως θα ερωτευόμουν την ...Γκεστάπο και θα περνάω ανάκριση τρίτου βαθμού για το παραμικρό, να έλειπε καλύτερα το βύσσινο, ακόμη και το ...ροδάκινο!!
Κρίνεις εξ ιδίων τα αλλότρια. Το οτι εσένα δε σου αρέσει η ανάκριση όπως τη λες, δεν πάει να πει οτι ισχύει για όλους. Για κάποιους μάλιστα δεν είναι καν ανάκριση, είναι απλά ενδιαφέρον. Για κάποιους το απόλυτο δίνεσθαι είναι θεμιτό και επιθυμητό. Για κάποιους το ψέμα δεν υπάρχει στη σχέση. Για κάποιους είναι ωραίες οι συζητήσεις από το μικρό σπίτι στο λειβάδι. Ποιοι είμαστε εμείς που θα κρίνουμε;;;
Παρ' όλα αυτά με προβλημάτισαν αυτά που μου λες και θα τα σκεφτώ. Να σου πω όμως οτι στην περίπτωση αυτή δεν ήταν ανάκριση ούτε καταπίεση η απαίτηση του παιδιού να ξέρει την αλήθεια.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Ξανάβαλε η ΕΤ1 "Το μικρό σπίτι στο λιβάδι";
Κι όμως υπάρχουν και τέτοιες σχέσεις που βασίζονται στην εμπιστοσύνη και το σεβασμό. Ξέρω οτι δεν είναι πολύ exciting για σένα αλλά για άλλους είναι και γι' αυτό καλό είναι να μην κοροϊδεύουμε.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
-Τζουτζούκο μου σήμερα η δουλειά/σχολή πήγε καλά και επίσης το fb μου έβγαλε (όπως κάνει κάθε μέρα για όλους) ότι ο λαλάκης έχει γενέθλια και του ευχήθηκα
-Έστειλες μνμ στο λαλάκη για τα γενέθλιά του ε?
-Ναι
-Μα εσύ μου έχεις πει ότι δεν μιλάτε.
-Ναι ισχύει αλλά όταν με έκανε φίλη στο fb {όπως σου έχω πει) με είχε ρωτήσει και τι κάνω και μετά που ήταν η γιορτή μου μου είχε ευχηθεί οπότε αντευχήθηκα
-Α, δλδ μιλάτε
-Οχι, τζουτζουκο μου ένα χρόνια πολλά έστειλα
-Γιατί τόσο πολύ σε νοιάζει μη νομίσει ο λαλάκης ότι δεν τον θυμήθηκες? (εδώ ανάλογα με την ιδιοσυγκρασία του άλλου μπορεί το λαλάκης να αντικατασταθεί εν ριπει οφθαλμού από το "μ@λ@κας", "μ@λ@κ@ς ΣΟΥ" και παρεμφερή)
-Όχι τζουτζούκο μου απλώς αφού το είδα είπα να ευχηθώ
-Ναι αλλά τώρα θα σου απαντήσει και θα ανοίξετε κουβέντες.
-Τι λες τζουτζούκο μου ένα "χρόνια πολλά" είπα του ανθρώπου!
-Ναι, αλλά αφού μου έχεις πει ότι δεν μιλάτε τώρα ξαφνικά του στέλνεις μνμ?
-Πας καλά τζουτζούκο μου για όνομα του Θεού ένα τυπικό χρόνια πολλά όπως είχα στείλει κ στον κοινό μας φίλο τον λουλούκο τον Απρίλη που είχε γενέθλια έστειλα!
-Ναι αλλά με τον λουλούκο δεν τα είχες παλιά και δεν υπάρχει περίπτωση να νομίσει ότι τον "ξαναθυμήθηκες" ξαφνικά!
Όποιος θεωρεί ότι ο διάλογος είναι φανταστικός μπορώ να σας πω ότι η συγκεκριμένη εκδοχή είναι 100% αυθεντική και έχει παίξει (με άλλο ζευγάρι) παραπλήσιος.
Και μπορώ επίσης να σας διαβεβαιώσω ότι και στις 2 περιπτώσεις το ερωτικό ενδιαφέρον της κοπέλας για τον λαλάκη ήταν ΑΚΡΙΒΩΣ 0%.
Και επειδή η συζήτηση θα ήταν υποθετικά αυτή πάει να πει οτι προτιμούμε το ψέμα ή έστω την απόκρυψη αλήθειας;
Η συζήτηση λοιπόν θα μπορούσε να ήταν κι έτσι:
-Τζουτζούκο μου σήμερα η δουλειά/σχολή πήγε καλά και επίσης το fb μου έβγαλε (όπως κάνει κάθε μέρα για όλους) ότι ο λαλάκης έχει γενέθλια και του ευχήθηκα
-Έστειλες μνμ στο λαλάκη για τα γενέθλιά του ε?
- Ναι. Δε σημαίνει τίποτα, εμπιστέψου με.
- Σ' ευχαριστώ που μου το είπες. Σου έχω εμπιστοσύνη.
The end.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Όταν οι σχέσεις τελειώνουν κάποιες φορές στις αρχές υπάρχει ένταση, καυγάδες προστριβές. Κάποιοι χάνουν τελείως την επαφή.
Με τον καιρό που η σχέση γίνεται ανάμνηση και αλλάζει η κατάστασή της μέσα μας, από Defcon 5 σε Neutral () πιάνεις τον εαυτό σου να αναρωτιέται "Τι να γίνεται εκείνη η ψυχή;" χωρίς ίχνος ερωτικής διάθεσης.
Πολύ πιο φυσιολογικό μου φαίνεται αυτό, από το να παριστάνεις ότι το Χ άτομο δεν πέρασε ποτέ από τη ζωή σου.
Μια τέτοια αθώα κίνηση επικοινωνίας, μπορεί με κάποιο τρόπο, να επιβεβαιώνει σε αυτόν που την κάνει, ότι πλέον το μόνο που υπάρχει μέσα του από εκείνη τη σχέση, είναι το ανθρώπινο ενδιαφέρον και ο σεβασμός απέναντι στις καλές στιγμές που έζησε με το άτομο αυτό.
Από το να αναρωτηθώ τι κάνει κάποιος μέχρι να του στείλω ευχές στη γιορτή ή τα γενέθλιά του και μάλιστα κρυφά από το αγόρι μου νομίζω υπάρχει διαφορά.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Σκέψου μια στιγμή πώς θα αντιδρούσες [με ειλικρίνια και στον εαυτό σου] αν στο έλεγε. Αν η απάντηση είναι ότι θα χάλαγε η διάθεση σου, θα είχατε κάποιου είδους γκρίνια, πιθανόν κάποιο χαζοτσακωμό, θα έπρεπε να μπει στη διαδικασία να εξηγεί εκ νέου ότι δεν τρέχει τπτ με το λαλακή, και πραγματικά δεν μιλάνε, οκ, μπορεί να πουν ένα "Χρόνια πολλά" σε γενέθλια κτλ κτλ κτλ ίσως καταλάβεις γιατί δεν στο είπε.
ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΡΟΜΕΡΑ ΚΟΥΡΑΣΤΙΚΟ ΚΑΙ ΨΥΧΟΦΘΟΡΟ να πρέπει να εξηγείς ότι δεν είσαι ελέφαντας και ο γάιδαρος δεν πετάει όταν για σένα είναι τόσο προφανές ότι και ελέφαντας δεν είσαι και ο γάιδαρος δεν πετάει, αλλά ο άλλος δεν το βλέπει.
Μπορεί κάποιος να μου εξηγήσει γιατί ήταν τόσο σημαντικό να στείλει ευχές στον πρώην της; Πραγματικά δεν το καταλαβαίνω. Έχει μια σχέση 1,5 χρόνο, υποτίθεται οτι είναι ευτυχισμένη με το σύντροφό της κι ο πρώην της είναι απλά μια ανάμνηση. Γιατί να του στείλει χρόνια πολλά;;; Έστω όμως οτι του στέλνει - το δέχομαι και αυτό. Γιατί να μην πει στο αγόρι της "έστειλα χρόνια πολλά στον πρώην μου" αν δεν το θεωρεί σημαντικό; Και γιατί να σβήσει το μήνυμα εκ των υστέρων; Δηλαδή σε αυτή τη φάση νομίζω οτι αντί να τρίζει ο αραμπάς τρίζουν τα κατρακύλια. Εννοώ οτι αντί να "κρίνουμε" (σε μεγάλα εισαγωγικά, συζήτηση κάνουμε) την κοπέλα που έκανε την κίνηση αυτή, "κρίνουμε" το αγόρι της που θα τον πείραζε αν το μάθαινε. Αντί να "κρίνουμε" την πράξη "κρίνουμε" το αποτέλεσμα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
"δεν έχει πρόβλημα να λέει ψέματα, αν έτσι ηρεμεί η κατάσταση και κάνει αυτό που αυτή θεωρεί σωστό".
Της είχα ξεκαθαρίσει παλαιότερα ότι ό,τι και να συμβεί, τα ψέματα δεν μου αρέσουν καθόλου και θέλω να μου λέει πάντα την αλήθεια, όσο και να μου αρέσει ή όχι...
Σήμερα όμως μου είπε (έκανε βασικά) ένα ψέμα, που δεν ξέρω για το περιεχόμενο του, αλλά με ενοχλεί η πράξη.
Και σε τέτοιες περιπτώσεις αυτό που μου έρχεται στο μυαλό είναι ότι ίσως δεν είναι το πρώτο ψέμα...
Άλλοι βέβαια θα έλεγαν ότι το απόλυτα ειλικρινές άτομο δεν υπάρχει αλλά...
Στα μπολνταρισμένα βρίσκω το ζουμί. Έχουμε λοιπόν να κάνουμε με 2 εκ διαμέτρου αντίθετες (αν και όχι λάθος τελικά) απόψεις. Εκείνη θεωρεί οτι μπορεί να κρίνει αν κάνει κάτι λάθος και αν δεν το θεωρεί λάθος, δίνει το οκ στον εαυτό της να κρύψει κάτι ή να πει κάποιο ψέμα. Εσύ πάλι θες την αλήθεια σε όλα, ακόμα κι αν πονάει. Ερώτηση: εφόσον ξέρεις τις απόψεις της και ξέρει τις απόψεις σου, πώς συνυπάρχετε σε σχέση με αυτό το θέμα; Δηλαδή εφόσον οι απόψεις είναι αντίθετες, κάποιος πρέπει να (έχει) υποχωρήσει. Ποιος είναι αυτός;;; Εκεί βλέπω εγώ το στραβό της υπόθεσης.
Προσωπικά διαφωνώ με το "επιλέγω και κρίνω οτι αυτό είναι οκ να το κρύψω εφόσον επιλέγω και κρίνω οτι δεν κάνω κάτι λάθος". Αν ήθελες να επιλέγεις και να κρίνεις εσύ για σένα στη ζωή σου, ας μην έκανες σχέση. Στη σχέση είμαστε μαζί, είμαστε δυάδα, και είναι το σωστό και το δίκαιο να επιλέγουμε και να κρίνουμε μαζί για μας.
Τώρα τι να κάνεις; Αν το πεις οτι το ξέρεις, θα σε κατηγορήσει οτι κρυφοκοιτάς το λογαριασμό της - κάτι μου λέει οτι από κει που σου χρωστάνε θα σου πάρουν και το βόδι. Αν δεν το πεις, θα σου μείνει σαράκι. Προτείνω να ξανακάνεις μια συζήτηση περί ειλικρίνειας και να λύσετε το θέμα που σου επεσήμανα στην πρώτη παράγραφο. Ποιος θα υποχωρήσει; Ποιος θα είναι ο αδύναμος κρίκος; (κάτι μου λέει εσύ - αυτοί που επιλέγουν να κρύβουν πράγματα είναι κι αυτοί που έχουν πράγματα να κρύψουν. Τυχαίο;... Δε νομίζω...).
Καλή τύχη! (και συγνώμη που είμαι σκληρή, έτσι είναι ο τρόπος μου)
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.