22-02-07
00:02
Αχ αυτό το θέμα είναι για μένα...
Δεν ξέρω από που να αρχίσω και που να τελειώσω...
Για να δούμε...
Παλιότερα μάλιστα είχα πιο πολλά...
Με θέλετε ακόμα στην παρέα σας...;
Δεν ξέρω από που να αρχίσω και που να τελειώσω...
Για να δούμε...
- Αγχώνομαι με τα τηλέφωνα. Τα έχω μονίμως με χαμηλωμένο ήχο ή και σιγή πολλές φορές, με αποτέλεσμα να έχω παρεξηγηθεί με φίλους κάμποσες φορές...
Δεν μπορώ να ακουώ τηλέφωνα να χτυπάνε... Με πιάνει κάτι σαν πανικός... - Δεν αντέχω να πειράζουν τα πράγματά μου, να μπαίνουν στο δωμάτιό μου και να ανοίγουν συρτάρια, ντουλάπια, οτιδήποτε... Με τρελλαίνει.
- Δεν μου αρέσει να κάθονται στο PC μου. Για κανέναν λόγο και κανένας άνθρωπος. Το θεωρώ κάτι εξαιρετικά προσωπικό.
- Όπως επίσης με τρελαίνει κάτι που έκανε συχνά η μητέρα μου. Έχει μια μανία να ανακατεύει το περιεχόμενο μπουκαλιών για να πετάει τα μπουκάλια και να εξοικονομεί χώρο. Μου έχει ανακατέψει αφρόλουτρο με σαμπουάν, σαμπουάν με μαλακτική κρέμα και πάει λέγοντας. Και το πιο φυσιολογικό για εκείνη είναι να ανακατεύει τα αφρόλουτρα μεταξύ τους... Είναι από τους ελάχιστους λόγους που μαλώνουμε, όσο και αν ακούγεται χαζό...
- Τα ίδια κάνει και στην κουζίνα όταν είναι στο σπίτι και μου έρχεται να φάω τις κοτσίδες μου, αντί για την μακαρονάδα με 2 διαφορετικά νούμερα μακαρόνια...
- Νιώθω πολύ άβολα αν αναγκαστώ να φορέσω καθαρά ρούχα χωρίς να έχω κάνει μπάνιο.
- Με τρελαίνει να περάσω ανάμεσα από τα δόντια ένα ξυλάκι παγωτού. Ακόμα και η σκέψη με ανατριχιάζει.
- Μου αρέσει πολύ να μασουλάω κι ενίοτε να τρώω τα κόκκαλα από το ψητό κοτόπουλο και όχι μόνο...
Aaaarf! - Επειδή κατά 99% ζυγίζω ό,τι τρώω, με νευριάζει απίστευτα να πάρει κάποιος κάτι που έχω ζυγίσει και ετοιμάζομαι να φάω.
Όμως ακόμα και αν κάτι δεν το έχω ζυγίσει, το έχω υπολογίσει κάποιον τρόπο. - Δεν ανοίγω σε απρόσκλητους επισκέπτες. Όποιος θέλει να έρθει, να με ειδοποιήσει πρώτα και αν μπορώ να τον δεχτώ, έχει καλώς.
- Με εκνευρίζουν οι άνθρωποι που βγάζουν διάφορους ήχους παρατεταμένα, ας πούμε ενώ χασμουριούνται.
- Δεν ανέχομαι με τίποτα τους ανθρώπους που αντιλαμβάνομαι πως με κάποιον τρόπο επιδεικνύονται. Αυθόρμητα μου βγαίνει ο κακός μου εαυτός και τους ειρωνεύομαι, τους snobάρω χωρίς να το θέλω. Ακόμα και αν δεν μιλήσω, θα φανεί από το ύφος μου.
- Μου τη δίνουν πάαααρα πολύ οι μανάδες που δεν προσέχουν αρκετά τα παιδιά τους όταν βρίσκονται σε ξένο/δημόσιο χώρο ή ξένο σπίτι και αυτά κάνουν ό,τι τους έρθει στο μυαλό. Από φωνές και τσιρίδες, μέχρι αταξίες που μπορεί να είναι ακόμα και επικίνδυνες για τα ίδια τα παιδιά κι εκείνες μένουν ατάραχες...
- Αν ψάχνω/προσπαθώ να θυμηθώ ένα τραγούδι/album/καλλιτέχνη και δεν το βρίσκω, ΣΚΑΩ.
Μπορεί να φάω μέρες ψάχνοντας με κάθε δυνατό τρόπο, προσπαθόντας να βρω άκρες στο μυαλό μου που θα μπορούσαν να σχετίζονται με κάποιον τρόπο με το τραγούδι. - Δεν μπορώ να διαβάσω σε τραπέζι. Ειδικά αν πρόκειται για κάτι που πρέπει να μελετήσω.
- Αν και έχω κάνει 2-3 περιόδους χωρίς να φοράω τα σκουλαρίκια μου, τα τελευταία 14 χρόνια δεν τα βγάζω παρά μόνο για να τα καθαρίσω.
Ειδικά το σκουλαρίκι στη μύτη δεν το βγάζω ποτέ παραπάνω από λίγη ώρα (ας πούμε για μακιγιάζ/ντεμακιγιάζ/καθαρισμό κλπ).
Οι μόνες φορές που έμεινα χωρίς σκουλαρίκι ήταν όταν το είχα χάσει, μέχρι να πάρω καινούριο ή σε κάποιες συνεντεύξεις για δουλειά. - Τους τελευταίους μήνες δεν κοιμάμαι αν δεν παίξω tetris στο κινητό, μέχρι να μην βλέπω τα τουβλάκια καθαρά...
Παλιότερα μάλιστα είχα πιο πολλά...
Με θέλετε ακόμα στην παρέα σας...;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.