Αποτελέσματα αναζήτησης

Ὅπως ἡ μέλισσα γύρω ἀπὸ ἕνα ἄγριο λουλούδι, ὅμοια κ’ ἐγώ. Τριγυρίζω διαρκῶς γύρω ἀπ’ τὴ λέξη. Εὐχαριστῶ τὶς μακριὲς σειρὲς τῶν προγόνων, ποὺ δούλεψαν τὴ φωνή, τὴν τεμαχίσαν σὲ κρίκους, τὴν κάμαν νοήματα, τὴ σφυρηλάτησαν ὅπως τὸ χρυσάφι οἱ μεταλλουργοὶ κ’ ἔγινε Ὅμηροι, Αἰσχύλοι, Εὐαγγέλια κι...

Η ΛΗΘΗ (Σαρλ Μπωντλέρ, Τα Άνθη του Κακού, ένα από τα 6 καταδικασμένα) Άπονη και κουφή ψυχή, ω, έλα στην καρδιά μου! Όσο κι αν είσαι αδιάφορη, τίγρη μου λατρευτή, θέλω εγώ τα τρεμάμενα να χώσω δάχτυλά μου, ώρα πολλή, μες στη βαριά χαίτη σου, την πυκνή! Πάνω στο μεσοφούστανο, απ'τη σάρκα...

r3WayEBr9-M

5Oc6kumal3E&feature=plcp

Όταν τα κτήρια γίνονται ελαστικά μπλε κι ο ήλιος πορτοκαλιά γκαζά μές στο κεφάλι μου να 'ρθεις σε κείνο εκεί το μπαρ που από ματζιριά σ'τα παίρνουν στο έμπα Απέναντι στα σκαλιά με σκισμένες τις κάλτσες θα κάθομαι έτσι κι αλλιώς ματωμένη Ξέρεις -κι ας ξέρω- πώς φυγόκεντρα έλκομαι -μην τρομάξεις...

ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ- ΟΤΑΝ Ο ΘΕΟΣ ΧΑΛΑΕΙ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΧΑΛΑΖΙΑ ΚΑΙ ΚΑΤΑΚΛΥΣΜΟΣ ΒΓΑΙΝΕΙ ΞΕΚΑΛΤΣΩΤΗ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΣΦΥΡΙΖΕΙ ΤΟΥΣ ΑΝΤΡΕΣ ΠΕΤΑΕΙ ΠΕΤΡΕΣ ΣΤΑ ΠΕΡΙΠΟΛΙΚΑ ΤΗΝ ΑΡΑΖΕΙ ΠΑΝΩ ΣΑ ΣΚΙΟΥΡΟΣ ΣΤΑ ΔΕΝΤΡΑ ΚΙ ΑΝΑΒΕΙ ΤΣΙΓΑΡΟ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΣΤΡΑΠΕΣ. ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΦΟΡΑ ΕΠΕΣΥΜΑΝΘΗ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΙΔΙΑΝ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΝ ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΑΝ...

hikRofnzWNQ

Εγώ η Ούλρικε Μάϊνχοφ καταγγέλω ένας θεατρικός μονόλογος του Ντάριο Φο και της Φράνκα Ράμε ΟΝΟΜΑ: Ουλρίκε ΕΠΩΝΥΜΟ: Μάϊνχοφ ΓΕΝΟΥΣ: Θηλυκού ΗΛΙΚΙΑ: Σαρανταενός χρονών …Ναι! Είμαι παντρεμένη. Έκανα δύο παιδιά με καισαρική. Ναι είμαστε χωρισμένοι με τον άντρα μου. ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ: Δημοσιογράφος...

Αιώνας εμπορίου, Τάσος Λειβαδίτης H προσφορά κι η ζήτηση ρυθμίζουνε την κοινωνία έλεγε ο μεγάλος αδερφός μου Mαρξ. Ένα μικρό, ανήθικο εμπόριο κάθε χειρονομία, κάθε λέξη, κι η πιο κρυφή σου σκέψη ακόμα, μεγάλα λόγια στις γωνιές των δρόμων, οι ρήτορες σαν τους λαχειοπώλες διαφημίζοντας όνειρα για...

WUlr_E1Xy2I

rz5ChnOsZQw

R7c1P-NPOpM

Το τραγούδι της Μαρίας Νεφέλης (Ο. Ελύτης) "Κρίμας το κορίτσι" λένε το κεφάλι τους κουνάν Τάχατες για μένα κλαίνε δε μ' απαρατάν! Μες στα σύννεφα βολτάρω σαν την όμορφη αστραπή κι ό,τι δώσω κι ό,τι πάρω γίνεται βροχή. Βρε παιδιά προσέξετέ με κόβω κι απ' τις δυο μεριές το πρωΐ που δε...

TOOL - 10,000 Days (...) High is the way But all eyes are upon the ground. You are the light and the way They'll only read about I only pray heaven knows When to lift you out 10,000 days in the fire is long enough You're going home... You're the only one who can hold your head up high, Shake...

Φάτα Μοργκάνα (Νίκος Καββαδίας) Θα μεταλάβω με νερό θαλασσινό στάλα τη στάλα συναγμένο απ' το κορμί σου σε τάσι αρχαίο, μπακιρένιο αλγερινό, που κοινωνούσαν πειρατές πριν πολεμήσουν. Στρείδι ωκεάνειο αρραβωνιάζεται το φως. Γεύση από φλούδι του ροδιού, στυφό κυδώνι κι ο άρρητος τόνος, πιο...

Όπως ο Κερέμ (Ναζίμ Χικμέτ) Είναι βαρύς ο αγέρας σαν μολύβι Φωνάζω, φωνάζω, φωνάζω Ελάτε γρήγορα σας φωνάζω Να λειώσουμε το μολύβι Κάποιος μου λέει Φωτιά θα πάρεις απ’ την ίδια σου φωνή Θα γίνεις στάχτη Στάχτη σαν τον Κερέμ Που κάηκε απ’ τον έρωτά του Και εγώ του λέω Ας καώ, ας γίνω στάχτη...

Είναι επειδή είμαστε παρέα με το παιδί κι αμέτρητες φορές - αγκαλιά απ'τη μέση μετρήσαμε τ'αμέτρητα τ'άστρα κι εκείνα που λέγανε για καλύτερα χρόνια τα φάγαμε βγάζοντας κουβάδες με νερό για να μπορούν να ταξιδεύουνε για πάντα τα πλοία που δεν άραξαν κι είναι επειδή μιά και κάτω κατεβάσαμε όλα...

Παράξενες μέρες έρχονται τώρα, πράγματα παράξενα θα γίνουνε σε λίγο τώρα που πια οι άνθρωποι δε με κοιτάζουνε στα μάτια κι ενώ φαρσέρ πανέξυπνοι με πλησιάζουνε κάθε μέρα γεμάτοι μ’υποσχέσεις ή απειλές, όλοι δολοφόνοι να σκοτώσουν ύπουλα και σιωπηλά με βρόγχους είναι τόσα αυτά που με συνθλίβουν...

Τρύπες - Τα κανονικά παιδιά Τα κανονικά παιδιά γεννιούνται κανονικά, μεγαλώνουν κανονικά, ονειρεύονται κανονικά, ερωτεύονται κανονικά και πεθαίνουν κανονικά Πες μου μαμά... Πες μου τι γίνεται μ' εκείνα τα παιδιά που αν και γεννιούνται κανονικά, δε μεγαλώνουν κανονικά δεν ονειρεύονται κανονικά...

Άσπρη είναι η αρία φυλή η σιωπή τα λευκά κελιά το ψύχος το χιόνι οι άσπρες μπλούζες των γιατρών τα νεκροσέντονα η ηρωίνη. Αυτά λίγο πρόχειρα για την αποκατάσταση του μαύρου. -Κατερίνα Γώγου, από την ποιητική συλλογή Το ξύλινο παλτό (1982)-

"Όσες κι αν χτίζουν φυλακές κι αν ο κλοιός στενεύει ο νους μας είν' αληταριό που όλο θα δραπετεύει..." Θανασάρας :)