Το e-steki είναι μια από τις μεγαλύτερες ελληνικές διαδικτυακές κοινότητες με 67,434 εγγεγραμμένα μέλη και 3,408,715 μηνύματα σε 102,128 θέματα. Αυτή τη στιγμή μαζί με εσάς απολαμβάνουν το e-steki άλλα 279 άτομα.
Ήταν θυμάμαι Κυριακή μια χαραυγή
τον ουρανό μέσα στα μάτια σου κοιτούσα
κύμα σε θάλασσα βαθιά και χάθηκα
απομεσήμερο τα χείλη σου φιλούσα
παράπονο μου κι αναστεναγμέ
αχ βρε καημέ να 'σουν εδώ
και τι δεν θα δινα γι'αυτό
Στα ηλεκτρισμένα ξενυχτάδικα οι γυναίκες μισοκρύβονται πίσω απ' τη λήθη
Στα κολασμένα παζάρια της λεωφόρου οι αστυνόμοι
οι πλούσιοι επαρχιώτες μηχανόβιοι
μάσκες ακάλυπτες μικρές στο γύρο του θανάτου
που τρεμοπαίζουν τον άγγελο ή τον δαίμονα
στις άκρες των δακτύλων τους ξημέρωμα Σαββάτου
Λόγια μόνο λόγια που για μια
στιγμή κρατάνε
λόγια μόνο λόγια και θυμός που
μου περνά
Λόγια μόνο λόγια που μετά
δεν τα θυμάμαι
λίγο ζούμε χώρια κι είμαι
πλάι σου ξανά
θέλω για τελευταία φορά να σε κοιτάξω μες στα μάτια
θέλω το χέρι να σου σφίξω να σου πώ
Συγχαρητήρια ελπίζω να αισθάνεσαι καλά γι αυτό που έκανες
τις νύχτες να κοιμάσαι δίχως τύψεις που με πέθανες
θερμά συγχαρητήρια ακόμα μια φορά
Πες το ξανά πες το ξανά
πες το μου ακόμα μια φορά.
Πες το ξανά, μη σταματάς
πόσο πολύ με αγαπάς.
Πες το ξανά, πιο δυνατά
πες το μου ακόμα μια φορά.
Πες το ξανά, μη σταματάς
πόσο πολύ με αγαπάς.
Αστέρι μου μη χάνεσαι στη νύχτα
εγώ είμαι ο δικός σου ουρανός
αστέρι μου στο πλάι μου ξενύχτα
κι αγάπα με να νιώθω δυνατός
εγώ είμαι ο δικός σου ουρανός.
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.