Εσείς γλυκά μικρά μου θνητά ανθρωπάκια, μπορεί να λέτε για αγάπη όσο θέλετε, μα εγω είμαι μαθημένη με τη γνώση πολλών ζωών ότι το κοφτερότερο μαχαίρι κρύβεται πίσω απο το πιο λαμπρό φως. Αυτό που λέτε εσείς "οι μεγάλοι σταυροί" στην θρησκεία σας.
Η Χιμέλα είχε πει μια σοφή φράση κάποτε (εγω, καλό λόγο για τη χιμέλα, Βενέτης εγκρεμίσθη):
"Περισσότερες μύγες πιανεις με το μέλι, παρά με το ξύδι."
Ή κάπως έτσι.
Πολλοί άνθρωποι ειναι εκπαιδευμένοι στο μέλι, και μόνο στο μέλι, ακριβώς για να μαζεύουν μυγούλες γύρω τους. Και οι μυγούλες εκείνη την ώρα δεν το βλέπουν, γιατί σαγηνεύονται από το μέλι. Και ο άνθρωπος που έχει μάθει μόνο στο μέλι, μέλι, μέλι, μέλι, κάπου πρέπει να σωρρεύσει το αντίθετο (το Κακό) για να υπάρχει ισορροπία ψυχής. Άρα το πολύ μέλι, στα μάτια μου, είναι είτε ανισόρροπος ψυχικά, είτε κάτι σωρρεύει υπόγεια. Ομοίως και για το απόλυτο κακό, κακό κακό κακό = ψυχικα ανισόρροπος ή καταπιεσμένο καλό που δεν έρχεται επάνω.
Και σε συνδυασμό με τον φίλο μας τον Καρλ Γιουνγκ που ήταν πολύ κοντά σε μας τις σκοτεινές υπάρξεις με τον μυστηριακό πνευματισμό του, ο οποίος ήταν της άποψης ακριβώς αυτό του να γνωρίζεις τη σκιά σου και να την εκφράζεις...
...έμαθα να αγαπώ την ισορροπία και να την εκτιμώ. Φως για τις καθημερινές περιστάσεις, Σκοτεινούλα για τις ωμές καταστάσεις που πρέπει να βγαλω απο μεσα μου ωμή δύναμη δίχως καλοσυνούτσικους δισταγμούς και κάθε θνητό ανθρώπινο συναίσθημα που θα με σταματούσε από το να κανω ή να πω αυτό που θέλω.
Προτιμώ χίλιες φορές τους θνητούς που θα μου πουν, από τις 100 βλακείες μεταξυ μας, σου ανήκουν οι 70 και μου ανήκουν οι 30, παρά τους θνητούς που θα μου πουν: α) Φταις 100-0 (ο απόλυτος εγωιστής θνητός) ή β) είσαι ο καλύτερος άνθρωπος 100-0 (προσποιητό, ο μάσκας)
Θέλω να ξέρω, το θέλω ξυδάτο, θέλω τα Σκοτάδια σας... Το φως αφήστε το, αμα το χετε θα φανεί ούτως ή άλλως εκ του φυσικού του στα ζόρια. Τα Σκοτάδια θέλω να δω.
Με αγάπη,
Σκοτεινούλα