Καλημέρα Valder,
Το βλέπω κάπως διαφορετικά το θέμα. Προσωπικά και χρυσάφι να ήταν κάποιος άνδρας, εγώ σαν Ραφαέλα, δεν θα έμπαινα στο κόπο να τον κυνηγήσω/διεκδικήσω. Όπως εσύ θεωρείς τον άνδρα βραβείο, έτσι κι εγώ θεωρώ την γυναίκα. Αφού λοιπόν από τα αρχαία χρόνια, ότι θέλατε, μαχόσασταν για αυτό, γτ να αλλαχθεί τώρα; (Σύμφωνα με την δική μου ιδεολογία)
Για μένα, ο σωστός άνδρας αφού λοιπόν με θέλει, θα το αποδείξει με πράξεις, όχι με λόγια. Έτσι ίσως καταφέρω και τον ερωτευτώ
Το κυνήγι λοιπόν για μένα, το θεωρώ κατά πόσο έχει την επιμονή και την υπομονή να με διεκδικήσει για να με έχει, χωρίς να περιμένει να του τα δώσω όλα στο πιάτο
Είσαι ευπρεπής και με καλημερίζεις, αυτό το εκτιμώ. Καλησπέρα και σε σένα λοιπόν Ραφαέλα.
Είπες ότι για μένα είναι ο άντρας βραβείο και για σένα είναι η γυναίκα βραβείο. Μη βιάζεσαι. Εγω δεν είπα ότι ο άντρας είναι βραβείο.
Πρώτον είπα
κάποιοι άντρες είναι βραβείο, όχι όλοι.
Δεύτερον, δεν απέκλεισα την πιθανότητα να υπάρχουν και γυναίκες βραβεία.
Τώρα για τα αρχαία χρόνια. Στα αρχαία χρόνια στην Αθήνα οι γυναίκες κάθονταν έγκλειστες σε έναν κήπο και ποτίζανε τα φυτά, τι σημαίνει. ότι όλα ήταν όπως πρέπει τότε και καθόλου βάρβαρα και πρέπει να υιοθετήσουμε όλες εκείνες τις συνήθειες;
Σίγουρα από την άλλη πλευρά/άκρο, δεν είχανε βγεί στα φόρα του ίντερνετ να ψωνίζουνε γκόμενους βάζοντας ινστασέλφιζ. Εαν μια γυναίκα θέλει τον άντρα - άντρα (και καλά κάνει, είναι μια αξιόλογη επιθυμία ο άντρας βραβείο), να φροντίζει κι αυτή να είναι ευπρεπής και οι δικές της πράξεις να αντικατοπτρίζουν έναν χαρακτήρα επιπέδου.
Διότι κι εγω μπορεί να θέλω να φορέσω ένα κοστούμι σμόλ στενής γραμμής αλλα η μπυροκοιλιά μπορεί να στείλει το 2ο κουμπί να εκτιναχθεί σαν 88άρι βλήμα του Γερμανικού Πυροβολικού στο Ατλαντικό Τείχος. Άλλο το θέλω, άλλο το μπορώ (και άλλο το αξίζω).
Κι όσον αφορά την επιμονή και την υπομονή, είναι άριστες αρετές, για εκεί που πρέπει στη ζωή. Για τη δουλειά που θα σου φέρει ένα εκατομμύριο, για τα παιδιά που μεγαλώνεις, για μια καλή φιλία πολλών ετών, για ένα όνειρο ζωής, ακόμα και για μια σοβαρή σχέση με έναν καλό άνθρωπο που έχει πέντε δέκα διαφορές με σένα, αλλά θες να τις λύσετε γιατί αγαπιέστε και μοιράζεστε κοινές σοβαρές αξίες.
Όχι για τη μέση τύπισσα. Η σύγχρονη μέση κοριτσοπουλάδα έχει ταυτίσει αυτές τις αρετές με το να σπάει τα νεύρα του καλού παιδιού στο κυνήγι, προκειμένου να επιβεβαιώνεται η ίδια και μέσα στον κύκλο της και αφού πλέον έχει χάσει κάθε ενδιαφέρον όντας επιβεβαιωμένη (άρα δεν έχει να περιμένει κάτι άλλο, κάποια αντίσταση που να της κινεί το ενδιαφέρον) προχωράει στο επόμενο θύμα.
ΧΑΧΑΧΑΧΑΑΧΑΧ ότι καλύτερο έχω διαβάσει την τελευταία βδομάδα σιριουσλι
Όταν η Ντίσνεϊ αρχίσει να φτιάχνει τσόντες
The plot twist though, ίσως να μην είναι η τέχνη του σενσει ίσως απλά το κουνέλι να κάνει έτσι γενικά
Φιλαράκι μου έχεις δίκιο. Ήταν τόσο γαμάτη εικόνα καφρίλας στο μυαλό μου που ήθελα τόσο πολύ να το ποστάρω, που αγνόησα τελείως την πιθανότητα του πλοτ τουίστ στο τέλος.
Κοίταξε να δεις, όταν το έγραφα στο μυαλό μου είχα τον τύπο του ανθρώπου που είναι τσιμέντο για όλους αλλά σπάει για τον άλλο κυνηγό (άντρα ή γυναίκα). Πες με ρομαντικό, ονειροπόλο, οτι θέλεις, αλλά πιστεύω -και ξέρω- ότι γίνεται.
Τώρα ναι, υπάρχουν πολλά κουνέλια θηλυκά κι αρσενικά που χοροπηδάνε μπροστά σε όλες τις καραμπίνες γενικά. Αμα δω την άλλη και παίζει με δυο και τρεις ταυτόχρονα, εννοείται ότι χάνω το ενδιαφέρον μου. (και φυσικά το ίδιο ισχύει και για μια σοβαρή γυναίκα, αμα δει αυτόν που της την πέφτει να χει φλερτάρει άλλες 2-3 στο ίδιο μέρος πιο πρίν, θα τον αποφύγει σα την πανώλη)
Σοβαρά, ας την πάρουν οι άλλοι κυνηγοί και ας την κάνουν τρυπητήρι. Plenty of fish που λέει και ο εν Χριστώ αδελφός Χακέριος (βεβαια αυτός το λέει για τις παγοκολωνες που δεν σπάνε, ε εγω το λέω και για τις δημόσιες μήτρες)