Τέλειο θέμα!!
Το δικό μου τοπ των διακοπών...
1. Η βραδιά του Δεκαπενταύγουστου. Σπίτι μας στην Κρήτη, συγγενείς, ξαδελφάκια, παιδικοί φίλοι, ο ιχλίμπεντιχ, η Ισμήνη με τον καλό της, οι Γερμανοί μου... όλοι ενωμένοι από τη μαγική ατμόσφαιρα της βουκαμβίλιας, το μπαγλαμά του δικού μου, το βιολί και „μαύρο“ Summertime του James, αλλά βασικά από τη μαγευτική φωνή της θείας μου, που έδωσε ρέστα τραγουδώντας a capela όσα είχε πει δίπλα στο Χατζιδάκι...
2. Το τελευταίο βράδυ στην παραλία, στο Δαμνόνι. Μαγικά κρυστάλλινα νερά, χρυσό ηλιοβασίλεμα πέρα στο Λιβυικό πέλαγος κι εμείς να παίζουμε σαν παιδιά βόλλει, με κάτι άλλα 9χρονα.
3. Το τελευταίο βράδυ στην Ελλάδα, στο Λυκαββητό πάνω. Με το ωραίο μου μακρύ φόρεμα, τις μαγικές γεύσεις και όλη την Αθήνα πιάτο...
4. Η αίσθηση του να στεγνώνω κάτω από τον ήλιο του Ιονίου, νιώθοντας το αλάτι να „τραβάει“ το δέρμα μου και προσπαθώντας να διακρίνω τα χείλη του ιχλίμπεντιχ και την ξανθή του μουσούδα (όσι, εν ξυρίστηκε) μες στο κόντρα-φως.
5. Η θέα από το μοναστήρι στην κορυφή της Ιθάκης.
6. Η οδήγηση στα βουνά και τα φαράγγια της νοτίου Κρήτης, με τους ξερούς λόφους τριγύρω, υπό τη μουσική συνοδεία των Gotan Project.
7. Η φάση όπου πετύχαμε στη μέση του δρόμου ένα κοπάδι πανηλίθια πρόβατα! Όλοι βγήκαν από τις οροφές και τα παράθυρα, τα φωτογράφιζαν, τους φώναζαν και το τσοπανόσκυλο προσπαθούσε να τα τραβήξει στην άκρη...
8. Το κλίμα αγάπης και ευγνωμοσύνης από ΟΛΟΥΣ προς όλους... Από τους γονείς, γιατί τους κάναμε παρέα, από τους καλεσμένους, για την τέλεια φιλοξενία, από τον ιχλίμπεντιχ, για την ομορφιά που του „έδειχνα“, από εμένα, για τις όμορφες στιγμές...
9. Εκείνο το τεράστιο παγωτό Δωδώνη, που κατασπάραξα στο παλιό λιμάνι των Χανίων...
10. Τα τζιτζίκια.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.