Σκέψεις... III

[Aleksa]

Στο κομμάτι που σ΄ενθουσίασε αναφέρομαι αγαπημένη μου!

Σόρι, μπερδεύτηκα λόγω της παράθεσης σε δικό μου κείμενο.

 

[Guest 699855]

Σόρι, μπερδεύτηκα λόγω της παράθεσης σε δικό μου κείμενο.

Επειδή ανευθύνθηκα σ΄εσένα γι΄αυτό παράθεσα το δικό σου post.

 

[Aleksa]

Και γω που θες να το ξέρω;

 

[Guest 699855]

Και γω που θες να το ξέρω;

Εντάξει, τώρα το ξεκαθαρίσαμε!

 

[Aleksa]

 

[Valder]

He's not happy without you.

Try, a bit.

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 14 Ιανουαρίου 2021

ΤΟΣΟ ΑΠΛΑ.-

 

[EvanescenceQ]

He's not happy without you.

Try, a bit.

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 14 Ιανουαρίου 2021

View attachment 74521


ΤΟΣΟ ΑΠΛΑ.-

@Valder οχι ολοι,ασε τον καθενα μας να εχει τις οποιες ενστασεις του

 

[Aleksa]

 

[Valder]

Παρασκευή 15 Ιανουαρίου, ήρθε η μέρα επιτέλους... Σαν αύριο πριν 5 χρόνια σε κράταγα στα χέρια μου πρώτη φορά.

Άραγε σήμερα να πάρω το θάρρος και να σου μιλήσω;

Και τι να πω; Εχω συνηθίσει τόσο πολύ τη σιωπή που δεν ξέρω πως να επανέλθω στο πριν μαζί σου.

Είμαι καλά; Λέω ψέμματα; Ή είμαι σκατά χωρίς εσένα και λέω αλήθεια;

Λίγα ή πολλά; Θα απαντήσεις;

Που θα με βγάλει;

Άραγε να πάρω το θάρρος;

 

[EvanescenceQ]

Να μάθεις να φεύγεις

Από την ασφάλεια τρύπιων αγκαλιών.
Από χειραψίες που σε στοιχειώνουν.
Από την ανάμνηση μιας κάλπικης ευτυχίας.
Να φεύγεις!
Αθόρυβα, σιωπηλά, χωρίς κραυγές, μακρόσυρτους αποχαιρετισμούς.
Να μην παίρνεις τίποτα μαζί, ούτε ενθύμια, ούτε ζακέτες για το δρόμο.
Να τρέχεις μακριά από δήθεν καταφύγια κι ας έχει έξω και χαλάζι.
Να μάθεις να κοιτάς βαθιά στα μάτια όταν λες αντίο κι όχι κάτω ή το άπειρο.
Να εννοείς τις λέξεις σου, μην τις εξευτελίζεις, σε παρακαλώ.
Να μάθεις να κοιτάς την κλεψύδρα, να βλέπεις πως ο χρόνος σου τελείωσε.
Όχι αγκαλιές, γράμματα, αφιερώσεις, κάποτε θα ξανασυναντηθούμε αγάπη μου (όλα τα βράδια και τα τραγούδια δεν θα είναι ποτέ δικά σας).
Αποδέξου το.
Να αποχωρίζεσαι τραγούδια που αγάπησες, μέρη που περπάτησες.
Δεν έχεις τόση περιορισμένη φαντασία όσο νομίζεις.
Μπορείς να φτιάξεις ιστορίες ολοκαίνουριες, με ουρανό κι αλάτι.
Να θυμίζουν λίγο φθινόπωρο, πολύ καλοκαίρι κι εκείνη την απέραντη Άνοιξη.
Να φεύγεις από εκεί που δε σου δίνουν αυτά που χρειάζεσαι.
Από το δυσανάλογο, το μέτριο και το λίγο.
Να απαιτείς αυτό που δίνεις να το παίρνεις πίσω -δεν τους το χρωστάς.
Να μάθεις να σέβεσαι την αγάπη σου, το χρόνο σου και την καρδιά σου.
Μην πιστεύεις αυτά που λένε -η αγάπη δεν είναι ανεξάντλητη, τελειώνει.
Η καρδιά χαλάει, θα τη χτυπάς μια μέρα και δεν θα δουλεύει.
Να καταλάβεις πως οι δεύτερες ευκαιρίες είναι για τους δειλούς
– οι τρίτες για τους γελοίους.
Μην τρέμεις την αντιστοιχία λέξεων-εννοιών, να ονομάζεις σχέση τη σχέση, την κοροϊδία κοροϊδία.
Να μαλώνεις τον εαυτό σου καμιά φορά που κάθεται και κλαψουρίζει
– σαν μωρό κι εσύ κάθεσαι και του δίνεις γλειφιτζούρι μη και σου στεναχωρηθεί το βυζανιάρικο.
Να μάθεις να ψάχνεις για αγάπες που θυμίζουν Καζαμπλάνκα
– όχι συμβάσεις ορισμένου χρόνου
Και να μάθεις να φεύγεις από εκεί που ποτέ πραγματικά δεν υπήρξες.
Να φεύγεις κι ας μοιάζει να σου ξεριζώνουν το παιδί από τη μήτρα.
Να φεύγεις από όσα νόμισες γι’ αληθινά, μήπως φτάσεις κάποτε σ’ αυτά.

(Χριστίνα Παρασχά)

 

[RafAspa94]

 

[Aleksa]

 

[Valder]

Σταμάτησέ με.

 

[Aleksa]

 

[Valder]

Κάνεις λάθος για μένα, αλλά δεν πειράζει. Θα χαρώ να σε διαψεύσω και πιθανότατα να χαρείς κι εσυ.

 

[EvanescenceQ]

Σήμερα έκλαψα
Μετά από καιρό
Είχα ξεχάσει αυτό το συναίσθημα
Πως νιώθεις όταν κυλάνε τα δάκρυα
Καθένα από αυτά είναι ξεχωριστό
Είναι όλος μου ο πόνος,
Οτιδήποτε που ποτέ δεν κατόρθωσα να πω,
Όλα αυτά που ποτέ δεν έκανα γιατί πάντα ένιωθα έναν φόβο,
Γιατί πάντα ένιωθα την καρδιά να σφίγγει και να χτυπάει σαν να είχε κουραστεί να το κάνει πια
Σήμερα έκλαψα
Είναι ό,τι πιο αληθινό έχω κάνει στη ζωή
Και ίσως το μοναδικό.

 

[Aleksa]

 

[EvanescenceQ]

 

[Valder]

Ξέρεις τι είσαι ρε μαλάκα ή δεν ξέρεις;

Άντε γαμήσου επιτέλους κάντο και μη μου ζαλίζεις τ αρχίδια σ αυτο το μυαλό που μαζί μοιραζόμαστε τόσα χρόνια.

Με κούρασες. Εσυ και οι αδύναμες συνήθειές σου. Άστην να φύγει να την γεμίζει κάποιος άλλος τις νύχτες ρε μαλάκα.

Όπως τάχα δε νοιαζόσουν για το παιδί της επειδή δεν ήταν δικό σου. Ψεύτη. Και τότε γιατί έτρεχες να το νοιαστείς και να το σκεφτείς κάθε φορά που χτύπαγε, που μάτωνε, που αρρώσταινε ή που ήθελε κάτι;

Νοιάζεσαι ρε μαλάκα. Μπορείς να τα καταφέρεις καλύτερα απο τους άλλους γιατί είσαι η καλύτερη επιλογή για πολύ κόσμο, πόσο μάλλον γι αυτή που ήδη το ξέρει.

Κι αν κάνει ότι δεν το ξέρει, εφτα δις ανθρώπων, θα το μάθει η άλλη, και μετα η άλλη και μετα ίσως κάποια άλλη που θα είναι έξυπνη και θα καταλάβει τι της έτυχε και δε θα κιοτέψει όπως αυτή.

Έξυπνες γυναίκες δεν είπες ότι ήθελες; Πραγματικά ανεξάρτητες και κυρίες του εαυτού τους που να μη σε πρεσσάρουν στην ψυχή με τις εξαρτήσεις που η ανασφάλειά τους, τους γέννησε;

Ε ωραία λοιπόν. Ή που θα φανεί αυτή έξυπνη για μας, ή που θα αποδειχθεί ξανα ελλειπής.

Εμείς ξέρουμε τι είμαστε, κι εσυ που είσαι ανθρώπινο μισό, κι εγω που είμαι γεμάτο διακόπτες.

Προχώρα ρε μαλάκα, αυτή σε "φοβάται" περισσότερο... Γιατί τουλάχιστον τωρα ξέρει ότι μπορεί να κανει μαλακία και να προσπαθησει να ερθει σε επαφη μαζι σου μια και δυο φορές, αλλά εσύ είχες τ αρχιδια να τη γειώσεις 97 ημέρες και να πεις "Ως εδω κυρά μου, δε με πληγώνεις άλλο πια, θα σου μιλήσω όταν θέλω εγω με τους όρους μου, και ΑΝ θέλω".

Ανοιξε το γαμημένο παράθυρο. Δικιά σου είναι. Δεν έχει επιλογή μπροστά στον καλύτερο.

Εκτός κι αν πιστεύεις πως δεν είσαι ο καλύτερος, οπότε δείξε μου κάποιον που να έχει περάσει περισσότερα, που να σκέφτεται καλύτερα, κάποιον που να είναι καλύτερος.

Τι; Όχι; Κανένας;

Ωραία. Κάνε αυτό που σου λέω λοιπόν, κάνε ότι θέλω, κάνε ότι θέλεις, κάνε ότι θέλουμε.

 

[Aleksa]