Παλέρμο #26

Είχε σχεδόν νυχτώσει όταν το αεροπλάνο μας προσγειώθηκε στο Διαγόρας και κανείς δεν υπήρχε να μας προΰπαντήσει . Κανείς δεν εκπλήκτηκε από την ομάδα – η άφιξη ήταν προγραμματισμένη για το μεσημέρι . Παραπατώντας στην σκάλα και βρίζοντας τις απεργίες , τον συνδικαλισμό και όλο το σόι του καρλ μαρξ , ο ΚαπετάνΦαντ πάτησε πρώτος το πόδι του στο φημισμένο νησί .

<<Νόμιζα ότι ήσουν αριστερός >>, ακούστηκε η γοητευτική φωνή της Ρούμι . Ήταν ο σύνδεσμος μας στην αποστολή καθώς ήξερε το νησί και μάλλον ακατάλληλη επιλογή για πράκτορα , αφού ήταν αδύνατον να περάσει απαρατήρητη . Και είχε και την όρεξη να πειράζει τον Φαντ μετά από μία κουραστική πτήση που του είχε στοιχίσει τον εγωισμό του όταν έτρεμε σε κάθε κενό αέρος .


<<Φυσικά και ήμουν αριστερός – δεν θα άφηνα κανέναν άλλο να καθίσει δίπλα στο παράθυρο>> , απάντησε , νιώθοντας ήδη καλύτερα , αφημένος στην γνώριμη ζαλάδα του : τον καπνό ενός κουβανέζικου πούρου από αυτά που φτιάχνονται στην κίνα .
<<Ας τα αφήσουμε αυτά τώρα , δεν είναι ώρα για αστεία – αν αγαπάτε την ζωή σας , μείνετε ήσυχοι και αθόρυβοι>> . Η δυνατή φωνή του Χάουλα δεν άφηνε περιθώριο για αντίρρηση και κανείς δεν τόλμησε να αντιδράσει όταν άρπαξε και έτριψε καταγής το πούρο του ΚαπετάνΦαντ .

Οι συρόμενες πόρτες των 3 παρκαρισμένων μίνι βαν άνοιξαν διάπλατα και η αποστολή χωρίστηκε όπως ήταν από την αρχή σχεδιασμένο : στο ένα μπήκαν οι misskit , rewial , marialuluf1 , mariza93 , Janewin , Κλεοπάτρα , roseberry , janewin , aporw και athene . Μετά προσπάθησε να μπει και ο Συνταγματάρχης Μπόρατ αλλά ο Φόκος τον εμπόδισε , θυμίζοντας του την ρήτρα του συμβολαίου του : μακρυά από γυναικείες τουαλέτες , πλαζ γυμνιστών και μεθυσμένες τουρίστριες στην Παλιά Πόλη . Τελευταία μπήκε η Ζωίτσα , απειλώντας τον Μπόρατ ότι έχει μαύρη ζώνη , ενώ δεν πάει με τα υπόλοιπα ρούχα της .
Ο Φόκος δεν ήταν από τα άτομα με τα οποία θα ήθελες ακριβώς να διαφωνήσεις , ακόμα και αν η απαίτηση του ήταν παράλογη . Στα νιάτα του ήταν χούλιγκαν , μετά μπαχαλάκιας σε πορείες , ειδικός φρουρός στα εξάρχεια , οδηγός του Χριστόδουλου και στο τέλος έγινε κομμωτής . Όμως ήταν ακόμα ο άνθρωπος για όλες τις δουλειές και αλίμονο αν τύχαινε να είσαι <<δουλειά>> του . Αυτός , ο yozerehs και ο tsarachaf μπήκαν στο δεύτερο βαν και ήταν στα αλήθεια πολύ πιο στριμωγμένοι από τα κορίτσια , αφού 10 κιλά πυρομαχικών , 30 καραμπίνες , 5 καλάσνικοφ , 10 ούζι και 20 κιλά πεπόνια και καρπούζι πιάνουν στα αλήθεια πολύ χώρο .
Στο βαν που τέθηκε επικεφαλής , μπήκε μια δεμένη από τα παλιά ομάδα : ο φόβος και ο τρόμος αυτού που είχε εδώ και καιρό κρυφτεί στο νησί και τώρα είχε έρθει ο καιρός να ξεριζωθεί βίαια . Ο Όττο , ο λεγόμενος χασάπης αν και χορτοφάγος , Ο Καπετάν Φαντ – ο άνθρωπος που επί 20 χρόνια κουρσάρευε πλοία σε μια περιοχή που ονομάστηκε αργότερα το μυστήριο τρίγωνο των βερμούδων , η Πράκτορας 0074893000 Ρούμι που είχε κρυμμένα μαχαίρια ακόμα και στα συρτάρια της κουζίνας της , ο Μποράτιος που είχε αναλάβει σεφ της ομάδας με αδυναμία στον χαβιάρι που φτιάχνεται με βάση χοιρινό γύρο , ο Σερ Μπαγγς που κάλυπτε δημοσιογραφικά την αποστολή , παλαιός συνεργάτης του Χαρδαβέλλα και του Μαστοράκη και ο σοφέρ Αντωνάκης ο οποίος με το καπελάκι της δουλειάς έμοιαζε με την Αλίκη στο Ναυτικό αλλά επέμενε ότι μοιάζει με τον Συλβέστερ Σταλόνε - ράμπο . Κάθισα στην θέση του συνοδηγού και έκανα νόημα στον Αντωνάκη να φύγουμε . Με αγνόησε επιδεικτικά μετά το <<τράβα μπρος>> που τραγουδούσα σε όλο το αεροπλάνο . Ένιωσα ένα βαρύ χέρι στον ώμο μου – ο Μπόρατ μας κοίταξε αγριεμένα και τους δύο και είπε :
<<Δεν έχω σκοπό να χάσω με τις ανοησίες σας , τον μπουφέ στο ξενοδοχείο>>

<<Ίσως σε ζάλισε το ταξίδι>> , ψέλλισε ο Μπαγγς , <<αλλά θα κατασκηνώσουμε στο δάσος και εσύ θα μας μαγειρέψεις>>

Τα 3 βαν σπινιάρισαν το ένα πίσω από το άλλο , ενώ το μισθωμένο αεροπλάνο είχε γίνει πια μια κουκκίδα στον ουρανό . Είχε βραδιάσει για τα καλά .


Two beer continued................
<<Έχεις ξαναδεί τόσο πολύ ασήμι μικρέ ; Πάω στοίχημα πως ήταν η πρώτη φορά που αυτό το αμούστακο παιδί είδε τόσο πολύ ασήμι>> , ψιθύρισε ο Φόκος .

<<Όπως και να έχει , σίγουρα ήταν η τελευταία του>> , είπε η Ρούμι και σκέπασε το πτώμα με ένα πανί από την βιτρίνα . Το μαγαζί ήταν ανάκατο : ένα συνηθισμένο τουριστικό μαγαζί στην Παλιά Πόλη με άσεμνες καρτ ποστάλ και μπλούζες welcome to Greece . Κάποιος ή μάλλον κάποιοι – αν κρίνουμε από την άψογη εκτέλεση – καταχράστηκαν την φιλοξενία του νεαρού υπαλλήλου . Το μαρτυρούσαν το διάτρητο πτώμα αλλά και το ανοιγμένο χρηματοκιβώτιο .
<<Τι διάολο χρειάζεται ένα ακριβό χρηματοκιβώτιο σε ένα τέτοιο μαγαζί ;>> , αναρωτήθηκα φωναχτά και πριν προλάβει να απαντήσει κάποιος , μπήκε ο ΚαπετάνΦαντ .
<<Το όνομά του είναι foreverfreak – λιβανέζος , υπήκοος Κύπρου , ήρθε στο νησί φέτος για διακοπές και για δουλειά>>

<<είναι πρόβατο ;>>
<<δεν ξέρουμε ακόμα , μπορεί να είναι δικός τους και να τον φάγανε επειδή θα μιλούσε>>
Η Ρούμι γέλασε
<<Εδώ δεν είναι Παλέρμο , οι δολοφόνοι είναι πολύ λίγοι και αδύναμοι, για να φάγανε δικό τους . Ο Μπαγγς γύρισε το πρωί στην Αθήνα, η είδηση ότι είμαστε στο νησί είναι σε όλες τις εφημερίδες – μάλλον θα θέλανε να μας φοβίσουν>>
<<Δημοσιογράφοι , λέρες , εργατοπατέρες>>
<<Φαντ , βγάλε το σκασμό >> , μίλησε ο Μπόρατ . Ο Μπαγγς είχε εντολές να δράσει έτσι . Δεν τα ξέρεις όλα και ούτε και εγώ τα ξέρω . Αλλά ένα είναι σίγουρο : δεν είμαστε εδώ για να σκεφτούμε ή να κρίνουμε αλλά για να προλάβουμε τα χειρότερα . Κάνοντας το χειρότερο : σκοτώνοντας πριν ξανασκοτώσουν . Τώρα πάμ..>>
<<Δεν έχετε να πάτε πουθενά . Εδώ είναι τόπος εγκλήματος , γκαντ ντέμοντ >> , είπε ο αστυνομικός που τόση ώρα περίμενε σε μια γωνιά . Τώρα είχαν φτάσει ενισχύσεις από το τμήμα του και ξεσπάθωσε : <<Ποιοι σκατάδες είστε εσείς ; Δεν γουστάρω ομοσπονδιακούς στα χωράφια μου . Η Ρόδος έχει την δική της αστυνομία και μπορούμε να βρούμε μόνοι μας τους σίριαλ κίλερς>>
<<Μέχρι να γίνει αυτό , η υπόθεση θα έχει γίνει σίριαλ>> , ακούστηκε μια φωνή . Ήταν ο Όττο – κουρασμένος , ξάγρυπνος με κηλίδες αίμα στο χαβανέζικο πουκάμισό του , αλλά πάντα στην κατάλληλη στιγμή έτοιμος να τραβήξει σκανδάλη . Έτριψε ένα χαρτί στα μούτρα του μπάτσου και άναψε τσιγάρο τρίβοντας ένα σπίρτο στο καουμπόικο τζιν του . <<Κοίτα και την υπογραφή , αρχιφύλακα>>
<<Κάρολος Παπούλιας ;>>
<<τώρα , πάρε τους άντρες σου και τραβάτε να φάτε κάνα ντόνατ>>
Τα περιπολικά έβαλαν όπισθεν , και ο Όττο ακούμπησε στο καπό της νοικιασμένης Σπάιντερ του .
<<θέλω να σταματήσετε να παίζετε με τα μπιμπελό και να δοκιμάζετε τις μπλούζες και να έρθετε όλοι μαζί εδώ έξω . Αντωνάκη , βγάλε αυτό το καπέλο που να πάρει ο διάολος . Ο foreverfreak είναι νεκρός περίπου από τις 12 το μεσημέρι . Ήταν μάρτυρας στην υπόθεση του μεγαλοέμπορα που κρύβεται στην Λίνδο . Οι misskit , ζωίτσα , kleop , rewial , marialuluf1 , mariza93 , Janewin , Κλεοπάτρα , roseberry , aporw και athene είναι σε ασφαλές κρησφύγετο στην Κοιλάδα των Πεταλούδων . Ο yozerehs μεταμφιέστηκε σε οδηγό άμαξας , ο gianniskeeper βρήκε δουλειά στο ενυδρείο , ο Morelo δουλεύει ως φιλιππινέζος μασέρ σε παραλία , ο tsarachaf του κουβαλάει τον εξοπλισμό και ο Goseithor είναι τόση ώρα πίσω σας στο δοκιμαστήριο και δοκιμάζει μπλούζες .
<<Λοιπόν , αυτήν θα την πάρω>>
<<Φαντ , ρίξτου μια καρπαζιά και σκασμός , χτυπάει το κινητό μου>>
Απομακρύνθηκε για λίγο και γύρισε πάλι δίπλα μας ανήσυχος .
<<Ποιος ήταν>> , ρώτησα ανυπόμονα .
<< Η πρώην μου - θέλει να βγούμε για καφέ . Α ξέχασα , πριν λίγο με πήραν από το αρχηγείο . Το χρηματοκιβώτιο είχε τον φάκελο της roseberry – ξέρετε όλοι τι σημαίνει αυτό>>
<<με ποιον είναι ;>>
<<δεν έχει σημασία – ότι ξεσκεπάζεται , πρέπει να σκεπάζεται – Ρούμι κανόνισε το . Και χρησιμοποίησε σιγαστήρα>>
Έπεσε σιωπή και δεν ακουγόταν παρά μόνο η βροχή να σφυρίζει και ο Goseithor να στοιβάζει τα ρούχα που του αρέσουνε .
Πλησίασα τον Όττο .
<<έχουμε να φάμε 1 μέρα>>
<<θα συνηθίσεις , μικρέ , και εμένα μου κοβόταν η όρεξη στις πρώτες αποστολές>>
<<άκουσα για ένα καλό ταβερνάκι στην παραλία>>

Οι άλλοι μπήκαν στα μίνι βαν , ο Όττο έβαλε το πτώμα στο πορτμπαγκάζ του και εγώ καβάλησα την ducati του νεκρού υπαλλήλου – ο χάρος δεν έχει χώρο για χιλιάρες στην βάρκα του .

<<Αύριο το μεσημέρι>> , είπε ο ΚαπετάνΦαντ , <<θα σκοτώσουν έναν ακόμα. Εκτός και αν αύριο το πρωί , σταθούμε τυχεροί>>
Ο Όττο , φύσηξε αργά τον καπνό του : <<η τύχη , καπετάνιο , γοητεύεται συνήθως από τους κακούς>>
Ενώ έβαζα μπρος , κοίταξα για τελευταία φορά την ταμπέλα του μαγαζιού με τα μελαγχολικά φώτα νέον :
<<Εκπτώσεις – εδώ θα γίνει χαλασμός>>