Ας παίξουμε Monopoly

thinkpad560z

Εκκολαπτόμενο μέλος

Ο thinkpad560z αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 30 ετών, επαγγέλεται Ελεύθερος επαγγελματίας και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 122 μηνύματα.
Ένα νέο παιχνίδι!!! μμμ, Θα το πώ "Παγκόσμια Μονόπολη"

Έστω παιχνίδι μονόπολης με 10 πόλεις προς αγορά, και 4 παίκτες, ο Γιάννης , ο Νίκος ο Κώστας και ο Μιχάλης... Ας βάλλουμε και τον Πέτρο σε μια θέση που δεν συνηθίζαμε να υπολογίζουμε στα παιχνίδια μας - αυτή του τραπεζίτη... Βλέπετε θα παίξουμε το παιχνίδι μας λίγο διαφορετικά... Ο Γιάννης, ο Νίκος, ο Κώστας και ο Μιχάλης θα παίζουν και θα ανταγωνίζονται ο ένας τον άλλον, στο ποιός θα αγοράσει περισσότερες πόλεις - θα χτίσει ξενοδοχεία και ..."ξέρετε τους κανόνες"... κοινώς "Rule the world" , από την άλλη ο Πέτρος θα παρακολουθεί αμέριμνος μέχρις ότου να έρθει η δική του ώρα να λάβει μέρος στο παιχνίδι και είναι σίγουρος πως αυτό θα συμβεί... Ας υποθέσουμε πως μετά από "χ" γύρους, είτε λόγω "κακών αποφάσεων" είτε λόγω "τύχης " στο ζάρι ο Γιάννης έχει χτίσει σε 4 πόλεις από 3 σπίτια και 2 ξενοδοχεία και έχει 100.000 ευρώ, ο Νίκος σε 3 πόλεις από 2 σπίτια και 2 ξενοδοχεία και έχει 70.000 ευρώ, ο Κώστας σε 2 πόλεις από 2 σπίτια και έχει 40.000 ευρώ και ο Μιχάλης έχει αγοράσει απλώς μια πόλη και του μένουν μόλις 5000 ευρώ... (όλοι ξέρουμε πως κάποτε φτάνει ακόμα και στην μονόπολη που παίζουμε αυτή η φάση - ας δούμε τώρα στη δική μας μονόπολη εδώ που βάλαμε και τον Πέτρο να κοιτάει και να κοιμάται τι θα γίνει...) Όπως αντιλαμβάνεστε, ο Μιχάλης είναι σε αυτή τη φάση του παιχνιδιού από άποψη πιθανοτήτων και μαθηματικών καταδικασμένος σε "κ" γύρους (κ-->0) να χάσει το παιχνίδι... Τότε παρεμβαίνει ο Πέτρος (τραπεζίτης) που ως τώρα λαγοκοιμόταν αλλά η τύχη των συμπαικτών του από άποψη "κανόνων" του παιχνιδιού κυριολεκτικά" δούλευε "και του προτείνει να του δανείσει 50.000 ευρώ, με τον όρο σε κάθε γύρο να του επιστρέφει 5000 για 15 γύρους... Τότε οι άλλοι παίκτες παρεμβαίνουν και αρχίζουν να διαφωνούν λέγοντας πως αυτό είναι άδικο... Ο Πέτρος όμως τους καθησυχάζει τάζοντάς τους πως από όσα θα του ξεπληρώνει ο Μιχάλης που "έπεσε έξω και δανείστηκε" (δηλαδή τα 5000 σε κάθε γύρο) θα δίνει στον "ισχυρό του παιχνιδιού" Γιάννη (που νικούσε και αυτή η συμφωνία θα τον "αδικούσε") τα 700, στον Νίκο τα 300 και στον Κώστα τα 100... Φυσικά τότε όλοι δέχτηκαν , αφού χάρηκαν πιστεύοντας πως από το deal θα έχουν και κέρδος και επιπλέον θα συνεχιστεί το παιχνίδι τους δίχως να χάσει ο Μιχάλης. Πέρασαν οι 15 γύροι... Ο Μιχάλης με τα 50.000 κατόρθωσε να αγοράσει 2 πόλεις (από μια που είχε) για αρχή και να χτίσει 1 σπίτι... Όμως τώρα κάτι άλλο συνέβει... Όλους τους παίκτες αρχίζει να λούζει κρύος ιδρώτας... Μετά από τους 15 γύρους αντί για τις (100 + 70 + 40 + 5 = 215.00 ευρώ) στο παιχνίδι έχουμε :(215.000 ευρώ + 50.000 που έβαλε ο Πέτρος για να σώσει το Μιχάλη από την "τράπεζα" - 75.000 ευρώ που θα έπρεπε να δώσει ο Μιχάλης ως συμφωνία (15 *5 = 75) πίσω (εκτός παιχνιδιού!!! ) στον Πέτρο + 15 *700 (Από Πέτρο σε Γιάννη) + 15 * 300 (Από Πέτρο σε Νίκο) + 15 *100 (Από Πέτρο σε Κώστα)) σύνολο :
= 215.000 + 50.000 + 16.500 - 75.000 = 206.500!!! (Ψάξτε όσο θέλετε ... αυτό είναι το εξαγόμενο!!! Επιπλέον λόγω της πορείας του παιχνιδιού και των νέων συνθηκών που δημιουργήθηκαν όταν ο Μιχάλης απέκτησε ξαφνηκά 55.000 ευρώ σύνολο αγοραστική δύναμη, ο Κώστας έγινε ο "αδύναμος" που είχε μόλις 30.000 και αναγκάστηκε να πουλήσει την μια του πόλη με το 1 σπίτι στον Μιχάλη που ήθελε να το αγοράσει (για να αποκτήσει περισσότερες πιθανότητες οι άλλοι παίκτες να "πέσουν" σε πόλη του και να του πληρώσουν νοίκι) . Επίσης ο Νίκος αναγκάστηκε να πουλήσει μια του πόλη στον Γιάννη... Συνολικά ο Γιάννης βρέθηκε με 5 πόλεις 4 σπίτια και 70.000 ευρώ, ο Νίκος με 2 πόλεις και 3 σπίτια και 90.000 ευρώ ο Μιχάλης με 2 πόλεις και 2 σπίτια και 26.500 ευρώ (βλέπετε στάθηκε τόσο τυχερός που μπόρεσε και ψιλοορθοπόδησε με το δάνειο...), και ο έρημος ο Κώστας μόλις με 20000 ευρώ και κανένα περιουσιακό στοιχείο... Καταδικασμένος να χάσει... Απελπισμένος λοιπόν αναγκάστηκε να ξαναξυπνήσει τον Πέτρο ο οποίος ψύχραιμα του πρότεινε να του δανείσει 80.000 ευρώ και να του επιστρέφει 10.000 ευρώ για 10 γύρους!!! Οι άλλοι τότε αντέδρασαν έντονα!!! Τότε ο Πέτρος πρότεινε να δανείσει στον καθένα από τους άλλους από 20.000 ευρώ και να του επιστρέφουν σε κάθε γύρο από 2500 ευρώ για 10 γύρους... Επίσης συμφώνησε να δίνει στον Γιάννη σε κάθε γύρο 500 ευρώ , στον Νίκο 200 ευρώ και 50 ευρώ στο Μιχάλη για να δεχτούν τη συμφωνία για τους επόμενους 10 γύρους.... Αμέσως όλοι δέχτηκαν... Εδώ επιτρέψτ'ε μου να παρατηρήσω κάτι... Μία νέα έννοια εισήλθε στην μονόπολη μας !!! Η έννοια του "χρέους", και εδώ αρχίζει το σημείο του παιχνιδιού απ' όπου ο Πέτρος παύει να κοιμάται... Μετά από 10 γύρους λοιπόν στο παιχνίδι υπάρχουν συνολικά 206.500 ευρώ + τα 80.000 (προς τον Κώστα) + 20.000 *3 (προς τους άλλους) + 10*500(Πρός Γιάννη) + 10*200 (προς Νίκο) + 10*50(Προς Μιχάλη) - 10*10.000 (αποπληρωμή δανείου από Κώστα) - 3*10*2500 (αποπληρωμή από τον καθένα που δέχτηκε τα 20.000 ευρώ--> όλοι) = [...] = 179.000 ευρώ!!! Εν τω μεταξύ η κατάσταση στο παιχνίδι μολονότι διατηρεί κάποια ισορροπία έχει αρχίζε να αλλάζει... Ο Γιάννης έχασε μια πόλη με τα σπίτια του στον Μιχάλη και ο Νίκος κέρδισε μια πόλη από τον Γιάννη, ο δε Κώστας μόλις που κατάφερε να αγοράσει μια πόλη και 1 σπίτι σε αυτή, ενώ δεν κατάφερε να πληρώσει το δάνειό του!!! Συνολικά δηλαδή ο Γιάννης έχει 3 πόλεις με 3 σπίτια και 80.000 ευρώ, ο Μιχάλης 3 πόλεις με 3 σπίτια και 50.000 ευρώ και χρέος 1000 ευρώ , ο Νίκος 3 πόλεις με 3 σπίτια και 40.000 ευρώ και χρέος 4000 ευρώ και 1 πόλη με 1 σπίτι ο Κώστας και 9.000 ευρώ και χρέος 10.000 ευρώ (δηλαδή στο παιχνίδι ακόμα κάπου κυκλοφορούν και δεν έχουν επιστραφεί προς τον Πέτρο που όλο και χασκογελάει 15.000 ευρώ, ή ισοδύναμα υπάρχουν στο παιχνίδι 194.000 ευρώ ακόμα και 15.000 ευρώ χρέος!!!). Ο Πέτρος τότε προτείνει στον "αδύναμο" και καταχρεωμένο Κώστα να πουλήσει το σπίτι που έχει στην μια πόλη προς 1000 ευρώ και να του δανείσει άλλα 50.000 ευρώ επιστρέφοντάς του 15.000 ευρώ για 10 γύρους!!! Επίσης λέει στον Γιάννη να πουλήσει μια πόλη προς 1.000 ευρώ στον Νίκο για να πληρώσει το χρέος του, και υπόσχεται να του δανείσει 30.000 ευρώ με την προϋπόθεση να του δίνει κάθε γύρο 5.000 ευρώ για 10 γύρους. Από τον δε Μιχάλη ο Πέτρος απαιτεί να πουλήσει μια πόλη ολόκληρη σε αυτόν προς εξώφληση των 4.000 ευρώ χρέος και να του δανείσει 50.000 ευρώ με την υποχρέωση να του επιστρέφει κάθε γύρο 8.000 για 10 γύρους... Στον δε "νικητή" ως τώρα πλέον Νίκο προτείνει (εκτός από την πόλη που του πούλησε ο Γιάννης σε εξεφτελιστική τιμή) να του δίνει 100 ευρώ σε κάθε γύρο για 10 γύρους... Αυτή τη φορά κανείς δεν τόλμησε να πει "περίμενε Πέτρο..." Όλοι απλώς συνέχισαν συμφωνώντας... Μετά από 10 γύρους λοιπόν η κατάσταση έχει ως εξής :
Στο παιχνίδι αντί για 215.00 ευρώ που υπήρχαν στην αρχή υπάρχουν:
194.000 +50.000 + 30.000 + 50.000 + 100*10 - 10*15.000 - 10*8.000 - 10*5.000 = [...] σύνολο: 45.000!!!

Ο Πέτρος κατά τη διάρκεια των 10 αυτών γύρων ήταν από πάνω από τους παίκτες και συνεχώς τους πίεζε να ξεπληρώνουν το χρέος τους... Για να ξεπληρωθούν όλα τα χρέη πολλές πόλεις και σπίτια πουλήθηκαν ευτελώς (ως πληρωμή για χρέος δίχως είσπραξη) στον παρατηρητή Πέτρο...

Ο Γιάννης έμεινε με 2 πόλεις και 1 σπίτι και 12.000 ευρώ
Ο Νίκος με 5 πόλεις και 3 σπίτια και 20.000 ευρώ
Ο Κώστας με καμία πόλη και κανένα σπίτι και 5.000 ευρώ
Ο Μιχάλης με 1 πόλη και 1 σπίτι και 8.000 ευρώ

Επιπλέον επειδή λόγω των συνθηκών οι παίκτες συχνά αδυνατούσαν να καλύψουν στους 10 αυτούς γύρους τα "χρέη" τους ο Πέτρος δεχόταν τις πόλεις και τα σπίτια που του "πουλούσαν" σε ευτελιστικά χαμηλές τιμές "γεννώντας έτσι νέο χρέος" (προωθώντας το παλαιότερο χρέος σε βάθος χρόνου) το οποίο θα τρέξει στους επόμενους "ν" γύρους για όλους τους παίκτες ...
Έτσι προέκυψε στον Γιάννη χρέος 20.000 ευρώ
στον Νίκο 6.000 ευρώ
στον Κώστα 40.000 ευρώ
και στον Μιχάλη 25.000 ευρώ

Ξαφνηκά όλοι οι παίκτες κοιτώνται στα μάτια... Τί ακριβώς έχει γίνει;;; Πώς είναι δυνατόν όλοι τους να χάνουν και κανένας να μην κερδίζει ;;; Και τότε φτάνουμε στο σημείο που κοιτάνε όλοι τον Πέτρο... Μέσα σε 35 γύρους από τα 215.00 ευρώ που ξεκίνησε να δύναται κάθε παίκτης για να αποκτήσει ώστε να νικήσει απέμειναν μόλις τα 45.000 ... Και έπεται συνέχεια... Μόνο που σε αυτό το σημείο υπάρχει πλέον η δυνατότητα της επιλογής... Ένα είναι σίγουρο, είτε οι παίκτες θα πάρουν τον Πέτρο στο κυνήγι, είτε ο Πέτρος θα κάνει και πάλι το θαύμα του... Ας υποθέσουμε λοιπόν πως εσείς είστε ο Πέτρος!!! Ο καθένας σας είναι ο Πέτρος, Παρακαλώ να ψηφίσετε πόσοι από εσάς θα πρότειναν ως "Πέτροι" να δανείσουν και πάλι χρήματα στους παίκτες με στόχο να τους επιστραφούν σε βάθος περισσότερων γύρων και στο τέλος οι παίκτες να βρεθούν στην ίδια και "ίση" θέση του να είναι όλοι παρομοίως "ηττημένοι" , πόσοι θα έδειναν πάλι τα χρήματα πίσω στο παιχνίδι για να συνεχιστεί στην ουσία "εκ νέου" η διανομή του διαθέσιμου "πλούτου" και να παίξουν οι παίκτες, και πόσοι θα αποχωρούσαν με όσα έχουν ήδη κερδίσει αφήνοντας το παιχνίδι να συνεχίζεται ομαλά (με νικητές και ηττημένους) με όσα χρήματα απέμειναν σε αυτό; Αναμένω απαντήσεις και θα δώσω τη συνέχεια της ιστορίας ανάλογα με την απάντηση της πλειοψηφίας!!!

Μέχρις ότου "η πλειοψηφία να κάνει και πάλι το θαύμα της" ας σας πω και κάτι ακόμα... Αν είσαστε παίκτες τί θα κάνατε; Αν δεν μπορούσατε να εμποδίσετε τον Πέτρο θέλω να πω να σας αφαιρεί σταδιακά χρήματα από το παιχνίδι θα μπορούσατε να βρείτε τρόπο να παίξετε (χωρίς να τον πάρετε στο κυνήγι, γιατί αυτό θα έχει συνήθως ως αποτέλεσμα να χαλάσει και το παιχνίδι...)

Η παγκόσμια οικονομία κάπως έτσι υποθέτω τελικά πως κινείται... Κάποιοι παίκτες κερδίζουν, έδαφος, άλλοι χρεοκοπούν αφού με τα δάνεια αφαιρεθούν κάθε φορά χρήματα από το σύνολο της οικονομίας και πάνε στους "Πέτρους" της παγκόσμιας μονόπολης!!! Μέχρις ότου οι ισχυροί παίκτες (όπως ο Γιάννης παραπάνω) αναγκαστούν μαθηματικά να χάσουν όταν οι " τέως-χρεοκοπημένοι" κάνοντας νέα αρχή (με λιγότερο χρέος τώρα, υποτιμημένη εργασία και δυνατότητα ανάπτυξης) γίνουν περισσότερο ανταγωνιστικοί από αυτούς που δεν χρεοκόπησαν ακόμη... Έτσι κινείται η "ελεύθερη οικονομία" , κάθε παίκτης είναι μαθηματικά εξαναγκασμένος να ανταγωνιστεί, να χρεωθεί, να χρεοκοπήσει και να ξαναξεκινήσει απ' την αρχή ανταγωνιζόμενος με νέο δυναμικό όσους ακόμη στέκονται χρεωμένοι.

Μέχρι και το Panic του 1907 στις ΗΠΑ, οι Πέτροι της εποχής αναλόγως την περίσταση έπρατταν διάφορα (δες panic 1876 , 1893, 1907 etc), άλλοτε ξαναξεκινούσαν το παιχνίδι εξ' αρχής, και άλλοτε απλώς ξαναδάνειζαν... Ωστόσο την επόμενη χρονιά ιδρύθηκε η Federal Reserve Bank στις ΗΠΑ... Πλέον εξετάζεται σε κάθε "κράχ" (δηλαδή σε κάθε περίοδο που οι "Πέτροι" απορρόφησαν σταδιακά την πλειοψηφία του χρήματος της οικονομίας θέτοντας όλους τους παίκτες σε αμφιβολίες για την εγκυρότητα του παιχνιδιού) διεξοδικά ποιά είναι η συμφέρουσα λύση... Ωστόσο τόσο στο Great Depression του 1930 όσο και στο Great Recession του 2008 προτίμησαν να επιστρέψουν αρκετό χρήμα στην αγορά το οποίο να απορροφήσουν και πάλι σε βάθος χρόνου, ώστε να συνεχιστεί το παιχνίδι... Όπως λοιπόν συνεπάγουμε λόγω της μορφής της οργάνωσης της παγκόσμιας οικονομίας (ακόμα και στον 21ο αιώνα), είναι πάντοτε μαθηματικώς βέβαιο πως θα υπάρχουν "τρικυμίες" με κάποια διαστήματα "ηρεμίας" αλλά πάντοτε δεν πρέπει να ξεχνάμε κάτι... "Καμία "τρικυμία" και καμία "ηρεμία" στο παιχνίδι δεν θα είναι απολύτως όμοια με την προηγούμενη!!!" και αυτό ακριβώς επειδή οι συνθήκες στο παιχνίδι αλλά και οι εναπομείναντες πόροι μεταβάλλονται - (και επειδή όπως παρατηρήσατε και από το παράδειγμά μας o "Πέτρος" πάντα - όλο και κάτι κερδίζει...)


thinkpad
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

iJohnnyCash

e-steki.gr Founder

Ο Panayotis Yannakas αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 34 ετών, επαγγέλεται Επιχειρηματίας και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 24,043 μηνύματα.
Καταρχάς κάνεις λάθος με τους υπολογισμούς:

  • Μηδενίζεις την αξία των ακινήτων. Δεν γίνεται αυτό. Αξία δεν έχουν τα χρήματα (μόνο), τα χρήματα είναι το ανταλλακτικό μέσο
  • Θεωρείς ότι από την κατοχή των τίτλων δεν παράγεται εισόδημα
  • Όταν προσπαθείς να βγάλεις τον πλούτο της υποθετικής κοινωνίας, εκτός ότι δεν υπολογίζεις τα παραπάνω, αφαιρείς τον Πέτρο εκτός. Μπορεί να τον αντιπαθείς, αλλά είναι μέρος της κοινωνίας.
Θα μπορούσαμε να ζούμε σε μια κοινωνία όπου ο δανεισμός και τα τραπεζικά συστήματα θα ήταν παράνομα. Όλοι οι άνθρωποι θα είχαμε τέτοια παιδεία όπου αυτές οι έννοιες θα ήταν out of questions. Τι νομίζεις ότι δεν θα υπήρχε φτώχεια; Και στο μοντέλο σου, πριν καν εμφανιστεί ο τραπεζίτης υπήρχαν τάξεις με μεγάλες διαφορές.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

thinkpad560z

Εκκολαπτόμενο μέλος

Ο thinkpad560z αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 30 ετών, επαγγέλεται Ελεύθερος επαγγελματίας και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 122 μηνύματα.
Καλησπέρα φίλε μου και ευχαριστώ για την γρήγορη απόκριση...
Κατ' αρχάς ας τονίσω πως δεν επιδίωξα με το παραπάνω απλοποιημένο μοντέλο να προτείνω έναν τρόπο οργάνωσης της παγκόσμιας οικονομίας, απλά να καταστήσω σαφή τον τρόπο που αυτή ως τώρα λειτουργεί...
Τώρα έχω και εγώ να απαντήσω στα παραπάνω σου θέματα:
α) Τα ακίνητα και οι τίτλοι συμφωνώ πως έχουν αξία, αλλά για να υπάρξουν (όπως και στο παιχνίδι άλλωστε) πρέπει να καταναλίσκεται χρήμα. Επιπλέον για να αποδώσουν την αξία τους σε χρήμα (νοικιαστούν ή πουληθούν) επίσης απαιτείται χρήμα - ειδάλλως παραμένουν απλώς περιουσιακά στοιχεία. Δηλαδή σε περίπτωση που ολόκληρη η αγορά στερεύει από ρευστό (όπως στο παιχνίδι) τότε οι παίκτες είτε θα τα ανταλλάσσουν μεταξύ τους , είτε θα αναγκαστούν να τα "ξεπουλήσουν" για όσο ρευστό επιτύχουν ώστε να μπορούν να καλύπτουν τις υποχρεώσεις τους... Θέλω να πω δηλαδή πως η αξία των ακινήτων θα πέφτει διαρκώς σε περίπτωση που εξαφανιστεί η ρευστότητα από την αγορά (όπως και στο παράδειγμα που έθιξα). Κλασσικό παράδειγμα η μεταπολεμική Ελλάδα που ξεπουλιώντουσαν σπίτια για σταφίδες - λάδι ή ένα κομμάτι ψωμί . Θέλω να πω δηλαδή πως η αξία των ακινήτων βρίσεκται σε συνάρτηση με την ποσότητα χρήματος που είναι διαθέσιμη σε μια οικονομία...
Β) Από την κατοχή τίτλων προφανώς και δεν "παράγεται " εισόδημα... Απλώς αλλάζει χέρια το χρήμα ---> δεν εισέρχεται όμως στο παιχνίδι (όπως παραπάνω) νέο χρήμα... Αν κάποιος δεν μπορεί να καλύψει τις υποχρεώσεις του, θα αναγκαστεί να ξεπουλήσει τους τίτλους του--> περεταίρω περιστολή της ρευστότητας μιας αγοράς... Από τη στιγμή που ιδρύθηκαν οι κεντρικές τράπεζες των κρατών ειδικά, η ρευστότητα της αγοράς ελέγχεται πλήρως... Δεν μπορεί να παραχθεί εκ του μηδενός εισόδημα... Μην ξεχνάς πως για την απόκτηση του τίτλου καταναλίσκεται εισόδημα, ενώ η επίτευξη κέρδους αφορά μόνον τον ιδιοκτήτη , όχι τους υπόλοιπους που του μισθώνουν τους τίτλους (αυτοί χάνουν εισόδημα)... Δηλαδή και πάλι το χρήμα σε κυκλοφορία εξακολουθεί να περιορίζεται με τον τρόπο που περιγράφει το παράδειγμα (αν και απλοποιημένο -- ήδη πήρε τόσο κείμενο .. πόσο μάλλον αν έβαζα παραπάνω παραμέτρους), αφού κάποιος από τους παίκτες αυξάνει το εισόδημά του με τους τίτλους ενώ άλλοι το μειώνουν όταν αναγκάζονται να του πληρώσουν και στη συνέχεια δανείζονται για να μην "χάσουν" και το παιχνίδι ακολουθεί όπως περιέγραψα... Μην ξεχνάς το βαθύτερο σημείο του οικονομικού προβλήματος "οι παραγωγικόι συντελεστές μιας οικονομίας είναι περιορισμένες, ενώ οι ανάγκες των φορέων της απεριόριστες..."
γ) Όσον αφορά τον Πέτρο (που δεν τον αντιπαθώ απλώς είπα πως δεν παίζει) τον βγάζω εκτός, γιατί ακριβώς έτσι (και δεν λέω πως τις αντιπαθώ, καθώς σε αυτές στηρίζεται η οικονομία έστω και έτσι) λειτουργούν οι τράπεζες... Εφ' όσων οι τράπεζες έχουν ως στόχο την επίτευξη κέρδους (όπως ο Πέτρος παραπάνω) μέρος των αποταμιεύσεών σου που δανείζουν σε άλλους πελάτες (ως δάνεια) έχουν ως αποτέλεσμα τη δημιουργία κέρδους προς όφελός των (δες επιτόκιο δανείων μεγαλύτερο του τόκου κατάθεσης σου - ακριβώς όπως με τον Πέτρο που μίσθωνε τους υπόλοιπους παίκτες πολύ λιγότερο από όσο ο ίδιος έπαιρνε από την οικονομία μέσω των δανείων που έδινε στους χρεοκοπημένους παίκτες)... Τα χρήματα που οι τράπεζες βγάζουν ως κέρδος (όπως και στην πράξη αποδεικνύεται) δεν επιστρέφουν στην οικονομία με τη μορφή επενδύσεων (π.χ. αύξηση παραγωγής ή βελτίωση υπηρεσιών) αλλά το μεγαλύτερο ποσοστό τους κατακρατώνται εκτός οικονομίας από τους φορείς άσκησης της οικονομικής πολιτικής των τραπεζών... Έτσι η πραγματική αγοραστική δύναμη του συνόλου μιας οικονομίας διαρκώς θα μειώνεται όπως στο παράδειγμα, μέχρι να φτάσει ένα κρίσιμο σημείο όπου και πάλι οι τραπεζίτες θα απελευθερώσουν μια μικρότερη ποσότητα (από αυτήν που κέρδισαν φυσικά) ρευστότητας ώστε να συνεχιστεί το παιχνίδι (το οποίο άλλωστε λειτουργεί προς όφελός τους)...

δ) Όσων αφορά τις μεγάλες διαφορές , όπως είπα και στο παιχνίδι είναι αναπόφευκτες όσο υπάρχει ο ελέυθευρος ανταγωνισμός , καθώς κάποιοι πάντοτε θα ανταγωνίζονται είτε λόγω ικανότητας είτε των εκάστοτε συνθηκών να ανταγωνίζονται καλύτερα - φυσικά και δεν είναι όμως αυτό το πρόβλημα των οικονομιών... Το πρόβλημα που παρουσιάζω είναι ο τρόπος που επιχειρείται η "διάσωση" της όξυνσης των διαφορών αυτών που έχει σαν συνέπεια την απώλεια ρευστότητας με άμεση συνέπεια αργά ή γρήγορα την οικονομική αδυναμία κάθε παίκτη... Τελικά δηλαδή κάθε παίκτης είναι αναγκασμένος να χάσει ανεξαρτήτως του πόσο καλά ξέρει να εργάζεται ή να είναι ανταγωνιστικός... Απλά μαθηματικά είναι.. Σκέψου το κιόλας, αν οι τράπεζες και οι τραπεζίτες δεν είχαν κέρδος από τον ρόλο τους, τότε γιατί θα υπήρχαν;;; Για να βοηθάνε τον κόσμο;;;


Αυτά τα ολίγα... χάρηκα που απάντησες.. Για πές μου όμως τι θα έκανες εσύ στη θέση του Πέτρου όπως ρώτησα;; χαα Αυτό με ενδιαφέρει ομολογώ αρκετά περισσότερο..!!!
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

iJohnnyCash

e-steki.gr Founder

Ο Panayotis Yannakas αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 34 ετών, επαγγέλεται Επιχειρηματίας και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 24,043 μηνύματα.
Οι τίτλοι ιδιοκτησίας έχουν αξία. Να στο θέσω διαφορετικά. Οι τίτλοι ιδιοκτησίας έχουν αξία, το χρήμα -συνήθως - έχει αξία και για αυτό οι άνθρωποι προβαίνουν σε ανταλλαγή τίτλων και χρημάτων. Ακόμη και χρήματα να μην υπάρχουν, η ιδιοκτησία θα έχει αξία (ή εκτός καταργηθεί και η έννοια της ιδιοκτησίας). Δεν θα ήταν λογική συναλλαγή του τύπου "Θα μένεις στο σπίτι μου αλλά θα δουλεύεις 8 ώρες στο χωράφι μου"; Πιθανών να ήταν και αυτό σημαίνει ότι ακόμη και σε σενάριο χωρίς χρήματα οι τίτλοι έχουν αξία. Τέλος τα ακίνητα παράγουν εισόδημα και στην τελική και η εφορία την είσπραξη ενοικίων εισόδημα το θεωρεί.

Επίσης είναι απλοϊκό να ξεκόβουμε τις τράπεζες από την κοινωνία. Όπως απλοϊκό είναι περιμένουμε ειδική προσφορά προς την κοινωνία από τις τράπεζες, επειδή βγάζουν "πολλά" κέρδη. Τι σημαίνει πολλά;# Πολλά είναι τα 2εκ; Αν ναι γιατί να μην είναι το 1εκ ευρώ; Ποία κέρδη είναι περισσότερα; Ενός δικηγόρου όταν βγάλει 500.000€ ή μιας ΑΕ 30 μετοχών όταν βγάλει 20 εκ €; Στην προσφορά δεν μπορούν να υπάρχουν μαθηματικά, γιατί η προσφορά έχει να κάνει με την εντιμότητα. Στην τελική προσφορά δεν είναι και οι θέσεις εργασίας;

Αλλά ας περάσουμε στο κεντρικό θέμα. Είναι λύση ο δανεισμός έναντι μιας κατάστασης χρεοκοπίας; Δεν ξέρω. Ο δανεισμός είναι απλά ένα όπλο. Όπως είναι το ανταλλακτικό μέσο χρήμα ή όπως είναι και η παιδεία. Κάθε όπλο μπορείς να το χρησιμοποιήσεις έντιμα, μπορείς και όχι. Μπορείς να δανειστείς για να αγοράσεις το σπίτι σου, μπορείς να δανειστείς να πάρεις δαχτυλίδι, εισιτήρια του μέλιτος αλλά και ένα δυάρι για την οικιακή βοηθός για να μην σου κρατήσει (πολλά) μούτρα για το γάμο σου. Όσο αφορά τον Πέτρο δεν ξέρει να κάνει και πολλά εκτός από κλασσική τραπεζική.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

  • Τα παρακάτω 0 μέλη και 1 επισκέπτες διαβάζουν μαζί με εσάς αυτό το θέμα:
    Tα παρακάτω 5 μέλη διάβασαν αυτό το θέμα:
  • Φορτώνει...
Top