Διάστημα και εξερεύνησή του

Όσο για τη χαμηλή βαρύτητα, τίποτα δεν έχει βρεθεί ακόμη για να εξουδετερώσει τις συνέπειές της.

Click για ανάπτυξη...

The discovery funded by the European Space Agency (ESA) is sure to create controversy in physics circles and could "form the basis for a new technological domain" according to its discoverers.

Scientists Martin Tajmar, ARC Seibersdorf Research GmbH, Austria; Clovis de Matos, ESA-HQ, Paris; and colleagues rotated a gyroscopic ring of superconducting material at 6,500 RPM (about 13 times faster than the top speed of an audio CD) to study discrepancies between actual measures of mass in superconductors and predictions of quantum theory. They report to have measured an unpredictably strong anomaly in their study of Cooper-pairs (the current carriers in superconductors). This anomaly could be explained by the appearance of a gravitomagnetic field in the spinning superconductor.

Just as a moving electrical charge creates a magnetic field, the rotating superconductor generates a gravitomagnetic field as predicted by Einstein's Theory of General Relativity (GR). Currently, the Gravity Probe B satellite experiment conducted by Stanford University is measuring the "frame-dragging effect" (or gravitomagnetism) predicted by GR. However, GR predicts that the gravitomagnetic effect is virtually negligible, less than one part in a trillion.

The effects measured by Tajmar and de Matos were a million trillion trillion times (30 orders of magnitude) stronger than predicted by GR. "We ran more than 250 experiments, improved the facility over 3 years and discussed the validity of the results for 8 months before making this announcement. Now we are confident about the measurement," says Tajmar.

The experimenters view this experiment as the gravitational analogue of Faraday's electromagnetic induction experiment in 1831. A relationship between gravitational force and "co-gravitational" force was also predicted in the late 1800s by Oliver Heaviside, who viewed the relationship in a way similar to that in which the magnetic field relates to the electric field. This leads to a gravitational relationship in which the forces depend not only on the masses and separations of the interacting bodies but also on their velocities and accelerations.

If this relationship between the fast acceleration of superconducting masses and the generation of gravity effects is confirmed it could lend credence to "fringe physics" experimental results reported by researchers Eugene Podkletnov and Ning Li beginning in the early 1990s. Both experimenters were reported to have produced large gravitational effects through the high-speed gyroscopic rotation of superconductors. Their claims lacked credibility but have been difficult to dismiss entirely without verification of the interrelationship between electromagnetism and gravity.

Though the authors of this experiment produced no gravitational "shielding effect" as claimed by Podkletnov, they do believe that further experimentation could "produce even larger gravitational fields in laboratories".

ESA's experiment, if validated, would provide the first such peer-reviewed confirmation of a relationship between electromagnetic and gravitational forces, heretofore considered separate forces of nature.

Click για ανάπτυξη...

Επιστήμονες που χρηματοδοτούνται από την ESA (ευρωπαϊκή διαστημική υπηρεσία) πιστεύουν πως κατάφεραν να μετρήσουν το βαρυτικό ισοδύναμο ενός μαγνητικού πεδίου, για πρώτη φορά σε ένα εργαστήριο.

Κάτω από συγκεκριμένες ειδικές συνθήκες, η επίδραση είναι πολύ μεγαλύτερη από αυτή που αναμενόταν σύμφωνα με την γενική θεωρία της σχετικότητας και θα μπορούσε να βοηθήσει τους φυσικούς να κάνουν ένα σημαντικό βήμα προς την επιδίωξη μιας κβαντικής θεωρίας της βαρύτητας.

Όπως ένα κινούμενο ηλεκτρικό φορτίο δημιουργεί ένα μαγνητικό πεδίο, έτσι και μία κινούμενη μάζα παράγει ένα μαγνητο-βαρυτικό πεδίο. Σύμφωνα με τη θεωρία της γενικής σχετικότητας, η επίδραση του δεύτερου είναι ουσιαστικά αμελητέα. Ωστόσο ο Martin Tajmar, (ARC Seibersdorf Research GmbH, Austria) πιστεύει πως μαζί με τους συνεργάτες του, κατάφερε να μετρήσει την επίδραση αυτή εργαστηριακά.

Το πείραμά τους περιλαμβάνει έναν δακτύλιο από υπεραγώγιμο υλικό που περιστρέφεται στις 6.500 στροφές το λεπτό. Οι υπεραγωγοί είναι ειδικά υλικά, που χάνουν την ηλεκτρική τους αντίσταση σε συγκεκριμένες θερμοκρασίες. Η περιστροφή ενός υπεραγωγού μπορεί να παράγει ένα ασθενές μαγνητικό πεδίο, το αποκαλούμενο «London moment». Το νέο πείραμα εξετάζει μία υπόθεση που εξηγεί τη διαφορά μεταξύ των μετρήσεων μεγάλης ακριβείας σε ζεύγη Cooper και της πρόβλεψης των μετρήσεων αυτών μέσω της κβαντικής θεωρίας. Ανακάλυψαν πως αυτή η ανωμαλία θα μπορούσε να δικαιολογηθεί από την παρουσία ενός μαγνητο-βαρυτικού πεδίου στον περιστρεφόμενο υπεραγωγό.

(Ζεύγη Cooper: αναφέρονται στη θεωρία «BCS» - από τα ονόματα των 3 ιδρυτών της: Bardeen, Cooper και Schrieffer. Η θεωρία αυτή εξηγεί σε επαρκή βαθμό την τυπική υπεραγωγιμότητα, την ιδιότητα δηλαδή ορισμένων μετάλλων, σε χαμηλές θερμοκρασίες να άγουν το ηλεκτρικό ρεύμα χωρίς αντίσταση. Η θεωρία εξετάζει την υπεραγωγιμότητα ως ένα μακροσκοπικό κβαντομηχανικό αποτέλεσμα. Προτείνει ότι ηλεκτρόνια με αντίθετο σπιν μπορούν να αποτελέσουν ζεύγος, σχηματίζοντας τα λεγόμενα ζεύγη Cooper).

Οι μικροί αισθητήρες επιτάχυνσης που τοποθετήθηκαν σε διάφορες θέσεις κοντά στον περιστρεφόμενο υπεραγωγό (ο οποίος έπρεπε να επιταχύνεται για να υπάρξει αξιοσημείωτη επίδραση), κατέγραψαν ένα πεδίο επιτάχυνσης εκτός του υπεραγωγού, που φαίνεται πως προέκυψε από το μαγνητο-βαρυτικό πεδίο του.

«Αυτό το πείραμα είναι το βαρυτικό ανάλογο του πειράματος του Faraday για την ηλεκτρομαγνητική επαγωγή, που έγινε το 1831. Δείχνει πως ένα υπεραγώγιμο γυροσκόπιο είναι σε θέση να παράγει ένα ισχυρό μαγνητο-βαρυτικό πεδίο και είναι έτσι το βαρυτικό ανάλογο της μαγνητικής σπείρας. Ανάλογα με τις περαιτέρω επιβεβαιώσεις του πειράματος, αυτό το αποτέλεσμα θα μπορούσε να αποτελέσει τη βάση για μια νέα περιοχή στην τεχνολογία, που θα είχε πολυάριθμες εφαρμογές σε τομείς όπως το διάστημα ή η υψηλή τεχνολογία (high-tech)» λέει ο διευθυντής της έρευνας στο ESA, Clovis de Matos.

Παρόλο που το πεδίο αυτό είναι μόλις 100 εκατομμυριοστά της επιτάχυνσης που προέρχεται από το βαρυτικό πεδίο της γης, η μέτρησή του δίνει ένα εκπληκτικό αποτέλεσμα: είναι εκατό χιλιάδες τρισεκατομμύρια φορές μεγαλύτερο από αυτό, που προβλέπει η γενική θεωρία της σχετικότητας του Αϊνστάιν. Αρχικά, οι ερευνητές δεν μπορούσαν καν να πιστέψουν τα ίδια τα αποτελέσματα της έρευνάς τους!

Μαγνητοβαρυτική επαγωγή βαρυτικών πεδίων.

«Κάναμε περισσότερα από 250 πειράματα, προσπαθήσαμε να βελτιώσουμε τις δυνατότητές μας για ένα διάστημα μεγαλύτερο των 3 ετών και συζητήσαμε την εγκυρότητα των αποτελεσμάτων για 8 μήνες πριν κάνουμε αυτήν την ανακοίνωση. Τώρα είμαστε βέβαιοι για τη μέτρηση» λέει ο Tajmar που εκτέλεσε τα πειράματα και ελπίζει πως άλλοι φυσικοί θα διεξάγουν εναλλακτικούς τύπους του πειράματος, έτσι ώστε να ελεγχθούν τα αποτελέσματα και να αποκλειστεί κάποιο πιθανό λάθος.

Παράλληλα με την πειραματική αξιολόγηση της υπόθεσής τους, ο Tajmar και η ομάδα του έψαξαν επίσης για ένα πιο ξεκάθαρο θεωρητικό μοντέλο του λεγόμενου μαγνητο-βαρυτικού «London Moment». Άντλησαν την έμπνευσή τους από την υπεραγωγιμότητα. Οι ηλεκτρομαγνητικές ιδιότητες των υπεραγωγών εξηγούνται στην κβαντική θεωρία με την υπόθεση, ότι οι φορείς του ηλεκτρομαγνητισμού - τα φωτόνια - αποκτούν μάζα. Επιτρέποντας στους φορείς της βαρυτικής δύναμης - τα βαρυτόνια ή γκραβιτόνια - να γίνουν βαρύτερα, ανακάλυψαν πως η αναπάντεχα μεγάλη μαγνητο-βαρυτική δύναμη, θα μπορούσε να διαμορφωθεί ως μοντέλο.

«Εάν επιβεβαιωθεί, θα μπορούσε να είναι μια σημαντική ανακάλυψη» λέει ο Tajmar, «ανοίγει μία νέα οπτική για την έρευνα της γενικής σχετικότητας και τις συνέπειές της στον κβαντικό κόσμο».

Τα αποτελέσματα της έρευνας που έγινε στα πλαίσια της ESA, παρουσιάστηκαν σε ημερίδα της ESA στο ερευνητικό κέντρο τεχνολογίας της Ολλανδίας (ESTEC), στις 21 Μαρτίου του 2006.

Click για ανάπτυξη...

Τος κόστος μόνο των πυραύλων για να απογειωθεί ένας δορυφόρος , πόσο μάλλον ένα διαστημόπλοιο είναι πολλά εκατομύρια $.

Click για ανάπτυξη...

Αρχική Δημοσίευση από venividivici:

Από τα email μου, όταν το είδα....κατάλαβα τι έχουμε να εξερευνήσουμε εκεί έξω.......όχι ότι δεν το ήξερα αλλά το είχα λησμονήσει.....στην τελευταία εικόνα ο ήλιος είναι μια κουκίδα
γι αυτό και το email τελιώνει έτσι......

Σκέψου τώρα, πόσο μεγάλος είσαι εσύ;
Πόσο μεγάλα είναι τα ζητήματα που θα σε αναστατώσουν σήμερα;
Και μʼ αυτή την έννοια, τα θεωρείς ζητήματα τόσο σημαντικά;
ΖΗΣΕ ΤΗ ΖΩΗ ΣΟΥ ΣΤΙΣ ΑΛΗΘΙΝΕΣ ΤΗΣ ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ!

Click για ανάπτυξη...

New Cassini Findings Show Possible Signs of Methane-Based Life on Titan

By Rebecca Boyle Posted 06.04.2010 at 12:34 pm 12 Comments

Hydrocarbon Lakes on Titan An artist's concept of a glassy hydrocarbon lake on Titan, which might harbor exotic forms of microbial life. NASA

Something is consuming hydrogen and organic molecules on Saturn's moon Titan, and the recipe matches astrobiologists' theories about possible methane-based life. Granted, there may be other chemical explanations -- it's just that no one knows what they are yet.
New data from the Cassini spacecraft show hydrogen is disappearing near Titan's surface. What's more, scientists have not been able to find acetylene, an organic molecule that should be pretty abundant in the moon's thick atmosphere.
All this fits very nicely with a theory from NASA astrobiologist Chris McKay, who proposed five years ago that microbial life on Titan could breathe hydrogen and eat acetylene, producing methane as a result.
Scientists emphasize that the findings are not proof of life, and there's plenty of work to do before non-biological causes can be ruled out. Scientific conservatism suggests that a biological explanation should be the last choice after all non-biological explanations are addressed," says Mark Allen of NASA's Jet Propulsion Laboratory in Pasadena, Calif., in a NASA release.
The good news is that even if life is ruled out, the non-biological explanations are still interesting. According to previous studies, hydrogen should be distributed pretty evenly throughout Titan's atmosphere. But it's disappearing at the surface.
"It's as if you have a hose and you're squirting hydrogen onto the ground, but it's disappearing," says Darrell Strobel, a Cassini interdisciplinary scientist based at Johns Hopkins University in Baltimore, Md., who authored a paper published in the journal Icarus.
It's possible that the hydrogen is combining with carbon on Titan's surface to produce methane. But Titan is too cold for that to happen quickly enough to account for all the missing hydrogen. An unknown mineral could be the culprit, meaning scientists may have found a new substance previously unknown to exist on Titan.

Click για ανάπτυξη...

Return of the parachute On June 2, 2010, RKK Energia released a vague statement, with a rather typical reaction to recent independent coverage of the PTK NP project in the Russian press, particularly, doubts expressed about the rocket-powered landing. While providing little information on the current state of the project, it simultaneously dismissed unnamed press reports as "authors' speculations based on previous phases of the spacecraft development." The document went on saying that the company and its contractors have come to the conclusion that a "parachute-reactive" landing would be most suitable for the reentry capsule, VA. It hinted that a some sort of combination of a multi-cupola parachute system, rocket engines and retractable landing legs would be employed to control vertical and horizontal motions of the capsule during landing.
The statement also said that an effective, quick-disconnect and expendable thermal shielding had been developed, apparently referring to a jettisonable heat shield protecting landing gear. The architecture of the spacecraft was updated and new progressive technologies were proposed with a spin-off potential for aviation and other industries, RKK Energia said.

Click για ανάπτυξη...