[Τεχνολογία] Σύντομες ειδήσεις

Super market… Κάτω από κανονικές συνθήκες, αυτό σημαίνει μια οδυνηρή διαδικασία. Ναι μεν έχει τη λίστα με τα ψώνια, αλλά το βάσανο παραμένει βάσανο: «ποιο χαρτί θα αγοράσεις;», «είναι φρέσκο το γάλα;» «τα αβγά είναι σπασμένα;», «το σαμπουάν είναι όντως υποαλλεργικό;», «ο χυμός έχει ή δεν έχει κρυφά συντηρητικά;». Άσε δε το θέμα με τα προϊόντα χαμηλών λιπαρών. Είναι ή δεν είναι; (Από το Καφενεδάκι)


H Pattie Maes από τα εργαστήρια του MIT, παρουσιάζει μια φορητή συσκευή που θα σας κάνει να σκεφτείτε "future is now", σχεδιασμένη από τον Pranav Mistry.

H Patty Maes είναι η βασική σχεδιάστρια αυτού που κάποτε ονομαζόταν "collaborative filtering" και έγινε το κλειδί του Web 2.0: "Things like this" που τροφοδοτείτε από άλλους χρήστες.

Τη δεκαετία του '90 η ομάδα της Maes δημιούργησαν το Firefly, ένα τεχνολογικό προϊόν (που εξελίχθηκε σε startup) που επέτρεπε στους χρήστες να επιλέγουν τα τραγούδια που τους άρεσαν και βάσει αυτών, να εντοπίζουν παρόμοια τραγούδια που δεν είχαν ακούσει ποτέ, χρησιμοποιώντας λίστες άλλων χρηστών με παρόμοια γούστα.

Τώρα η Maes εργάζεται πάνω σε ένα αντίστοιχα καινοτόμο project. Η νεοσύστατη ομάδα της, Fluid Interfaces Group, μέλος των εργαστηρίων MIT Media Labs, στοχεύουν να επανεξετάσουν τους τρόπους με τους οποίους οι άνθρωποι αλληλεπιδρούν με τους υπολογιστές.

Ο υπολογιστής για την Maes δεν αποτελεί πλέον ξέχωρο αντικείμενο, αλλά μια πηγή ευφυίας, συγχωνευμένη στο περιβάλλον μας.

Σύμφωνα με τη Maes, εξοπλισμένοι με ψηφιακά αξεσουάρ, μπορούμε να βρισκόμαστε σε μια συνεχή αλληλεπίδραση με το περιβάλλον, μαθαίνοντας απ' αυτό αλλά και διδάσκοντάς το για τις ανάγκες μας.

Δεν ξέρω αν έχει τύχει σε κανένα σας,
Η HP αντικαθιστά μπαταρίες από λάπτοπ που μπορεί να εμφανίσουν πρόβλημα υπερθέρμανσης.
Πρόκειται για μπαταρίες κατασκευασμένες από τον Αύγουστο του 2007 έως τον Ιανουάριο του 2008.

Η παρακάτω σελίδα έχει τα μοντέλα των λάπτοπ.Πρέπει να γίνει έλεγχος αν ο κωδικός ταυτίζεται με τον κωδικό της μπαταρίας του χρήστη, και αν είναι ίδιος τότε μέσω της φόρμας θα γίνει η αντικατάσταση της.

WOLFRAM ALPHA: Η πρώτη γνωσιακή μηχανή αναζήτησης στο διαδύκτιο.


Από την Καθημερινή.

Αν και πολλοί έσπευσαν να του προσδώσουν τον χαρακτηρισμό του άμεσου ανταγωνιστή του Google, το Wolfram Alpha δεν είναι μηχανή αναζήτησης, ή τουλάχιστον, δε θέλει να θεωρείται έτσι. Στην ομιλία του στη Νομική Σχολή του Χάρβαρντ, ο Στίβεν Γούλφραμ, καταξιωμένος και γνωστός μαθηματικός και επιχειρηματίας, παρουσίασε το νέο του δημιούργημα, απαντώντας ταυτόχρονα στις δεκάδες ερωτήσεις που έχουν εδώ και καιρό διατυπωθεί σε blogs και ιστοσελίδες σχετικά με τη φύση του προγράμματος.
Ενώ οι γνωστές μηχανές αναζήτησης βρίσκουν πράγματα που υπάρχουν ήδη κάπου στο Ίντερνετ, όπως φωτογραφίες, κείμενα, βίντεο, ή άλλες ιστοσελίδες, το Wolfram Alpha απαντά σε ερωτήσεις, μέσω συχνά πολύπλοκων και νέων υπολογισμών.
Τι ακριβώς, δηλαδή, μπορεί να κάνει; Μπορεί να περιγράψει τοποθεσίες, όπως μια πόλη των ΗΠΑ, με τα κύρια στατιστικά της, όπως η ακριβής τοποθεσία, ο πληθυσμός, ο καιρός κλπ. Μπορεί να συγκρίνει αυτό το μέρος με κάποιο άλλο. Ακόμη, αν κάποιος πληκτρολογήσει στο πεδίο ερώτησης «LDL 180», το Wolfram Alpha θα πει το ποσοστό πληθυσμού με επίπεδο χοληστερίνη υψηλότερο από 180. Μπορεί να φτιάξει ένα γράφημα του προσδώκιμου ζωής των ανδρών στην Ιταλία, ή να απαντήσει στο ερώτημα ποιος ήταν πρόεδρος της Βραζιλίας το 1928.
Ο Τζόναθαν Ζιτρέιν, καθηγητής νομικής στο Χάρβαρντ και συνιδρυτής του Κέντρου Μπέρκμαν για το Ίντερνετ και την Κοινωνία, περιέγραψε το νέο εργαλείο ως ένα ισχυρό «υπολογιστικό αλμανάκ». «Ευελπιστεί να αποκτήσει το βάθος και το εύρος ενός παραδοσιακού αλμανάκ. Δίνει τη δυνατότητα στους ανθρώπους να συγκεντρώσουν δεδομένα, να πάρουν μέρος αυτών και να τα συνδυάσουν με άλλα δεδομένα με νέους, πρωτοποριακούς τρόπους. Μπορεί κάποιος να συγκρίνει τις τάσεις του πληθυσμού με την ποσότητα ψαριών που καταναλώνει και να τα συνδυάσει με τα ποσοστά θνησιμότητας», εξήγησε ο ίδιος.
Σύμφωνα με τον δημιουργό του, η λειτουργία του εργαλείο βασίζεται σε τέσσερις πυλώνες: Ο πρώτος περιέχει τεράστια ποσότητα δεδομένων, που έχουν συγκεντρωθεί από διάφορες πηγές. Ο δεύτερος αφορά την μηχανή υπολογισμού, ανάπτυξης του κ. Γούλφραμ, ενώ ο τρίτος αφορά το σύστημα κατανόησης των ερωτήσεων. Τέλος, ο τέταρτος έχει να κάνει με την εμφάνιση των απαντήσεων με ενδιαφέροντες τρόπους.

Click για ανάπτυξη...

Μια δική μου παρέμβαση, για να καταλάβουμε τη διαφορά του wolfram alpha από αυτή των παραδοσιακών μηχανών αναζήτησης (π.χ. Google).
Σε αντίθεση με μια μηχανή αναζήτησης, η οποία ψάχνει την αναφορά του δεδομένου ορίσματός στον παγκόσμιο ιστό με βάση ευρυστικές τεχνικές, το Wolfram Alpha εκλαμβάνει τα δεδομένα ορίσματα ως δεδομένα ενός προβλήματος προς επίλυση, το οποίο προσπαθεί να επιλύσει με βάση τα στοιχεία που υπάρχουν στη γνωσιακή του βάση, χωρίς να κάνει παραπομπές στον κυβερνοχώρο. Ισχύουν οι γνωστοί από τα μαθηματικά κανόνες της απόλυτης σαφήνειας στα δεδομένα και της επιλυσιμότητας του προβλήματος.

Αρχική Δημοσίευση από Estartu:

δεν ξέρω αν κάποιος την δοκίμασε (θα ήθελα να ακούσω εντυπώσεις )

εμένα πάντως μου φαίνεται "παράξενη" ... δεν έχει καμία σχέση με τη συνηθισμένη εικόνα που έχουν
οι γνωστές μηχανές αναζήτησης, πήρα αρκετά "Wolfram|Alpha isn't sure what to do with your input." που
για μένα σημαίνει ότι θα πρέπει να αυτο-εκπαιδευτώ στον τρόπο χρήσης της (γιατί οι ίδιες αναζητήσεις
στο πχ. google , μου δίνουν αποτελέσματα) και το γραφικό της περιβάλλον είναι άσχημο ... σα
δουλειά ερασιτέχνη ...

Click για ανάπτυξη...

Μα δεν είναι μηχανή αναζήτησης ΑΝΑΦΟΡΩΝ, όπως έγραψα και στο προηγούμενο ποστ μου.
Είναι μια μηχανή που λύνει προβλήματα και τα δεδομένα που δίνεις αντιμετωπίζονται σαν δεδομένα για το πρόβλημα αυτό! Πες μου αν έχεις ασχοληθεί με τεχνητή νοημοσύνη για να σου εξηγήσω ακριβώς τη διαφορά.

Αρχική Δημοσίευση από Estartu:

εμένα πάντως μου φαίνεται "παράξενη" ... δεν έχει καμία σχέση με τη συνηθισμένη εικόνα που έχουν
οι γνωστές μηχανές αναζήτησης, πήρα αρκετά "Wolfram|Alpha isn't sure what to do with your input." που
για μένα σημαίνει ότι θα πρέπει να αυτο-εκπαιδευτώ στον τρόπο χρήσης της (γιατί οι ίδιες αναζητήσεις

Click για ανάπτυξη...

Μου φάνηκε κι εμένα λίγο παράξενη, και ως προς τη χρήση της και ως προς το χρόνο που απαιτεί.Αφού κάνει υπολογισμούς και έχει πλακώσει κόσμος πάνω της λογικό είναι από μια μεριά να καθυστερεί.

Φωτεινός παντογνώστης φάση.

Έρχεται και απάντηση από τη google από ότι διάβασα.Το Google Squared.

Aπό myphone.gr:

Microsoft: Νέα μηχανή αναζήτησης «Bing» Η εξέλιξη του ως το αντίπαλο δέος στη μηχανή αναζήτησης της Google είναι ο στόχος που έχει θέσει η Microsoft όσον αφορά το Bing. Το τελευταίο βρίσκεται στην ηλεκτρονική διεύθυνση www.bing.com και δεν είναι τίποτα άλλο από τη νέα μηχανή αναζήτησης της Microsoft, που επιδιώκει μέσα από μία σειρά από νέα χαρακτηριστικά να αποσπάσει ένα σημαντικό ποσοστό των αναζητήσεων που γίνονται στο Διαδίκτυο. Το έργο της ομάδας του Bing δεν είναι καθόλου εύκολο, όμως, από την άλλη πλευρά οι πρώτες εντυπώσεις για τη νέα μηχανή αναζήτησης είναι εξαιρετικά θετικές.

Η νέα μηχανή ενσωματώνει δυνατότητα επέκτασης περιεχομένου, αναγνώρισης της πρόθεσης του εκάστοτε ερωτήματος και δημιουργίας περίληψης εγγράφων, προσφέροντας ένα νέο μοντέλο αναζήτησης, το οποίο προσαρμόζεται δυναμικά στον εκάστοτε τύπο ερωτήματος. Το Bing βοηθά στον εντοπισμό των συναφών αποτελεσμάτων αναζήτησης μέσα από λειτουργίες, όπως οι παρακάτω: το Best Match, που ξεχωρίζει και εκτελεί άμεσα την καλύτερη απάντηση, το Deep Links, που προσφέρει περισσότερη ενημέρωση σχετικά με τις πληροφορίες που έχει να προσφέρει μία συγκεκριμένη ηλεκτρονική σελίδα, και το Quick Preview, που προσφέρει τη δυνατότητα προεπισκόπησης της σχετικής σελίδας, απλώς και μόνο σύροντας το ποντίκι πάνω το σύνδεσμο της σελίδας. Το Bing προσφέρει επίσης πρόσβαση σε πληροφορίες με ένα κλικ μέσω του Instant Answers, που έχει σχεδιαστεί για να εμφανίζει τις αναζητούμενες πληροφορίες στον κορμό της σελίδας αποτελεσμάτων αναζήτησης, ελαχιστοποιώντας την ανάγκη για επιπρόσθετα κλικ.
Επίσης περιλαμβάνει λειτουργίες που οργανώνουν τα αποτελέσματα αναζήτησης, όπως το Explore Pane, ένα σετ δυναμικών εργαλείων πλοήγησης και αναζήτησης στην αριστερή πλευρά της σελίδας, το Web Groups, το οποίο ομαδοποιεί τα αποτελέσματα, τόσο στο Explore Pane, όσο και στα ίδια τα αποτελέσματα, και το Related Searches and Quick Tabs, που πρόκειται ουσιαστικά για έναν πίνακα περιεχομένων με διαφορετικές κατηγορίες αποτελεσμάτων αναζήτησης. Στο σύνολο τους αυτές, καθώς και άλλες λειτουργίες του Bing, εξασφαλίζουν καλύτερη περιήγηση στα αποτελέσματα αναζήτησης και γρηγορότερη εύρεση των επιθυμητών πληροφοριών. Επιπλέον, χρησιμοποιώντας το Bing για online αγορές, η λειτουργία Sentiment Extraction διερευνά ενδελεχώς το διαδίκτυο, αναζητώντας απόψεις χρηστών και κριτικές ειδικών, προκειμένου να συνδράμει στην απόφαση αγοράς. Στο Bing Travel, η λειτουργία Rate Key συγκρίνει την τοποθεσία, την τιμή και τις ανέσεις που προσφέρουν διάφορα ξενοδοχεία και εμφανίζει τις καλύτερες τιμές με διαφορετικά χρώματα, ενώ το Price Predictor βοηθά στην ουσία τους καταναλωτές να αποφασίσουν πότε θα αγοράσουν ένα αεροπορικό εισιτήριο για να εξασφαλίσουν τις χαμηλότερες δυνατές τιμές.

Η νέα ομάδα προϊόντων θα περιλαμβάνει τις ακόλουθες αλλαγές σε υπάρχοντα προγράμματα της Microsoft. Η πλατφόρμα χαρτογράφησης της Microsoft, το Virtual Earth, θα ονομάζεται πλέον Bing Maps for Enterprise. Η τεχνολογία που προήλθε από την απόκτηση της Farecast από τη Microsoft τον Απρίλιο 2008 αποτελεί πλέον βασικό συστατικό στοιχείο του Bing Travel. Το πρόγραμμα επιστροφής χρημάτων της Microsoft, που πλέον είναι γνωστό ως Bing Cashback, με περισσότερες από 850 εμπορικές επιχειρήσεις και πάνω από 17 εκ. διαθέσιμα προϊόντα, θα ενσωματωθεί πλήρως στην εμπειρία του Bing Shopping.

Click για ανάπτυξη...

Αρχική Δημοσίευση από Estartu:

(εξακολουθώ πάντως να υποστηρίζω ότι το γραφικό περιβάλλον της είναι κάθε άλλο παρά "ελκυστικό"
για τον χρήστη)

Click για ανάπτυξη...

Τελικά το γραφικό περιβάλλον μπορεί να μην λέει και πολλά, αλλά την έχω καταβρεί με τις γραφικές παραστάσεις κι επίσης κάνει απλοποιήσεις σε μαθηματικές εκφράσεις που με το χέρι άντε να βρεις κουράγιο να τις κάνεις

Αρχική Δημοσίευση από borat:

..

Click για ανάπτυξη...

Πολλές μηχανές ξεπηδάνε τελευταία.
Τουλάχιστον σπάει το "μονοπώλιο" της πληροφορίας με τις μηχανές που πάνε να ανταγωνιστούν τη google.

Από in.gr

«Σύντομα» η beta του Morro
Σχεδόν έτοιμο το δωρεάν λογισμικό προστασίας της Microsoft

Η Microsoft ετοιμάζεται να παρουσιάσει σε δοκιμαστική μορφή νέο λογισμικό προστασίας από ιούς και spyware το οποίο θα διατίθεται δωρεάν, ανακοίνωσε εκπρόσωπος της εταιρείας. Πάντως οι εταιρείες που ειδικεύονται στην ασφάλεια υπολογιστών δεν αισθάνονται ότι απειλούνται, δεδομένου μάλιστα ότι το προηγούμενο άνοιγμα της Microsoft στην αγορά είχε αποτύχει.

Όπως αναφέρει το πρακτορείο Reuters, το νέο πρόγραμμα βασικής προστασίας, με την κωδική ονομασία Morro (παίρνει το όνομά του από την παραλία Μόρο του Σάο Πάολο) θα είναι «σύντομα» διαθέσιμο σε δοκιμαστική μορφή.

Πριν από τρία χρόνια, η Microsoft επιχείρησε να εισέλθει στην αγορά ασφάλειας υπολογιστών με το Live One Care, μια υπηρεσία που τελικά απέτυχε. Η εταιρεία ανακοίνωσε το Νοέμβριο ότι εγκαταλείπει το προϊόν με την προοπτική να το αντικαταστήσει με το Morro εντός του 2009.

Αναλυτές και επενδυτές περιμένουν τώρα να δουν τα χαρακτηριστικά του νέου λογισμικού για να διαπιστώσουν κατά πόσο μπορεί να ανταγωνιστεί ανάλογα δωρεάν προγράμματα βασικής προστασίας που διαθέτουν σήμερα άλλες εταιρείες.

H κορυφαία Symantec και η MacAfee, σήμερα Νο2 στην αγορά, δεν δείχνουν πάντως να αγχώνονται: «Το δωρεάν προϊόν της Microsoft είναι μια στοιχειώδης έκδοση του προγράμματος OneCare που η Microsoft απέσυρε από τα ράφια. Μια πλήρης σουίτα διαδικτυακής ασφάλειας είναι αυτό που χρειάζονται σήμερα οι καταναλωτές για να προστατευτούν πλήρως» σχολίασε η Τζανίς Σάφιν, πρόεδρος του τμήματος καταναλωτικών προϊόντων της Symantec.

Ανάλογο το σχόλιο του Τζόρις Έβανς, εκπροσώπου της MacAfee: «Είμαστε σίγουροι για την ικανότητά μας να ανταγωνιστούμε με οποιονδήποτε εισέλθει στην αγορά».

Η Trend Micro, Νο3 στην αγορά, αρνήθηκε να σχολιάσει.


κλικ

Χωρίς τον ΙΕ τα Windows 7 στην Ε.Ε.

Δεν θα περιλαμβάνει τον Internet Explorer η επόμενη έκδοση των Windows που θα κυκλοφορήσει στην Ευρώπη, είτε προεγκατεστημένη σε νέους υπολογιστές είτε στα ράφια των καταστημάτων. H Microsoft επιχειρεί να αποφύγει το κακό προηγούμενο στην ΕΕ -και περίπου μισό δισεκατομμύριο ευρώ πρόστιμο- και ετοιμάζει τα Windows 7 E.

Έτσι, απαντά στις ανησυχίες της αρμόδιας αρχής για τον υγιή ανταγωνισμό στην Ε.Ε., η οποία εξετάζει εάν η εταιρεία εκμεταλλεύεται και πάλι την δεσπόζουσα θέση της και στην ευρωπαϊκή αγορά λειτουργικών συστημάτων για να προωθήσει το δικό της browser, όπως ισχυρίζονται οι ανταγωνιστές της (Opera, Mozilla, Google).

H έκδοση Windows 7 E θα κυκλοφορήσει στα κράτη-μέλη της ΕΕ, την Κροατία και την Ελβετία. Στο παρελθόν, και μετά την καταδίκη της εταιρείας για αθέμιτο ανταγωνισμό, η Microsoft διαθέτει στην Ευρώπη τις εκδόσεις Ν των Windows XP και των Vista, στις οποίες δεν περιλαμβάνεται το δικό της πρόγραμμα αναπαραγωγής αρχείων πολυμέσων (ο Windows Media Player). Όμως, οι εκδόσεις αυτές δεν είναι καθόλου δημοφιλείς, ίσως επειδή οι εκδόσεις με τον WMP έχουν την ίδια τιμή.

Αυτή τη φορά, η Microsoft φαίνεται να τιμωρεί τους Ευρωπαίους χρήστες: καμία έκδοση των Windows 7 στην Ευρώπη δεν θα περιλαμβάνει εκ προοιμίου τον Internet Explorer 8, εκτός εάν ο κατασκευαστής υπολογιστών τον συμπεριλάβει (μόνο του ή μαζί με άλλους browser) στα έτοιμα συστήματα που θα εμπορεύεται στην Ε.Ε.

Ως εκ τούτου, για να σερφάρει κανείς στο Ίντερνετ θα πρέπει να αναζητήσει κάποιον browser προς εγκατάσταση.

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δηλώνει αφενός ικανοποιημένη από το γεγονός ότι οι ευρωπαίοι χρήστες θα αποκτήσουν επιλογές (αφού οι κατασκευαστές OEM αναμένεται να εγκαταστήσουν διαφορετικούς και ίσως πολλαπλούς browser), αφετέρου δυσαρεστημένη καθώς η Microsoft μοιάζει να εκδικείται στερώντας από τους χρήστες την επιλογή του IE.

Πάντως, οι πωλήσεις του λειτουργικού υπό μορφή πακέτου αντιπροσωπεύουν μόλις το 5% των πωλήσεών του, αφού συνήθως πωλούνται εγκαταστημένα ήδη σε νέα συστήματα. Ως εκ τούτου, δεν αναμένεται να υπάρξει πρόβλημα με την έλλειψη browser τουλάχιστον σε μεγάλη κλίμακα.

Click για ανάπτυξη...

κλικ

EU welcomes the microUSB as a standard phone charger socket



The European Commission announced that most of the leading mobile phone makers have come to the agreement to adopt the microUSB port as a standard European charger socket.
This will allow people to use one charger for all the handsets they have around the house.
This is not only convenient but also shrinks the volume of waste caused by unwanted phone accessories. Each year approximately 4 000 tons of accessories are thrown away by users, which change their phone and no longer need the incompatible accessories.
Many companies incl. Nokia, Samsung, LG, Motorola, RIM, etc. have already started producing microUSB compatible devices while others like Apple and Sony Ericsson should follow them in the beginning of next year. Wow, that would make quite a few iPhone and iPod accessories ready for the junk.

Click για ανάπτυξη...

κλικ

Επιτέλους, κάθε καλοκαίρι δεν θα φοβόμαστε μην ξεχάσουμε τον φορτιστή ...

Δεν βρήκα άλλο τόπικ να το βάλω και το βάζω εδώ, από το ΒΗΜΑ:


Τα αρχαία θέατρα «κουρδίζονταν»!

Πώς τα αρχαιοελληνικά και ρωμαϊκά θέατρα άγγιζαν την ακουστική τελειότητα






Οι μετρήσεις είχαν δείξει εντελώς άλλα από αυτά που επιθυμούσαν οι τρεις ερευνητές. Κλεισμένοι για μέρες σε ένα άχαρο, μικρό δωμάτιο, τον θάλαμο ηχομόνωσης του Εργαστηρίου Αρχιτεκτονικής Τεχνολογίας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης, μαζί με γεννήτριες θορύβου, μικρόφωνα, υπολογιστές, και διάφορα είδη αγγείων, κυρίως πήλινα πιθάρια αλλά και μπουκάλια ή βάζα, έπαιρναν μετρήσεις και μελετούσαν τις γραφικές παραστάσεις που αυτές έδιναν. Ηθελαν να καταλάβουν την επίδραση που έχουν τέτοια αντικείμενα στην ακουστική του χώρου.

Με αυτό το θέμα είχε ασχοληθεί από το 1863 ήδη ο Hermann von Helmholtz, ένας από τους τελευταίους πανεπιστήμονες της Ευρώπης, και στη συνέχεια πολλοί ερευνητές που χρησιμοποίησαν προχωρημένα Μαθηματικά αλλά και πολύ εξελιγμένα ηλεκτρονικά μηχανήματα για να καταλάβουν το πώς θα μπορούσαν να βελτιώσουν την ακουστική κλειστών αιθουσών αλλά και ανοικτών θεάτρων. Επί ενάμιση αιώνα γίνονται προσπάθειες με ειδικά κοίλα δοχεία, κυλινδρικά ή σφαιρικά.

Ονομάζονται «συνηχητές» Helmholtz και διεγείρεται σε έντονες παλμικές κινήσεις ο αέρας στο εσωτερικό τους με ακουστικά κύματα μιας κυρίως συχνότητας που ονομάζεται και «κεντρική» για το κάθε δοχείο. Μόνο που αιώνες πιο πριν οι Αρχαίοι Ελληνες και οι Ρωμαίοι είχαν καταφέρει να κάνουν εκπληκτικές βελτιώσεις σε αυτό το θέμα, χωρίς, εννοείται, να διαθέτουν τις σημερινές ευκολίες.

Υπόθεση μιας περισπωμένης

Πόσο καλλιεργημένο όμως ήταν άραγε το κοινό της εποχής ακουστικά; Εχει σωθεί, επάνω σε αυτό, μια εκπληκτική ιστορία για τον άτυχο (ή και κάπως άτεχνο ηθοποιό Ηγέλοχο, που έκανε λάθος και στην απαγγελία του τόνισε με τη φωνή του μια λέξη με περισπωμένη αντί για οξεία. Και έτσι θέλοντας να πει «Γαλήν ορώ», δηλαδή ότι βλέπει μπροστά του μια γαληνεμένη θάλασσα, είπε μεν «Γαλήν ορώ» αλλά προφέροντας σαν να τονιζόταν με περισπωμένη, που σήμαινε: αντικρίζω μια... γάτα. Δρέποντας άμεσα, αντί για συγκίνηση, πλούσιο το γέλιο μιας με οξύτατη ακοή και γεμάτης με κοινό κερκίδας. Ο αρχιτέκτονας του θεάτρου λοιπόν ήταν υποχρεωμένος να μπορεί μετά την ανέγερσή του να πραγματοποιεί και έναν λεπτό συντονισμό, που θα αφαιρούσε τα τυχόν ηχητικά ελαττώματα του χώρου.

Οπως λοιπόν μαθαίνουμε από την εργασία με τίτλο «Χαλκός ηχών», του αρχιτέκτονα μηχανικού Παναγιώτη Καραμπατζάκη, του ηλεκτρολόγου μηχανικού Βασίλη Ζαφρανά με ειδικό σύμβουλο τον αναπληρωτή καθηγητή αρχιτέκτονα μηχανικό και αρχαιολόγο Γιώργο Καραδέδο, που παρουσιάστηκε στο Συνέδριο Ακουστικής του Πολυτεχνείου πριν από λίγο καιρό, «στον 5ο π.Χ. αιώνα, οι βασικές αρχές σχεδίασης του ελληνικού θεάτρου είχαν φτάσει ήδη σε αρκετά υψηλό επίπεδο. Με την πάροδο του χρόνου, τα αρχαία ελληνικά θέατρα, τόσο ως προς τη γεωμετρία όσο και ως προς τη λειτουργία και τη δυνατότητα υποστήριξης παραστάσεων, μετατράπηκαν σε περίτεχνα κτίσματα, υψηλής αισθητικής και κατασκευαστικής τεχνολογίας, έχοντας ξεκινήσει από μια απλή διαμόρφωση της χωμάτινης πλαγιάς εμπρός από μια επίπεδη περιοχή. Επιπλέον, ως το τέλος του 4ου αιώνα π.Χ. χαρακτηριστική είναι η είσοδος των Μαθηματικών ( θεωρία αριθμών των Πυθαγορείων) στις γεωμετρικές χαράξεις και γενικότερα στον αρχιτεκτονικό σχεδιασμό των κτιρίων. Και ακόμη ειδικότερα των θεάτρων. Διότι ο σχεδιασμός τους επηρεάστηκε σημαντικά από την ακουστική η οποία την περίοδο αυτή διαμορφώνεται ήδη ως επιστήμη. Ιδιαίτερα κατά το τέλος του 4ου π.χ. αιώνα συμβαίνει η “μεταπήδηση” από τις θεωρίες των Πυθαγορείων στις Αριστοτελικές θεωρίες και αυτή δίνει σημαντική ώθηση στην εξέλιξη των επιστημονικών θεωριών της μουσικής και της ακουστικής. Χαρακτηριστικότερη μορφή της περιόδου μεταπήδησης είναι αυτή του Αριστόξενου του Ταραντίνου στου οποίου τις μουσικές θεωρίες οφείλεται και ο μετέπειτα διαχωρισμός του μουσικού κόσμου στους “Κανονικούς” ( οπαδούς του Πυθαγορείου μουσικού συστήματος, των μαθηματικών υπολογισμών και των μαθηματικών κανόνων) και τους “Αρμονικούς” (οπαδούς της θεωρίας του Αριστόξενου σύμφωνα με την οποία καθοριστικός παράγοντας της μουσικής αρμονίας είναι η ακοή και τελικός κριτής το αφτί)».

Η βοήθεια του Βιτρούβιου
Οι ερευνητές της Πολυτεχνικής Σχολής είχαν ξεκινήσει με δικά τους εντελώς μέσα να ψάχνουν το πώς διόρθωναν και ενίσχυαν τον ήχο οι άνθρωποι πριν από 1.600 ως και 2.500 χρόνια στο παρελθόν. Αλλά είχαν βρεθεί σε ένα αδιέξοδο. Ηξεραν ότι από την εποχή του Αριστόξενου αρχίζει η χρήση αγγείων για τη βελτίωση της ακουστικής των θεάτρων και οι σχετικές θεωρίες μεταφέρονται στην εποχή μας από τον λατίνο αρχιτέκτονα Βιτρούβιο (80 π.Χ - 15 μ.Χ), στα κεφάλαια 4 και 5 του 5ου βιβλίου του με τίτλο «De Architectura», όπου ενσωμάτωσε, όπως ο ίδιος αναφέρει, τις θεωρίες του Αριστόξενου. Ηδη πριν από το τέλος του 4ου αιώνα π.χ. είναι γνωστά τα «ιδιαίτερα» ακουστικά χαρακτηριστικά των αγγείων και εν γένει των δοχειόσχημων αντικειμένων ή χώρων. Ομως έπρεπε να παραδεχθούν ότι οι μετρήσεις τους έδειχναν καθαρά πως οι μεταβολές του ηχητικού πεδίου από όλα αυτά τα πιθάρια, τα δοχεία, τα μπουκάλια ήταν πολύ μικρότερες από όσο χρειαζόταν για να φτιάχνουν την ακουστική στον χώρο ενός ολόκληρου υπαίθριου θεάτρου.

Φαίνεται ότι τα αντικείμενα αυτά είναι ικανά να μετασχηματίζουν την ηχητική ενέργεια του χώρου σε μεγάλο ποσοστό στο εσωτερικό τους. Οπως όμως συμπεραίνεται από τις προηγούμενες μετρήσεις, το κέλυφος εξαναγκάζει την ενέργεια ή να απορροφάται ή να εκτονώνεται σχεδόν μόνο μέσω του «λαιμού», επηρεάζοντας μόνο σε μικρή απόσταση τον χώρο. Ετσι η ενέργεια, μεταφέρεται πιο πολύ στα τοιχώματα του δοχείου σαν μηχανική ενέργεια (δόνηση) και μεγάλο μέρος της απορροφάται από το αντικείμενο, δηλαδή μετατρέπεται κυρίως σε θερμική ενέργεια. Αν μάλιστα το αγγείο είναι ακλόνητα στερεωμένο ή υπερβολικά βαρύ, όπως για παράδειγμα όταν είναι ενσωματωμένο στην τοιχοποιία, τότε όλη η προσλαμβανόμενη μηχανική ενέργεια μετατρέπεται τελικά σε θερμότητα, και το αντικείμενο δρα ως ηχοαπορροφητής στον χώρο. Αν προστεθούν στο εσωτερικό του αγγείου άχυρα, στάχτη ή μαλλί, όπως έχει βρεθεί να συμβαίνει σε κάποιες μεσαιωνικές εκκλησίες, με ενσωματωμένα πιθάρια στην τοιχοποιία τους, τότε το αντικείμενο επιδρά μεν στην ακουστική του χώρου αλλά μόνο στις παραμέτρους της απορρόφησης και της διάχυσης. Το ίδιο περίπου συμβαίνει και με τα χοντρά πήλινα πιθάρια που δεν έχουν τη δυνατότητα αναμετάδοσης της προσλαμβάνουσας ενέργειας μέσω του μηχανικού συντονισμού τους. Επομένως στην ερώτηση και τώρα τι κάνουμε, η απάντηση ήταν: «ψάχνουμε κι άλλο».



Η λύση των 50 ευρώ
Χάρη και στην εργασία του κ. Γιώργου Καραδέδου «Technologia dell' antico teatro Greco» επέστρεψαν στις μαρτυρίες του Βιτρούβιου. Βιβλίο 5, παράγραφος 1: Εκεί υπήρχε η υπόδειξη «Μπρούτζινα βάζα θα έπρεπε να κατασκευαστούν ανάλογα με το μέγεθος του θεάτρου. Να είναι τέτοια που όταν τα αγγίζεις να βγάζουν ήχους με απόσταση τετάρτης, πέμπτης ως την επόμενη οκτάβα (δηλαδή μέχρι το διπλάσιο της αρχικής συχνότητας). Σε ειδικές θέσεις στο θέατρο αντηχεία να μπορούν να τοποθετηθούν χωρίς να ακουμπούν αλλού παρά μόνο στο έδαφος, αναποδογυρισμένα και μάλιστα με κλίση χάρη σε τάκους ύψους από 15 πόντους και πάνω».

Από αυτές τις διαφωτιστικές περιγραφές του Βιτρούβιου μπορούσαν πια να φανταστούν τα περίφημα αγγεία ως σφαιρικά ίσως στο σχήμα, μεταλλικά, που το κέλυφός τους να δονείται στις περιγραφόμενες νότες του εναρμόνιου γένους, και σε τέτοια μαθηματική αναλογία μεταξύ τους ώστε να μεταδίδεται ενέργεια από το ένα στο άλλο αποτελώντας ένα ενεργό ηχητικό σύνολο. Ετσι που η συμβολή τους στην τελική ακουστική του χώρου να μην είναι απαραίτητα ηχοαπορροφητική.

Ο,τι πιο πρόχειρο και οικονομικό εκείνη τη στιγμή ήταν να αγοραστούν κάποια γυάλινα σφαιρικά δοχεία των 50 ευρώ και σε πειραματικές μετρήσεις που έγιναν το φαινόμενο της επίδρασης του αγγείου στο ηχητικό πεδίο ήταν σημαντικό. Οι τιμές που καταγράφηκαν στις μετρήσεις έδειξαν ενίσχυση ως και 25dB σε σημεία του ηχητικού πεδίου απόστασης άνω των 3 μέτρων από το καθένα. Αυτό μάλιστα! Διότι έτσι, με ένα σύνολο μεταλλικών αντηχείων θα μπορούσε να επιτευχθεί σημαντική ενίσχυση στις νότες που ανήκαν στο εναρμόνιο γένος αφού βέβαια η όλη «παράθεση», δηλαδή η διάταξη των αγγείων, κουρδιζόταν κατάλληλα. Ο Βιτρούβιος αναφέρει στο 1ο βιβλίο του σχετικά με την εκπαίδευση του αρχιτέκτονα ότι θα πρέπει να έχει γνώσεις μουσικής τουλάχιστον τόσες ώστε να μπορεί να «κουρδίσει» μια παράθεση αγγείων σε ένα θέατρο. Από τη μαρτυρία αυτή συμπεραίνουμε ότι το τελικό κούρδισμα γινόταν επί τόπου κάθε φορά που το απαιτούσαν οι περιστάσεις.

Σε ποιο τόνο παίζουμε απόψε;
Το σύνολο των αγγείων που πρέπει να χρησιμοποιηθεί για μια παράσταση το ονομάζουμε «παράθεση». Γνωρίζοντας σε ποιο γένος θα παιχτεί το έργο γνωρίζουμε ταυτόχρονα και ποιες «νότες», θεωρητικά δηλαδή ήχοι ποιων συχνοτήτων θα ακουστούν. Τα αντηχεία κατασκευάζονται και με τη βοήθεια των τάκων παίρνουν την απαιτούμενη κλίση για να συντονίζεται το καθένα αντίστοιχα σε μία από αυτές. Ενώ σε άλλες περιπτώσεις μπορούν να δρουν σαν απορροφητές ενέργειας στα ανοιχτά θέατρα οι ερευνητές καταλήγουν ότι δρούσαν σαν μετασχηματιστές ενέργειας. Στην περίπτωση της απορρόφησης μετατρέπουν μεγάλο μέρος της ενέργειας των ηχητικών κυμάτων σε θερμική ενώ στην περίπτωση του μετασχηματισμού αντλούν ενέργεια από κύματα με συχνότητες γειτονικές της κεντρικής τους και ανεβάζουν ακριβώς την ενέργεια της κεντρικής. Οταν όμως είναι το ένα κοντά στο άλλο συμβαίνει και η λεγόμενη ηχητική σύζευξη. Δηλαδή οι παλμικές κινήσεις του ενός να επηρεάζουν τις δονήσεις του άλλου. Αυτό δεν μπορεί να γίνει παρά μόνο σε ελεύθερα δονούμενα και με λεπτά τοιχώματα δοχεία. Τότε πάλλονται τα ίδια όπως γίνεται με μια καμπάνα. Συντονίζονται δηλαδή τα τοιχώματα με τις παλμικές κινήσεις του αέρα στο στόμιο και έχουμε μια δόνηση σχεδόν... τρελή που την καταλαβαίνεις και με το χέρι αγγίζοντας εξωτερικά τα τοιχώματα του ανεστραμμένου αντηχείου, ιδιαίτερα κοντά στον πυθμένα του.
Η αντίστροφη και υπό κλίση τοποθέτηση ενισχύει το φαινόμενο λόγω ανακλάσεων και με την αυξομείωση της απόστασης του χείλους από το έδαφος αυξάνεται η επιφάνεια της οπής δηλαδή και η κεντρική (ιδιο)συχνότητά του. Με τον τρόπο αυτόν δεν χρειαζόταν να κατασκευάσεις με μεγάλη ακρίβεια τα αγγεία διότι μπορούσες επιτόπου να κάνεις λεπτές ρυθμίσεις. Ηταν, για να δώσουμε μια σύγχρονη αναλογία, σαν να εκτελούσαν ένα μουσικό κομμάτι ας πούμε σε Ντο Ματζόρε. Οι νότες που θα έχει θα είναι ντο ρε μι φα σολ λα σι ντο... που η κάθε μία αντιστοιχεί σε μια συχνότητα. Οι συχνότητες που παρεμβάλλονται ανάμεσα στους τόνους της κλίμακας δεν θα παιχτούν ποτέ γιατί απλά το μουσικό θέμα δεν τις περιέχει αφού θα υπάρχουν μόνο οι νότες της Ντο Ματζόρε.

Τα αγγεία (για να είναι εντάξει και με την αρχή διατήρησης της ενέργειας) απορροφούν τις συχνότητες δεξιά και αριστερά από την «κεντρική» και τη δυναμώνουν απορροφώντας ενέργεια από τις συχνότητες που δεν είναι πάνω στην κλίμακα και αποτελούν θόρυβο ή φάλτσο. Ας μην ξεχνούμε ότι οι θεατρικές παραστάσεις της εποχής ήταν και κάτι σαν μιούζικαλ ή όπερα όπου οι μουσικοί, οι ηθοποιοί και ο χορός κινούνταν αυστηρά πάνω στο πλαίσιο της κλίμακας, δηλαδή (απλουστευτικά) του γένους του κομματιού. Η ενίσχυση βρέθηκε να είναι σε κλειστούς χώρους κάπου 25 ντεσιμπέλ και σε ανοικτούς σύμφωνα με τελευταίες έρευνες 12 - 15 ντεσιμπέλ. Καθόλου άσχημα.

Το μεγάλο κόλπο
Συνοψίζοντας τα συμπεράσματα που προκύπτουν από την εργαστηριακή και βιβλιογραφική έρευνα, μπορούμε να δεχτούμε τα παρακάτω:

· Οι σχετικές πηγές αναφέρουν την ευρεία χρήση χάλκινων και μπρούτζινων κυρίως συνηχητικών αγγείων προκειμένου να βελτιωθεί η ακουστική των ελληνιστικών και ρωμαϊκών θεάτρων. Γιατί δεν έχουν βρεθεί; Ισως διότι κατά καιρούς οι επίγονοι αγνοώντας τη λειτουργία (και την αξία) τους τα έλιωναν για να καρπωθούν το μέταλλο.

· Κατά την εξέταση συνηχητών που είναι κατασκευασμένοι από άργιλο (πήλινα πιθάρια), βρέθηκε ότι ναι μεν συντονίζονται, πλην όμως αυτό συντελεί ώστε να απορροφηθεί τελικά ήχος αντί του αναμενομένου να ενισχυθεί, λόγω των υλικών κατασκευής των συνηχητών.


· Η επίδραση των συνηχητών, στην περίπτωση που η πηγή είναι «κουρδισμένη στο γένος στο οποίο είναι κουρδισμένη η παράθεση των αγγείων, εμπεριέχει διπλό ακουστικό κέρδος, πρώτον διότι ενισχύει τη διέγερση της πηγής και δεύτερον διότι απορροφά ακουστική ενέργεια από τις γειτονικές, μη «συντονισμένες» συχνότητες.

· Αναφέρεται ότι ίσως στο θέατρο της Κορίνθου τέτοια χάλκινα αντηχεία χρησιμοποιήθηκαν για να βελτιωθεί η κακή ακουστική του. Και η γνώση της περίπτωσης αυτής σε όλο τον ελληνόφωνο χώρο ίσως να σχετίζεται με το σχετικό απόσπασμα της επιστολής του Παύλου προς τους Κορινθίους.

Η εργασία αυτή χρηματοδοτήθηκε από τους ίδιους τους ερευνητές και μας αποδεικνύει πόσο καλά έβρισκαν λύσεις επιπέδου σε προβλήματα εκείνης της εποχής. Αν λοιπόν κάποιος μπορούσε να διαθέσει ένα σχετικά μικρό ποσό για την πειραματική κατασκευή μερικών τέτοιων μεταλλικών αντηχείων και να γίνουν μετρήσεις σε θέατρα που ήδη υπάρχουν στον ελληνικό χώρο η όλη προσπάθεια θα μπορούσε επιπλέον να διαφημιστεί και στο εξωτερικό με πολύ καλά αποτελέσματα. Ελληνες ερευνητές που προσπαθούν να βελτιώσουν την ακουστική αρχαίων θεάτρων χωρίς να εισβάλει σε αυτά ο ηλεκτρισμός και ο ηλεκτρονικά παραγόμενος ήχος. Ρομαντικό πολύ;

ΠΕΡΙ ΑΚΟΥΣΤΙΚΗΣ...

«Αν θάψει κανείς πιθάρι ή άδεια δοχεία από πηλό και τα σκεπάσει με πώμα, γιατί τα κτίρια αποκτούν καλύτερη ακουστική; Καθώς επίσης αν υπάρχει μέσα στο σπίτι πηγάδι ή στέρνα; Ή μήπως, επειδή η ηχώ είναι ανάκλαση, πρέπει να είναι συγκεντρωμένος ο περιεχόμενος αέρας, και να έχει επιφάνεια πυκνή και λεία, πάνω στην οποία θα ανακλαστεί; Πράγματι, έτσι παράγεται κατ' εξοχήν ήχος. Το πηγάδι, λοιπόν, και η στέρνα διαθέτουν τη στενότητα και την ιδιότητα να συγκεντρώνουν (τον αέρα), τα πιθάρια και τα δοχεία διαθέτουν επίσης την πυκνότητα των τοιχωμάτων τους, οπότε και από τα δύο προκύπτει το αποτέλεσμα. Τα κοίλα επίσης μέρη ηχούν καλύτερα, για τούτο και ο χαλκός (εννοεί τα χάλκινα αγγεία) ηχεί καλύτερα από τα υπόλοιπα...». (Αριστοτέλης, Προβλήματα 2*)