Να μένουν οι ενήλικοι με τους γονείς τους;

Lancelot

Περιβόητο μέλος

Ο Lancelot αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 4,549 μηνύματα.
Ανεξάρτητος σημαινει να επομιζεσαι αποκλειστικά εσύ το οικονομικό βάρος της συντήρησης σου, δηλαδή να ζεις με τα δικά σου λεφτά. Το αν πληρώνεις η όχι φόρο δεν παίζει κανένα ρόλο.


Μερικές φορές νομίζω πως εγώ γράφω τρολιστικες απόψεις αλλά εσύ το τερμάτισες.


Δεν τερμάτισα τίποτα . Θέλεις να είσαι ανεξάρτητος ; Ανέλαβε όλες τις υποχρεώσεις σου. Όχι εκεί που βολεύει να φωνάζεις το μπαμπά και τη μαμά .

Προφανώς και παίζει ρόλο ο φόρος , τα συμβόλαια , το αυτοκίνητο. Άλλο να είναι στο όνομά σου (α)( δηλαδή ανεξάρτητος) και άλλο να είναι στο όνομα κάποιου άλλου(β).
 

Guest 209912

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
Δεν τερμάτισα τίποτα . Θέλεις να είσαι ανεξάρτητος ; Ανέλαβε όλες τις υποχρεώσεις σου. Όχι εκεί που βολεύει να φωνάζεις το μπαμπά και τη μαμά .

Προφανώς και παίζει ρόλο ο φόρος , τα συμβόλαια , το αυτοκίνητο. Άλλο να είναι στο όνομά σου (α)( δηλαδή ανεξάρτητος) και άλλο να είναι στο όνομα κάποιου άλλου(β).

Τι πράγμα ακριβώς σου φαίνεται περίεργο δεν έχω καταλάβει ακόμη. Ξέρω προσωπικά πάρα πολλά άτομα 18-23 τα οποία ζούνε μόνα τους και δουλεύουν με βασικό μισθό και ενσυμα και νοικιάζουν δικό τους σπίτι στο όνομα τους. Το είχα κάνει και εγώ ο ίδιος στα 21 μου. Το περίεργο και το ακατόρθωτο που ειναι ακριβώς;
 

Lancelot

Περιβόητο μέλος

Ο Lancelot αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 4,549 μηνύματα.
Τι πράγμα ακριβώς σου φαίνεται περίεργο δεν έχω καταλάβει ακόμη. Ξέρω προσωπικά πάρα πολλά άτομα 18-23 τα οποία ζούνε μόνα τους και δουλεύουν με βασικό μισθό και ενσυμα και νοικιάζουν δικό τους σπίτι στο όνομα τους. Το είχα κάνει και εγώ ο ίδιος στα 21 μου. Το περίεργο και το ακατόρθωτο που ειναι ακριβώς;


Ό,τι δεν υπάρχουν...απλά τα πράγματα....Μην προσπαθείτε να δικαιολογείστε...οι περισσότεροι παράνομοι είναι
Βρες μου τώρα έναν φοιτητή/φοιτήτρια με τον βασικό μισθό (690 ευρώ μεικτά) , να νοικιάζει σπίτι 150-200 ευρώ(πράγμα αδύνατο σε Θεσ/νικη/Αθήνα ), να πληρώνω ΔΕΗ, νερό , θέρμανση, τηλέφωνo/κινητό, ίντερνετ(αν θέλει ο φοιτητής/φοιτήτρια), συμβόλαιο στο όνομά του/της , πλήρης οικονομική δήλωση χωρίς να κρύβει πράγματα, ασφάλεια, ένσυμα(όσα αξίζει να δουλεύει), αυτοκίνητο(ή όχι) στο όνομά του/της και πιθανόν τραπεζικοί λογαριασμοί ή ακίνητη περιουσία στο όνομά του/της.

Προσοχή ο συγκεκριμένος φοιτητής/τρια δεν δέχεται καμία οικονομική βοήθεια από τους γονείς του ή από τρίτους συγγενείς και είναι επίσης τυπικός στη σχολή του (μην πω να μην χρωσταει πάνω από 5 μαθήματα)
 
Τελευταία επεξεργασία:

Nikos 7

Εκκολαπτόμενο μέλος

Ο Nikos 7 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 211 μηνύματα.
Πιστεύω πως η συζήτηση περιπλέχθηκε και τώρα που σιγά σιγά ο καθένας προσδιορίζει σε τι αναφέρεται, τα πράγματα γίνονται λίγο πιο συγκεκριμένα. Δεν νομίζω πως κατάλαβα ακριβώς τον τρόπο που ξεκίνησε όλο αυτό (αν δηλαδή η συζήτηση ξεκίνησε όντως βάσει συγκεκριμένης κατηγορίας ατόμων, εγώ πάντως δεν κατάλαβα κάτι τέτοιο)˙κατάλαβα πως ο καθένας έχει κάτι διαφορετικό στο μυαλό του. Μπορώ να σκεφτώ πολλούς λόγους για τους οποίους είναι σημαντικό κάποιος να μην μένει με τους γονείς του αλλά όπως και να έχει κάθε περίπτωση είναι διαφορετική και καλό θα ήταν να το ξεκαθαρίζουμε από την αρχή. Ωστόσο, (κατά τη γνώμη μου) δεν συμφωνώ πως μιλάμε για ''νέα επίπεδα μιζέριας'' (ίσως να με μπερδεύει η έννοια της λέξης) και για ''ανωμαλία'' (ή ίσως και να είναι πολύ απόλυτες απόψεις για τα γούστα μου). Εγώ προσωπικά θα ήθελα να μην δημιουργώ προβλήματα και να μην ζω εις βάρος (οικονομικά και όχι μόνο, έστω από μια ηλικία και έπειτα). Το αν θεωρούμαι ''μίζερος'' ή ''ανώμαλος'' από τρίτους δεν νομίζω πως με ενδιαφέρει και πολύ. Και επειδή ξέρω πως η πραγματικότητα είναι κάπως σύνθετη, προτιμώ να συμβουλεύω παρά να κριτικάρω και να βάζω ταμπέλες. Επίσης να αναφέρω πως το να μην έχει κάποιος το δικό του εισόδημα και να μην μένει με τους γονείς του μου ακούγεται περισσότερο επιβαρυντικό οικονομικά αλλά και πως υπάρχουν άτομα που ζουν μαζί πληρώνοντας μέρος των εξόδων (συνήθως από μια ηλικία και μετά). Αν λοιπόν η αποταμίευση (που αναφέρθηκε) έχει κάποιον σημαντικό (υποκειμενικό αλλά τέλος πάντων) σκοπό και καμία από τις δύο πλευρές δεν έχει πρόβλημα, γιατί να θεωρήσω κάποιον μίζερο που μένει μαζί και ειδικά αν βοηθάει και οικονομικά; Επειδή χάνει για αυτή την περίοδο της ζωής του την ανεξαρτησία του με όλα τα θετικά (αλλά ουδέν κακόν αμιγές καλού) της και με ο,τι έχει να του προσφέρει; Αυτός χάνει. Ναι υπάρχουν προβλήματα (οικονομικά, προσωπικά, κλπ) που μπορεί να οδηγήσουν σε κάτι τέτοιο που πιθανόν ούτε και μπορώ να φανταστώ. Δεν με ενοχλεί. Εμένα με πειράζει το να κάνω πράγματα που ενοχλούν εμένα και να δημιουργώ προβλήματα στους άλλους.
 

Johnny15

Επιφανές μέλος

Ο Γιάννης? αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Άεργος/η και μας γράφει απο Γερμανία (Ευρώπη). Έχει γράψει 12,749 μηνύματα.
Να παραθέσουμε τι ακριβώς; Να σου πω ότι το κάνει ο φίλος μου ο Κώστας; Ε, ο φίλος μου ο Κώστας το κάνει: είναι 22, σπουδάζει, δουλεύει, συντηρεί σπίτι μόνος. Σου λέει κάτι παραπάνω αυτό;


Καλό παιδί φαίνεται ο Κώστας.
 

Πουπουλίνα

Επιφανές μέλος

Η Πουπουλίνα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Ζωγράφος και μας γράφει απο Κόρινθος (Κόρινθος). Έχει γράψει 29,143 μηνύματα.
Lancelot γράφεις τόσο απόλυτα που σε κάνει εντελώς αναξιόπιστο,μιλάω για το συγκεριμένο ζήτημα , δεν σε ξέρω απο άλλα μηνύματα.

Στη ζωή δεν υπάρχει το κανένας και το ποτέ.

Σίγουρα υπάρχουν νέοι που ζουν όπως εσύ λες ότι δεν υπάρχει κανένας που να το κάνει αυτό.Σίγουρα είναι η μειοψηφία ,αλλά υπάρχουν.

Και υπάρχει και το μεγάλο ποσοστό αυτών που αφού τελειώσουν τις σπουδές , βρίσκουν και δουλειά του ποδαριού για να μην ζουν με τους γονείς και να μπορέσουν να σταθούν στα πόδια τους.Ακόμα και να μην είναι 100% ανεξάρτητοι απο την αρχή , είναι όμως η αρχή της ανεξαρτησίας τους και όπως ξέρουμε η αρχή είναι το ήμιση του παντός!
Απίστευτα σημαντικό.
Ποιός είπε οτι η αρχή δεν έχει δυσκολίες και ποιός λέει ότι δεν θα χρειαστεί και βοήθεια ο νέος και γιατί όχι;Επειδή δεν σε βολεύει σαν επιχείρημα;
Σκέψου τα μικρά ζωάκια ,που προσπαθούν να σταθούν στα πόδια τους.Στην αρχή πέφτουν , τα βοηθούν οι γονείς τους ,όμως τελίκά τα καταφέρνουν και λένε άντε γειά στους γονείς.
Αντίστοιχα γίνεται και με τους ανθρώπους.Αν δεν ξεκινήσεις νωρίς την προσπάθεια απογαλακτισμού όμως , βράσε όριζον.

Είναι υγεία η προσπάθεια ανεξαρτητοποίησης,ακόμα και αν αρχικά αποτύχει ή παρουσιάσει δυσκολίες,που θα παρουσιάσει.
Το παλεύεις,ακόμα μπορεί και να σε βοηθήσουν ,που είναι το κακό;Σημασία έχει ότι το προσπαθείς και βέβαια αν όντως το προσπαθήσεις θα σου βγει.

Τα υπόλοιπα ειναι δικαιολογίες βολέματος.Που όμως είναι σίγουρο ότι αργότερα θα το πληρώσεις ακριβά.
(Το β ενικό δεν πάει σε εσένα.)

Το να λες συνέχεια ότι εννοείς ότι θα πρέπει ο άλλος να μην εξαρτάται καθόλου απο κανέναν και να μην έχει καμία βοήθεια , δείχνει ότι προσπαθείς να το τραγικοποιήσεις έτσι ώστε να να αποδείξεις ότι κανένας δεν μπορεί να είναι ανεξάρτητος.
Και αυτό μάλλον δείχνει δικές σου ''ενοχές''.

Ναι ,μπορεί ένας νέος να είναι ανεξάρτητος.Κάποιοι,η μειοψηφία βέβαια , αλλά υπάρχουν ,ακόμα και σπουδάζοντας δουλεύουν ή ρε φίλε δεν σπουδάζουν ,πες ότι δεν έχουν έφεση στις σπουδές ,αλλά δουλεύουν μεροκάματο και ζουν μόνοι τους ,πολλοί άλλοι , αφού τελειώσουν τις σπουδές ,βρίσκουν ακόμα και πρόχειρη δουλειά και φεύγουν απο το σπίτι,(μέσα σε αυτούς και εγώ),κάποιοι εξαυτών μπορεί αρχικά να σπάσουν τα μούτρα τους ,μπορεί κάποιοι απο αυτούς να βοηθιούνται λίγο στην αρχή απο γονείς ,αλλά στην συνέχεια βρίσκουν τον βηματισμό τους.Μπορεί να μην έχουν την δουλα/μαμά να τους μαγειρεύει ,αλλά είναι ανεξάρτητοι και στέκονται στα πόδια τους.Δεν είναι καλύτερο απο το να λένε ''δεν μπορώ/δεν γίνεται'' σαν καραμέλα και δικαιολογία βασικά και να παραμένουν φιλοξενούμενοι και αιωνίως παιδιά ,στο σπίτι των γονιών τους;

Η απάντηση είναι μια και την ξέρεις.Άσχετα αν δεν θα την παραδεχτείς.:hello:

Αν ο απογαλακτισμός δεν γίνει νωρίς,έστω αφού τελειώσουν οι σπουδές ,ακόμα χειρότερα αν δεν το προσπαθήσεις,αυτό είναι αφύσικο και την ζημιά θα την πληρώσεις κάποια στιγμή.Δυστυχώς θα την πληρώσουν και άλλοι.

Μαμάκιδες,μπούλες,ανωριμότητα,σπάσιμο νεύρων , μη προσωπική ζωή,μη προσωπικός χώρος με ότι συνεπάγεται αυτό ,μη ανάλειψη ευθυνών ,αιώνια παιδιά κλπ.
Νωρίς γίνονται αυτά ,μετά τα 30 έχει συνέπειες.

Όσοι ,αφού έστω τελειώσουν τις σπουδές ,δεν το προσπαθήσουν ,[και αν το προσπαθήσουν σοβαρά θα το πετύχουν ,με στερήσεις αρχικά ,αλλά θα το πετύχουν ],συνηθίζουν τελικά στα έτοιμα και φεύγουν απο τα έτοιμα αν και όταν παντρευτούν.Δεν χρειάζεται να αναφερθούμε στην ζημιά της προσωπικότητας και ότι τελικά δεν την πληρώνει μόνο αυτός , αλλά και ο σύντροφός του.Μεγάλη ζημιά.
Αν δεν παντρευτούν , εκεί το δράμα είναι ακόμα μεγαλύτερο ,για τους ίδιους βέβαια.Και η αλήθεια είναι ότι μένοντας σαν ενήλικας μετά τα 30 ,με τους γονείς, οι πιθανότητες να μείνεις με τους γονείς και όχι με σύντροφο είναι μεγαλύτερες.Για ευνόητους λόγους.Ειδικά αν είσαι άντρας.

Έτσι γίνονται οι μαμάκιδες και οι μπουλίτσες ,με τα παραπάνω + χαρακτηριστικά.Και λάιτ τα λέω.
Οπότε φιλική συμβουλή.
'Ασε το δεν γίνεται και προσπάθησε το.Με βοήθεια αρχικά.Έστω ,αφού τελειώσεις τις σπουδές σου,αλλά θα πρέπει να το έχεις στο νου σου αυτό.Μετά τις σπουδές ,δουλειά και χαίρεται.Με στερήσεις ,ακόμα και με βοήθεια,γιατί όχι;Είπαμε η αρχή είναι το ήμιση του παντός και στην αρχή μπορέις να χρειαστείς και βοήθεια.
Όμως θα είναι η αρχή της ανεξαρτητοποίησης σου.

Τώρα αν περιμένεις την θέση διευθυντή για να ανεξαρτητοποιηθείς,:big_boss:ε...ήθελες τα και παθέστα ,αλλά μην προσπαθείς να το παρουσιάσεις ότι είναι κάτι που δεν γίνεται.
Γίνεται και κατα κόρον μάλιστα ,αρκεί να το θες .:hello:
 
Επεξεργάστηκε από συντονιστή:

Lancelot

Περιβόητο μέλος

Ο Lancelot αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 4,549 μηνύματα.
Lancelot γράφεις τόσο απόλυτα που σε κάνει εντελώς αναξιόπιστο,μιλάω για το συγκεριμένο ζήτημα , δεν σε ξέρω απο άλλα μηνύματα.

Στη ζωή δεν υπάρχει το κανένας και το ποτέ.

Σίγουρα υπάρχουν νέοι που ζουν όπως εσύ λες ότι δεν υπάρχει κανένας που να το κάνει αυτό.Σίγουρα είναι η μειοψηφία ,αλλά υπάρχουν.

Και υπάρχει και το μεγάλο ποσοστό αυτών που αφού τελειώσουν τις σπουδές , βρίσκουν και δουλειά του ποδαριού για να μην ζουν με τους γονείς και να μπορέσουν να σταθούν στα πόδια τους.Ακόμα και να μην είναι 100% ανεξάρτητοι απο την αρχή , είναι όμως η αρχή της ανεξαρτησίας τους και όπως ξέρουμε η αρχή είναι το ήμιση του παντός!
Απίστευτα σημαντικό.
Ποιός είπε οτι η αρχή δεν έχει δυσκολίες και ποιός λέει ότι δεν θα χρειαστεί και βοήθεια ο νέος και γιατί όχι;Επειδή δεν σε βολεύει σαν επιχείρημα;
Σκέψου τα μικρά ζωάκια ,που προσπαθούν να σταθούν στα πόδια τους.Στην αρχή πέφτουν , τα βοηθούν οι γονείς τους ,όμως τελίκά τα καταφέρνουν και λένε άντε γειά στους γονείς.
Αντίστοιχα γίνεται και με τους ανθρώπους.Αν δεν ξεκινήσεις νωρίς την προσπάθεια απογαλακτισμού όμως , βράσε όριζον.

Είναι υγεία η προσπάθεια ανεξαρτητοποίησης,ακόμα και αν αρχικά αποτύχει ή παρουσιάσει δυσκολίες,που θα παρουσιάσει.
Το παλεύεις,ακόμα μπορεί και να σε βοηθήσουν ,που είναι το κακό;Σημασία έχει ότι το προσπαθείς και βέβαια αν όντως το προσπαθήσεις θα σου βγει.

Τα υπόλοιπα ειναι δικαιολογίες βολέματος.Που όμως είναι σίγουρο ότι αργότερα θα το πληρώσεις ακριβά.
(Το β ενικό δεν πάει σε εσένα.)

Το να λες συνέχεια ότι εννοείς ότι θα πρέπει ο άλλος να μην εξαρτάται καθόλου απο κανέναν και να μην έχει καμία βοήθεια , δείχνει ότι προσπαθείς να το τραγικοποιήσεις έτσι ώστε να να αποδείξεις ότι κανένας δεν μπορεί να είναι ανεξάρτητος.
Και αυτό μάλλον δείχνει δικές σου ''ενοχές''.

Ναι ,μπορεί ένας νέος να είναι ανεξάρτητος.Κάποιοι,η μειοψηφία βέβαια , αλλά υπάρχουν ,ακόμα και σπουδάζοντας δουλεύουν ή ρε φίλε δεν σπουδάζουν ,πες ότι δεν έχουν έφεση στις σπουδές ,αλλά δουλεύουν μεροκάματο και ζουν μόνοι τους ,πολλοί άλλοι , αφού τελειώσουν τις σπουδές ,βρίσκουν ακόμα και πρόχειρη δουλειά και φεύγουν απο το σπίτι,(μέσα σε αυτούς και εγώ),κάποιοι εξαυτών μπορεί αρχικά να σπάσουν τα μούτρα τους ,μπορεί κάποιοι απο αυτούς να βοηθιούνται λίγο στην αρχή απο γονείς ,αλλά στην συνέχεια βρίσκουν τον βηματισμό τους.Μπορεί να μην έχουν την δουλα/μαμά να τους μαγειρεύει ,αλλά είναι ανεξάρτητοι και στέκονται στα πόδια τους.Δεν είναι καλύτερο απο το να λένε ''δεν μπορώ/δεν γίνεται'' σαν καραμέλα και δικαιολογία βασικά και να παραμένουν φιλοξενούμενοι και αιωνίως παιδιά ,στο σπίτι των γονιών τους;

Η απάντηση είναι μια και την ξέρεις.Άσχετα αν δεν θα την παραδεχτείς.:hello:

Αν ο απογαλακτισμός δεν γίνει νωρίς,έστω αφού τελειώσουν οι σπουδές ,ακόμα χειρότερα αν δεν το προσπαθήσεις,αυτό είναι αφύσικο και την ζημιά θα την πληρώσεις κάποια στιγμή.Δυστυχώς θα την πληρώσουν και άλλοι.

Μαμάκιδες,μπούλες,ανωριμότητα,σπάσιμο νεύρων , μη προσωπική ζωή,μη προσωπικός χώρος με ότι συνεπάγεται αυτό ,μη ανάλειψη ευθυνών ,αιώνια παιδιά κλπ.
Νωρίς γίνονται αυτά ,μετά τα 30 έχει συνέπειες.

Όσοι ,αφού έστω τελειώσουν τις σπουδές ,δεν το προσπαθήσουν ,[και αν το προσπαθήσουν σοβαρά θα το πετύχουν ,με στερήσεις αρχικά ,αλλά θα το πετύχουν ],συνηθίζουν τελικά στα έτοιμα και φεύγουν απο τα έτοιμα αν και όταν παντρευτούν.Δεν χρειάζεται να αναφερθούμε στην ζημιά της προσωπικότητας και ότι τελικά δεν την πληρώνει μόνο αυτός , αλλά και ο σύντροφός του.Μεγάλη ζημιά.
Αν δεν παντρευτούν , εκεί το δράμα είναι ακόμα μεγαλύτερο ,για τους ίδιους βέβαια.Και η αλήθεια είναι ότι μένοντας σαν ενήλικας μετά τα 30 ,με τους γονείς, οι πιθανότητες να μείνεις με τους γονείς και όχι με σύντροφο είναι μεγαλύτερες.Για ευνόητους λόγους.Ειδικά αν είσαι άντρας.

Έτσι γίνονται οι μαμάκιδες και οι μπουλίτσες ,με τα παραπάνω + χαρακτηριστικά.Και λάιτ τα λέω.
Οπότε φιλική συμβουλή.
'Ασε το δεν γίνεται και προσπάθησε το.Με βοήθεια αρχικά.Έστω ,αφού τελειώσεις τις σπουδές σου,αλλά θα πρέπει να το έχεις στο νου σου αυτό.Μετά τις σπουδές ,δουλειά και χαίρεται.Με στερήσεις ,ακόμα και με βοήθεια,γιατί όχι;Είπαμε η αρχή είναι το ήμιση του παντός και στην αρχή μπορέις να χρειαστείς και βοήθεια.
Όμως θα είναι η αρχή της ανεξαρτητοποίησης σου.

Τώρα αν περιμένεις την θέση διευθυντή για να ανεξαρτητοποιηθείς,:big_boss:ε...ήθελες τα και παθέστα ,αλλά μην προσπαθείς να το παρουσιάσεις ότι είναι κάτι που δεν γίνεται.
Γίνεται και κατα κόρον μάλιστα ,αρκεί να το θες .:hello:
Από τα 18 , μιας και σπουδάζω σε άλλη πόλη από το πατρικό μου , και ως αποτέλεσμα ζω μόνος. Αυτήν τη στιγμή βρίσκομαι εκτός Ελλάδας και εργάζομαι σε αυτό που σπουδάζω (υπάρχουν άτομα στο φόρουμ που μπορούν να το επιβεβαιώσουν).

Συνεχίζω και επιμένω ότι δεν υπάρχει μειοψηφία , ανεξάρτητη που να έχει αναλάβει όλες τις υποχρεώσεις. Τελεία και παύλα. Και σας προκαλώ να μου δίξετε ένα παράδειγμα , ΕΝΑ , που κάποιος να παίρνει 690(μεικτά) , να έχει συμβόλαια, φορολογική δήλωση,αυτοκίνητο στο όνομά του και να είναι 100% νόμιμος. Ζητάω πολλά ;
Εσείς λοιπόν θεωρείται ότι όποιος μένει μόνος σε σπίτι που ενοικιάζεται στο όνομα του πατέρα, αυτοκίνητο και ασφάλεια στο όνομα του πατέρα, φορολογική δήλωση ως προστατευόμενο μέλος και παρόλα αυτά δουλεύει <<μαύρος>> είναι ανεξάρτητος. Με συγχωρείτε αν αυτό είναι ανεξαρτησία είστε βαθιά νυχτωμένοι.
Αν έχεις τα φρύδια σήκω - φύγε και πάλεψε μόνος. Όχι εκεί που δεν σε βολεύει μπαμπά-μαμά....κατά τ'άλλα ανεξάρτητος.

Ελπίζω κάποτε , εσείς του πλασματικού κόσμου , να συνειδητοποιήσετε την ειδοποιό διαφορά των Ελλήνων νεαρών με των Κεντροευρωπαίων. Διότι εδώ όταν εννοούν ανεξαρτησία , εννοούν την πραγματική ανεξαρτησία.
Στην Ελλάδα που ο κάθε Κώστας και η κάθε Μαρία το παίζει εργαζόμενος-η με τα λεφτά και το όνομα του μπαμπά νομίζει ότι έκανε κάτι σπουδαίο, μέχρι να φάει τις σφαλιάρες και να προσγειωθεί στην πραγματικότητα της ανεξαρτησίας.

Τέλος αυτοί που ανήκουν στην παραπάνω κατηγορία δεν διαφέρουν καθόλου από εκείνους που δεν φεύγουν από το σπίτι των γονέων τους.
 

Πουπουλίνα

Επιφανές μέλος

Η Πουπουλίνα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Ζωγράφος και μας γράφει απο Κόρινθος (Κόρινθος). Έχει γράψει 29,143 μηνύματα.
Από τα 18 , μιας και σπουδάζω σε άλλη πόλη από το πατρικό μου , και ως αποτέλεσμα ζω μόνος. Αυτήν τη στιγμή βρίσκομαι εκτός Ελλάδας και εργάζομαι σε αυτό που σπουδάζω (υπάρχουν άτομα στο φόρουμ που μπορούν να το επιβεβαιώσουν).

Συνεχίζω και επιμένω ότι δεν υπάρχει μειοψηφία , ανεξάρτητη που να έχει αναλάβει όλες τις υποχρεώσεις. Τελεία και παύλα. Και σας προκαλώ να μου δίξετε ένα παράδειγμα , ΕΝΑ , που κάποιος να παίρνει 690(μεικτά) , να έχει συμβόλαια, φορολογική δήλωση,αυτοκίνητο στο όνομά του και να είναι 100% νόμιμος. Ζητάω πολλά ;
Εσείς λοιπόν θεωρείται ότι όποιος μένει μόνος σε σπίτι που ενοικιάζεται στο όνομα του πατέρα, αυτοκίνητο και ασφάλεια στο όνομα του πατέρα, φορολογική δήλωση ως προστατευόμενο μέλος και παρόλα αυτά δουλεύει <<μαύρος>> είναι ανεξάρτητος. Με συγχωρείτε αν αυτό είναι ανεξαρτησία είστε βαθιά νυχτωμένοι.
Αν έχεις τα φρύδια σήκω - φύγε και πάλεψε μόνος. Όχι εκεί που δεν σε βολεύει μπαμπά-μαμά....κατά τ'άλλα ανεξάρτητος.

Ελπίζω κάποτε , εσείς του πλασματικού κόσμου , να συνειδητοποιήσετε την ειδοποιό διαφορά των Ελλήνων νεαρών με των Κεντροευρωπαίων. Διότι εδώ όταν εννοούν ανεξαρτησία , εννοούν την πραγματική ανεξαρτησία.
Στην Ελλάδα που ο κάθε Κώστας και η κάθε Μαρία το παίζει εργαζόμενος-η με τα λεφτά και το όνομα του μπαμπά νομίζει ότι έκανε κάτι σπουδαίο, μέχρι να φάει τις σφαλιάρες και να προσγειωθεί στην πραγματικότητα της ανεξαρτησίας.

Τέλος αυτοί που ανήκουν στην παραπάνω κατηγορία δεν διαφέρουν καθόλου από εκείνους που δεν φεύγουν από το σπίτι των γονέων τους.


Λυπάμαι διότι ήθελα να συζητήσω μαζί σου ,αλλά δεν με αφήνεις.

Για το υπογραμμισμένο.Πουθενά εγώ δεν ονόμασα ανεξαρτησία αυτά που γράφεις και έχω υπογραμμίσει.Μα πουθενά.Εγώ άλλα πράγματα είπα,που αγνόησες εσκεμμένα.
Ζεις στο δικό σου σύμπαν.Όταν μάθεις να διαβάζεις ,ίσως και κάτι να γίνει.Διότι τώρα δεν διαβάζεις.:hello:
Γειά!

ΥΓ.Επειδή το ζήτησες,στα 25 τέλειωσα τι σπουδές μου ,το ίδιο καλοκαίρι δούλευα σε μαγαζιά.Πωλήτρια.
Δεν ξαναέμεινα με γονείς.Ναι,έμενα σε γκαρσονιέρα/στούντιο.
Στη συνέχεια ,δούλεψα και δουλεύω στο αντικείμενο μου.Σαφώς τώρα με πολύ καλύτερο μισθό απο ότι της πωλήτριας.Μένω στο νοίκι ,δεν έχω καμία περιουσία .Εγώ πληρώνω την εφορία μου και τα όλα μου.Εγώ.Κανένας άλλος.Δεν έχω περιουσία για να είναι γραμμένη στο όνομα μου,συμβόλαιο ενοικίου σε εμένα, φορολογική δήλωση εννοείται σε εμένα.
 
Επεξεργάστηκε από συντονιστή:

Himela

Συντονίστρια

Η Himela αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 30,870 μηνύματα.
Το κάνετε να ακούγεται λες και οι γονείς είναι εχθροί ξέρω γω και το να μένεις μαζί τους είναι μαρτύριο και σε έχουν κλεισμένο μέσα και δεν μπορείς να κάνεις τίποτα. Οι γονείς έχουν κι αυτοί τη δική τους ζωή, εργάζονται, πάνε ταξίδια ή διακοπές, σε διάφορες ψυχαγωγίες κλπ. Ο ενήλικας που μένει με τους γονείς μπορεί μια χαρά και ανεξάρτητος να είναι δουλεύοντας και συνεισφέροντας στα έξοδα του σπιτιού όσο μπορεί, και αυτοκίνητο να έχει, και φίλους ή σχέση να καλεί στο σπίτι και όλα. Το παρουσιάζετε λες κι οι γονείς είναι τίποτα γέροι που κάθονται όλη μέρα στο σαλόνι και ελέγχουν τί θα κάνει το παιδί τους.

Με τις παραπάνω συνθήκες επιμένω πως το συνετό είναι να μένει κάποιος με τους γονείς, να μαζεύει τα χρήματα που βγάζει (τα περισσότερα) με το σκοπό κάποια στιγμή να αγοράσει ένα σπίτι και να μείνει μόνος του ή με την οικογένεια που θα δημιουργήσει. Ανεξαρτησία μπορεί να έχει κάποιος κι όταν συζεί με άλλους, μπορεί να μαγειρεύει, να καθαρίζει, να πλένει ρούχα, να αναλάβει ευθύνες πληρωμών κλπ. Σίγουρα υπάρχουν και γιοι μαμάκηδες και κόρες που είναι κολλημένες στα φουστάνια της μαμάς τους, αλλά οι περισσότεροι είναι υγιείς άνθρωποι που με τη λογική έχουν αποφασίσει να μείνουν με τους γονείς για να μαζέψουν χρήματα και να αγοράσουν κάποια στιγμή ένα δικό τους σπίτι.

Κι επειδή ειπώθηκε πιο πάνω το εξής:

Ένα χρόνο τώρα που μένω μόνος μου χωρίς να βλέπω γονείς για 3-4 μήνες και υποχρεωμένος να παίρνω πρωτοβουλίες έχω συνειδητοποιήσει και διδαχθεί πολλά.
Τί ακριβώς έχει διδαχθεί και τί πρωτοβουλίες έχεις πάρει; Αν θα βάλεις πετρέλαιο στο σπίτι ή θα έχεις σόμπα; Αν θα μαγειρέψεις μελιτζάνες ή κολοκυθάκια; Και τί σε εμποδίζει να πάρεις αυτές τις πρωτοβουλίες στο σπίτι των γονιών σου;

Εγώ ξέρω οτι αν κάποιος ως χαρακτήρας είναι ανεξάρτητος, θα είναι ανεξάρτητος με όποιον κι αν μένει και το αντίστροφο.

Μιλάω πάντα για ανθρώπους που συνειδητά επιλέγουν να μείνουν με γονείς μέχρι συγκεκριμένο σημείο δουλεύοντας για να μαζέψουν χρήματα και να αγοράσουν σπίτι. Όχι για ανθρώπους που κάθονται όλη μέρα και παίζουν βιντεοπαιχνίδια και έρχεται η μαμά και κάνει όλες τις δουλειές κι αυτοί δεν ξέρουν να βράσουν ούτε αβγό.
 

Lancelot

Περιβόητο μέλος

Ο Lancelot αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 4,549 μηνύματα.
Λυπάμαι διότι ήθελα να συζητήσω μαζί σου ,αλλά δεν με αφήνεις.

Για το υπογραμμισμένο.Πουθενά εγώ δεν ονόμασα ανεξαρτησία αυτά που γράφεις και έχω υπογραμμίσει.Μα πουθενά.Εγώ άλλα πράγματα είπα,που αγνόησες εσκεμμένα.
Ζεις στο δικό σου σύμπαν.Όταν μάθεις να διαβάζεις ,ίσως και κάτι να γίνει.Διότι τώρα δεν διαβάζεις.:hello:
Γειά!

ΥΓ.Επειδή το ζήτησες,στα 25 τέλειωσα τι σπουδές μου ,το ίδιο καλοκαίρι δούλευα σε μαγαζιά.Πωλήτρια.
Δεν ξαναέμεινα με γονείς.Ναι,έμενα σε γκαρσονιέρα/στούντιο.
Στη συνέχεια ,δούλεψα και δουλεύω στο αντικείμενο μου.Σαφώς τώρα με πολύ καλύτερο μισθό απο ότι της πωλήτριας.Μένω στο νοίκι ,δεν έχω καμία περιουσία .Εγώ πληρώνω την εφορία μου και τα όλα μου.Εγώ.Κανένας άλλος.Δεν έχω περιουσία για να είναι γραμμένη στο όνομα μου,συμβόλαιο ενοικίου σε εμένα, φορολογική δήλωση εννοείται σε εμένα.


Στο δικό σου σύμπαν ζεις εσύ και μόνο. Δεν θα βγαίνετε και θα γράφετε τις μπαρούφες σας και θα τις τρώμε αμάσητες. Δεν υπάρχουν χειρότεροι άνθρωποι από αυτούς που δείχνουν με το δάκτυλο ...
Όταν θα αντιληφθείς λοιπόν την αγορά εργασίας ,δηλαδή 690 μεικτά(καθαρά 400 κάτι) και θα παίρνες μισό ένσυμο και θα σε κρύβω σε αποθήκες για την επιθεώρηση εργασίας , έλα να ξανακάνουμε την συζήτηση περί ανεξαρτησίας. Μέχρι τότε μην παραπληροφορείτε τον κοσμάκη.

Όσο για το υστερόγραφό σου ... μέχρι και εκεί ψέματα ; Αλήθεια μια πωλήτρια έχει μισθό 800 ευρώ ;

ΥΓ : Ευτυχώς ξέρω να διαβάζω πολύ καλά και επίσης έχω εμπειρία από την αγορά εργασίας. Κάποιοι άλλοι μάλλον ζουν σε έναν φανταστικό κόσμο.


Όσο για την ανεξαρτησία. Αν δεν έχετε σίγουρη δουλειά μην το τολμήσετε, προτιμήστε να κάτσετε σπίτι και να δουλεύετε πχ. Σ Κ ή περιστασιακά για να έχετε ένα χαρτζιλίκι. ΑΝ πάλι έχετε σίγουρη δουλειά , δοκιμάστε , αλλά το ταμείο θα είναι μείον και αναγκαστικά δεν θα υπάρχει ανεξαρτησία.
 

Πουπουλίνα

Επιφανές μέλος

Η Πουπουλίνα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Ζωγράφος και μας γράφει απο Κόρινθος (Κόρινθος). Έχει γράψει 29,143 μηνύματα.
Στο δικό σου σύμπαν ζεις εσύ και μόνο. Δεν θα βγαίνετε και θα γράφετε τις μπαρούφες σας και θα τις τρώμε αμάσητες. Δεν υπάρχουν χειρότεροι άνθρωποι από αυτούς που δείχνουν με το δάκτυλο ...
Όταν θα αντιληφθείς λοιπόν την αγορά εργασίας ,δηλαδή 690 μεικτά(καθαρά 400 κάτι) και θα παίρνες μισό ένσυμο και θα σε κρύβω σε αποθήκες για την επιθεώρηση εργασίας , έλα να ξανακάνουμε την συζήτηση περί ανεξαρτησίας. Μέχρι τότε μην παραπληροφορείτε τον κοσμάκη.

Όσο για το υστερόγραφό σου ... μέχρι και εκεί ψέματα ; Αλήθεια μια πωλήτρια έχει μισθό 800 ευρώ ;

ΥΓ : Ευτυχώς ξέρω να διαβάζω πολύ καλά και επίσης έχω εμπειρία από την αγορά εργασίας. Κάποιοι άλλοι μάλλον ζουν σε έναν φανταστικό κόσμο.


Όσο για την ανεξαρτησία. Αν δεν έχετε σίγουρη δουλειά μην το τολμήσετε, προτιμήστε να κάτσετε σπίτι και να δουλεύετε πχ. Σ Κ ή περιστασιακά για να έχετε ένα χαρτζιλίκι. ΑΝ πάλι έχετε σίγουρη δουλειά , δοκιμάστε , αλλά το ταμείο θα είναι μείον και αναγκαστικά δεν θα υπάρχει ανεξαρτησία.

Πολύ οργή βλέπω σε εσένα!:jumpy:
Και εφόσον με αποκάλεσες ψεύτρα να πω με την σειρά μου ότι έχεις χοντρότατο πρόβλημα.
Όσο και αν ρίχνεις λάσπη ναι ,υπάρχουν και άτομα που προτιμούν να ζουν με λιγότερες ανέσεις αλλα να μην κρέμονται απο τα φουστάνια της μαμάς.
Τίποτα απο αυτά που έγραψα δεν είναι ψέμμα,εγώ βέβαια δεν έγραψα πόσο μισθό έπαιρνα,δικά σου είναι αυτά.
Τώρα το γιατί θεωρείς ότι αυτά έγιναν μέσα στην κρίση, ενώ εγώ μιλάω για αρκετά προ κρίσης,ο Θεός και η ψυχή σου,αλλά κάποιο πρόβλημα έχεις με το να φορτώνεις σε άλλους πράγματα που όχι μόνο δεν έχουν πει,αλλά ούτε καν υποννοήσει.

Προσβάλλεις ,εσύ γράφεις ψέμματα όταν χωρίς κανένα στοιχείο λες ότι εγώ λέω ψέμματα,οπότε μαζί σου απλά δεν θα ξανασυζητήσω.
Ηρέμισε όμως ,μην μας πάθεις και τίποτα.Κάτι δείχνει αυτό.
 

Nihilist

Τιμώμενο Μέλος

Ο Nihilist αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 1,355 μηνύματα.
Κι εσύ με τους γονείς σου μένεις φίλε από τη στιγμή που σου πληρώνουν το σπίτι και τα έξοδα σου ώστε να μπορείς να σπουδάζεις.

Το θρεντ αναφέρεται στη φυσική συμβίωση με τους γονείς, και άρα στην κοινωνική/οικιακή ανεξαρτησία, όχι στην οικονομική. Γιατί μπερδεύεσαι;

Το ότι βάζεις μόνος σου πληντηριο και πληρώνεις μόνος σου τα κοινόχρηστα δεν σημαίνει πως είσαι και ανεξάρτητος.

Δε θέλω να σταθώ σε semantics, αλλά η ανεξαρτησία είναι έννοια διαβαθμίσιμη(γιατί όλοι εξαρτώμαστε από κάτι, εκτός αν είσαι ερημίτης) και με πολλές όψεις. Φαίνεται την υπολαμβάνεις ως απόλυτη(άσπρο-μαύρο), και μονοδίαστατα οικονομική, που φυσικά είναι υπεραπλούστευση και σφάλμα.

Τί ακριβώς έχει διδαχθεί και τί πρωτοβουλίες έχεις πάρει; Αν θα βάλεις πετρέλαιο στο σπίτι ή θα έχεις σόμπα; Αν θα μαγειρέψεις μελιτζάνες ή κολοκυθάκια; Και τί σε εμποδίζει να πάρεις αυτές τις πρωτοβουλίες στο σπίτι των γονιών σου;

Βγαίνεις από το comfort zone σου και ξεκινάς από το 0 τη ζωή σου σε μια άγνωστη πόλη, σταματάς να βλέπεις για μήνες τους ανθρώπους που μέχρι τότε ήταν καθημερινά δίπλα σου συναισθηματικά και υπηρετικά(προσφέροντας υπηρεσίες δηλαδή), ξεπερνάς πιθανές φοβίες τη νύχτα, συνηθίζεις να είσαι μόνος για αρκετές ώρες τη μέρα, έχεις ένα χ οικονομικό ποσό και πρέπει να κάνεις κατάλληλη διαχείριση οπότε μπαίνεις σε λογική μισθού και αποταμίευσης, κάνεις όλες τις δουλειές για τη διαβίωσή σου μόνος σου σε καθημερινή βάση, μαθαίνεις να μαγειρεύεις και να κάνεις πρακτικές δουλειές, αρρωσταίνεις με 40 πυρετό και πρέπει να περιποιηθείς τον εαυτό σου μόνος, βγαίνεις όποτε θες χωρίς να δίνεις λογαριασμό σε κανένα, φέρνεις την κοπέλα σου σπίτι και κοιμάστε μαζί κάθε μέρα κλπ κλπ. Κάποια από αυτά μπορείς σε ορισμένο βαθμό να τα κάνεις μόνος σου κι ας ζεις με γονείς. Η διαφορά είναι πως στη μία περίπτωση αν θες τα κάνεις, στην άλλη εξαναγκάζεσαι. Υπάρχουν φυσικά και πράγματα που δεν μπορείς να κάνεις μένοντας με γονείς. Το να μένεις μόνος σε βγάζει από τη λογική του παιδιού και του προστατευόμενου μέλους και σε κάνει να συνειδητοποιήσεις πως ενηλικιώθηκες και έχεις απόλυτη ελευθερία με τις ανάλογες ευθύνες, αρχίζεις να ωριμάζεις. Παίρνεις διδάγματα από λάθη απειρίας και ζεις εμπειρίες που με γονείς δε θα είχες. Γι΄ αυτό και πολλοί, ενώ σπουδάζουν στην ίδια πόλη όπου είναι το πατρικό τους, νοικιάζουν χωριστό σπίτι. Πολλές φορές τους πιέζουν οι ίδιοι οι γονείς, ακριβώς για να ζήσουν τις καταστάσεις που περιγράφω. Δε λέω πως απ' τη μια στιγμή στην άλλη γίνεσαι πάνσοφος, ευσυνείδητος, ώριμος, λειτουργικός κλπ πολίτης, αλλά είναι η αρχή.

Εξ αντιδιαστολής, αν ίσχυε αυτό που λες, κανείς δε θα έφευγε από τους γονείς του(και θα ήταν παράλογο να θέλει να φύγει) μέχρι να παντρευτεί.

Γενικά βλέπω το ποιντ σου ότι δεν είναι τόσο τραγικό να μένεις με τους γονείς(που κι εγώ το πιστεύω, απλώς αναφέρω τα πλεονεκτήματα του να μη μένεις, ειδικά όταν βγάζεις 1000 ευρώ το μήνα), αλλά είναι διαφορετικό να λες ότι μένοντας μόνος δεν παίρνεις διδάγματα. Χάνεις το δίκιο σου με τέτοια ισοπέδωση.
 

Libertus

Συντονιστής

Ο Libertus αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 10,233 μηνύματα.
Όταν μιλάμε για ανεξαρτησία, εννοούμε να μην χρειάζεσαι ούτε ένα ευρώ από τους δικούς σου για να ζήσεις. Τότε είσαι πραγματικά πετυχημένος. Το να εργάζεσαι και να μένεις μόνος σου, αλλά να συνεισφέρουν και οι γονείς ούτως ώστε να τα βγάλεις πέρα, δεν είναι ανεξαρτησία και ούτε συμφέρον από οικονομικής άποψης. Σε αυτήν την περίπτωση είναι προτιμότερο να αποταμιεύσεις για μερικά χρόνια, παρά, όχι μόνο να ξοδεύεις ολόκληρο τον μισθό σου, αλλά να επιβαρύνεις και τους δικούς σου. Ομοίως, δεν είναι ανεξαρτησία το να είσαι φοιτητής σε άλλη πόλη και να σε πληρώνουν οι γονείς σου, αλλά κατ' επίφαση ανεξαρτησία. Επειδή όμως έχω βιώσει τη διαφορά, θα συμφωνήσω ότι σε αναγκάζει να πάρεις περισσότερες πρωτοβουλίες το να μένεις μόνος ως φοιτητής και εν συνόλω κάνει και τη ζωή σου πιο ενδιαφέρουσα, όμως αυτό δεν πρέπει να το συγχέουμε με την ανεξαρτησία. Η ανεξαρτησία είναι κατά βάση οικονομική. Οι δουλειές του σπιτιού είναι ψιλά γράμματα.

Το φυσιολογικό, εάν υπάρχει η οικονομική δυνατότητα, είναι να φύγεις από το σπίτι των γονέων. Εάν για παράδειγμα, έχεις μισθό 1000 ευρώ καθαρά και μένεις με τους δικούς σου, αυτό το θεωρώ απαράδεκτο, εκτός κι αν συντρέχουν σοβαροί λόγοι που δεν το επιτρέπουν (σπανίως, συνήθως πρόκειται για δικαιολογίες). Εάν όμως είσαι με 600-700 ευρώ και με τις τιμές ενοικίων στην Αθήνα, τα πράγματα είναι σχετικά και πρέπει να συνεκτιμηθούν διάφοροι παράγοντες, για να πάρεις την απόφαση. Ο βασικότερος παράγοντας είναι η σταθερότητα που υπάρχει σε αυτήν την εργασία. Νομίζω ότι είναι ανεύθυνο, με το που βρεις μια δουλειά στον ιδιωτικό τομέα και με αυτές τις απολαβές να πας να μείνεις μόνος, όταν αύριο μπορεί να απολυθείς και να γυρίσεις στη μαμά με σκυφτό το κεφάλι. Σε αυτήν την περίπτωση, επομένως, είναι πιο συνετό να δουλέψεις 1-2 χρόνια, να μαζέψεις και κάποια χρήματα στην άκρη και ύστερα να κρίνεις πώς πάει η δουλειά και να πράξεις ανάλογα. Και όταν λέω ότι αυτό είναι το συνεπές, μιλάω για τη σημερινή εποχή, της κρίσης, διότι πριν την κρίση οι άνθρωποι είχαν τη δυνατότητα να πάρουν μεγαλύτερα ρίσκα. Τώρα, εάν παίρνεις 400 ευρώ είναι περιττό να πω ότι δεν το κουνάς, γιατί πολύ απλά το budget δεν αρκεί, τουλάχιστον για πόλη.
 
Τελευταία επεξεργασία:

Nihilist

Τιμώμενο Μέλος

Ο Nihilist αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 1,355 μηνύματα.
Ομοίως, δεν είναι ανεξαρτησία το να είσαι φοιτητής σε άλλη πόλη και να σε πληρώνουν οι γονείς σου, αλλά κατ' επίφαση ανεξαρτησία.

Επειδή η συζήτηση ξεκίνησε από μένα, δεν είπα ότι το να σε σπουδάζουν οι γονείς σε άλλη πόλη είναι οικονομική ανεξαρτησία, είπα ότι με το να μένεις μόνος σου παίρνεις πολλά μαθήματα, και τα παίρνεις ανεξάρτητα από τα αν τα λεφτά τα βγάζεις ο ίδιος, αν τα κέρδισες στο τζόκερ ή αν σ' τα βάζει ο μπαμπάς. Η οικονομική ανεξαρτησία είναι αδιάφορη εν προκειμένω, δεν ξέρω πώς τα συνέδεσε ο χάκερ.
 

Himela

Συντονίστρια

Η Himela αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 30,870 μηνύματα.
Το θρεντ αναφέρεται στη φυσική συμβίωση με τους γονείς, και άρα στην κοινωνική/οικιακή ανεξαρτησία, όχι στην οικονομική. Γιατί μπερδεύεσαι;
Δε νομίζω οτι γίνεται τέτοιος διαχωρισμός. Το να μένει ο ενήλικας με τους γονείς μπορεί κάλλιστα να σημαίνει οτι πληρώνει αυτός όλα τα έξοδα του σπιτιού, οτι πληρώνει ένα ποσοστό ή οτι δεν πληρώνει τίποτα. Κι αυτή η συζήτηση μέσα στο θέμα είναι.

Καταλαβαίνω αυτά που λες κι οτι ο νέος έχει εμπειρίες μένοντας μόνος του, αλλά και πάλι θεωρώ οτι έχει χρόνια στη ζωή του να μείνει μόνος του και μάλιστα έχοντας ο ίδιος εργαστεί και αγοράσει το σπίτι του, δε χρειάζεται να το κάνει στα 18 ή στα 25. Αν οι γονείς έχουν συνηθίσει κάποιον να είναι υπηρέτες του και να τον έχουν σαν παιδάκι, αυτό θα είναι κάτι που θα το κουβαλάει πάντα, και το να τον βάλεις με το ζόρι σε ένα σπίτι μόνο του, να του δώσεις 300 ευρώ και να του πεις "ορίστε τώρα, επίζησε!" δε θα έχει αποτέλεσμα. Το οτι εσύ τα κατάφερες να ανταπεξέλθεις στις δυσκολίες της μοναξιάς σημαίνει οτι είχες μεγαλώσει με τη νοοτροπία της μιας κάποιας ανεξαρτησίας και οτι έχεις δυναμικό χαρακτήρα που δεν έβαλες τα κλάματα στην πρώτη δυσκολία. Αυτό δε σημαίνει όμως οτι σε ένα άλλο σύμπαν που είχες περάσει στην ίδια πόλη με τους γονείς σου δε θα ήσουν το ίδιο ανεξάρτητος και δυναμικός αν έμενες μαζί τους. Δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει ο άνθρωπος να περάσει δυσκολίες μόνος του για να γίνει τι; Καλύτερος άνθρωπος; Πιο δυνατός; Δε συμφωνώ με αυτό. Πολλά πράγματα θα μπορούσαμε να τα κάνουμε με τον δύσκολο τρόπο, αλλά τελικά τα κάνουμε με τον εύκολο γιατί... γιατί όχι; Αν είναι μην βάλεις ξανά πλυντήριο, πλύνε τα ρούχα στο χέρι, ώστε να αντιμετωπίσεις τη δυσκολία και την πρόκληση του πλυσίματος και του ... λεκέ (:loltooth:) ώστε να σε βοηθήσει να γίνεις πιο σκληρόπετσος.
Γενικά βλέπω το ποιντ σου ότι δεν είναι τόσο τραγικό να μένεις με τους γονείς(που κι εγώ το πιστεύω, απλώς αναφέρω τα πλεονεκτήματα του να μη μένεις, ειδικά όταν βγάζεις 1000 ευρώ το μήνα), αλλά είναι διαφορετικό να λες ότι μένοντας μόνος δεν παίρνεις διδάγματα. Χάνεις το δίκιο σου με τέτοια ισοπέδωση.
Δεν είπα ποτέ οτι δεν παίρνεις διδάγματα μένοντας μόνος σου, μην αλλάζεις τα λόγια μου. Είπα οτι τα ίδια διδάγματα, αν είσαι ένας άνθρωπος δεκτικός σε νέα πράγματα, μπορείς να τα πάρεις μένοντας και με γονείς, με τη λογική όπως είπα του σκοπού της αποταμίευσης και της αγοράς σπιτιού, όχι για να ραχατεύεις.
 

Guest 209912

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
Το θρεντ αναφέρεται στη φυσική συμβίωση με τους γονείς, και άρα στην κοινωνική/οικιακή ανεξαρτησία, όχι στην οικονομική. Γιατί μπερδεύεσαι;


Διότι με την ίδια λογική αν δεν λάβουμε υπόψιν καθόλου την οικονομική ανεξαρτησία, όλα όσα ανέφερες μπορεί να τα αποκτήσει και κάποιος που μένει στο διπλανό διαμέρισμα από αυτό των γονιών του και του το πληρώνουν. Και εκεί μόνος (ή με όποιον θέλει) κοιμάται, μόνος μαγειρεύει, πλένει κ.ο.κ.

Και ναι συμφωνώ πως η ανεξαρτησία είναι διαβαθμίσιμη και σίγουρα ο φοιτητής είναι πιο ανεξάρτητος από κάποιον που τον κάνει μπάνιο η μαμά του, αλλά συνήθως την ανεξαρτησία την βλέπουμε ως binary επειδή υπάρχει πολύ μεγάλη διαφορά ανάμεσα στην οικονομική ανεξαρτησία και όλες τις υπόλοιπες.

Όταν αποφασίσεις να είσαι ανεξάρτητος έχεις ένα τεράστιο overhead ευθυνών και πιθανού στρες που πρέπει να αναλάβεις σε σχέση με το να είσαι φοιτητής. Θα πρέπει καταρχάς να δουλεύεις, δηλαδή να χαλάς 8+ ώρες την ημέρας σου μόνο και μόνο για υπάρχεις.

Αυτό δεν το είχες ως φοιτητής. Είχες ένα έτοιμο τσεκ. Δεν σπαταλούσες ένα οχτάωρο για να υπάρχεις. Η δουλειά που κάνεις μπορεί να μην σου αρέσει ή και να την μισείς αλλά να είσαι αναγκασμένος να την κάνεις, ενώ ταυτόχρονα να πρέπει να ξοδεύεις τον ελεύθερο χρόνο σου για να βρεις μια καλύτερη δουλειά ή για να μάθεις κάποιες ικανότητες που χρειάζεσαι για να βρεις μια καλύτερη δουλειά. Έχεις επίσης πάντα το φόβο του να απολυθείς και να μείνεις από χρήματα ο οποίος δημιουργεί πάντα μια ανασφάλεια στο πίσω μέρος του μυαλού σου. Όσο λιγότερες ικανότητες έχεις τόσο μεγαλύτερη αυτή η ανασφάλεια και τόσο μεγαλύτερη γίνεται η προσκόλληση σου σε μια κακή δουλειά. Επίσης έχεις πάντα να λάβεις υπ όψιν και έκτακτα συμβάντα (οδοντίατρους π.χ και άλλα) που μπορεί να σε βρουν τελείως απροετοίμαστο, τα οποία ως φοιτητής απλά κάνεις defer στους γονείς.

Όπως καταλαβαίνεις η διαφορά είναι τεράστια και για ακριβώς αυτό το λόγο δεν θεωρώ το προηγούμενο καν ανεξαρτησία.
 

grtt

Δραστήριο μέλος

Ο grtt αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 425 μηνύματα.
Νομίζω ότι περισσότερο η όλη συζήτηση έχει να κάνει με την ελληνική νοοτροπία και γενικότερα με τη νοοτροπία των λαών της Μεσογείου (πχ των Ιταλών). Δηλαδή παλαιότερα, αλλά ακόμα και σήμερα, ο μόνος αποδεκτός λόγος που κάποιος θα πρέπει να φύγει από το σπίτι του, όχι μόνο από την πλευρά των παιδιών αλλά και πολλών γονέων, είναι όταν παντρευτεί! Όπως επίσης και στην επαρχία, αν το παιδί ασχολείται με αγροτικές εργασίες ή βοηθάει τη δουλειά του πατέρα του, πάλι θα φύγει όταν παντρευτεί, αν φύγει, και δε ζουν όλοι μαζί στο ίδιο σπίτι.
Φυσικά η παραπάνω νοοτροπία δε με βρίσκει καθόλου σύμφωνο. Όταν κάποιος είτε έχει ολοκληρώσει τις σπουδές του, ή εν πάση περιπτώση, έχει τη δική του εργασία που του επιτρέπει να ζει αξιοπρεπώς (άρα όχι με 350-400 ευρώ το μήνα), θα πρέπει να ζει μόνος/η του. Το να λέμε "μένω με τους δικούς μου για να τρώω, να πίνω τσάμπα και να μαζέψω λεφτά", δεν είναι σοβαρή προσέγγιση, έτσι όλοι μαζεύουμε λεφτά. Η ανεξαρτησία κάποιου έχει πολλά επίπεδα, δεν είναι μόνο οικονομική. Μαθαίνεις όταν μένεις μόνος, συντηρείσαι, πλένεις, μαγειρεύεις, προγραμματίζεις τους λογαριασμούς σου, μαθαίνεις να μαστορεύεις (έμαθα να αλλάζω ακόμα και πρίζες στον τοίχο, από το να δώσω 30-40 € σε ηλεκτρολόγο να το κάνει). Το να λες "τα έχω όλα έτοιμα, και κάνω μπουζού τα λεφτά μου, κοιτάτε τι επιτυχημένος είμαι", είναι αστείο για μένα...
 

Lancelot

Περιβόητο μέλος

Ο Lancelot αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 4,549 μηνύματα.
Πολύ οργή βλέπω σε εσένα!:jumpy:
Και εφόσον με αποκάλεσες ψεύτρα να πω με την σειρά μου ότι έχεις χοντρότατο πρόβλημα.
Όσο και αν ρίχνεις λάσπη ναι ,υπάρχουν και άτομα που προτιμούν να ζουν με λιγότερες ανέσεις αλλα να μην κρέμονται απο τα φουστάνια της μαμάς.
Τίποτα απο αυτά που έγραψα δεν είναι ψέμμα,εγώ βέβαια δεν έγραψα πόσο μισθό έπαιρνα,δικά σου είναι αυτά.
Τώρα το γιατί θεωρείς ότι αυτά έγιναν μέσα στην κρίση, ενώ εγώ μιλάω για αρκετά προ κρίσης,ο Θεός και η ψυχή σου,αλλά κάποιο πρόβλημα έχεις με το να φορτώνεις σε άλλους πράγματα που όχι μόνο δεν έχουν πει,αλλά ούτε καν υποννοήσει.

Προσβάλλεις ,εσύ γράφεις ψέμματα όταν χωρίς κανένα στοιχείο λες ότι εγώ λέω ψέμματα,οπότε μαζί σου απλά δεν θα ξανασυζητήσω.
Ηρέμισε όμως ,μην μας πάθεις και τίποτα.Κάτι δείχνει αυτό.
Θα βάλω την γάτα μου να κλαίει.
Περιμένω να διαβάσω τον μισθό του Κώστα και την δουλειά του Κώστα που αμείβεται τόσο καλά στην Ελλάδα του 2019 ( δηλαδή πάνω απο 1100 μεικτά) ώστε να συντηρείται μόνος του.
Αν δεν έχεις στοιχεία ΜΗΝ μπαίνεις να παραπληροφορείς τον κόσμο και προτιμότερο είναι να ΦΥΓΕΙΣ από την συζήτηση. Ή θα μιλάμε σοβαρά ή όχι.
Σε ξανα ρώτησα , βρες μου μία δουλειά (για φοιτητή) που να είναι τέτοια ώστε να συντηρεί σπίτι,τηλεφωνο,ιντερνετ,ρευμα,νερο,θερμανση,εισιτήρια ,ψώνια εβδομάδας,κοινόχρηστα,ρούχα, 1 φορά την εβδομάδα να βγαίνει για ποτό. Περιμένω μια απάντηση ...που δεν θα λάβω ποτέ.
Όταν μιλάμε για ανεξαρτησία, εννοούμε να μην χρειάζεσαι ούτε ένα ευρώ από τους δικούς σου για να ζήσεις. Τότε είσαι πραγματικά πετυχημένος. Το να εργάζεσαι και να μένεις μόνος σου, αλλά να συνεισφέρουν και οι γονείς ούτως ώστε να τα βγάλεις πέρα, δεν είναι ανεξαρτησία και ούτε συμφέρον από οικονομικής άποψης. Σε αυτήν την περίπτωση είναι προτιμότερο να αποταμιεύσεις για μερικά χρόνια, παρά, όχι μόνο να ξοδεύεις ολόκληρο τον μισθό σου, αλλά να επιβαρύνεις και τους δικούς σου. Ομοίως, δεν είναι ανεξαρτησία το να είσαι φοιτητής σε άλλη πόλη και να σε πληρώνουν οι γονείς σου, αλλά κατ' επίφαση ανεξαρτησία. Επειδή όμως έχω βιώσει τη διαφορά, θα συμφωνήσω ότι σε αναγκάζει να πάρεις περισσότερες πρωτοβουλίες το να μένεις μόνος ως φοιτητής και εν συνόλω κάνει και τη ζωή σου πιο ενδιαφέρουσα, όμως αυτό δεν πρέπει να το συγχέουμε με την ανεξαρτησία. Η ανεξαρτησία είναι κατά βάση οικονομική. Οι δουλειές του σπιτιού είναι ψιλά γράμματα.

Το φυσιολογικό, εάν υπάρχει η οικονομική δυνατότητα, είναι να φύγεις από το σπίτι των γονέων. Εάν για παράδειγμα, έχεις μισθό 1000 ευρώ καθαρά και μένεις με τους δικούς σου, αυτό το θεωρώ απαράδεκτο, εκτός κι αν συντρέχουν σοβαροί λόγοι που δεν το επιτρέπουν (σπανίως, συνήθως πρόκειται για δικαιολογίες). Εάν όμως είσαι με 600-700 ευρώ και με τις τιμές ενοικίων στην Αθήνα, τα πράγματα είναι σχετικά και πρέπει να συνεκτιμηθούν διάφοροι παράγοντες, για να πάρεις την απόφαση. Ο βασικότερος παράγοντας είναι η σταθερότητα που υπάρχει σε αυτήν την εργασία. Νομίζω ότι είναι ανεύθυνο, με το που βρεις μια δουλειά στον ιδιωτικό τομέα και με αυτές τις απολαβές να πας να μείνεις μόνος, όταν αύριο μπορεί να απολυθείς και να γυρίσεις στη μαμά με σκυφτό το κεφάλι. Σε αυτήν την περίπτωση, επομένως, είναι πιο συνετό να δουλέψεις 1-2 χρόνια, να μαζέψεις και κάποια χρήματα στην άκρη και ύστερα να κρίνεις πώς πάει η δουλειά και να πράξεις ανάλογα. Και όταν λέω ότι αυτό είναι το συνεπές, μιλάω για τη σημερινή εποχή, της κρίσης, διότι πριν την κρίση οι άνθρωποι είχαν τη δυνατότητα να πάρουν μεγαλύτερα ρίσκα. Τώρα, εάν παίρνεις 400 ευρώ είναι περιττό να πω ότι δεν το κουνάς, γιατί πολύ απλά το budget δεν αρκεί, τουλάχιστον για πόλη.
Πρέπει να είναι η πρώτη ή δεύτερη φορά που συμφωνώ μαζί σου/
Νομίζω ότι περισσότερο η όλη συζήτηση έχει να κάνει με την ελληνική νοοτροπία και γενικότερα με τη νοοτροπία των λαών της Μεσογείου (πχ των Ιταλών). Δηλαδή παλαιότερα, αλλά ακόμα και σήμερα, ο μόνος αποδεκτός λόγος που κάποιος θα πρέπει να φύγει από το σπίτι του, όχι μόνο από την πλευρά των παιδιών αλλά και πολλών γονέων, είναι όταν παντρευτεί! Όπως επίσης και στην επαρχία, αν το παιδί ασχολείται με αγροτικές εργασίες ή βοηθάει τη δουλειά του πατέρα του, πάλι θα φύγει όταν παντρευτεί, αν φύγει, και δε ζουν όλοι μαζί στο ίδιο σπίτι.
Φυσικά η παραπάνω νοοτροπία δε με βρίσκει καθόλου σύμφωνο. Όταν κάποιος είτε έχει ολοκληρώσει τις σπουδές του, ή εν πάση περιπτώση, έχει τη δική του εργασία που του επιτρέπει να ζει αξιοπρεπώς (άρα όχι με 350-400 ευρώ το μήνα), θα πρέπει να ζει μόνος/η του. Το να λέμε "μένω με τους δικούς μου για να τρώω, να πίνω τσάμπα και να μαζέψω λεφτά", δεν είναι σοβαρή προσέγγιση, έτσι όλοι μαζεύουμε λεφτά. Η ανεξαρτησία κάποιου έχει πολλά επίπεδα, δεν είναι μόνο οικονομική. Μαθαίνεις όταν μένεις μόνος, συντηρείσαι, πλένεις, μαγειρεύεις, προγραμματίζεις τους λογαριασμούς σου, μαθαίνεις να μαστορεύεις (έμαθα να αλλάζω ακόμα και πρίζες στον τοίχο, από το να δώσω 30-40 € σε ηλεκτρολόγο να το κάνει). Το να λες "τα έχω όλα έτοιμα, και κάνω μπουζού τα λεφτά μου, κοιτάτε τι επιτυχημένος είμαι", είναι αστείο για μένα...

Η μόνη διαφορά έχει να κάνει με τις επαγγελματικές ευκαιρίες και την αξιοκρατία ΚΑΙ αξιοπρέπεια.
Δεν μπορώ να καταλάβω πώς η Averkina συνεχίζει και υποστηρίζει κάτι αδύνατο.
Ας μου δείξει κάποιος ένα παράδειγμα ενός φοιτητή που παίρνει των κατώτατο μισθό , δηλαδή 432 ευρώ καθαρά, μένει μόνος του και δεν έχει καμία οικονομική βοήθεια από τους γονείς του.
Άλλλο τα 432 στο χέρι και άλλο τα 800 στο χέρι(κοντά στα 1200 μεικτά !) . Αντιλαμβάνεστε φυσικά μετά από πόσα χρόνια προϋπηρεσίας θα φτάσει τα 1200 μεικτά.
Άλλο η μία περίπτωση , άλλο η άλλη

ΠΠραγματικά Συγχαρητήριά στο φίλο Κώστα κ στους ομοϊδεάτες του.:)

Με προϋπηρεσία κ αγγίζεις 600-800 ευρώ όταν οι άλλοι από τα γένοφασκια τούς,μην έχοντας καν πτυχίο,μαμανε κ δέρνουν.

Πάντως,αν νιώθετε τόσο καταπίεση,φύγετε.

Να μαθαίναμε και τον πραγματικό μισθό του Κώστα , και την δουλειά του Κώστα.... αλλά ξέρω πάντα όλοι έχουμε έναν Κώστα για να μην καταρριφθεί ο πλασματικός κόσμος που φτιάξαμε και διαδίδουμε.
 
Τελευταία επεξεργασία:

Εχέμυθη

Περιβόητο μέλος

Η Εχέμυθη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 5,863 μηνύματα.
Θεωρώ ότι πολλοί απο εσάς έχετε μία πολύ συγκεκριμένης εικόνα ανθρώπου στην οποία αναφέρεστε. Άλλο ο φοιτητής που σπουδάζει στην πόλη του, άλλος αυτός που σπουδάζει σε άλλη πόλη , άλλο ο 25ρης κλπ κλπ . Το να εγκαταλείψεις το πατρικό σου ενώ έχεις μια αξιοπρεπή δουλειά το βρίσκω αναγκαίο και οι λίγοι έχουν ήδη αναφερθεί από προηγούμενους.

Αυτό που δε μπορώ να καταλάβω είναι πως άτομα στη δική μου ηλικία που σπουδάζουν σε άλλη πόλη δε νοικιάζουν με συγκατοίκο. Το κόστος πέφτει πάρα πάρα πολύ και ειδικά εν μέσω κρίσης λίγες οικογένειες έχουν την οικονομική δυνατότητα να δίνουν χρήματα και για τη διαμονή καί για όλα τα άλλα έξοδα. Επειδή ζω με συγκατοίκους ξέρω ότι δεν είναι σίγουρα το πιο εύκολο πράγμα αλλά κακά τα ψέματα μαθαίνεις πολλά καί σίγουρα αναλαμβάνεις κάποιος ευθύνες.
 

Guest 875331

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
Θεωρώ ότι πολλοί απο εσάς έχετε μία πολύ συγκεκριμένης εικόνα ανθρώπου στην οποία αναφέρεστε. Άλλο ο φοιτητής που σπουδάζει στην πόλη του, άλλος αυτός που σπουδάζει σε άλλη πόλη , άλλο ο 25ρης κλπ κλπ . Το να εγκαταλείψεις το πατρικό σου ενώ έχεις μια αξιοπρεπή δουλειά το βρίσκω αναγκαίο και οι λίγοι έχουν ήδη αναφερθεί από προηγούμενους.

Αυτό που δε μπορώ να καταλάβω είναι πως άτομα στη δική μου ηλικία που σπουδάζουν σε άλλη πόλη δε νοικιάζουν με συγκατοίκο. Το κόστος πέφτει πάρα πάρα πολύ και ειδικά εν μέσω κρίσης λίγες οικογένειες έχουν την οικονομική δυνατότητα να δίνουν χρήματα και για τη διαμονή καί για όλα τα άλλα έξοδα. Επειδή ζω με συγκατοίκους ξέρω ότι δεν είναι σίγουρα το πιο εύκολο πράγμα αλλά κακά τα ψέματα μαθαίνεις πολλά καί σίγουρα αναλαμβάνεις κάποιος ευθύνες.

Εχ είναι μεγάλος χαβάς ο συγκάτοικος, και για πάνω από ένανν, χειροτερεύει εκθετικα:

  • Δεν έχουν όλοι τις ίδιες ανοχές με την καθαριότητα.

  • Μερικοί θέλουν να φέρνουν κόσμο σπίτι.

  • Το πιο σημαντικό: προσωπικό μπάνιο!!!

  • Το πιθανότερο είναι πως δεν θα τους πολυσυμπαθείς και αυτό θα στιγματίζει άσχημα την καθημερινότητα.

 

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

Top