Κομμουνιστικά / Επαναστατικά Τραγούδια

exc

Διάσημο μέλος

Ο exc αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 2,812 μηνύματα.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

D_G

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο Δημήτρης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 1,938 μηνύματα.
Όταν ήμουν μικρός, άκουγα από συμμαθητές μου που ήταν στην ΚΝΕ αυτό το τραγούδι, και ομολογώ ότι μου άρεσε ιδιαίτερα:
https://www.youtube.com/watch?v=onD_a89f45g&feature=related
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Mr. Crowley

Διάσημο μέλος

Ο Mr. Crowley αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 3,046 μηνύματα.












 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Aliona

Εκκολαπτόμενο μέλος

Η Aliona αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 370 μηνύματα.

parafernalia

Περιβόητο μέλος

Ο Νίκος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Προγραμματιστής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 4,796 μηνύματα.
Αν και έχω πολλά τραγούδια στο μυαλό μου, δεν θα μπορούσα να μην ξεκινήσω με αυτό... :)



 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

exc

Διάσημο μέλος

Ο exc αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 2,812 μηνύματα.
Μπελογιάννης Νίκος: https://el.wikipedia.org/wiki/Νίκος_Μπελογιάννης
Ή με όλους τους στίχους (άλλη εκτέλεση κιόλας):

Και απόσπασμα από την δίκη (από ένα ένα έργο):
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

challenger

Επιφανές μέλος

Ο challenger αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Ηλεκτρονικός. Έχει γράψει 11,414 μηνύματα.
με ενα φιλο εχουμε φτιαξει ολοκληρη playlist! :P
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

vassonoff

Δραστήριο μέλος

Η vassonoff αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 32 ετών και επαγγέλεται Φοιτητής/τρια. Έχει γράψει 426 μηνύματα.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

exc

Διάσημο μέλος

Ο exc αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 2,812 μηνύματα.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Trolletarian

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο Trolletarian αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 31 ετών, επαγγέλεται Άεργος/η και μας γράφει απο Γερμανία (Ευρώπη). Έχει γράψει 1,265 μηνύματα.

Ψαραδέλλη

Διάσημο μέλος

Η Ψαραδέλλη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 2,030 μηνύματα.
Ενα πιο light αλλα πολυ πολυ πολυ αγαπημενο τραγουδι...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

thalalla

Εκκολαπτόμενο μέλος

Η thalalla αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 221 μηνύματα.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

gademis

Τιμώμενο Μέλος

Ο Δημήτρης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 46 ετών και επαγγέλεται Η.Μ.Μ.Υ.. Έχει γράψει 1,634 μηνύματα.

vassonoff

Δραστήριο μέλος

Η vassonoff αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 32 ετών και επαγγέλεται Φοιτητής/τρια. Έχει γράψει 426 μηνύματα.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

exc

Διάσημο μέλος

Ο exc αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 2,812 μηνύματα.

parafernalia

Περιβόητο μέλος

Ο Νίκος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Προγραμματιστής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 4,796 μηνύματα.
No nos Moveran - Δεν θα μετακινηθούμε 8)

Ένα κομμάτι σύμβολο ενάντια στο φασισμό απ' την εποχή του Πινοσέτ και τώρα όλων των Αγανακτισμένων!



Άλλη μία εκδοχή απ' τους "Occupied Wall Street" :):



Και μια πολύ γνωστή εκτέλεση από την Joan Baez. Στην εισαγωγή ακούγεται ένα απόσπασμα από το ποίημα "Τα Ύψη του Macchu Picchu" του Pablo Neruda (η μετάφραση, by me :redface:).



sube a nacer conmigo, hermano
Dame la mano desde la profunda zona de tu dolor diseminado
no volverás del fondo de las rocas
no volverás del tiempo subterráneo
no volverá tu voz endurecida
no volverán tus ojos taladrados
yo vengo a hablar por vuestra boca muerta
a través de la tierra juntad todos los silenciosos labios derramados

y desde el fondo habladme toda esta larga noche
como si estuviera con vosotros anclado

contadme todo
cadena a cadena, eslabón a eslabón, y paso a paso
afilad los cuchillos que guardasteis
ponedlos en mi pecho y en mi mano
como un rio de rayos amarillos
como un rio de tigres enterrados
y dejadme llorar
horas ,días, años, edades ciegas, siglos estelares

dadme el silencio, el agua, la esperanza,
dadme la lucha, el hierro, los volcanes
apegadme los cuerpos como imanes
acudid a mis venas y a mi boca
hablad por mis palabras y mi sangre

----

no, no, no nos moveran!no, no nos moverán!
como un árbol firme junto al rio
no nos moverán.

unidos en la lucha, no nos moverán
unidos en la lucha, no nos moverán
como un árbol firme junto al rio
no nos moverán
no,no, no nos moverán! no, no, no nos moverán!
como un árbol firme junto al rio
no nos moverán

unidos en la huelga, no, no, no nos moverán!
unidos en la huelga, no, no, no nos moverán!
como un árbol firme junto al rio
no nos moverán, no nos moverán!

------

Εξυψώσου από τη γέννησή μου, αδερφέ
Δώσε μου το χέρι σου μακριά απ' τα βάθη
που απλώνεται ο πόνος σου
δεν θα επιστρέψει κάτω απ' τις πέτρες
δεν θα αναδυθεί από χρόνο υπόγειο
η φωνή σας δεν θα τρέμει
ούτε τα διάτρυτα μάτια σας
θα βγουν απ' τις κόγχες τους
έρχομαι να μιλήσω για τα νεκρά σας στόματα
μέσα απ' τη γη αφήστε τα σιωπηλά χείλη σας να ξεχυθούν

και πέρα απ' τα βάθη ας στροβιλίζεται αυτή η μεγάλη νύχτα
σαν να αγκιροβόλησα εδώ μαζί σας

Πείτε μου τα πάντα
αλυσίδα μ' αλυσίδα, κόμπο με κόμπο, βήμα με βήμα
ακονίστε τα μαχαίρια που φυλάτε κρυμμένα
κάντε το κι απ' το δικό μου στήθος, κι απ' το δικό μου χέρι
σαν μια πλημμυρίδα από ηλαχτίδες
σαν ένας χείμαρος από θαμμένες τίγρεις
κι αφήστε με να κλάψω
ώρες, μέρες, χρόνια, τυφλές δεκαετίες, αστρικούς αιώνες

Δώσε μου τη σιωπή, το νερό, την ελπίδα
Δώσε μου τον αγώνα, το σίδερο, τα ηφαίστεια
στερεώστε πάνω μου τα σώματά σας σαν μαγνήτες
ελάτε στις φλέβες μου και τη φωνή μου
μιλήστε με τα λόγια και το αίμα μου

--------

όχι, όχι, όχι δεν θα μετακινηθούμε! δεν θα μετακινηθούμε!
σταθερά σαν το δέντρο στο ποτάμι
δεν μας μετακινείτε

ενωμένοι στον αγώνα, προχωράμε
ενωμένοι στον αγώνα, προχωράμε
σταθερά σαν το δέντρο στο ποτάμι
δεν μας μετακινείτε

ενωμένοι στην απεργία, δεν θα μετακινηθούμε!
ενωμένοι στην απεργία, δεν θα μετακινηθούμε!
σταθερά σαν το δέντρο στο ποτάμι
δεν μας μετακινείτε
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

rootbreaker

Τυχερό μέλος 2014

Η rootbreaker αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 34 ετών και μας γράφει απο Βόλος (Μαγνησία). Έχει γράψει 700 μηνύματα.
Aν και καθυστερημενα,θα προσπαθησω να ποσταρω τραγουδια-υμνους με διδαγματα απο το χτες για το σημερα και το αυριο.
Συγνωμη αν εκ παραδομης ποσταρω κατι το οποιο κοσμει αυτο το εξαιρετικο θρεντ.



Ο φασισμός δεν έρχεται από το μέλλον
καινούριο τάχα κάτι να μας φέρει.
Τι κρύβει μέσ' στα δόντια του το ξέρω,
καθώς μου δίνει γελαστός το χέρι.

Οι ρίζες του το σύστημα αγκαλιάζουν
και χάνονται βαθιά στα περασμένα.
Οι μάσκες του με τον καιρό αλλάζουν,
μα όχι και το μίσος του για μένα.

Το φασισμό βαθιά καταλαβέ τον.
Δεν θα πεθάνει μόνος, τσάκισέ τον.


Ο φασισμός δεν έρχεται από μέρος
που λούζεται στον ήλιο και στ' αγέρι,
το κουρασμένο βήμα του το ξέρω
και την περίσσεια νιότη μας την ξέρει.

Μα πάλι θέ ν' απλώσει σα χολέρα
πατώντας πάνω στην ανεμελιά σου,
και δίπλα σου θα φτάσει κάποια μέρα
αν χάσεις τα ταξικά γυαλιά σου


Τις κρύες γυναίκες που με χαϊδεύουν,
τους ψευτοφίλους που με κολακεύουν,
που απ' τους άλλους θεν παλικαριά
κι οι ίδιοι όλο λερώνουν τα βρακιά,
σ' αυτήν την πόλη που στα δυο έχει σκιστεί,
τους έχω βαρεθεί.

Και πέστε μου αξίζει μια πεντάρα,
των γραφειοκρατών η φάρα,
στήνει με ζήλο περισσό,
στο σβέρκο του λαού χορό,
στης ιστορίας τον χοντρό το κινητή,
την έχω βαρεθεί.

Και τι θα χάναμε χωρίς αυτούς όλους,
τους Γερμανούς, τους προφεσόρους,
που καλύτερα θα ξέρανε πολλά,
αν δεν γεμίζαν ολοένα την κοιλιά,
υπαλληλίσκοι φοβητσιάρηδες, δούλοι παχιοί,
τους έχω βαρεθεί.

Κι οι δάσκαλοι της νεολαίας νταντάδες,
κόβουν στα μέτρα τους τους μαθητάδες,
κάθε σημαίας πλαισιώνουν τους ιστούς,
με ιδεώδεις υποτακτικούς,
που είναι στο μυαλό νωθροί,
μα υπακοή έχουν περισσή,
τους έχω βαρεθεί.

Κι ο παροιμιώδης μέσος ανθρωπάκος,
κέρδος ποτέ μα από παθήματα χορτάτος,
που συνηθίζει στην κάθε βρωμιά,
αρκεί να έχει γεμάτο τον ντορβά
κι επαναστάσεις στ' όνειρά του αναζητεί,
τον έχω βαρεθεί.

Κι οι ποιητές με χέρι υγρό,
υμνούνε της πατρίδας τον χαμό,
κάνουν με θέρμη τα στοιχειά στιχάκια,
με τους σοφούς του κράτους τα 'χουνε πλακάκια,
σαν χέλια γλοιώδικα έχουν πουληθεί,
τους έχω βαρεθεί.


Τούτες τις μέρες ο άνεμος μας κυνηγά, μας κυνηγάει ] 2x
Γύρω σε κάθε βλέμμα το συρματόπλεγμα
Γύρω στην καρδιά μας το συρματόπλεγμα
Γύρω στην ελπίδα το συρματόπλεγμα
Πολύ κρύο, πολύ κρύο, πολύ κρύο εφέτος
Πιο κοντά, πιο κοντά μουσκεμένα χιλιόμετρα μαζεύονται γύρω τους ] 2x
Μέσα στις τσέπες του παλιού πανωφοριού τους
έχουν μικρά τζάκια να ζεσταίνουν τα παιδιά
Κάθονται στον πάγκο κι αχνίζουν
απ' τη βροχή και την απόσταση
Η ανάσα τους ειν' ο καπνός ενός τραίνου
που πάει μακριά, πολύ μακριά
που πάει μακριά, πολύ μακριά
Κουβεντιάζουν και τότε η ξεβαμμένη πόρτα της κάμαρας
γίνεται σαν μητέρα που σταυρώνει τα χέρια της κι ακούει
Πιο κοντά, πιο κοντά μουσκεμένα χιλιόμετρα μαζεύονται γύρω τους ] 2x
Τούτες τις μέρες ο άνεμος μας κυνηγά, μας κυνηγάει ] 2x
Γύρω σε κάθε βλέμμα το συρματόπλεγμα
Γύρω στην καρδιά μας το συρματόπλεγμα
Γύρω στην ελπίδα το συρματόπλεγμα
Πολύ κρύο, πολύ κρύο, πολύ κρύο εφέτος
Πιο κοντά, πιο κοντά μουσκεμένα χιλιόμετρα μαζεύονται γύρω τους ] 2x
[/YOUTUBE]
https://www.youtube.com/watch?v=uLgJWpaP9f8[/YOUTUBE]

Κάθε τόσο Μας έρχονται καινούριες καραβιές γερόντοι
απ το Μοριά, απ τη Ρούμελη
Και πιο πάνω απ τα Τρίκαλα και τη Μακεδονία
Λιγνοί γερόντοι χοντροκόκκαλοι μάσπρα μουστάκια και φλοκάτες
Μυρίζουν σβουνιά και χωράφι
Μέσα στα μάτια τους βελάζουν τα πρόβατα του απόβραδου
Στα τσουλούφια τους κρέμονται οι σκιές των πλατανόφυλλων

Μιλάνε λίγο δεν μιλάνε καθόλου ωστόσο πότε πότε το βλέπεις
Πούχουν συμπεθεριάσει με τα ελάτια
Μια στιγμή που σηκώνουν τα μάτια απ το χώμα
Και τηράνε πίσω απ τους ώμους μας
Όταν γαλανίζει το βράδυ τις τέντες
Κι ο αγέρας μπλέκει τα μουστάκια του στο θυμάρι
Όταν ο ουρανός κατεβαίνει απ τα βράχια
Δρασκελώντας τη θύμηση με τις προκαδούρες των άστρων
κι ο θάνατος κόβει βόλτες αμίλητος έξω απ το συρματόπλεγμα,
τότες τους βλέπουμε που συνάζονται τρείς-τρείς, πέντε-πέντε,
σα στα παλιά τα χρόνια στις μπαρουταποθήκες του Μεσολογγιού

Και τότες πια δεν ξέρεις- έτσι συναγμένοι στον αυλόγυρο της βραδιάς
αξούριστοι, άλαλοι,
δεν ξέρεις πια, σαν ανάβουν τα τσακμάκια τους,
αν είναι ν ανάψουν το τσιγάρο τους
ή αν είναι ν ανάψουν το φιτίλι του δυναμίτη.

Τούτοι οι γερόντοι δε μιλάνε.
Τα παιδιά τους βγήκαν στο κλαρί.
Ετούτοι χώσαν την καρδιά τους στο βουνό
σαν ένα βαρέλι με μπαρούτι.

Δίπλα στα μάτια τους έχουν ένα δεντράκι καλοσύνη,
ανάμεσα στα φρύδια τους ένα γεράκι δύναμη,
κι ένα μουλάρι από θυμό μες στην καρδιά τους
που δε σηκώνει τ άδικο
Και τώρα κάθονται εδώ στη Μακρόνησο
στο άνοιγμα του τσαντιριού, αγνάντια στη θάλασσα,
σαν πέτρινα λιοντάρια στη μπασιά της νύχτας,
με τα νύχια μπηγμένα στην πέτρα. Δε μιλάνε.

Κοιτάνε πέρα την αντιφεγγιά της Αθήνας,
κοιτάνε τον ποταμό του Ιορδάνη,
σφίγγοντας μια πέτρα στη χωματένια φούχτα τους,
σφίγγοντας μες στα μάτια τους τα σκάγια των άστρων,
σφίγγοντας μες στο φυλλοκάρδι τους μια δυνατή σιωπή,
εκείνη τη σιωπή που γίνεται πριν απ τ αστροπελέκι.

Στη διαδήλωση κοιτούσες
του σωματείου τα πλακάτ.
Δεν ζύγωνες, δεν προχωρούσες
και πίσω σου ήτανε τα ΜΑΤ.

Ένας ξεχωριστός διαβάτης,
δεν ήσουν, αδελφέ μου εσύ.
Ήσουν υπάλληλος κι εργάτης
σαν όλους μες στην πόλη αυτή.

Στη διαδήλωση σε είδα
μ' απόφαση να προχωράς.
Ανοίξαμε την αλυσίδα
κι έγινες ένας από μας.


Κι όπως ερχόσουν βήμα – βήμα
- κι όπως ζυγώναμε κι εμείς -
του φόβου έσπασες το νήμα
και τη μιζέρια μιας ζωής.


Βάλτε όλοι μια φωνή,
θέλουμε κι εμείς ψωμί.
Έχει και η αγροτιά
και στομάχι και καρδιά.

Νύχτα και πρωί
ένα με τη γη.
Χωρίς ανάσα μια,
φτάνει πια, φτάνει πια.

Απεργία, απεργία, απεργία.

Μάνα κάτσε στη γωνιά,
άλλο γλέντι αρχινά.
Τώρα ήρθε ο καιρός
για να πάμε λίγο μπρος.

Νύχτα και πρωί
ένα με τη γη.
Χωρίς ανάσα μια,
φτάνει πια, φτάνει πια.

Απεργία, απεργία, απεργία.


Δε χωράνε λόγια πια,
παρατήστε τη δουλειά.
Με τρακτέρ απ' το χωριό
για την πόλη μια και δυο.

Νύχτα και πρωί
ένα με τη γη.
Χωρίς ανάσα μια,
φτάνει πια, φτάνει πια.

Απεργία, απεργία, απεργία



Εμπρός της γης οι κολασμένοι
Της πείνας σκλάβοι εμπρός εμπρός
Το δίκιο απ τον κρατήρα βγαίνει
Σα βροντή σαν κεραυνός

Φτάνουν πια της σκλαβιάς τα χρόνια
Όλοι εμείς οι ταπεινοί της γης
Που ζούσαμε στην καταφρόνια
Θα γίνουμε το παν εμείς.

Στον Αγώνα Ενωμένοι
Κι ας μη λείψει κανείς
Ω! Νάτη, μας προσμένει
Στον κόσμο η Διεθνής.

Θεοί, αρχόντοι, βασιλιάδες
Με πλάνα λόγια μας γελούν
Της γης οι δούλοι κι οι ραγιάδες
Μοναχοί τους, θα σωθούν

Για να σπάσουμε τα δεσμά μας
Για να πάψει πια η σκλαβιά
Να νιώσουν πρέπει τη γροθιά μας
Και της ψυχής μας τη φωτιά

Στον Αγώνα Ενωμένοι

Κι ας μη λείψει κανείς

Ω! Νάτη, μας προσμένει

Στον κόσμο η Διεθνής.


Επέσατε θύματα, αδέρφια, εσείς
Σε άνιση Πάλη κι Αγώνα
Ζωή, λευτεριά και τιμή του Λαού
Γυρεύοντας, βρήκατε μνήμα

Συχνά σε υγρές, σκοτεινές φυλακές
Πικρές επεράσατε μέρες
Και μ' ένα του δήμιου νεύμα ευθύς
Σας φέραν μπροστά στην κρεμάλα...

Γλεντούν οι τυράννοι και μες το πιοτό
Τη λήθη γυρεύουν να βρούνε
Μα οι μέρες τους όμως μετρήθηκαν πια
Και τέλος φρικτό τους προσμένει

Θεριεύει ο γίγαντας τώρα Λαός
Και σπάει δεσμά κι αλυσίδες
Αιώνια η μνήμη σε σας, αδελφοί
Στον τίμιο που πέσατε Αγώνα...



 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

challenger

Επιφανές μέλος

Ο challenger αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Ηλεκτρονικός. Έχει γράψει 11,414 μηνύματα.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

exc

Διάσημο μέλος

Ο exc αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 2,812 μηνύματα.


 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Ψαραδέλλη

Διάσημο μέλος

Η Ψαραδέλλη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 2,030 μηνύματα.
Φυσικα αυτο...


Το παρακατω ειναι ενα ακομη αγαπημενο μου τραγουδι το οποιο ειναι ταυτισμενο στο μυαλο μου με μια δικη μου προσωπικη επανασταση οντας μαθητρια λυκειου.
Πολυ πολυ ωραιες αναμνησεις με πολυ πολυ καλους φιλους :cry_x:

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

  • Τα παρακάτω 0 μέλη και 1 επισκέπτες διαβάζουν μαζί με εσάς αυτό το θέμα:
    Tα παρακάτω 1 μέλη διάβασαν αυτό το θέμα:
  • Φορτώνει...
Top