Τr3l0k@mp3riS
Νεοφερμένος
Ο Τr3l0k@mp3riS αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 7 μηνύματα.
01-03-12
17:41
ΚΑΛΛΙΓΡΑΦΗΜΑΤΑ
Guillaume Apollinaire, σε μτφτρ. Φραγκίσκης Αμπατζοπούλου
(Ανθολογία Υπερρεαλισμού), Νεφέλη, Αθήνα 1995.
[…]Το καλοκαίρι έρχεται παράφορη εποχή
Κι είναι νεκρή η άνοιξη κι η νιότη μου νεκρή
Ήλιε του Λόγου η ώρα ολόφλογη πλησιάζει
Και καρτερώ τη γαληνή κι ευγενική μορφή της
Πλασμένη να την αγαπώ να την ακολουθώ
Να την κοντά της με τραβά ως δυνατός μαγνήτης
μεθυστικιά η μορφή της
ρούσα έχει τα μαλλιά
Το πυρρόχρυσό της μαλλί
Είναι αστραπή ασάλευτη
Φλόγες που στήνουνε χορό
Μες στα νεκρά τριαντάφυλλα […]
Τομεάρχης
Guillaume Apollinaire, "στον έρωτα και στον πόλεμο",
μτφρ: Κώστας Ριτσώνης
Το στόμα μου θα έχει τις φλόγες της γέννας
Το στόμα μου θα είναι για σένα μια κόλαση γλύκας
και ομορφιάς
Οι άγγελοι του στόματός μου θα κάνουν θρόνο μέσα
στην καρδιά σου
Οι στρατιώτες του στόματός μου θα σε καταλάβουν
με έφοδο
Οι παπάδες του στόματός μου θα λιβανίσουνε την
ομορφιά σου
Η ψυχή σου θα τρέμει όπως μια χώρα την ώρα του
σεισμού
Τότε τα μάτια σου θα φορτωθούν όλο τον έρωτα που
χρόνια ολόκληρα μαζεύτηκε μέσα στα βλέμματα
της ανθρωπότητας
Το στόμα μου θα είναι μια στρατιά εναντίον σου μια
στρατιά όλη με παράταιρους γεμάτη
Έχει ποικιλία όπως ένας μάγος που ξέρει και αλλάζει
τις μεταμορφώσεις του
Η ορχήστρα και οι χορωδίες του στόματός μου θα σου
πουν τον έρωτά μου
Από μακριά στον μουρμουρίζει
Καθώς με τα μάτια καρφωμένα στο ρολόι περιμένω τη
στιγμή που έχει καθοριστεί για την έφοδο.
Eκεί είναι
Guillaume Apollinaire, "στον έρωτα και στον πόλεμο",
μτφρ: Κώστας Ριτσώνης
Εκεί είναι μικρά γεφύρια σαστισμένα
Εκεί είναι η καρδιά μου που χτυπά για σένα
Εκεί είναι μια γυναίκα μελαγχολική πάνω στο δρόμο
Εκεί είναι μια όμορφη μικρή αγροικία μέσα σε ένα κήπο
Εκεί είναι έξη στρατιώτες που διασκεδάζουν σαν τρελοί
Εκεί είναι τα ματιά μου που ψάχνουν την εικόνα σου
Εκεί είναι ένα μικρό γοητευτικό δάσος πάνω στο λόφο
Και ένας ντόπιος γέρος κατουρά την ώρα που περνάμε
Εκεί είναι ένας ποιητής που ονειρεύεται τη μικρούλα Λου
Εκεί είναι η μικρούλα Λου εκλεκτή μέσα στο μεγάλο
Παρίσι
Εκεί είναι μια πυροβολαρχία μέσα στο δάσος
Εκεί είναι μια βοσκοπούλα που βόσκει τα πρόβατά της
Εκεί είναι η ζωή μου που σου ανήκει
Εκεί είναι ο εφεδρικός μου κονδυλοφόρος που όλο στάζει
Εκεί είναι μια κουρτίνα από λεύκες απαλή απαλή
Εκεί είναι όλη μου η ζωή η περασμένη που πέρασε καλά
Εκεί είναι οι δρόμοι οι σκοτεινοί της Menton που είχαμε
αγαπηθεί
Εκεί είναι μια μικρή κοπέλα από το Sospel που μαστιγώνει
τους συντρόφους της
Εκεί είναι το μαστίγιο μου του αμαξά μέσα στο σάκο μου
που έχω για τη βρώμη
Εκεί είναι τα βέλγικα βαγόνια πάνω στις γραμμές
Εκεί είναι ο έρωτάς μου
Εκεί είναι όλη η ζωή
Σε λατρεύω
………………………………………………………..
Guillaume Apollinaire, σε μτφτρ. Φραγκίσκης Αμπατζοπούλου
(Ανθολογία Υπερρεαλισμού), Νεφέλη, Αθήνα 1995.
[…]Το καλοκαίρι έρχεται παράφορη εποχή
Κι είναι νεκρή η άνοιξη κι η νιότη μου νεκρή
Ήλιε του Λόγου η ώρα ολόφλογη πλησιάζει
Και καρτερώ τη γαληνή κι ευγενική μορφή της
Πλασμένη να την αγαπώ να την ακολουθώ
Να την κοντά της με τραβά ως δυνατός μαγνήτης
μεθυστικιά η μορφή της
ρούσα έχει τα μαλλιά
Το πυρρόχρυσό της μαλλί
Είναι αστραπή ασάλευτη
Φλόγες που στήνουνε χορό
Μες στα νεκρά τριαντάφυλλα […]
Τομεάρχης
Guillaume Apollinaire, "στον έρωτα και στον πόλεμο",
μτφρ: Κώστας Ριτσώνης
Το στόμα μου θα έχει τις φλόγες της γέννας
Το στόμα μου θα είναι για σένα μια κόλαση γλύκας
και ομορφιάς
Οι άγγελοι του στόματός μου θα κάνουν θρόνο μέσα
στην καρδιά σου
Οι στρατιώτες του στόματός μου θα σε καταλάβουν
με έφοδο
Οι παπάδες του στόματός μου θα λιβανίσουνε την
ομορφιά σου
Η ψυχή σου θα τρέμει όπως μια χώρα την ώρα του
σεισμού
Τότε τα μάτια σου θα φορτωθούν όλο τον έρωτα που
χρόνια ολόκληρα μαζεύτηκε μέσα στα βλέμματα
της ανθρωπότητας
Το στόμα μου θα είναι μια στρατιά εναντίον σου μια
στρατιά όλη με παράταιρους γεμάτη
Έχει ποικιλία όπως ένας μάγος που ξέρει και αλλάζει
τις μεταμορφώσεις του
Η ορχήστρα και οι χορωδίες του στόματός μου θα σου
πουν τον έρωτά μου
Από μακριά στον μουρμουρίζει
Καθώς με τα μάτια καρφωμένα στο ρολόι περιμένω τη
στιγμή που έχει καθοριστεί για την έφοδο.
Eκεί είναι
Guillaume Apollinaire, "στον έρωτα και στον πόλεμο",
μτφρ: Κώστας Ριτσώνης
Εκεί είναι μικρά γεφύρια σαστισμένα
Εκεί είναι η καρδιά μου που χτυπά για σένα
Εκεί είναι μια γυναίκα μελαγχολική πάνω στο δρόμο
Εκεί είναι μια όμορφη μικρή αγροικία μέσα σε ένα κήπο
Εκεί είναι έξη στρατιώτες που διασκεδάζουν σαν τρελοί
Εκεί είναι τα ματιά μου που ψάχνουν την εικόνα σου
Εκεί είναι ένα μικρό γοητευτικό δάσος πάνω στο λόφο
Και ένας ντόπιος γέρος κατουρά την ώρα που περνάμε
Εκεί είναι ένας ποιητής που ονειρεύεται τη μικρούλα Λου
Εκεί είναι η μικρούλα Λου εκλεκτή μέσα στο μεγάλο
Παρίσι
Εκεί είναι μια πυροβολαρχία μέσα στο δάσος
Εκεί είναι μια βοσκοπούλα που βόσκει τα πρόβατά της
Εκεί είναι η ζωή μου που σου ανήκει
Εκεί είναι ο εφεδρικός μου κονδυλοφόρος που όλο στάζει
Εκεί είναι μια κουρτίνα από λεύκες απαλή απαλή
Εκεί είναι όλη μου η ζωή η περασμένη που πέρασε καλά
Εκεί είναι οι δρόμοι οι σκοτεινοί της Menton που είχαμε
αγαπηθεί
Εκεί είναι μια μικρή κοπέλα από το Sospel που μαστιγώνει
τους συντρόφους της
Εκεί είναι το μαστίγιο μου του αμαξά μέσα στο σάκο μου
που έχω για τη βρώμη
Εκεί είναι τα βέλγικα βαγόνια πάνω στις γραμμές
Εκεί είναι ο έρωτάς μου
Εκεί είναι όλη η ζωή
Σε λατρεύω
………………………………………………………..
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.