Το e-steki είναι μια από τις μεγαλύτερες ελληνικές διαδικτυακές κοινότητες με 67,410 εγγεγραμμένα μέλη και 3,404,408 μηνύματα σε 102,009 θέματα. Αυτή τη στιγμή μαζί με εσάς απολαμβάνουν το e-steki άλλα 262 άτομα.
Μέσα από τόσα τραύματα υπάρχω
σαν πέτρα σκοτεινή μες στο νερό
στους δρόμους που περπάτησες θε' να 'ρθω
το δροσερό χαλάζι των ματιών σου για να πιω
Με ένα ζευγάρι μάτια φοβισμένα
και με μια αστροφώτιστη αγκαλιά
πες μου τι θα 'μαι αλήθεια εγώ χωρίς εσένα
και σε ποιά κόλαση θα ξοδευτώ ξανά
Μικρό...
"Αυτό που μετράει δεν είναι η αναγνώριση από τους άλλους, η επιτυχία, αλλά η ίδια η δουλειά και ότι πρέπει να περνάει κανείς τη ζωή του εμβαθύνοντας σε αυτό που έχει επιλέξει να κάνει. Στη ζωή είμαστε διαρκώς μόνοι, η ευτυχία δεν υπάρχει..."
Ήρθε η στιγμή. Μαρία Νεφέλη
πάρε το χέρι μου-σε ακολουθώ
και το άλλο υψώνω-ιδές- με την παλάμη
αναστραμμένη ανοίγοντας τα δάχτυλα
ένα ουράνιο άνθος:
Ύβρις όπως θα λέγαμε ή και "Αστήρ"
Ελύτης
Είμαστε το αρνητικό του ονείρου,
γι αυτό φαινόμαστε μαύροι και άσπροι
και ζούμε τη φθορά πάνω σε μια ελάχιστη πραγματικότητα. Όμως
Das Reine kann sich nur darstellen im Unreinen
und versuchst du das Edle zu geben ohne Gemeines.
Ο. Ελύτης-Μαρία Νεφέλη
Μην σκοτώνετε τα κουνούπια. Άλλοι μας πίνουν το αίμα...
(το ρωτούσε κάποτε στον εκατομμυριούχο ο Παπαδόπουλος και τώρα που ξύπνησα με ένα σωρό τσιμπήματα από κουνούπια το θυμήθηκα.)
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.