Το e-steki είναι μια από τις μεγαλύτερες ελληνικές διαδικτυακές κοινότητες με 64,698 εγγεγραμμένα μέλη και 2,586,034 μηνύματα σε 82,411 θέματα. Αυτή τη στιγμή μαζί με εσάς απολαμβάνουν το e-steki άλλα 334 άτομα.
...θυμαμαι την εποχη που αφηνα το στεκι για καμια ωρα, δυο, να κανω καμια δουλεια και προλαβαιναν τα ρεμαλια να γεμιζουν 5 σελιδες κουβεντουλα... αρπαχτες διαβαζαμε και ζητουσαμε περιληψη για να μπουμε στο θεμα... (ειναι συνδετικος κρικος. απορω πως και δεν αξιοποιειται πλεον)
Εχει κανεναν παλιο...
Το οτι " ντρεπομαστε για τις επιλογες μας" το κανεις insert στη σηζητηση "τυχαια"... ετσι; γιατι εσυ ξερεις καλυτερα, πριν το πουμε καν...
Το να εχεις φαντασιωση βιασμου ειναι επιλογη. Ο βιασμος, in real life, δεν ειναι ποτε, γιατι εξ ορισμου δεν εμπεριεχει συναινεση. Το σχολιο μου αφορουσε...
Δεν ειναι καλλο, ακριβως...
Υπαρχουν καποια μηνυματα που μας εμφυτευονται απο την πατριαρχια απο πολυ μικρα τοσο καλα και τοσο υπουλα, που στο τελος δικαιολογουμε τη βια των αντρων κατα των γυναικων, και καταφερνουμε να πειθουμε τον εαυτο μας οτι ειναι φυσιολογικη και την επιθυμουμε κι ολας...
Value Of Love by Jennifer Edwards
I have seen women lifted by love.
Countless women surrounded, fed, embraced by love.
But most recently I have met a woman condemned by love.
Alienated, starved, forgotten by love.
The pain from love is visible in the eyes, heart, and soul of this woman.
She...
1)
2)
Ξέρεις τι σκεφτόμουν εχτές που ξαναείδα το θέμα?
1)"ευτυχώς"
2)"...και φαντάζεσαι βρε Ισιλ να μπορούν όντως ολλοι οι άνθρωποι να είναι ό’τι θέλουν? Ακόμα και οι κακοι?"
Παιδιά, έχετε παρεξηγήσει λίγο τα πράγματα. Έχετε την εντύπωση ότι οι φοιτητές επιλέγουν Ρουμανία/Βουλγαρία αντί Ελλάδα? Αναγκαστική προσγείωση είναι…
Όταν θέλεις να ακολουθείς ιατρική, για παράδειγμα, αλλά δυο τρεις φορές για λίγα μόρια δεν περνάς, αποφασίζεις αν θα χρησιμοποιήσεις τις...
:eek:
Τώρα μαθαίνω τα βάσανα του (περε)Στροϊκα…
Ποιον μεγαλύτερο του ιεραρχικά ενόχλησε και έπαψαν να τον καλύψουν;
Ή απλά ήρθε η ώρα του σαν αναλώσιμος που είναι...:hmm:
Αφου μπορούσα εγώ, μια ξένη, να γελάσω με την ψυχή μου όταν ακόμα δεν καταλάβαινα ούτε μια ελληνική λέξη, αλλα «διάβαζα» το πρόσωπο του, γιατί να μην μπορούν να τον αγαπήσουν τα παιδιά μας, και ίσως να καταλάβουν βαθύτερα την όλη του προσπάθεια;
Αυτόν που νομίζει ότι την προσφέρει ή αυτόν που νομίζει ότι την εισπράττει?
Μεγάλη πολυτέλεια, βρε δόκτορα… μα, να σου προσφέρεται τέτοια δυνατότητα και να κάνεις τον τρελό τώρα? Άκου κι δεν θέλει…:P
… θυμάμαι την θέληση που είδα στα παιδιά του Special Olympic... θυμάμαι επίσης πως είναι...
Φυσικά και μπορούμε να είμαστε ο,τι θέλουμε σε έναν φανταστικό κόσμο. Έχω πλάθει και εγώ το παραμύθι μου, και το χρησιμοποιώ συχνά πυκνά για απόδραση. Η έρημος και η όαση αλληλοσυμπληρώνονται για ισορροπία. Άλλο όμως το τι είμαι και άλλο το τι φαντάζομαι ότι είμαι.
Εγώ λέω ακριβώς το αντίθετο...