Αποτελέσματα αναζήτησης

Έτσι απλά Έτσι απλά φεύγουν μια μέρα εκείνοι που αγαπήσαμε στρίβουνε στη γωνιά του δρόμου χωρίς ούτε ένα νεύμα αποχαιρετισμού. Τώρα το σπίτι έχει περισσότερο χώρο μετακινούμε κάποια έπιπλα συγυρίζουμε έχουν μείνει κάτι παλιά χαρτιά στο τραπέζι αποδείξεις και λογαριασμοί εμείς διακριτικά τα...

Matt Saunders

Σε ψάχνω στα λαμπρά σφαγεία των δρόμων στις νευρωτικές διαδρομές σε σταθμούς και στοές σε ψάχνω στα μικρά τα στοπ στ' απαγορεύεται στα τρύπια μου χέρια στη θάλασσα που δε θα 'ρθει ξανά

(τυχερή αυτή η γατούλα)

Θα μεινεις φεύγοντας Όπως η θάλασσα Που όλο πάει μακριά Κι όλο επιστρέφει

Αγάπη μέσα στην καρδιά Φουρτουνιασμένη λαγκαδιά Κάποια βραδιά πλημμύρισες Και μας ξεκλήρισες

Φτανει, φτάνει, φτάνει μακριά μου να 'σαι φτάνειι παράπονο πικρό πάλι με πιάνει φτάνει, φτάνει, φτάνει ένα γράμμα μου δε φτάνει να πω πως σ' αγαπώ, αχ, δε με φτάνει

Τα βράδια που θα λείπεις θα αποφεύγω να μιλάμε Και στο σπίτι να με βρίσκεις πια ποτέ δεν θα ξανά 'μαι Δεν αντέχω την κατάσταση άλλο μέσα και έξω πιά Που όλο πάντα κάτι άλλο μας κερδίζει

Να ξαναρθεις γιατί μου λείπουνε τα χάδια σου, να ξαναρθείς γιατί μου λείπουνε τα βράδια σου, να ξαναρθείς, χίλιες φορές θα σου φωνάξω, να ξαναρθείς, να ξαναρθείς, να ξαναρθείς, να ξαναρθείς, να μπει ο ήλιος μες στο σπίτι μου, να ξαναρθείς και να πιαστείς στο παραμύθι μου,

Α. Χιόνης «Κέρδος»

Τσιζμπεργκερ

Αν σ' αρνηθώ αγάπη μου να μ' αρνηθούν οι φίλοι χάδι ποτέ μου να μη δω να μη φιλήσω χείλι

[POEM] The moon her majesty by Jack Kerouac. The moon, her magic be Big sad face of infinity. An illuminated clay ball Manifesting many gentlemanly remarks She kicks a star, clouds foregather In Scimitar shape, to round her Cradle out, upside down any old time You can also let...

Painter Kim Kimbro explores animal portraits as metaphors for the complexity and fragility of the human experience.

Κεμπαπ