Παραξενιές και μικρές λεπτομέρειες της καθημερινότητας

Αρχική Δημοσίευση από Fallen_Angel:

Α! Επίσης:
Όταν περπατάω στον δρόμο, εκτός από το ότι δεν πατάω στο διαχωριστικό από τα πλακάκια, αν έχουν διαφορετικό χρώμα ή διαφορετική υφή και π.χ. το δεξί μου πόδι πατίσει ένα πλακάκι διαφορετικού χρώματος, πρέπει απαραιτήτως να πατίσει και το αριστερό....Και μάλλιστα τον ίδιο αριθμό φορών....
Ψύχωση έτσι...

Click για ανάπτυξη...

• σε περίπτωση που το κωλόχαρτο δεν κυκλοφορεί μόνο του π.χ. πάνω στο απέναντι ντουλάπι ή δίπλα από το καζανάκι ξέρω γω, αλλά είναι τοποθετημένο στην θέση του (έχει όνομα αυτό το πράμα?), δεν αντέχω με την καμμία να είναι ανάποδα. δλδ το χαρτί οφείλει στον εαυτό του να βγαίνει από κάτω, όχι να πέφτει από πάνω καθώς το γυρνάς, αυτό το κάνει ο καταρράκτης. το θέμα είναι τελείως πρακτικό, δοκιμάστε και τις δύο στάσεις και θα καταλάβετε.
• μην κάτσω σε πιτσιλισμένο από μπάνιο καπάκι τουαλέτας, θα φάει χώμα ο παραβάτης.
• κατουράω καθιστός, ποιός σημαδεύει τώρα...
• δε μπορώ να βλέπω άστρωτο το κρεβάτι μου όταν γυρνάω πτώμα σπίτι, μου ανάβουν τα λαμπάκια. από την άλλη, το πρωί προσπαθώ να κερδίσω λίγο νάνι παραπάνω και μοιραία δεν το στρώνω ποτέ πριν φύγω.
• όταν τρώω φρούτα, κάνω σχέδια (όχι για το μέλλον μου ρε βούρλα).
• επίσης και με το τοστ, μ'αρέσει να τρώω το γύρω γύρω πρώτα και μετά να τεμαχίζω το εσωτερικό σε τετραγωνάκια-μπουκίτσες :p.
• βάζω ζάχαρη στα frosties.
• σιχαίνομαι τα σκουλαρίκια σε ποσοστό 99.999%.
• μου τη δίνει στα μ.μ.μ. όταν πάνε να μπούνε/ανέβουνε τα γίδια απόξω πριν βγουν/κατέβουν πρώτα οι επιβαίνοντες. έχω σκάσει κουτουλιά στο μετρό μία φορά.
• επίσης μου τη δίνει στις κυλιόμενες να κάθονται ακίνητοι στα αριστερά. ακόμα και αν δεν βιάζομαι, εκνευρίζομαι και μόνο που τους βλέπω. μία μέρα με πολλά νεύρα κατέβηκα τις δύο κυλιόμενες στο μοναστηράκι στην είσοδο από την Αθηνάς φωνάζοντας ΑΚΡΗΗΗ στην πρώτη και ΠΕΡΝΑΑΑΩΩΩ στη δεύτερη :p. άμα ο άλλος πιάνει πάνω από το μισό του πλάτους με σακούλες από ψώνια ή δεν ξέρω εγώ τι, έχει φάει και μίαγ αγκωνίτσα έτσι για το καλό.
• μου τη δίνει να κάθονται οχήματα πάνω στη διάβαση των πεζών. τα παίρνω, τους αναγκάζω να κάνουν όπισθεν όταν έχω πολλά νεύρα, ακόμα κι αν μπορώ να περάσω από μπρος ή πίσω. κάνω τοκ τοκ σε παράθυρα αυτοκινήτων (μια φορά και σε κράνος μοτοσυκλετιστή) και τους τα σπάω. είχα πετύχει ένα παππούδι με μαγκούρα μια φορά στο φανάρι από σύνταγμα προς ερμού (που είναι μόνο για σπρίντερς εδώ που τα λέμε) να έχει εγκλωβιστεί στη μέση της διάβασης αφού άνοιξε πράσινο για τα αυτοκίνητα, απλά και μόνο επειδή δεν πρόλαβε να περάσει απέναντι γιατί έχασε τον χρόνο του κάνοντας σλάλομ ανάμεσα στα μηχανάκια και τα ταξί. άι σιχτίρ.
• παλιότερα με έπιανε κατούρημα όταν μου έπαιρναν πίπα. πήγαινα τουαλέτα και συνεχίζαμε κανονικά μέχρι την επόμενη διακοπή για διαφημίσεις.
• μη δανείσω βιβλίο και δω τσαλακωμένη σελίδα ή χτυπημένο εξώφυλλο, ΣΕ Γ@ΜΗΣΑ ΣΤΕΓΝΑ ΚΑΙ ΑΣΑΛΙΩΤΑ και δεν ξαναπαίρνεις τπτ ποτέ στο μέλλον.
• το ίδιο και χειρότερα με τα cd μου. από κάτω είναι όλα καθρέφτης, ούτε σκόνη, ούτε γρατζουνιά, ούτε δαχτυλιά. έχω αγοράσει cd 4 φορές μέχρι να το πετύχω χωρίς χτυπημένο/τσαλακωμένο βιβλιαράκι. οι θήκες πεντακάθαρες, τις πιάνω μόνο από το πάνω και κάτω πλαΐνό που δεν λερώνουν. άμα λερωθούν από απρόσεκτο επισκέπτη, αλλάζω θήκη την επόμενη μέρα (έχω καβάτζα). η συλλογή μου έχει ανανεωθεί κατά μέσο όρο δυό φορές κατά τη διάρκεια της ζωής μου.
• δεν ξέρω αν είναι παραξενιά, άλλα όταν βλέπω φώτο στην οποία αγκαλιάζουν/απλώνουν χέρι στο μωρό μου ή όταν είναι μακριά μου και έχει βγει με παρέα στην οποία μπορεί και να συμβεί κάτι σχετικό, με πιάνει κρίση ζήλιας και βαράω μπουνιές στον τοίχο. το ξέρω ότι την θέλετε ρε λιγούρια επειδή είναι φίνο γκομενάκι, αλλά κάτω τα ξερά σας. όταν είμαι παρών, δε με πολυενοχλεί πάντως.
• μου τη σπάει η times new roman με διάστιχο ενάμισο.
• δε μπορώ να κοιμάμαι τελείως μόνος μου. στη χειρότερη με ένα μαξιλάρι αγκαλιά θα την βγάλω τη νύχτα. αν δεν έχω δίπλα δυο βυζάκια να χωθώ μέσα, θα καταφύγω στην εγγυημένη τόσα χρόνια λύση του μαμούδη/πατάτη/ντότζι/σκατζοχοιρακίου/παπιού.
• επίσης σπάνια κοιμάμαι με μαξιλάρι (κάτω από την κεφάλα εννοώ), με ενοχλεί.
• ακόμα, προτιμώ να κοιμηθώ στο πάτωμα αντί σε ένα στρώμα που βουλιάζει.
• όποιος με ξυπνήσει γαργαλώντας μου απαλά το εσωτερικό του αυτιού μου ή το ρουθούνι μου, έχει αρπάζει κλωτσιά. νευριάζομαι αφάνταστα και κλωτσάω σαν άλογο.
• το μεθύσι με ούζο με χτυπάει στο δεξί αυτί.
• έχω πάρει ένα συγκεκριμένο παντελόνι εφτά φορές μέσα σε έναν χρόνο, απλά γιατί με βολεύει στον καβάλο. πονηγούληδες.
• δε μπορώ να το κάνω στα 4 πάνω σε κρεβάτι, μου τσουλάνε τα γόνατα λόγω στρώματος και εκνευρίζομαι να τα επαναφέρω κάθε τρεις και λίγο στη σωστή τους θέση. δε γουστάρω σκοτούρες όταν πηδγιέμαι.
• είμαι κλαψομούνης. ε άμα δεν κλάψουμε για ένα μνι σε αυτό τον κόσμο, για τι θα κλάψουμε;
• ρεύομαι και κλάνω, ποτέ δε θα πεθάνω (και δε θα πεθάνουμε ποτέ κουφάλα νεκροθάφτη που λέει και ο βασίλης :p).