Παιδικά χρόνια τότε και τώρα

fielda

Πολύ δραστήριο μέλος

Η fielda αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 37 ετών και επαγγέλεται IT. Έχει γράψει 1,276 μηνύματα.
Παρόλο που γεννήθηκα μετά το 1985 αναγνωρίζω τα περισσότερα από αυτά που περιγράφει το e-mail αυτό. Χαίρομαι ιδιαίτερα που μεγάλωσα έτσι, που τα παιδικά μου χρόνια ήταν τόσο μα τόσο αθώα σε σχέση με αυτά των παιδιών του σήμερα. Πολλές φορές τα παρατηρώ και δε βρίσκω καμία ομοιότητα με εμένα όταν ήμουν στην ηλικία τους. Θυμάμαι ότι έτρεχα, έπεφτα, χτυπούσα, λερωνόμουν σε καθημερινή βάση αλλά ήταν πολύ ωραία. Θα ήθελα κι εγώ να μεγαλώσουν έτσι τα παιδιά μου αλλά είναι μάλλον σχεδόν ακατόρθωτο με τα σημερινά δεδομένα. Τότε πολύ λίγοι ήξεραν τι είναι υπολογιστής, τώρα έχω φτάσει στο σημείο να το σπουδάζω κιόλας :confused:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Γιώργος

Τιμώμενο Μέλος

Ο Γιώργος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Μας γράφει απο Ελβετία (Ευρώπη). Έχει γράψει 30,791 μηνύματα.
ωραία παιδικά χρόνια
Έχω 2 άγνωστες λέξεις. :confused:


Όσο υπάρχουν οι καταραμένες Πανελλήνιες και η πίεση από το οικογενειακό περιβάλλον (λογική, τόση ανεργία υπάρχει) θα γίνεται όλο και πιο πιεστική η ζωή για τα παιδιά. Δεν μ' αρέσει να καταστροφολογώ (θέλω να βλέπω τα πράγματα από αισιόδοξη μεριά) αλλά δυστυχώς το σημερινό σύστημα είναι απλά απάνθρωπο.

Αυτά τα ολίγα και πάντα όπως τα βλέπω εγώ.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Resident Evil

Διακεκριμένο μέλος

Η Resident Evil αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 7,959 μηνύματα.
Έχω 2 άγνωστες λέξεις. :confused:


Όσο υπάρχουν οι καταραμένες Πανελλήνιες και η πίεση από το οικογενειακό περιβάλλον (λογική, τόση ανεργία υπάρχει) θα γίνεται όλο και πιο πιεστική η ζωή για τα παιδιά. Δεν μ' αρέσει να καταστροφολογώ (θέλω να βλέπω τα πράγματα από αισιόδοξη μεριά) αλλά δυστυχώς το σημερινό σύστημα είναι απλά απάνθρωπο.

Αυτά τα ολίγα και πάντα όπως τα βλέπω εγώ.

οι πανελλήνιες είναι στα ~18... Τι σχέση έχει με τα παιχνίδια που (δεν) παίζει κάποιος στα 8? :confused:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Γιώργος

Τιμώμενο Μέλος

Ο Γιώργος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Μας γράφει απο Ελβετία (Ευρώπη). Έχει γράψει 30,791 μηνύματα.
οι πανελλήνιες είναι στα ~18... Τι σχέση έχει με τα παιχνίδια που (δεν) παίζει κάποιος στα 8? :confused:
Πλέον έχουν ξεκινήσει φροντηστήρια και στα Δημοτικά. :/:
Πρόσθεσε και ξένες γλώσσες και λοιπά.

Φυσικά και δεν γενικεύω, δεν ισχύει σε κάθε παιδί αυτό.





Θα επιστρέψω αργότερα με πιο εμπεριστατωμένη απάντηση, γιατί γύρισα πτώμα. :)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Δανάη

Πολύ δραστήριο μέλος

Η Δανάη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 35 ετών. Έχει γράψει 1,127 μηνύματα.
Όσο υπάρχουν οι καταραμένες Πανελλήνιες και η πίεση από το οικογενειακό περιβάλλον (λογική, τόση ανεργία υπάρχει) θα γίνεται όλο και πιο πιεστική η ζωή για τα παιδιά. Δεν μ' αρέσει να καταστροφολογώ (θέλω να βλέπω τα πράγματα από αισιόδοξη μεριά) αλλά δυστυχώς το σημερινό σύστημα είναι απλά απάνθρωπο.

Αυτά τα ολίγα και πάντα όπως τα βλέπω εγώ.

Καλά και εγώ έδινα Πανελλήνιες και είχα αυτή τη πίεση που λές αλλά τα παιδικά μου χρόνια ήταν πολύ ωραία, ξενοιαστα! Πολλά από αυτά που λέει το μαιλ τα έζησα! Αν και εγώ μεγάλωσα στην επαρχία οπου τα πράγματα είναι τελείως διαφορετικά, άλλοι ρυθμοί ζωής!

Το θέμα αυτό με έχει απασχολήσει και μένα για να είμαι ειλικρινής! Βλέπω κιολας και τον αδερφό μου (10 χρόνια μικρότερος) ο οποίος κάποιες φορές δε θέλει να βγει να παίξει με τους φίλους του παρα προτιμά να δει τηλεόραση ή να παιξει στο πσ παιχνίδια! και ειλικρινά με στεναχωρεί γιατί αν σε αυτή την ηλικία δε βγουν να παίξουν πότε θα το κάνουν? εγώ σε αυτή την ηλικία τελειωνοντας τα μαθήματά μου έβγαινα έξω, έπαιζα με τα άλλα παιδιά κ γύριζα όταν νύχτωνε! Τηλεόραση άρχισα να βλέπω που κ που πέμπτη δημοτικού, για υπολογιστή δε κάνω λόγο....:P
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Γιώργος

Τιμώμενο Μέλος

Ο Γιώργος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Μας γράφει απο Ελβετία (Ευρώπη). Έχει γράψει 30,791 μηνύματα.
Καλά, μην τα παίρνεις και τοις μετρητοίς (απλά κρίνω εξ' ιδίων τα αλλότροια :P). Θα έρθω με πιο εμπεριστατωμένη απάντηση λέμε. :D
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Nininaou

Διάσημο μέλος

Η Ρηνούλα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 32 ετών και μας γράφει απο Πειραιάς (Αττική). Έχει γράψει 2,455 μηνύματα.
Λοιπόν, κι εγώ στους τυχερούς ανήκω. Γεννημένη το '91 δε θα το περίμενε κανείς. Μεγάλωσα όμως σε νησί, πράγμα καθοριστικό. Έχω αναμνήσεις πλούσιες και φιλίες ζωής να κρατάω. Παίζαμε χωρίς τους γονείς να κοιτούν με την άκρη του ματιού τους. Γυρνούσαμε στους δρόμους και χτυπούσαμε, λερωνόμασταν. Λύναμε μόνοι μας τις διαφορές μας. Είμασταν πιο ανεξάρτητα παιδιά και πιο αισιόδοξα.

Όταν ήρθα στον Πειραιά παρατηρούσα τη διαφορά. Οι φίλοι μου ήταν πιο ανασφαλείς. Δεν επέστρεφαν αργά στο σπίτι, πάντα από τον κεντρικό, ποτέ μόνοι. Γεμάτοι περιορισμούς και πιο απόμακροι. Αυτός δεν είναι καλός μαθητής, είναι κακή παρέα:Παιδί δεν γνώριζα τέτοια. Κι όμως ως έφηβη βλέπω τα πράγματα ακόμα διαφορετικότερα.

Η τεχνολογία έχει εισαχθεί στις ζωές μας και η "γνώση". Τώρα ξέρουμε ότι μία βόλτα, μπορεί να αντικατασταθεί από ένα σερφάρισμα. Έλα που δεν είναι μία...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

fantasmenos

Τιμώμενο Μέλος

Η Διαταραγμένη Προσωπικότητα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Θεολόγος και μας γράφει απο Μαυροβούνιο (Ευρώπη). Έχει γράψει 4,026 μηνύματα.
Ωραίες οι παλιές εποχές αλλά σε τι διαφέρει ένα σημερινό 8χρονο από τα 8χρονα το '94; Μήπως δε παίζει μπάλα στο σχολείο με κουτάκια Amita? Η κυνηγητό αγόρια κορίτσια; (από μικροί μαθαίνουμε να τις κυνηγάμε). Απλώς το 8χρονο τότε έπαιζε με ατάρι ενώ τώρα παίζει με playstation2... Και φυσικά βγαίνουν τα παιδάκια έξω ακόμη.

Πιο ανησυχητικό βλέπω το φαινόμενο με τα 16χρονα 17χρονα που αντί να τη πέσουν σε καμία πάνε και λιώνουν με το facebook και τα rpg στα netcafe. Καλό το νετ και τα games αλλά προηγείται η επαφή με ανθρώπους και μετά με την οθόνη.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

Kakerlak

Περιβόητο μέλος

Η Kakerlak αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 39 ετών. Έχει γράψει 6,204 μηνύματα.
Το βρήκα στο Facebook.

Mε πήρε πολλά χρόνια πίσω!!! Πόσο θα ήθελα να τα ζούσα όλα αυτά ξανά κ ξανά.
Όταν ήμασταν σε εκείνη την ηλικία θέλαμε να μεγαλώσουμε.
Άραγε τα παιδιά μας τι θα θυμούνται από τα δικά τους παιδικά χρόνια. ???




Είμαστε ακόμα από 19 εώς 28...

Θα θέλαμε να θυμόμαστε τις μουσικές εκείνης της εποχής αλλά ήμασταν πολύ μικροί για να έχουμε τέτοιες αναμνήσεις (αν και το Sweet Dreams των Eurithmics ηχεί ακόμα στα αυτιά μας, γιατί μπορούσαμε να έχουμε γλυκά όνειρα)...

Ήμασταν στην τελευταία δεκαετία που προλάβαμε Κρυφτό, Κυνηγητό, Κλέφτες κι Αστυνόμους κ.α. ...

Βλέπαμε Στρουμφάκια, Thundercats, Κabamaru και Candy Candy και όχι Pokemon, Digimon και Yu Gi Oh...

Παίζαμε με Playmobil και LEGO και όταν θέλαμε ποδόσφαιρο υπήρχε ακόμα κάποια αλάνα να μας δεχθεί...

Τρώγαμε καραμελάκια ΡΕΖ, γαριδάκια Extra και Φοφίκο...

Βλέπαμε εκπαιδευτική τηλεόραση στην ΕΡΤ1 και Φρουτοπία και του κουτιού τα παραμύθια...

Επίσης κάναμε ακόμη παιδικά πάρτυ στα σπίτια μας και δεν τρέχαμε σε κάθε τυχαίο παιδότοπο...

Δεν γεννηθήκαμε μέσα στην Τεχνολογία αλλά την ανακαλύψαμε σε μία καλύτερη ηλικία - χωρίς να είναι η μοναδική επιλογή διεξόδου μας από την καθημερινότητα...

Τις πρώτες πορνό ταινίες τις βλέπαμε σαν κλέφτες στο Βίντεο του Μπαμπά, όχι όπως τώρα που με ένα κλικ τα παιδάκια βρωμίζουν την ψυχή τους...

Ακούγαμε τη φωνή του άλλου όταν παίρναμε τηλέφωνο μέχρι που μας έφαγαν τα SMS...

Παίρναμε εκατομμύρια φακελάκια με αυτοκόλλητα Panini και όταν μας τύχαινε κάποιο σπάνιο το δείχναμε σε όλο το σχολείο...

Παίρναμε κουλούρια και λουκουμάδες με ζάχαρη από το κυλικείο και όχι τυποποιημένες τυρόπιτες...

Τρώγαμε Κουκουρουκου και Σοκοφρέτες...

Κάναμε ψεύτικα τατουάζ από τις τσίχλες...

Διαβάζαμε Μπλεκ και Σούπερ Κατερίνα... με αγνά μέχρι τότε μηνύματα...και όχι πως θα σου κάτσει η φίλη του φίλου σου...

Τρώγαμε την Φάτσα Μπανάνα από την ΕΒΓΑ και τις γρανίτες Turbo πριν τις καταργήσουν...

Τρώγαμε ακόμη σπιτικό φαγητό...

Πρωτοχρονιά και Ανάσταση καθόμασταν με την οικογένεια μας και δεν τρέχαμε 00.01 στο πρώτο κλαμπ να τσακίσουμε Mojito, space kai Cuervo...

Ζήσαμε και πρωταθλήματα άλλων ελληνικών ομάδων (και όχι μόνο του Ολυμπιακού ;) )...

Είδαμε τα πρώτα Χρυσά σε Ολυμπιακούς αγώνες με την Βούλα Πατουλίδου και τον Πύρρο Δήμα...

Τραγουδήσαμε κομμάτια της Χαρούλας, της Αρβανιτάκη αλλά και της Άννας Βίσση που ήταν απίθανα...

Καταφέραμε ίσως να δούμε μια φορά στη ζωή μας την Αλίκη Βουγιουκλάκη στο σανίδι...

Είδαμε σε πρώτη εκτέλεση απίθανες σειρές ... από το Εκμέκ Παγωτό και τους Απαράδεκτους μέχρι τις Τρεις Χάριτες και τους Μεν και Δεν...

Ξέραμε μόνο τη Μπαλαρίνα και το Μύλο στα Λούνα Παρκ και δεν μας έφευγε η ψυχή στα 3G...

Μας έδιναν ένα πεντοχίλιαρο οι γιαγιάδες και οι παππούδες και νιώθαμε ευτυχισμένοι... Δεν ήμασταν μουρτζούφληδες όπως τώρα που αν πάρουν 20 ευρώ κοιτάζουν με μισό μάτι...

Δεν είχαμε ανάγκη να γίνουμαι ΕΜΟ γιατί ζούσαμε με ευτυχία...

Ακόμα και το Game Boy δεν μας έκλεινε σπίτι... το παίρναμε και τρέχαμε έξω να το μοιραστούμε με τους φίλους μας...

Γράφαμε ακόμη ραβασάκια και δεν κάναμε comment σε Hi5...

Βγαίναμε με τα ποδήλατα στο δρόμο και δεν κινδυνεύαμε τόσο...

Βλέπαμε τα Νιτζάκια σε βιντεοκασέτες και βλέπαμε και μαζεύαμε τους Κατσίστες--- απίστευτε Χαλ Χόγκαν και Ντόλαρ μαν...

Θυμάστε τους Ευχούλιδες?

Χάρρυ Κλύν σόου και Δέκα Μικροί Μήτσοι...

Παίρναμε τα μικρά μερεντάκια με το πλαστικό κουταλάκι και όταν πρωτοκυκλοφόρησαν τα κρουασάν είχαμε ψαρώσει...

Κόντρα Πλακέ, Τροχός της Τύχης, Μέγκα Μπάγκα, 'Αλλα Κόλπα (Ά ρε Βλάσση)...

Τα σόου της Ρούλας Κορομηλά και το Ciao Ant1...

Ghostbusters- Karate Kid - ET - Home Alone - Γκούνις - Σεξογήινη (Ποιός δεν είχε κολλήσει με την Κίμ Μπάσιτζερ;)

Carousel και Disney club στο Mega...

Παίζαμε Μήλα - Σχοινάκι - Μακριά γαϊδούρα

Βλέπαμε Transformers - GIJo - Rambo - Αστυνόμο Σαΐνη

Προλάβαμε όλη την εξέλιξη του Χτυποκάρδια στο Μπέβερλυ Χιλς και το Baywatch καθώς και τον Ιππότη της Ασφάλτου...

Τραγουδήσαμε "Το νού σου κύριε οδηγέ" και χορέψαμε λαμπάντα...

Πίναμε SINALCO...To θυμάστε ρε παιδιά;

Πηγαίναμε στα "Ηλεκτρονικά" και παίζαμε Super Mario, Sonic, Mortal Compact, Streetfighter, Bubble Bubble, Tetris, Arcanoid, Top Gun και στα πλοία τρέχαμε να βρούμε που τα έχουν κρυμμένα...

Οι γονείς μας δεν ανησυχούσαν αν θα γυρίσουμε σώοι όπως τώρα... Ματώναμε τα γόνατα μας και συνεχίζαμε το παιχνίδι...

Φορούσαμε μπότες Wermacht και μπουφάν FLY ενώ είχαμε μπλουζάκια με τον Fido Dido...

Βλέπαμε Tom & Jerry, Looney toones, Bugs Bunny και Coyte με το Bippp Bippp...

Θυμάστε τα καραμελάκια που όταν τα έβαζες στο στόμα ανατινάσσοταν; Και τη μόδα με τις τσίχλες Shock, το σπανάκι του Ποπάυ και τα τσιγάρα του Αστερίξ;

Τρώγαμε Smarties...

Παίζαμε Μπουκάλα και Θάρρος ή Αλήθεια...

Πατούσαμε τα κουτάκια από τα αναψυκτικά και περπατούσαμε σαν να ήταν τακούνια...

Παίζαμε με την Τσουλήθρα με τα πιγκουινάκια και με τα όπλα και τις μπάλες NERF...

Κάναμε απίστευτες πλάκες με τις μπουγελόφατσες και τα μπουγέλα γενικά στα σχολεία...

Βλέπαμε Μαγκάιβερ και Φλας...

Παίρναμε τα φακελάκια που είχαν τα πατίνια με διάφορες φιγούρες και τις Κωλοφωτιές (Πυγολαμπίδες)...

Διαβάζαμε Ποπάυ και Τιραμόλα...

Πίναμε Carnation και Dolca και τρώγαμε Veloutela της ΦΑΓΕ...

Ντυνόμασταν Νιτζα, Καουμπόυ και Ρομπέν των Δασών τις Απόκριες και όχι Πίκατσου και Μπομπ Σφουγγαράκης...

Ψάχναμε για αυτοκόλλητα και τάπες στα γαριδάκια...

Είχαμε τα κλασσικά walkman με τα ακουστικά με το σφουγγαράκι στο πλάι και με το ζόρι χωρούσαμε στη τσέπη μας δύο κασέτες...

Κάναμε κοπάνες για να παίξουμε ποδόσφαιρο και όχι για να πάμε στα WEB και στα InSpot...

Βλέπαμε το Μικρό Σπίτι στο Λιβάδι...

Παίζαμε με τους Φωτεινούλιδες και την Πατατο-οικογένεια...

Βλέπαμε Αυθαίρετους, Ρετιρέ και Μικρομεσαίους...

Συνωστιζόμασταν στα Βίντεο Κλαμπ, για να πάρουμε κασέτες με τον Μουστάκα, τον Τσάκωνα, τον Ταμτάκο και τους νέους τότε Μιχαλόπουλο, Γαρδέλη, Ψάλτη και Στίβ Ντούζο...

Παίζαμε ακόμα με μπίλιες...

Παίζαμε με τα ΥΠΕΡΑΤΟΥ καρτελάκια... αυτοκίνητα-πλοία-Αεροπλάνα

Παίρναμε τα φακελάκια με τις φάρσες, μελανό μάτι, σκουλήκια στο νερό, τρύπιο δάχτυλο και άλλα πολλά...

Είχαμε τις χλαπάτσες...

Πιάναμε 4-4 τα Μιράντα Παπαδοπούλου και τα βουτούσαμε στο γάλα...

Bλέπαμε Power Rangers - Sailormoon - Batman - Spiderman - Dragonball...

Τρώγαμε Derby της ΙΟΝ και τσίχλες Big Babol...

To πρώτο μας ηλεκτρονικό το Atari και ακολούθησαν NES, Super Nintendo, Mega Drive...

Βλέπαμε Παντρεμένους με παιδιά και τσαντιζόμασταν που η μαμά μας ήθελε να βλέπει Ατίθασα Νιάτα και Τόλμη και Γοητεία...

Τρώγαμε τα λαστιχένια αρκουδάκια και τα μπουκαλάκια της Κόκα Κόλα...

Παίρναμε την τσίχλα σωληνάριο και τα γλειφιτζούρια κραγιόν...

Πηγαίναμε στα μηχανήματα που έβγαζαν τα μπαλάκια με τα δωράκια και είχαμε αγωνία τι θα πετύχουμε...

Τρώγαμε Φουντούνια- Δρακουλίνια- Πακοτίνια και Λόττο...

Λέγαμε 6 αριθμούς για το νεόφερτο τότε Λόττο στους γονείς, αλλά ποτέ δεν μας κάθισαν ;( ...

Παίρναμε Ξυστό και αν μας έπεφτε ένα κατοστάρικο, παίρναμε άλλο ένα και το χάναμε και αυτό...

Είδαμε να ξεφυτρώνουν καρτοτηλέφωνα σε όλη την Ελλάδα και κάναμε συλλογή από τηλεκάρτες...

Βάζαμε τα σπορτεξάκια με τα φώτα και είχαμε κολλήσει με τις τσάντες PAXOS...και ξερός...

Παίζαμε με στρατιωτάκια και τους αλεξιπτωτιστές με το πλαστικό αλεξίπτωτο... θυμάστε;

Παίζαμε με τα πλαστικά βατραχάκια που έκαναν τον μυστήριο ήχο...

Παίζαμε τον Γιατρό (τρελή φάση) και μπάσκετ μέσα στο σπίτι με τις κάλτσες...

Βλέπαμε τον Διαμαντένιο κόσμο... με τα δωμάτια και στο τέλος με τη μπάλα με τα ασημένια χαρτάκια...

Βλέπαμε το ART ATTACK με το Πέτρινο άγαλμα στο τέλος που έκανε τις ερωτήσεις...

Βλέπαμε το Φώτα παρακαλώ με τον Μποστατζόγλου και το παιδικό πρόγραμμα με τα κρυμμένα αντικείμενα στις παιδικές χαρές...

Βλέπαμε Μάπετ Σόου...

Παίζαμε το Φωτιά Φωτιά στη πέρα γειτονιά και Σ' αγαπώ Σ'αγαπώ που με βάζεις...

Tις καραμέλες γάλακτος ΚΟΚΟΣ και τα Blu...

Tα σοκολατάκια Noiseta που προσπαθούσαμε να πάρουμε από τη φοντανιέρα της μαμάς...

Το μπισκότο Choco bloom...

Ροκάραμε με το Losing my religion από R.E.M. και συγκινηθήκαμε με το Nothing compares to you της Sinead o'Connor...

Πηγαίναμε ακόμα και βλέπαμε Καραγκιόζη και όταν με το σχολείο μας είχαν πάει να δούμε την Αρκούδα (Θυμάστε;) είχαμε συγκινηθεί πολύ...

Παίρναμε το μπλοκ με τις χειροτεχνίες και με το ασημόχαρτο και το χρυσόχαρτο φτιάχναμε στολίδια τα Χριστούγεννα...

Βλέπαμε Παιχνίδια χωρίς Σύνορα...

Είδαμε Michael Jordan και μαζεύαμε κάρτες ΝΒΑ...

Τρώγαμε Lila Pause και Milka...

Βάζαμε στο γάλα μας για να το πιούμε πιο εύκολα HEMO Caotonic και ήρθε η ώρα να αρπάξουμε το Nesquick...

Το πρώτο μας φιλί δίνονταν με ακούμπισμα των χειλιών και όχι κατευθείαν η γλώσσα στον ουρανίσκο...

Τρώγαμε και τα ΤΙ & ΤΙ...

Βλέπαμε μικρό μου Πόνυ και Αμποτ και Κοστέλλο...

Τρώγαμε γλειφιτζούρια Chupa Chups και Boomer...

Μαζεύαμε καπάκια από αναψυκτικά στα ταβερνάκια που πηγαίναμε με τους γονείς ενώ τώρα μαζεύουν τις μπίλιες από τα μπουκάλια που ανοίγουν...

Θυμάται κανείς τις πορτοκαλάδες με το αλουμινένιο καπάκι;...

Τρώγαμε παγωτά ΑΓΝΟ με την φάτσα με την τσιχλομυτούλα...

Πιάναμε τα καλαμάκια και βάζοντάς τα κάτω από τη μασχάλη, κάναμε τεχνητά Αέρια...

Ακούγαμε Στέφανο Κορκολή, Οmega Vibes, Αλέξια και Κωνσταντίνα...

Βλέπαμε το ΑΡΓΑ και το Μπίγκο με τον Νίκο Μαστοράκη...

Είδαμε χιλιάδες σποτάκια εναντίων των Ναρκωτικών...

Βρέχαμε χαρτοπετσέτες και τις πετούσαμε σε ακαθόριστες πορείες και όποιον έβρισκε...

Παίζαμε με νεροπίστολα...

Βλέπαμε τους Αστρομαχιτές να κυνηγούν τα Γκάγκς...

Βλέπαμε ακόμα Λευκά Χριστούγεννα, πριν οι εποχές γίνουν και αυτές ΕΜΟ...

Παίρναμε το τριπλό πακετάκι με Μερέντα, Μπισκότα και μπαστουνάκια...

Τρώγαμε 10 με τόνο...

Τρώγαμε τυράκια BABYBEL και LA VAS QUI RIT(που το λέγαμε πάντα λαβάς τυρί)...

Διαβάζαμε Αλμανάκο και Σαΐνια...

Τρώγαμε σοκολατίνες και Κορνέδες και όχι κρέπες Σοκό - Μπανά - Μπισκό...

Στο γήπεδο παίρναμε ΚΩΚ και Σάμαλι...

Περνούσε από τα σχολεία ο κλασσικός τύπος με το Σαλέπι...

Τρώγαμε ακόμα παγωτό από τον πλανόδιο, που αν μας συμπαθούσε έβαζε και λίγο παραπάνω...

Βάζαμε κολόνια Μυρτώ...

Λουζόμασταν με Johnson's όχι πια δάκρυα και βάζαμε τραυμαπλάστ με φιγούρες και ας μην είχαμε πληγή...

Τρώγαμε Καραμπόλα, αλλά ανοίγαμε το δωράκι πριν φάμε το παγωτό...

Μασούσαμε τσίχλες STIMOROL και Brooklyn...

Λέγαμε ανέκδοτα με τον Τοτό και τους Πόντιους...και όχι με Ξανθιές

Προλάβαμε Κωνσταντίνο Καραμανλή και Ανδρέα Παπανδρέου και όχι τις τωρινές κόπιες τους, που μας βασανίζουν ανελέητα...

Παίζαμε τα επιτραπέζια της ΜΒ όπως ΗΟΤEL, Μάντεψε ποιος, Το στοιχειωμένο σπίτι...

Είδαμε τον Casper και τον Σκαθαροζούμη...

Περάσαμε την επιδρομή από ψείρες και κόνιδες, και όμως είμαστε εδώ...Το φάρμακο που είχαν οι μαμάδες βρωμούσεεε...

Κάναμε γαργάρες με ACT μετά το τρίψιμο των δοντιών...

Τρώγαμε σοκολάτες ΒRΕΑΚ και όταν βγήκε η λευκή με τα Corn Flakes είχαμε μείνει...

Eίδαμε το Αγάπη μου συρρίκνωσα τα παιδιά και λατρέψαμε τα Cheerios από την σκηνή με τον μπαμπά στο πιάτο...

Τρώγαμε μπισκότα Rondo...και ανοίγαμε πρώτα να φάμε τη σοκολάτα ή τη βανίλια και μετά το μπισκότο...

Λησμονήσαμε και την Φραουλοπατούσα της ΕΒΓΑ...

Bλέπαμε τα Ρακούνς και τον Ντένις τον Τρομερό... Παράλληλα με το Για μπα Ντα μπα Ντου του Φρεντ από τους Flinstones που τα άκουγε μονίμως από την Βίλμα...

Βλέπαμε την σειρά με το ανθρώπινο σώμα και το πως λειτουργεί ο οργανισμός...

Φορούσαμε σπορτέξ Strike και Mitsuko...

Τις τσίχλες μπάλες ποδοσφαίρου και τα σοκολατένια κέρματα τα θυμάστε;...

Τα μπαστουνάκια που είχαν μέσα καραμελάκια και στην κορυφή κάποιο ήρωα του Καραγκιόζη;...

Οι μαμάδες φορούσαν μπλούζες με βάτες και λέγαμε ότι είναι σαν το Ρόμποκοπ...

Τρώγαμε γκοφρέτα SMASH και Serenata...

Τα κοριτσάκια έπαιρναν Αλληλογραφίες με άρωμα και έτρωγαν γλειφιτζούρια με σχήμα πιπίλας... για τώρα ας μη πω καλύτερα...

Βλέπαμε Μικρή Λουλού - Ten Ten και τα Ρώσικα παραμύθια με την μυστήρια μουσική στην ΕΡΤ...

Τα πατουσάκια που βάζαμε μέσα στο φακελάκι με τη ζάχαρη...

Τα καραμελάκια TIC-TAC...

Tραγουδούσαμε το Μ'αρεσει να μη λέω πολλά και το Λιωμένο Παγωτό (που κολλούσε πάντα στο χέρι)...

Ήμασταν κολλημένοι με τον Αλκίνοο Ιωαννίδη και τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου...

Βλέπαμε Sport Billy και ΗΕ-ΜΑΝ...

Κάναμε μανία τα παπούτσια All STAR και τα Dock Martins... ενώ τα αγοράκια μόνο Boxer...

Bλέπαμε το Legends of the Hidden Temple με τις ομάδες των παιδιών...που έμπαιναν στο ναό...

Κλέβαμε από το πορτοφάλι της μαμάς και όχι του γείτονα..

Το σεξ, ήταν ταμπού και κουβέντα στα κρυφά...

Κάθε βράδυ λέγαμε "Καληνύχτα" ένας, ένας και αν δεν τελειώναμε, δεν κοιμόμασταν...

Κοιμόμασταν σε φίλους Σαββάτο βράδυ και το κανονίζαμε από την Κυριακή...

Η γιαγιά τις Κυριακές, έφτιαχνε γλυκό νεράτζι. Και ναι, μας άρεσε...

Όταν μας επισκεπτόταν κάποιος, δεν τον κοιτούσαμε στα χέρια...

Αγοράζαμε καινούρια τετράδια και κάθε χρόνο ορκιζόμασταν ότι θα τα κρατήσουμε καθαρά. 2 βδομάδες μετά είχαν γεμίσει στιχάκια και μηνύματα με τον διπλανό...

Παίζαμε με πλαστελίνες και PLAY DOH...

Ο μπαμπάς στο αυτοκίνητο άκουγε Δήμου, Μάνου και Scorpions

Όταν βλέπαμε προφυλακτικά και τράπουλές με τσόντες, κοκκινίζαμε...

Θεωρούσαμε πορνό την "Γαλάζια Λίμνη"...

Παίρναμε κιμωλίες από τον πίνακα του σχολείου... και λερώναμε ο ένας τον άλλο...

Ερωτευόμασταν και το μάθαινε όλο το τμήμα...

Αργήσαμε να μάθουμε το πώς γίνονται τα παιδιά...ενώ τώρααα...

Βλέπαμε το λικέρ στο σύνθετο του σαλονιού και δοκιμάζαμε...

Χορεύαμε ακόμη μπλουζ στα πάρτυ...

Οι γιαγιάδες μας φορούσαν μαντίλες και έφτιαχναν πίττες ενώ τώρα τις πετυχαίνεις στο ΖΑΡΑ και στα ΛΑΚ...

Τις Κυριακές, σηκωνόμασταν απο νωρίς για να προλάβουμε τα "παιδικά"...

Ζητούσαμε ακόμη για δώρο αυτοκινητάκια τα αγόρια και κούκλες τα κορίτσια...ενώ τώρα ζητούν το νέο Grand Theft Auto για το PSP...

Ζωγραφίζαμε ακόμη σε χαρτί και όχι με προγράμματα στα VISTA...

Τι μόδα με τους πολύχρωμους πηλούς στα σχολεία, τη θυμάστε; ...

Κρεμούσαν οι μαμάδες τη ΒΑΠΟΝΑ στις ντουλάπες και εμείς επηρεασμένοι από τη διαφήμιση φωνάζαμε...θα τη κρεμάσει...

Τα μακρόστενα σωληνάρια που τα κουνούσαμε και βγάζαμε με το κυκλάκι τις φούσκες; ...

Τα παιχνιδάκια με τη μπιλίτσα που προσπαθούσαμε να βρούμε την τρύπα...

Είχαμε κολλήσει τη μανία με τον πολύχρωμο κύβο του Ρούμπικ...

Φτιάχναμε ακόμη παζλ και οι γονείς μας τα έκαναν κορνίζες...

Είχαμε δει όλοι φαντάζομαι τη Γοργόνα και τη Ροξάνη με την Ντάρυλ Χάνα...

Τα κουτάκια της Πεπσι με τα διάφορα σχέδια τα θυμάστε; ...

Τα τρελομπαλάκια τα οποία τα πετούσαμε και τα βρίσκαμε ένα τετράγωνο πιο κάτω...

Τα πανηγύρια στο χωριό που πηγαίναμε μια φορά το χρόνο και τρώγαμε ότι παραδοσιακό υπήρχε...

Τη μανία με τα ΓΙΟ-ΓΙΟ...

Τα ζελεδάκια του Λάβδα που τα παίρναμε με τα σακουλάκια και τις μακρόστενες καραμέλες με τα φρούτα...

Τη πίτσα που τη τρώγαμε σπάνια και κάναμε γιορτή κάθε φορά που μαθαίναμε ότι οι γονείς θα μας πάνε σε πιτσαρία...

Παίζαμε με τα αυτοκινητάκια που για να μετακινηθούν τους βάζαμε ένα κέρμα...

Θυμάστε τα VIEWMASTER?

Το ζαχαρούχο γάλα Βλάχας και το τρέξιμο που κάναμε για να προλάβουμε μια κουταλιά πριν το βάλει όλο στο γλυκό η μαμά...

Τις Χριστουγεννιάτικες καρτέλες με τους αριθμούς που είχαν σοκολατάκια από πίσω...

Οι γιαγιάδες μας έφτιαχναν πίτες και κουλουράκια, τώρα φτιάχνουν τα νύχια και τα μαλλιά τους...


*[{ Κλείνοντας τα ματιά μου γίνομαι πάλι μικρό παιδί… μπορεί να δακρύζω με όλες αυτές τις αναμνήσεις που πέρασαν και έφυγαν… αλλά και μονό που τις έζησα όταν ανοίγω τα ματιά είμαι με ένα χαμόγελο καρφωμένο στα χείλι…

Κάθε στιγμή που περνάει μου έρχονται ακόμα περισσότερα στο μυαλό…

Πόσο αθώοι ήμασταν…

Βρισκόμαστε στο μεταίχμιο από την αθωότητα στην πλήρη ενοχή… αλλά τουλάχιστον μας έχουν μείνει κάποια σωσίβια από τα παιδικά μας χρονιά και μπορούμε να βλέπουμε πιο θετικά τα πράγματα που μας συμβαίνουν…

5, 10, 15, 20, 25, 30, 35, 40, 45, 50, 55, 60, 65, 70, 75, 80, 85, 90, 95, 100…

Φτου και βγαίνω…

Βγαίνω από την καθημερινότητα και γίνομαι πάλι παιδί…

Γιατί είμαι ευτυχισμένος που γεννήθηκα αυτή τη δεκαετία και πρόλαβα να ζήσω όλα αυτά…

Κάπου δίπλα μου, από τον Έβρο έως την Κρήτη τα κάνατε και εσείς όλα αυτά που έκανα κι εγώ…
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

e-sofia

Πολύ δραστήριο μέλος

Η Σοφια αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 46 ετών, επαγγέλεται Designer και μας γράφει απο Καβάλα (Καβάλα). Έχει γράψει 1,522 μηνύματα.
Παίρναμε Ξυστό και αν μας έπεφτε ένα κατοστάρικο, παίρναμε άλλο ένα και το χάναμε και αυτό...

Εχω τρελαθεί με το πόσα πραγματα είχα ξεχάσει και εγώ...
πραγματικά θέλω να βάλω τα κλάματα.... τι μου θυμησες..
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

dimitral

Δραστήριο μέλος

Η dimitral αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 45 ετών. Έχει γράψει 413 μηνύματα.
εγω θυμαμαι που παιζαμε κρυφτο κατω στον δρομο ,στην γειτονια,χωρις να φοβουνται οι γονεις μας,και μπαιναμε στις εισοδους των σπιτιων και ανεβαιναμε πανω στις ταρατσες να κρυφτουμε ,και πηδαγαμε απο ταρατσα σε ταρατσα και οι γειτονες μας εβλεπαν και χαμογελουσαν ή μας φωναζαν αν πανω στο τρεχαλητο σπαγαμε και καμια γλαστρα ή λαιρωναμε καμια μπουγαδα........
θα εχει και η νεα γενια να θυμαται τα δικα της.......οπως ειχε και η προηγουμενη απο εμας........ετσι ειναι ,οι εποχες αλλαζουν,και καθε εποχη εχει τα καλα της και τα κακα της.....ας μην ειμαστε απαισιοδοξη με τα πιτσιρικια!θα βρουν τροπους να ζησουν αληθινα και να επιβιωσουν!
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Rempeskes

Επιφανές μέλος

Ο Rempeskes αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Hair stylist. Έχει γράψει 8,045 μηνύματα.
και πηδαγαμε απο ταρατσα σε ταρατσα και οι γειτονες μας εβλεπαν και χαμογελουσαν

"Κοίτα κει πάνω ρε Μήτσο... Πας ένα πεντοχίλιαρο ότι θα πέσει;"
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

dimitral

Δραστήριο μέλος

Η dimitral αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 45 ετών. Έχει γράψει 413 μηνύματα.
"Κοίτα κει πάνω ρε Μήτσο... Πας ένα πεντοχίλιαρο ότι θα πέσει;"


λες για αυτο να γελαγε ο κυρ μητσος;;;;;;;;;;;;;:eek:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Subject to change

e-steki.gr Founder

Η Λία αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 37 ετών και επαγγέλεται Web developer. Έχει γράψει 15,891 μηνύματα.
Παρελθοντολαγνεία δίχως όρια...
Αναρωτιέμαι, τα κρίνατε καθόλου αυτά ή επειδή σας έκαναν ορισμένα να νιώσετε λίγο νοσταλγία τα δεχτήκατε όλα άκριτα;

Είδαμε σε πρώτη εκτέλεση απίθανες σειρές ... από το Εκμέκ Παγωτό και τους Απαράδεκτους μέχρι τις Τρεις Χάριτες και τους Μεν και Δεν...

Προλάβαμε όλη την εξέλιξη του Χτυποκάρδια στο Μπέβερλυ Χιλς και το Baywatch καθώς και τον Ιππότη της Ασφάλτου...

Καταφέραμε ίσως να δούμε μια φορά στη ζωή μας την Αλίκη Βουγιουκλάκη στο σανίδι...

Τραγουδήσαμε "Το νού σου κύριε οδηγέ" και χορέψαμε λαμπάντα...

Χάρρυ Κλύν σόου και Δέκα Μικροί Μήτσοι...

Βλέπαμε Αυθαίρετους, Ρετιρέ και Μικρομεσαίους...

Βλέπαμε Παντρεμένους με παιδιά και τσαντιζόμασταν που η μαμά μας ήθελε να βλέπει Ατίθασα Νιάτα και Τόλμη και Γοητεία...

Ακούγαμε Στέφανο Κορκολή, Οmega Vibes, Αλέξια και Κωνσταντίνα...

Κόντρα Πλακέ, Τροχός της Τύχης, Μέγκα Μπάγκα, 'Αλλα Κόλπα (Ά ρε Βλάσση)...

Τα σόου της Ρούλας Κορομηλά και το Ciao Ant1...

Βλέπαμε το ΑΡΓΑ και το Μπίγκο με τον Νίκο Μαστοράκη...

Συνωστιζόμασταν στα Βίντεο Κλαμπ, για να πάρουμε κασέτες με τον Μουστάκα, τον Τσάκωνα, τον Ταμτάκο και τους νέους τότε Μιχαλόπουλο, Γαρδέλη, Ψάλτη και Στίβ Ντούζο...
Γουάου, πχιότητα!

Ήμασταν στην τελευταία δεκαετία που προλάβαμε Κρυφτό, Κυνηγητό, Κλέφτες κι Αστυνόμους κ.α. ...

Βλέπαμε Στρουμφάκια, Thundercats, Κabamaru και Candy Candy και όχι Pokemon, Digimon και Yu Gi Oh...

Παίζαμε με Playmobil και LEGO και όταν θέλαμε ποδόσφαιρο υπήρχε ακόμα κάποια αλάνα να μας δεχθεί...

Επίσης κάναμε ακόμη παιδικά πάρτυ στα σπίτια μας και δεν τρέχαμε σε κάθε τυχαίο παιδότοπο...

Δεν γεννηθήκαμε μέσα στην Τεχνολογία αλλά την ανακαλύψαμε σε μία καλύτερη ηλικία - χωρίς να είναι η μοναδική επιλογή διεξόδου μας από την καθημερινότητα...

Διαβάζαμε Μπλεκ και Σούπερ Κατερίνα... με αγνά μέχρι τότε μηνύματα...και όχι πως θα σου κάτσει η φίλη του φίλου σου...
[σ.σ.: Όποιος μου βρει Σούπερ Κατερίνα που γράφει "πώς θα σου κάτσει η φίλη του φίλου σου" του δίνω 50 ευρώ]

Τις πρώτες πορνό ταινίες τις βλέπαμε σαν κλέφτες στο Βίντεο του Μπαμπά, όχι όπως τώρα που με ένα κλικ τα παιδάκια βρωμίζουν την ψυχή τους...

Τρώγαμε ακόμη σπιτικό φαγητό...

Όταν μας επισκεπτόταν κάποιος, δεν τον κοιτούσαμε στα χέρια...
[σ.σ: Γιατί τώρα γεννιούνται μεταλλαγμένα τα παιδιά;]

Παίρναμε κουλούρια και λουκουμάδες με ζάχαρη από το κυλικείο και όχι τυποποιημένες τυρόπιτες...
[σ.σ.: Ενώ τα κουλούρια και τους λουκουμάδες τα ζύμωναν εκεί...]

Ακούγαμε τη φωνή του άλλου όταν παίρναμε τηλέφωνο μέχρι που μας έφαγαν τα SMS...

Μας έδιναν ένα πεντοχίλιαρο οι γιαγιάδες και οι παππούδες και νιώθαμε ευτυχισμένοι... Δεν ήμασταν μουρτζούφληδες όπως τώρα που αν πάρουν 20 ευρώ κοιτάζουν με μισό μάτι...
[σ.σ.: Χελόου, υπάρχει και κάτι που λέγεται πληθωρισμός!]

Δεν είχαμε ανάγκη να γίνουμαι ΕΜΟ γιατί ζούσαμε με ευτυχία...
[σ.σ.: Βέβαια. Και μας έκανε baby sitting η Mary Poppins...]

Βλέπαμε ακόμα Λευκά Χριστούγεννα, πριν οι εποχές γίνουν και αυτές ΕΜΟ...
[σ.σ.: Πώπω, επηρεάστηκε και ο καιρός από τους ΕΜΟ? Υπερφυσικές δυνάμεις έχουν βρε παιδί μου!]

Γράφαμε ακόμη ραβασάκια και δεν κάναμε comment σε Hi5...

Βγαίναμε με τα ποδήλατα στο δρόμο και δεν κινδυνεύαμε τόσο...
[σ.σ.: Φυσικά. Τα αυτοκίνητα είναι εφεύρεση του 2000.]

Το πρώτο μας φιλί δίνονταν με ακούμπισμα των χειλιών και όχι κατευθείαν η γλώσσα στον ουρανίσκο...
[σ.σ.: Μα καλά με πόσο μακριά γλώσσα γεννιούνται τα σημερινά παιδιά;]

Μαζεύαμε καπάκια από αναψυκτικά στα ταβερνάκια που πηγαίναμε με τους γονείς ενώ τώρα μαζεύουν τις μπίλιες από τα μπουκάλια που ανοίγουν...

Το σεξ, ήταν ταμπού και κουβέντα στα κρυφά...

Αργήσαμε να μάθουμε το πώς γίνονται τα παιδιά...ενώ τώρααα...
[σ.σ: Ζήτω ο σκοταδισμός!]

Ντυνόμασταν Νιτζα, Καουμπόυ και Ρομπέν των Δασών τις Απόκριες και όχι Πίκατσου και Μπομπ Σφουγγαράκης...
[σ.σ.: Το γιατί είναι ανώτεροι οι Νίντζα, οι Καουμπόυ και οι Ρομπεν των Δασών από τον Πίκατσου και τον Μπόμπ Σφουγγαράκη μάλλον μόνο αυτός το ξέρει]

Κάναμε κοπάνες για να παίξουμε ποδόσφαιρο και όχι για να πάμε στα WEB και στα InSpot...

Λέγαμε ανέκδοτα με τον Τοτό και τους Πόντιους...και όχι με Ξανθιές
[σ.σ.: Φυσικά. Τα ανέκδοτα για τις ξανθιές είναι κι αυτά εφεύρεση των 00s]

Κλέβαμε από το πορτοφάλι της μαμάς και όχι του γείτονα..

Τρώγαμε σοκολατίνες και Κορνέδες και όχι κρέπες Σοκό - Μπανά - Μπισκό...
[σ.σ.: Το γιατί οι κρέπες είναι κατώτερες από τις σοκολατίνες φαντάζομαι είναι περιττό να ρωτήσω...]

Οι γιαγιάδες μας έφτιαχναν πίτες και κουλουράκια, τώρα φτιάχνουν τα νύχια και τα μαλλιά τους...

Οι γιαγιάδες μας φορούσαν μαντίλες και έφτιαχναν πίττες ενώ τώρα τις πετυχαίνεις στο ΖΑΡΑ και στα ΛΑΚ...
[σ.σ.: Και οι γιαγιάδες θύματα της εποχής...]

Ξέραμε μόνο τη Μπαλαρίνα και το Μύλο στα Λούνα Παρκ και δεν μας έφευγε η ψυχή στα 3G...

Ζωγραφίζαμε ακόμη σε χαρτί και όχι με προγράμματα στα VISTA...

Ζητούσαμε ακόμη για δώρο αυτοκινητάκια τα αγόρια και κούκλες τα κορίτσια...ενώ τώρα ζητούν το νέο Grand Theft Auto για το PSP...

Ακόμα και το Game Boy δεν μας έκλεινε σπίτι... το παίρναμε και τρέχαμε έξω να το μοιραστούμε με τους φίλους μας...
[σ.σ.: Ξέραμε να χειριζόμαστε αλυσοπρίονο; Κι εγώ γιατί δεν ήξεραααα;;;]

Τα κοριτσάκια έπαιρναν Αλληλογραφίες με άρωμα και έτρωγαν γλειφιτζούρια με σχήμα πιπίλας... για τώρα ας μη πω καλύτερα...
Ας κατηγορήσουμε και λίγο τη νέα γενιά. Πώς αλλιώς θα νιώσουμε ανώτεροι;

Το σεξ, ήταν ταμπού και κουβέντα στα κρυφά...

Αργήσαμε να μάθουμε το πώς γίνονται τα παιδιά...ενώ τώρααα...
Ε βέβαια, έτσι πρέπει. Πώς αλλιώς θα πλουτίσουν οι γιατροί που θεραπεύουν τα ΣΜΝ? Πρέπει να ζήσουν και αυτοί οι άνθρωποι...
Εμπρός στο φωτεινό δρόμο των ταμπού! Σκοταδισμός forevah!

Κάναμε απίστευτες πλάκες με τις μπουγελόφατσες και τα μπουγέλα γενικά στα σχολεία...

Παίζαμε τον Γιατρό (τρελή φάση) και μπάσκετ μέσα στο σπίτι με τις κάλτσες...

Βρέχαμε χαρτοπετσέτες και τις πετούσαμε σε ακαθόριστες πορείες και όποιον έβρισκε...

Παίζαμε με νεροπίστολα...
...σεβόμασταν τους άλλους, προσέχαμε μην τους ενοχλήσουμε και να μην τους καταστρέψουμε την περιουσία και μας διέκρινε η ευγένεια και η διακριτικότητα σε ο,τι κάναμε...

Κάναμε ψεύτικα τατουάζ από τις τσίχλες...

Οι γονείς μας δεν ανησυχούσαν αν θα γυρίσουμε σώοι όπως τώρα... Ματώναμε τα γόνατα μας και συνεχίζαμε το παιχνίδι...

Βάζαμε κολόνια Μυρτώ...

Πατούσαμε τα κουτάκια από τα αναψυκτικά και περπατούσαμε σαν να ήταν τακούνια...

Πιάναμε τα καλαμάκια και βάζοντάς τα κάτω από τη μασχάλη, κάναμε τεχνητά Αέρια...
...καθώς και η κομψότητα...

Τρώγαμε καραμελάκια ΡΕΖ, γαριδάκια Extra και Φοφίκο...

Τρώγαμε Κουκουρουκου και Σοκοφρέτες...

Τρώγαμε Derby της ΙΟΝ και τσίχλες Big Babol...

Παίρναμε το τριπλό πακετάκι με Μερέντα, Μπισκότα και μπαστουνάκια...

Τρώγαμε 10 με τόνο...

Τρώγαμε τυράκια BABYBEL και LA VAS QUI RIT(που το λέγαμε πάντα λαβάς τυρί)...

Τρώγαμε την Φάτσα Μπανάνα από την ΕΒΓΑ και τις γρανίτες Turbo πριν τις καταργήσουν...

Πίναμε SINALCO...To θυμάστε ρε παιδιά;

Τρώγαμε ακόμα παγωτό από τον πλανόδιο, που αν μας συμπαθούσε έβαζε και λίγο παραπάνω...

Παίρναμε τα μικρά μερεντάκια με το πλαστικό κουταλάκι και όταν πρωτοκυκλοφόρησαν τα κρουασάν είχαμε ψαρώσει...

Τρώγαμε Φουντούνια- Δρακουλίνια- Πακοτίνια και Λόττο...

Τρώγαμε σοκολατίνες και Κορνέδες και όχι κρέπες Σοκό - Μπανά - Μπισκό...

Τρώγαμε Lila Pause και Milka...

Ψάχναμε για αυτοκόλλητα και τάπες στα γαριδάκια...

Βάζαμε στο γάλα μας για να το πιούμε πιο εύκολα HEMO Caotonic και ήρθε η ώρα να αρπάξουμε το Nesquick...

Τρώγαμε Καραμπόλα, αλλά ανοίγαμε το δωράκι πριν φάμε το παγωτό...

Μασούσαμε τσίχλες STIMOROL και Brooklyn...

Τρώγαμε τα λαστιχένια αρκουδάκια και τα μπουκαλάκια της Κόκα Κόλα...

Παίρναμε την τσίχλα σωληνάριο και τα γλειφιτζούρια κραγιόν...

Θυμάται κανείς τις πορτοκαλάδες με το αλουμινένιο καπάκι;...

Τρώγαμε παγωτά ΑΓΝΟ με την φάτσα με την τσιχλομυτούλα...

Τρώγαμε μπισκότα Rondo...και ανοίγαμε πρώτα να φάμε τη σοκολάτα ή τη βανίλια και μετά το μπισκότο...

Τις τσίχλες μπάλες ποδοσφαίρου και τα σοκολατένια κέρματα τα θυμάστε;...

Τις Χριστουγεννιάτικες καρτέλες με τους αριθμούς που είχαν σοκολατάκια από πίσω...

Τα μπαστουνάκια που είχαν μέσα καραμελάκια και στην κορυφή κάποιο ήρωα του Καραγκιόζη;...

Λησμονήσαμε και την Φραουλοπατούσα της ΕΒΓΑ...

Τρώγαμε γλειφιτζούρια Chupa Chups και Boomer...

Tις καραμέλες γάλακτος ΚΟΚΟΣ και τα Blu...

Πιάναμε 4-4 τα Μιράντα Παπαδοπούλου και τα βουτούσαμε στο γάλα...

Τα ζελεδάκια του Λάβδα που τα παίρναμε με τα σακουλάκια και τις μακρόστενες καραμέλες με τα φρούτα...

Τα καραμελάκια TIC-TAC...

Tα σοκολατάκια Noiseta που προσπαθούσαμε να πάρουμε από τη φοντανιέρα της μαμάς...

Το μπισκότο Choco bloom...

Τα πατουσάκια που βάζαμε μέσα στο φακελάκι με τη ζάχαρη...

Τρώγαμε σοκολάτες ΒRΕΑΚ και όταν βγήκε η λευκή με τα Corn Flakes είχαμε μείνει...

Τρώγαμε γκοφρέτα SMASH και Serenata...

Τρώγαμε και τα ΤΙ & ΤΙ...

Πίναμε Carnation και Dolca και τρώγαμε Veloutela της ΦΑΓΕ...

Τρώγαμε Smarties...
...φυσικά προσέχαμε τη διατροφή μας και δεν τρώγαμε πολύ (και φυσικα ΔΕΝ αποτελεί το φαΐ το 1/3 των αναμνήσεων μας από την παιδική μας ηλικία)...

Βλέπαμε εκπαιδευτική τηλεόραση στην ΕΡΤ1 και Φρουτοπία και του κουτιού τα παραμύθια...

Είδαμε τα πρώτα Χρυσά σε Ολυμπιακούς αγώνες με την Βούλα Πατουλίδου και τον Πύρρο Δήμα...

Βλέπαμε τα Νιτζάκια σε βιντεοκασέτες και βλέπαμε και μαζεύαμε τους Κατσίστες--- απίστευτε Χαλ Χόγκαν και Ντόλαρ μαν...

Ghostbusters- Karate Kid - ET - Home Alone - Γκούνις - Σεξογήινη (Ποιός δεν είχε κολλήσει με την Κίμ Μπάσιτζερ;)

Carousel και Disney club στο Mega...

Είχαμε δει όλοι φαντάζομαι τη Γοργόνα και τη Ροξάνη με την Ντάρυλ Χάνα...

Βλέπαμε Transformers - GIJo - Rambo - Αστυνόμο Σαΐνη

Βλέπαμε Tom & Jerry, Looney toones, Bugs Bunny και Coyte με το Bippp Bippp...

Βλέπαμε Μαγκάιβερ και Φλας...

Βλέπαμε Παιχνίδια χωρίς Σύνορα...

Είδαμε Michael Jordan και μαζεύαμε κάρτες ΝΒΑ...

Βλέπαμε μικρό μου Πόνυ και Αμποτ και Κοστέλλο...

Είδαμε χιλιάδες σποτάκια εναντίων των Ναρκωτικών...

Βλέπαμε τους Αστρομαχιτές να κυνηγούν τα Γκάγκς...

Bλέπαμε Power Rangers - Sailormoon - Batman - Spiderman - Dragonball...

Βλέπαμε Μικρή Λουλού - Ten Ten και τα Ρώσικα παραμύθια με την μυστήρια μουσική στην ΕΡΤ...

To πρώτο μας ηλεκτρονικό το Atari και ακολούθησαν NES, Super Nintendo, Mega Drive...

Βλέπαμε Sport Billy και ΗΕ-ΜΑΝ...

Bλέπαμε το Legends of the Hidden Temple με τις ομάδες των παιδιών...που έμπαιναν στο ναό...

Είδαμε τον Casper και τον Σκαθαροζούμη...

Eίδαμε το Αγάπη μου συρρίκνωσα τα παιδιά και λατρέψαμε τα Cheerios από την σκηνή με τον μπαμπά στο πιάτο...

Bλέπαμε τα Ρακούνς και τον Ντένις τον Τρομερό... Παράλληλα με το Για μπα Ντα μπα Ντου του Φρεντ από τους Flinstones που τα άκουγε μονίμως από την Βίλμα...

Βλέπαμε την σειρά με το ανθρώπινο σώμα και το πως λειτουργεί ο οργανισμός...

Βλέπαμε τον Διαμαντένιο κόσμο... με τα δωμάτια και στο τέλος με τη μπάλα με τα ασημένια χαρτάκια...

Βλέπαμε το ART ATTACK με το Πέτρινο άγαλμα στο τέλος που έκανε τις ερωτήσεις...

Χάρρυ Κλύν σόου και Δέκα Μικροί Μήτσοι...

Βλέπαμε Αυθαίρετους, Ρετιρέ και Μικρομεσαίους...

Βλέπαμε Παντρεμένους με παιδιά και τσαντιζόμασταν που η μαμά μας ήθελε να βλέπει Ατίθασα Νιάτα και Τόλμη και Γοητεία...

Βλέπαμε το Φώτα παρακαλώ με τον Μποστατζόγλου και το παιδικό πρόγραμμα με τα κρυμμένα αντικείμενα στις παιδικές χαρές...

Πηγαίναμε στα "Ηλεκτρονικά" και παίζαμε Super Mario, Sonic, Mortal Compact, Streetfighter, Bubble Bubble, Tetris, Arcanoid, Top Gun και στα πλοία τρέχαμε να βρούμε που τα έχουν κρυμμένα...

Βλέπαμε Μάπετ Σόου...

Βλέπαμε το Μικρό Σπίτι στο Λιβάδι...

Είδαμε σε πρώτη εκτέλεση απίθανες σειρές ... από το Εκμέκ Παγωτό και τους Απαράδεκτους μέχρι τις Τρεις Χάριτες και τους Μεν και Δεν...

Κόντρα Πλακέ, Τροχός της Τύχης, Μέγκα Μπάγκα, 'Αλλα Κόλπα (Ά ρε Βλάσση)...

Τα σόου της Ρούλας Κορομηλά και το Ciao Ant1...

Βλέπαμε το ΑΡΓΑ και το Μπίγκο με τον Νίκο Μαστοράκη...

Προλάβαμε όλη την εξέλιξη του Χτυποκάρδια στο Μπέβερλυ Χιλς και το Baywatch καθώς και τον Ιππότη της Ασφάλτου...

Συνωστιζόμασταν στα Βίντεο Κλαμπ, για να πάρουμε κασέτες με τον Μουστάκα, τον Τσάκωνα, τον Ταμτάκο και τους νέους τότε Μιχαλόπουλο, Γαρδέλη, Ψάλτη και Στίβ Ντούζο...
...και δεν περνάγαμε όλη μας τη μέρα μπροστά στην τιβί ή παίζοντας βιντεοπαιχνίδια, γιατί εμείς "Δεν γεννηθήκαμε μέσα στην Τεχνολογία αλλά την ανακαλύψαμε σε μία καλύτερη ηλικία - χωρίς να είναι η μοναδική επιλογή διεξόδου μας από την καθημερινότητα...". Αλλά ούπς, ξέχασα, τεχνολογία είναι μόνο τα διαβολικά κουμπιούτερ!

Προλάβαμε Κωνσταντίνο Καραμανλή και Ανδρέα Παπανδρέου και όχι τις τωρινές κόπιες τους, που μας βασανίζουν ανελέητα...

Πρωτοχρονιά και Ανάσταση καθόμασταν με την οικογένεια μας και δεν τρέχαμε 00.01 στο πρώτο κλαμπ να τσακίσουμε Mojito, space kai Cuervo...
Τελικά για ποιά γενιά και τι ηλικίες ακριβώς μιλάει ο τύπος; :confused::confused::confused:

Θα μπορούσα να σχολιάσω και πάρα πολλά ακόμη μεμονωμένα πράγματα αλλά ήδη έφαγα πολύ χρόνο.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Neraida

Επιφανές μέλος

Η Bitch... αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 13,073 μηνύματα.
Οπως και να εχει ολα αυτα που γραφτηκαν αντιπροσωπευουν μια γενια... Προσωπικα για οση ωρα διαβαζα το κειμενο, χαμογελουσα. Καποια τα ειχα ξεχασει, καποια ηταν χαζα, καποια σε καλυτερη μοιρα απο ο,τι ειναι σημερα..
Σημασια εχει οτι μια γλυκια νοσταλγια την ενοιωσα και δε βρισκω κατι το μεμπτο σε αυτο....
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

fandago

Διακεκριμένο μέλος

Ο Ә□⌂щяңš αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 40 ετών και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 6,876 μηνύματα.
Αν και συμφωνώ ότι το προηγούμενο post έχει δόσεις υπερβολής, πρέπει να πω ότι και εσύ το πήγες στο άλλο άκρο
Γουάου, πχιότητα!
Οι Απαράδεκτοι, Μεν και Δεν, Χτυποκάρδια στο Μπέβερλυ Χιλς, Ιππότης της Ασφάλτου, Παντρεμένοι με παιδιά, Κόντρα Πλακέ τι πρόβλημα ποιότητας έχουν;
Τελικά για ποιά γενιά και τι ηλικίες ακριβώς μιλάει ο τύπος; :confused::confused::confused:
Μιλάει για τον γέρο Κων/νο Καραμανλή :P
Διαβάζαμε Μπλεκ και Σούπερ Κατερίνα... με αγνά μέχρι τότε μηνύματα...και όχι πως θα σου κάτσει η φίλη του φίλου σου...
[σ.σ.: Όποιος μου βρει Σούπερ Κατερίνα που γράφει "πώς θα σου κάτσει η φίλη του φίλου σου" του δίνω 50 ευρώ]
Αυτό ακριβώς έγραψε
Όταν μας επισκεπτόταν κάποιος, δεν τον κοιτούσαμε στα χέρια...
[σ.σ: Γιατί τώρα γεννιούνται μεταλλαγμένα τα παιδιά;]
Εννοεί ότι δεν περιμέναν συνεχώς δώρα
Βγαίναμε με τα ποδήλατα στο δρόμο και δεν κινδυνεύαμε τόσο...
[σ.σ.: Φυσικά. Τα αυτοκίνητα είναι εφεύρεση του 2000.]
Όχι, απλά τότε δεν υπήρχαν τόσα πολλά
Ακόμα και το Game Boy δεν μας έκλεινε σπίτι... το παίρναμε και τρέχαμε έξω να το μοιραστούμε με τους φίλους μας...
[σ.σ.: Ξέραμε να χειριζόμαστε αλυσοπρίονο; Κι εγώ γιατί δεν ήξεραααα;;;]
:worry:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Subject to change

e-steki.gr Founder

Η Λία αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 37 ετών και επαγγέλεται Web developer. Έχει γράψει 15,891 μηνύματα.
@Neraida: Ε εγώ δεν θεωρώ ότι κάποια από αυτά είναι σε καλύτερη μοίρα απ'ότι σήμερα και προτιμώ να νιώθω γλυκιά νοσταλγία αναπολώντας την παιδική μου ηλικία χωρίς να υποτιμώ τη νέα γενιά, όπως κάνει η πλειονότητα τέτοιων κακογραμμένων και ανορθόγραφων κειμένων που κυκλοφορούν σωρηδόν στο διαδίκτυο (και θρασύτατα κατηγορούν και την τεχνολογία από πάνω, ενώ διαδίδονται μέσω αυτής). Επίσης σόρρυ, αλλά τουλάχιστον εγώ όταν ήμουν παιδί δεν ξόδευα όλη μου τη μέρα τρώγοντας και βλέποντας τηλεόραση, όπως προφανώς έκανε ο τύπος που το έγραψε, μιας και αυτά σχεδόν μονοπωλούν το κείμενο του.

Αν και συμφωνώ ότι το προηγούμενο post έχει δόσεις υπερβολής, πρέπει να πω ότι και εσύ το πήγες στο άλλο άκρο

Οι Απαράδεκτοι, Μεν και Δεν, Χτυποκάρδια στο Μπέβερλυ Χιλς, Ιππότης της Ασφάλτου, Παντρεμένοι με παιδιά, Κόντρα Πλακέ τι πρόβλημα ποιότητας έχουν;
Κανένα, είναι το επιστέγασμα της έβδομης τέχνης...
(προφανώς δεν έχει νόημα να επιχειρηματολογήσω σοβαρά για αυτό, ο καθένας έχει διαφορετικά κριτήρια για το τι είναι ποιότητα)
Μιλάει για τον γέρο Κων/νο Καραμανλή :P
Ακριβώς γι'αυτό το σχολίασα. Λέει ότι μιλάμε για ηλικίες 19-28 αν πρόσεξες...
Αυτό ακριβώς έγραψε
Πες μου τεύχος ή link.
Εννοεί ότι δεν περιμέναν συνεχώς δώρα
Το κατάλαβα καλέ, αλλά να μην κάνω λίγη πλάκα; :D
Όχι, απλά τότε δεν υπήρχαν τόσα πολλά
Θα σου θυμίσω και πάλι για ποιά γενιά μιλάμε...
Οι σημερινοί 19-28, ήταν παιδιά 10 με 19 χρόνια πριν, δηλαδή το 1990-9.
Lol think about it...κυριολεκτικά.:P
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Youki

Πολύ δραστήριο μέλος

Η Youki αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 1,378 μηνύματα.
Ακριβώς γι'αυτό το σχολίασα. Λέει ότι μιλάμε για ηλικίες 19-28 αν πρόσεξες...
Ναι....κι ένας 28ρης σίγουρα πρόλαβε τον Κ.Καραμανλή.
Πες μου τεύχος ή link.
Δεν υπάρχει...αυτό λέει...Οτι διαβαζαμε περιοδικά που ΔΕΝ είχαν τέτοια άρθρα, ενώ σήμερα διαβαζουν άλλα που έχουν τετοια άρθρα...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Neraida

Επιφανές μέλος

Η Bitch... αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 13,073 μηνύματα.
Η αληθεια ειναι οτι προφανως διαφωνουμε για το ρολο της τεχνολογιας στη ζωη ενος παιδιου, εξου και οτι καποια πραγματα εγω θεωρω οτι ειχαν καλυτερη μοιρα απο ο,τι σημερα...αλλα οκ, μικρο το κακο..:)
Απο κει και περα...ο τυπος που εγραψε το κειμενο, προφανως απλα συγκεντρωσε συνηθειες που ειχαμε εκεινα τα χρονια στο συνολο. Δε σημαινει απαραιτητα οτι εκανε ολα αυτα που αναφερει και ολα τα χρονια του τα περασε μπροστα στην τιβι τρωγοντας γαριδακια....:)
Προσωπικα μου αρεσε που ειδα συγκεντρωμενες πολλες απο τις συνηθειες που ειχα τοτε και πολλα πραγματα που υπηρχαν ασχετα με το εαν εγω τα ειχα "δοκιμασει" ή οχι....
Τελος παντων, απλα δε μου δημιουργησε καποια αρνητικα συναισθηματα...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Subject to change

e-steki.gr Founder

Η Λία αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 37 ετών και επαγγέλεται Web developer. Έχει γράψει 15,891 μηνύματα.
Ναι....κι ένας 28ρης σίγουρα πρόλαβε τον Κ.Καραμανλή.
Η πρωθυπουργία του Κ.Καραμανλή τελείωσε το 1980. Ένας σημερινός 28ρης έχει γεννηθεί το 1981.
Δεν υπάρχει...αυτό λέει...Οτι διαβαζαμε περιοδικά που ΔΕΝ είχαν τέτοια άρθρα, ενώ σήμερα διαβαζουν άλλα που έχουν τετοια άρθρα...
Λέει ότι συγκεκριμένα, η Σούπερ Κατερίνα δεν είχε τότε τέτοια άρθρα, ενώ τώρα έχει. Και ζήτησα να μου υποδείξει το τεύχος.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

Top