moonlight
Διάσημο μέλος
Η moonlight αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 2,767 μηνύματα.
08-07-09
11:09
παρολο που δεν ετυχε να ασχοληθω ποτε με το θεμα τωρα με ευκαιρια της συζητησης εκανα ενα ψαξιμο στο νετ και βουαλα... η εξελιξη του εμβρυου και το γεγονος οτι το εμβρυο ειναι ενα πλασματακι...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
moonlight
Διάσημο μέλος
Η moonlight αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 2,767 μηνύματα.
08-07-09
08:11
βρε λοριεν μην εισαι τοσο απολυτος...οταν παιζεις με τη φωτια παντα υπαρχει πιθανοτητα να καεις οσο προσεκτικος και αν εισαι...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
moonlight
Διάσημο μέλος
Η moonlight αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 2,767 μηνύματα.
04-07-09
09:37
επειδη εχω γνωρισει τετοια παιδια που ζουν με τους θετους τους γονεις και εχουν δοθει γιατι ηταν αδυνατο να επιβιωσουν στη χωρα τους προσπαθω να επιμενω στο οτι ποτε δεν ξερει κανεις...
απο μαρτυριες της θετης μανας για τη μητερα απο τη ρουμανια που της εδωσε δυο αγγελουδια και κατ'επεκταση το μεγαλυτερο δωρο ζωης την εχω ακουσει να λεει οτι σπαραζε η ψυχη της οταν επρεπε να δωσει το νεογεννητο αγορακι που ειχε στην αγκαλια της αλλα δυστυχως δεν ειχε ουτε γαλα να του δωσει.
η μια ηθελε να βιωσει τη μητροτητα που της στερησε η φυση και η ζωη και η αλλη βιωνε την απωλεια που η συνθηκες πολεμου την εφεραν αντιμετωπη.
χαρακτηρηστικα ελεγε η κοπελα οτι δεν θα ξεχασει το ποσο εκλαιγε εκεινη η μανα και δεν ηθελε να δωσει τα παιδια της... ητανε μια παλη με τον εαυτο της , το συμπαν , το θεο ποιος ξερει με τι παλευε εκεινη τη στιγμη εκεινη η μανα.
το επιχειρημα της κοπελας ηταν αφου δεν μπορεις να τα μεγαλωσεις εσυ , δεν εχουν ουτε γαλα να πιουν αφησε με εμενα να τα μεγαλωσω στη θεση σου...
τον πονο εκεινης της μανας και τα δακρυα της που δεν μπορουσε να κανει κατι , ουτε δουλεια να βρει ουτε τιποτα ποιος μπορει να τον κρινει... κανεις. στερηθηκε τα παιδια της για να τα σωσει. χαρακτηρηστικα ελεγε οτι δεν αφηνε το παιδι απο τα χερια της, το κρατουσε σφιχτα και σπαραζε στο κλαμα..
τωρα που το λεω εχω ανατριχιασει ολοκληρη γιατι θυμηθηκα τα λογια της κοπελας που τα ελεγε και κανω παλι την εικονα στο μυαλο μου. σημερα αυτα τα αγγελουδια ειναι 18 και 20 ετων υπεραγαπουν τους θετους τους γονεις και πηγαινουν και βλεπουν και τη μαμα τους συχνα.
τελευταια η θετη τους μαμα αρρωστησε σοβαρα και της εχουν σταθει οσο δεν εχουν σταθει βιολογικα παιδια στους γονεις τους. με το κοριτσακι που τωρα ειναι 20 απο μικρο παντα το εβλεπα και μου χαμογελαγε και τωρα που εγινε μια κουκλα και μεγαλωσε κιολας μιλαμε , εχει τρομερο χιουμορ , ειναι δυναμικη και γεματη αγαπη.
νομιζω οτι αξιζουν συγχαρητηρια και στις δυο μανες και στη καθε μανα που πασχιζει για το καλο των παιδιων της ασχετως του τι θεωρουμε εμεις σωστο ή λαθος...
επαναλαμβανω, ας βαλει το χερι του ο θεος καμια μανα να μην βρεθει σε τετοια θεση...
απο μαρτυριες της θετης μανας για τη μητερα απο τη ρουμανια που της εδωσε δυο αγγελουδια και κατ'επεκταση το μεγαλυτερο δωρο ζωης την εχω ακουσει να λεει οτι σπαραζε η ψυχη της οταν επρεπε να δωσει το νεογεννητο αγορακι που ειχε στην αγκαλια της αλλα δυστυχως δεν ειχε ουτε γαλα να του δωσει.
η μια ηθελε να βιωσει τη μητροτητα που της στερησε η φυση και η ζωη και η αλλη βιωνε την απωλεια που η συνθηκες πολεμου την εφεραν αντιμετωπη.
χαρακτηρηστικα ελεγε η κοπελα οτι δεν θα ξεχασει το ποσο εκλαιγε εκεινη η μανα και δεν ηθελε να δωσει τα παιδια της... ητανε μια παλη με τον εαυτο της , το συμπαν , το θεο ποιος ξερει με τι παλευε εκεινη τη στιγμη εκεινη η μανα.
το επιχειρημα της κοπελας ηταν αφου δεν μπορεις να τα μεγαλωσεις εσυ , δεν εχουν ουτε γαλα να πιουν αφησε με εμενα να τα μεγαλωσω στη θεση σου...
τον πονο εκεινης της μανας και τα δακρυα της που δεν μπορουσε να κανει κατι , ουτε δουλεια να βρει ουτε τιποτα ποιος μπορει να τον κρινει... κανεις. στερηθηκε τα παιδια της για να τα σωσει. χαρακτηρηστικα ελεγε οτι δεν αφηνε το παιδι απο τα χερια της, το κρατουσε σφιχτα και σπαραζε στο κλαμα..
τωρα που το λεω εχω ανατριχιασει ολοκληρη γιατι θυμηθηκα τα λογια της κοπελας που τα ελεγε και κανω παλι την εικονα στο μυαλο μου. σημερα αυτα τα αγγελουδια ειναι 18 και 20 ετων υπεραγαπουν τους θετους τους γονεις και πηγαινουν και βλεπουν και τη μαμα τους συχνα.
τελευταια η θετη τους μαμα αρρωστησε σοβαρα και της εχουν σταθει οσο δεν εχουν σταθει βιολογικα παιδια στους γονεις τους. με το κοριτσακι που τωρα ειναι 20 απο μικρο παντα το εβλεπα και μου χαμογελαγε και τωρα που εγινε μια κουκλα και μεγαλωσε κιολας μιλαμε , εχει τρομερο χιουμορ , ειναι δυναμικη και γεματη αγαπη.
νομιζω οτι αξιζουν συγχαρητηρια και στις δυο μανες και στη καθε μανα που πασχιζει για το καλο των παιδιων της ασχετως του τι θεωρουμε εμεις σωστο ή λαθος...
επαναλαμβανω, ας βαλει το χερι του ο θεος καμια μανα να μην βρεθει σε τετοια θεση...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
moonlight
Διάσημο μέλος
Η moonlight αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 2,767 μηνύματα.
03-07-09
23:37
εγω νομιζω οτι χρειαζεται να εισαι μεσα στο χορο για ετσι ζητηματα.. το λεω απο την αποψη του οτι καλα λεμε εμεις να κρατησει το παιδι της η καθε μανα. ποτε δεν ξερεις ομως τι ωθησε την οποιαδηποτε μανα να φτασει σε αυτο το σημειο.
για μενα ειναι αδιανοητο. για καποιον αλλον ισως η χειροτερη λυση αλλα και η μονη λυση στην κατασταση που βρισκοταν. ποτε δεν πρεπει να κρινουμε αν δεν γνωριζουμε.
πς. το παιδι και ο συζυγος για μενα πρεπει να χαιρουν του ιδιου σεβασμου.
για μενα ειναι αδιανοητο. για καποιον αλλον ισως η χειροτερη λυση αλλα και η μονη λυση στην κατασταση που βρισκοταν. ποτε δεν πρεπει να κρινουμε αν δεν γνωριζουμε.
πς. το παιδι και ο συζυγος για μενα πρεπει να χαιρουν του ιδιου σεβασμου.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
moonlight
Διάσημο μέλος
Η moonlight αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 2,767 μηνύματα.
03-07-09
21:18
εγω θεωρω οτι το να λεμε τι θα καναμε σε τετοια σοβαρα θεματα ειναι δυσκολο.. ουτε να κρινουμε αυτους που το κανουν ή δεν το κανουν γιατι πολυ απλα δεν ειμαστε στη θεση τους.
μακαρι να μην βρεθει κανενας σ'αυτο το τεραστιο διλημμα ποτε..
μακαρι να μην βρεθει κανενας σ'αυτο το τεραστιο διλημμα ποτε..
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.