Estartu
Εκκολαπτόμενο μέλος
Η τρελή κι αλλοπαρμένη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 61 ετών, επαγγέλεται IT και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 169 μηνύματα.
07-07-09
17:58
Οπότε συγνωμη που δε σε πιστευω. Αλλωστε αν τα ηξερες δε θα ελεγες αυτα που ειπες καθως ερχονται σε πληρη αντιθεση.
Με τη σειρα σου δεν ειδες αυτο :
εαν τωρα το "οσβαρη υποψια" μια κοπελα περιμενει να το δει απο την επομενη περιοδο, και οχι ας πουμε εαν εσπασε το προφυλακτικό πχ...τοτε για μενα αυτο το ατομο ειναι ανευθυνο.
μερικές φορές έχω την εντύπωση ότι μιλώ κινέζικα .....
αν ΔΕΝ πάρεις χαμπάρι ότι έσπασε το προφυλακτικό γιατί εσύ δεν το είδες και ο καλός σου δε το θεώρησε
αρκετά σημαντικό για να σου το πει ... αν εσύ χρησιμοποιείς διάφραγμα αλλά εκείνη την ημέρα το έβαλες
ή το έβγαλες στραβά και λίγο σπέρμα κατάφερε να περάσει προς τα πάνω ... αν εσύ παίρνεις το χάπι και ο
γιατρός σου δε σε ενημέρωσε ότι η αντιβιοσούλα που σου έδωσε μείωσε την αποτελεσματικότητα του
κατάλαβες τώρα???
ΔΕΝ μιλώ για περιπτώσεις που έχεις λόγο να ανησυχήσεις
μιλώ για όλες τις υπόλοιπες που εσύ νομίζεις ότι όλα πάνε καλά (αλλά δεν πάνε)
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Estartu
Εκκολαπτόμενο μέλος
Η τρελή κι αλλοπαρμένη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 61 ετών, επαγγέλεται IT και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 169 μηνύματα.
07-07-09
09:26
ευχαριστώ πολύ για το μάθημα αλλά τα γνωρίζω πολύ καλά αυτά που λες (γι αυτό και ΔΕΝ αμφισβήτησα ούτε
υπαινίχθηκα ότι κάνεις λάθος σ αυτά που έγραψα παραπάνω)
ΟΜΩΣ
μάλλον δεν είδες αυτό :
δλδ. κατά την άποψη σου ακόμα και αν παίρνω τις προφυλάξεις μου, ακόμα και αν αιμορραγώ κανονικά τις
ημερομηνίες που πρέπει από τη στιγμή που έχω σεξουαλικές επαφές θα πρέπει κάθε μήνα να τεστάρομαι
για να μάθω μήπως και έμεινα έγκυος ????
μήπως είσαι υπερβολικός ???
(γιατί αν αυτό υποστηρίζεις, ε τότε καλύτερα να το κόψω )
υπαινίχθηκα ότι κάνεις λάθος σ αυτά που έγραψα παραπάνω)
ΟΜΩΣ
μάλλον δεν είδες αυτό :
(εκτός αν με το "ψιλιασμένος" έχεις στο νου σου ότι θα πρέπει εφόσον έχουμε κάποια
σεξουαλική επαφή, κάθε μήνα να κάνουμε κι ένα τεστάκι για παν ενδεχόμενον)
δλδ. κατά την άποψη σου ακόμα και αν παίρνω τις προφυλάξεις μου, ακόμα και αν αιμορραγώ κανονικά τις
ημερομηνίες που πρέπει από τη στιγμή που έχω σεξουαλικές επαφές θα πρέπει κάθε μήνα να τεστάρομαι
για να μάθω μήπως και έμεινα έγκυος ????
μήπως είσαι υπερβολικός ???
(γιατί αν αυτό υποστηρίζεις, ε τότε καλύτερα να το κόψω )
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Estartu
Εκκολαπτόμενο μέλος
Η τρελή κι αλλοπαρμένη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 61 ετών, επαγγέλεται IT και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 169 μηνύματα.
06-07-09
15:24
Αυτο εχει να κανει με απλη απερισκεψια και ανευθυνοτητα. Δεν χρειαζεται να περιμενει 2+ μηνες καποιος για να παρει χαμπαρι οτι ειναι εγγυος. Μαλιστα εαν υπαρχει σοβαρη υποψια, μπορει να διαγνωσθει εγκυμοσυνη μεσα σε 5-10 μερες με εξεταση.
Μάλλον δεν είσαι καλά ενημερωμένος
Ούτε με απερισκεψία έχει να κάνει ούτε με ανευθυνότητα - Μάλλον παιγνίδι της φύσης είναι
Γιατί μπορεί να παίρνεις τα μέτρα σου (και δε μιλάω για "τράβηγμα") και να βρεθείς μέσα σ αυτό το σιχαμένο
ποσοστό αποτυχίας ... και μετά να συνεχίσεις να έχεις αιμορραγία τις "σωστές" ημερομηνίες στη διάρκεια των
πρώτων 2-3 μηνών και να το πάρεις μυρωδιά μόνο όταν αρχίσουν τα άλλα συμπτώματα (ίλιγγοι, εμετοί, λιποθυμίες)
μόνο που τότε είναι πλέον πολύ αργά
(εκτός αν με το "ψιλιασμένος" έχεις στο νου σου ότι θα πρέπει εφόσον έχουμε κάποια
σεξουαλική επαφή, κάθε μήνα να κάνουμε κι ένα τεστάκι για παν ενδεχόμενον)
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Estartu
Εκκολαπτόμενο μέλος
Η τρελή κι αλλοπαρμένη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 61 ετών, επαγγέλεται IT και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 169 μηνύματα.
06-07-09
10:58
1. Σίγουρα "φροντίζουμε για να έχουμε" όμως όσο και να φροντίζουμε, "ατυχήματα" συμβαίνουν πάντα ...όπως
επίσης και εγκυμοσύνες που γίνονται αντιληπτές όταν πλέον είναι πολύ αργά για να γίνει έκτρωση ...
2. Θεωρείς ότι είναι εύκολο μια άνεργη εγκυμονούσα γυναίκα να βρει δουλειά ?? στην Ελλάδα ??? σήμερα ???
Γνωρίζεις ότι αν ζητήσεις βοήθεια από το ίδρυμα Μητέρα (προσωρινή στέγη και περίθαλψη μέχρις ότου να βρεις
κάποια δουλειά και μαζέψεις κάποια χρήματα ώστε να εξασφαλίσεις δική σου στέγη ) οι ίδιες οι ψυχολόγοι που
εργάζονται εκεί σε αποτρέπουν επειδή οι φιλοξενούμενες κατά πλειοψηφία είναι "προβληματικές" περιπτώσεις
(ναρκομανείς, ιερόδουλες, κλέφτρες ) και σου προτείνουν να ζητήσεις βοήθεια από την οικογένεια σου (αυτήν
ακριβώς που σε απέρριψε) ??
Λυπάμαι αλλά επιμένω ...
Θεωρητικά όλα είναι καλά, δεν υπάρχουν οικογένειες που δεν θα λυγίσουν στη θέα του νεογέννητου κι ας ήταν
εντελώς αρνητικές πριν, η θέληση της μελλοντικής μητέρας αρκεί να να λύσει όλα τα πρακτικά προβλήματα
(εργασία, στέγη, φύλαξη του βρέφους μέχρι να γίνει δεκτό σε βρεφονηπιακό σταθμό κλπ κλπ κλπ)
Στην πράξη όμως τα πράγματα είναι πολυ σκληρότερα
και πριν καταδικάσουμε μια μητέρα που δίνει το νεογέννητο της για νόμιμη υιοθεσία, γνωρίζοντας ότι δεν θα
το ξαναδεί ποτέ στη ζωή της (και αγνοώντας το αν θα μπορέσει να ξαναγίνει μητέρα αργότερα), ας σκεφθούμε
ότι όταν η πράξη αυτή γίνεται συνειδητά, τότε η γυναίκα πάει ενάντια στο ποιο δυνατό της ένστικτο: αυτό της
μητρότητος
και θέλει κότσια για να το κάνει αυτό (και να μη το αφήσει να γίνει θηλιά στο λαιμό της) - όπως επίσης θέλει
απίστευτο ψυχικό σθένος προκειμένου να ομολογήσει αυτή της την πράξη, όταν και αν σε κάποια στιγμή
συναντήσει κάποιον άνθρωπο που θα τον θεωρήσει κατάλληλο για σύντροφο ρισκάροντας την πλήρη απαξίωση
από πλευράς του
στη θεωρία όλα ακούγονται δυνατά και πραγματοποιήσιμα - στη πράξη είναι ακριβώς το αντίθετο
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Estartu
Εκκολαπτόμενο μέλος
Η τρελή κι αλλοπαρμένη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 61 ετών, επαγγέλεται IT και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 169 μηνύματα.
04-07-09
21:43
Να σε ρωτησω κατι?
Σε ποιες συγκεκριμενες συνθηκες αναφερεσαι?
Επισης, τι σημαινει για σενα "καλυτερη" ζωη? Αναφερεσαι σε υλικα αγαθα?
Αυτο πιστευουμε πως σημαινει "καλη ζωη", "ευτυχισμενη ζωη"?
Ειδικα στην εποχη μας, δεν μπορουμε να μιλησουμε για οικογενεια που πειναει, και προκειμενου να πεθανει το παιδι απο την πεινα, ειναι καλυτερο να δοθει προς υιοθεσια.
φυσικά και μπορούμε ...
γνωρίζω περίπτωση οικογένειας πριν από αρκετά χρόνια δύο κοριτσάκια από τη Ρουμανία - τα παιδάκια ήταν
όντως "πεθαμένα" από την πείνα και την κακουχία και δεν γνώριζαν Ελληνικά όταν υιοθετήθηκαν ...
σήμερα είναι και οι δύο παντρεμένες και με δικές τους οικογένειες και δε σταματούν να λένε ευχαριστώ στους
θετούς τους γονείς και να μιλάνε με τα καλύτερα λόγια γι αυτούς, που τις "γλύτωσαν" από τη μοίρα που τις
περίμενε αν είχαν παραμείνει στην κατάσταση στην οποία ζούσαν ...
θέλεις άλλη περίπτωση "ειδικών συνθηκών" ??
εγκυμοσύνη εκτός γάμου από γυναίκα άνεργη με μηδενικό εισόδημα και σε περιβάλλον που θεωρεί ένα τέτοιο
"ατύχημα" ως μίασμα ... τι είναι καλύτερο για το παιδί ?? μια ζωή σ ένα περιβάλλον που θα το αγαπήσουν από
τη πρώτη στιγμή ως δώρο και θα του προσφέρουν ότι καλύτερο ή το μεγάλωμα χωρίς κανέναν στο πλάι του
εκτός από μια μάνα που θα παλεύει να μη λιμοκτονήσει μιας που η απόφαση της να μην προχωρήσει σε
έκτρωση θα την στείλει κυριολεκτικά στο δρόμο ??? μπορείς να προεξοφλήσεις το ότι η μητέρα σε κάποια στιγμή
δε θα λυγίσει κάτω από το βάρος της καθημερινότητας ?? μπορείς να προεξοφλήσεις ότι το παιδί μεγαλώνοντας
δεν θα σιχτιρίσει τη μητέρα του που το καταδίκασε σε μια ζωή γεμάτη ανέχεια και δεν θα αισθανθεί ένοχο που
στάθηκε αιτία για να χαρακτηρισθεί η μητέρα του παρίας από το περιβάλλον της ???
είναι πολύ καλύτερα, όπως ανέφεραν παραπάνω άλλες κοπέλες να μην είμαστε ποτέ απόλυτοι και να μην
ρισκάρουμε με βαρείς χαρακτηρισμούς, όταν είμαστε έξω από τον χορό
η κάθε οικογένεια είναι διαφορετική, η κάθε περίπτωση εγκυμοσύνης είναι επίσης διαφορετική και το να
καταδικάζουμε έτσι απλά μόνο σοφό δε μπορεί να θεωρηθεί
Ωστόσο, το να δοθεί ένα παιδί για υιοθεσία αντί του να αποβληθεί με έκτρωση, με βρίσκει απολύτως σύμφωνο. Το προτιμώ αυτό, μιας κι έτσι θα δοθεί σ' έναν άνθρωπο μια ευκαιρία, την οποία ειδάλλως δεν θα είχε. Άλλωστε σωστά είπε η Ίντριλ, ότι θα γίνουν ευτυχισμένοι κι άλλοι άνθρωποι και όχι μόνο δύο. Θεωρώ ότι η πραγματική αγάπη υπερτερεί της βιολογικής μητρότητας και ότι γονιός είναι στην πραγματικότητα εκείνος που αναλαμβάνει το εσωτερικό Καθήκον για ένα παιδί.
Το να ισχυριστεί μάλιστα κανείς ότι οι τύψεις της μάνας θα ήταν βαρύτερες σε τούτη την περίπτωση, είναι σαν να ομολογεί ότι κάνουμε μια έκτρωση απλά και μόνο για ν' αποφύγουμε τις τύψεις μας. Καλύτερα ν' αφήνουμε τα παιδιά να ζήσουν, αντί να καταφύγουμε σε μια λύση που είναι έτσι κι αλλιώς οριακή από ηθικής απόψεως.
σ έβαλα στην καρδιά μου μ αυτές τις γραμμές - να είσαι πάντα γερός και δυνατός και να χαίρεσαι το
παιδί σου μέχρι τα βαθιά σου γεράματα
edit:
σύμφωνα με τους ψυχολόγους το παιδί που μεγαλώνει σε ένα ισορροπημένο περιβάλλον
και γνωρίζει από τη πρώτη στιγμή ότι είναι υιοθετημένο ( = επιλεγμένο ανάμεσα σε άλλα)
δεν πληγώνεται και στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων ούτε που ζητά να
συναντήσει την βιολογική του μητέρα - γι αυτό είναι ανύπαρκτη
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Estartu
Εκκολαπτόμενο μέλος
Η τρελή κι αλλοπαρμένη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 61 ετών, επαγγέλεται IT και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 169 μηνύματα.
03-07-09
13:34
αν μιλάμε για νεογέννητο, κάτω από πολύ συγκεκριμμένες συνθήκες και εφόσον ήμουν
απόλυτα πεισμένη ότι η ζωή που θα του προσφέρονταν από τους θετούς του γονιούς θα
ήταν πολύ καλύτερη από αυτή που θα είχα τη δυνατότητα να του προσφέρω εγώ τότε, ναι ...
πιθανά να το έκανα
αν όμως μιλάμε για παιδί το οποίο έχει ήδη κοιμηθεί στην αγκαλιά μου, αναγνωρίζει τον
ήχο της φωνής μου, έχει ζήσει μαζί μου και έχει μνήμες τότε η μοναδική περίπτωση που θα
μπορούσα να σκεφθώ την πιθανότητα να το δώσω για υιοθεσία, θα ήταν η γνώση του ότι
πολύ σύντομα πρόκειται να φύγω από ανίατη ασθένεια και ο φυσικός τουπατέρας η/και
οι παπούδες ή είναι ανύπαρκτοι ή δεν έχουν την ικανότητα να συνεχίσουν από το σημείο
που θα το αφήσω όταν πλέον δεν θα υπάρχω
απόλυτα πεισμένη ότι η ζωή που θα του προσφέρονταν από τους θετούς του γονιούς θα
ήταν πολύ καλύτερη από αυτή που θα είχα τη δυνατότητα να του προσφέρω εγώ τότε, ναι ...
πιθανά να το έκανα
αν όμως μιλάμε για παιδί το οποίο έχει ήδη κοιμηθεί στην αγκαλιά μου, αναγνωρίζει τον
ήχο της φωνής μου, έχει ζήσει μαζί μου και έχει μνήμες τότε η μοναδική περίπτωση που θα
μπορούσα να σκεφθώ την πιθανότητα να το δώσω για υιοθεσία, θα ήταν η γνώση του ότι
πολύ σύντομα πρόκειται να φύγω από ανίατη ασθένεια και ο φυσικός τουπατέρας η/και
οι παπούδες ή είναι ανύπαρκτοι ή δεν έχουν την ικανότητα να συνεχίσουν από το σημείο
που θα το αφήσω όταν πλέον δεν θα υπάρχω
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.