bisbirikos
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο bisbirikos αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 53 ετών και επαγγέλεται Μουσικός. Έχει γράψει 812 μηνύματα.
11-12-07
14:43
Για να μην ανοιγω κι αλλο θεμα, ειπα να βαλω κι αλλο ενα εδω:
Οι ποδοσφαιροφιλοι θα εκνευριστουν μαλλον.
https://www.otenet.gr/portal/portal/...s.PsmlPortletAction&eventsubmit_doview=484868
Αφαιρείται από την Ίντερ η νίκη επί της Φενέρ;
"Η UEFA είναι αναγκασμένη να ακυρώσει τη νίκη της Ίντερ επί της Φενέρμπαχτσε στο Τσάμπιονς Λιγκ". Αν νομίζουν οι φίλοι των "νερατζούρι" ότι η ευρωπαϊκή ποδοσφαιρική ομοσπονδία έχει βρει κάτι αντικανονικά από πλευράς του ιταλικού συλλόγου στην πρόσφατη νίκη της με 3-0 επί της Φενέρ στο Μιλάνο, ας μην πανικοβάλονται...Όσο και αν φαντάζει απίστευτο, η πρόταση αυτή είναι ουσιαστικά ένα αίτημα που υπέβαλε ο Τούρκος δικηγόρος, Μπαρίς Κασκά, ειδικός στο ευρωπαϊκό αστικό δίκαιο και φανατικός οπαδός της ομάδας της Κωνσταντινούπολης.
"Βλέποντας το παιχνίδι του Σαν Σίρο στενοχωρήθηκα αφάνταστα και είχα έναν τρομερό πόνο στην ψυχή", ξεκίνησε τις δηλώσεις του στην καταλανική εφημερίδα "Vanguardia" ο Τούρκος δικηγόρος, ο οποίος εξήγησε ότι η αιτία αυτού του αιτήματος δεν έχει να κάνει καθόλου με αγωνιστικά κριτήρια αλλά με την... φανέλα της Ίντερ.
Η επετειακή φανέλα της Ίντερ (συμπληρώνει φέτος 100 χρόνια από το έτος ίδρυσής της) είναι λευκή με έναν μεγάλο παχύ κόκκινο σταυρό: θυμίζει δε την στολή των θρυλικών μοναχών-στρατιωτών, το τάγμα το οποίων δημιουργήθηκε μετά την κατάκτηση της Ιερουσαλήμ, στο τέλος της πρώτης σταυροφορίας, όπου πολέμησαν για μεγάλο χρονικό διάστημα κόντρα στους μουσουλμάνους.
"Αυτός ο σταυρός μου θυμίζει τις αιματηρές μέρες του παρελθόντος", τόνισε ο Μπάσκα ο οποίος απευθύνθηκε μάλιστα σε έναν τοπικό δικαστή ζητώντας να αφαιρεθούν οι τρεις πόντοι από την Ίντερ για την "επίδειξη με τέτοια μορφή της ρατσιστικής ανωτερότητας μίας θρησκείας".
Η αλήθεια είναι πάντως πως δεν είναι μόνο ο συγκεκριμένος Τούρκος δικηγόρος που έχει ασχοληθεί τόσο... αναλυτικά με το θέμα της στολής της Ίντερ, καθώς και ένας συμπατριώτης του δημοσιογράφος, είχε δηλώσεις λίγες ημέρες πριν:
"Πως μπόρεσε η UEFA να επιτρέψει κάτι τέτοιο; Τα τρία γκολ αυτής της Ίντερ με τον κόκκινο σταυρό θα πρέπει να ακυρωθούν", είχε δηλώσει χαρακτηριστικά.
Οι ποδοσφαιροφιλοι θα εκνευριστουν μαλλον.
https://www.otenet.gr/portal/portal/...s.PsmlPortletAction&eventsubmit_doview=484868
Αφαιρείται από την Ίντερ η νίκη επί της Φενέρ;
"Η UEFA είναι αναγκασμένη να ακυρώσει τη νίκη της Ίντερ επί της Φενέρμπαχτσε στο Τσάμπιονς Λιγκ". Αν νομίζουν οι φίλοι των "νερατζούρι" ότι η ευρωπαϊκή ποδοσφαιρική ομοσπονδία έχει βρει κάτι αντικανονικά από πλευράς του ιταλικού συλλόγου στην πρόσφατη νίκη της με 3-0 επί της Φενέρ στο Μιλάνο, ας μην πανικοβάλονται...Όσο και αν φαντάζει απίστευτο, η πρόταση αυτή είναι ουσιαστικά ένα αίτημα που υπέβαλε ο Τούρκος δικηγόρος, Μπαρίς Κασκά, ειδικός στο ευρωπαϊκό αστικό δίκαιο και φανατικός οπαδός της ομάδας της Κωνσταντινούπολης.
"Βλέποντας το παιχνίδι του Σαν Σίρο στενοχωρήθηκα αφάνταστα και είχα έναν τρομερό πόνο στην ψυχή", ξεκίνησε τις δηλώσεις του στην καταλανική εφημερίδα "Vanguardia" ο Τούρκος δικηγόρος, ο οποίος εξήγησε ότι η αιτία αυτού του αιτήματος δεν έχει να κάνει καθόλου με αγωνιστικά κριτήρια αλλά με την... φανέλα της Ίντερ.
Η επετειακή φανέλα της Ίντερ (συμπληρώνει φέτος 100 χρόνια από το έτος ίδρυσής της) είναι λευκή με έναν μεγάλο παχύ κόκκινο σταυρό: θυμίζει δε την στολή των θρυλικών μοναχών-στρατιωτών, το τάγμα το οποίων δημιουργήθηκε μετά την κατάκτηση της Ιερουσαλήμ, στο τέλος της πρώτης σταυροφορίας, όπου πολέμησαν για μεγάλο χρονικό διάστημα κόντρα στους μουσουλμάνους.
"Αυτός ο σταυρός μου θυμίζει τις αιματηρές μέρες του παρελθόντος", τόνισε ο Μπάσκα ο οποίος απευθύνθηκε μάλιστα σε έναν τοπικό δικαστή ζητώντας να αφαιρεθούν οι τρεις πόντοι από την Ίντερ για την "επίδειξη με τέτοια μορφή της ρατσιστικής ανωτερότητας μίας θρησκείας".
Η αλήθεια είναι πάντως πως δεν είναι μόνο ο συγκεκριμένος Τούρκος δικηγόρος που έχει ασχοληθεί τόσο... αναλυτικά με το θέμα της στολής της Ίντερ, καθώς και ένας συμπατριώτης του δημοσιογράφος, είχε δηλώσεις λίγες ημέρες πριν:
"Πως μπόρεσε η UEFA να επιτρέψει κάτι τέτοιο; Τα τρία γκολ αυτής της Ίντερ με τον κόκκινο σταυρό θα πρέπει να ακυρωθούν", είχε δηλώσει χαρακτηριστικά.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
bisbirikos
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο bisbirikos αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 53 ετών και επαγγέλεται Μουσικός. Έχει γράψει 812 μηνύματα.
09-12-07
21:30
Σε εφημεριδα ειναι, υπογραφη απο Λεκτορα εχει.
Τι σου φαινεται περιεργο?
Τι σου φαινεται περιεργο?
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
bisbirikos
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο bisbirikos αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 53 ετών και επαγγέλεται Μουσικός. Έχει γράψει 812 μηνύματα.
09-12-07
17:16
https://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_2_07/12/2007_251718
Του Γιαννη Κτιστακι*
Η καταγγελία ήταν πολύ σοβαρή για να μη φιλοξενηθεί στην πρώτη σελίδα καθημερινής -μεγάλης κυκλοφορίας- τουρκικής εφημερίδας (Aksam, 3.3.2005): οι ελληνικές μέλισσες αναχωρούν καθημερινά από τη Σάμο μέσω του FIR Αθηνών, εισέρχονται στον εναέριο χώρο της Τουρκίας και προσγειώνονται, κατά παράβαση του διεθνούς δικαίου, στο εθνικό πάρκο του Kusadasi (Κουσάντασι). Εκεί, επιτίθενται στα τουρκικά λουλούδια, πίνουν το νέκταρ τους και στη συνέχεια αναχωρούν εσπευσμένα για τη Σάμο, όπου σε ελληνικές, πλέον, κυψέλες παραδίδουν το προσοδοφόρο μέλι. Στο ίδιο δημοσίευμα φιλοξενήθηκαν οι γνώμες των πανεπιστημιακών που έσπευσαν να διαλευκάνουν την υπόθεση. Ο μεν καθηγητής Karacaoglu του πανεπιστημίου Menderes τόνισε ότι η απόσταση Σάμου - Kusadasi είναι ιδιαίτερα μεγάλη (11 χλμ.), οι ελληνικές μέλισσες δεν μπορούν να πετάξουν τόσο μακριά και τις αθώωσε. Ο δε αναπληρωτής καθηγητής Turkmen του πανεπιστημίου Mugla ήταν καταδικαστικός για τις ελληνικές μέλισσες, σημειώνοντας ότι αυτές κλέβουν αδιαμφισβήτητα το τουρκικό νέκταρ και απόδειξη αυτού είναι ότι, καλοφαγωμένες όπως είναι, μερικές εξ αυτών πέφτουν νεκρές στη θάλασσα κατά τον δρόμο της επιστροφής. Τέλος, η αρμόδια τουρκική αρχή, η Γενική Διεύθυνση Εθνικών Πάρκων, απεφάνθη ότι αναμφισβήτητα οι ελληνικές μέλισσες κλέβουν το τουρκικό νέκταρ γιʼ αυτό και το πλήθος νεκρών μελισσών στη θάλασσα (παρέπεμψε στην πανεπιστημιακή γνωμοδότηση…). Το ανωτέρω δημοσίευμα θα έμοιαζε με ένα καλό ανέκδοτο αν δεν απασχολούσε τα τουρκικά ΜΜΕ, τα τουρκικά πανεπιστήμια και τις τουρκικές διοικητικές υπηρεσίες. Αναζητώντας κανείς το ελατήριο της επώνυμης καταγγελίας του προέδρου μελισσοκόμων του Kusadasi, από τον οποίο ξεκίνησε η όλη ιστορία, συναντά τη συντεχνιακή διεκδίκηση της εγκατάστασης 700 μελισσοκόμων και 35.000 κυψελών στο εθνικό πάρκο των 27.675 εκταρίων του Kusadasi. «Γιατί να φεύγει στους Ελληνες το νέκταρ μας και να μην το εκμεταλλευόμαστε εμείς;» είναι το επιχείρημα των Τούρκων μελισσοκόμων. Ο πρόεδρος των μελισσοκόμων του Kusadasi έκανε το αυτονόητο για μία συντεχνία: επιχειρηματολόγησε πάνω στο πιο πρόσφορο για την κοινή γνώμη πεδίο, εκείνο των ελληνοτουρκικών αντιπαραθέσεων, για να ανατρέψει την ορθή άρνηση της αρμόδιας τουρκικής αρχής να συναινέσει στην καταστροφή του πάρκου και του τοπικού τουρισμού (η εγκατάσταση 700 μελισσοκόμων και των οικογενειών τους στο πάρκο θα είχε άμεσες αρνητικές συνέπειες). Το ίδιο θα μπορούσε να συμβεί και στην ελληνική πλευρά. Ενα ανέκδοτο γίνεται θέμα και εξεγείρει τα ελληνοτουρκικά πάθη. Αλλωστε, από ένα τέτοιο ανέκδοτο, τροφοδοτούμενο και από τον ανταγωνισμό των τουρκικών τηλεοπτικών ΜΜΕ, δεν ξεκίνησαν τα Ιμια; Αν η γνωριμία και η κατανόηση της άλλης πλευράς συνεχιστεί, αν η αναζήτηση και άλλων τομέων, πλην της οικονομικής συνεργασίας, ενθαρρυνθεί, τότε οι δύο πλευρές έχουν πολύ περισσότερα να κερδίσουν από τη συνεργασία παρά από τη διαμάχη. Προαιώνιοι εχθροί δεν υπάρχουν στον σημερινό κόσμο της διεθνούς συνεργασίας και της αλληλοϋποστήριξης. Υφίστανται μόνον ορισμένες –σοβαρές– διαφορές που το διεθνές δίκαιο, αυτό και μόνον αυτό, προσφέρει τα ενδεικνυόμενα μέσα σήμερα για την ειρηνική επίλυσή τους. Αυτά ορίζει ο κοινός νους. Κάθε άλλη δήθεν προστριβή είναι ανεκδοτολογικού χαρακτήρα, την οποία εκμεταλλεύονται πολλές φορές επιτήδειοι, όπως ο πρόεδρος των μελισσοκόμων του Kusadasi, και προστίθεται στο σίριαλ των επεισοδίων ελληνοτουρκικής τρέλας.
*Ο κ. Γιάννης Κτιστάκις είναι λέκτορας Νομικής Σχολής Κομοτηνής.
Του Γιαννη Κτιστακι*
Η καταγγελία ήταν πολύ σοβαρή για να μη φιλοξενηθεί στην πρώτη σελίδα καθημερινής -μεγάλης κυκλοφορίας- τουρκικής εφημερίδας (Aksam, 3.3.2005): οι ελληνικές μέλισσες αναχωρούν καθημερινά από τη Σάμο μέσω του FIR Αθηνών, εισέρχονται στον εναέριο χώρο της Τουρκίας και προσγειώνονται, κατά παράβαση του διεθνούς δικαίου, στο εθνικό πάρκο του Kusadasi (Κουσάντασι). Εκεί, επιτίθενται στα τουρκικά λουλούδια, πίνουν το νέκταρ τους και στη συνέχεια αναχωρούν εσπευσμένα για τη Σάμο, όπου σε ελληνικές, πλέον, κυψέλες παραδίδουν το προσοδοφόρο μέλι. Στο ίδιο δημοσίευμα φιλοξενήθηκαν οι γνώμες των πανεπιστημιακών που έσπευσαν να διαλευκάνουν την υπόθεση. Ο μεν καθηγητής Karacaoglu του πανεπιστημίου Menderes τόνισε ότι η απόσταση Σάμου - Kusadasi είναι ιδιαίτερα μεγάλη (11 χλμ.), οι ελληνικές μέλισσες δεν μπορούν να πετάξουν τόσο μακριά και τις αθώωσε. Ο δε αναπληρωτής καθηγητής Turkmen του πανεπιστημίου Mugla ήταν καταδικαστικός για τις ελληνικές μέλισσες, σημειώνοντας ότι αυτές κλέβουν αδιαμφισβήτητα το τουρκικό νέκταρ και απόδειξη αυτού είναι ότι, καλοφαγωμένες όπως είναι, μερικές εξ αυτών πέφτουν νεκρές στη θάλασσα κατά τον δρόμο της επιστροφής. Τέλος, η αρμόδια τουρκική αρχή, η Γενική Διεύθυνση Εθνικών Πάρκων, απεφάνθη ότι αναμφισβήτητα οι ελληνικές μέλισσες κλέβουν το τουρκικό νέκταρ γιʼ αυτό και το πλήθος νεκρών μελισσών στη θάλασσα (παρέπεμψε στην πανεπιστημιακή γνωμοδότηση…). Το ανωτέρω δημοσίευμα θα έμοιαζε με ένα καλό ανέκδοτο αν δεν απασχολούσε τα τουρκικά ΜΜΕ, τα τουρκικά πανεπιστήμια και τις τουρκικές διοικητικές υπηρεσίες. Αναζητώντας κανείς το ελατήριο της επώνυμης καταγγελίας του προέδρου μελισσοκόμων του Kusadasi, από τον οποίο ξεκίνησε η όλη ιστορία, συναντά τη συντεχνιακή διεκδίκηση της εγκατάστασης 700 μελισσοκόμων και 35.000 κυψελών στο εθνικό πάρκο των 27.675 εκταρίων του Kusadasi. «Γιατί να φεύγει στους Ελληνες το νέκταρ μας και να μην το εκμεταλλευόμαστε εμείς;» είναι το επιχείρημα των Τούρκων μελισσοκόμων. Ο πρόεδρος των μελισσοκόμων του Kusadasi έκανε το αυτονόητο για μία συντεχνία: επιχειρηματολόγησε πάνω στο πιο πρόσφορο για την κοινή γνώμη πεδίο, εκείνο των ελληνοτουρκικών αντιπαραθέσεων, για να ανατρέψει την ορθή άρνηση της αρμόδιας τουρκικής αρχής να συναινέσει στην καταστροφή του πάρκου και του τοπικού τουρισμού (η εγκατάσταση 700 μελισσοκόμων και των οικογενειών τους στο πάρκο θα είχε άμεσες αρνητικές συνέπειες). Το ίδιο θα μπορούσε να συμβεί και στην ελληνική πλευρά. Ενα ανέκδοτο γίνεται θέμα και εξεγείρει τα ελληνοτουρκικά πάθη. Αλλωστε, από ένα τέτοιο ανέκδοτο, τροφοδοτούμενο και από τον ανταγωνισμό των τουρκικών τηλεοπτικών ΜΜΕ, δεν ξεκίνησαν τα Ιμια; Αν η γνωριμία και η κατανόηση της άλλης πλευράς συνεχιστεί, αν η αναζήτηση και άλλων τομέων, πλην της οικονομικής συνεργασίας, ενθαρρυνθεί, τότε οι δύο πλευρές έχουν πολύ περισσότερα να κερδίσουν από τη συνεργασία παρά από τη διαμάχη. Προαιώνιοι εχθροί δεν υπάρχουν στον σημερινό κόσμο της διεθνούς συνεργασίας και της αλληλοϋποστήριξης. Υφίστανται μόνον ορισμένες –σοβαρές– διαφορές που το διεθνές δίκαιο, αυτό και μόνον αυτό, προσφέρει τα ενδεικνυόμενα μέσα σήμερα για την ειρηνική επίλυσή τους. Αυτά ορίζει ο κοινός νους. Κάθε άλλη δήθεν προστριβή είναι ανεκδοτολογικού χαρακτήρα, την οποία εκμεταλλεύονται πολλές φορές επιτήδειοι, όπως ο πρόεδρος των μελισσοκόμων του Kusadasi, και προστίθεται στο σίριαλ των επεισοδίων ελληνοτουρκικής τρέλας.
*Ο κ. Γιάννης Κτιστάκις είναι λέκτορας Νομικής Σχολής Κομοτηνής.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.