christinelle
Πολύ δραστήριο μέλος
Η christinelle αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Ιδιωτικός υπάλληλος και μας γράφει απο Ελευσίνα (Αττική). Έχει γράψει 1,873 μηνύματα.
02-01-12
13:15
Αυτό με το λαπτοπ το έχω πάθει κι εγώ. Πολύ απλή λύση: παραγγέλνεις πληκτρολόγιο από τον κατασκευαστή (30 ευρώ είχε η Toshiba) και το αλλάζεις. Εχουν μια μεταλλική πλακέτα τα πληκτρολόγια λαπτοπ ώστε τα υγρά να μην μπορούν να φτάσουν πιό μέσα και να καταστρέψουν το μηχανημα. Αν δεν μπορείς να το αλλάξεις εσύ (είναι εύκολο, μόνο μερικά μικρά κατσαβιδάκια θέλεις και έχει και οδηγίες αμα ψάξεις στο Google) το φτιάχνουν αυτοί με 20 ευρώ.
Στο θέμα τώρα... Ο πατέρας μου δεν ξέρει να μαγειρευει και συνήθως αυτοσχεδιάζει κι ο,τι βγει. Βέβαια τώρα μπορεί πια να κοιτάει στο ιντερνετ συνταγές, αλλά θυμάμαι διάφορα που έκανε προ δεκαετίας που δεν είχε τέτοιες πολυτέλειες. Μια φορά ήθελε να κάνει κέικ μαστίχα (για να τελειώνει η μαστίχα) και έβαλε 20% αλεύρι, 20% ζάχαρη, 20% γάλα και 40% μαστίχα. Το αποτέλεσμα ήταν ένα γλοιώδες μυξοκέικ που το έφαγε μόνος του, με το ζόρι προφανως, για να μας αποδείξει πόσο ώραιο είναι και να μας πείσει να φάμε κι εμείς.
Εχω όμως και δικά μου...αυτές τις μέρες είχα πάρει σβάρνα τα σπίτια για επισκέψεις και φαγητά. Χαμός γινόταν, σε κάθε σπίτι 20-30 άτομα (οικογένειες ολόκληρες), που τα περισσότερα δεν τα ήξερα καν. Ε, επειδή ψιλοβαρίομουν το είχα ρίξει στα κρασιά και χωρίς να το καταλάβω σε κάθε σπίτι έπινα και από 2 μπουκάλια. Το τι βλακείες έλεγα και έκανα δεν περιγράφονται. Να σημειώσω ότι γενικά δεν πίνω, ούτε και αντέχω το ποτό, οπότε κάποια στιγμή είχα κάτσει με μια γιαγια 92 και έναν παππού 85 και μιλάγαμε επί μια ώρα. Ούτε καν ξέρω τι λέγαμε. Μετά είχα κάτσει με κάτι 50άρηδες και τους έλεγα συμβουλές για ανατροφή παιδιών (άσχετο ότι δεν έχω παιδιά και ότι τα παιδιά αυτών ήταν στην ηλικία μου). Κάποια στιγμή έπαιζα με ένα μωρό και έλεγα σε όλους το πόσο μοιάζει με μια ηθοποιό ενώ αργότερα καθόμουν με συνομηλικους που είχαν καριέρες, ήταν πανέμορφοι και είχαν άπειρα λεφτά και προσπαθούσα να τους πείσω ότι η ζωή μου είναι πολύ καλύτερη από την δικιά τους. Ολοι πρέπει να κατάλαβαν πόσο ντίρλα ήμουν αλλά κανείς δεν είπε τίποτα... Αντε και του χρόνου!
Στο θέμα τώρα... Ο πατέρας μου δεν ξέρει να μαγειρευει και συνήθως αυτοσχεδιάζει κι ο,τι βγει. Βέβαια τώρα μπορεί πια να κοιτάει στο ιντερνετ συνταγές, αλλά θυμάμαι διάφορα που έκανε προ δεκαετίας που δεν είχε τέτοιες πολυτέλειες. Μια φορά ήθελε να κάνει κέικ μαστίχα (για να τελειώνει η μαστίχα) και έβαλε 20% αλεύρι, 20% ζάχαρη, 20% γάλα και 40% μαστίχα. Το αποτέλεσμα ήταν ένα γλοιώδες μυξοκέικ που το έφαγε μόνος του, με το ζόρι προφανως, για να μας αποδείξει πόσο ώραιο είναι και να μας πείσει να φάμε κι εμείς.
Εχω όμως και δικά μου...αυτές τις μέρες είχα πάρει σβάρνα τα σπίτια για επισκέψεις και φαγητά. Χαμός γινόταν, σε κάθε σπίτι 20-30 άτομα (οικογένειες ολόκληρες), που τα περισσότερα δεν τα ήξερα καν. Ε, επειδή ψιλοβαρίομουν το είχα ρίξει στα κρασιά και χωρίς να το καταλάβω σε κάθε σπίτι έπινα και από 2 μπουκάλια. Το τι βλακείες έλεγα και έκανα δεν περιγράφονται. Να σημειώσω ότι γενικά δεν πίνω, ούτε και αντέχω το ποτό, οπότε κάποια στιγμή είχα κάτσει με μια γιαγια 92 και έναν παππού 85 και μιλάγαμε επί μια ώρα. Ούτε καν ξέρω τι λέγαμε. Μετά είχα κάτσει με κάτι 50άρηδες και τους έλεγα συμβουλές για ανατροφή παιδιών (άσχετο ότι δεν έχω παιδιά και ότι τα παιδιά αυτών ήταν στην ηλικία μου). Κάποια στιγμή έπαιζα με ένα μωρό και έλεγα σε όλους το πόσο μοιάζει με μια ηθοποιό ενώ αργότερα καθόμουν με συνομηλικους που είχαν καριέρες, ήταν πανέμορφοι και είχαν άπειρα λεφτά και προσπαθούσα να τους πείσω ότι η ζωή μου είναι πολύ καλύτερη από την δικιά τους. Ολοι πρέπει να κατάλαβαν πόσο ντίρλα ήμουν αλλά κανείς δεν είπε τίποτα... Αντε και του χρόνου!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
christinelle
Πολύ δραστήριο μέλος
Η christinelle αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Ιδιωτικός υπάλληλος και μας γράφει απο Ελευσίνα (Αττική). Έχει γράψει 1,873 μηνύματα.
19-11-11
18:40
Εδώ πρέπει να γράφω κάθε μέρα...
Από γκάφες σε σερβιτοριλίκια έχω πολλές! Μια φορά πάω ένα μπουκάλι σε καλο πελάτη (καλός πελάτης = επιχειρηματίας μαφιόζος) και αφού του έχω αφήσει με χάρη και επαγγελματικό ύφος όλα τα μπλιμπλίκια (πάγους, αναψυκτικά, λεμόνια, κτλ) πάω να αφήσω τα φιστίκια και...τα ρίχνω όλα πάνω του! Γεμισε το κοστούμι του με τρίμματα και τα καθαριζε πόση ώρα, χιχιι! Ευτυχώς γινόταν χαμός στο μαγαζί και δεν το είδε κανένας.
Μια άλλη φορά είμαι σε καφετέρια και έρχονται κάτι ξένοι και παραγγέλνουν πρωινό φουλ. Κάνει λοιπόν κανένα δεκάλεπτο να γίνει κομπλε η παραγγελία (κεκάκια, χυμοι, κρουασαν, καφες, τσαι, μαρμελάδες, κ.α.) και μόλις είναι έτοιμα όλα, τα ρίχνω κάτω!
Αλλη μια φορά έχει έρθει ο δικός μου στο μαγαζί με ένα φίλο του κι εγώ αγχώνομαι να κάνω καλή εντύπωση γιατί ήμασταν στις αρχες. Ετρεξα λοιπόν να πάρω παραγγελία, εφτιαξα τον freddo με τα χεράκια μου σε χρόνο ρεκορ, τον παραγέμισα αφρόγαλα και έτσι όπως πήγα να τον αφησω στο τραπέζι τρέχοντας, τον σκάω κάτω και πιτσιλάω τα πάντα! Δεν φτάνει που ένιωθα μειονεκτικά να είμαι σερβιτόρα και αυτοί να έχουν καλές δουλειές, ήμουν και άτσαλη σερβιτόρα. Φοβερή εντύπωση πρέπει να έκανα.
Σε κάποιον είχα παει να παρω το τασάκι και φύσαγε, οπότε τον γέμισα στάχτες. Σε ένα άλλο τραπέζι καθόταν μια βλάχα και μου λέει: ίνα μπέιλς με κούκα κούλα. Δεν είμαι σίγουρη ότι ακούω σωστά και την ξαναρωτάω. Πάλι το ίδιο λέει, οπότε τι να κάνω, της πάω ένα Bailey's με Coca Cola. Hθελε Bell's τελικα και που να το σκεφτώ, εφόσον δεν είχαμε Bell's?
Εχω κι άλλα, θα τα θυμηθώ που θα πάει....
Α, έχω κι ένα του πατέρα μου...μια φορά πάει να βάλει σαμπουάν και επειδή έχει μυωπία ο άνθρωπος μπερδεύτηκε και έβαλε αντιηλιακό.
Από γκάφες σε σερβιτοριλίκια έχω πολλές! Μια φορά πάω ένα μπουκάλι σε καλο πελάτη (καλός πελάτης = επιχειρηματίας μαφιόζος) και αφού του έχω αφήσει με χάρη και επαγγελματικό ύφος όλα τα μπλιμπλίκια (πάγους, αναψυκτικά, λεμόνια, κτλ) πάω να αφήσω τα φιστίκια και...τα ρίχνω όλα πάνω του! Γεμισε το κοστούμι του με τρίμματα και τα καθαριζε πόση ώρα, χιχιι! Ευτυχώς γινόταν χαμός στο μαγαζί και δεν το είδε κανένας.
Μια άλλη φορά είμαι σε καφετέρια και έρχονται κάτι ξένοι και παραγγέλνουν πρωινό φουλ. Κάνει λοιπόν κανένα δεκάλεπτο να γίνει κομπλε η παραγγελία (κεκάκια, χυμοι, κρουασαν, καφες, τσαι, μαρμελάδες, κ.α.) και μόλις είναι έτοιμα όλα, τα ρίχνω κάτω!
Αλλη μια φορά έχει έρθει ο δικός μου στο μαγαζί με ένα φίλο του κι εγώ αγχώνομαι να κάνω καλή εντύπωση γιατί ήμασταν στις αρχες. Ετρεξα λοιπόν να πάρω παραγγελία, εφτιαξα τον freddo με τα χεράκια μου σε χρόνο ρεκορ, τον παραγέμισα αφρόγαλα και έτσι όπως πήγα να τον αφησω στο τραπέζι τρέχοντας, τον σκάω κάτω και πιτσιλάω τα πάντα! Δεν φτάνει που ένιωθα μειονεκτικά να είμαι σερβιτόρα και αυτοί να έχουν καλές δουλειές, ήμουν και άτσαλη σερβιτόρα. Φοβερή εντύπωση πρέπει να έκανα.
Σε κάποιον είχα παει να παρω το τασάκι και φύσαγε, οπότε τον γέμισα στάχτες. Σε ένα άλλο τραπέζι καθόταν μια βλάχα και μου λέει: ίνα μπέιλς με κούκα κούλα. Δεν είμαι σίγουρη ότι ακούω σωστά και την ξαναρωτάω. Πάλι το ίδιο λέει, οπότε τι να κάνω, της πάω ένα Bailey's με Coca Cola. Hθελε Bell's τελικα και που να το σκεφτώ, εφόσον δεν είχαμε Bell's?
Εχω κι άλλα, θα τα θυμηθώ που θα πάει....
Α, έχω κι ένα του πατέρα μου...μια φορά πάει να βάλει σαμπουάν και επειδή έχει μυωπία ο άνθρωπος μπερδεύτηκε και έβαλε αντιηλιακό.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.