PYLH
Δραστήριο μέλος
Η PYLH αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Τουριστικά. Έχει γράψει 599 μηνύματα.
03-07-07
06:53
Υποθέτω πώς μόνο για τον εαυτό του μπορεί να μιλήσει κανείς...αφού και πάλι, με δυσκολία μπορείς να συγκρίνεις μία φορά ,με μιαν άλλη! Τουλάχιστον,αυτό ισχύει για μένα. Έχει να κάνει με το πόσο έντονο είναι το πάθος και η επιθυμία,εκείνη τη στιγμή . Δεν είναι ο οργασμός από "μόνος" του, παίζει ρόλο γενικά "το σκηνικό", το πού-πώς...., η ηλικία (αλλιώς τον βίωνα στα 18 μου, αλλιώς στα 25 μου...κι αλλιως στα 40.
Δεν γνωρίζω για τους άντρες,δεν "μπορώ" να γνωρίζω...μπορώ μόνο να υποθέσω , απ αυτό που "εισπράττω" κάθε φορά, απ'την έκφραση του άλλου....καταλαβαινόμαστε... ???
Σημαντικό ρόλο παίζει άλλωστε και το πόσο καλά "γνωρίζει" κανείς το σώμα του, τι του αρέσει,που και πώς του αρέσει αλλά κυρίως πώς μπορεί να το "κοντρολάρει", να το "φτάσει" εκεί πού θέλει, την στιγμή που το θέλει...( κατάλαβε κανείς τίποτε...? )
Θα "τολμούσα" λοιπόν να το περιγράψω αρχικά σαν μία πολύ γλυκιά, "βασανιστική" ηδονή, ρίγος,ανατριχιλα (που σε διαπερνά ολόκληρη...ένα μούδιασμα, κάτι σαν να χάνεις την αίσθηση του χρόνου και του τόπου), όπου ,σαν κύμα όπως αναφέρθηκε, αρχίζει σιγά-σιγά να μεγαλώνει, "ν'αγριεύει". είναι μία αίσθηση σαν να "τρελλαίνεσαι", δε σε νοιάζει τίποτα εκείνη τη στιγμή, παρά μόνο να το αφήσεις να σε "κυριεύσει", να σε παρασύρει, να το νοιώσεις σ'όλο σου το σώμα, και να τ'αφήσεις να ξεχυθεί, κάτι σαν χείμμαρος που δεν μπορεί να γυρίσει με τίποτα πίσω...ασταμάτητα ( όντως είναι πολύ μικρή η ανερέθιστη περίοδος στις γυναίκες,όπως λέει η @Michelle) και φυσικά αν δεν τ'αφήσεις , αλλά το συνεχίσεις (Vkey)...εκεί πιά...σε στέλνει ...και τελειωμό δεν έχει. ( όχι πώς παραπονιόμαστε βέβαια ).
Δεν πιστεύω ότι αυτό το βιώνουν οι άντρες, δεν ξερω πάλι...φαντάζομαι, άλλωστε η αντρικός πληθυσμός δεν φαίνεται διατεθειμένος να μας "διαφωτήσει" στο ζήτημα αυτό, ( σωστά τα είπατε κορίτσια!) Θα συμφωνήσω μάλλον στ'ότι, οι άντρες πρέπει να το νοιώθουν αυτό έντονα, αλλά απότομα και με πολύ μικρότερη χρονική διάρκεια...Λίγο μπάμ-μπάμ ίσως...και θέλουν και περισσότερη ώρα μετά "να επανέλθουν" στά "όπλα"....
Δεν γνωρίζω για τους άντρες,δεν "μπορώ" να γνωρίζω...μπορώ μόνο να υποθέσω , απ αυτό που "εισπράττω" κάθε φορά, απ'την έκφραση του άλλου....καταλαβαινόμαστε... ???
Σημαντικό ρόλο παίζει άλλωστε και το πόσο καλά "γνωρίζει" κανείς το σώμα του, τι του αρέσει,που και πώς του αρέσει αλλά κυρίως πώς μπορεί να το "κοντρολάρει", να το "φτάσει" εκεί πού θέλει, την στιγμή που το θέλει...( κατάλαβε κανείς τίποτε...? )
Θα "τολμούσα" λοιπόν να το περιγράψω αρχικά σαν μία πολύ γλυκιά, "βασανιστική" ηδονή, ρίγος,ανατριχιλα (που σε διαπερνά ολόκληρη...ένα μούδιασμα, κάτι σαν να χάνεις την αίσθηση του χρόνου και του τόπου), όπου ,σαν κύμα όπως αναφέρθηκε, αρχίζει σιγά-σιγά να μεγαλώνει, "ν'αγριεύει". είναι μία αίσθηση σαν να "τρελλαίνεσαι", δε σε νοιάζει τίποτα εκείνη τη στιγμή, παρά μόνο να το αφήσεις να σε "κυριεύσει", να σε παρασύρει, να το νοιώσεις σ'όλο σου το σώμα, και να τ'αφήσεις να ξεχυθεί, κάτι σαν χείμμαρος που δεν μπορεί να γυρίσει με τίποτα πίσω...ασταμάτητα ( όντως είναι πολύ μικρή η ανερέθιστη περίοδος στις γυναίκες,όπως λέει η @Michelle) και φυσικά αν δεν τ'αφήσεις , αλλά το συνεχίσεις (Vkey)...εκεί πιά...σε στέλνει ...και τελειωμό δεν έχει. ( όχι πώς παραπονιόμαστε βέβαια ).
Δεν πιστεύω ότι αυτό το βιώνουν οι άντρες, δεν ξερω πάλι...φαντάζομαι, άλλωστε η αντρικός πληθυσμός δεν φαίνεται διατεθειμένος να μας "διαφωτήσει" στο ζήτημα αυτό, ( σωστά τα είπατε κορίτσια!) Θα συμφωνήσω μάλλον στ'ότι, οι άντρες πρέπει να το νοιώθουν αυτό έντονα, αλλά απότομα και με πολύ μικρότερη χρονική διάρκεια...Λίγο μπάμ-μπάμ ίσως...και θέλουν και περισσότερη ώρα μετά "να επανέλθουν" στά "όπλα"....
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.