Δεσμώτης
Περιβόητο μέλος
Ο Δεσμώτης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 45 ετών. Έχει γράψει 4,605 μηνύματα.
01-11-06
06:43
Οι αντίπαλες ομάδες είναι στο γήπεδο..
Η αγωνία έκδηλη στα πρόσωπα των παικτών..
Ο αγώνας προμηνύεται συναρπαστικός...
Στο τζάμπολ οι Center των δύο ομάδων...
Η διαιτητίνα prime ωθεί τη μπάλα με δύναμη ακριβώς 8 Newton (ίση με το ήμισυ της δύναμης που χρειάζεται για να στρώσει το πάπλωμα στο κρεβάτι της) κατακορύφως προς τα πάνω που να σχηματίζει με το παρκέ του γηπέδου ορθή γωνία...και αφήνει τη μπάλα να πάρει ύψος 4 μέτρα και 12 εκατοστά ακριβώς...
Το τζάμπολ το κερδίζει η ομάδα των αντιπάλων...πρώτη επίιθεση δική τους...και πρώτο καλάθι με αιφνιδιασμό χωρίς καλά καλά να συμπληρωθούν τα πρώτα 10'' του αγώνα...
Βρισκόμαστε στο 4ο λεπτό της συνάντησης, τη μπάλα πιάνει ο παίχτης με το νούμερο 62 στη φανέλα και με προσωνύμιο "avaptistos" και η φάση σταματάει απότομα από άξαφνο σφύριγμα...βήματα....το σκόρ είναι 05-15..(μαμώ τη διατησία μου)
Λίγο πριν το τέλος της περιόδου η μπάλα στον παίκτη Demelen, assist στον Breather που με τη σειρά του δίνει μαγική πάσα στον avaptisto και....σφύριγμα...3 δευτερόλεπτα μέσα στη ρακέτα...
Το σκόρ 18-28 εις βάρος της e-steki basket-team.
Η δεύτερη περίοδος αρχίζει κι έχουμε ένα απρόοπτο...ένα βατραχάκι μπαίνει στο γήπεδο και πηδάει στη μέση του γηπέδου...μάλλον το'χουν τυφλώσει οι προβολείς...το μικρό βατραχάκι έχει λαλήσει... πηδάει και μοιάζει να είναι άπιαστο διανύοντας απόσταση από τη μία περιοχή του γηπέδου στην άλλη λες και πήρε φόρα για να καρφώσει...
Μετά απο επιχείρηση με κωδική ονομασία "εξόντωση βατραχιού" μία cheerleader κατορθώνει και πιάνει το βατράχι το οποίο φαίνεται να γουστάρει...
Κάποιος ρεπόρτερ που βρίσκεται κοντά στους πάγκους πάει δίπλα στην cheerleader και τη ρωτάει πώς κατάφερε να πιάσει το δαιμονισμένο βατράχι κι αυτή με χαμόγελο όλο νόημα δήλωσε:
"μα και το βατράχι είναι ένας μικρός πρίγκηπας, του ψιθύρισα ότι άμα αφήσει να το πιάσω θα το φιλησω στο βατραχοστόμα του"....
Επιτέλους λύθηκε το μυστήριο με το βατράχι που προκάλεσε μια πρόσκαιρη αναταραχή στον αγώνα και έπειτα απο διακοπή 13 λεπτών και 26 δευτερολέπτων το παιχνίδι ξαναρχίζει αφού σκουπίστηκε καλά το γήπεδο γιατί η βούζα είχε γεμήσει το τόπο γλίτσα...
Ο έχων χρέη coach "Demelene" πήρε τη διακοπή των 13 λεπτών σαν γρουσουζιά...
Είμαστε στο 14'...η μπάλα είναι στα χέρια των ε-στεκιτών και ο avaptistos έξω απο τη γραμμή των 6.25 κάνει προσποίηση....σφύριγμα για βήματα...(παραμιλάει από μέσα του: τι αμερόληπτη διαιτησία είναι αυτή απόψε?)..κάνει το σήμα ότι όλα οκ στους συμπαίκτες του και γυρνάει στην άμυνα..
Στην επίθεση βρίσκονται οι αντίπαλοι, κλέψιμο από τον avaptisto, σφυρίζει foul αμυντικό εις βάρος του, η διαιτητίνα...Βολές...μέσα και οι δύο...οι συμπαίκτες του τον αγριοκοιτάζουν..εκείνος μονολογεί: κοίτα να δείς θα φάμε και ξύλο..ένα μπασκετάκι κανόνισα και θα μου βγεί ξυνό..
Τέλος ημιχρόνου...το σκόρ ειναι 32-48...
Όλοι οι παίκτες με τους ιδρώτες να ρέουν από τα κορμιά τους οδηγούνται στα αποδυτήρια, τελευταία μπαίνει και η αρχι-διαιτητίνα και την ώρα που πάει να μπεί στη φυσούνα πετιέται από την εξέδρα των φιλάθλων ένα άδειο κουτάκι red bull και ένα μισοφαγωμένο sandwitch με ψωμί ολικής αλέσεως, μαγιονέζα και μαρούλι ..
Διαπίστωση, πρίν πάμε για διαφημίσεις:
Μάλλον το σαλάμι το'φαγαν..!!!
....To Be Continued
Y.Γ. Ποιός είμαι, ο Σκουντής?
Η αγωνία έκδηλη στα πρόσωπα των παικτών..
Ο αγώνας προμηνύεται συναρπαστικός...
Στο τζάμπολ οι Center των δύο ομάδων...
Η διαιτητίνα prime ωθεί τη μπάλα με δύναμη ακριβώς 8 Newton (ίση με το ήμισυ της δύναμης που χρειάζεται για να στρώσει το πάπλωμα στο κρεβάτι της) κατακορύφως προς τα πάνω που να σχηματίζει με το παρκέ του γηπέδου ορθή γωνία...και αφήνει τη μπάλα να πάρει ύψος 4 μέτρα και 12 εκατοστά ακριβώς...
Το τζάμπολ το κερδίζει η ομάδα των αντιπάλων...πρώτη επίιθεση δική τους...και πρώτο καλάθι με αιφνιδιασμό χωρίς καλά καλά να συμπληρωθούν τα πρώτα 10'' του αγώνα...
Βρισκόμαστε στο 4ο λεπτό της συνάντησης, τη μπάλα πιάνει ο παίχτης με το νούμερο 62 στη φανέλα και με προσωνύμιο "avaptistos" και η φάση σταματάει απότομα από άξαφνο σφύριγμα...βήματα....το σκόρ είναι 05-15..(μαμώ τη διατησία μου)
Λίγο πριν το τέλος της περιόδου η μπάλα στον παίκτη Demelen, assist στον Breather που με τη σειρά του δίνει μαγική πάσα στον avaptisto και....σφύριγμα...3 δευτερόλεπτα μέσα στη ρακέτα...
Το σκόρ 18-28 εις βάρος της e-steki basket-team.
Η δεύτερη περίοδος αρχίζει κι έχουμε ένα απρόοπτο...ένα βατραχάκι μπαίνει στο γήπεδο και πηδάει στη μέση του γηπέδου...μάλλον το'χουν τυφλώσει οι προβολείς...το μικρό βατραχάκι έχει λαλήσει... πηδάει και μοιάζει να είναι άπιαστο διανύοντας απόσταση από τη μία περιοχή του γηπέδου στην άλλη λες και πήρε φόρα για να καρφώσει...
Μετά απο επιχείρηση με κωδική ονομασία "εξόντωση βατραχιού" μία cheerleader κατορθώνει και πιάνει το βατράχι το οποίο φαίνεται να γουστάρει...
Κάποιος ρεπόρτερ που βρίσκεται κοντά στους πάγκους πάει δίπλα στην cheerleader και τη ρωτάει πώς κατάφερε να πιάσει το δαιμονισμένο βατράχι κι αυτή με χαμόγελο όλο νόημα δήλωσε:
"μα και το βατράχι είναι ένας μικρός πρίγκηπας, του ψιθύρισα ότι άμα αφήσει να το πιάσω θα το φιλησω στο βατραχοστόμα του"....
Επιτέλους λύθηκε το μυστήριο με το βατράχι που προκάλεσε μια πρόσκαιρη αναταραχή στον αγώνα και έπειτα απο διακοπή 13 λεπτών και 26 δευτερολέπτων το παιχνίδι ξαναρχίζει αφού σκουπίστηκε καλά το γήπεδο γιατί η βούζα είχε γεμήσει το τόπο γλίτσα...
Ο έχων χρέη coach "Demelene" πήρε τη διακοπή των 13 λεπτών σαν γρουσουζιά...
Είμαστε στο 14'...η μπάλα είναι στα χέρια των ε-στεκιτών και ο avaptistos έξω απο τη γραμμή των 6.25 κάνει προσποίηση....σφύριγμα για βήματα...(παραμιλάει από μέσα του: τι αμερόληπτη διαιτησία είναι αυτή απόψε?)..κάνει το σήμα ότι όλα οκ στους συμπαίκτες του και γυρνάει στην άμυνα..
Στην επίθεση βρίσκονται οι αντίπαλοι, κλέψιμο από τον avaptisto, σφυρίζει foul αμυντικό εις βάρος του, η διαιτητίνα...Βολές...μέσα και οι δύο...οι συμπαίκτες του τον αγριοκοιτάζουν..εκείνος μονολογεί: κοίτα να δείς θα φάμε και ξύλο..ένα μπασκετάκι κανόνισα και θα μου βγεί ξυνό..
Τέλος ημιχρόνου...το σκόρ ειναι 32-48...
Όλοι οι παίκτες με τους ιδρώτες να ρέουν από τα κορμιά τους οδηγούνται στα αποδυτήρια, τελευταία μπαίνει και η αρχι-διαιτητίνα και την ώρα που πάει να μπεί στη φυσούνα πετιέται από την εξέδρα των φιλάθλων ένα άδειο κουτάκι red bull και ένα μισοφαγωμένο sandwitch με ψωμί ολικής αλέσεως, μαγιονέζα και μαρούλι ..
Διαπίστωση, πρίν πάμε για διαφημίσεις:
Μάλλον το σαλάμι το'φαγαν..!!!
....To Be Continued
Y.Γ. Ποιός είμαι, ο Σκουντής?
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Δεσμώτης
Περιβόητο μέλος
Ο Δεσμώτης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 45 ετών. Έχει γράψει 4,605 μηνύματα.
31-10-06
08:50
Μια λέξη υπάρχει για να αποτυπώσει αυτό που νιώθω για το άθλημα: Και ξεκινάω: το χρυσό 1987 ήμουνα 9! Τη μαγική 10ετία που ακολούθησε δε σταμάτησα να παίζω μπάσκετ! Όταν στο γυμνάσιο και στο λύκειο τα άλλα παιδιά διαπραγματευόντουσαν με τους δικούς τους τί ώρα θα γυρίσουν από τη Σαββατιάτικη έξοδο( ξέρετε 12:00, όχι 12:15 κτλ) εγώ διαπραγματευόμουνα τί ώρα θα γυρίσω από το γήπεδο! Από τα 9 μέχρι τα 19 μου όργωσα τα γήπεδα της ΕΣΚΑΣΕ (Ανατολική Στερεά και Εύβοια)! Μετά ήρθαν οι σπουδές και μοιραία η παρακμή. Όπως όμως λέει κι ο Demelene παίζω για το χαβαλέ και το διασκεδάζω πάρα πολύ χάσω κερδίσω! Δυνατό μου σημείο: οι τάπες, τα γνωστά και ως ταψιά (κοψίματα)
Σε νιώθω...
Σε αισθάνομαι...
το '87 ήμουν επίσης 9, και τα επόμενα 15 χρόνια ξεσκίστηκα στο μπασκετάκι...η υπερβολή μου στην άθληση μου επέφερε ένα χτύπημα στο γόνατο όπου προκλήθηκε ένα σοβαρό αιμάτωμα για το οποίο χρειάστηκε εγχείρηση λόγω της κύστης που δημιουργήθηκε στα πλάγια του γονάτου μου..
Αλλά κέρβερος, μετά την αποθεραπεία συνέχισα ακόμα και στη διάρκεια σπουδών κοκ...
Όχι μόνο δεν καταλάβαινα περί εξόδων αλλά και τα καλοκαίρια είχα αντικαταστήσει το μπάνιο με το μπάσκετ..ο ορισμός της πόρωσης...
Πολλές φορές έφευγα νωρίς το μεσημέρι και σχεδόν αποκαμωμένος γυρνούσα πάντα βράδυ σπίτι αγκαλιά με μια spalding outdoor..
Ακόμα και στο στρατό, όντας Δόκιμος κανονίζαμε με τους Αξ/κους, Υπξ/κους και τους μαμούσαμε στο γήπεδο στο χαλαρό..Θυμάμαι κάτι ταψιά μπαγκλαβά που 'τρωγε ο Λοχαγός μου που ήταν και αθλητικός τύπος...και ήθελε να 'μαστε στην ίδια ομάδα για να μη γίνεται ρόμπα στους άλλους δόκιμους, χαχαχα..(Καρλόβασι summer 2003, 649 TE)
Όσο για μπαλίτσα είστε καλυμμένοι...ava is here, have no fear!
Golden Spalding Indoor/Outdoor για τρελλά χλατσαρίσματα..
Count me in...
Το γήπεδο της φυτευτής έξω ακριβώς απο το σταθμό metro Αγίας Παρασκευής, το σκέφτεσθε?
Εγώ μια ζωή έπαιζα στο Γήπεδο του Άτλα (ακριβώς απο πάνω η οδός Λιοσίων) κάτω ακριβώς και παραλλήλως από τον ΟΣΕ ..να παίζεις μπασκετάκι και να βλέπεις τα τρένα να περνούν...
Δε το αλλάζω με τίποτα...τόσες αναμνήσεις...
Burbuja?
Give me a "mpou"
Give me a "r"
Give me another "mpou"
Give me a "tsa"
Give me a "lo"
Με μπουρμπούτσαλο τρελλό για τσιρλι(πιπι)λίντερ θα νιώθω ότι έχω το άλμα του Jordan και την ευστοχία του Larry Bird...
Θα γίνουμε η αήτητη μπασκετική ομάδα του στεκιού...all for one and one for all...
Και στα τάϊμ άουτ θα απαγγέλω στίχους Σεφέρη και θα σκουπίζει τον ιδρώτα μου το burbujaki (axxx)
Good idea και γκούντ theme De-me-lene ...συνάδελφος ανονόμαστος κι εσύ?
Σε περνούν για μωαμεθανό κι εσένα?
Παρακαλείται για τα δύο αυτά ερωτήματα μη κάνει edit η mod. kleftra..δεν αποτελούσαν μομφή για τους ισλαμιστές...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.