14-12-09
15:20
Η αιώνια μάχη των φύλων δεν διεξάγεται μόνο έξω από μας αλλά και εντός του οργανισμού μας, καθώς η διαφορά ανάμεσα στο θηλυκό και το αρσενικό είναι τελικά πολύ μικρότερη από ό,τι θα νόμιζε κανείς, τουλάχιστον σε κυτταρικό επίπεδο. Ευρωπαίοι επιστήμονες ανακάλυψαν τον τρόπο να μετατρέπουν (σε ποντίκια κατ' αρχήν) τα κύτταρα των ωοθηκών σε κύτταρα όρχεων απλώς και μόνο με την απενεργοποίηση ενός γονιδίου.
Η ιστορική ανακάλυψη, που παρουσιάστηκε στο επιστημονικό έντυπο Cell, έγινε από ερευνητές με επικεφαλής τον βιολόγο Ματίας Τράιερ του Ευρωπαϊκού Εργαστηρίου Μοριακής Βιολογίας στη Χαϊδελβέργη της Γερμανίας.
Ίσως βοηθήσει τους επιστήμονες να καταλάβουν καλύτερα τις διαταραχές της σεξουαλικής ταυτότητας, αλλά και γιατί μερικές γυναίκες φθάνουν πιο γρήγορα στην εμμηνόπαυση λόγω προβληματικών ωοθηκών, σύμφωνα με το Science και τις βρετανικές εφημερίδες Intependent και London Times.
Οι ερευνητές απενεργοποίησαν ένα συγκεκριμένο γονίδιο (FoxL2), που ήταν ήδη γνωστό ότι είναι σημαντικό για τα κύτταρα των ωοθηκών, και τότε διαπίστωσαν μια απρόσμενη και δραματική αλλαγή στο θηλυκό ποντίκι, καθώς μέσα σε τρεις εβδομάδες οι ωοθήκες του γέμισαν με κυτταρικές δομές παρόμοιες με αυτές στον ιστό των όρχεων.
Ο προσεκτικότερος έλεγχος απέδειξε ότι όντως τα κύτταρα των ωοθηκών είχαν αποκτήσει όλα τα χαρακτηριστικά των κυττάρων των όρχεων, παράγοντας μάλιστα επίπεδα τεστοστερόνης τυπικά για ένα ενήλικο αρσενικό (όχι όμως και σπέρμα).
Αυτό συμβαίνει επειδή όταν «σβήνει» το γονίδιο FoxL2, ένα άλλο γονίδιο (το Sox9) είναι ελεύθερο πια να «πάρει το πάνω χέρι» και να μετατρέψει τα «θηλυκά» κύτταρα σε «αρσενικά». Η γενετική επέμβαση («αλλαγή φύλου») δεν είχε παρενέργειες για τα ποντίκια, ούτε επηρέασε τη διάρκεια ζωής τους.
Η πρωτοποριακή έρευνα δείχνει ότι η ενήλικη γονάδα, δηλαδή ο γεννητικός αδένας (ωοθήκη ή όρχις) έχει τελικά αξιοσημείωτη «πλαστικότητα».
Η μέχρι τώρα αντίληψη -ουσιαστικά ένα από τα βασικά δόγματα της βιολογίας- ήταν ότι το φύλο καθορίζεται από τη γέννηση, καθώς ήδη κατά τη διάρκεια της εμβρυϊκής ανάπτυξης υπάρχουν πολλοί αμοιβαία επικαλυπτόμενοι και ενισχυόμενοι γενετικοί και βιοχημικοί μηχανισμοί που ξεχωρίζουν τα δύο φύλα και διατηρούν σταθερά έναν οργανισμό αρσενικό ή θηλυκό.
Όμως, αντίθετα, η νέα έρευνα δείχνει ότι η διαφοροποίηση των δύο φύλων δεν είναι οριστική, καθώς η αλλαγή ενός γονιδίου και συνεπώς του επιπέδου της πρωτεΐνης που αυτό ρυθμίζει, είναι αρκετή για να πυροδοτήσει μια δραματική αλλαγή φύλου (έστω και μερική) ακόμα και σε ένα ενήλικο οργανισμό.
Με άλλα λόγια, το να είναι ένας οργανισμός αρσενικός ή θηλυκός, δεν είναι μια μόνιμη και αμετάβλητη κατάσταση, αλλά κάτι που πρέπει συνεχώς να συντηρείται στο ενήλικο σώμα, μέσα από μια συνεχή αλληλεπίδραση γονιδίων που συντηρούν το «στάτους κβο» - ή το ανατρέπουν.
Αν και η έρευνα έγινε σε ποντίκια, σύμφωνα με τους ερευνητές, έχει ισχύ και για τους ανθρώπους, αφού τα δύο κρίσιμα γονίδια υπάρχουν σε όλα τα θηλαστικά.
Σύμφωνα με τον Δρ Τράιερ, τα γονίδια FoxL2 και Sox9 υπάρχουν σε όλα τα σπονδυλωτά και, κατά κάποιο τρόπο, αποτελούν ένα βιολογικό δίδυμο «γιν-γιανγκ» που διατηρεί μια λεπτή ισορροπία ανάμεσα στα δύο φύλα, η οποία όμως θα μπορούσε να διαταραχθεί με μια γενετική παρέμβαση. Ορισμένα ψάρια είναι ήδη γνωστό ότι μπορούν να αλλάζουν το φύλο τους ακόμα και όταν είναι ενήλικα -και ίσως η νέα έρευνα εξηγεί με ποιο μηχανισμό αυτό συμβαίνει.
Μια άλλη ομάδα ερευνητών, με επικεφαλής τον βιολόγο Ρόμπιν Λάβελ-Μπατζ του Εθνικού Ινστιτούτου Ιατρικών Ερευνών του Λονδίνου, σύμφωνα με το Science, ήδη έρευνά την αντίστροφη δυνατότητα: την μετατροπή αρσενικών κυττάρων σε θηλυκά μέσω ανάλογης παρέμβασης στα γονίδια - κάτι που, αν καταστεί εφικτό, θα εξαλείψει σε μεγάλο βαθμό την ανάγκη για εγχειρίσεις αλλαγής φύλου ή θα βελτιώσει τις θεραπείες για τα παιδιά που γεννιούνται ερμαφρότιδα.
Η νέα ανακάλυψη μπορεί ίσως να ρίξει φως και σε ορισμένα βιολογικά μυστήρια, όπως γιατί ορισμένες γυναίκες μετά την εμμηνόπαυση αναπτύσσουν ανδρικά χαρακτηριστικά, όπως βαθύτερη φωνή και τρίχες στο πρόσωπο ή, ακόμα, γιατί μερικοί άνθρωποι δεν είναι ικανοποιημένοι με το φύλο που γεννήθηκαν και καταφεύγουν σε ορμονοθεραπείες και αλλαγή φύλου.
Πάντως, όπως είπαν οι επιστήμονες, θα χρειαστεί ακόμα πολύς χρόνος μέχρι η νέα τεχνική να έχει πρακτική εφαρμογή για τους ανθρώπους.
πηγή: in.gr
Η ιστορική ανακάλυψη, που παρουσιάστηκε στο επιστημονικό έντυπο Cell, έγινε από ερευνητές με επικεφαλής τον βιολόγο Ματίας Τράιερ του Ευρωπαϊκού Εργαστηρίου Μοριακής Βιολογίας στη Χαϊδελβέργη της Γερμανίας.
Ίσως βοηθήσει τους επιστήμονες να καταλάβουν καλύτερα τις διαταραχές της σεξουαλικής ταυτότητας, αλλά και γιατί μερικές γυναίκες φθάνουν πιο γρήγορα στην εμμηνόπαυση λόγω προβληματικών ωοθηκών, σύμφωνα με το Science και τις βρετανικές εφημερίδες Intependent και London Times.
Οι ερευνητές απενεργοποίησαν ένα συγκεκριμένο γονίδιο (FoxL2), που ήταν ήδη γνωστό ότι είναι σημαντικό για τα κύτταρα των ωοθηκών, και τότε διαπίστωσαν μια απρόσμενη και δραματική αλλαγή στο θηλυκό ποντίκι, καθώς μέσα σε τρεις εβδομάδες οι ωοθήκες του γέμισαν με κυτταρικές δομές παρόμοιες με αυτές στον ιστό των όρχεων.
Ο προσεκτικότερος έλεγχος απέδειξε ότι όντως τα κύτταρα των ωοθηκών είχαν αποκτήσει όλα τα χαρακτηριστικά των κυττάρων των όρχεων, παράγοντας μάλιστα επίπεδα τεστοστερόνης τυπικά για ένα ενήλικο αρσενικό (όχι όμως και σπέρμα).
Αυτό συμβαίνει επειδή όταν «σβήνει» το γονίδιο FoxL2, ένα άλλο γονίδιο (το Sox9) είναι ελεύθερο πια να «πάρει το πάνω χέρι» και να μετατρέψει τα «θηλυκά» κύτταρα σε «αρσενικά». Η γενετική επέμβαση («αλλαγή φύλου») δεν είχε παρενέργειες για τα ποντίκια, ούτε επηρέασε τη διάρκεια ζωής τους.
Η πρωτοποριακή έρευνα δείχνει ότι η ενήλικη γονάδα, δηλαδή ο γεννητικός αδένας (ωοθήκη ή όρχις) έχει τελικά αξιοσημείωτη «πλαστικότητα».
Η μέχρι τώρα αντίληψη -ουσιαστικά ένα από τα βασικά δόγματα της βιολογίας- ήταν ότι το φύλο καθορίζεται από τη γέννηση, καθώς ήδη κατά τη διάρκεια της εμβρυϊκής ανάπτυξης υπάρχουν πολλοί αμοιβαία επικαλυπτόμενοι και ενισχυόμενοι γενετικοί και βιοχημικοί μηχανισμοί που ξεχωρίζουν τα δύο φύλα και διατηρούν σταθερά έναν οργανισμό αρσενικό ή θηλυκό.
Όμως, αντίθετα, η νέα έρευνα δείχνει ότι η διαφοροποίηση των δύο φύλων δεν είναι οριστική, καθώς η αλλαγή ενός γονιδίου και συνεπώς του επιπέδου της πρωτεΐνης που αυτό ρυθμίζει, είναι αρκετή για να πυροδοτήσει μια δραματική αλλαγή φύλου (έστω και μερική) ακόμα και σε ένα ενήλικο οργανισμό.
Με άλλα λόγια, το να είναι ένας οργανισμός αρσενικός ή θηλυκός, δεν είναι μια μόνιμη και αμετάβλητη κατάσταση, αλλά κάτι που πρέπει συνεχώς να συντηρείται στο ενήλικο σώμα, μέσα από μια συνεχή αλληλεπίδραση γονιδίων που συντηρούν το «στάτους κβο» - ή το ανατρέπουν.
Αν και η έρευνα έγινε σε ποντίκια, σύμφωνα με τους ερευνητές, έχει ισχύ και για τους ανθρώπους, αφού τα δύο κρίσιμα γονίδια υπάρχουν σε όλα τα θηλαστικά.
Σύμφωνα με τον Δρ Τράιερ, τα γονίδια FoxL2 και Sox9 υπάρχουν σε όλα τα σπονδυλωτά και, κατά κάποιο τρόπο, αποτελούν ένα βιολογικό δίδυμο «γιν-γιανγκ» που διατηρεί μια λεπτή ισορροπία ανάμεσα στα δύο φύλα, η οποία όμως θα μπορούσε να διαταραχθεί με μια γενετική παρέμβαση. Ορισμένα ψάρια είναι ήδη γνωστό ότι μπορούν να αλλάζουν το φύλο τους ακόμα και όταν είναι ενήλικα -και ίσως η νέα έρευνα εξηγεί με ποιο μηχανισμό αυτό συμβαίνει.
Μια άλλη ομάδα ερευνητών, με επικεφαλής τον βιολόγο Ρόμπιν Λάβελ-Μπατζ του Εθνικού Ινστιτούτου Ιατρικών Ερευνών του Λονδίνου, σύμφωνα με το Science, ήδη έρευνά την αντίστροφη δυνατότητα: την μετατροπή αρσενικών κυττάρων σε θηλυκά μέσω ανάλογης παρέμβασης στα γονίδια - κάτι που, αν καταστεί εφικτό, θα εξαλείψει σε μεγάλο βαθμό την ανάγκη για εγχειρίσεις αλλαγής φύλου ή θα βελτιώσει τις θεραπείες για τα παιδιά που γεννιούνται ερμαφρότιδα.
Η νέα ανακάλυψη μπορεί ίσως να ρίξει φως και σε ορισμένα βιολογικά μυστήρια, όπως γιατί ορισμένες γυναίκες μετά την εμμηνόπαυση αναπτύσσουν ανδρικά χαρακτηριστικά, όπως βαθύτερη φωνή και τρίχες στο πρόσωπο ή, ακόμα, γιατί μερικοί άνθρωποι δεν είναι ικανοποιημένοι με το φύλο που γεννήθηκαν και καταφεύγουν σε ορμονοθεραπείες και αλλαγή φύλου.
Πάντως, όπως είπαν οι επιστήμονες, θα χρειαστεί ακόμα πολύς χρόνος μέχρι η νέα τεχνική να έχει πρακτική εφαρμογή για τους ανθρώπους.
πηγή: in.gr
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
12-06-09
20:31
Εγώ αυτό που βλέπω και με ενοχλεί είναι οτι καθόμαστε σε μια γωνιά σίγουροι για τον εαυτό μας γιατί είμαστε "φυσιολογικοί" και κρίνουμε τους ομοφυλόφιλους, χωρίς να σκεφτόμαστε πόσα ψυχολογικά προβλήματα τους δημιουργούμε, αν τους κάνουμε να κλαίνε, αν η στάση μας τους εμποδίζει να χαρούν τη ζωή τους όπως αυτοί θέλουν. Λυπάμαι πραγματικά. Δηλαδή τι θα σκεφτεί ένα νέο παιδί στην εφηβεία ίσως που έχει ομοφυλοφιλικές τάσεις και θα δει αυτό το θέμα; Και τόσα άλλα φυσικά που ακούγονται από όλα τα μέσα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
10-06-09
11:27
Estartu, αν και συμφωνώ απόλυτα μαζί σου στις περιγραφές σου, δεν μπορώ να μη δεχτώ οτι υπάρχουν γυναίκες και άντρες που νιώθουν την αγαλλίαση που περιγράφεις με το ίδιο φύλο. Δηλαδή εσύ μπορεί να περάσεις ώρες περιγράφοντάς μου την ηδονή του να τρως θαλασσινά, αυτό δε θα με κάνει να θέλω να τα φάω γιατί σιχαίνομαι και μόνο στη σκέψη. Γνωρίζω ομοφυλόφιλες γυναίκες και βλέπω οτι τα συναισθήματα και οι συμπεριφορές τους προς τις κοπέλες τους είναι ίδιες με αυτές που έχω εγώ προς το αγόρι μου. Κι αν εμένα με αηδιάζει η σκέψη, γι' αυτές είναι αυτό που τους δίνει ευτυχία. Ποια είμαι εγώ να βγω και να το κατηγορήσω;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
03-02-09
16:14
Το οτι η ομοφυλοφιλία χαρακτηρίζεται ως "παρά φύσιν" δεν καταδικάζει τους ομοφυλόφιλους. Πολλά πράγματα γίνονται παρά φύσιν, κι όμως τα αποδεχόμαστε απλά ως παραξενα (πχ. σκύλος να τρώει κρέας άλλου σκύλου, γυναίκα να γεννάει σε μεγάλη ηλικία, κάποιος να ζεις για πάρα πολλά χρόνια κλπ κλπ). Αν το θες και πιιο χύμα, και για κάποιον ομοφυλόφιλο άντρα το να πάει με γυναίκα είναι "παρά της φύσης" (του). Το να ανήκουμε σε μια πλειοψηφία δε μας δίνει το δικαίωμα να κατακρίνουμε τη μειοψηφία.
Καλά γι' αυτή τη φράση ντρέπομαι που είμαι άνθρωπος. Ντροπή δεν είναι να αναζητάς αυτό που σε κάνει ευτυχισμένο. Ντροπή είναι να μην το κάνεις και να καταδικάσεις τον εαυτό σου σε δυστυχία για μια ζωή για να μη σε χαρακτηρίσουν κάποιοι στενόμυαλοι.
Προσωπικά δεν το θεωρώ (και τόσο) ντροπή. Πιστέυω ακόμα ότι υπάρχουν καμιά δεκαριά πράγματα-συνήθειες πολυ χειρότερες από αυτήν.
Καλά γι' αυτή τη φράση ντρέπομαι που είμαι άνθρωπος. Ντροπή δεν είναι να αναζητάς αυτό που σε κάνει ευτυχισμένο. Ντροπή είναι να μην το κάνεις και να καταδικάσεις τον εαυτό σου σε δυστυχία για μια ζωή για να μη σε χαρακτηρίσουν κάποιοι στενόμυαλοι.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.