johnnie2
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο Γιάννης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 31 ετών, επαγγέλεται Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 131 μηνύματα.
05-08-10
17:49
Εχω βαρεθεί να σας ακούω να λέτε ότι όλοι ξέρετε τέτοια άτομα...Στην πραγματικότητα πιστεύω οτι πολλοι από σας είναι μυθομανείς γιαυτο και μπήκαν σε αυτό το Θέμα...Εγώ ναι είμαι μυθομανής...Και θα σας πω τι μπορεί να έφταιξε...Σαν οικογένεια οι δικοί μου ειναι από άλλο κόσμο.Δηλαδή πιστεύουν πως πρέπει να κάνουν παρέα με μορφωμένους,όμορφους και πετηχυμένους ανθρώπους.Αυτό το πιστεύει η μάνα μου και οι γονείς της.Οχι ότι έχουν πετύχει τπτ αλλά σαν άτομα είναι έξυπνα ιδίως ο παππούς μου που έχει τελειώσει το 2 πανεπιστήμια αλλά δυστιχώς ολο κατι γινόταν και δεν πλούτισαν.Το σκεπτικό τους ήταν οτι εγώ επρεπε να καθομαι να διαβάζω βιβλια συνέχεια στο δημοτικό και επειδη ήμουν μικρος τους άκουγα.Δεν ήξερα οτι μπορούσα να βγω στην γειτονειά να παίξω με τα παιδια.Αυτο στην μάνα μου φαινόταν χάσιμο χρόνου να ασχολούμε με βλακες(επειδη αντι να διαβάζουν σπίτι βιβλια επαιζαν έξω).Στο σχολείο δεν είχα φιλους και όλοι με κορόιδευαν επειδη έφερνα βιβλία και διάβαζα.Και δεν μπορούσα να το καταλάβω...Γτ το κάθε παιδί να έχει φιλους και εγώ όχι.Με κορόιδευαν με χλεύαζαν και με απεχθάνονταν.ΚΑι έτσι καθόμουν όλη μερα σπίτι μόνος με την γιαγιά μου να μου λεει να μην δίνω σημασία σε αυτούς τους βλάκες που αντι να διαβάσουν επαιζαν ολη μέρα.Και στο γυμνασιο το ιδιο.Επειδη διαβαζα ημουν ο φλώρος και με κοροιδευαν.Ημουν αρκετά κομπλεξικός τότε(πχ ντρεπομουν να περπατησω στον δρομο γτ νομιζω πως καποιος θα με σχολιασει αρνητικα).Στο λύκειο που άλλαξα περιβάλλον έβλεπα πως πολλα παιδια διάβαζαν και θεωρούνταν νορμάλ απο τους αλλους.Και μένα μου μιλούσαν μου έκαναν παρέα και μου φάνηκε πολύ παράξενο που καποιος εκτός οικογενείας ενδιαφερόταν για μένα.Δεν μπορούσα να το χωνέψω και με τις πράξεις μου τους απωθούσα δλδ τους έλεγα οτι ο μπαμπάς μου είναι εργοστασιάρχης ενώ δεν είναι.Γτ νόμιζα πως δεν θα μου έκαναν παρέα αν δεν είχα λεφτά.ελεγα και αλλα τετοια ψέματα.Ποτε μου δεν ημουν ειλικρινής απεναντι τους γτ φοβόμουν οτι θα με κρίνουν και θα με αποφεύγουν...Τελικα μπήκα στην 2α λυκειου και αρχισα να κανω παρεα με κάποια ατομα.Ειμασταν πολύ δεμένοι εξαρχής...εγώ στην αρχή δεν έβγαζα τον αληθινο μου εαυτο κάνοντας συνέχεια τον χαζό και ότι δεν ακουγα...και ετσι αρχιζα να πλάθω μια πλασματική ζωή...οταν έβγαλα τν πραγματικό μου εαυτο και δεν γελοιοποιουσα τον εαυτο μ για να γελανε δεν ήμουν το κέντρο την προσοχής ποια...και έτσι είπα διαφορα τραγικά ψευτικα πράγματα για να βρω αυτήν την ειδική μεταχείριση που αναζητούσα...ηθελα καποιος να με αγαπάει και να το ξέρω...και το μονο που καταφερα ηταν να τους απομακρύνω....Μετά σκέφτηκα,εγώ φταιω που έγιναν όλα,και υποσχεθηκα οτι οταν θα γινω φοιτητης και θα φυγω απο αυτην την μικρη πολη που εχω πει ψεματα για μενα και ξερουν εναν αλλον Γιαννη θα λέω μόνο αλήθειες για μένα και θα είμαι ειλικρινής απέναντι στους άλλους...Σαν άτομο δεν μου αρέσει η βλακεία δλδ τα χαζά αστεία και το γέλιο με το καθε τι .. αντιθέτως είμαι αισιόδοξος και θέλω να πετύχω επαγγελματικά γιαυτο και διαβάζω...μου αρέσει πολύ να μαθαίνω καινουρια πράγματα και να διαβάζω...αλλά μου αρέσει να κάνω παρέα με άτομα ποθ είναι πραγματικοί φιλοι και ξέρω ότι με αγαπούν(ακόμα δεν τους έχω βρει)....και στην τελική από την μια μεριά μου έκανε και καλο αυτη η λογική των γονιών μου...γτ όσο καιρό έμεινα μονος ανακάλυψα ότι το να απολαμβάνεις την μοναξιά σου προσφέρει τεράστια απόλαυση...και παραλληλα είμαι φιλόδοξος και εχω μεγαλα σχέδια και ξέρω θα τα πετύχω όλα...τώρα φαντάζομαι οτι εαν οι γονείς μου ήταν πιο απλοί δεν θα είχα τέτοια προβλήματα θα μπορούσα να αγαπήσω και εγώ ποιο εύκολα και αληθινα τους άλλου και οι άλλοι εμένα...αλλα δεν θα ανακάληπτα αυτα που έχω ανακαλήψει τώρα...ολα γινονται για καποιο σκοπό τελικά...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.